İçimi Saran Kara Bulutlar, Sensizliğin Çaresizliği, Gündüzlerimi Gecenin Yalnızlığına Çeviren Hasretin, Sensizliğin Bana Tattırdığı Yoksulluk Var...
Sen Yoksun...
Günler Daha Bir Acımasız, Yelkovan Sen Olmayınca İlerlemiyor...
Günler Geçmiyor...
Sensizlik Büyük Yara...
Sensizlik Ölüm...!
Kuytu Gecelerde Sonsuzluğa Gidiş Görünüyor Gözlerimde...
Biraz Dağınık Saçlarım...Sararmış Bir Yaprak Gibi Yüzüm Solgun...
Bir Kez Daha Güneş Battı...
Kalbime Bir Taş Daha Bastım...
Bulutlu Gözlerimde Sağanak Yağmurlar Bekleniyor...
Aklımdan Geçenleri Yazacağım Bu Yazıda...
Öyle Süslü Kelimeler Olmayacak Seni Anlatan...
Kalbim Acıyor...
Bende misin Değil misin, Var mısın Yok musun Bilmiyorum Bile...
Boşlukta Geziniyorum Sadece...
Başkası mıyım Yoksa Ben miyim Onu da Unuttum...
Aklıma Geldiğinde Sadece Canım Acıyor, Ellerim Titremeye Başlıyor...
Anlatılmaz Şeyler Vardır Kimi Zaman Sözler Yetmez İşte, Sen ve Senin Acın Anlatılmaz Yaşanır...
Gecenin Kör Vakti Hep Aynı Yerden Vuruyor...
Sol Yanım Ağrıyor...
Gözbebeklerimden Sızıyor Yüzümü Islatan Cümleler...
Aydınlık Birazdan Kendini Göstrerecek.
İnsanlar Yine Aynı Hayatına Devam Edecek Hiç Gece Olmamış Gibi...
Kimi Hiç Derdi Yokmuş Gibi Davranacak Kimi İse Karanlığın Dehşetine Düşüp Kalkamayacak...
Yorgunum Sanki Biraz...
Biraz da Anlatamadığım Bir Durumdayım..!
İçinden Çıkılmaz Bir Hal Alıyor Seni Bulamayışlarım...
Beklemelerimin Sonunda Gelmeyişlerin...
Yazmalı mı Yoksa Susmalı mı?
Önemli Değil Ölüm Yakın Nasılsa...!
Nasıl Olduğumu Bende Bilmiyorum Aslında...
Bir Ben Varım Bu Odada Bir de Düşünceler...
Dakikaların Anlamı Yok...
Gözlerim Kapanıyor Ama Yazmak İstiyorum, Sadece Yazmak...
Şu An Saat Düşlerimin Yarısı...
Saatler Seni Çeyrek Geçiyor...
Yalnızım, Sen'sizim...
Yine Sen Olmadan Bir Başıma Boşluk Sardım...
Hiçlik Öptüm...
Sensiz Kavgalarda Sensiz Gülmelerdeyim...
Her Yerim Bağlı, Her Yerim Kilitli...
Karanlık Bir Oda...
Bir Hapishane Gibi Sanki...!
Burada; Ne Akşam Var Ne Gündüz...
Meçhul Bir Yer, Hiçbir Vakit Yok...!
Mevsimler Gelmez Buraya...
Yağmurlar Yağmaz...
Yürek Atmaz...
Nefes Alınmaz...
Göz Görmez...
Dil Söylemez...
Kulak Duymaz...
Aşk Dediğim Ağır Geliyor Omuzlarıma...
Bir Ateş ki Kuşların Kanatlarında Büyüyor...
Bir Gül ki Dudağımın Kıvrımlarında Açıyor...
Bir Aşk ki Yalnız Bir Şiirde Saklanır Sonsuza Dek...
Bu Mektupta Duruyor Bütün Düşlerim Ama Kimse Bilmiyor...
Ben Hiç Veda Mektubu Yazmadım Hayatımda Kimseye...
Hele de Böyle Yaşlı Gözlerle...
Aslında Sayfalar Dolusu Yazabilirim Bu Gece Sabaha Kadar...
Yağmurlu Bir Gecede Oturmuş Odamda Penceremin Buğulanmış Camında Düşlerken Seni; Cama Yazdığım Adının Baş Harfini Kalp Sembolleriyle Süslüyorum...
Gelmelerin Uzayınca Gölgeler Boyu Sızlıyor İşte Şurası, Yani Sensizlik Yarası...
Gece Şehrin Koynunda Mışıl Mışıl Uykuda...
Bir Tek Ben Uyumuyorum...
Seni Düşünüyorum...
Ellerin Ellerimle Sanki...
Sıcaklığın Yüreğimde...
Yüreğim Avuçlarında...
Bakışlarımı Gözlerinin Sonsuzluğuna Yerleştiriyor ve Öylece Kalıyorum Ne Kadar Geçtiğini Bilmeden...
Sana Biriktirdiğim Özlem İçime Sığmayıp Taşıyor...
Durulmuyor Fırtınalarım...
Yağmurlarım Dinmiyor...
Nereye Gitsem Faydasız, Olmuyor İşte, Olmuyor...!
Kime Sarılsam Sen Kokuyor, Kime Dokunsam Sen Oluyor...
Yaşanmıyor Böyle İnan Yaşanmıyor...!
Atamıyorum, Koparamıyorum Düşlerimden Seni...
