Hala Hayaliyle Avunuyorsam Bağışlasın Beni...

Bu Sabah da Hasretine Perdelerimi Açtım...
Yokluğunun Amansız Ağrısı İle,
Küçük Bir Çocuk Gibi,
Yüzümü Ellerimin Arasına Alıp,
Penceremden Yağmuru İzledim...
Islandıkça Düşlerim,
Camlardan Süzüldü Başıboş Ümitlerim...
Tek Başınalığımın İçinde,
Aklım Fikrimi Firara Vermiş,
Hislerimin Adı Değişmiş...
Andıkça Kanayan,
Kanadıkça Sızlayan,
Tüm Bedenimi Dolaşan,
Zamanın Merhem Olmadığı,
Yaralarım,
Haykırışlarım,
Kaçışlarım,
Gözyaşlarım Var...
Öyle Yalnız, 
Öyle Kırılgan,
Öyle Narinim ki Bugünlerde...
Kırılıp İncitilmekten,
Öyle Yorgun ki Yüreğim,
Dökülmüş Sanki Tüm Yapraklarım...
Hüzün Bulutu Olan Gözlerimden,
Yağmaya Hazır Yağmurlarım...
İçimde Kocaman Bir Karanlık,
Bir Yanımda Hüzün,
Diğer Yanımda Ayrılık,
Her Yanımda Hasret...
Hangi Zamandayım?
Buraya Geleli Ne Kadar Oldu?
Neden Perdeler Örtmüyor Hüznümü?
Neden Hayallerimde Kimliksiz Artık İnsanlar?
Yorgun ve Sessiz Akşamlar?
Neden Dizginleyemiyorum Zamanı?
Neden Sözlerim Zindana Atılmış?
Düşlerim İdam Sehpasında Sallandırılmış?
Neden Her Rüzgar Estiğinde,
Bir Dalım Daha Kırılıyor?
Çiğ Taneleri Düştükçe Yüreğime,
Üşütüyor Benliğimi?
Uzayan Sadece Geceler mi?
Üşüyen Sadece Eller mi?
Kayıp Zamanı Geri Döndürmek mi Bu? 
Yoksa Yitirdiklerimi Bulmaya Çalışmak mı?
Sahi,
İnsan Hep Solundan mı Acır?
Ne Yana Dönersen Dön,
Hep mi İçi Burkulur?
Ufukta Umuda Dair Hiçbir Şey Görünmediğinde,
Vuslatın Yakınlığından Nasıl Söz Edilebilir ki?
Hangi Düş,
Hangi Hayal İnsanı Ayakta Tutabilir ki?
Sevmek Neydi Sahi?
Yürekti...
Bedeli Ağır Olan İmkansızlık,
Derinde Bir Sancı,
S/Onsuzluğun Yangınıydı...

Zor, Varlığını Bilip de Yokmuş Gibi Davranmak,
Bugünümde,
Yarınımda Bulamamak...
Hiç Yaşanmamış Gibi,
Yıllar Öncesinde Aramak...
Hasretine Yanmak... 
Istırabın Sokaklarında,
Umut Kırıntıları Aramak Budur Herhalde...
Oysa Ben,
Mücedeleden Yorulmuş Benliğime, 
Bir Damla Can,
Aşka Susamış Yüreğime Bir Parça Sevgi İstedim...
Bir Gün Aşk, 
Bir Gün Sevgi, 
Bir Gün Sevda,
Her Gün Herşeyim Olsun İstedim...

Ah Kendim...!
Biliyorum,
O Gelince Yüreğine,
Umutların Çiçek Açtı,
Tutundun Sımsıkı Yüreğine...
Sarıldın Tekrar Kaybettiğin Hayallerine...
Biliyorum Tek Korkun Unutulmak...
İçinin Dizelerinde,
Gün Gelip de Yok Olmak...
Boşver...!
Nasılsa Ruhunun Yaprakların Onun Gidişiyle Sarardığına,
Bulutların Gidişiyle Ağladığına,
Şehrinin Kaldırımlarının Gidişiyle Islandığına,
Gecelerin Gidişiyle Uzadığına İnanmayacak...
Boşver...! 
Sen Daha Nasıl Anlatabilirsin ki Onu Nasıl Sevdiğini?
Nasıl Açıklayabilirsin ki Hüzünlerinin Sebebini?
Mevsimlerinin Hazana Döndüğünü?

Ah Kendim...!
Biliyorum,
Ne Geçmiş,
Ne de Gelecek,
Özlendiğini Duymak Senin Tek İsteğin...
Biliyorum,
Dününde,
Bugününde,
Yarınında
Tüm Zamanlarda,
Sadece Sevsin Beni Diyorsun...
Biliyorum,
O Gölgen Gibi,
Nereye Gidersen Git Hep Peşinde,
Adımını Attığın Her Yerde Seninle...
Biliyorum, 
O Ruhun Gibi Hep Senin İçinde...
Gözlerin Hangi Yöne Bakarsa Baksın, 
O Gözbebeklerinde...
Biliyorum,
Her Gün Ona Uyanır Sabahların...
Ona Yağar Hazan,
Hüzün Yağmurların...
Her Mevsim Ona Birikir Yüreğin...
Biliyorum,
Her Gece Rüzgar Olup Değersin Tenine...
Onunla Aynı Havayı Solur,
Aynı Umutları Taşır,
Aynı Hayalleri Örtünürsün Üzerine...
Aynı Şarkıları Dinler,
Aynı Şiirlerde Hüzünlenirsin...
Ömrümün Geri Kalanında Yaşayacağın Tek Aşk 
O Olsun İstersin...

Ah Kendim...!
Biliyorum,
O Hoyrat Esen Rüzgar Gibi Ruhuna Doldu,
Kalbine Amansızca Girdi... 
Kokusunu Yalnız Senin Duyduğun Bir Bahar Oldu...
Dört Mevsimin İçinden Beklenen Değil,
Tek Mevsimin Oldu...
Sen Teninde Baharları,
Nefesinde Yaşamı Kokladın...
O Ayrı Bir Yöne Akarken,
Sen Ona Dökülüp Karıştın...
Gönlünün Şarkısı Oldu,
Dilinden Düşürmedin...
Gökyüzünde Bulut Oldu,
Uzanıp Erişemedin...
Kalbinde Dilek Oldu...
Dualarından Eksik Etmedin...
Tertemiz Aşkının Tek Sahibi Oldu,
Sevgisinden Vazgeçemedin...
Sorgulanmış, 
Sorgulanmamış Tüm Nedenlerle,
Niçinlerle,
Kanayan Yaralarınla,
Kırgınlıklarınla,
Yitirdiklerinle,
Gönlünde Acılar Biriktirdin...
Biliyorum,
Sen Hep Özledin...
Yine,
Yeni,
Yeniden Hep Sevdin,
Bedeniyle Ruhunun Senle Buluşacağı Günü Bekledin...

