24 Ekim 2019 Perşembe

Unutmak, Unutabilmek Nasıl Bir Şeydir?

Dedi ki; Darmadağın bir yaşamın ardından pişmanlık duymadığınız bir geçmişin içine sığdırdığınız sevdanızı unuttunuz mu ?

Dedim ki; Unutmak,
Unutabilmek Nasıl Bir Şeydir?
Aşk Gelmeyecek Birini Bir Ömür Beklemek Değil midir?
Zamanın İçinde Derin Bir Aşkı Kaybetmek İhanet Değil midir?
Bedeni ve Ruhu En Çok Sarsan Unutmak mıdır Yoksa Unutulmak mı?
Taraflı mıdır Sevmek?
Sevileni Hak Etmek?
Sevilenin Değeri Sevende Arttıkça,
Sevilende Sevenin Değeri Azalır mı?
Ya da Şöyle Sorayım; Seven mi En Çok Acı Çeker,
Sevilen mi?
Sevmek mi,
Yoksa Sevilmek mi Daha Sancılıdır?
Sahi, Aşk Hiç Biter mi?
Biterse, 
Büyüyen Bir Ateş Yakıp Kül Etmez mi?
İsmini Söylediğinde,
Kalbin Atışına Harfler Düğümlenmez mi?
Bir Şey Eksik,
Yok Yok...!
Her Şey Eksik Kalmaz mı?
Aşk Biterse,
İnsan Terk Edilmiş Bir Liman,
Kendi İçine Yıkılmış Bir Çınar Olmaz mı?
Aşk Biterse, 
Umutlar,
Rüyalar,
Düşler,
Hayaller 
Yürekte Yeşeren Ümitlerin Her Biri Bir Darağacı Olmaz mı?

Sahi, Kaç Yıl Geçti Aradan? 
Geçen Uzun Seneler Yetti mi Ruhumu Sakinleştirmeye?
O Kadar Yorgun Yıllar,
O Kadar Uzun Geceler, 
O Kadar Yorgun Akşamlar Var ki Geride... 
Siz Özlemi Bilir misiniz? 
Ya Özlemin Ardında Saklanan Düşleri?
Siz Hiç Acı Demlediniz mi?
Sahi, Acı Nasıl Demlenir İnsanın Yüreğinde?
Her Gün Nasıl Ölür Ölür Dirilir İnsan?
Her Bekleyiş Umudu Yok Edip,
Aydınlığı Karartmaz mı?
Yaşanan Sevgiyi,
Aşkı,
Sevdayı Mısralara Döküp, 
Paylaşınca Yürek Hafifler mi?
Hayallerine Yağmur Yağınca,
Düşlerine Fırtınalar Esince,
Korkmaz mı Hiç Kendinden?
Düşüncelerinden,
Düşlerinden,
Hayallerinden?
Söz Geçiremeyince Kendine,
Pişmanlıklar, 
Kararsızlıklar,
En Çok ta Çaresizlik Beli Bükmez mi?
Söyleyecek Çok Şeyi Varken,
Susmaz mı Dudaklarını Kanatırcasına?

Dedi ki; Artık yazmayacak mısınız sevileni özleneni bekleneni? okumayacak mıyız derin aşkınızdan var ettiğiniz şiirlerinizi ?


Dedim ki; Suskunluk Vazgeçmek Değildir,

Vazgeçememenin Ardına Sığınmaktır...
Yılların İç Çekişi,
Gözyaşların İnleme Sesidir...
Hasretin İçindeki Bekleyiş,
Bekleyişin Ardındaki Titreyiştir...
Her Kurulan Düşün Sonunu "Sen" Diye Bitirmektir...
Susmak, Özlemlere Kapı Aralamaktır...
Bitmeyen, 
Bitirilemeyen Bir Uzaklıktır...
Belki de, Umutlarla Birlikte Hayal Aleminde Dolaşılan Bir Arayıştır...

Ne Yazmamı Bekliyorsunuz?