Kalbimi Söksem Yerinden Aklımda Kalıyorsun, Ellerimi Yaksam Gözlerimden Bakıyorsun...
Yapamıyorum İşte, Yapamıyorum...!
Dar Geliyor Yüreğim, Taşıyamıyorum...!
Ağır Geliyor Sevdanın Yükü, Çok Ağır Geliyor, Başa Çıkamıyorum Yokluğunla...!
Bu Gece Son Kez Seninle Beraberim...
Sen Yoksun Ama Ruhun Benimle Birlikte...
Gözyaşlarım Akıyor Benden Habersizce...
Durduramıyorum Onları, Akıyorlar Göğsüme Bilinçsizce...
Sevgini Yaşıyorum Yine Uykusuz Gecelerimde...
Her Gün Bir Kat Daha Artıyor Sana Olan Sevgim Ümitsizce...
Seni Düşünüyorum Bitmek Bilmeyen Sevgimle...
Sonra Mahur Bir Şarkının Eşliğinde Gecenin Matemi Çöküyor Üzerime...
Benliğimin Sınırlarını Zorlayan Bir Çığlıkla Susuyorum...
Boğazıma Düğümlenen Ölümün Sessizliğine İnat...
Yüreğimin Tam Orta Yerine Batıyor Çığlığım...
Her Türlü Çıkmazlıkların Karşısında Can Çekişirken Bir Çabayla Tutunmaya Çalıştığım Yaşamın Takılı Kaldığım Kıyısına Ellerimin Boşluğu Sarmasıyla Titriyor Bedenim...
Yüreğimin Hayata Yenildiği Bir Gece Bu Gece...
Kendim ve Yüreğimleyim...
Biraz Durgun Biraz Yorgun Biraz da Uykusuzum...
Bir Benlik Mücadelesindeyim...
Aynalarda Yüzüm Soluk Resimler Gibi Duruyor...
Hayat, Sevgi, Aşk, Ne Varsa Anlamsızlaşıyor Gözümde...
Güneş Doğmadan Bırakıyorum Yorgun Kaldırımlara Kalbimde Taşıdığım Umuda Dair Süslü Heceleri...
Ne Bir Ses Ne Bir Umut Var Geleceğin Süslü Düşlerinden...
Sessizliğini Dinledim Uzun Bir Süre...
Düşündüm Taşındım Çözümünü Bulamadım...
Özlemek Neden Bu Kadar Yorar İnsanı?
Neden Beynimin İçindeki Tüm Hayaller Başımın Etini Yiyor?
Neden Lafın Bir Ucu Sana Çıksa Heba Oluyor Gülümseyişlerim?
İçime Dokundun Bir Kere, Parmak İzlerin Duruyor Bakışlarımda...
Nereye Baksam Senden Bir İz Bırakıyorum...
Bu Aralar Kendime Hep Suçüstüyüm...
Islah Olmaz Bir Özlemim Var...
Kaçışlarım Sana Olan Meyilimdendir...
Sessizliğini Kabullenişimdendir...
Sakın Neden Diye Sorma...
Sadece Bunu Bir İç Dökümü Bil...
Bil Ama Bilme…!
Küstüm Artık Gecelere, Çünkü Geceler Artık Sensiz, Çünkü Geceler Bundan Böyle Sessiz...
Artık Gecelerimde Teninin Kokusu Olmayacak...
Gözlerin Beni Derin Deryalara Salmayacak...!
Şimdi Bu Şehrin Hangi Sokaklarına Sormalı, Hangi Gölgelerde Aramalı Seni?
Bu Şehir Nasıl Ulaştırır Beni Vuslatsız Yollardan Sana?
Ya da Hangi Sözcüklerin Ardında ki Kelimelere Bakmalı?
Hani, Kelimelerime Küstün Ya...!
Ama Sen Bilmedin Hiç Yazdıklarımın İçinde En Sevdiğim Cümlemdin Sen...
En Özlediğim Kelimemdin...
En Çok Sana Ağlamıştım Gecelerde...
En Çok Sensizliği Yaşamıştım...
En Çok Canımı Sen Yakmıştın...
Yağdırdığın Hasret Yağmurları Tenime Her Değdiğinde Ben En Çok Kendimle Savaşmıştım Seni Sevmemek İçin Ama; Kendimi Sana Aşık Bulmuştum Her Seferinde...
Kimseye Mağlup Olmayan Ben! Sana Mağlup Olmuştum İşte...
Bende ki Seni Sana Anlatmak Çok Zordu, Seni Özlemeyi Kendime Unutturmakta...
En Sensiz Anımdayım Şimdi, Sana Gelemeyecek Kadar Uzakta...
Yazdığım Her Şiirde Hep Seni Yaşadım ve Hep Seni Özledim...
Sana Olan Aşkım Gözlerime Yansıdı...
Sana Olan Özlemim Kalbimi Bir Bıçak Gibi Acıttı...
Senin Sevgin Yaşamak Demekti...
Mevsimsiz Çiçekler Vardır Bilir misin Sevgili...
Zamansız Açarlar Dünyaya Gözlerini...
Bende Sana Öyle Açmıştım Zamansız Soğukların Ortasında Hep Güneşini Bekleyerek...
Elim Eline Dokunduğunda, Dokunuşlarımda Ben Yoktum, Sen Yoktun, Biz Vardık, İkimiz...