Ah Kendim...!
Yokluğunda Daha Kaç Güneş Doğacak,
Kaç Güneş Batacak Bilmiyorum...
Aşkın,
Sevgin,
Sevdan,
Özlemin,
Hasretin Kaç Asır Sürer Hesabını Yapamıyorum...
Ama Biliyorum,
Ondan Önceki Yanıldığın Düşlerini Katmazsan Hesaba,
Sen Hiç Aldatmadın Sevgiliyi...
Sende Biliyorsun ki,
Ondan Sonrasının Hikayesi Bambaşka...
Ondan Sonrasının Masalı Aşk'a...
Biliyorum,
Senin "Sen" Diyebileceğin,
Sevgili Diyebileceğin,
Yüreğimi Verebileceğin Tek Gerçeğin O...
Biliyorum,
Dünyanın En Güzel Hissiydi,
Heyecanla, 
Coşkuyla,
İçin Titreyerek,
Gözlerin Dolu Dolu,
Her An Düşünerek,
Bazen Ağlamaklı Gözlerle,
Bazen İse Hafif Bir Gülümsemeyle,
Onu Beklemek...
İçini Acıtsa da,
Yokluğu Ruhunu Boğsa da,
Hayaliyle Yaşamak,
Onunla Yatıp, 
Onunla Kalkmak Acıtsa da İçini,
Sen Yine de Sevdin Onu Beklemeyi...
Kaderine Boyun Eğip,
Nasibim Değilmiş Deyip,
Yanan Ateşini Küllemişsen,
Ona Mutluluklar Dileyip,
Resimlerini Gizlemişsen,
Onu Sevmediğinden Değil,
Allah'a İnancından,
Ona Saygından,
Sevginin Büyüklüğündendir Biliyorum...
Boşver...!
Aşkı, Düşlerde Yaşamak Güzel...
Kokusunu Duymak
Görmek İstediğinde
Aniden Karşında Buluvermek...
Boşver...!
Hayat Seni Çok Üzdüğünde,
Dudaklarına Sığın...
Gözlerini Kapat,
Sıyırıl Tüm Korkularından...
Umutlarının Her Tükenişinde,
Ruhunda Dolaş,
Gözbebekleriyle Fısıldaş,
Yudum Yudum Aşk İç Bakışlarından...
Koşulsuz,
Önyargısız,
Hesapsız,
Aşkı Yudumla Avuçlarından...
Boşver...!
Kimseler Duymasın
Sen İçinden Söyle Sevdiğini...
Kimseler Görmesin Diye İçindekini,
Gözlerini Kapat...
Boşver...!
Avuçlarındaki İzlerini Kimseler Görmesin,
Sarıl Sevdiğine Hiç Bırakmayacakmış Gibi...
Nasılsa Kimse Çözemez Sizi Birbirinize Bağlayan İpi...
Boşver...!
Bir O, 
Bir de Sevdan,
Nasılsa Müebbet Kalmaya Mahkum...


_________________________

Ne Yaşadığımın Farkındayım,
Ne de Öldüm Diyebiliyorum...
Bir Girdabın İçinde, 
Sürüklenip Gidiyorum...
Sanmayın ki Yorgunluğum,
Yorulan Bedenimin Acizliğidir...
Benim Yorgunluğum Aşka,
Sevgiye,
Sevdaya Duyduğum Özlemden,
Yokluğunu Dahi Beklemektendir...
Yaşattığı Bir Damla Mutluluğun Yerini, 
Bir Ömür Mutsuzluğa,
Hazana,
Hüzne,
Hasrete,
Özleme Bıraktı...
Yorgun Düştüysem Sevdasına,
Hala Hayaliyle Avunup,
Düşlerinde Geziniyorsam,
Bağışlasın Beni...
Çünkü,
Sevilmeyi Bilmeyen Yüreğim,
Onunla Tarifsiz Duygular Yaşadı...
Duygularım Kabına Sığmadı,
Doldu,
Taştı...
Ayaklar Yerden Nasıl Kesilir Anladı...
Artık Üzülmesin,
Vazgeçmesem de Ondan,
Vazgeçmesem de Aşkımdan,
Sevgimden,
Onu Yormuyorum...
Bir Pervane Gibi Gezmiyorum Etrafında...
Aramıyor, 
Sormuyor,
Yaklaşmıyor, 
Dokunmuyorum...
Her Güneş Batımında, 
Yavaş Yavaş Doğan Güneşin Işığında Bulamasam da Onu,
Belki Bir Gün Gelir Diye Düşündüğümde,
Durduramıyorum Yüreğimin Sancılarını...
Çünkü Mesafeler Değildir Vuslatı Engelleyen,
Gönülde ki Sevginin Eksikliğidir,
Biliyorum...
Bir Daha Karşılaşır mıyız?
Sanmıyorum...

Yüreğimi Yüreğine Katsam da,

Geceler Boyu Koynunda Aşkla Yatsam da
Doyamam Ben Ona... ,
Sevmek Suç İse, 
Ben Bu Suçu Bile Bile İşlerim...
Bu Aşkın Yolunda Ölüm Var Dese de,
Ben Seve Seve Giderim...

Sevmem Ben Vedaları...
Bir Daha Yazmayacak Gibi Değil,
Yarın Yazacakmış Gibi Gidiyorum...
Sol Yanımda Tek Ağrım Bilsin ki,
Umuda Yolculuğum Bitti Artık...
Belki Günler,
Aylar, 
Yıllar Boyu,
Belki de Bir Ömür Boyu Yüzünü Görmeyebilir,
Sesini Duymayabilirim...
Bilinmeyen Yerlerde,
Bitmeyen Yollarda Olabilirim…
Ama O Hep Bende, 
Rüyalarımda, 
Hülyalarımda,
Yanıbaşımda,
Aklımda,
Canımda,
Bitmeyen Gecelerin Sessiz Çığlığında Olacak...
Aldırmayın Dudaklarımın Kıvrılışına,
Nasılsa Düşlerimde,
Düşüncelerimde,
Ona Dair Hayallerimde Özgürüm...
Olur da Geri Dönmezsem,
Sanmasın ki Bu Aşk Bitti...
Sevda Yağmurlarım Damlalarını Kaybetti...
Kaybolan Düşlerimi,
Hayallerimi,
Her Halimi,
Her Şeyimi,
Benden İyi Bilendir...
Okyanusları Dökseler Yüreğime,
Bilir ki Bu Yangını Söndüremez...

İmkansızdı, Hepsi Bu...

