Ne Zaman Sonbahar Gelse, Yapraklar Düşse Dalından, Ne Kadar Sıcak ve Parlak Olursa Olsun Gökyüzü Ürperirim...Üstüme Yürür Hüzünler...Rüzgarların Uğultusunda Hayatın Bana Küs Islığını Duyarım...Dalları Kırılmış Bir Ağacın Hüznü Gibi Suskun Dururum.... Anlatamam Kimseye Yüreğimden Geçenleri... Ne Zaman Sonbahar Gelse, Nefes Alırım Ama Yaşayamam... Yaşarım Ama Anlayamam...!Şu Sıralar Nefes Alıyor Yaşamıyorum... Yaşıyorum Anlamıyorum...Karışık Hallerde Çaresizliğin En En Doruk Noktasında Umudumu Ayakta Tutmaya Çalışıyorum...Garip Bir Boşlukta Çiviliyim Günlerdir Gözbebeklerimden...Yılların Yorgunluğu Var Üzerimde...Uyumak İstiyorum Kafamı Yastıkların Altına Gömüp, Aylarca Hatta Yıllarca Uyumak İstiyorum... Kalbim Ağır Geliyor Bedenime, Taşıyamıyorum... Çok Defa Tövbe Ediyorum Onun Adını Yazan Kalemlere... Olmuyor...!İçim Öyle Dolu ki Onunla Dolup Taşıyor Kağıtlara...Milyonlarca Kelime Harcıyorum Uğruna...Bu Günlerde Takvimler Hangi Günü Düşüyor, Hangi Sevdaya Çizik Atıyor, Hangi Vuslata Gün Saydırıyor Bilmiyorum... Yazının Kendisini Okuyan Gözlere Kavuşamadığı, Kelimelerin Bittiği, Kağıdın Kaleme, Kalemin Kağıda Küstüğü Yerdeyim...Kaybedilmiş Günlerin Güncesini Tutmuyorum...Yorgun ve Bezgin Yılların Rüzgarına Kapılmışım Sürüklenip Gidiyorum...Ve Ben İlk Defa Bu Kadar Doluyum... İlk Defa Kendimi Yazmak Zorunda Hissediyorum... Cümleler Boğazıma Düğümleniyor...Yazmak İstiyorum Ruhumun Derinliklerini... Hüzünlerimi... Acılarımı...Çabalıyorum Ama Olmuyor, Yazamıyorum...Kelimeler Parmaklarımın Uçlarında Esir Kalıyor...Sıcak Bir Damla Gözlerimde Nedensiz Akıp Gidiyor Öylece...Satırlar Çaresiz Suskularda... Yazmalı mıydım Yoksa Yazmamalı mı? Düşünmeli mi, Ağlamalı mı, Yoksa Kaçmak mı En Kolayı? Yazmalıydım, Belki Sana Değil, Kendime Değil, Bize Değil Ama O En Saf En Temiz Duygularım İçin Son Bir Kez Daha Yazmalıyım... Satırlarımı Kalbime Batıra Batıra, "Yazma!" Diyen Gururuma Vura Vura, Yazmalıyım... Acıdan Kaçmak, Nefes Aldırmayan, Ağırlığını Göğsümden Çekmeyen, Her Gece Haykırarak İçinde Kaldığım Kabuslarımdan Kurtulmak İçin Yazmalıyım... İçimi Harab Eden Ateşi Söndürmek İçin, Kendimi Ateşlerden Kurtarmak, Bakmaya Kıyamadığım Sevgim İçin Yazmalıyım...Yazmak İstiyorum ve Her Kalem Darbesinde Islak Yüreğimle Konuşuyorum...!Ayrılıklarla Savaşıyorum Ama Zamana ve Ölüme Yeniliyorum...!İçime Ağlayarak Söndürmeye Çalışıyorum Yürek Yangınımı... Hafifletir Belki Diyorum Ama Tuzlu Su Yakıyor Yaralarımı...Ruhum Kayıp Tüm Bedenime Sarılıyorum... Bütün Acılarım Akıyor Gözlerimden...Bu Aşk'ın Son Hali... Son Rengi Gökkuşağının...Ne Zaman Siyaha Çalsa Gözlerimin Uçsuz Bucaksız Deryası, Vurgunları Hep Bana Düştü...Şimdi, Hüznümün Ciğerlerimi Parçalayan Acısıyla Baş Başayım... Sözlerim Donmuş Dudaklarımın Arasında...Gözlerimde Yaş Var Yaşanamamışların Hatırına...Kalbime Saplı Bir Kalem, Masamda Yarım Bırakılmış Bir Şiir Var...Yetmiyor Bazen Kifayet Etmiyor, Yürekte Hissedilenler Dile Gelenler Gizleniyor Söylenemiyor...Gözler Bakıyor Dil Susuyor... Ne Sessiz Bakışlarım ve Ne de Boynumu Büktüren Suskunluklarım Yetmiyor Az Geliyor...! Üstümde Geçen Yılların Yorgunluğu ve Yitik Suskun Kelimeler Var... Keder Yağmurlarına Tutulmuş, Sessizlik Fırtınalarında Kaybolmuş Gitmiş Ruh'um, Savrulmuş Bilinmez Diyarlara...Kendimi Bulamıyorum... Biliyorum Sevmek Sevgili İçin Acı Çekmekti...Biliyorum Sevmek Acılara da Alışmaktı...Yokluktu...Sevgiliden Uzakta Yaşamı Kabullenme(me)kti...Ona İhtiyacım Vardı... Hayatımın İçinde, Yanımda Olmasa da Var Olduğunu Bilmekti Benim İçin Önemli Olan...Hayatta Tutmaya Çalışan Bir Canın Varlığıydı Onun Anlamı...Hayatın Bana Seslenişiydi...Öyle Bir Güçtü ki Seslenişi: "İyi Olmalısın" Dediğinde Dinerdi Acılarım...Canımı Yakan En Dayanılmaz Ağrılarım Geçerdi... Dinerdi Aniden Sebepsiz Akan Gözyaşlarım...Aşktı O...Mavisi Yüreğime Bulaştı... Çünkü Anlık Değildi Benim Onu Sevişim...Anlık Değildi Kelimelere Yüreğimle Dokunuşlarım... Cümlelere Hayat Verişlerim...Ben Kimseyi Onu Sevdiğim Gibi Sevmedim... Sevemedim Kimseyi İçimdeki "O" Gibi...Onsuz Kaldığım Günden Beri Hep Hüzünler Döküldü Kirpiklerimden...Hep Onu Sevmek İstedim...Yanımda Olmasa da Sevmeyi, Delicesine Sevmeyi İstedim...Onu Sevmek İstedim Hiç Kimseyi Sevmediğim Gibi...Onu Sevmek Ona Her Şeyimi Verebilmek, Birlikte Mutlu Olacağım "O" Olsun İstedim...Aşk'ı Birlikte Paylaşmak, Onunla En Güzel Duyguları Tatmak İstedim... Kavuşamayacak Olsak da Ruh'larımız Hiç Ayrılmasın İstedim...Onu Sevmek, Yüreğimde Onu Bulmak, Hayatımda Sadece Onu Görmek, Her Gece Onunla Uyuyup, Gözlerimi Yeni Güne Onunla Açmak, Aldığım Her Nefesi Onunla Almak İstedim...Ben Onu, Sadece Onu Sevmek İstedim...Ve Şimdi Ondan Özür Diliyorum...!Ona Deli Bir Yürekle Sevdiğim Ondan Gidemeyip Onda Kaldığım İçin, Onu Özlediğim ve Beklediğim ve Onu Ondan Çok Sevdiğim İçin Özür Diliyorum...!İçimdeki O Mutluluk Oyunu Son Buldu Artık...Yorgun ve Umutsuz İlerlerken Yolumda Her İlerleyişte Kaybettim Değerimi...Kapanan Kapılar Ardına Yaslandı Hayallerim...Her Darbede Azaldı, Paramparça Oldu Ümitlerim... Ve Belki de Yok Olmaya Yüz Tuttu Hislerim...Acıysa Öyle Bir Sarmış ki Bedenimi Hissedemez Oldum Hiçbir Şeyi...Çıkış Kapılarıysa Kapandı Artık...Belki de Şimdi Her Şey İçin Çok Geç...Ben Vazgeçtim Kendimi Anlatmaktan Ya da Anlatamamaktan...Şimdi Susmanın Şimdi Gitmenin Tam Sırası...!İçimde Bir Yerler Hep Onu Özleyecek...İçinde Bir Yerler Hep Bana Ağlayacak...Hiç Kabuk Bağlamayacak Olan Yaram Canımı Hep Acıtacak...!Onu Bilmem Ama Bundan Sonra ki Yaşamımda Ben Artık Hiç İyi Olamayacağım...!
