13 Nisan 2014 Pazar

Kendimi Yalnızlığıma Geri İtiyorum...

Zor Olanı Başarmıştım Ben...
Yeniden Sevmiştii Yüreğim... 
Yeniden Mutlu Olmuştu...
Yeniden Güller Açmıştı Dört Bir Yanında...
İlk Defa Gördüğümde Gözlerini...
Özlediğimi Anladım Sıcak Bir Çift Eli... 
Hayatımda İlk Defa Biri İçin Bu Kadar Çabaladım... 
Bitmesin Diye Uğraştım... 
Çabalamıyorum Artık... 
Üzülmüyorum Hiç Bir Şeye...
Kırmıyor Artık Beni Söylenen Sözler...
Canımı Yakmıyor Yapılanlar... 
O kadar Katı, O Kadar Duygusuz Hissediyorum ki Kendimi... 
Onunla Tekrar Geri Kazandığım Duygularımı Artık Eski Yerine Bırakıyorum...
Tekrar Kaybediyorum İçimdeki Hisleri... 
Eski Zamanlarıma Geri Dönüyorum... 
Rol Yaptığım... 
Kendimi Kandırdığım Ama Daha Çok Mutlu Olduğum Zamanlara Geri Dönüyorum... 
O Hayatıma Girmeden Önce Yenmiştim Ben İçimdekileri... 
Bastırmayı Öğrenmiştim Duygularımı... 
Hiç Bir Şey Üzmüyordu Beni... 
Sonra O Tekrar Kazandırdı Bana Bunları...
Sevmek Neymiş Onu Gösterdi... 
O Öğretti Bana Yazmayı....
İçimdekileri Ancak Bu Şekilde Atabileceğimi Gösterdi... 
Tekrar Döndüm Ben Hayata...
Ona Acı Çektirdim...
Ben Acı Çektim...
Onun Sayesinde Mutlu Oldum...
Onun Sayesinde Hata Yaptım... 
O Çıkarttı Kabuğumdan Beni... 
Şimdi Onun Çıkarttığı Kabuğuma Onsuz Geri Dönüyorum... 
Kendimi O Kocaman Yalnızlığıma Geri İtiyorum... 
Bir Daha Çıkmamak Üzre Bırakıyorum Karanlığa Kendimi...
Kalbimden Damarlarıma Yayılan Acı Hüznümle Birleşti...
Göz Pınarlarımdan Yağan Yağmur Damlalarıyla Buluştu Yanaklarım...
Kirpiklerimin Altına Saklanıyor Gözyaşlarım... 
Bitik Bir Aşkın Kıyısındayım Artık... 
Bir Kandırmacanın Tam Ortasındayım....
Her Şey Yarım Kaldı... 
Tutunacağım Hiç Bir Sevinç Kalmadı... 
Onurlanacağım Neyim Varsa Ayaklar Altına Serdim... 
Ben Ömrümde Bir Tek Mutluluk Bulabildim...
Sadece Bir Tek…!
Ne Bir Hafta...
Ne Bir Ay...
Ne de Bir Yıl...
Ne Bir Mevsim...
Ne Bir Zaman...
Ne Bir Başka An…!
Ben Ömrümce Bir Tek Mutluluk Duyabildim...
Sadece Bir Tek…!
Hani Bana Baktığında...
Öyle Bakma Dediğinde...
Ellerin Ellerime Dokunduğunda...
Şimdi Bir Nefes Kadar Yakınımda, Ama Binlerce Yıl Uzağımdasın...
Ruhumun Her Zerresinde Fakat Ebedi Yokluktasın...
Unuttum Desem Yalan, Unuturum Desem İmkansız...
Tek Suçum Seni Sevişimdi...
Tek Suçum Senden Vazgeçemeyişimdi... 
Çok Geç Anladım İki Yenilmişin Birbirini Bulmasının Eski Yaralara Merhem Olmayacağını...
Bizi Gitgide Daha Çok Halsiz Bırakacağını... 
Yaşatmadığın Bu Aşk Sonrası Susmak Düşüyor Bana Artık... 
Ama Yinede Acıyan Bir Şeyler Var İçimde...
İçimde Bu Sevdanın Kapıma Bırakacağı Yalnızlığın Telaşı Var...
Artık Sararacak Bu Şehir...
Bir Sevmek Yerleşecek İçime...
Ve Aklıma Geleceksin...
Gözyaşlarıyla Islandığım Gecelerde Daha Çok Şiir Yazacağım...
Kalemden Boşanırcasına Yağacak Dizelerim.
Senden Sonrasımı?
Sorma...!
Hatırlamıyorum...!
Bir Kadın Düşün...
Gülmeyen...
Hani Tebessüme Yeltense Bile İçinde Hıçkırıklar Biriken...
Bir Kadın Düşün...
Devamlı Susan...
Sana Susayan...!
Gözlerinde Bulutlar Birikse de Bir Türlü Yağamayan...
Biliyorum Bundan Sonra Kalemimin Ucundan Geçecek Hep Zaman... 
Kalemim Kendi Kendine Sana ve Aşka Benzemeyen Duyguları Yazacak... 
Aradan Yıllar Geçse de Hiç Bitmeyeceksin Bende … 
Sabaha Kadar Resimlerine Bakacağım... 
Damla Damla Yaş Akacak Gözlerimden Yüreğime...
Her Damlasında Seni Hatırlayacağım...
Şimdi Susma Zamanlarım... 
Benden Geriye Kalan, Sadece Aynalardaki İzlerim... 
Gizlendi Sevmelerim... 
Aylarım... 
Günlerim... 
Haftalarım Bitti...
Kış Bitti... 
Bahar Bitti... 
Hazan Bitti... 
Artık Ne Güneş Var Ne Yağmur...
Ne Soğuk Var Ne Sıcak...
Sadece Koyu Bir Yalnızlık, Birde Kırılmış Bahar Dalları... 
Kırıldım İşte...
Öyle Çok ve İçten Kırıldım ki, Canımı Yakana, Beni Benden Alana Hesabımı Soracak Bir Tek Kelime Dahi Bulamadım...
Şimdi Susma Anlarım... 
Şimdi Gözyaşı Zamanlarım... 