Gözlerinle Beni İçtiğin O Günden Beri Ben Okyanusta Fırtınaya Yakalanmış Bir Gemi Gibi Yalpaladım Durdum Yana Yana...
Kayboldum...
Bir Dalga Aldı Beni, Bir Kasırga Savurdu...
Usul Usul Sokuldun ve Aniden Vurdun Yüreği Onikiden...
Ve Şimdi Ben Keşmekeşim...
Dilimde Sözcük Kalmadı Döküldü Bir Bir Koynuna...
Dokunuşların...
Okşamaların Bir Kor Edasında Yaktı Beni...
Şimdi İçimdeki Çocuğa mı Küseyim Kaderime mi?
Yoksa Sana mı Ah Edeyim?
Kendimi Zaten Tüketmişim…!
Yarın Ne Getirir Bilmiyorum Ama Hayatın Benden Çaldığı En Değerli Şeydin...
Sevilmeye Muhtaç Anlarında, Hiç Bir Şey Almadan Her Şeyini Vermeye Hazır Birini Kendi Ellerinle Yok Ettin...!
Ben Senin Hiç Bilmediğin Bir Yerde Bedelini Zaten Daha En Başından Ödediğim Bu Aşka Ağlıyor Olacağım...
Bu da Geçer Demiştin Sevgili, Ama Geçmedi...
Demek ki Geçmeyen Şeyler de Varmış Hayatta...
Günlerce Bekledim Üzerimde Bıraktığın Etki Geçsin Diye...
Olmazdı, Olmadı da Zaten...
Seni İlk Gördüğüm Anda Hissettiğim Şeyle Başa Çıkamadım...
Geçsin Diye Bekledim...
Geçmezdi Bilirdim, Geçmedi de Zaten...
Aklımda Kalan Bir Anlık Bakışındı...
Ve Ben, Bir Sonraki Bakışın İçin Hayaller Kurarken Yakaladım Kendimi Günlerce...
Günlerce Gözlerimi Kapadığımda Bakışın Geldi Gözlerimin Önüne...
Yok Saymak İstedim, Olmadı...
Yapamadım...
Geçmeyen Şeylerde Vardı Bu Hayatta...
Sen Vardın...
Bir Varlığı Seviyor Olmak Kolaydı Her Zaman, Ben Yokluğunu Sevdim Senin..
Kolay Olan Varlığını Değil, Zor Olan Yokluğunu Sevdim...
Hiç Dönmeyeceğini Bilerek Hiç Sevmeyeceğini Bilerek Sevdim...
Koskocaman Bir Sensizliği İçimdeki Her Hücreye İtinayla Yerleştirerek,Gittiğin Yollara Mutluluk Du'aları Serperek, Ölmeden, Yaşaya Yaşaya ve Acımı Sindirerek Sevdim..
Ama Sen Hiç Sevmedin ki...
Sevseydin Ayrılığı Yazmazdım Şimdi...
Hasretin Zamansız Pusuda Beklemezdi...
Öldürmek İçin Beni Nefesimi Kesen Vuruşlara Vurmazdın Beni...
Sevseydin Gölgemin Omzunda Ağladığını Görürdün...
Odandaki Her Köşede Nefes Alışlarımı Duyardın...
Gözyaşlarıma Kıyamazdın...
Can Çekişmelerime Dayanamazdın...
Oysa Ben O Gün Dalıp Gitmiştim Gözlerine...
Yok Olmuştu Kederim Senin Ilık Nefesinde...
Düşünmeden Nedeni, Niçini Ellerimiz Birleşmişti, Bir Gün Ayrılacaklarını Biliyorlar Gibi...
Öylesine Huzurluydum, Öylesine Bahardım ki Yanında, Yaz Gecelerinde Esen Ilık Rüzgarlar Gibi İçime Doldun...
Sevdim...
Sana Aşık Oldum...
İçimde ki Boşluğu Sen Doldurdun...
Sadece Yaşanmasını İstediğimiz İçin Yaşandı Her Şey...
Öylesine...
Beklentisiz...
Geç Olsa da Öğrendim...
Geç Diye Bir Zaman Dilimi Yokmuş...
İnsan Her Yaşta Aşık Olurmuş...
Kırık Dökük Bir Düştün Sen Sevda Masalımda...
Ben İse Yüklemi Olmayan Özneydim Yalnızlar Rıhtımında...
Uzatıverdim Elimi Bir Yalnızlıktan Başka Bir Yalnızlığa…
Umut Ektin Çöl Yangını Yüreğime Ama Susuz Yeşermezdim Bilemedin...
Bilemedin Ölüp Ölüp Dirildiğimi, Bilemedin Yandığımı Yanıp Yanıp Kavrulduğumu...
Yüreğimin Esmekten Usanmayan Fırtınası, Yine Sana Yazılan Bu Satırlar Uğruna Titriyor Ellerim...
Sözcüklere Yüklemeye Çalıştığım Duygularım Beyaz Kağıtların Keskin Kenarlarıyla Parçalanıyor...
İlk Kez Yazmak Böyle Zor Anlatmak Bu Kadar Olanaksız...
İçimde Çağlayan Her Şeyin Sana Doğru Aktığını Duyupta Bunu Anlatamamak; Ne Acı...
Oysa Seni Her Düşündüğümde Sesim Zamanın ve Mekanın Olmadığı Görünmeyen İnce İpeksi Bir Yolda İlerleyip Kulaklarına Akardı...