Düşler Sokağında Dahi Görülmemiş Düşler Kurduğumu mu?
Yüreğimin Yapraklarının Bir Bir Döküldüğünü mü?
İçin İçin Yandığı mı?
Uzaklaşmanın Yetmediğini
Kaçmanın Çare Olmadığını mı?
İçimde Dolanıp Duran Harfleri,
Kelimeleri,
Cümleleri Artık Yakalayamadığımı mı?
O Varken Sevda Cümleleriyle Açılan Ağzımın, 
Artık Tek Bir Harf Bile Söyleyemediğini mi?
Yüreğimde ki Sonbaharın Gözlerimden Döküldüğünü mü? 
Yoksa,
Şah Damarlarından Süzülerek Yüreğine Akışını mı?
Rüyalarımda Ellerimi Tuttuğunda;
Bir Kuş Gibi Çırpınıp,
Gözlerinin Kıyısına Konuşumu mu?
Aşka,
Sevmeye,
Sevilmeye Muhtaç Kalbimin,
Kalemimin Ucunda Hece Hece, 
Mısra Mısra Parmak Uçlarımda Sancı Çekişini mi?
Yokluğun Zindan,
Yokluğunun Ayaz,
Yokluğunun Bir Hiçlik Duygusu,
Yokluğunun Çaresizlik,
Yokluğunun Amansız Bir Hasret Olduğunu mu?
Yoksa,
Deli Sular Misali Sevilene,
Özlenene,
Beklenene Çağıl Çağıl Aktığımı mı? 
Ölçümü Olmayan Bir Değer,
Bitimsiz Özlem,
Düşlediğim Gelecek Olduğunu mu?

Dedim ki; Ne Kadar Kaçsan da Kendinden,

Her Gün Karışsan da Kalabalığa,
Sonunda Yine Baş Başa Kalmıyor mu İnsan Yalnızlığıyla?
Yokluğuna Dayanmak Mümkün mü?
Ya Yokmuş Gibi Davranmak? 
Çözüm mü?
Batan Bir Güneşi Geri Çevirebilir misiniz?
Ya Ağaran Saçları,
Yeniden Eski Haline Çevirebilir misiniz?
Yokuş Yukarı Bir Yol, 
Nefessiz Bir Koşu Bu...
Bu Düğümü Ne O Bağladı, 
Ne de Ben,
Ama Bağlandı İşte...
Zaman Ondan Uzak, 
Çok Uzak Zamanlara Aksa da,
Nereye Baksam Görüntüsü, 
Hangi Sesi Duysam Sesi Var Bu Sevdanın...
Evet,
Artık Yarınlar Yok Belki,
Ama Dünleri Var Tüm Yarınlarıma Yetecek...

Kimi Coşkulu Bir Aşk Melodisinde,

Kimi de Hüzünlü Bir Hasretin Gölgesinde,
Dans Etmez mi Sevgilisinin Hayaliyle?
Duvarlar Şahit Aşkıma,
Şahit Hıçkırıklarıma,
Şahit Ona Uzaklığıma...
Yetişemeyecek Olsa da Bahara Heveslerim,
Uzun Gecelerde Bir Nefes Kadar Yakın Bana...
Seviyorum Onu Denizin,
Gökyüzünün Mavisi Gibi...
Derin Okyanuslar,
Uçsuz, Bucaksız Ufuklar Gibi...
Güneşin Doğup Batışı,
Rüzgarın Hoyratça Esişi,
Kafesteki Bir Kuşun Özgürlüğü Gibi...
Gördüğüm Her Güzel Şey Gibi...
Seviyorum Ömrümün Geri Kalanı Gibi...
Hayatta Yitirdiklerim, 
Ertelediklerim, 
Unuttuklarım, 
Özlediklerim, 
Özlemlerim, 
Umutlarım, 
Konuşamadıklarım, 
Anlatamadıklarım;
Hepsi Onda...
O Derinde, 
Taa Derinimde...
Aşk İçinde,
Sevda İçinde...
Onu Düşünmek Acıtsa da Yüreğimi,
Sevmek,
Hayal Etmek,
Düşlemek,
İstemek,
Her Şeye Rağmen,
Mesafelere Rağmen Güzel...
Hala Kulağım, Sessizliğimi Sesiyle Bozacak Yankılarda...
Söylemeye Vakit Bulabilecek miyim Bilmiyorum,
Yokluğunda Lal Kesilen Kelimelerimi...
Söylemeye Hakkım Olacak mı Bilmiyorum, 
Ne Kadar Çok Sevdiğimi,
Özlediğimi,
İstediğimi...
Keşke Elimden Bir Şey Gelse...
Gel Demem, 
Gelmesini İstemem Yetse Keşke...
"Ben Sende Kaldım" Diyemesem de,
Bilin ki; Sonsuza Uzanır Bu Sevgi...

Çok Şiir Yazdım,

Çok Söz Söyledim Gibi Gelse de Sizlere,
Bakın,
Yine Döktüm Yokluğunu Kelimelere...
Çünkü Yokluğu Görmeyen Gözlerim,
Tutmayan Ellerim,
Duyulmayan Sözlerim...
Çünkü Yokluğu,
Sevgisine Yoksunluğum...
Suçlanması Gereken Biri Lazımsa Eğer Sizlere,
O Benim...
Bu Sevda Karşısında Bu Kadar Aciz,
İrademe Bu Kadar Yenik,
Ve Kendime Söz Geçiremeyecek Kadar Sevdiğim İçin...

