Kendine İyi Bak Hasretim...

Gözlerin Yaşa,
Kalplerin Hüzne Büründüğü,
Umudun Bulutlara Karışıp,
Yağmur Olarak Düştüğü,
Zamanın Sıkışıp Kaldığı,
Kara Bulutların Dağılmak Bilmediği,
Güneşin Kendini Göstermediği Bir Yerdeyim...
Aklım Şimdiye Kadar Hiç Olmadığım Dünyalarda; 
Gözlerimi Sorma,
Onlar Bakıp ta Seni Göremediğim Her Yerde...
Sensizlik Hükmettikçe Ruhuma,
Düşüncelerimi Esir Alıyor Duygularım... 
Bir Şeylerin Eksikliğini Hissediyorum, 
Ama Eksik Olan Ne? 
Bilmiyorum...
Noktası Konmamış,
Son Satırı Yazılmamış, 
Adı Koyulmamış, 
Yarım Kalmış Şiir Gibiyim Sanki...
Sızısı Olmadan Kalem Tutmayı Özlemek mi Bu? 
Onu da Bilmiyorum...
Nice Tükenişler Var Bedenimde, 
Zihnimde,
Ruhumda...
Sevgiye Muhtaç Kalbim,
Sevgisizlik İçinde Bir Mana Ararken;
Umutlar Bende Yalan,
Sevdalar Bitkin,
Aşk Solgun...
Yaşamak mı?
Mutluluğa Dahil Değil...!
Kimse Görmüyor Kaybolmuşluğumu,
Görmüyor Yıkılmışlığımı...
Issız Yüreğim Kendi Sessizliğinde, 
Kendi Yokluğunda Kayboluyor...
Olmayışlarının Her Olmayışı,
Fırtınalar Koparıyor İçimde...
Gittiğim Yollar Beni Yalnızlığa,
Beni Yokluğa İtiyor...
Güneş Burada da Doğuyor, 
Ama Yine de Karanlık Her Yanım...

Ahh Duvarlarım...!
Acılarımı,
Hasretimi,
Özlemimi Tanıyan,
Bilen Duvarlarım...
Hangi Kalemle Yazacağım,
Hangi Okyanusu Mürekkep Yapıp,
Anlatacağım ki?
Üstüm Başım Sensizlik Kokuyor,
Kalbim Sensizliğe Çarpıyor, 
Saatim Sensizliğe Vuruyor...
Ne Bir İtiraz Hakkım Var,
Ne de Başka Bir Şansım... 
Koparamadıklarım Kadar, 
Çözemediğim Ne Çok Şey Var... 
Kalabalıkların Ortasında Susmak,
Yüreğimde Saplı Bir Bıçak...
Vazgeçmek Değil Bu,
Vazgeçmek Zorunda Bırakılmak... 
En Acısı da, 
Bir Yürekten Kapı Dışarı Edilmek...
Ben Nasıl Yazayım,
Nasıl Anlatayım?
Anlatacak Bir Sözcük, 
Bir Kelime Bulamazken,
Hangi Harfe Sığdırayım?
Gidişinin Üzerinden Mevsimler Geçtiğini...
İçimin Hala Güz,
Dışımın Sarı Sonbahar Olduğunu...

Sen,
Firari Bir Aşk Kaçağıydın...
İzinsiz Girdin Gönlümün Limanına...
Kimsenin Aşamadığı Tel Örgülerimi,
Aşılmaz Duvarlarımı Aştın...
Varoşlarınla,
Dolaştın Durdun Yürek Şehrimde...
Sonra Gittin...!
Mevsimler Mevsimleri Kovaladı,
Sonbahar-Kış, 
İlk Bahar-Yaz Derken,
Bende Geçmeyen Geceler Kaldı...
Sen Gittin Ya?
Yüreğime İşleyen Hasretinin Çıkmazlarına Sığındım...
İrkildi Hayallerim,
Titredi Umutlarım...
Ne Gülecek Takatim,
Ne Tebessüm Edecek Hevesim Kaldı...
Yüzümün Çizgilerinde,
Hala Hasretinin Hüznü Var... 
Her Gece Gönlümü Musallaya Yatırıp,
Yalnızlıklar Giydirdikçe Canıma,
Gecenin Gölgesinde Üşüdükçe,
Ömrümün Kuytusuna Düşüyor Karanlık...
Dar Zamanlara Düşerken Gölgem,
Mil Çekiliyor Hüzün Dolu Gözlerime...
Hazan Baharla Yer Değiştirdikçe Gönlümde,
Umutsuz Günler Çöreklendikce İçime,
Kendime Ninniler Söyleyip,
Yeni Hüzünler Bekledim Yarınlardan...
Sonra Dökülen Mısralarımın Peşine Düşüp,
Kefensiz Gömdüm Hayallerimi...
Sen Gittin,
Bir Daha Bir Araya Gelemedi,
Dağıldı Tüm Harflerim,
Kayboldu Kelimelerim...
Sustu Dilim,
Bitti Sözüm...
Birbirine Karıştı Gecemle Gündüzüm...
Ne Ruhum Kaldı,
Ne Özüm...