Bilinmezliğin İçinde,
Yorgun Bir Beden, 
Yorgun Bir Ruhla,
Yorgun Düşlerle,
Yorgun Anılarla,
En Az Zaman Kadar Yorgunum...
Örselenmiş, 
Ötelenmiş Bir Yaşam Bu,
Bir Bıkkınlık,
Bir Bezginlik...
Beklemenin Fayda Vermediği,
Uçsuz Bucaksız Görünmeyen İzlerle,
Tükenmiş Yarınlarla,
Soluksuz Yaşayışlarla,
Kör Olmuş Umutlarla,
Kazanamadıklarıma Üzüldüğüm,
Hıçkırıklarımla Nefes Aldığım,
Yitik Ümitlerle,
Yıkılan Hayallerle Gelinen Son Duraktayım...
Gecede Kaybolan Sesler,
Zamana Hapsolmuş İzler,
Mağlup Olmuş Ümitler,
Yitik Ne Varsa Yaşama Dair,
Hepsi Burada...
Yaşam Benden O Kadar Çok Şey Almış ki,
Verdikleri İle İlgilenmiyorum...
Kırıklarla Dolu Bir Kalbi,
Bedenimde Yaşatmaya Ne Gücüm Var, 
Ne de Cesaretim...
Öyle Çok Kaybolmuş,
Öyle Çok Yok Olmuşum ki...!
Hüznün Kollarında,
Sahipsizlik Hissi İle Üşüyorum...
Hüzün Kokulu Gözyaşlarımı İçime Gömerek,
Yalancı Kahkahalarla Kendimi Kandırarak,
Acıdan Kıvranan Hayallerimle,
Boşluğa Asılmış Umutlarımla,
Hayatın Akıp Giden Telaşı İçinde,
Neyi,
Neden,
Nasıl Yaşıyorum Bilmeden,
Anlayamadan,
Yaşayamadan,
Geçip Gidiyor Zaman...
Gelgitler Arasında Yazdığım Şiirlerime,
En Çokta Bir Sevda Masalıma Küsmelerim Var...
Harflerim Cümle Olmuyor Artık...
Sözcüklerim Kör,
Cümlelerim Sağır...
Sözlerimde Hüzün,
Cümlelerimde Hasret Var,
Kelimelerim mi?
Keşkelerle Dolu...
Eksik Kalmış Şiirlerimle,
İçimde Kalmış Gülüşlerimle,
Hayallerimle,
Sözlerimle,
Ruhumda Gidişinin Değil,
Gelmeyişinin Kışı Var...
Yok Gibi Bir Şey Bu,
Sessizlik Ortasında Kendi Başına Çaresizlik...
Bir Özlem Ateşi,
Yandıkça Kor Olmak,
Yandıkça Kül Olmak...
Yalnızlığa Sığınıp Tüketmek Hayalleri,
Sevinçleri,
Gülüşleri...
Onca İnsan Bana Bakarken,
Görmüyor,
Bilmiyor,
Duymuyor İçimin Haykıran Sesini...
Bana Baraktıklarını Kimseler Farketmiyor...
Görmüyorlar Yaralarımı...
İçime Alamadığım Nefesini,
Ben Olamayışını,
Ben Hayatımı Vermeye Hazırken,
Onu Yanımda Bulamayamışlarımı,
Kalbime Hayat Vermeyişlerini,
Nefeslerimi Öldürüşlerini,
Eriyip Giden Varlığımı,
Canı Kalmayan Canımı,
İmkansız Olduğunu Bile Bile,
Ona Sarılamalarımı,
Daha Yazacak Şiirlerim Varken,
Ölmek İsteyişlerimi,
Dilimin Ucundakileri,
Duygularımın Kalbime Akışlarını,
Söyleyemediklerimi Bilmiyor,
Hissetmiyorlar...
Yüreğimi Yüreğinden Savuralı,
Beni Susuz Çöllere Atalı,
Onu Düşünüp Yanımda Var Sayalı,
Bulamayınca Bir Yetim Gibi Yitik Kalalı Ne Kadar Olmuş?
Saatlerce Yolunu Gözlerken,
Kaç Kez Sırılsıklam Islanmış, 
İliklerime Kadar Üşümüşüm?
Kaç Hasret Eskitmiş,
Kaç Özlem Ağlatmışım Acımasızca?
Kaç Şiirim Var Benim Yazıp Yazıp Hüzünlendiğim?
Kaç Düşüm Yetişmek İstediğim?
Yılgın,
Umutsuz,
Kırgın Kaç Gece Geçirdim?
Gönlümün Yıkık Odalarında,
Kendimi Kaç Kez Kaybettim?
Umutlarıma Perde Çekip,
Sevdamı Yüreğime Kaç Kez Sakladım?
Hasretle,
Özlemle,
Aşkla,
Dudakları Kabul Ederek İçimdeki Şiirleri,
Daha Kaç Kez Öperim?
Bu Ona Kaçıncı Yenilişim?
Beni Kaçıncı Öldürüşü?
Ruhuma Depremler Yaşatışı?
Daha Kaç Kez İsmi Dilimden Silinip
Yeniden Yazılacak?
Daha Kaç Karanlık Gecem Var Yaşanacak?
Daha Kaç Kez Gözlerimi Acılar Alev Alev Yakacak?
Sahi,
Daha Çok mu Yüreğim Kanayacak?
Susuyorum...
Derdimi Anlatacak Bir Cümle Dahi Aramıyorum...
Aşkına Sığınıp,
Zamane Aşıklarına İnat, 
Onu Sevmeyi Bırakmıyorum... 
Aşkı, 
Mutluluğu Başka Bedenlerde Aramıyorum...
Kirlenmesin Bu Aşk Diye, 
Onu Yalnızlığımda Saklıyorum...
Bitmeyecek...
Tükenmeyecek...
Ve Hep Sürecek...
Yaralı Kalbim Öksüz Bir Çocuk Gibi,
Çaresiz,
Muhtaç,
Umutsuzca Hep Bekleyecek ...
Onu Günlerimden, 
Gecelerimden,
Gözlerimden,
Kendimden Silmeyeceğim...
Dilimde Başka Bir İsim,
Yüreğimde Başka Bir Sevda,
Yeni Bir Hayat Düşlemeyeceğim...
Bir Kez Bile Sorgulamadan Sevgimi,
Yanımdaki Uzaklığına Rağmen,
Yitirmeden Umudumu,
Yılmadan, 
Usanmadan
Yorulmadan,
Durmadan,
Canımla, 
Kanımla,
Eksiltmeden Duygularımı
Bir Kez Olsun İsyan Etmeden Kalbime,
Varımla, 
Yoğumla,
Yokluğuyla,
Yalnızlığımla,
Yüreğimin Şarkılarıyla,
Umarsız, 
Telaşsız,
Yüreğimin Kalemin Kırmadan,
Satır Satır Yazılan,
Yazıldıkça Çoğalan Bir Sevda Masalıyla,
Yazgımı Yazgısıyla,
Sevmenin Kahreden Yorgunluğuyla Seveceğim...
Eğer Bir Gün Gelirse Yalnızlığıma,
Tükenen Varlığımda Yalnızca Kendini Görecek...
Çünkü Hayatta Sadece Sevmeyi Becerebildim Ben...
Koşulsuzca, 
Sonunu Düşünmeden Bağlanmayı Bildim Sadece...
Kaybetsem de Sevmeye Devam Ettim...
Bilmem Ben Unutmayı,
Bilmem Arkamı Dönüp Gitmeyi...
Deli Gibi Severken, 
Bu Cezaya Katlanmak Kolay Değil,
Ama İçime O Kadar İşlemiş ki,
Sanki Ölsem İçimden O Çıkacak...

Tek Bir Kelime İle Özetlemek Gerekirse,
İmkansızdı,
Hepsi Bu...

Keşke Özledikçe Ruhuna Sarılmasam...

