Sessizliğin İçinde Sessizce Otururken Buluyorum Kendimi Bu Gün Yine...Bugün Yeni Bir Gün, Yarın Bambaşka Bir Gün Olacak Diye Geçirirken İçimden Her Yeni Doğan Günün Yeni Bir Başlangıç Olduğunu, Asıl Gizlerin Yarınlarda Gizlendiğini Hatırlattım Bir Kez Daha Kendime...Hayalini Kurduğum Hayalinin Hayali İçindeyken Yeni Bir Hayal Daha Kuruyorum Sana... Gelsen Ne Olur, Kalsan Ne Olur, Sarsan Ne Olurdu? lu Bir Şarkı Eşlik Ediyor Duygularıma...Hiç Bitmiyor Hasretin...Gün Geçtikçe Azalır Sanıyordum Ama Tam Tersine Çıkıyor Her Şey...Çare Ararken Dertlerime Şiirlerimi Küstürmüşüm Kendime...Umutlarımı Gömmüşüm Gözlerimin Maviliklerine...Sorular Doluyor Aklıma Ümitlerimce ve O Soruyu Soruyorum Kendime Sanki İlk Defa Soruyormuş Gibicesine...Niye Acılarımı Çekiyorum Delice, Gözlerinin İçinde Kaybolur Gibicesine?
Yazdıkları Şizofrence Söylemlerden Bir Adım Öteye Gidemeyen Bir Şairim...Sonlandıramadığım Kelimelerin Kaleme Duyduğu Öfkeyi Duyamayacak Kadar Sağırım...Kelimelerin Küllerini Savurdukça Harfler Daha da Belirginleşiyor...Yazıyorum Ayrılık Susuyorum Yokluk Oluyor...Kalemimin Rüzgarında Savrulurken Tüm Öksüzlüğüyle Cümlelerim, Bir Sen Daha Eksilirken Her Düşen Mısrada Bilinmez Adreslere Gönderiyorum Yazılmamış Mektuplarımı...Söylenmemiş Sözler Geçerken Kalbimden Hüsranlı Şarkıları Mırıldanıyorum... Yitirdiklerini Bekleyenler Gibi Ufka Dikmiş Gözlerini Bekleyip Duruyor Tümcelerim...Bir Feryat Kopuyor Derinden, Sen Düşüyorsun Yanaklarıma...Yineli Yazmaların, Amalı Sorularla Başlayan Nihayetsiz Başlangıçlarım, Bitimsiz Sonsuzluğuna Yolculuklarım Seninle Birtanem... Bu Aşkın Beni Böyle Yakacağını, Ateşten Ateşe Atacağını, Gülen Gözlerimin Ağlayacağını, Sevginle Hayat Bulup Yaşayacağımı, Sensiz Nefes Bile Alamayacağımı, Onurumu Ayakların Altına Sereceğimi, Aşkta Gurur Yoktur Mantığıyla Gururuma Rest Çekeceğimi, Seni Canımdan Geçecek Kadar Çok Seveceğimi Nereden Bilebilirdim?
Mıhlamaya Başladığımdan Beri Adını Dudaklarıma Zamanlara Sığdıramadım, Dillendiremedim Sencil Taraflarımı Yüzüne Sevgili...Aklımı Kaybederken Sensizliğimden ve Dilsizliğimden Aşk'ı Yüreğinde Fethetmeyi Beceremedim...Sorabilseydim Bir Kez Olsun Sana; Çok mu Uzaktım Yüreğine Giden Yolda Duygularına Yoksa Sen mi Daha Çok Uzaktın Aşk Kokan Yanlarınla İçimdeki Senli Yanlarıma?Yıllar İçinden Ayıklayıp, Yıllarca Sana Saklanan Sevmemişliklerimin Hiç Değeri Olmadı Sende...Beş Para Etmedi Varlığım Varlığında...Oysa Bir Du'aydı Sevdam Sana..Şimdilerde Anladım ki Ben Şaşkın, Ben Acemi Bir Aşıktım Senin Aşk Dediğin Oyunda...Oysa Sanaydı Atılan Her Adım, Her Titreyiş, Her Soluk... Bilmedin...Bilemezdin...Bilmene de İmkan Yoktu...