Sahi...!
Ömrümden Sensiz Kaç Kış, 
Kaç Sonbahar Geçti?
Kaç İnsana Bakıp Tebessüm Ettim,
Kaçı Beni Ağlattı?
Bilmiyorum...!
Ve Ben Yine Sessizce, 
İçimle Konuşuyorum...!
İçimle Kavga Ediyor,
İçime Kızıyor,
İçime Ağlıyorum...
Ellerim Avuçlarıma Sığmıyor Artık,
Kelimelerim Yetmiyor Anlatmaya...
Gözlerim Asılı Kaldıkça Senli Düşlere,,
Anlatılmazı Yaşıyor Bakışlarım...
Uykulara Gözlerim Dargın,
İçimde Çırpınan Kuşun Kanadı Kırık... 
Şarkıları Hiç Sorma...!
Onlar Kulaklarıma Hepten Küs...

Sen...! 
Bir Anlık Mefes miydin, 
Yoksa Bir Yudumluk Su mu?
Bir Anlık Duygu muydun, 
Yoksa Bir Anlık Rüya mı?
Sen...!
Hayal miydin?
Yoksa Değil miydin?
Var mıydın?
Yoksa Yok muydun?
Ben Bilemedim..
Bir Seni Sevdiğimi Bildim,
Bir de Beni Sevmediğini...
Oysa Sen Benim Bu Hayatta,
Uyanmak İstemediğim Rüyamdın,
Dilendirebildiğim En Güzel Duam...
Yangınlarında Yandığım, 
Hasretinde Kavruldumğumdun...
Ömrümün Hazanında,
Tutundugum Dalımdın...
Karanlığa Gömülen Ömrümde,
Batmayan Güneşimdin...
Sözlerimin Lal Haliydin...
Hayat Fırtınasına Kapılıp Sürüklenirken,
Son An da Sığındığım Sevda Limanımdın...
İçinde Kaybolmak İstediğim,
Hiç Sonuna Erişilmeyen,
En Gerçek Masalımdın...
Çünkü Ben;
Ne Keşke Demiştim Hayatta Seni Görene Dek, 
Ne de İyi ki...

Seni Buralarda Unuttum Sanma...!
Göremediğim Düşlerde Bile,
Hayalime Düşensin...
Sen Geldikçe Aklıma,
Harlanıyor Kalbimde Yaktığın Ateş...!
Sen Diye Başlıyorum Her Düşe!
Sesini Duymadıkça,
Sen Yanımda Olmadıkça,
Doymuyor Bu Ruhum...
Sen ki,
Ilık Ilık Hep Sol Yanımdasın,
Her Şeye Rağmen Yüreğimdeki Şehirde,
Sadece Seni Taşıyorum...
Sen Olmasan da,
Beni Duymasan da,
Sensiz Olsam da,
Sen Varsın Bende...
Uzaklarda Olsam Bile,
Bil ki Bende Yaşıyorsun...
Sanma ki Yabancılaştım Sana, 
Sanma ki Seni Düşünmüyor, 
Düşlemiyorum...! 
Aklımdasın,
En Derinimde, 
Ruhumun Tam Merkezinde...

Kaç Zaman Geçti Sensiz, 
Senden Uzak, 
Sesinden Uzak,
Sayamadığım?
Tüm Zorluklara Direnen Gönlüm,
Şimdi Sana Yenik,
Sana Yetim...
Ne Dediysem Senin İçin,
Kendimi İkna Edemedim...
Biliyorum Duymayacaksın Yine,
Yürek Kalemimden Dökülen Hecelerimi...
Sensiz, 
Öksüz, 
Yetim Mısralarımı...
Sen Dolu Cümlelerde Seni Yaşadığımı...
Adının Her Harfi,
İçimde Deli Dalgalar Yarattığını...

Bil ki Çaresizim...