Yüreğimde Amansız Bir Sıkıntı Var...
Ruhum mu Huzursuz,
Zaman mı Anlamsız Bilmiyorum...
Hayat Öyle Kırmış ki Beni,
Hiç Olmadığım Kadar Zayıfım Bugünlerde,
Bir O Kadar da Ümitsiz...
Tarifsiz Bir Boşluk Kaplamış Bedenimi...
Anlatamıyorum Hissettiklerimi,
Saate Kilitlenmiş Bakışlarımı,
Düşlerimin Karanlığını, 
Yüreğimin Titreyişlerini,
Kaybedişlerimin Hüzünlerini,
Yorgun Yıllarımın Çığlıklarını,
Sesimin Yorgunluğunu,
Etrafa Saçılan Umutlarımı...
Sevgimle, 
Sevdamla,
Aşkımla, 
Sadakatimle,
Vefamla,
Kırık Dökük Kalbimle, 
Hüsrana Uğramış Bir Sürü Hayalle,
Düşle, 
Küskünüm Hayata...
Canımı Acıtıyor Bu Yokluk,
Bu Kimsesizlik,
Bu Karanlık...
Canımı Acıtıyor Yokluğuyla Savaşmak,
Hayallere Dalarak, 
Sabahı Karşılamak...
Dinmiyor Bir Türlü, 
Hep Acıyor, 
Hep Yanıyor İçim...
Gözyaşlarımla Sular Döküyorum  İçimdeki Ateşe,
Söndü Sanıyorum,
Ama Sönmüyor...
Ne Kadar Uzaklaşırsam Uzaklaşayım,
Bu Aşktan Kurtuluş Olmuyor...
Ümitleri Kıran,
Ağlatan,
Şiirler Yazdırıp, 
Düşüncelere Daldıran, 
Yol Gözleten,
Gelir Diye Bekleten,
Onu Yaşatıp,
Beni Öldüren Bir Aşk Bu...
Oysa, Ellerime Dokunsaydı, 
Yüreğime Umut Olacaktı...
Dilime Söz Olsaydı, 
Dudağıma Gülüş Olacaktı... 
Tenimin Derinlerine Sokulsaydı,
Kalbimde Aşk Çiçekleri Açacaktı... 
Varlığıyla Duygularımda,
Umutlarımda, 
Ruhumda Dolaşsaydı;
Dokunuşlarıyla,
Sokuluşlarıyla 
Ömrüne Sonsuz Bir Aşk Olacaktı...

Biliyorum Gelmeyecek...
Ve Kuş Sürüleri Yüreğimde Kanat Çırpmaya Devam Edecek...
Biliyorum Gelmeyecek...
Bu Umutsuz,
Mutsuz Yaşayan Kadının,
Anlamsız Atan Kalbine Can Vermeyecek...

Yorgunluğum, 
Çaresizliğim Cevapsızlığından...
Keşke Seven Yüreğim Kor Ateşlerde Yanmasa,
Seven Ruhum Aşk Deryasında Çırpınmasa...
Keşke Diyorum,
Keşke Özledikçe Ruhuna Sarılmasam...
Gecenin En Issız Saatlerinde,
İçimdeki Hasreti Dindirebilsem,
Seviyorum Diye Haykırmasam...!
Özledikçe Sarılıp Kaleme,
Şiirler Yazmasam...
Hasret Bürüdükçe Yüreğimi,
Sevgisi İçimde Yücelmese...
Hasret Karablutlar Gibi,
Üzerime Gelmese...
Ruhum Mum Gibi Erimese...
Yüreğimin Sokaklarında,
Aklının Bulvarlarında Dolaşmasa...
Özledikçe Sevmesem, 
Sevdikçe Beklemesem...
Keşke Boş Bıraktığı Ellerimden,
Gelmediği Dudaklarımdan,
Kapanmayan Yaralarımdan Onu Gönderebilsem...
Bir An Önce Toplayıp Gitse Anılarını...
Ne Yazdığım Şiirlerime Uğrasa,
Ne de Dinlediğim Şarkılara...
Keşke Gözlerim,
Yüreğim,
Duygularım Ondan Vazgeçse...
İmkansızlığını Bile Bile,
Kalbim Kalbini Sevmese...
Keşke Unutmak Mümkün Olsa da,
Kalbim Acısını Unutsa...!

Kim Bilir,
Belki Bir Gün Onu Korkusuzca Yazarım Sayfalara...
Yazdığım Şiirler Nağme Nağme Konuşur,
Hecelerim Yüreğinin Kıyısına Vurur,
Bir Kaç Dize Düşer Dudaklarına...
Sıcak Bir Dokunuş Gibi,
Gülümser Bana Rüyalardan...
Kim Bilir,
Belki Bir Gün Ardında Bırakıp Kuşkularını,
Korkularını;
Yeni Bir Nefesle Gelir Gün Bitmeden...
Kim Bilir,
Belki Bir Gün Özler Beni...
Hayalim Düşer Gözlerine,
Yokluğuna Yazılan Bir Şiirimi Okur Sessizce...
Ömrünün Yazılmış Sayfalarını Bırakıp Ardında,
Hayallerini Takıp Peşi Sıra,
Ben Gel Demeden,
Kim Bilir,
Belki de Gelir Gün Bitmeden...

Anlatmak Zor,
Anlatamıyorum da Zaten...
Yaşadıysan, 
Anlarsın...!

Seninle Bir Sevda Masalı'nda Yaşayamazdık...

Hani Bazen Olur Ya?
Kelimeleri Yutkunursun,
Tutamazsın, 
Durduramazsın Gözyaşlarını,
Akıtırsın Ömrüne...
Uçurumun Kenarında Hissedersin Duygularını,
Nefesindeki Sevdanın Can Çekişmesine Sığınırsın...

Hani Bazen Olur Ya?
Biri Gelir,
Gözlerinizin, 
Gönlünüzün Damarlarından
Yavaş Yavaş İçinize Süzülür. 
Ömür Hanenize Yazılır...
Diline Dua, 
Avuçlarına Amin Olur...

Hani Bazen Olur Ya?
Yürekten Seversin,
Ama Anlatamazsın Kendini,
Sevdiremezsin Kalbini...
Ateşlerde Üşür,
Yangınlarda Donarsın...

Hani Bazen Olur Ya?
Seni Seviyorum la Başlayan Cümleler,
Ne Olur Kal, 
Gitme Diyen Haykırışlara,
Ben Sensiz Yaşayamam Diyen Bağırışlara Döner,
Özlemlerine Özlem Katar,
İçin Yanar, 
Gözlerin Dolar,
Ama Ağlayamazsın...

Hani Bazen Olur Ya?
Anlatmak İstersin Yaşadıklarını,
Duygularını,
Ama Tarif Edemezsin...
İçinde ki Sevgi midir,
Özlem midir Karar Veremezsin...

Hani Bazen Olur Ya?
Bir Ömür Adarsın...
Adının Geçtiği Her Harfi Yüreğine Kazır,
Elin Sıcaklığıyla Yanarsın...
Ağlarken Başını Koyabileceğin Bir Omuz Bulamaz,
Başını Yastığa Gömüp Hüngür Hüngür Ağlarsın...
Yokluğuna Sarılıp Uyuyup,
Onlu Rüyalardan Onsuz Uyandıkça,
Kurduğun Hayallerin Yangınında Küllenirsin...

Hani Bazen Olur Ya?
Duyguların Kördüğüm Olur,
Bağlanırsın Düğüm Düğüm...
Susarak 
Susayarak, 
Kanayarak Sever,
Kaybetme Korkusuyla Yaşarsın...