Zaman Değildi Sadece Akıp Giden, Bedenimde Tattığım Senin Hissedemediğin Duygularım...
Senden Ayrı Kaç Düş Kurdum, Kaç Şiir Yazdım Sensizliğe, Kaç Gece Gözlerinde Tutsak Kendimi Saymadım...
Bazen Çöl Issızlığını Bazen de Fırtınaya Yakalanmış Bir Sandalının Çaresizliğini Yaşadım Yokluğunda...
Yokluğun Kimsesizliğim Oldu Kimsesizliğim Yokluğun...
Yağmurlar Yağarken Yüreğimin Denizlerine Şiirlerimden Dudaklarım Çöl Susuzluğunda, Bedenim Buzul Ayazında İken Hicranlı Şiirler Yağdı Satırlara...
Sana Yanarken Gökyüzü Döküldü Çölleşmiş Dudaklarıma Yağmur Olup...
Sana Yanarken Rüzgar Savurdu Beni Başka Başka Yönlere...
İnatla Savurdu Umutlarımı Senden Alabildiğince Uzağa...
Yine de Yüreğimin Kutularına Senli Düşler Düşürdüm, Senli Hayaller Kurdum,Hayalinle Avundum Yokluğunun Soğukluğuna Rağmen...
Uçuruma Düşerken Gündüzlerim Gecenin Kıyısından Özlemin Kıskacında Kaldı Hep Yüreğim...
Simdi Ben Yokluğunun Ardında Varlığının Tutkunluğu İçerisinde Gözyaşı Damlalarımda Yoksul Düşlerimle Kendimi Bilmez Bir Halde Kaybolan Hayallerimle Baş Başayım...
Ben Seninle Hayat Bulduğumun Farkına Varmıştım...
Seninle Işık Bulmuştum Şu Karanlık Dünyama...
Sana Hasret Sana Susamış Bir Yüreğim Vardı...
Seninle Geçirebileceğim Her An'a Hasretti Yüreğim...
Gözlerinde Kaybolmaya, Ellerini Tutmaya Herşeyine Hasretti Yüreğim...
Hep Şehrimde Seni Aradım Usul Usul…
Gündüzü, Geceye Bağlıyordu Yokluğun…
Seni Yazmıştım Ya Ömrümün Her Anına?
Belki Seni Bulabilirim Diye Resimler Çiziyordum İçinde Sana Dair Çizgiler Olan…
Şarkılar Söylüyordum İçinde Sana Ait Sızılar Olan…
Seni Arıyordum Satır Aralarında…
Sensiz Bu Şehrin Işıkları Kaybolmuş Artık, Karanlıklarda Yaşıyorum...
Hep Korktum Sensizikte Kaybolmaktan, Unutulmaktan, Yok Olmaktan, Senin Yüreğinde Başkaları İle Aynı Tutulmaktan...
Umutsuzluğum, Aşka Olan Sarhoşluğum Senin Eserindi...
Senin Yüzündendi Bu Delicesine Haykırışlarım...
Dayanmak Zordu Sensizliğin Kahreden Dirhem Dirhem Bitiren Akşamlarına...
Rüyalarımda, Hayallerimde Beklediğim Sendin...
Bir Sevda Masalıydı Bu Kahramanı Sendin...
Bir Hasret, Bir Özlem Şarkısıydı Bu, Hasret Sanaydı, Özlem Sana...
Du'alarımdaki Sendin, Amin'lerimdeki Sen...
Du'alarım Sana Beklentilerim, Bekleyişlerim Sana...
Susuşlarım Sanaydı...
Sen Aşk Demektin Benim İçin...
Sana Olan Tutkum İşte Bu Yüzdendi...
Aşk Kendini Bitiyor İşte...!
Düşüyorum Sere Serpe Ömrümün Dışına...
Aşkın Üzgün Esintilerini Fısıldayan Ben Sana Yenik Düşüyorum...
Yenilgiye Yeniliyorum...
Yokluğunun Derinliğinde Yok Oluyorum...
Hüznün Avuçlarında Yorgunluğumun İzlerini Görüyorum...
İçimde Biriken Enkazlara Bir Enkaz Daha Ekleyip Sevmekten Yorgun Düşmüş Ruhumla Savruluyorum...
Karanlığın Bana Benzediğini En Çok Ben Biliyorum...
Kelimesizliğimin Cümle Sonlarına Yığılan Bir Şair Olup Bırakıyorum Kendimi Gidişlerin Kollarına...
Bunlar Sana Yürek Kalemimden Dökülen Son Sözler, Son Çığlıklar, Son Haykırışlar...
Yazdıklarımın Tümünün Adı Sorarsan Adı Sevda, Adı Aşk...
Şimdi Seni Söylüyorum Sessizliğin Kulaklarına…
Denize İnen Son Günbatımında Seni Beklediğim Umut Pencerelerimi Kapadım...
Soğuk Duvarlarıma Yaslayıp Başımı Sabahlara Kadar Küçücük Bir Kuşun Tüneyebileceği Bir Odada Yalnız Gölgeliklerde Konaklıyorum...
Aslında Hiç Bilmedin Dünümde Dondurduğum Anlardaki Benliğimin Çoktan Beyaz Ölümler Giydiğini...
Ve Bilmedin Ölüm İliğinin Çoktan Boğazıma Çekildiğini...
Beklemek Kadar Onurlu Bir Eylemken Unutmak İnan Ben Seni Hiç Mutlu Yarınlarıma Değişmedim...