Geldiğin Gibi Gittin...Sensiz Nasıl Suskunsam, Şimdi Bir O Kadar Haykırıştayım... Yürek Kalemimden Çıkan, Kaleme Aldığım Son Satırlar Bunlar... Sessiz Sedasız Birkaç Satır Karalayacağım ve Gideceğim...Şu Anda Dışarda Her Damlasına Aşık Olduğum Yağmur Yağıyor... Sensiz, Damlaların Cama Vuruşunun Tadı Yok...Sensiz Hiçbir Şeyin Tadı Yok...Çoğalarak, Artarak Her Gün Daha Çok Severek Yaşıyorum Seni... Sevgin Hiç Bitmiyor İçimde, Hiç Azalmıyor, Acıtıyor Sevdan Beni... Biz Zoru Başarmıştık Seninle...Şiirleri, Şarkıları ve Hatta Suskunlukları Buluşturmuştuk Birlikte... Aşkı Aramıyordum Ben... Sen ve Ben, Birbirimizi Aramıyorduk Ama Bulduk Birbirimizi... Bulduktan Sonra Başladı Kendimizi Aramalarımız... Yok Olmayı Düşünen Ben, Senin İçin Binlerce Yıl Yaşamayı Göze Almıştım... Seni Yürek Kalemin Ucunda, Sayfaların Tam Ortasında Bulmuştum... Çırpınışlarım Yokluğuna İsyanım Belki... Boşuna Uğraşıyorum Galiba Sevgimi Bile Haykıracak Bir "Sen" Yok Ne Karşımda Ne de Hayatımda...Ve Sensizlik Sonsuzluğa Doğru Gitmeye Başladı Sonu Başından Belli Bir Yolda... Biliyorum...O Gün Seni İlk ve Son Görüşümdü...O Gün Beni İlk ve Son Öpüşündü..Ve Biliyorum O Gün Bizim, Sadece İkimizin Olan Her Şeye Veda İdi Gelişim...Bu Veda Artık Sana...İnan Sevgili Ben Bana Düşen Yazgısını, Acısını, Sancısını Yaşadım Bu Aşk'ın Her Dakikasında...Seninle Yaşadığım Deli Mutluluğun Bedelini Ödedim Her Nefes Alışımda... Şimdi Gözü Yaşlı Satırlarımda Büyütüyorum Keşkelerimi... Harflerimin, Kelimelerimin, Cümlelerimin Ayağı Kayıyor Uçurumlarından...Oysa Sen Durgun Bir Liman Sakinliğiydin Yüreğime...Bir Gün Batımı Huzuru...Uçsuz Bucaksız Bir Özgürlüktün Mavilerime...Sevdim İşte Seni, Sevdim...Ölümüne Sevdim...!Bildiğin Gibi Değil;Tertemiz, İçten, Çocuk Saflığında Sevdim... Gökkuşağı Misali Sevdim... Senli Anlamlar Yükledim Sevda Şarkılarının Her Sözcüğüne Her Hecesine...Haykırışlara Dönüştüler İçimde Bir Yerlerde... Senli Kelimelerim Çığlığa Dönüştüğünde Kaybolduğunda Yokluğunun Karanlığında Sen Duymadığında Bile Vazgeçmedim Sana Seslenmekten...Düşlere Hayallere Sarılıp Günlerce Gecelerce Avundum Onlarla...Sensizlikte de Sevmeyi Öğrendim Seni...Hasretini de Sevdim Seninle Herşeyi Sevdiğim Gibi...Sana Dair Sevdana Dair Ne Varsa Benimdi Onlar da... Aslında Zordu Seni Yetecek Kadar Sevmek, Zordu Bunu Sana Hissettirmek…Seni Sevdikçe Kırıldım Parça Parça, Yok Oldum Uğrunda...Yaklaştım Sana Yüreğim Kanadı, Elini Tuttum Avuçlarım Acıdı, Gözlerine Baktım Gözlerim Ağladı, Dudaklarım Değdi Dudaklarına Ateşin Dudaklarımı Dağladı...Umursamadım Acılarımı Senin Uğruna Düştüm Yollarına...Senle Büyüttüm Yüreğimi, Seninle Büyüdü Yüreğimdeki Aşk Alfabesi...Tam Kara Kışlara Yakalanmışken, Yüreğim Unutmuşken Baharı, Umutlara Darılmışken, Unutmuşken Umut Etmeyi... Karanlıkları Aydınlık, Yalnızlıkları Arkadaş Edinmişken, Kapatmışken Ruhumu Her Şeye, Tam Kendimden Vazgeçmişken Girdin Dünyama... Yalancı Rüyalar Sundun Ürkek Uykularıma... Aldanmışlığı Arkamda Bırakmışken Döndürdün Yolundan Duygularımı...Kıpırdattın Yüreğimi, Açtın Gönül Pencerelerini Sonuna Dek...Sevdanın O En Çıkmaz Yollarına Saldın Düşlerimi... Benimsemişken Boşluğu, Boşlukta Bütünleşmişken, Yıllarca Acılara Kucak Açmışken, Direnmişken, Yaşama Yeni Gelen Günle Aydınlattın Sabahlarımı...Ve Bütün Bunlardan Sonra Acısına Vurulduğum Aşkı Bir Tokat Gibi Çarparak Suratıma, İmkansızlığı Zehir Gibi Akıtarak Ruhuma, Bıraktın Beni Yolun Tam Ortasında... Sen Mevsimsiz Yapan Yağmurların Koynuna Girip Gittin, Gittin Ama Ben Senden Kalan Tek Şeyi; Adını Sol Göğsümde Canım Diye Taşımaya Devam Ettim...Sen Bende Yaşayan Seni, Sen Hiç Bilmedin...Akan Gözyaşlarımı Kendi Ellerimle Silip Titreyen Sesimle Adını Avazım Çıktığı Kadar Haykırdım Geceye, Duymadın...! Gittiğin Günden Beri Uykusuz Gözlerime Sıcak Gülüşlerini Örtmedin... Satır Aralarına Gözyaşlarımı Ekleyip Ben Sana Yanarken; Sen Geç Kalmışlığımı Vurdun Suratına... Ben Sensizliğin Dikenlerini Dudaklarımda Kanatırken; Sen Suskunluğu Bana Reva Gördün... Ben Yüreğimle Sana Kanarken Sen Hep Yalnızlığıma ve Sensizliğime Sustun...Şimdi Yokluğun Tam Ortasında Yürüyorum Yalnızlığıma..Attığım Her Adımda Sen Kanıyorsun... Hiçbir Zaman Bilmeyeceksin Adının Her Harfine Binlerce Kez Öldüğümü ve Görmeyeceksin Dudaklarının Arasına Kefensiz Gömüldüğümü... Ben Bu Yazımın Her Satırına Gözyaşlarımı Mühürlerken , Sen Kanayan Dudaklarınla Adımı Bir Kez Bile Anmayacaksın... Ben Yalnızlığımda Yavaş Yavaş Ölürken, Sen Yaşanmışlıkların Hatrına Nasıl Olduğumu Dahi Merak Etmeyeceksin...Boş Ver Sen, Aldırma Gözyaşlarımla Yazdığım Bu Sitemlere... Ben, Hiçbir Zaman Gözlerinde Siyah- Beyaz Hatıra Olmaktan Öteye Geçemedim... Seni Anlatmak,Seni Yaşatmak Dizelerde, Nakış Gibi İşlemek Seni Satırlara Çok Güzeldi...Neden, Niçin, Niye Diye Sorgulamadan İncitmeyerek, Kırmayarak ve Sana