Hani Bazen Olur Ya?
Özlem Dolu Aşk Olur Sözlerinde...
Sevda Yüklü Yağmurlar Gibi,
Sel Olur Gözlerinde...
Bazen de Dağlayıp Hislerini,
Saçındaki Beyazlarla,
Kalbindeki Kırıklarla,
Dilindeki Çığlıklarla,
Köz Olur Yüreğine...

Hani Bazen Olur Ya?
Her Şey Kırık Döküktür,
Umutlarını 
Hayallerini Gömer,
Yaşamayı Unutursun...
Kendini Savunmaya Bile Müsade Edilmez, 
Yargısız İnfazlara Kurban Olursun...

Hani Bazen Olur Ya?
Kimse Bilmez Ne Kadar Acı Çektiğini...
İki Damla Yaş,
Birkaç Satır Yazı Olur Tek Tesellin...

Bilir misin Ne Zordur Islak Gözlerle Uyumak...
Kanayan Bir Kalbe Ev Sahipliği Yapmak...
Hasret İçini Yakarken,
Etrafına Bakmak...
Kavuşma Arzusuyla Her Geçen Gün Yok Olup,
Yokluklara Karışmak...
İnan Kolay Değildir Yaz Ayında Kış Soğuğunu Hissetmek...
Umut Edip,
Sevilmeden Sevmek...
Sevdanın Kapısında Yok Oluşunu Görmek...
Kolay Sanma Acılara,
Gözyaşlarına Dur Demek...
Binlerce Söz Gelse de Diline Susmayı Tercih Etmek...

Kelimelerle Ördüğüm Bu Mektup,
Kalbimin Rüyalarının Karşılığı Değil...
Her İçimden Geçişlerin, 
Ruhumun Varlığı Kadar Gerçek Yapıyor Seni...
Haddini Aşan Acılarıma Rağmen,
İçimde Sessizce Yağmur Ciseliyor...
Seni Gözlerime, 
Seni Gözyaşlarıma,
Seni Umutlarıma,
Seni Düşlerime,
Seni Yüreğime,
Seni Rüyalarıma,
Seni Ruhuma, 
Seni Gecelerime,
Seni, Sen Varmışsın Gibi Geçen Günlerime Sakladığım Günden Beri,
Sen Dilimin Suskunluğu,
Bastırılmış Duygularım,
Atamadığım Çığlıklarım Olduğun Günden Beri,
Günler Değişti,
Sesler Değişti, 
Renkler Değişti...
Rüzgarlar,
Yağmurlar,
Sabaha Varan Zamanlar Bile Değişti...
Yüzümdeki Çizgiler Başkalaştı...
Bakıyorum Ama Görmüyorum...
Dinliyorum Ama Duymuyorum....
Yaşadıklarım mı Beni Güçlü Kılıyor,
Yoksa Yaşayamadıklarım mı Güçsüz Yapıyor Bilmiyorum...
Anlaşılamamak mı Zor,
Yoksa Susup Kabullenmek mi?
Hangisi Bu Halime Çare Bilmiyorum...
Ağlamakla Nefes Alamamak Arası Bir Hüzün Bu,
Gecelerin Sabahlara Yoklukla Uzanışı...
Sevgiden, 
Sevgiliden Yoksunlaşmak...
Yalnızlığın Sesi Bu...
İçimde Sahipsiz Düşlerin,
Düşüncelerin Titreyişlerindeki Yarınsızlık...
Öyle Bir Şey İşte,
Öyle İşte...
Artık İster Yarın Güneş Doğsun,
İster Doğmasın...
İster Doğudan Doğsun Güneş,
İster Batıdan,
Ne Fark Eder?

Bıraksaydın Kendini Rüzgarıma,
Ruhunla Benim Olsaydın,
Varlık İle Yokluk Sınırında Kaybolmazdım ...
Böyle Suskun,
Böyle Soluksuz Yaşamaya Çalışmazdım...
Cansız Kalmazdı Hayallerim...

Sen Olmasaydın Eğer Dökülmezdi Bu Satırlar... 
Sen Olmasaydın Eğer Hayal Gücüm Olmazdı...
Tutku Ne Demek, 
Beklemek Ne Demek Bilemezdim...
Olmasaydın Eğer
Adını Unuttuğum Bir Çok Duyguyu Hatırlayamazdım...
Korkma, 
Tereddüt Etme Hissettiklerimden...
Yaşadıklarımı Gördüklerin Gibi Sanma...
Evet,
Kabulümdür; 
Seni Uzaktan Sevmeliydim...
Sevgimi Bilmemeliydin... 
Seni İçimde Yaşatıp, 
Seninle İçimde Yaşamalıydım...
Çünkü, Yüreğin Bu Kadar Uzakken Yüreğime,
Seninle Bir Sevda Masalında Yaşayamazdık...

Seni Sevmeyi,
Özlemeyi,
Beklemeyi,
Yolunu Gözleyip,
Aşktan Söz Etmeyi Bana Yakıştıramadın Biliyorum...
Sen Daha İyilerine Layıksın...
"Benim Sevdam" Diyebildiğin,
Canına Can Katan,
Ciğerlerine Nefes Diye Dolan,
Derdine Derman,
Yaralarına Merhem Olan,
Her An Yanında İstediğin,
Yanındayken Dahi Özlediğin Birine...
Her Baktığında Doyamayacağın,
Bakışıyla,
Gülüşüyle Yüzünde Güller Açtıran,
Eli Yüzü Düzgün,
Aşka,
En Çok da Yanına Yakışan, 
Seni Gururlandıran,
Her Sabah Ayrı Bir Umutla Uyanmanı Sağlayan Birine...
İstediğin Aşkı Umarım Yakında Bulursun...
Kalbin Layığına Kısa Zamanda Kavuşsun...
Yaşamın Sevinçle Dolsun...
Sevgi Yüreğine Dokunsun...
Mutluluk Gözlerinden Okunsun...
Rüyaların Gerçek,
Fırtınalarının Sonu Aydınlık Olsun...
Gözünden Akan Gözyaşı,
Sadece Mutluluktan Olsun...
Umutsuzluklar, 
Derin Sancılar Ağlatmasın Seni... 
Baharlar Açsın Hazanlarında...
Ümitler Yeşersin Duygularında...
Mutluluk İçinde Geçsin Yılların... 
Yüreğin Üşümesin, 
Baharın Solmasın...
Mis Kokulu Çiçekler Açsın Gönül Bahçende... 
Aşkı,
Sevgiyi, 
Sevdayı Doruklarda Yaşa Gönlünce...

Beklentilerin Son Bulduğu Durak Bu...