Hala Nefes Alabiliyorsam, Senden Habersiz Atan Yüreğindeki İnançlı Aşkım İçindir...Yüzüme Sorgusuzca Yerleşen Hüznü Bir Yudum Gülücükte Boğacağın Güne Olan İnancım İçindir...Sensizliğe Nöbetli Bir Ömrün Ölümünde Bile Veda Etmem Ben Bu Aşk'a...Boşuna Uğraşma...!Bu Şiir, Bu Şarkı, Bu Sevda Bitmeyecek...Akışı Saniyelere Dek Olsa Senelerin Zaman Yetmeyecek...Uzak İklimlerde de Olsan, Beni Unutsan da, Adımı Unutsan da, Küllerimi Rüzgarlara Savursan da, Binlerce Yılda Geçse Aradan Sana Sevdalı Bu Halim Geçmeyecek...Yeminliyim Sana...!Yeminliyim Bu Mahzun Sevdaya...!Kavuşulamayacak Aşk'a...Yani Sana...Yani Bana...Yani Bize Yeminliyim...!
Sana Dön Desem Dönemeyeceksin... Yanıma Gel Desem Gelemeyeceksin...Beni Sev Desem Sevemeyeceksin... Ama Ben Seni Bu Kadar Severken Beni Unutamayacaksın... Bu Sevgiyi Sen Unutsanda Bu Sevgi Seni Unutamayacak... Sen ki Benim En Çocuk Halimsin, Tek Hayalimsin... Kimbilir Sana Yazılan Bu Satırları Okurken Ne Düşünüyorsun... Belkide Zamansızca Duygulanıp Benim Gibi Ağlıyorsun Yada Belki Söylediğim Tüm Satırlara Sırtını Dönüp Susuyorsun Ama Şundan Eminim ki Sende Beni Özlüyorsun...
Biliyorsun Ya; Üşümeyi Sevdim Senden Sonra ve Alıştım Artık Bu Evrenin Yalnızlıklarına...Duyuyor musun?Bir Kadın Kendinden Kaçak Kelimeler Fısıldıyor Kulağına...Adamım...İçime Akan Coşkun Irmağım... Seni Çok Seviyorum...
Bedenimdeki Ruhum Sanki Çekip Gitmiş, Bir Yerlerde Takılmış Kalmış... Eminim O Bile Kendini Unutmuştur...Çok mu Çabuk Pes Ettim Yoksa Gerçekten Çok mu Yoruldum? Çok mu Yordular?Ben Bu Değilim, Ben Bu Kadar Aciz Değilim, Değildim...Ne Oldu da Bu Hale Geldim? Ne Oldu da Kendimden Vazgeçtim Bu Kadar?Kendimle Barışmak İçin Şimdi Ne Yapmalıyım? Seni Ne Çok Sevdiğimi Ben Bile Bilmiyormuşum Meğer... Her Şeyi ve Herkesi Bir Anda Unutup Yalnızca Seni Özlemek Ne Demek Bilmiyormuşum... "Bana Ne Oldu?" Demekten Yoruldum Artık.... Başkalarının Ağzındaki Sevgi Cümleleriyle Kirlenmekten Yoruldum... Sensiz Yaşlanmaktan, Kalbimdeki Seni Bana İnkar Ettirmenden Yoruldum...! Son Nefesimin Nasibi Olsun Kolların Demiştim Ya Hani?Yemin Olsun Yalan Değildi... Dünyayı Ağlatacak Dert Bıraktın İçime, Nasıl Vazgeçeyim Senden? Seninle