Hani Rüya Gördüğümü Söylediğin O Dar Vakitler Vardı Ya? Ömrümün Yarısını Kurdum O Saatlere...
Şimdi Uzaklara Takılıyorsa Gözüm, Dinlediğim Şarkıda Ağlıyorsam Eğer ve Her Köşede Sen Varsan Gözlerin Varsa Seni Hasretle Aramamdandır...
Seni Sevdim Adamım...
Senin İçin Acıdım Yandım...
Ve Yandıkça Adını Sevda Koydum...
Hiç Bir Karanlığın Karası Hiç Bir Aydınlığın Işığı Silemez Seni Beynimden...
Sen Yüreğimin İnce Sızısı Gönlümün Eski Yarası...
Sen Giden Değil Bende Kalansın...!!!
Soğukları Dahi Biçen Sözlerin Şimdi Dilimde Lal...
Yüreğim Uğulduyor Kulaklarımda...
Dizlerimde Dermansız Ağlayan Ağıtlar...
Alnımın Tam Orta Yerinden Vurulmuş Bir İlkbahar...
Artık Ne Kışı Ne Yazı Ne Baharı Bekliyor Bedenim...
Çünkü Ben Yokluğundan Hep İklimsizdim...!
Artık Hiç Korkma Ömrüm...!
Ayaklarına Dolanmayacak Bundan Sonra Sevdamın Çocukluğu...
İsmimi Bir Daha Duymayacaksın...
Çektiğim Acılar Yastığıma Batsa da Geceleri Sesimin Busesine Konan Sen Olmayacaksın...!
Korkma Ömrüm...!
Ömrüne Değen Hiçbir Sıfatta Bir Daha Yüzümü Bulamayacaksın...
Görmeyeceksin Asi Bakışlarımın İnatçı Sevdasını...
Duymayacak Kulakların Titrek, Ürkek Ses Tonumu...
Çok Yoruldum...
Çok Tükettim Bir Şeyleri... Gitmek İstiyorum...
Yol Almak Sonsuzluklara...
Kaybolmak Sonsuzlarda...
Söyleyecek Sözlerimi Gözlerimde Dondurup Seninle Geçirdiğim Tükettiğim O Güzel Anıları, Gülüşleri Geride Bırakarak, Tüm Söylenenleri, Yaşananları Uzaklara Savurarak, Sesini, Yüzünü, Kokunu, Dokunuşunu Unutarak Arkama Bile Bakmadan, Geri Dönmemek Üzere, Hiç Dönmemek Üzere Gidiyorum...
Sıcak Yüreğimi Soğuk Ellerine Bırakıyorum...
Gözlerimi Gözlerine Yumup Esen Yele Veriyorum Sensizliği...
Yokluğumda Gülümse...
Ve Sensizlikte Sana Yazdıklarımı Okuyup Du'alarında An İsmimi...
Sen Sevda Masalım...
Hüzün Kokan Satırlarımın Sahibi...
Seni Yollarca, Şehirlerce Uzağından Seven Bu Sevdalı Kadının Yüreğinin Mayın Döşenmiş Yollarında Kırık Dökük Öykülerden Sonra İnandığı Tek Aşk Olmuştun...
Seni Sevmek İçin Bu Güne Kadar Yaşamıştım Ben, Uğruna Ölümü Göze Almışlığım Bu Yüzden...
Sana Kavuşma Hayaliyle Geçen Onca Zamanın Hiç Olduğunu Anladığım An'dan Beri Koskoca Bir Boşlukta Sallanıp Duruyor Düşlerim...
Hep Yalnızlığında Gezindiğim Sevdamın Sahillerinde, Yokluğunun Sessiz Karanlıklarında Kaybolup Giderken Vuslata Dair Ektiğim Umut Tohumlarını Ellerimle Kanata Kanata Söküp Atıyorum Yüreğimden...
Dilimde ki Binlerce Kelimeyi Öldürüp Uğruna Elveda Dediğim Tüm Hüzünlerimi Geri Çağırıyorum...
Sevgili Gidiyorum Ya Senden? Çıkar Artık Üzerine Giydirdiğim Acı Dünleri ve Bayramlık Yarınlar Giyin...
Varsın Bayram Olmasın Varsın Suskun Sansın Seni Eller...
Konuşmuyor, Duymuyor Yüreği Desinler, Ben Hep Duyacağım Seni...
Bu Sevda Nefes Aldıkça Ben Konuşacağım Konuştukça Duymayı Duydukça Konuşmayı Unutma...
Korkmayacağım Karanlıklarından Yürüyeceğim Işıksız Olsa da Yolların...
Ben Doğum Seni Kabul Ettim Ölüm Seni...
Beni Çehrenden Biçilmiş Kefenle Gömecekleri O Güne Kadar Şiir Gibi Bakmayı Baktıkça Şiir Gibi Olmayı Unutma...
Kaybolmuş Şiirlerimin Yüreğimde Kalan Tek Duygususun Sen
Sen Kokarken Yürüdüğüm Bu Yollar Seninle Buluşurken Geceler ve Sabahlar Ben Daha Kaç Şiire Adını Düşürürüm Bilemem Ama Sen Yazdıkça Okumayı Okudukça Yazmayı Unutma...
Can Dediğim Ey Canımdan Öte Can Bildiğim Ben Nefes Aldıkça
Senin Bütün Acılarına Ortağım Sen Sadece Benim Seni Unutmayacağımı Unutma...