Anlamak Zor,
Anlatmak Daha da Zor Duygu Yüklü Bir Kalbi...
Anlatılabilir mi Sınırsız Özlemler?
Zamanın Çarkında Savrulan Duygular?
Nasıl Anlatılır Bilmem ki;
Yokluğuna Engel Olamamak,
Nefes Alırken Yaşadığını Sanmak...
Nasıl Anlatılır Bilmem ki;
Sesine Hasret Kalınan Amansız Günler,
Soğuk Aylar,
Geçen Yıllar...
Nasıl Anlatılır ki İçte Koparken Fırtınalar,
Kelimelerin Sessizliği, 
Cümlelerin Suskunluğu...
Nasıl Anlatılır ki Avuntular, 
Hıçkırıklar...
Ey Sevgili,
Ya Sen?
Sen Nasıl Anlatılır,
Nasıl Tanımlanırsın?
Ya da Ben Seni Nasıl Tarif Ederim?
Ben ki,
Sana Esir Düşmüş,
Yokluğunda İçim Ürpermiş, 
Üşümüşüm...
Sen ki,
Ruhuma Kelepçeyi
Kalbime Prangayı Vurmuşsun...

Ey Sevgili,
Seni Sevmek,
Hayata Yeniden Bağlanmak,
Kızgın Çölün Ortasında,
Kurumuş Dudaklarıma,
Bir Yudum Su Demekti...
Sağanak Bir Sevdada Islanmak,
Rüzgarlı Bir Aşkta
Kanatlanıp Uçmak Demekti...
Seni Sevmek Hasret Demekti...
Sabahlara Dek Seni Düşünüp, 
Hayal Etmek Demekti...
Özlem Demekti,
Mesafelere İnat, 
Aşkı En Derinden Yaşamak Demekti...
Seni Sevmek Özlemlerime Umuttu...
Duygularımın Karmaşıklığı İçersindeki Cesaretti...
Yaşamla Ölümün Tam Ortasında,
Karmakarışıklığımın Ta Kendisiydi...
Sonsuzluğun Ardında ki,
Dayanılmaz Acının Doruğuydu..
Batıp Giden Akşamların,
Sessiz Karanlıklarında Kaybolmaktı...
Sesimi Duyar Belki Diye,
Durmadan,
Bıkıp Usanmadan Bağırmaktı...
Hasret Sancısı Sarsa da, 
Ayrılığın Acısı Her Yerimi Yaksa da,
Umursamamaktı...
Uzayıp Giden Yollara Gözlerimi Dikip,
Ansızın Çıkıp Gelecekmişsin Gibi Bekleyip,
Saatleri Saymaktı...
Umudumun Yorulduğu Akşamlarda,
Kanatlarına Yaşanmamışlıkların Sancısı Yükleyip,
Uzaklara Bir Kuş Uçurmaktı...
Sevgi Dolu Yüreğimin Hiç Bitmeyen Çırpınışlarında,
Sonsuza Dek Yaşanan O Bitimsiz Duyguydu...
Yollara,
Yıllara,
Bitmek,
Dinmek Bilmeyen Hasrete Rağmen,
Seni Sonsuza Dek Sevmekti... 
Koşmak,
Aramak,
Üzülmek,
Bir Ömür Silüetini Beklemekti...
Ne Yapacağımı Bilememeden,
Delicesine,
Delirircesine Seni İstemekti...

Ey Sevgili,
Sevgiyi Tatmayan,
Tanımayan, 
Yaşamayan Yürek Nereden Bilsin Özlemi,
Hasreti...
Beynini Emrine,
Kalbini Eline Vermeyi...
Karanlıklar İçinde Güneş,
Uzaklardan Umut Beklemeyi...
Umutsuzluk Kadar Uzak Bir Gerçeği İstemeyi....
Sevdasının Kucağında Aşk Çiçeği Büyütmeyi,
Yüreğe Vuran Yürek Sesini, 
Uykusuz Gecelerde,
Yıldızların Hangi Renge Büründüğünü...
Nasıl Bilebilir ki Umutlara Bağlanan,
Yürek Dolusu Sevdayı,
Yüreğin Yanmasını,
Canın Acımasını, 
Avuçların Terlemesini, 
Yağmurun Sesinde,
Kuşların Nefesinde,
Her Yerde, 
Her Şeyde, 
Her Düşüncede, 
Her Hayalde,
İçteki Ateşte,
Yüreğin Vuruşunda,
Kanın Akışında,
Hayatın Anlamında,
Sevdanın Tadında Onu Aramayı Nasıl Bilebilir ki...
Aşkı Tatmadan,
Acı mı,
Tatlı mı, 
Hüzün mü Kokar
Sarhoş mu Eder,
Hiç Bilebilir mi...
Bilmez Sevgili,
Bilemez Yokluğunda Acılara Bürünen Bedeni...
Can Gibi Hissettiklerini...
Yürekteki Yangın Yerini...
Ne Varlığında Duyduğun Mutluluğu,
Ne Yarınlardan Aradığın Umudu,
İçinde Kopan Kar Fırtınalarını,
Zemheri Ayazında Yanan Cehennem Ateşini Bilemez...

Ben Bilirim Sevgili,
Küçük Bir Yüreğe Yaşanmamış Hayaller Sığdırmayı...
Bir Bakışın,
Bir Dokunuşun Dünyalara Bedel Oluşunu...
Bilirim Aşka İnanmış Yüreğin Yaşamın Sevincini...
Bir Yanına Hayalinin,
Diğer Yanına Özleminin Uzanışını...
Gözler Uykuya Dalsa da,
Ruhun Hayalinin Koynunda Sabahlayışını...
Özlemleri,
Uykusuz Geceleri,
Hasretleri, 
Umutla Beklemeyi,
Umutlara Yürümeyi,
Hayal Edip Sayfalarca Anlatmayı,
Her Hecesinden Sevgi, 
Her Cümlesinden Aşk Damlayan,
Rengini Gökkuşağından Alan Şiirler Yazmayı Bilirim...

Ben Yaşarım Sevgili, 
Ve Bilirim Sevda Denen İşkenceyi...
Uykusuz Gecelerin Zorluğunu...
Unutmak İstedikçe Artan Deli Sevdayı...
Hayaliyle Dolup Taşan Odayı...
Yıldızı Olmayan Gecelerde,
Duygu Sağanağında Islanan Yastığı...
Doğan Güneşin Tat Vermeyişini...
Gündüzlerin Karanlığa Dönmesini...
Konuşan Kalbin Dilini...
Kör Bir Kuyunun Yapayalnız Issızlığını,
Kalbe İşlenen O Temiz Duyguyu,
Ben Bilirim...
Kaçmanın,
Unutmanın,
Kazıyıp Atmanın Çare Olmadığını Ben Bilirim......