Geçiremediğim Her Gün Parçalanan Bu Bedenle Hangi Ömrün Hevesine Düşeyim? Yoruldum Bu Huysuz, Bu Yörüngesini Kaybetmiş Kadınlığımdan... Söyle, Bir Başkasına Dokunan Ellerini Düşündükçe Nasıl Yerinde Tutayım Aklımı? Cennetini Görmüşken Gözlerim, Çoğalan Yangınlara Nasıl Çevrilir Başım Söyle? Beni Bu Devrilmişliğime Alıştırma Ne Olur, Çünkü Yoruldum Hasretinle Sınanmaktan... Yoruldum "Seni Seviyorum" Diye Çığlık Atan Kalbimi Oyalamaktan... Yoksun, Gölgen Beni Her Gün Biraz Daha Zorluyor...Anla Artık, Yoruldum Her Yağmurda Yokluğunla İçime Çekilmekten... Yoruldum Sensizliğe Boyun Eğmekten...Sensiz Yaşayamayacağımı Anla, Gözlerimden Bu Düşünceleri Al Artık...Ben Aşkı Sende Yaşadım...İçimde Mevsimler Seninle Döndü...Rüzgar Ettin Nefesini Ürpertin Tenimi...Dağıttın Saçlarımı, Aklımı, Yatağımı...Sevdirdin Yeniden Küstüğüm Yastıkları...Hadi, Azalt İçimdeki Parçalanmayı...En Son Nefesinin Gereği Kadar Çek Beni Yüreğinin Ölümsüz Köşesine ve Bırakma Öleceğini Bilsen Bile...Hala Çocuğum Ben Sevdana, Yalpalayarak Yürüyüşüm Bu Yüzden Yüreğinde...Ayağım Takılıp Düştüğümde Adını Sayıklamalarım Bu Yüzden... Varlığın Bir Başka Varlığa Yenilmedi, Tek Kaldın Hep İçimde...Yüreğimin Titrediği, Nefesimi Kana Kana İçime Çektiğim, Ruhumun Bambaşka Diyarlara Götürüldüğü Her Akşam Seni Hissediyorum Koskocaman... Hissetmek Ne Kelime, Seni Öyle Bir Yaşıyorum ki İçimde Ömrümün Baharları Bir Bir Açıyor... Seni Düşünüyorum... Beyinim, Aklım Sana Hapsolmuş Zindandayım Sanki...Duvarlarının Arasında Sıkışıp Kalmış Bir Mahkum Gibiyim Aşkına... İliklerime Kadar Senle Islanmışken Hangi Özlem, Hangi Söz Seni Tarif Eder ki?Seni Ancak Ben Anlatırım Değil mi? Çünkü Sen Sadece Yüreğime Aitsin... Nerelerdesin?Uzun Zaman Oldu Dokunmayalı Sana... Tut Ellerimden de Beraber Yol Alalım... Senden Bekliyorum Artık...Sen Uzat Bu Kez Özlem Dolu Olmasını Umduğum Ellerini... Dursun Zaman, Konuşmasın Kimse, Sadece Sen Konuş, "Seni Seviyorum" de...Yeniden Yeşersin, Yeniden Can Bulsun Dünyam...Hadi, Lütfen Tut Ellerimden Artık...Yoruldum Çok...! Sensiz Yaşayamayacağımı Anla Artık... Sen Benim İlk ve Son Sarhoşluğumsun...Ne Ayıldım Ne de Ayılabilirim...Ne Ayılmak İsterim Nede Ayıltılmak...