Bil ki Özlüyorum...
Bil ki Gel Diyemiyorum...
Çünkü Bilirim Gelmezsin...
Aşkın Yürekte ki Sızısını Derinlerimde Yaşasam da, 
Gözlerimden Kalbime İnen Duygu Olsan da,
Çölde Susuz Kalmış Gözlerime Yağmur,
Senelerdir Beklenen Mutluluk Olmazsın...
Bilirim;
Gelmezsin...
Öldürmek İçin, 
Süründürmek İçin,
İnadına Gelmezsin...!
Bilirim,
Yansam,
Kavrulsam Aşkından,
Su Olup Akmazsın, 
Dökülüp Söndürmezsin...
Dindirmezsin Sancılarımı,
Sızılarımı...!
Biliyorum Gelmeyeceksin...
Yüreğim Yine Sensiz Kalacak,
Yokluğun Ruhumu Karartacak,
Güneş Sensiz Doğacak, 
Gün Sensiz Batacak,
Hayallerim Yine Sensiz Yeşerecek,
Duygularım Sensizliğin Matemini Tadacak,
Yüzüm Sararıp Solacak Hasretinden,
Sevdam Gittikçe Artacak,
Özlemim Doruklara Tırmanacak....
Ki Ben, 
Ben Kimsenin Aşkına, 
Böylesine Susamamıştım...
Ve Ben, 
Ben,
Kimse Tarafından Böyle,
Böylesine Yok Edilmemiştim...
Gelmeyeceğini,
Sevmeyeceğini Bile Bile,
Seni Bekliyorum...
Ve Ben;
Yine Sensiz, 
Ve Yine Sessizce Karanlıklarda Kayboluyorum...
Sensizim,
Sessizim,
Kimsesiz,
Hiçim...!
Gecenin Kahır Saklı Siyahına Umutlarımı Doladım...
Tek Sana Yöneliyor Düşlerim...
Karalığa Düşmüş Gecelerime,
Sen Gözlerini Açsaydın,
Gün Hemen Ağaracaktı...
Hele ki Gölgen Düşseydi Üstüme,
Yüreğimde Gün Bir Daha Hiç Batmayacaktı...

Artık, Yalnızlığın Gölgesinde,
Yokluğunun Sancılarındayım...
Ceplerimde Acılarımdan Başka Bir Şey Kalmamış...
Gönlümün Sızısında Gam,
Ömrümün Baharında Hazan Var...
Kalbim Buz Kestiği,
Hüzünlü Şarkılara Akıyor Yüreğim...
Yalnızlığımla Düşlerken Seni;
Sesin Sesimde Ses,
Nefesimde Çığlık Oluyor...

Bil ki; Gündüzlerime Umut,
Gecelerime Hüzün,
Yıllarıma Sonsuz Düş Olan,
Bir "Sen" Var İçimde...
Bil ki; Yokluğunda Ben Hiç Sensiz Olmadım...
Her Gece Hayaline Sarılmadan,
Uyuyamadığım Uykularıma Dalmadım...
Senli Düşlerimi Gecelerimden Çıkarmadım... 
Yaşanmamış Yarınım,
Bil ki; Hayaline Kör Prangalar Vurmadım,
Gözlerimi Sensiz Rüyalara Kapatmadım...
Gönderip Seni Benliğimden,
Yalnızlığımı Sensiz Bırakmadım...
Bil ki; Hasret Rüzgarları Estikçe Bahtıma,
Çıkarıp Yüreğimden Asi Ruhumu,
Bir Güvercinin Kanatlarına Yükleyip,
Nefes Nefese Sana Yolladım...

Yaşandı Diye Pişmanlığım Değilsin... 
Karar Senin, 
İster Beni Unut, 
İstersen Mahşere Kadar Hatırla...
Ben Yine Seni Severek Ölürüm,
Hatta Ölümden Sonra Bile Seni Severim... 
Kimseye Kırgın Değilim... 
Beni Üzenlere,
Kırıp Dökenlere,
Eğlence Diye Gönlüme Girene Bile Kırgın Değilim... 

Sen Hatırlamakta Güçlük Çektiğin İsimlerin Arasına,
Çoktan Beni Eklesen de,
Uçsuz Bucaksız Yerlerde,
Seni Özlediğimde,
Uyumadan Önce,
Seni Düşünme Zamanları Veriyorum Kendime...
Küçük Dünyam da,
Varlığını Yaşatıyorum...
Gelmeyeceğini Bile Bile,
Seni Biriktiriyorum İçimde...
Okumayacağın,
Okusan, 
Sana Yazıldığını Anlamayacağın,
Şiirler Yazıyorum...
Rüzgara Hiç Dur! Denilir mi?
Kapılmışım Rüzgarına,
Onla Birlikte Esiyorum...
Ve Ben, 
Sana Rağmen, 
Yine, 
Yeni,
Yeniden Seni Yazıyorsam,
Bil ki; Sana Değil,
Kendimedir İhanetim...!
Evet,
Yoksun, 
Biliyorum,
Ve Biliyorum,
Bundan Sonra da Olmayacaksın...!

Ne Yaşadığımı Sana Sessiz Cümlelerimle Anlatmaya Çalıştım...
Sitemim Bana,
Sözümü Geçiremediğim Zamanlarıma...
Dur Durak Bilemeyen, 
İçten İçe Beni Kemiren Gözyaşlarıma...
Mecalim Yok Artık Konuşmaya,
Sözün Bittiği Yerdeyim,
Oku Beni, 
Oku da Anla Beni...
Kendine İyi Bak Hasretim...

Ben İyiyim...!
Sana Firar Eden Aklım,
Bana Ne Zaman Döner Bilmiyorum...!!!