Sevgili, Olur Ya, Bir Gün Beni Hatırlarsan, Seni Ne Çok Sevdiğimi Hatırla...
Sevgilerin En Safıyla Seni ve Sevdamı Yüreğimde Taşıdığımı Hatırla...
Günler, Geceler, Aylar Boyu Sana, Sevdamın Her Satırında, Her Dizesinde Sadece Sana Yandığımı Hatırla...
Bazen Çaresizlik Bağlarmış İnsanın Elini, Ayağını, Ümitsizlik İçinde Sana Nasıl Sımsıkı Sarıldığımı Hatırla...
Bir Film Şeridinde Yada Kulağına Değen Bir Müziğin Namesinde, Özlem İçinde Geçen O Günlerimi Hatırla...
Bir Adımda Sana Koşmak Varken Gözyaşlarımda Çırpınarak Nasıl Boğulduğumu Hatırla...
Geceler Boyu Sıcaklığını Yaşayamamış Olmamın, Buz Gibi Bir Havada Sıcaklığına Sarılamamanın Hüznünü ve Özlemlerin En Acımasızında Nasıl Kahrolduğumu Hatırla...
Bir Gün Beni Hatırlarsan, En İçli Şarkılarda Gelirsem Aklına Birden, Hüzün Bulutları Çökerse Yanıbaşına ve Bir İç Sızısı Hissedersen Yüreğinde Beni Hatırla...
Ben Baharı Kucaklayamadım Sevgili, Sevdasıyla Kucaklaşanları Gördüğünde Beni Sakın Unutma...
Kördüğümler Boğazımda, Katlanmak Zor Bu Gamlı Yazgıma, Bin Du'alar Benden Artık Sana...
Beni Unutma, Dalından Düşen Bir Yaprak Yada Gözyaşında...
Seni Çok Seviyorum...
Sakın Beni Unutma...
Sen Sevdiklerinle, Sevgini Hak Edenlerinle, Seni Mutlu Edenlerinle Hep Mutlu Ol, Hep Huzurlu Ol...
Hiç Acı Çekme...
Kapatma Kendini Dünyaya...
Yoksa Dar Gelir Bu Mezar Bana...
Bu Yazabildiğim Son Yazım...
Kırık Bir Aşk Hikayesini Buruk Bir Sevda Masalının Tüm Yıkıntılarını İçinde Taşır...
Artık Ne Özlem Duyuyorum Senli Günlere Ne de İsyan Ediyorum Kadere...
Bir Başkaldırmışlığın Asil Sessizliği Var Dizelerimde...
Okursan Değil Duyarsan Anlarsın...
Bu Satırlar Sana Değil Senin Korkaklığına Ağlyor...
Varlığınla Bıraktığın Derin Keder Rüzgarın Pencereden İçeri Getirdiği Yağmur Kokusunda Kendini Açık Eder...
Farkındayım Yaşadığım Karşı Konulmaz Bir Acı ve Keder...
Senin İçin Sana Çarpan Bu Yürek Artık Senli Anların Acı Bedelini Öder...
Sevgili...!
Merak Etmekten Kendimi Alamıyorum...
Gerçekten Sevdin mi Beni?
Mesela Yolda El Ele Yürürken Kokum Sana Geldiğinde İçinde Bir Yerlerde Bir Sızı Oldu mu Hiç?
Bunu Sakın Beddua Olarak Kabul Etme...
Çünkü Ben Bir Şey İstemiyorum Artık Senden...
Tek İstediğim Ne Bir Eksik Ne Bir Fazla Bana Yaşattığın Her Şeyi İyi İse İyileri Kötü İse Kötüleri Sende Yaşa...
Hem Bu Dünyada Hem de O Alemde...
Aşk ki; Kor Ateştir, Düştü mü Yakar Can Evinden Seni...
Hangi Okyanusu İçersen İç Sönmez Tutuşturdu mu Bir Kez Kalbini...
Yeni Bir Umuttu Benimki, Eski Acıları Unutmak, Sil Baştan Başlamaktı Ama Hayallerime Kavuşamadım, Rüzgar Hep Savurdu Onları...
Bir Umuttu Benimki, Derdime Derman, Hastalıktan Kurtulmaktı, Yeniden Seyretmekti Hayatı Ama Bu Sefer Gülümseyerek...
Belki de Yanlış Düşlerdi Ya da Birer Serap...
Yaklaştığımı Sandığımda Aslında Hep Uzaklaştım...
Kavuşamadım, Yetişemedim Hayallerime...
Ben Hiç Bir Zaman Sevemedim Bu Hayatı ve Hiç Mutlu Olamadım Aşkın Yıkılmış Köprülerinde...
Hangi Sabaha Uyansam Güneş Hep Geç Kaldı Beni Isıtmak İçin
Hangi Geceye Uzansam Karanlık Kollarıyla Sardı Beni, Üşüttü...
Hangi Buluta Dokunsam Sırılsıklam Etti Yüreğimi...
Düşlerim Hiç Gerçek Olmadı Bu Umutsuzlar Şehrinde...
Ölümü Bile Ardıma Alacak Kadar Sevdi Kalbim Ama Hiç Bir Zaman Benim Olmadı...
Hep Sonbahar Akşamının Rüzgarlarına Bıraktı Yüreğimi...
O Hızla Sallayıp Düşürdü Beni Sevda Salıncağından...!