İçimdeki Sancıyı Anlatabileceğim Cümleler Henüz Lügatımda Yok...

Halen Kendimi Bir Nebze Olsun Anlatamamışken,
Nasıl Unuturum Onu?
Çünkü Ben Onun Gözlerime Değen Gözlerini,
Avuçlarımın İçinde Terleyen Ellerini,
Beni Benden Alan Yüreğini Sevdim...

Bakmayın Siz Akan Gözyaşlarıma,
Dile Gelen Ne Varsa Serzenişimdir Hayata...
Yine,
Yeni,
Yeniden Dirilişimdir Sabahlara...

Sonra;

Sonrası Önemli Değil...!!!



22 Ekim 2019 Salı

Asildir Yüreğim, Bilir...

Bloğa Yazmayalı Tam 22 Ay Olmuş...
Geçen Bu Sürede,
Yaşamak Asırlar Gibi Uzun, 
Yollarım Hep Çıkmazdı...
Sonu Gelmeyen Sevdalara da Alışım,
Uykunun Uğramayan Gecelere de,
Dinmeyen Hasretlere de Alıştım,
Hiç Gitmeyen Kederlere de,
Gidiyorum Demeden Gidenlere,
Geleceğim Deyip Gelmeyenlere de...
Bir İhtimal Artık Her Şey Hayatımda...
Ümidi Olmayan Bir Hayal, 
Umudu Olmayan Bir Düş...
Kaderle Gerçekler Arasında, 
Yani Arafta, 
Kimsenin Bilmediği, 
Duymadığı Gizli Bir Sevda...
Olumsuzluklar Arasında,
Derinden Bir Nefes... 

Uçurumlar Uzayıp Giderken Gözlerimden,

Kanadı Kırık Kuşlar Göçerken İçimden,
Anlatabilir miyim Bir Daha Sevileni?
Özleneni,
İsteneni,
Bekleneni?
Çünkü Yüreğimin Sokakları Daralmış,
Sevileni,
Özleneni,
İsteneni,
Bekleneni Anlatmaya Yetecek Kadar,
Kalabalık Değil Artık Cümlelerim...
Harfler Dökülmüyor Dudağımdan Yüreğimin Kıyısına...
Söylenmemiş,
Ve Yaşanmamış O Kadar Çok Şey Varken İçimde,
Hepsini Suskunluğuma Hapsediyorum...
Kanadı Kırılmış Bir Kuş Gibiyim Artık Bu Şehirde...
Alıştım Artık Hüznün Keskin Çizgilerine...
Yürüyüp Ruhumun Labirentlerinde,
Yolunu Kaybedip,
Debelenmeye Alıştım...
Tükenmiş Hayallerimle,
Solmuş Umutlarım
Hayata Küsmüş Ümitlerimle;
Fırtınalı Bir Denizdeki Tekne Misali,
Acımasız Rüzgarlarda,
Biraz Daha Hırpalanarak Hayatımı Sürdürüyorum...
İçimde Hissettiklerimle,
Ruhumun Fırtınaları İle,
Hayal Kırıklıklarının Hüzünleriyle,
Ben Yıllar Sonra Aynı Yerdeyim,
Yine Benden Çok Uzakta...

Onu Sevmek,

Büyütürken Ona Düşkün Düşlerimi,
Hayallerimce Sararken Gözlerim Onu,
Gözlerinin İçinde, 
Aşkı Yudumlamaktı...
Kimsesiz Kalmış Duygularımın Sığınağı
Umutlarımı Bağlayıp Ucu Ucuna,
Sevda Yamaçlarında Ona Varmaktı...
Onu Sevmek,
Onu Tanımış Olmanın Onurunu Taşımak,
Her Haliyle İyi ki Varsın Diyebilmekti...
Onu Sevmek,
Baktığım Aynalarda 
Yürüdüğüm Yollarda,
Her Kuşun Kanadında Onu Bulmaktı...
Onu Sevmek; Aşk Demek...
Sevda Demek... 
Hayat Demek...
Uzaklara Aldırmadan,
Aşka,
Sevdaya Saygı Duymak Demekti...

Saysın ki Benimle Hiç Tanışmadı,

Bende Hiç Var Olmadı...
Unutsun Ona Yazılan Şiirleri,
Unutsun Hasretlerimi,
Özlemlerimi...
Saysın ki Bu Sevda Yağmurun Sesinde Bir Sevda Masalı Dinlemekti,
Ya da,
Zamanı Gelince Göçüp Giden Kuştu,
Mehtaplı Gecelerde Görülen Bir Düş'tü,
Olmayacak Bir Sevdaya Hasret Çekmek,
Hiç Gelmeyecek Bir Yolcuyu Beklemekti...