Yine Gerçekleşmeyecek Bir Hayal Kurdum Değil mi?Sende Ben de Biliyoruz ki; Yağmurlar Asla Bizim İçin Yağmayacak, Asla Baharlarımız Olmayacak Bizim...Yan Yana Geldiğimizde Çöl İle Yağmur Değil İki Ayrı Deniz Olacağız Aynı Rengi, Aynı Dalgayı Paylaşamayan...Yazabilen Ama Konuşamayan İki Duygusal Özürlü Olacağız...Düşlemek Var İşte Seni Hayallerimde Gizlice ve Ardından Kaybetmek Çığlıklarla...Seni Düşünmek ve Sadece Seni Yaşamak Var Kaderimde Kaybettiğimi Bile Bile...Olmuyor İşte Unutamıyorum...Bilmiyorum Sebebini...Benliğimde Ellerinin İzi Dokunuşlarınla Yaşayan ve Sana Teslimiyetiyle Hayat Bulan Bir Kalbim Var...Dilim Aciz Kalıyor Sevgimi Söylemeye, Kalbim Yetersiz...Kelimelerim mi?Onlar Sadece Bir Kaç Kelam Fukarası...Yazdıklarımı Boş Ver, Hepsi Sevgimin Bir Kaç Detayı...Kalbimden Öte Bir Yerdesin, Kalbimden Önce...Bir Geldin mi Aklıma Asla Çıkmıyorsun...Bir Kaç Saniyelik Bakışınla Unutturup Bütün Geçmişimi Beni Yine Yeniden Kendine Aşık Ediyorsun...Manası Bitmiş Kelimelerle Konuşmak Ne Saçma...!Hayatın Bana Verdiği Rol Sadece Dram...!Şimdi Git, Kime Sevdalanırsan Sevdalan...Uykusuz Kaldığım Tüm Gecelerin Borcunu Günü Geldiğinde Dizlerin Ödeyecek Unutma...!
Söylemeyi Deneyip Tekrar Tekrar Vazgeçmelerimle Dolu İçimin Kıvrımları...Yaşananları Sonsuza Yayıp Sonra Hiç Yaşanmamışlar Gibi Davranmalarımla Geçen Sesli Sessiz Bir Gece Daha...Susmaların Tüm Çeşitlerini Öğrendiğime İnansam da Rüyalarım Aslını Yalanlıyor... Sen Susuyorsun Ben Haykırıyorum Rüyalarımda... Bazen Dibe Vurmak Sürekli Düşüyor Hissine Kapılmaktan Daha İyidir Diye Düşünüyorum...Tutunacak Hiç Bir Dal Yok Şimdilerde, Kendi Dallarım İse Bana O Kadar Uzak ki ve Hep Beni Tutar Sandıklarımın Umrunda Değilim Hissini Yaşıyorum... Uyanamadığım Sabahları Görüyorum Zar-Zor Uyuduğum Yarım Yamalak Uykularda...Uyku Diye Yattığım Belirsiz Düşüncelerden Yine Islak Gözlerle, Yine Acıyla, Yine Düşünceyle Uyanıyorum... Ruhani Serzenişlerdeyim Kaç Zamandır, Kendi Kendime Bir Ölüp Bir Diriliyorum...Yapıp Yapıp Bozuyorum Hayallerimi, Çizip Çizip Siliyorum Gözlerimde Maviyi... Öylece Son Bıraktığım Yerde Duruyor Ayna, Bakıp Bakıp Kendime Ağlıyorum Nedensiz... Kaç Vakit Geçti Diye Sayıyorum İçimden Ama Rakamlar Yetmiyor Tekrarlarda Sayılar Kifayetsiz Kalıyor... Her Şey Gizli Şu Dünyada...Geceler Gündüzlerin, Gerçekler Yeminlerin, Korkular Ümitlerin Arkasında Gizli...Söylenmeyen Ne Varsa Gözyaşlarımda Gizli...
Yalnızlık Ne Büyük Bir Kelime, Tek ve Tehlikeli...Kimi Yalnızlığı Umutsuzlukla Bağdaştırır Kimi de Onun Hasretiyle Daha da Güçlenir...Saklarsın Duygularını Gecenin Gizeminde; Yine de, Kaçamazsın Düşlerinden...İçinde Yarattığın Platonik Sevdaların Çelişkilerin Olur Sonra; Cebelleşir Durursun...Düşlerin Kabuslara Dönüşürken Cehennemin Olur Gece...Uykularından Sıçrarsın; Kan, Ter İçinde, Oysa Ilıktır Gece, Üşüten, Yalnızlığındır...Bazen Bir Selam Bazen Bir Merhaba İle, Can, Canım Gibi Sözlerle Paylaşmayı Özlerken Yüreklerimiz Ayak Seslerini Bile Duyamazsınız... Böyleye İşte Benim Yalnızlığım...Onsuzluk Denizdeki Yalnız Bir İnsan Gibi Sonu Belirli Olmayana, Yüzmeyi Bilsem de Tutunamadığım, Tutunamamanın İçinde Ölümü Gördüğüm, Onun Yüzüyle Daha da Bir Sevdiğim Yalnızlık...