Kıyamayarak, Yokluğunda Ne Kadar Kanasa da Yüreğim Senden Vazgeçmeyerek, Düşlerimde Seni Büyüterek Sevmek Çok Güzeldi...En Olmaz Yalanlarla Avutup Gönlümü Avuçlarına Dokunacağım Günü Düşleyerek, Yokluğuna Ağlayan Yüreğimi Gülüşünle Isıtarak, Okunan Her Şarkıda Senden Bir Parça Bularak, Kelimelerimi Gözyaşlarımla Islatıp Satırlara Dökerek, "Nerdesin Sevgili, Nerdesin" Diye Avazım Çıktığı Kadar Bağırarak Seni Sevmek Çok Güzeldi...Haykırışlarım, Seni Sevmelerim, Yüreğimde ki Dinmeyen Ateş, İç Çekişlerim, Nefessiz Kalışlarım, Sıraya Giren Özlemlerim, Kalemimin Satırların Üzerinde Gezinişi, Her Satırına Gözyaşımın Düşüşü, Yüreğimin Sevginle Doluşu, Her Gün Damla Damla Yüreğimde Büyüyüşün, Yoksun Dememe Rağmen İnadına Çoğalışın Güzeldi...Düşlerim, İçine Yerleştirdiğim Senli Benli Günlerim, Dudaklarımdaki Senli Benli Cümlelerim, Senin Yüreğine Bir Damla Düşeceğim Günü Umud Ederek Yaşayışlarım, Her Nefesimde Bunu Hissetmek, Gözyaşlarımla Süsleyip Seni Satırlara Düşürmek Çok Güzeldi...Sana Artık Susmalar Biriktiriyorum... Yazdıklarım, Konuştuklarım, Anlattıklarım, Ağladıklarım ve Sayıkladıklarımın Aksine Ağırlığımca Susmalar Biriktiriyorum Sana... Gözün Gözüme Değdiği An Gözbebeğinden Çıkmak İçin Çırpınan, Orada Sıkışıp Kalmış Heyecandı Aşk...Seninle Olduğumda, Hangi Zamandı Bilmiyorum; Zaman, Mekan Senin Nefesinin Bana Ulaştığı Kadardı...O An Bana Nasıl Bakıyorduysan Zaman Oydu...Ve O An Gerçek Olabilecek Tek Şey Senin Sözlerin, Soluk Alıp Verişin, Sıcaklığının Hissedilmesiydi Benim Tenimde...Senden Sonra Çok Şiir Yazdım, Sigarayı Daha Çok İçtim, Daha Çok Ağladım, Daha Çok Islandım, Daha Çok Azaldım...Bitti Dedim, Gitti Dedim, Sevmedi Dedim, Sustum, Ama Durmadan Ağladım...Dizine Yatacak Kimsem Yoktu, Yatmadım...Yüzümü Sevecek Kimsem Yoktu, Sevdirmedim...Özledim, Özledikçe Sigara Yaktım...Sigara Yaktıkça Yaktım, Yandıkça Yandım...Çok Özledim, Özlemek Ne Demekmiş Yeniden Öğrendim...Artık Gelmeni Beklemiyorum, Artık Du'a da Etmiyorum... Hayallerim, Dileklerim Yok Artık... Olmayan Varlığın Ortasında, Olmayan Yokluğu Çekiyorum... Beklemek Çok Zor Sevgili, Hele Ölümü Beklemek... Ve Biliyor musun Gözlerinde Bir Başkası Varken En İyi Yoldu Ölmek...Benim İçin En Zor Ölüm'dü "Sana Ait Değilim" Diyerek Diri Diri Yüreğimi Toprağa Gömmek...Unuttum Demiyorum, Unutacağım Diyemediğim Gibi... O Kadar Büyük Bir Yalanı Dökemiyorum Sayfalara...Çünkü Seni Sevmek; ''Ben''i Kaybetmek Sen Olmadan Kendimi Eksik Hissetmek, Nefes Alamamak, Var Olamamak Demekmiş... Seni Sevmek; Benliğimi Kaybetmek, Seninle Olabilmek İçin Kendimden Çıkmak Başka Birisi Olmak Demekmiş...Seni Sevmek; Kurak İklimlerde Toprak Misali Yağmuru Beklemekmiş...Seni Sevmek; Bir Bakışına Ölsem de Hiç Ölmemek, Ölümsüzlüğü Düşlemekmiş...Seni Sevmek;Göz Kırpmadan Saplanıp Ufka Tereddütsüz Bir İnançla İmkansızı Beklemekmiş...Seni Sevmek; Acı Demekmiş...Bunları Yazarken Bile Acı Çekmek Ağlamaya Alışmak Demekmiş...Seni Sevmek Ölüm Kadar Gerçekmiş...Ben Seni Tenin Bedenin İçin Sevmedim, Gökkuşağını Andıran Yüreğini Sevdim... Seni Sevmek; Bir Heves Değildi, Ayak Üstü Sevda Değildi, Ben Seni "Sen Olduğun" İçin Sevdim... İmkansızlığına Rağmen Seni Özlemeyi, Seni Beklemeyi, Seni Hayal Etmeyi Sevdim... Kısacası; Ben Senin Yüreğindeki Hayatı, Gözlerinde ki Duruluğu Sevdim...Seni İçimin En Derinlerine Hapsetmişim Ben, Bu Yüzden Zor Seni Unutmam, Kalbimden Söküp Atmam... Bunu Çokta İstemiyorum Galiba...Her Gün Yeniden Doğuruyorum Sevgimi Senin İçin, Her Gün Yeni Bir Sevgiymişcesine Seviyorum, Yaşıyorum Seni...Mutlu Ediyor Beni Böyle Sevmek Seni...Ve Bilmiyorum Bu Nereye Kadar Sürecek...Seni Sevmek, Seni Ölesiye Sevmek Güzel Ama Vuslat Yok Bu Sevdada... Hep Özlemek, Hep Beklemek Var... Yolunu Şaşırmış Birinin Yolunu Bulmasını Beklemek Gibi Bir Şey Bu...Biliyorum, Nereye Gidersen Git Asla Benden Uzakta Olmayacaksın... Hiçbir Mesafe Seni Benden Ayrı Tutamayacak... Sen Kalbimde Olduğun Sürece Bu Gözler Başkası İçin Ağlamayacak... Yaşattığın Her An İçin Minnettarım Sevgine...Seni Severek Gidiyorum Uzaklara Yüreğimdeki Sen’le Sessizce...!Artık Kimseyi İstemiyorum Hayatımda...!Korktuğumdan Değil...Ben Onda Kalsın İstiyorum Yüreğim...Onda Kalsın Kurduğum Tüm Hayallerim...Olmasa da ve Bundan Sonra Olmayacak Olsa da Ona Özel Kalsın İstiyorum Düşlerim...Ellerini Tuttuğum Gibi Kalsın Ellerim...Ona Baktığım Gibi Kalsın Gözlerim...Onda Kalsın Aşk'a Dair Tüm Yaşanmışlığım...!
Evet, Dediğim Gibi Yazının Kendisini Okuyan Gözlere Kavuşamadığı; Kelimelerin Bittiği; Kağıdın Kaleme, Kalemin Kağıda Küstüğü Yerdeyim İşte Sonunda...!Söylenecek Tüm Sözlerimin Hepsini Yuttum... Paylaşılacak Ne Kadar Acım Varsa İçime Gömdüm... Ve Aşk Adına Attığım Tüm Adımlarımı Geriye Saydım... Şimdi Üç-Beş Arşın Kefenden İbaret Tek İhtiyacım...!Şimdi Sen Söyle...! Ölüm Çok Soğuk mudur Sevgili...!?