Uğrunda Gözyaşları Döktüğümü,

Girdaplarda Kaybolduğumu,
Ruhum Dipsiz Uçurumlarında Çırpındığımı Duymuyorsa, 
Yürek Sesimi Duyamıyorsa,
Sevdim Diye Suçluyorsa,
Unutsun Tüm Yaşananları...
Yaşadığımız Anları,
Oturduğumuz Parkları,
Çay İçtiğimiz Mekanları,
Unutsun İşte Geçmişten Arta Kalanları...
Onu Anlattığım Şiirlerimi Ateşe Atıp Yaksın...
Bana Ait Ne Varsa Silip Atsın...
Ne Dilinde Tat, 
Ne Yüreğinde Acı Olayım...
Ne Gözünde Yaş, 
Ne İçinde Harlanan Ateş Olayım...
Ne Hayallerinde Arasın Beni,
Ne Rüyalarında Hasretimi Yaşasın... 
Yoktu Böyle Bir Sevda Desin,
Yoktu,
Hiç Olmadı, 
Olamadı Desin...
Gözlerim Ne Renkti? 
Bakışlarım Nasıldı? 
Hiç Bir Şey Yoksa Yadında,
Unutsun Beni...
Ama Bilsin ki; 
Sevgiye Böyle Bedel Ödetilmez...!
Böyle Ceza Verilmez...!
Yine de Yoktu,
Hiç Olmadı Derse,
Asildir Yüreğim Bilir,
Ona Asla Küsmez...
Ondan Ödünç Aldığı Sevgiyi,
Fazlası İle Geri İade Eder...
Merak Etmesin,
Üstünü İstemez...!
Çünkü Yürekten Seven İnsanların,
Gözünden, 
Yüreğinden Hiç Kimse Sevdiğini Düşüremez...

Onu Sevmek Gönlümün Arzusuydu, 

Velakin Ondan Beni Sevmesini Beklemedim... 
Elbette Gönül Sevdiği Tarafından Sevilmek İster... 
Ama İstemek Başka,
Beklemek Başka Şeydir...
Üzgünüm,
Bazı Şeylerin Telafisi Olmuyor...
Sevileni,
Özleneni,
İsteneni,
Bekleneni Varlığımla Rahatsız Ettiğim İçin,
Tüm Kalbimle Özür Diliyorum...



20 Ekim 2019 Pazar

Merak Etme İyiyim Ben...!

Ben Ne Zaman Ağladıysam,
Gözyaşlarıyla Doldu Avuçlarım,
El Uzatan Olmadı...
Suskunluğa Alıştım, 
Artık Sessiz Kırılıyorum...
Bu Neyin Hazırlığı? 
İnan Bende Bilmiyorum...
Görmesem de Sezdiklerim Var Benim,
Unutmasam da Unutur Gibi Yaptıklarım...
Dualarım Var,
Duvarlarım...
Çekip Gidenlerim Var,
Hiç Beklemeden,
Bir Şey Söylemeden...
Ama Bilirsin,
Bitti Demek Yetmez Bazen,
Gitti Demekle Gitmez...
Nasıl Yarım Bıraktıysan Beni; 
Ne Yeniden Sevmeyi Öğrenebildim, 
Ne Tamamen Unutmayı… 
Yakışmıyor Artık Ağzıma Aşk Sözcükleri, 
Onların Hepsi Sende Özelmiş,
Hepsi Senle Güzelmiş...
Benim Hayata Dair Kararlı Adımlarım,
Yaşamaya Dair Heveslerim,
Temeli Sağlam Hayallerim Yok Artık...!
Ben, 
Umut Yüklü Gemilerimi Çoktan Batırdım...
Kapattım Tüm Benliğimi Kapılar Ardına,
"Özledim" Demesin Diye Prangalar Vurdum Dudaklarıma,
Zincirler Vurdum Rüyalarıma...
Bundan Böyle Kimseler Uykularıma Giremeyecek, 
Rüyalarıma Düşemeyecek,
Gözyaşım Kan Olup Mürekkebe Karışmayacak,
Kalemim Yüreğimle Yarışmayacak...
Hiç Kimse Gecelerimin En Uykusuz Vaktinde, 
Mısra Mısra Şiir Olmayacak...
Ne Gözlerini Anlatacak Hecelerim Olacak,
Ne de Yüzlerini Hatırlayacak Hayallerim...
Hayatımı Kopardım Geçmişten,
Hatıralardan,
Hayallerden,
Her Şeyden...!
Uğramaz Artık Yürek Kentine Kimsenin Fırtınası,
Ve Kimsenin Bir Faydası Olmaz Geçip Giden Ömrüme...
Selamet Olmaz Tebessümleri...
Yeniden Yeşerip, 
Çiçek Açmaz Duygularım...