Nasıl da Yorgunum... Yıllar Ne Çok Hırpalamış Benliğimi... İçimdeki Aydınlık; Dışımda Titrek Bir Akis Olmanın Ötesine Gidemiyor... Aslında Ötesi Var mı, Bilmiyorum... Ötelerle de İlgilenmiyorum, Hem Ötelenmeye de Alıştım... Şiddetli Rüzgardan Sonra Kırılan Yeryüzündeki Bütün Filizlerin Mahzunluğu Var Üzerimde... Belki Rüzgara Küstüm Belki de Dalgalara...Küskün Kıyıların Yılgınlığı Var Üzerimde Ya da Gecenin Gündüze Kavuşma Sevdasının İmkansızlığıdır; Yaşama Dair Umudum... Hayattan Ne Umduğumu Dahi Unuttum Bir Şansızlığım Unutmadı Beni Bir de Hoyrat Zaman... Yıllar Çok Hırpaladı Benliğimi, Nasılda Yorgunum Yaşamaktan Belki de Yaşamak İçin Savaşmaktan...Ben Bu Hayatta Çok Ağladım Şimdi de Ağlıyorum...Yüreğim Dünden Kalma Sözlerin Ağıdında...Hani Söylemek İstersin Diyemezssin Susmak En Kolay Gelir ve Gözlerinde Bıraktığı İki Damlayla Paylaşırsın Hüznünü, O Bilmez, Bilemez...Gece Yoldaşın Olur Suskunluğuna ve Hapsolmuşluğun Ellerinin Sıcaklığında Kalır...Nefesin Soluğundadır Sevdanın Ama Korkak Tebessümler Kaçırdığın Gözlerini Yakalar ve Yüzündeki Her Çizgide Onu Ararsın...Tenin Ona Hapisken, Teninin Titrekliğiyle Başka Bir Bedene Mahkum Edilirsin ve Yüreğin Çarpmayı Unutur...Adını Her Andığında Onu Anımsarsın Soğuk Şehrin Gizeminde...Yağmurlar Yağar Üzerine Ama Onunla Islanmak İstersin...Kimsesiz Yatağının Ayak Ucunda Oturup Saatlerce Gelmesini Beklersin Tüm Hasretiyle...Gönlünden Akan İki Satırla Dolanırsın Sabaha Dek...Ezberlemek İstersin Teninin Her Karesini ve Yokluğunun Her Saniyesine İsyan Eder Ellerin...
Yine Yoksun.. Olmayışlarını Yazmak Ne Kadar Güç Gelse de Yüreğime Yine Yazacağım...Yokluğunun Hiç Bir Evresinde Bu Gün ki Kadar Acımamıştı Yüreğim...Bu Gün Bir Başka Sızlıyor Sol Yanım...!Olman Gereken Yer Benim Yanımken,Yine Yoksun...!Sensizliğin Çatısı Altında Sığıntı Gibi Yaşamak, Bestelenmesi Gereken Mutluluklar Varken, Ayrılığı, Hasreti ve Gelmeyişlerini Bestelemek, Özledim Diye Haykırmak Varken Susmak, İç Çığlıklarımla Çığlık Atmak ve Her Tarafı Ağırlıklarla Çevrili Olan Bu Bedende Yaşamak Çok Ağır...!Bu Yüzleşmeler Daha Ne Kadar Sürecek?Ne Kadar Daha Bu Beden Acı Çekecek? Daha Ne Kadar Çarpacak Bu Yürek? Daha Ne Kadar Kanayacak?Yoruldum...! Ağlarken Yoruldum...!Hayatın