_________________
Soğuk Bir Akşam Vaktinde Gözlerimin Hafifçe Sulanıp Damla Damla Olmasına Anlam Veremiyor Kalbim...Sesimde Çığdan Büyük Acı, Gözlerimde Acıdan Büyük Gözyaşı, Ellerimde Koskocaman Bir Boşluk, Yüreğimde Binlerce Anlam, İçimde Kocaman Bir Karanlık…Bir Yerlerde Unutulanlar Bir Yerlerde Unutanlar... Arkada Uzun Bir Sessizlik, Sonsuz Gözyaşları...Yağmurun Bile Tat Vermediğini Günler Yaşıyorum…Penceremin Kenarında Usul Usul Yağan Yağmuru İzliyorum..Bir Elimde Sigaram Bir Elimde Kalp Kırıklıklarım…Bir Yanımda Hayal Kırıklıklarım Bir Yanımda Suya Düşürülüp Kırılan Hayallerim...Soğuk Bir Rüzgar Esiyor Ama Ben Üşümüyorum…Çok Ayazlara Çok Fırtınalara Yakalandım Belki de Bundan Bu Kadar Tepkisizim…Nasıl Geldim Bu Hale? Yaptığım Yolculuklarmı Yanlıştı Yoksa Gönlümün Kapısından İçeri Aldığım İnsanlar mı Yanlıştı?Neden Mutsuzum Bunca Zamandır? Aklım da Bin Bir Soru Var Çoğu Cevapsız... Düşünmekten...Cevapsız Kalmaktan...Sürekli Acı Çeker Halde Olmaktan...Mutlu Olduğum Anların Özenle Burnumdan Getirilmesinden Yoruluyorum... Avucumdan Su Misali Kayıp Giden Günlerin İçindeyim... Çoğu Zaman İçimi Acıtan Sensizlikte Büyüyen Özlem Yüreğimi Hırpalıyor...Bitmeyen Hasretin Düğüm Düğüm Oluyor Boğazımda... Kördüğüm Oluyorum Sensiz Geçen Günlerin İçinde... Gözlerim Irmak Olup Çağlarken Ardı Ardına Sürüklenen Sözlerim Dur Durak Bilmiyor... Bugün Kaçıncı Sensizliğe Uyanışım Bilmiyorum... Sensiz Geçen Günlerin Sayısı Yada Kilometreler, Hepsi Basit Bir Sayı Gibi Gözükse de O Sayılar Çoğaldıkça İçimde ki Umut Tükeniyor... Acım Artıyor... Hep Böyle Oluyor Nedense...Önce Sen Düşüyorsun Düşüncelerime Sonra, Ağlamaya Başlayan Kelimelerimin Kıçkırıkları Duyuluyor Derinden...Uykusu Kaçmış Kelimelerimi Bir Arada Tutmanın Telaşındayım...Kalemimden Düşen Her Kelime Çaresizliği İşliyor Yüreğime...Kelimelerim Korkmuş ve Üşümüş Sanki...Çaresiz, Sessiz Ama Asla Sensiz Değil...Uzun Zamanın Ardından Seni Anmak, Sana Yazmak Çok Garip Bir Duygu.. Yaram Hala Taze Sanki Üstünden Aylar Akıp Gitmemiş Gibi... Hala İçimin Titretmeye Yetiyor Adını Duymak... Senli Yaşamak...Sensizken de Senli Yaşamak Böyle Bir Şey...Belki Yanımda Yoksun Ama Bil ki Sen Hep Bendesin..Seni Düşünmek...Sana Bağlanmak...Sana Yazmak...Her Şey de Sen Varken Sensiz Zamanlar Kayboluyor...Sen Yanımda Olamasan da Varlığın Hep Bende...Dışardaki Sağnak Cama Değil Yüreğime Vuruyor...Her Damla da Bir His, Her Damlada Bir Anı Seni Soruyor...Damlalarla Dalga Olup Kıyına Vuruyorum...Ne Zaman Seni Düşünsem Gözlerim Akıyor İçime...Alev Alıyor Yüreğim...Ne Zaman Aklıma Gelsen İçim Titriyor... Çırpınır Duruyor İçim...Ne Zaman Aklıma Düşsen Düşüyorum Dünya'dan... İçim Seninle Doluyor... Ne Zaman Aklıma Baksam Seni Görüyorum İçinde...Çıkaramıyorum Seni İçinden...Acı Verse de Sevdanın Adı...Hüzünlerde Boğulup Kalsa da Sevdanın Tadı...Seni Böyle Sevmek, Seni Böylesine İçimde Hissedebilmek Çok Güzel...O Kadar Çok Kızıyorum ki Kendime Seni Bu Kadar Sevdim Diye... Sanki Hayatıma Giren Tek Adam Senmişsin Gibi... Öncesi Yok Sonrası Olmayacak Gibi... Kimseye Sana Baktığım Gibi Bakamıyor, Kimseyle Seninle Konuştuğum Gibi Konuşamıyorum... Sevgilim, Aşkım, Canım, Hayatım, Her Şeyim Diyemiyorum...Yerine Birini Koyma Fikri Bulantı Yaratıyor İçimde... Kimse Sen Olmuyor, Senin Gibi Olamıyor… Çıkmaz Bir Sokakta Kaybolmuş Gibiyim... Çıkışı Yok, Dönüşü İmkansız Gibi...Adı da Yok Bu Acının, Tarifi de Yok... Her Şey Her Yer Bana Seni Anımsatıyor...Ne Son Buluyorsun Bende Ne de Sonum Oluyorsun... Benliğimden Yoğrulan Sevgin Fırtına Gibi Dört Bir Yana Savrulup Duruyor... İçime İşleyen Sensizlikte, Karanlık Kaplı Gecelerde İsyan Ederken Seni Anıyorum... Buruk Bir Acıyla Yüklüyüm İşte... Seni Bekleyip Duran Yüreğim Sensizliğinde Bile Senle Dolup Taşıyor...Canım Kadar İçten Ruhum Kadar Derin, Rüyam Kadar Taze, Kalbim Kadar Sıcaksın Bende... Gözlerimde Yaşım, Yüzümde Tebessümüm, Başıma Gelen En Güzel Tatlı Belamsın Sevgili... Gel Sevdasını Sevdiğim...Bir Rüzgar, Bir Yağmur, Bir Kar Ol da Yağ Üzerime... Ya Dondur Beni Buzunla, Yada Isıt Beni Güneşinle... Ya da İstersen Avut Avutabildiğin Kadar Sevginle...