Sancı Çeken Bir Beden Ne Kadar Diridir ki?

Yıkılan Tüm Hayaller Tekrar İnşa Edilir mi?
Ve Yeniden Yakılır mı Sönmüş Küller?
Sanmam...!!
Artık Başkaları İçin Açsın Yarınlar...
Başkalarına Doğsun Güneşin Aydınlıkları...
Ben Örtmüşüm Üstüme Karanlıkları...
Altında Ezildim Bu Sevginin...
Önemsiz Değildi Hissedilenler,
Elbette Gerçekti,
Elbette Bir Kez Daha Yaşanmayacak,
Böylesi Bir Sevgi Tekrarlanmayacak...
Olmaz Deme,
Oluyor...
Nasıl Beden Yorgun Düşerse,
Aşkta Öyle Yoruluyor...
Sensizlik Zordu,
Sensizliği Yaşamak Daha Zordu...

Bil İsterim; O Gün Yanında Olmak,

Fark Ettirmeden Kokunu İçime Çekmek, 
Farkında Değilmişim Gibi Bana Dokunmana İzin Vermek, 
Korkak Bir Çocuk Gibi İrkilmek,
Yanında Yürürken Huzur Bulmak,
Ne Yapacağını Bilememek, 
Kendi Kendine "Hayır, Olmaz!" Deyip 
Sonra Derin Bir Nefeste "Acaba?"yı Hissetmek,
Çok Eskiden Tek Başıma Geçtiğim Yollardan Seninle Geçmek, 
Acı Bir Kahvenin Bıraktığı Hatır Kadar 
Sende Hatırlanabilmeyi İstemek, 
Teninin Sıcaklığını Korkmadan Hissetmek, 
Bir Öpüşüne Ömrümü Vermek, 
Gözlerinde Kaybolup Gitmek, 
Kalabalığın Gürültüsünde Sadece Senin Sesini İşitebilmek, 
Parmak Dokunuşlarında Sevgiyi Hissetmek, 
Bir Ömür Yanımda Olman İçin Dualar Etmek, 
Seninle Uykulardan Uyanmayı Düşlemek Güzeldi… 

Affet Beni,

Her Şeyi Yeterinceden Biraz Fazla Yaşamışım,
Ve Yeterinceden Biraz Fazla Bağlanmışım Sana...
Yokluğunda Üşümelerimle, 
Karanlıkta Kayboluşlarımla,
Her Şeyi Biraz Fazla Yaşamışım...
Affet Beni,
Belki de Yeterince Sevemedim Seni...
Her Şey Yeterinceden Biraz Fazlaydı Bende,
Belki Bu Yüzden Haketmedim Seni...

Merak Etme,

Ben İyiyim...!
Bazen Böyle Yazar,
Bir Şarkıya Sığınıp,
Çocuklar Gibi Ağlar,
"Bu da Geçer" Diye Umutlanırım...
Merak Etme,
İyiyim Ben,
Sadece Sevilmek İçin Ödediğim Bedellerden Yorgunum...
Güneş Ömrüme Doğmasa da 
Gecelerim Gündüze Bağlanmasa da,
Düşlerim Paramparça Kalsa da, 
Baharlarım Yitip,
Umutlarım Ziyanı Olsa da,
Merak Etme, 
İyiyim Ben...!
Ölüden Farksız, 
Diriyim Ben...!





13 Ekim 2019 Pazar

Kendine İyi Bak Hasretim...