Senden Önce Suskundu,
Gönül Bahçemin Sokaklarında,
Fırtına Öncesi Sessizlikti Bütün Bekleyişlerim...
Sanırdım ki Hayatıma Bir Daha Güneş Doğmaz,
Doğsa da İçimi Isıtmaz...
Gönlüm ki; Seni Seçti,
Her Şeyi Sende Gördü...
Seninle Yangınını Hissetti...
Senle Coştu...
Senle Ağladı...
Yüreğime Düşüşün Herşeyden Başkaydı...
Kalp Atışlarımın Ritmini Hırçınlaştıran,
Benliğimi Esir Alıp, 
Dengemi Bozan Sendin...
Sen Her Şeydin...
Sen Vazgeçemediğimdin...
Evet Sevgili,
Benim Kokundan Ayrılamayan...
Acı Çeksem de,
Sevgin Uğruna Katlanan...
Çünkü Seni Sevmek Bitmeyen Bir Hasretti, 
Kıyısı Olmayan Bir Dalga,
Usanmadan, 
Utanmadan, 
Seni Arzulama Tutkusu...
Bir Yığın Çaresizlik, 
Bir Yığın Gözyaşı...
Başkalıktı,
Bir Ayrıcalık...
Sen Olmasan da, 
Suretine Dokunabilmek,
Kalp Atışlarını Hissetmek, 
Sensizliğin Düşsel Avuntularıyla,
Gözbebeklerimde Bu Sevdayı Yaşatabilmek,
Sessiz Çığlıklarla Haykırıp, 
Seni Seviyorum Demek,
Güzeldi Hep Seni Hissetmek,
Aşkınla Her Daim Erimek,
Gönlüme Söz Geçirememek...
Seni Hayal Etmek O Kadar Güzeldi ki,
O Heyecanı Bitiremedim...
Bazen Bir Ses Oldu Sevdam,
Bazen Sabır,
Bazen Yalnızlık Oldu,
Umut Oldu Kimi Zaman...
Bazen de Dünyayı Unutup,
Sımsıkı Sarıldığım Gerçek Oldu...
Can Gibi Bedenimde, 
Hissettiğim Ömür Oldu...
Belki Muradımdın, 
Belki de Hiç Yaşayamadığım Bir Anımdın...
Belki Senin İçin Bir Hiçtim, 
Belki de Çoktan Unuttuğundum,
Ama Ben "Ömrüm Sen Kokuyor" Derken,
Ben Çok Ciddiydim...

Artık Bütün Sokaklarında Hüzün,
Her Köşe Başında Hasret Var Bu Şehrin...
Rüzgarları Hasret Kokuyor... 
Her Tarafında Kahır,
Her Tarafında Gri Bir Duman...
Boynu Bükük Hayallerimin.
Umutlarım Umuda Yaklaşamıyor...
Artık Ne Hasrete Katlanacak,
Ne de Bekleyecek Gücüm Kalmadı... 
Ne Bir Limanım Var Sığınacak,
Ne de Gücüm Yeni Bir Liman Arayacak...
Öyle Bir Yerde ki Kalbim,
Ne Sesi Geliyor,
Ne de Herhangi Bir Yerden Hissediliyor...
O Kadar Çok Şey Kaybettim ki,
Kurduğum Hayaller Coşturmuyor Artık Gönlümü...
Kelimeler Akmıyor Kalemimden...
Ben Sustum, 
Zaman Sustu, 
Hayat Sustu...
Umut Yok, 
Çare Yok, 
Yarın Yok,
Aşk Yok, 
Sevmek Yok...
Omzumda Sensizliğin İmtihanı,
Sol Yanımda Sana Dair Derin Kesikler...
Yorgunum,
Ve Bitkin...
Mecali Yok Sözlerimin...
İçimde Yangın Alev Alev,
Bıçak Sırtı Umutlarım...
Canım Yanıyor,
Bıraktığın Can Kırıkları Kadar...
Bir Kıyamet,
Bir Hüzün,
Bir Alev Kopuyor Gönül Sokağımda...
Yaşarken Ölmek Bu,
Umutsuzluğun Çaresizliği,
Biçareliğin Haykırışları...
Beklentilerin Son Bulduğu Durak Bu,
Sevdanın Son Limanı...
Kalbimin Kırıklarını Toplayıp Avuçlarıma,
Çekip Gitmek Bu...
Mutsuzum, 
Yarınsız,
İsimsiz,
Renksiz...
Ne Ruhuma Yağan Bu Yağmurlar Diniyor, 
Ne de Gözlerimi Mesken Tutan Bulutlar Dağılıyor...
Yorgunluklarım, 
Tükenen Hayallerimle,
Mekansızım,
Zamansız...
Sol Yanım Yok Artık...
Nereye Baksam Boşluk,
Nereye Gitsem Uzak...
Bir Şeyler Hep Eksik,
Biri Hep Eksik...
Artık Hayatımdan Hiçbir Şey,
Hiç Bir Duygu
Hiç Kimse Önemli 
Değerli Değil...
Tek Bir Adım Atılacak Sokak Kalmamış Ruhumda...
Bir Bitişe Hazır Gönlüm,
Bir Yok Oluşa,
Bir Yağmalanışa...
Duygu Yüklü Gönlüm Karamsar ki,
Anlam Verdiğim Her Şey Anlamını Yitirmiş...
Gururluydu Ruhum
Ama Rezil Olmuş...

Evet Sevgili,
Hiç Hayal Ettiğim Gibi Bir Hayatım Olmadı... 
Oradan Oraya Sürüklendim Durdum...
Hiç Sevmediğim Bir Yerde, 
Hiç İstemediğim Bir Hayatta Çürüdü Ömrüm...
Kısaca Yaşayamadığım Bir Hayatım, 
Yaşadıkça Çoğalan Acılarım,
Ve Gece Kafamdakileri İçine Gömüp, 
Hıçkıra Hıçkıra Ağladığım,
Yastığımdan Başka Bir Şeyim Yok Benim...
İşin Doğrusunu,
Ben Bu Hayattan Çok Yoruldum...
Evet Sevgili,
Bitirdim Bugün İçimde Sana Ait Ne Varsa,
Yitirdim Bugün Seni,
Tüm Yitirdiklerim Gibi...
Unutmak İstiyorum Artık,
Hem Seni 
Hem Kendimi...
Gitmek İstiyorum Bu Aşktan,
Bu Sevdadan...
Bıktım Artık Yara Almaktan...
Acımaktan... 
Kanamaktan...
Seni Hayatımdan...
Aklımdan...
Aşkımdan... 
Düşündüklerimden... 
Düşlediklerimden...
Tarifsiz Tutkularımdan Çıkararak,
Sevgini Kalbime,
Tenini Bedenime,
Aşkını Gönlüme,
Seni Ömrüme,
Mutluluğu Kendime,
Kendimi Sana,
Yasaklıyor,
Seni Düşünmekten Yorgun Düşmüş Bedenimi,
Karanlığın Kucağına Bırakıyorum...
Özlenip Gidilmemiş Yollarım...
Yorgun Uyandığım Sabahlarım...
Erişilmez Düşüm Olsan da
Yatağıma Yattığımda,
Yanımda Olduğunu Düşlesem de,
Hayaline Sarılıp Dalsam da Uykulara,
İçimdeki Çağlayan Sana Akmak,
Gözlerim Sana Bakmak,
Ve Ellerim Sana Dokunmak İstese de,
Dilimin Ucuna Gelse de İsmin,
Susup,
Yutkunacağım...
Gözlerime, 
Dilime,
Beynime, 
Seni Kendime Yasaklayıp,
Bir Yangından Kaçarcasına, 
Senden,
Ve Seni Sevmekten Kaçacağım...
Çünkü,
Sabırla, 
Hüzünle,
Yılların,
Yolların Ötesinde,
Beklemeye Mahkum,
Bekletilmeye Zincirli,
Bir Sevda Bu... 