O Gün Yüreğimi Savurmuş, Savuşturmuştu...
Hatırlatmıştı Hiçliğimi...
Ondan Başka Bir Hayale Dalınmıyor Öyle Çarçabuk...
Aşkı Konduracak Yüzler Yok Oluyor...
Etrafta Onsuzluktan Geçilmiyor...!
Niye Bu Yürek Hep Ona El Açıyor?!
Neden Onsuzlukla Başbaşa Kalıyor?!
Niye Onun Yüzünden Buralara Sığılmıyor?!
Buralarda Durulmuyor?!
Buralar O Olmayınca Buram Buram Onsuzluk Kokuyor?!
Sevdası Yamandı...
Rüzgarlarıyla Tanışmıştım Önce İçimi Cayır Cayır Kavuran...Hangi Okyanusu İçersen İç Sönmez Tutuşturdu mu Bir Kez Kalbini...
Yeni Bir Umuttu Benimki, Eski Acıları Unutmak, Sil Baştan Başlamaktı Ama Hayallerime Kavuşamadım, Rüzgar Hep Savurdu Onları...
Bir Umuttu Benimki, Derdime Derman, Hastalıktan Kurtulmaktı, Yeniden Seyretmekti Hayatı Ama Bu Sefer Gülümseyerek...
Belki de Yanlış Düşlerdi Ya da Birer Serap...
Yaklaştığımı Sandığımda Aslında Hep Uzaklaştım...
Kavuşamadım, Yetişemedim Hayallerime...
Ben Hiç Bir Zaman Sevemedim Bu Hayatı ve Hiç Mutlu Olamadım Aşkın Yıkılmış Köprülerinde...
Hangi Sabaha Uyansam Güneş Hep Geç Kaldı Beni Isıtmak İçin
Hangi Geceye Uzansam Karanlık Kollarıyla Sardı Beni, Üşüttü...
Hangi Buluta Dokunsam Sırılsıklam Etti Yüreğimi...
Düşlerim Hiç Gerçek Olmadı Bu Umutsuzlar Şehrinde...
Ölümü Bile Ardıma Alacak Kadar Sevdi Kalbim Ama Hiç Bir Zaman Benim Olmadı...
Hep Sonbahar Akşamının Rüzgarlarına Bıraktı Yüreğimi...
O Hızla Sallayıp Düşürdü Beni Sevda Salıncağından...!
O Gün Yüreğimi Savurmuş, Savuşturmuştu...
Hatırlatmıştı Hiçliğimi...
Ondan Başka Bir Hayale Dalınmıyor Öyle Çarçabuk...
Aşkı Konduracak Yüzler Yok Oluyor...
Etrafta Onsuzluktan Geçilmiyor...!
Niye Bu Yürek Hep Ona El Açıyor?!
Neden Onsuzlukla Başbaşa Kalıyor?!
Niye Onun Yüzünden Buralara Sığılmıyor?!
Buralarda Durulmuyor?!
Buralar O Olmayınca Buram Buram Onsuzluk Kokuyor?!
Sevdası Yamandı...
O Bir Rüzgardı Kimi Zaman Ilık, Kimi Zaman Sert Esen...
Yüzüme Gün Işığının Vurduğu İlk Saatler Gibi Aydınlıktı...
Güneş Bir Başka Doğardı Onun Olduğu Günlerde...
Gecelerim Bir Başka Güzeldi, Rüyalarım Daha Bir Anlamlıydı...
Ayağımı Yerden Kesen Bir Güçtü Ruhunu Alıp Bulutlara Yükselten...
Ben Böyle Bir Sevda Yolunda Dikenlere Rağmen Yalın Ayak Yürüdüm...
Yürüdükçe Canım Yandı, Canım Yandıkça Sevdim, Sevdikçe Öldüm...
Ben Yandıkça Sancılar Gecelerimi Sardı...
Ben Alev Aldıkça, Sevda, Aşk Dedikçe İtildim...!
Ne Kadar da Ucuza Satıldım...!
Ne Kadar da Hafife Alındım...!
Kendimi Yitirmişliğim Onun Eseri...
Gurur Duysun Kendiyle...!
Gülüşlerimin Sebebiyken Katili Oldu Sevinçlerimin...
Nasıl Kıyabildi Böyle Masumca Sevene Bilmiyorum...
Artık Bir Bitişe Hazırlanıyorum...
Aynaya Her Baktığımda Biraz Daha Eksildiğimi Görüyorum...
Aklım Şaşkın Sevdam İse Deli ve Taşkın...
Görünmüyor Ama Narındayım Ben Aşkın...!
Yaz Yağmurları Kısa Sürer Benim Hayatımdaki Mutluluklarda Öyle...
Ben Ne Zaman Mutlu Oldum ki Hala Bekliyorum Mutluluğu...!
Suçlu Aramıyorum, Suçlu Benim, Bile Bile Ateşe Uçtum...
Yandığım İçin İtiraz Etme Hakkm Yok, Ben İstedim...!
Ağlamalıym Şimdi...
İçimi Boşaltıncaya Kadar Ağlamalıyım...
Haddimi Aştığım İçin Ağlamalıyım...
Suçlu Aramamalıyım...
Sahip Çıkamadım Kalbime...
Bıraksaydım Yüreğim Buz Tutsaydı...
Bana mı Kalmıştı Onu Çözmek...!
Bende Yitirilmiş Bütün Güzel Duyguları Ayağa Kaldırdı...