Dibindeyim, En Kuytu Köşedeyim... Oysa Gitmek İstememiştim Ben Hiç, Çünkü Senden Kopmak Ölümdü, Sensizlik Bana Yapılacak En Büyük Zulümdü...Seni Bu Kadar Değiştiren Neydi Bilmiyorum... Diğer Yarımken, Canımken, Taa İçimdeyken Nasıl Gidebildin Bu Kadar Uzaklara İçimde Kalarak?Seni Tek Bir Bakışından Anlayan Ben Cümlelerinde Bocalıyorum Şimdilerde...Bu Sen Değilsin Sanki, Senin Değil Bu Can Yakan Kelimeler...Sana Hiç Söylemedim Ama, Ben Her Gece Düşlerden Çalıyordum Seni... Yüreğinin Adımlarıydı Kelimelerim...Ayak İzlerini Öpüyordum Yazdıkça, Kirpiklerimde Birikiyordu Şiirler...Sana Hiç Söylemedim Ama, Sen Her An Elime Aldığım, Okuyabilmek İçin Her Yolu Denediğim, Bazen Harf Harf Bazen Hece Hece Okumaya Çalıştığım Fakat Ne Yaptımsa Bir Türlü Okuyamadığım, Okuyorum Zannettiğim Ama Bir Türlü Anlamını Çözemediğim, Beni Anlamsızlıklara İten Bir Kitaptın...Gözyaşlarım Yetmedi Yokluğuna, Benliğim İsyan Etti Kendimi Unutmama...Gidişin Ölüme Kapamaktı Gözlerimi, Dünya'yı Durdurup Güneş'i Söndürmekti...Uzun Kış Gecelerinde Sabahı Beklemek, Camların Buğusuna Adını Yazıp Yazıp Silmekti...Sen Yoksan, Olmayacaksan Ben Hangi Kimlikle Kalkarım Ayağa Hiç Düşündün mü? Hayalinle Kalmak Seni Yaşamak Bundandır...Adımı Unuttuğum Her Yerde Seni Bulmalarım Bundandır... Peki Yüreğim, Yüreğim Silebilir mi Adını? Cam Kesiği Gibi Kanaya Kanaya Atabilir mi İçinden Sen Dolu Yanını? Senden de Geçer mi Benden Geçtiği Gibi? Bir Daha Sever mi Başkasını Seni Sevdiği Gibi? Hayır...!Hayır, Bir Daha Olmaz...Bu Sevda Yoluna Serdiğim Son Cesetti...!
İllaki İki Kişilik Olacak Diye Bir Kanun Yok ki Sevdalarda... Ben Tek Başımada Yaşarım, Tek Başımada Aşk Şarkıları Dinleyebilirim... Hayalinle İçimi Isıtırken Yastığıma Sarılıp Uykuya Dalabilirim... Seni Düşündükce Yanımda Olmanı Dilesemde Sana Belli Etmeyebilirim... Ben Başarabilirim...Zaten 4 Yıllık Bu Sevdanın En Fazla Kaç Gününde Senin Kalbin Bana Aitti ki ? Sen Ne Kadar Benimle Oldun Ne Kadar Sevdin ki Beni?Bilemezdim Bu Kadar Çok Seveceğimi Seni... Bu Oyuna Başlarken Hiç Aşkı Tatmamıştım...İlkim Sendin Sonumda Sen Oldun... Bilmiyorum Gerçekten İstediğin Bu muydu, Yoksa Sende Bilmeden mi Sürüklendin Başka Yollara... Seni Benden Alıp Götüren, Seni Benden Ayıran Ne Onu da Bilmiyorum...