Terketmek Değildi Zor Olan ve Her İnsan Terkederdi Birilerini Zaman Zaman...Aslolan Yaptığının Arkasında Durabilmek, Gittiğinde Dönmeyi Unutup da Gitmek, Gittiğinde Dönüşlere Dair Ne Varsa Silmek...Bu Yüzden Hiç Gitmedim, Çünkü Bilirim Kendimi, Gitsem Dayanamaz Dönerim...Gitsem, Affeder Yine Deli Gibi Severim...Gitsem, Gitmelere Yakışmayan Ne Varsa Yaparım...Bu Yüzden Hiç Gitmedim, Belki de Gidemedim...Bana Yakışan Beklemekti...Bu Yüzden Bekledim..Bazen Unuttum Gittiğini, Şarkılarda Aradım İsmini Hece Hece...Adının Verildiği Kitaplarda Aradım Bizi Bir Umut Diye...Ve O Kadar Saçmaladım ki Sen Gidince, Oturdum Seni Anlattım Kağıda Kaleme...Bıkmadan Usanmadan Anlattım Aşkı Bana Öğreten Adamı Dize Dize Boş Yere Olduğunu Bile Bile...Bambaşkaydın... Gözlerine Baktığımda Daha Derinler de Yaşamak Gerçekte Kimsin, Nesin Bilmek İstedim... O Gözlerin Ardında ki Çocuksu Adamı Tanımak ve Ölene Dek O Adamla Yaşamak İstedim...Bitmesin Dedim...Gözbebeklerine Dalarken Zaman Dursun, Hiç Akmasın İstedim...Ben Seni Severken Sen Yanımda Yoktun... Ben Seni Sensiz Sevdim... Göremesem de Rüyalarımdaydın... Sevmesen de Kalbimin Derinliklerindeydin... Hiç Bir Ruh Duymadı Seni Benim Kadar Derinden...Hiç Bir Gönülde Yanmadın Böyle Yangınla Sen...Seni Sevdim, Sevgilerin En Güzelini Vermek İçin... Seni Düşündüm Gecelerce, En Güzel Düşlerimde Yaşattım Seni... Sana Adadım Yüreğimin Her Zerresini... Yanlızca Sen Sev Sen Sar İstedim Yüreğimin Her Köşesini... Bir Tek Seni İstedim Her Şeyden Çok...Her Şeyi Seninle Yaşamak İstedim Doyasıya...Seninle Ağlayıp Seninle Gülmek İstedim...Yüreğinin Derinliğine ve Sevgine Sığınıp Seni Seninle Yaşamak İstedim...Dahası!Seninle Ölmek İstedim...Sana Dair O Kadar Çok Şey İstedim ki Hepsi Bir Çıkmazın Ortasında Kaldı...Ve Susuyorum Çaresizce!Oysa O Kadar Çoktu ki Sana Biriktirdiklerim, Sensizliğinde Bitiremedim... O Kadar Çok Sevmiştim ki Seni, Sevmekten Vazgeçemedim... Ne Çok Mutlu Etmek İsterdim Oysa Seni... Sevinçten Havalara Zıplayıp Mutluluktan Gözlerinin Dolduğu Anları Görmek İsterdim...Sana Dair Çok Şey İsterdim Sevgili; En Çok ta Mutlu Olduğunu Görmek Yüreğimin En Büyük İsteğiydi...Şimdi Gülüyorsam Bunca Çileye İnat Bilirim ki Bu Senin Eserin...Bir Tek Senin Kollarındayken Yaşamayı Seviyorsam, Kollarındayken Acıları Siliyorsam Biliyorum ki Bu Senin Eserin... Hiç Bir Zaman Anlatamam Seni Sevmenin Tadını... Ve, Doymaz Yüreğim, Doymaz Bedenim Seni Sevmeye... Ve Seviyorsam Seni Bana Sevmeyi Öğrettiğin İçindir... Sevebildiğim Tek İnsan Sen Olduğun İçindir...
Şimdi Söyle Sevgili...!Seni Benim Kadar Seven, Gözlerine Bakınca Seni Sevdiğini Gözleriyle Anlatan Oldu mu?Dolaşırken Issız Gecelerde Sensizliğin Sessizliğinde Kahrolan, Her Güne Hasretinle Başlayıp Seni Sensizlikte Yaşayan Oldu mu?Uykusuz Akşamları, Sabaha Varmayan Geceleri Senin Hayalinle Süsleyen, Dertlerin Kederlerin İçinde Çırpınırken Senin Sevginle Ayakta Duran Oldu mu? Kalbi Kırık, Hisleri Buruk Olsa da Senin Sevgine Muhtaç Olan Oldu mu?Şimdi Gözlerime Bakta Söyle...!Seni Benim Gibi Ölümüne Seven Oldu mu...!Sevildiğini Duyunca Bir Erkek Ne Hisseder Bilemem...!Eğer Ben Sevdiğimi Söylediysem Bir Daha Sözümden Asla Geri Dönmem...!Sana Sevmeyi Öğretemem Belki Tıpkı Senin Bana; Unutmayı Öğretemeyeceğin Gibi... Ben Çünkü Değil, Eğer Değil, Her Şeye Rağmen ve Her Şeyinle Sevdim Seni...Ben Sevdim...!Seni Sevmeyi, Seni Özlemeyi, Geceler Boyu Beklemeyi, Seni Düşünmeyi ve Düşlemeyi Sevdim...!Ben Seni Sende Sevdim...En Güzel Rüyaların İçinde Gördüm Seni...Islak Gözlerimle Titrek Sesimle Ettim En İçten Du'aları...Seni İstedim, Seni Diledim, Seni Dilendim Alllah’dan... Ve Ölümüne Severken Seni Sana Duyduğum Sevgiye İmrendim... Ben Büyük Sevdim Seni... Küçücük Bir Yürekle Ne Kadar Sevilirse O Kadar Büyük Sevdim...!Çok Zordu Seni Yaşamak... Bir O Kadar da Ağırdı Seni Sevmek...Bittiğim Anlardaydı Sana Başlangıçlarım... Bittiğim Yerde Sen Başlamıştın İçimde...Sen Doğmuştun Gecelerimin Sabahına... Biliyorum İmkansızdı ve Ben İmkansızlıkta Kayboldum Adı Konmamış Bu Sevda Masalında... Benim Seni Sevdiğimden Daha Çok Sevemezsin... Çünkü O Kadar Çok Sevdim ki Seni Ben Bunu Sen Bile Bilemezsin...! Aşkım Sanadır ve Sevdam Sadece Sana Yakışır...!
Aşkı Yaşamak, Bu Belki de Yaşamak Olgusunun Süslenmiş Hali... Aşk İnsanı Sarmaz Sanıldığı Gibi, İnsan Aşkı Kucaklar, Büyütür, Güzelleştirir... Aşkı Anlatmak Zor Şeydir... Başlarken Güzeldir Aşk, Heyecanı Sığmaz İnsanın İçine... Sonra Karşılıklı Atılan Adımlarla Büyür... Kimi Zaman Dünyayı Hiçe Saydırır İnsana, Kimi Zaman Sıcak Bir Gözyaşı Olur Süzülür Gözlerden Yüreğe Doğru... Sevilmek Güzeldir, Değerli Olduğunu Hissettirir İnsana...Sevmek Daha da Güzeldir Çünkü Bir İnsanı Sevmek Demek Hayaller Demektir... Yeni Umutlar Yeşertmek Yürekte, Herşeye Başka Gözle Bakabilmek, Her Duyguyu Bir Arada Tadabilmektir... Özlemi Bile Sevdirir İnsana Aşk...Varlığında ki Paylaşılamaz Mutluluğun Yanı Sıra, Yokluğunda ki Acıyı da Seversin Çünkü Acı Sevdiğin Kaynaklıdır... Aşkı Anlatmak Zordur... Ne Kelimeler Yeter Anlatmaya Aşkın Ne Olduğunu Ne de İçinde ki Hisleri Bir Bir Saymaya Gücün Yeter... Aşkı Anlatmak Zordur... Anlamak ta...
Hiç Korkmadım Aşktan...Meydan Okuyarak Yürüdüm Üzerine...Kanadı Bazen Her Yanım, Yine de Korkmadım...Geceleri Uykusuz Kaldım...Kurudu Bazen Ağlamaktan Gözlerim...Yine de Değer Aşka, Değer Sevdiğime Dedim...Yaptığım Hiçbir Şeyden Pişman Olmadım...Kazanmayı da Kaybetmeyi de Onda Öğrendim...Bir Sevda Masalı Yazabilecek Kadar Sözler Biriktirdim...Ve Ona Öyle Büyük Bir Şey Vaad Ettim ki Görmedi...Zor Bir Aşktı Ona İçimde Beslediğim...İmkansızlıktı Bana Tattırdığı...Ve Ben Bu Aşkın Adını "Bir Sevda Masalı" Koydum...Onu Sevmek Çok Farklı Bir Duygu... Onu Sevmek Geçmişi Temizlemek Geleceğe Işık Tutmak Gibi... Onu Tanıyalı ve Seveli Ne Kadar Oldu Bilmiyorum, Sadece Onu Sevdiğim Ona Aşık Olduğum Zaman Dilimi Hatırlıyorum...Ben İçimdeki Duygudan Köşe Bucak Kaçarken Yakalanmıştım Bu Aşka... Hiç Beklemediğim Bir Anda Kucak Açtmıştım Bu Duyguya... O Yüzden Vazgeçmesi Pek Mümkün Olmuyor...Baştan Başa Sevda'ydım Ona Ben, Anlamadı Beni...Baktı Ama Göremedi Gözlerimdeki Derinliği...Bir İnsana Daha Nasıl Anlatılırdı ki Böylesine Bir Sevgi?Onu Çok Sevdim; O Sevmesen de Sevdim...Bırakıp Gitse de Sevdim...Bitti Dese de Sevdim...İçim Onla Öyle Dolu ki...Hayatıma Girdiğin O Güne O Dakikaya Binlerce Şükür Ediyorum.... Sıfatının Hiç Önemi Yok...O Benim Kalbimin, Tüm Hücrelerimin Baş Tacı... Şimdi Ben Gece Güneşin Doğmasını Bekler Gibi Nefes Aldığım Her An Bana Gelmesini Bekliyorum...Hem de Gelmeyeceğini Bile Bile!