Gözlerin Yaşa,
Kalplerin Hüzne Büründüğü,
Umudun Bulutlara Karışıp,
Yağmur Olarak Düştüğü,
Zamanın Sıkışıp Kaldığı,
Kara Bulutların Dağılmak Bilmediği,
Güneşin Kendini Göstermediği Bir Yerdeyim...
Aklım Şimdiye Kadar Hiç Olmadığım Dünyalarda; 
Gözlerimi Sorma,
Onlar Bakıp ta Seni Göremediğim Her Yerde...
Sensizlik Hükmettikçe Ruhuma,
Düşüncelerimi Esir Alıyor Duygularım... 
Bir Şeylerin Eksikliğini Hissediyorum, 
Ama Eksik Olan Ne? 
Bilmiyorum...
Noktası Konmamış,
Son Satırı Yazılmamış, 
Adı Koyulmamış, 
Yarım Kalmış Şiir Gibiyim Sanki...
Sızısı Olmadan Kalem Tutmayı Özlemek mi Bu? 
Onu da Bilmiyorum...
Nice Tükenişler Var Bedenimde, 
Zihnimde,
Ruhumda...
Sevgiye Muhtaç Kalbim,
Sevgisizlik İçinde Bir Mana Ararken;
Umutlar Bende Yalan,
Sevdalar Bitkin,
Aşk Solgun...
Yaşamak mı?
Mutluluğa Dahil Değil...!
Kimse Görmüyor Kaybolmuşluğumu,
Görmüyor Yıkılmışlığımı...
Issız Yüreğim Kendi Sessizliğinde, 
Kendi Yokluğunda Kayboluyor...
Olmayışlarının Her Olmayışı,
Fırtınalar Koparıyor İçimde...
Gittiğim Yollar Beni Yalnızlığa,
Beni Yokluğa İtiyor...
Güneş Burada da Doğuyor, 
Ama Yine de Karanlık Her Yanım...

Ahh Duvarlarım...!

Acılarımı,
Hasretimi,
Özlemimi Tanıyan,
Bilen Duvarlarım...
Hangi Kalemle Yazacağım,
Hangi Okyanusu Mürekkep Yapıp,
Anlatacağım ki?
Üstüm Başım Sensizlik Kokuyor,
Kalbim Sensizliğe Çarpıyor, 
Saatim Sensizliğe Vuruyor...
Ne Bir İtiraz Hakkım Var,
Ne de Başka Bir Şansım... 
Koparamadıklarım Kadar, 
Çözemediğim Ne Çok Şey Var... 
Kalabalıkların Ortasında Susmak,
Yüreğimde Saplı Bir Bıçak...
Vazgeçmek Değil Bu,
Vazgeçmek Zorunda Bırakılmak... 
En Acısı da, 
Bir Yürekten Kapı Dışarı Edilmek...
Ben Nasıl Yazayım,
Nasıl Anlatayım?
Anlatacak Bir Sözcük, 
Bir Kelime Bulamazken,
Hangi Harfe Sığdırayım?
Gidişinin Üzerinden Mevsimler Geçtiğini...
İçimin Hala Güz,
Dışımın Sarı Sonbahar Olduğunu...

Sen,

Firari Bir Aşk Kaçağıydın...
İzinsiz Girdin Gönlümün Limanına...
Kimsenin Aşamadığı Tel Örgülerimi,
Aşılmaz Duvarlarımı Aştın...
Varoşlarınla,
Dolaştın Durdun Yürek Şehrimde...
Sonra Gittin...!
Mevsimler Mevsimleri Kovaladı,
Sonbahar-Kış, 
İlk Bahar-Yaz Derken,
Bende Geçmeyen Geceler Kaldı...
Sen Gittin Ya?
Yüreğime İşleyen Hasretinin Çıkmazlarına Sığındım...
İrkildi Hayallerim,
Titredi Umutlarım...
Ne Gülecek Takatim,
Ne Tebessüm Edecek Hevesim Kaldı...
Yüzümün Çizgilerinde,
Hala Hasretinin Hüznü Var... 
Her Gece Gönlümü Musallaya Yatırıp,
Yalnızlıklar Giydirdikçe Canıma,
Gecenin Gölgesinde Üşüdükçe,
Ömrümün Kuytusuna Düşüyor Karanlık...
Dar Zamanlara Düşerken Gölgem,
Mil Çekiliyor Hüzün Dolu Gözlerime...
Hazan Baharla Yer Değiştirdikçe Gönlümde,
Umutsuz Günler Çöreklendikce İçime,
Kendime Ninniler Söyleyip,
Yeni Hüzünler Bekledim Yarınlardan...
Sonra Dökülen Mısralarımın Peşine Düşüp,
Kefensiz Gömdüm Hayallerimi...
Sen Gittin,
Bir Daha Bir Araya Gelemedi,
Dağıldı Tüm Harflerim,
Kayboldu Kelimelerim...
Sustu Dilim,
Bitti Sözüm...
Birbirine Karıştı Gecemle Gündüzüm...
Ne Ruhum Kaldı,
Ne Özüm...