10 Nisan 2014 Perşembe

Ben Sensiz Yaşayamıyorum...

Ne Anlatayım ki;
Parçalanmış Hayatımı mı? 
Yok Olan Aşkımı mı? 
Bana En Büyük Kötülüğü Yapanı ve Yaptığı Kötülüğe Rağmen Hala Onu Sevdiğimi mi? 
Ne Anlatayım ki? 
Sen Gidince Seslerde Gitti... 
Meğer Senden Başka Konuşacak Şeyim Yokmuş Benim... 
Senden Başka Anlatacak Bir Şeyim Yokmuş... 
Sana Yazacak Kalemi Tutamaz Oldum... 
Bütün Vücudum Hayata Küstü... 
Küstüm Yarınlara...
Haram Ettim "Seni Seviyorum" Kelimesi Dilime...
Artık Hüzün Şarkıları Var Dilimde, Düşlerimde...
Yüreğimin Kuytularından Sessizce Hüzünler Gönderiyorum Gözlerime...
Gönül Unuttu Kalem Tutmasını...
Cümleler Birleşmiyor Eskisi Gibi...
Felaketim Oluyor Mazide Kalan Yaşanmışlıklar... 
Zamanın İçine Hapsettiğim Anı ve Hatıralar...
Yorgun Gecelerden Kalma Yüreğim... 
Bir Köşede Kalmış Bitkin ve Yorgun Hayallerim... 
Yüreğim Kanadı Kırılmış Serçe Misali...  
Susmuyor Sözlerim...  
Susmuyor Hecelerim... 
Susmak İçin Yazıyorum Bu Sefer...
Yani Senden... 
Yani Benden...
Yani Kirli Bir Peçete Gibi Buruşturup Attığın Adımdan Bahsediyorum...!
Bu Kadar Derinden Kanayan Yaram Olmamıştı Hayatımda...
Gözyaşlarım Bu Kadar Dolu Dolu Akmamış, Kurduğum Hiç Bir Hayal Bu Kadar Dağılmamıştı...
Kırgınım Sana...! 
Yokluğunla Baş Edemeyecek Kadar Güçsüzüm...
Öyle Bir Gittin ki, Karanlık Daha Bir Karanlık Buralarda... 
Çığlık Çığlığa Susmalar Düşürdün Payıma... 
Soluğunun Bir Başka Soluğa Karıştığını Bilerek Geçirdiğim Sayısız Gecelerde Gururumu Parça Parça Bölüp Aşkıma Kurban Verdim... 
O Tarifsiz Ağrıyı Uyuşturmak İçin Ruhumdan, Kimliğimden, Kadınlık Onurumdan Vazgeçtim...
Her Şeye Rağmen Direnebilmek İçin Kendimden Vazgeçtim... 
Ruhumdan Kendimi Kovup Tüm Hücrelerime Sadece Aşkını Yerleştirdim... 
Gözyaşlarımın Her Bir Damlasında Seni Gördüm... 
Her Bir Damla Ayrı Acıttı Tenimi ve Yüreğimi...
Her Bir Damla Ayrı Yok Etti Benliğimi...
Duydum ki Senin Şehrinde Mevsim Bahar Olmuş... 
Renk Renk Çiçekler Açmış Topraklarında...
Gönlünde Yeni Sevda Filizlenmiş...
Gözlerin Başka Bir Göze Mühürlenmiş...