Öyle İşte...
Sen Gittin Bir İsyan Düştü Bu Şehre...Yüreğimden Bir Feryat Yükseldi Göklere...Sen Gittin ve Bir Şiir Yazacak Yüreğim Sana Son Kez...İçinde Umutsuzluk, İçinde Hasret, İçinde Hüzün, İçinde Sana Dair, Senin Olmadığın Ne Var İse....Ve Kendini Çıkmaz Yollara Salacak Yüreğim İçinde Hiç Yeşermeyecek Olan İlkbahar Kırıntıları İle...
Şehir Ağlıyor Bu Gün, Biraz Karanlık...Pencerem Sırılsıklam, Perdeler İnik...Odamda Bir Hüzün, Gözüm Karanlık...Yanaklarım Sırılsıklam, Hayallerim Yitik...Yüreğim Yokluğunla Sarhoş...Hasretin Karanlıklardan Daha Derin Bir Kuyu... Kalbim Sen Beklemekten Yorulmuş...Bazen Resminin Üzerine İniyor Hiç Dinmeyen Gözyaşlarım Bazense Hiç Görmeyeceğin, Duymayacağın Mısralarıma Dökülüyor İçimdeki Sızılarım... Pazartesiler, Salılar, Hafta Sonları Geçmiş, Ömür Eksilmiş Ama Zamanın Gücü Seni Yüreğimden Alıp Götürmeye Yetmemiş... Aklımla Beynimin Savaştığı Yerde Senin İzlerin Var Hala... En Olmadık Anlarda Varlığın Düşüyor Aklıma... Unuttuğumu Sandığım Yerde Kanıyor Sensizlik...Ömrümün Sonbaharında, Sararmış Yapraklar Arasında Sana Yazdığım Son Mektupta Ben Yine Seni Yaşıyorum... Ruhumun Derinliklerinde Muradımı Bekler Gibi Seni Bekliyorum...Yine Hüzün Kaplı Yüreğimde ve Yine Senden Başka Kimseyi Sığdıramıyorum İçine... Her Gün Yokluğunu Çiziyorum Suretime...Hece Hece Sensizliğe Düşüyorum Yüreğimden...Yarım Kalmışlığın, Tamamlayamamanın Verdiği Huzursuzluk Sarıyor Bedenimi...Bir Başlangıcın Sonlarında Gibi Hissediyorum Kendimi...Sensiz Geçen Günlerin ve Gecelerin Sızısı Var İçimde...Yine Aklımdasın Yine Ezberimdesin Ama Sözcüklere Dökemiyorum Seni...Bir Şeyler Yazmak İstiyorum Ama Konu Sen Olunca Bir Boşluk Çarpıyor Benden Bana, Yazmak Bile İstemiyorum...Yürek Kalemim Kırılma Noktasında...Yaşamak Kadar Acımasız, Bir Çocuk Gibi Umarsızım... Hayatın Yorgun Yalanları Arasında Kaybolan Yıllarım ve Değer Verip Ulaşamadığım Sevgimin Arasında Kaybolup Gidiyorum...Her Yağmur Yağışında Gözlerimden Sırılsıklam Oluyor Avuçlarım...Bedenime Değen Her Yağmur Damlasında Titriyor Yüreğim...Mevsim Ölü Bir Sonbahar...Vakit Akşam...İçimde Sen ve Senli Hatıralarla Seni Yaşıyorum Sen'sizliğim de... Ve Her Güne Yeni Ağrılar, Yeni Hüzünler, Yeni Özlemler Bırakıyorum Senden...Hayaller Kuruyorum Yokluğunun Girdabında...Seni Düşünüyorum... Sende Anlam Buluyor Cümlelerim... En Masum Hallerimin Gölgesinde Yaşıyorum Seni...Senden Uzakta Sen'sizliğim İle Yok Oluyorum Bu Şehirde... Akşamları Seni Kararıyor Gündüzleri Sana Açıyorum... Tüm Sesler Çekilince Uzaklara Geceleri Kirpiklerimden Seni Düşüyorum... Hayalin Gözlerimi İyice Acıtıp Uykuya Dalınca Seni Uyuyorum... Sensizliğe Koyup Başımı Sağ Kolunda Uyuyup, Sol Kolunda Uyanıyorum...Sensizliğimde Seni Yaşıyorum...Bitip Giden Bir Ömrün Sonbaharında Zamansızlığıma Sığdıramadığım Derin Acılar Saklıyorum Kimliksiz Düşlerimde...Tuz Basıyorum Özlemden Çatlayan Yüreğimin Yarasına...Elime Kalem Almamak İçin Bu Günlerde Kendime Direniyorum... Öyle Zor ki Seni Sana Yazabilmek...Kalem Yazdıkça Satırlarda Kalan Her Boşluğu Gözyaşlarım Dolduruyorum...Mısralarım Dalıyor Yine Hayallere....Anlatmanın Kafi Gelmediği Yerde Yazmaya Sığınan Yüreğim Bunu Başaramamanın Ezikliğini Duyuyor İçinde...Bir Günü Daha Özleminle Kapatıyorum...Seni Düşünerek Daha Kaç Gün Tüketirim ve Kaç Gece Daha Adını Sayıklayarak Uyanırım İnan Bilmiyorum...Her Nefesimde Seni Anıyor ve Bir Nefes Olsun Anılıp Anılmadığımı Bilmeden Seni Yaşıyorum...İçimden Geçenler Aklıma Sığmıyor... Birikmiş Yakarışlarım Düğümleniyor Boğazıma... Sorgusuz-Sualsiz Dökülüyor Satırlara...Seni Anlatma Arzusunda ki Kelimeler Vurup Kaçıyor Kalbime ve Ben Yine Sensizliği Yazıyorum Akşamın Gözlerime Düştüğü Anlarda... Hüzünlerimi Bir Bir Toplayıp Yokluğunu Kanatıyorum Yüreğimde...Kalemimi Kağıda Vurduğum Her An Bir Şeyler Kopuyor İçimden... Sana Veda Edememek Bataklıktan Kurtulmak İçin Çırpınmaktan Farksız...Her Çabamda Biraz Daha Kaplıyorsun Ruhumu...Biraz Daha İşliyorsun Damarlarıma... Kafamdan Atmaya Çalıştıkça Seni Sonsuzlaşıyorsun Cümlelerimle... Biraz Daha Benim Oluyorsun...Ardına Bile Bakmadan Giderken Sen Uzaklar Daha Bir Uzun Oldu Peşin Sıra Tüm Işıkları Söndü Umutlarımın...Sevmeye Dair Sözcüklerim Son Buldu...Elimde Son Kalan Dokunuşunla GözümdenYüreğime Son Bakışınla Kilitledim Yüreğimi Tüm Yalanlara...Yaşamıyorum Senden Sonra...Gidişin Sonu Oldu Hayata Dair TümYaşanılası Günlerin...Tüm Renkler Siyaha Döndü...Gözlerimden Akan Yağmurlarla Islandı Bu Şehrin Sokakları... Gün Geçtikçe Tükeniyorum Yanan Bir Mum Gibi... Her Saniye Biraz Daha Eriyor Her Nefes Alışımda Biraz Daha Yok Oluyorum... Sensizliğe Mahkum Edilişimin Kaçıncı Günündeyim Bilmiyorum...Bulunduğum Her Boşluğa Çaresizce Sen Diye Sarılıp Bir Teselli Arıyorum Kendime...İsyanlarımın İçine Her Geçen Gün Yenisini Ekliyorum...Özledim, Çok Özledim Sevgili...! Varlığında Bir Saniye Sensizliğe Tahammülüm Yokken Şimdi Sensizliğin Ortasındayım... Seni Seviyorum... Seni Unutmayacak, Unutamayacak Kadar...Seni Sensiz Yaşayabilecek Kadar...Ömrümü Sana Adayacak Kadar Seviyorum Sevgili...Özlüyorum Seni...Delice Hem de...!Beni Unuttuğunu Bile Bile İliklerime Kadar Seni İstiyorum...Ne Bir Yalan Sevda Sarıyor Yüreğimi Yokluğunda Ne de Başka Bir Sevdayı Taşıyorum Gözlerimde...Unuttun Beni Biliyorum Ama Ben Unutamadım Seni Özlemeyi...Bir Türlü Dinletemedim Yüreğime Sensizliği...Yaşanmıyor Sensiz...! Varlığına Öyle Alışmışım ki Yokluğuna Alışmak Zor Geliyor...Senin Sevginle Isınan Ben Üşüyorum Buz Gibi Soğuk Yokluğunda...!Olmuyor...! Seninle Sevgimi Ölümsüzleştirmem Gerekirken Yokluğunda Yazılarımla Seni Ölümsüzleştirmek Zor Geliyor Bana...Saplasam Bıçağı Kalbime Biliyorum ki; Parça Parça Sen Çıkarsın Her Yerinden...Kessem Bileğimi Biliyorum ki; Oluk Oluk Sen Akarsın Damarlarımdan...