Geçmişi Unutturup Onla Anılara Daldırdı...
Gözlerinin Hapsinde En Ağır Cezayı Verdi Bedenime...
Rüzgar Oldu Saçlarımı Okşadı...
Nefes Olup Ciğerlerime Doldu...
Çoğu Zamanda Gözlerindeki Yasak Bakışları Oldum...
Elleri Oldum Umudu Tutmak İçin...
Ama Anladım ki; Kalbi Olmam Gerekirmiş Beni Sevebilmesi İçin...
Sevebilseydi Keşke...
Kırmasaydı Dallarımı...
Koparmasaydı Açmayan Çiçeklerimi...
Anlasaydı Beni Sevebilirdi Elbette Okyanus Mavisi Gözlerimi...
Sevebilirdi Onun İçin Atan Kalbimi...
Ona Susamış Bu Gönlü...
Ona Susamış Bu Çiçeği...
Çok Yoruldum Artık Onu Düşünmekten, Onu Hissetmekten, Hayaliyle Avunmaktan...
Yoruldum Bu Sonunu Göremediğim Hüzün Dolu Masalı Okumaktan...
Aklımı Onda Bıraktığımdan Beri Fikrim Uyutmuyor Geceleri...
Aklımı Firara Veriyorum Sessiz Haykırışlarımla...
Cevaplayamadığım Sorularım Çok...
Kederlerim Hüzünlerle Dolu Ama Ben Onu Sevdiğime Hiç Pişman Olmadım...
Gönlüme Kelepçe Vurduğunda Gözlerimden Akan Yaşlarımı Yüreğimdeki Ateşle Kuruttum...
Onu Sevdiğimi Hiç İnkar Etmedim...
Yılların Bitiremediği, Hayatın Engel Olamadığı Bir Sevdaydı O Bende...
İmkansız Değildi Gökkuşağından Ona Ait Rengi Bulmak, Gülümsemesini İçimde Hissetmek...
Gözlerindeki Nemin Birazını, Kalbindeki Sızının Tamamını, Her Nefeste, Her Dokunuşta Kalbin Atışını Yüreğimde Hissetmek...
İmkansız Değildi Onu Doyasıya Sevmek, Ölesiye Özlemek...
Ruhumda, Kalbimin En Derinlerinde, Bedenimin En Ücra Köşelerinde İmkansızlığına Rağmen Hep Onu Yaşadım...
Öyle Zamanlar Geldi ki, Onunla Daldığım Hayalerden Çıkamadım...
Onunla Buluştuğumuz Gün Gökyüzünde Yüreklerimiz Çarpışmıştı...
Gözlerim Gözlerinin Girdabına Yakalanmıştı...
Parçalı Bulutlu Gözlerinden Kalbime Bir Yıldırım Düşmüştü...
Ölümcül Hastaya Yeniden Can Vermişti...
Hep Zayıf Anımda Vurdu Beni...
İzi Kalmış Bir Yara Gibi Dayanılmaz Bir Sızı Oldu Yüreğime...
Önce Beni Benden Aldı Sonra Kalbimi, Umutlarımı, Hayallerimi, Sevinçlerimi ve Mutluluğumu...
Cemreler Suya Düştü...
Çırılçıplak Kaldım Hüzünlerim de...
Boynum Bükük, Rüzgarlar Esiyor Şimdi Üşüyen Gecelerime...
Kirpiklerimin Penceresinden Yorgun Irmaklar Sızıyor...
Her Şeyi Unutsun Şimdi...
Onu Gördüğüm İlk Günü, Yaşadıklarımızı, Buram Buram Aşk Kokan Cümlelerimi, Gözlerine Baktıkça Yüzündeki Tebessümümü, Kaçamak Bakışlarımı, Sesini Duyduğumdaki Heyecanımı, Susmalarımı, Susmalarıma Gizlenen Gözyaşlarımı, Kahkahalarımın Ardında Gizlenen Hüzünlerimi Unutsun...
Hiç Yaşamamış Hiç Girmemiş Varsaysın Beni Yaşamına...
Sevmelerimi, Körü Körüne Bağlanmalarımı Unutsun...
Ve Eğer Yapabilirse Benim Yerime de Unutsn, Çünkü Ben Çok Denedim Beceremedim!
Onsuzluğa Giden Yolların Sessizliğinde Hüznü Yüklendim Sırtıma Gidiyorum...
Yol Uzun, Bedenim Halsiz, Ben Sensiz ve Artık Her Şey Anlamsız Biliyorum...
Ne Zaman Dönüp Bakmak İstesem Arkama, Arkamda Kimse Olmadığı Geliyor Aklıma, Tükenen Ümitlerle, Son Bulan Hayallerle ve Gözyaşlarımla Ağlıyorum...
Bir Sevda Masalıydı Yürekte Belki Ama Benim Hayallerime Tuz Biber Ekti...
Onun Kentinin Parlayan Akşamları Benim Şehrimi Hep Ağlattı...
Onun Kentinde Güneşler Doğarken Benim Şehrim Kapkaranlıktı...
Onun Kentinde Filizlenen Bir Sevda Benim Şehrimin Yaralarını Kanattı...
Şimdi Bu Şehrin Toprağında Yatıyor Bir Garip Sevdalı Ölü...
O Henüz Bilmiyor Ama "Sevda" Şehrimin Toprağında Gömülü...
Vakt-i Hüzün