Düşlerin Yeni Bir Aşkla Süslenmiş...
Kalemin Hasreti Değil Aşkı Yazıyormuş...
Yarım Kaldı Dediğin Cümlelerin Tamamlanmış...
"Ben Gerçek Sevdayı Yeni Buldum" Diyormuşsun...
Bizim Yaşadığımızı Yaşanmamış Sayıyormuşsun... 
Bir Şarkı Vardı Ya Hani?
"Duydum ki Unutmuşsun Gözlerimin Rengini" Diyen...
Bende Duydum ki Sen Benim Gözlerimin Rengini Başka Gözlerde Yaşıyormuşsun...
Benim Gidişim Baharı Getirmiş Sana...
Oysa Benim Göklerim Hala Güneşe Hasret...
Hala Yağmurlar Yağıyor Gönlümün Sokaklarına...
Ağaçlar Çiçeklerini Döküyor Bir Bir...
Çiçekler Açmıyor Burada...
Anlayacağın Yalancı Baharlar Selam Veriyor Benim Topraklarıma...
Biraz Isıtıp, Biraz Kandırıp Sonra Yeniden Terk Ediyor...
Yeniden Zemheriye Dönüyor Mevsimim...
Benim Artık Kalemim Kırık, Sözlerim Garip, Cümlelerim Yetim...
Gönlüm Bırak Yeni Sevdaları Yeni İnsanlara Dahi Merhaba Diyemiyor...
Gözlerim Başka Renkleri Göremiyor...
Ellerim Başka Ellere Uzanamıyor...
Düş Yok Artık Bende...
Hayal Yok...!
Kalemim de Bana Küstü...
Yazı Yok Artık...
Söz Yok...!
Gönül Sustu...
Hayat Durdu... 
Gökkuşağının Yedi Rengin Terk Etti Dünyamı...
Burada Mevsim Zemheriye Döndü...
Anlayacağın Ben Yine Yalancı Baharlara Aldanmışım Sevgili...! 
Ben Sen Varken Yaşıyormuşum...
Şimdi Hasretinin Gölgesinde Kalmış Bu Şehir...
Mutluluk Sana Acı Çekmek Bana Düştü...
Mutlu Ol Ama, Son Sözlerimi de Unutma...
Hep Hatırla...
Senden Gitmeye Gücüm Yok Biliyorum...
Ama Kalmaya da Tahammül Edemiyorum...
Sensizlik Kor Değmesi Gibi Derinlerimde...
Sustukça Çoğalan...
Çoğaldıkça Biriken...
Biriktikçe Anlam Kazanan Bir Yerin Var Sol Yanımda...
Unutamıyorum...
Alışamıyorum...
Her Şeyi Kalbimde Taşıyorum da Senle Gelen Sensizliği Taşıyamıyorum...
Ben Sensiz Yaşayamıyorum...!
Sadece Yaşıyormuş Gibi Yapıyorum...!
Öylesine Özlüyorum ki Seni... 
Bazen Geçti Sanıyorum Ama Geçmemiş, Anlıyorum...!

Allah'ım...!
Huzurunda Diz Çöktüm, El Açtım...
Verdiğin Derdin Sabrını İstiyorum Senden...
Zira"Dayanamıyorum" İçimde Durmadan Yanan Kor Ateşe...!

Vakt-i Hüzünden Ç/Alıntı