Çıkarsam Gözlerimden Gözlerini Biliyorum ki; Sen Sızarsın Gözyaşlarımdan...Bir Başka Seni Sevmek...Her Şeyde Seni Bulup Satırlara Seni Dökmek Bir Başka...Senin Özlemin, İçimi Saran Hasretin Bir Başka...Yüreğimi Yangınlara Düşüren Güllüşün Bile Bir Başka...Her Zaman ki Gibi Okuyormuşsun Gibi Yazıyorum Sana...Her Defasında Bu Son Deyip Başlıyorum Senli Düşüncelerimi Dökmeye Satırlara...Unutmak Zorundayım Belki Ama Yapamıyorum...Bir Gün Gelip Aklına Düşeceğimi Umut Ederek Mavi Düşlerimde Büyütüyorum Umutlarımı...Özlemimi Dindiremiyorum...Ruhumda Kopan Fırtınalara Engel Olamıyorum...Ben Sadece Seni İstiyorum...Bir Kez Daha Ellerine Dokunmak, Gözlerine Bakıp "Seni Çok Seviyorum" Demek İstiyorum...Dizlerinin Üzerine Başımı Koyup Gözyaşlarımı Avuçlarına Bırakmak İstiyorum...Özledim...!Ölesiye Özledim Seni...Neden Diye Sorma...Sesini Duymak, Seni Görmek, Sarılmak İstiyorum Sımsıkı...Beni Bırakma Diye Haykırmak İstiyorum...Bu Kez Diğerlerinden Farklı... Kelimelere Dökemeyeceğim Hayaller Var Gözlerimin Önünde. ..Ne Kadar Kendimi Tutmaya Çalışsam da, Saplanıyor Bedenim Buz Kütlelerine... Donuyorum...!Titriyorum Hiç Bilmediğim Bir Şekilde...!Sen Benim Silmek İsteyip de Kıyamadığım Hatıram...Kendimi Unuttuğum Halde Seni Bir Türlü Geride Bırakamadığım Tek Anım...Unutamadığım...Unutmaktan Korktuğum...Sevgisine Muhtaç Olduğum Tek İnsansın...Unutmayı Başaramadığım Tek Hatıramsın...Hala Aklımdasın...Umrun da Olmasam da Hafızamdasın...Canımdasın...Kalbimdesin...Sen Benim Unutamadığım, Unutamayacağımsın...Yokluğun Öyle Acı ki Şimdi...Öyle Tarifsiz ki Şu An Yüreğimden Kopan, Dudaklarımın Ucuna Gelen Cümleler Öyle Acı ki...Anlatmak, Özlemlerimi Bu Satırlara Dökmek İstemiyorum... Hep İçimde Kal, Benliğimde Daima Yaşa, Beni Bir Damlana Muhtaç Etme İstiyorum...Ama Biliyorum ki Sadece Ben İstiyorum...Ben Diliyorum Yağmuru Diler Gibi El Açıp Rabbime Seni...Ben Diliyorum Bir Kere Olsun Senin Gözlerine Düşmeyi...Ben Diliyorum Bir Kere Olsun Rüyalarımda Seni Görmeyi..Avuçlarının Sıcaklığını Tekrar Hissetmeyi Ben Diliyorum...
Şimdilerde Kaçıyorum Her Şeyden...Sana Gelen Yollara Yönelip Kendimi Arkamda Bırakıp Sen Olmak İçin Sana Kaçıyorum...Her Yol Sana Varacak Diye Umut Edip Yürüyorum Ama Nafile Sana Bir Türlü Varamıyorum... Kendi İçimde Senin Etrafında Dönüp Duruyorum ve Kayboluyorum Senle Dolu Ama Senin Olmadığın Yollarda...Bekliyorum..Bu Yollar Beni Sana Kavuştursun ve Sana Kavuştuğumda Mutluluk Yüreğimi En Derinden Vursun Diye...Bekliyorum..Düşlerimi Gecenin Koynuna Serpiyorum ve Ağlayan Yüreğimin Sesini Kimseye Duyurmamak Adına Sessiz-ce Yanıyorum...Çorak Bir Toprağa Süzülen Yağmur Damlası Gibi Yanaklarımda İki Damla Yaş Var Şimdi...Ama Bu Damlalar Başka Bir Acı, Bu Damlalar Yüreğimin En Derinlerini Acıtıyor...Ellerim Yalnızlığına Kelepçeli...Bu Yaşamda Rol Almış Bir Oyuncu Gibi Sadace Mutluluğu Oynamaya Çalışıyorum...Bir Gün Gözlerimden Akan Bu Yaşlar Yerine Senden Bana Gelecek Mutluluk Damlalarını Umut Ederek Yaşıyorum...Seni Anlatırken Satırlara Bir Damla Gözyaşım Süzülüyor Ağırdan Yanaklarıma...Artık Silmeye Mecalim Yok Gözyaşlarımı...!Gitgide Daha Fazla Kapılıyorum Sana...Sabahları Gözümü Açtığımda Sen Düşüyorsun Aklıma...Geceleri Başıma Yastığa Koyduğumda Sen Süslüyorsun Hayallerimi...Anlasana...!Yüreğimin Gücü Yok Sana Bir Ömür Uzaktan Bakmaya...Dokunmadan Yaşamaya...Gücüm Yok Tüm Bunları Kaldırmaya...Şimdi Senin Bıraktığın Boşlukta Kimse Yakamıyor Canımı...Kimse Acıtamıyor İçimi...Ölmüyorum da Yokluğunda...Aslında Susmalıyım Ölüm Sessizliği Gibi Soğuk...Ve Sessiz Bakışlarla Gitmeliyim Sensizliğe, Umutsuzluğa... Ama Susamıyorum İşte Kelimelerim Yetmese de Halimi Anlatabilmek İçin Çırpınıyorum... Çırpındıkça Boğuluyorum Acılarımın İçinde... Söyle Nasıl Dayanır Seni Bir Başkasıyla Görmeye Bu Yürek? Nasıl Diner Acısı, Nasıl Geçer Bu Yürek Sancısı?Unutursun...!Alışırsın Zamanla Diyorsun Öyle mi?Yanılıyorsun...!Seni Unutmak Diye Bir Cümle Dahi Kuramıyorum...Her Şeyimdin Sen Benim... Sen Gidince Her Şeyini Yitirmiş Biri Kaldı Burada...Sen Görmesen de Anlamasan da Şimdi Hiç Bir Şeyim Ben...!Bende Kalan Bir "Sen" Var Sadece, "Ben" Öldü...Bu "Sen" Beni Yaşatan… Sensiz Bir "Sen" Geriye Kalan... Hadi Gel.. Başını Omzuma Yaslayıp Boynumdan Bir Nefes Al...Dünyadan Al Gözlerini...Bana Uyan, Benimle Uyan... Bitsin Özlemim...Sana Karışayım Olmaz mı? Senden Uzakta... Darmadağanım...Sensiz Olmuyor...Sensiz Yaşanmıyor...Kaçıncı Kucak Açışım Bu Aşka, Kaçıncı Vazgeçişim Bilmiyorum...Susuyorum İşte, Sana Susuyorum...Susadıkça Sana Yangınım Büyüyor...Susadıkça Hüzünlerim Çoğalıyor...Ben Seni Çok Sevdim...Ben Seninle "Ben" Oldum...Sen Yokken Ben "Hiç" Bile Olamadım...!Bütün Mısraları Hece Hece Sende Yaşadım...Kafiyeler Biriktirdim Adının Harflerinle Eşdeğer...Yüreğimin Ellerine Verdim Kalemi, Dök Hadi Dedim, Yılların Biriktirdiğini, İçindeki Sevgiyi...Gözyaşlarımla Islattığım Sayfalara Hasreti Yazdım...Özlemeyi Beklemeyi Yazdım...Hadi Gel Şimdi Sana Susayan Duygularıma Su Ol...Yudum, Yudum Soğut Yüreğimi... Hadi Çık Gel Sana Muhtaç Gözlerime... Damla Ol Yağ Üzerime...Hadi Çık Gel Seni Özleyen Bedenime... Hadi Koş Gel Bir Nefeste...Gel ki Hasretin Bitsin Seni Seven Şu Kalbimde...!Hiç Benim Olmayan Rüyam..!İçin İçin Acıtan Dünyam..!Bütün Acılarıma İnat Cesurca Özledim Seni...Bir Parça Aklımdaysan Binlerce Parça İçimdesin...!