Yazılacak Şeyler Tükeniyor Yavaş Yavaş...
Adımlarım Yalnızlığın Gölgesinde,
Uzaklaşırken Senden,
Gidişim Cehennem Yangını Oluyor Gözlerime...
Her Cümlem Bir Kor Gibi Düşüyor Yüreğime...
Mevsimlerim Kayboluyor,
Baharım Yok Oldukça,
Çiçeklerim Soluyor,
Gönlümün Sokakları Çöl Oluyor,
Ruhum Bedenimi Terkediyor,
Sonsuz Bir Karanlık Başlıyor...
Şundan Emin Ol ki,
Hayatına Girmiş, 
Ya da Girecek Herhangi Biri Seni,
Benim Kadar Sevemeyecek,
Ve Sen Kiminle,
Nerede Olursan Ol,
Son Nefesine Kadar Seni Beklemeyecek...!

Fazla Söze Ne Hacet...
Bu Gece de Soğuk Olacak,
Ruhumun Yamaçlarına Kar Yağacak...
Ve Ben Üşüdükçe,
Koyacağım Ellerimi Yanan Yüreğimin Üstüne,
Olur Ya,
Isıta bilirim Belki Diye...
Öğrendim ki; 
O Kutsal His Dolu Dolu Emek İster...
Aralık'ta Yanmak,
Ağustos'ta Donmak,
Hep Adını Anmak İster...
Önce Kendine Soracaksın,
Kendini Sorgulayacaksın,
Değer mi Diye...
Cesaretin Yoksa Aşka;
Esareti, 
Ve Özlemin Zulmünü Taşımayacak,
Bir Aşka Bir Ömrü Harcamayacaksın...
Ve Artık Biliyorum,
Sevmekte, 
Beklemekte Yürek İşiydi...
Aşk Zalim Değildi,
Aşkı Zalim Yapan,
Yüreksiz Kişilerdi...
Ve Sen,
Acımasızca Seven Kalbi Yakmayı,
Can Evinden Vurulmayı 
Sevda Ayazında Ağlamayı,
Sevgi Yamacında Üşümeyi,
İtilmişliğin Acısıyla,
Ruhun Bedenden Ayrılırcasına,
Bir Hayalden Kopmayı Zorla Öğrettin Bana... 

Eğer Bu Geceyi Atlatırsam, 
Seni Hayallerimden,
Rüyalarımdan,
Gözyaşlarımdan,
Yazdığım Mısralarımdan,
Canımdan,
Hayatımdan Çıkaracağım...
Ölümüm Olacak Belki Ama,
Sana Söz,
Unutacağım Seni...

________________________________

Yüreğimdeki Yılgın Yıllar Ağırlaştı...
Korkusuzca Meydan Okuyorum Artık Kendimdeki Sınırlara...
Fırtınalı Bir Denizde,
Acımasız Rüzgarlarda,
Bir Tekne Misali,
Her Geçen Gün Biraz Daha Hırpalanarak Gidiyor Hayat...
Bu Hayatı Ben Seçmedim...
Sevgisiz Kolları,
Tatsız Yaşanmışlıklar Benim Seçimim Değildi...
Bir Ömrü Geçirdim Ama,
Elimden Tutan,
Ruhuma Bir Yudum Sevgi Sunan Olmadı...
Gözlerimden Yaşlar Aktı,
Yüreğime Karlar Yağdı,
Üzerimi Örtenim Hiç Bulunmadı...
Yüreğim Acılarla Doldu,
Bir Gün Teselli Edenim Olmadı...
Sevgim Sonsuzluk,
Özlemlerim Şiir Oldu,
Anlatamadı Hasretimi...
Mutluluk Nedir Bilmedim,
Çünkü Bana Mutluğu Verecek Biri Olmadı...
Biliyorum Hiç Olmadın,
Ve Biliyorum Hiç Olmayacaksın
Ama Bu Aşktan Kim Men Edebilir Beni?
Kalbimin Sana Akışını Kim Sorgulayabilir?
Bil ki; 
Ben Varlığımdan Rahatsız Olan Senden Gidiyorum,
Sevgimden,
Aşkımdan,
Sevdamdan Değil...
Damarlarımda, 
Kanımda, 
Canımda Olanım,
Ayaklarım Alıp Götürse de Beni Senden Uzaklara,
Kaderim Götürse de Sensiz Yalnızlıklara,
Bağrımdaki Taşlarla Yürüsem de Ayrılığın Yolunda,
Yokoluşların Karanlıklarında,
Seni Bulamayacağını Bilsem de,
Kalabalıklar İçinde Bir Seni Arayacağım...
Bil ki;
Bir Tek Sana Ait Yüz Çizeceğim Ruh Tuvalime...
Bir Sen Olacaksın Sevmek İstediğim,
Vazgeçmediğim...

Esiri Olduğum, 

Tutuklu Kaldığım...
Çılgınlığım, 
Tutkulu Zamanlarım;
Sen Olasılık,
Sen Tahmin,
Sen Belki,
Sen İhtimal Bile Olmasan da
Sen İmkansız Olsan da;
Sen Benim Ömrüm,
Kimsenin Anlamadığı,
Kimseye Anlatamadığım Duygularım,
Duyduğum En Büyük Acım,
Yaşadığım En Büyük Mutluluğum,
Bana Nefes Kadar Yakın,
Ama Hep Uzaktan Sevdiğim,
Kadere Boyun Eğişim,
Sabrıma Sabır Ekleyişim,
Her Gece Rüyasına Yattığım,
Gündüz Hayalimde Yaşattığım,
Sen Sessizliğim,
Sen Kimsesizliğim,
Sen En Deli Halim Olarak Kalacaksın...
Bil ki;
Tükenip,
Kaybolduğum Bir Girdap Olsa da Bu Aşk,
Tükenen Aşklara,
Sevdalara,
Sevgilere İnat, 
Ben Aşkımı,
Ben Sevdamı,
Ben Sevgimi Her Geçen Gün Büyütüp,
Besleyeceğim...
Vazgeçmeyeceğim Asla Sana Tutunmaktan...
Sensizlikten Ölsem Bile,
Vazgeçmeyeceğim Seni Yaşamaktan...
Her Gün Bir Çığ Gibi Büyüyen Sevgimle,
Aşkınla Dolu Kalbimle,
Hiç Bitmeyecek İnancımla,
Son Nefesime Kadar,
Vuslatını İstemekten,
Seni Düşünüp Düşlemekten,
Seninle İlgili Hayaller Kurmaktan Bıkmayacağım...
Ümitsiz Yaşanmaz Biliyorsun,
Elbet Bu Gönle de Bir Gün Bahar Gelecek...
Ne Hüzünlerim,
Ne Hasretim,
Ne de Sensizliğim Kalacak...
Ne Bekleyiş,
Ne Tükeniş,
Ne de Umutsuzluk Kalacak...
Elbet Bir Gün Seninle Vuslat Olacak...

Ben Sende Yoktum,
Hala Yokum,
Ve Hiç Olmayacağım,
Biliyorum,
Buna Rağmen,
Hasretine Sabrım,
Sana Dair Bütün Ümitlerim Tükendiği Zaman,
Bir Fotoğraf;
Beni Senin Hasretinden Kurtaracak...
Sonsuz Sensizliğime Çare Olacak...
Bir Fotoğraf;
Sonu Olmayan Bu Yolculukta,
Yorgunluğuma Derman Olacak...


Umudun Yorulduğu Bir Akşam...