Sahi...!
Ömrümden Sensiz Kaç Kış, 
Kaç Sonbahar Geçti?
Kaç İnsana Bakıp Tebessüm Ettim,
Kaçı Beni Ağlattı?
Bilmiyorum...!
Ve Ben Yine Sessizce, 
İçimle Konuşuyorum...!
İçimle Kavga Ediyor,
İçime Kızıyor,
İçime Ağlıyorum...
Ellerim Avuçlarıma Sığmıyor Artık,
Kelimelerim Yetmiyor Anlatmaya...
Gözlerim Asılı Kaldıkça Senli Düşlere,,
Anlatılmazı Yaşıyor Bakışlarım...
Uykulara Gözlerim Dargın,
İçimde Çırpınan Kuşun Kanadı Kırık... 
Şarkıları Hiç Sorma...!
Onlar Kulaklarıma Hepten Küs...

Sen...! 

Bir Anlık Mefes miydin, 
Yoksa Bir Yudumluk Su mu?
Bir Anlık Duygu muydun, 
Yoksa Bir Anlık Rüya mı?
Sen...!
Hayal miydin?
Yoksa Değil miydin?
Var mıydın?
Yoksa Yok muydun?
Ben Bilemedim..
Bir Seni Sevdiğimi Bildim,
Bir de Beni Sevmediğini...
Oysa Sen Benim Bu Hayatta,
Uyanmak İstemediğim Rüyamdın,
Dilendirebildiğim En Güzel Duam...
Yangınlarında Yandığım, 
Hasretinde Kavruldumğumdun...
Ömrümün Hazanında,
Tutundugum Dalımdın...
Karanlığa Gömülen Ömrümde,
Batmayan Güneşimdin...
Sözlerimin Lal Haliydin...
Hayat Fırtınasına Kapılıp Sürüklenirken,
Son An da Sığındığım Sevda Limanımdın...
İçinde Kaybolmak İstediğim,
Hiç Sonuna Erişilmeyen,
En Gerçek Masalımdın...
Çünkü Ben;
Ne Keşke Demiştim Hayatta Seni Görene Dek, 
Ne de İyi ki...

Seni Buralarda Unuttum Sanma...!

Göremediğim Düşlerde Bile,
Hayalime Düşensin...
Sen Geldikçe Aklıma,
Harlanıyor Kalbimde Yaktığın Ateş...!
Sen Diye Başlıyorum Her Düşe!
Sesini Duymadıkça,
Sen Yanımda Olmadıkça,
Doymuyor Bu Ruhum...
Sen ki,
Ilık Ilık Hep Sol Yanımdasın,
Her Şeye Rağmen Yüreğimdeki Şehirde,
Sadece Seni Taşıyorum...
Sen Olmasan da,
Beni Duymasan da,
Sensiz Olsam da,
Sen Varsın Bende...
Uzaklarda Olsam Bile,
Bil ki Bende Yaşıyorsun...
Sanma ki Yabancılaştım Sana, 
Sanma ki Seni Düşünmüyor, 
Düşlemiyorum...! 
Aklımdasın,
En Derinimde, 
Ruhumun Tam Merkezinde...

Kaç Zaman Geçti Sensiz, 

Senden Uzak, 
Sesinden Uzak,
Sayamadığım?
Tüm Zorluklara Direnen Gönlüm,
Şimdi Sana Yenik,
Sana Yetim...
Ne Dediysem Senin İçin,
Kendimi İkna Edemedim...
Biliyorum Duymayacaksın Yine,
Yürek Kalemimden Dökülen Hecelerimi...
Sensiz, 
Öksüz, 
Yetim Mısralarımı...
Sen Dolu Cümlelerde Seni Yaşadığımı...
Adının Her Harfi,
İçimde Deli Dalgalar Yarattığını...
Bil ki Çaresizim...
Bil ki Özlüyorum...
Bil ki Gel Diyemiyorum...
Çünkü Bilirim Gelmezsin...
Aşkın Yürekte ki Sızısını Derinlerimde Yaşasam da, 
Gözlerimden Kalbime İnen Duygu Olsan da,
Çölde Susuz Kalmış Gözlerime Yağmur,
Senelerdir Beklenen Mutluluk Olmazsın...
Bilirim;
Gelmezsin...
Öldürmek İçin, 
Süründürmek İçin,
İnadına Gelmezsin...!
Bilirim,
Yansam,
Kavrulsam Aşkından,
Su Olup Akmazsın, 
Dökülüp Söndürmezsin...
Dindirmezsin Sancılarımı,
Sızılarımı...!
Biliyorum Gelmeyeceksin...
Yüreğim Yine Sensiz Kalacak,
Yokluğun Ruhumu Karartacak,
Güneş Sensiz Doğacak, 
Gün Sensiz Batacak,
Hayallerim Yine Sensiz Yeşerecek,
Duygularım Sensizliğin Matemini Tadacak,
Yüzüm Sararıp Solacak Hasretinden,
Sevdam Gittikçe Artacak,
Özlemim Doruklara Tırmanacak....
Ki Ben, 
Ben Kimsenin Aşkına, 
Böylesine Susamamıştım...
Ve Ben, 
Ben,
Kimse Tarafından Böyle,
Böylesine Yok Edilmemiştim...
Gelmeyeceğini,
Sevmeyeceğini Bile Bile,
Seni Bekliyorum...
Ve Ben;
Yine Sensiz, 
Ve Yine Sessizce Karanlıklarda Kayboluyorum...
Sensizim,
Sessizim,
Kimsesiz,
Hiçim...!
Gecenin Kahır Saklı Siyahına Umutlarımı Doladım...
Tek Sana Yöneliyor Düşlerim...
Karalığa Düşmüş Gecelerime,
Sen Gözlerini Açsaydın,
Gün Hemen Ağaracaktı...
Hele ki Gölgen Düşseydi Üstüme,
Yüreğimde Gün Bir Daha Hiç Batmayacaktı...