Ben Senden Önce Sadece Sevmeyi İsterdim...Aşkı Doyasıya Hissetmek İsterdim Yüreğimde... Yüreğime Birini Sevmeyi Öğretirken Beni Seven Yüreklere Hep Uzak Oldu Yüreğim...Yüreğim Çok Acıdı Haketmeyenleri Sevmeye Uğraşırken... Ben Yüreğimi Acıtmadan Sevmeyi Bile Beceremezken Sen Bana Sevmeyi Sevilmeyi Öğrettin...Bir An Olsun Aklımdan Çıkmadın...Unuturum Sandım Zamana Bırakınca Ama Unutamadım...Darmadağan Yüreğim Geceler Boyu Seni Düşündü...Bir Yanımda Koskoca Yalnızlığım, Diğer Yanımda Sen Vardın...Alışamadım Yokluğuna, Oysa Varlığına Kolayca Alışmıştım...Alışmıştım Tenine, Teninin Kokusuna... Alışmıştım Sıcacık Tebessümüne...Ellerinin Ellerimi Tutuşuna Kolayca Alışmıştım...Gün Olmuyor ki, Aklıma Vurmadığın...Aklımı Almadığın... Beni Sabahtan Akşama Kadar Paramparça Edip Dağıtmadığın... Kırıp Atmadığın...Yakıp Savurmadığın...Gün Olmuyor ki, Bir An Bile Seni Düşünmediğim...Çıldırasıya Düşlemediğim...Yanında Olmayı Deli Gibi İstemediğim... Sakın Bana Alışmaktan Söz Etme...!Alışmadım...Alışamıyorum...Ben Sensizliğin Hala Acemisiyim...!Sen Hep Çok Sevildin Çok Özlendin... Hiç Kimsenin Yolları Seninki Kadar Gözlenmedi Hiç Kimse Senin Kadar Beklenmedi... Kimsenin Uğruna Seninkilerden Çok Gözyaşı Dökülmedi. Kimse İçin Yanılıp Tutuşulmadı; Unutulmaya Çalışılmadı...Her Hatırlandığında Kimsenin Yüreğine Bu Denli Bıçaklar Saplanmadı; Böyle Yaralar Açılmadı... Gittiğinde Dudaklarıma Bıraktığın Boşluğu Hiçbir Kelime Dolduramadı...Şimdi Kelimelerim Darmadağın, Tıpkı Sensiz Yüreğim Gibi...Yoksun ve Darmadağın Her Şey.. Kıyılarıma Yokluğun Acıları Demirlemiş ve Sana Adadığım Kelimelerim Ayrılığına Mühürlenmiş...İmkansızlık Ne Kadar Zordur Bilir misin?Sen Hiç İmkansızı Sevdin mi?Sen Bilir misin Sevmenin Ne Olduğunu?Sevdin mi Hiç Delicesine, Karşılıksızcasına?Yağmur Olup Yağdın mı Issız Dağlara?Bir Deli Sevda Uğruna Yazdın mı Aşkını Sahillere?Ne Olurdu Sanki Duysaydın Sesimi...Kulaklarını Tıkamasaydın Feryatlarıma...Boşlukta Kaldı Gözlerim Anlamsızca...Nöbetlerde Kaldım Sabahlarcasına...Özlemlerim Sonbaharlara Döndü...Şimdi Yetim Çocuklar Gibi Ben Sana Hasretim...Gidişinle Büyüdüm...Öğrendim...! "Kader Değilmiş" Dediğin...! Senden Sonra Sevemedim Hiç Çocuk Gibi Her Şeyi...Beni Kaybedince Anlayacaksın Hayatımı...Sadece Senden İbaret Dünyamı Göreceksin...Sadece Senle Yaşadığımı..."Sensiz Olmuyor" Deyişlerimi Hatırladıkça İçin Titreyecek...Beni Kaybedince Anlayacaksın Aşkımı...Gözlerinin Önüne Gelecek; "Seviyorum" Derken Gözlerimin Pırıltısı...Bir Sevdanın Böyle Delice, Böyle Katıksız İçten Yaşanabildiğini Fark Edeceksin...Yüreğin Kanayacak, Yaralarını Saracak Birini Arayacaksın...Ama Ben Çoktan Gitmiş Olacağım...!Bu Gün Yürek Kalemimi Kırdım Sevgili...Bir Daha Şiirlerim Hiç Seni Yazmayacak...Dizelerimde Görmeyeceksin Suretini...Satır Satır Etmeyeceğim Yüreğini...Sustum Artık...! Yumdum Gözlerimi... Eğdim Boynumu... Artık Gidebilir miyim Sevgili?!
Gitmeliyim Buralardan! Tüm Umutlarımı Bu Şehre Gömerek Yüklenmeli Bütün Hüzünleri, Dertleri Alıp Gitmeliyim Buralardan...Bırakmamalıyım İyi Ya da Kötü Hiçbir Şeyi, Alıp Gitmeliyim Tümden… Çekip Gitmeliyim Buralardan! Dönüp Arkama Bile Bakmamalıyım... Adımlarım Kendinden Emin Olmalı... Yürekli Olmalıyım Bu Gidişte… Şehirleri Yakıp, Köprüleri Yıkmalıyım...Dönüp Ardıma Bile Bakmamalıyım...Kuytu Bir Mezarlığa Varana Dek Dayanmalı ve Kendi Ellerimle Mezarımı Kazmalıyım...İçine Girmeli ve Üstünü Örtebildiğim Kadar Örtmeliyim Toprakla... Tam Tükendiğim Anda Bırakmalıyım Kendimi Gözlerimi Kapatarak... Gitmeli, Çok Uzaklara Gitmeliyim!Ve Bir Daha Hiç Dönmemeliyim…!!!
_____________________
