30 Eylül 2012 Pazar

Biliyorum Beni Hiçbir Zaman Sevmeyeceksin...

Yüreğimi Parmak Uçlarıma Bırakıp Yine Seni ve Kendimi Yazıyorum...
İster Sana Yazdıklarımı Dilsiz Şaire Olma Yolunda Daha Yükseklere Çıkmak İçin Bastığım Bir Merdiven Olarak Gör, İstersen Sevgimi ve Sana Adadığım Kalbimi Bir Oyuncak Kadar Değersiz Bil...
Sen Hayatıma Girinceye Kadar Hayatımın Hiçbir Karesinde Sevgiye ve Sevgiliye Dair Bir Tek Kelimem Dahi Olmamıştı...
Senden Sonra da Hiçbir Zaman Olmayacak...
Hep Dört Duvar Yalnızlığı Olacak Yüreğimin Sahillerinde...
Birazdan Suskunluğun, Sensizliğin İçinde Kaybolacağım...
Dilimdeki Kelimeleri Son Kez Öldürüp Yüreğime Suskunluğu Öreceğim...
Artık Dudaklarıma ve Yüreğime Sürdüğüm Acıyla Sesinin ve Yüreğinin Sessizliğinde Karanlıklara Kulaç Atıyorum...
Yüreğime Ektiğim Umut Tohumlarını Ellerimle Söküyorum...
Biliyorum ki Hiçbir Zaman Gelmeyeceksin...
Biliyorum ki Beni Hiçbir Zaman Sevmeyeceksin...
Aslında Ben Seni Bir Gün Bana Gelmen, Beni Sevmen İçin Sevmedim...
Seni, Uzakları Yakınlaştıran Rüzgarların Avuçlarındaki Sıcak Gülüşünü Sevdim...
Dilinde Bir Kelime Olmak İçin Hep Uğraştım Durdum...
Bilmiyorum Adımı Bir Yerlerde Gördüğünde, Duyduğunda Yüreğinde Neler Hissediyorsun Ama Sen Bende Hep Söylemediğim Kelimem Olarak Kalacaksın...
Oysa Ben Gecenin Suskunluğunu Yüreğimle Bozup
Bir Kelimeyle Uyandırmak İsterdim Uyuyan Kirpiklerini...
Sessizce Gelip Yanına Kulağına "Sevgilim" Diye Usulca Fısıldamak İsterdim...
Ben Seni Her Gece Bu Hayalle Arayacağım Yüreğimin Sen Kokan Köşelerinde....

Gülüşünü Güneşim, Gözyaşlarını Yağmurum Bildiğim Yüreğini Yüreğimle Bir Kez Bile Öpememek Ne Acı Bir Izdırap...
Bir Kez Bile Ellerinin Sıcaklığında Sevgi Kokan Nağmelerini Söylememek...
Bir Kez Bile Dizlerinde Uyuyamamak, Sana Doyamasıya Sarılıp Ağlayamamak Ne Acı Bir Izdırap...


Yokluğunu Üzerime Giyinip Yüreğimin Duvarlarına Hayalden Resimlerini Koyuyorum Şimdi...
Gülüşünün Sıcaklığını Seriyorum Odamın Soğuk Duvarlarına...
Sana Yazdığım Şiirlerini Yatağımın Baş Ucuna Koyup Her Gece Yatmadan Önce Her Satırında Seni Soluyorum...
Acı'nın Dizlerine Eğilip Gözyaşlarımla Senin Mutlu Olman İçin Du'alara Sarılıyorum...
Bir Nefes Kadar Uzakta ki Sana Yapabileceğim Tek Şeyim; Du'alara Sarılıp Sevdiklerinle, Sevdiğinle Mutlu Olmanı Dilemek..
Artık Bakıp Bakıp Sabahlara Kadar Ağlayabileceğim Ne Resmin Ne de Gülüşün Var Baş Ucumda...
Ama Hiçbir Zaman Pes Etmedim...
Yokluğun Katransı Gecelerinde Yolladığın Mesajları Tekrar Tekrar Okuyup ve Senin Ellerinden Yüreğime Yollanmış Kelimelerin Arasında Seni Soludum...
Her Kelimeyi Gözyaşlarımla Yıkayıp Bir Kez Bile Gerçek Hayatta Göremediğim Sen'i Hayal Ettim...
Seni Ben Yıkık Bir Yüreğin En Sağlam Parçalarıyla Sevdim...
Geçmişin Acı İzlerini Senin Yüreğinle Silmek İçin Değil; Arayıpta Bulamadığın Mutluluğu Belki Sana Verebilirim Diye Sevdim...
Ben Senin Gülen Yüzünü, Sıcak Gülüşünü Sevdim...
Belki Duygularım Hep Yarımdı Ama Bu Yarımlığımı, Eksikliğimi Senin Yüreğinle Tamamladım...
Senin Gönül Güzelliğiyle Örttüm Çirkin Suretimi...
Hiçbir Zaman Kavuşmayacak Olsak da Seni Çok Sevdim Ben...
Ellerini Bir Kez Olsun Tutmayacak Olduğumu Bildiğim İçin Avuç İçlerindeki Ter Olmayı Yeğledim Hep...
Susuz Dudaklarımı Düşlerimde Ezip Bir Yudum Sevgini Kana Kana İçtim...
Gülüşlerinde Hep Sevgi Cennetinin Gökyüzüne Kanatlanan Kelebeklerini, Gözyaşlarında İse Kendimi ve Ezikliğimi Gördüm...
Ben Sevgi ve Aşk Yetimi Olduğumu Senin Yüreğinde Unuttum...


Bir Umuttu Gözlerin, Şimdi Kan Olup Akıyorum Gözbebeklerinden Toprağa...
Gidiyorum Seni Sensiz Sevmenin de Olduğu Kör Uçurumlara...
Karanlığın İçinde Gözlerin Işığıyla Yaşamaya Gidiyorum...
Ben Seni Bir Yudum Sevginde Yaşamaya Devam Edeceğim...
Senden Öte, Yüreğinde Öte Hiçbir Yere Gitmiyorum Aslında Ama Senli Kelimeleri Yazan Yüreğimi Kırıp, Suskunluğumda Seni Solumaya Gidiyorum...
Ne Geçmiş Teselli Bu Gönlüme Ne de Geleceğe Dair Düşlerim...
Çorak Bir Toprağın Suya Hasretiyle Beklemiştim Seni...
Artık Kır Çiçeklerin Soluyor Ellerimde...
Sevdamız Gidiyor Bilinmezliğe...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.