Artık, Yalnızlığın Gölgesinde,

Yokluğunun Sancılarındayım...
Ceplerimde Acılarımdan Başka Bir Şey Kalmamış...
Gönlümün Sızısında Gam,
Ömrümün Baharında Hazan Var...
Kalbim Buz Kestiği,
Hüzünlü Şarkılara Akıyor Yüreğim...
Yalnızlığımla Düşlerken Seni;
Sesin Sesimde Ses,
Nefesimde Çığlık Oluyor...

Bil ki; Gündüzlerime Umut,

Gecelerime Hüzün,
Yıllarıma Sonsuz Düş Olan,
Bir "Sen" Var İçimde...
Bil ki; Yokluğunda Ben Hiç Sensiz Olmadım...
Her Gece Hayaline Sarılmadan,
Uyuyamadığım Uykularıma Dalmadım...
Senli Düşlerimi Gecelerimden Çıkarmadım... 
Yaşanmamış Yarınım,
Bil ki; Hayaline Kör Prangalar Vurmadım,
Gözlerimi Sensiz Rüyalara Kapatmadım...
Gönderip Seni Benliğimden,
Yalnızlığımı Sensiz Bırakmadım...
Bil ki; Hasret Rüzgarları Estikçe Bahtıma,
Çıkarıp Yüreğimden Asi Ruhumu,
Bir Güvercinin Kanatlarına Yükleyip,
Nefes Nefese Sana Yolladım...

Yaşandı Diye Pişmanlığım Değilsin... 

Karar Senin, 
İster Beni Unut, 
İstersen Mahşere Kadar Hatırla...
Ben Yine Seni Severek Ölürüm,
Hatta Ölümden Sonra Bile Seni Severim... 
Kimseye Kırgın Değilim... 
Beni Üzenlere,
Kırıp Dökenlere,
Eğlence Diye Gönlüme Girene Bile Kırgın Değilim... 

Sen Hatırlamakta Güçlük Çektiğin İsimlerin Arasına,

Çoktan Beni Eklesen de,
Uçsuz Bucaksız Yerlerde,
Seni Özlediğimde,
Uyumadan Önce,
Seni Düşünme Zamanları Veriyorum Kendime...
Küçük Dünyam da,
Varlığını Yaşatıyorum...
Gelmeyeceğini Bile Bile,
Seni Biriktiriyorum İçimde...
Okumayacağın,
Okusan, 
Sana Yazıldığını Anlamayacağın,
Şiirler Yazıyorum...
Rüzgara Hiç Dur! Denilir mi?
Kapılmışım Rüzgarına,
Onla Birlikte Esiyorum...
Ve Ben, 
Sana Rağmen, 
Yine, 
Yeni,
Yeniden Seni Yazıyorsam,
Bil ki; Sana Değil,
Kendimedir İhanetim...!
Evet,
Yoksun, 
Biliyorum,
Ve Biliyorum,
Bundan Sonra da Olmayacaksın...!

Ne Yaşadığımı Sana Sessiz Cümlelerimle Anlatmaya Çalıştım...
Sitemim Bana,
Sözümü Geçiremediğim Zamanlarıma...
Dur Durak Bilemeyen, 
İçten İçe Beni Kemiren Gözyaşlarıma...
Mecalim Yok Artık Konuşmaya,
Sözün Bittiği Yerdeyim,
Oku Beni, 
Oku da Anla Beni...
Kendine İyi Bak Hasretim...
Ben İyiyim...!
Sana Firar Eden Aklım,
Bana Ne Zaman Döner Bilmiyorum...!!!