Yazmaya Gücü Yok Artık Parmaklarımın, Ki Mutsuz ve Yorgun Cümlelerim...Yazılacak Bir Şeyde Kalmadı, Bahanesi Bu Yazı Yazamadıklarımın Bundan Sonra Yazamayacaklarımın...Yazmak Bende Artık Anlamını Yitirmiş...Bundan Sonra Ne İçten Yazılmış Bir Şiir Ne de Benden Bir Haber Duyacaksın... Düşlerim Sarmayacak Beni Gece Yarılarında Ama Hiç Kimse Senin Sevildiğin Kadar Sevilmeyecek, Hiç Kimse Dokunayamayacak Bana ve Hiç Kimse de Senin Kadar Acı Çektiremeyecek... Aşktan Yana Ne Varsa Bildiğim ve Yaşadığım; Kendime Saklayacağım Artık... Beni Kaybetmeye Göz Yumduğun İçin... Aşkımın Avuçlarından Kayıp Gitmesine İzin Verdiğin İçinYaşattığın Bu Deli, Bu Derin Hüzün İçin Seni Hiç Bir Zaman Affetmeyeceğim... Konuşmanın Suç Sayıldığı Demdir Bu… Bu Yüzden Yırtıyorum Hayat Hikayemin En Gizli Sayfalarını... Sustum... Yarım Kalan Sevgimi Parçalara Ayırdım, Korkma Artık Bütünlemem... Suskunluğunu Bozmak İstemem... Zaten Ben İstesem de Arayamazsın... Bunca Zamandır Bildiğim Gibi Gururunla Tutuklayıp Yalnızlığına Hapsedeceksin Kendini, Seni Seninle Bırakacaksın...Bugünkü Gibi Duygularının Sesi Kısılacak, Ne Yazacak Ne de Konuşacaksın...Sen Orada Ben Burada Beklemeyi Unutacağız, Hasretmiş Sevmekmiş, Onlarda Ne ki Eğer Varsa Onları da Unutacağız...Ve Şimdi Koca Bir Baharı Siyaha Boyadım, Güneşimi Hapsettim, Yaşanmamış Anıları Sıkıştırdım Yastığın Bir Köşesine... Yarım Kalan Her Düşüm Gibi Bunu da Yarım Bırakıyorum Öylece... Kafiyeli Cümleler Yok Artık Hayatımda ve Her Sevdalı Gibi Hüzün Şarkıları Çalıyor Ruhumun frekansında... Ve Susuyorum Sanki Koca Bir Çığlığı Yutmuşçasına... Bir Masaldı Belkide Yazmak İstediğim Ama Bir Türlü Yazamadığım Senaryolarda Buldum Kendimi Bir Anda... Çift Kişilikli Oldum Bir Anda Belkide Çiftten de Fazlaydı Büründüklerim... Çarelerin Tükendiği Anı Bilir misin? Anlatmak Ne Kadar Güçtür Oysaki, Yaşamak Ne Kolay, Yaşatmak da Yaşamak Kadar Kolay...!Yokluk Yormaz Beni Artık... Bağışıklık Kazandı Beden Zor Gelmez Oldu Gidişler..
Biliyorum Unutmaya Fırsatı Hiç Olmayacak Kalbimin Seni...Her Gün Müebbet Kürek Mahkumu Gibi Hatırlayacak Yaşananları Çünkü Hiç Kapanmayacak Yarası...Artık Tarif Edilmez Acılar İçinde Karanlığa Boğuluyorum, Kalbim Sürgün Yeri...Yitip Gidiyor Güzel Olan Ne Varsa, Engel Olamıyorum...En Zirvesinde Bırakıyorum Acılarımı...Defol Git Dedin, Susturdun Her Şeyi Kelimelerime Acı Tad Bırakarak...Artık Bilmeyeceğin Okuyamayacağın Hikayelerimin Adamı Olacaksın...Her Gün Doğacaksın Bende ve Her Doğuşunda Yine Yeniden Öldüreceksin Beni...Farkıma Vardığın Zaman Olmayacağım Belki Ben, Belki Diyorum Ama Uzun Zaman Kalbinde Olacağım...Belki de Susmam Gerek Artık Belki Susturmam Lazım Her Şeyi...Çalan Müziği, Söylediğim Şarkıyı, Kendimi...Bu Gece de Son Paketin Son Sigarası Bitti... Artık Ne Önemi Var İçtiğim Paket Sayısını Saymanın...Ne Önemi Var Az Bir Süre Sonra Ölecek Gibi Öksürmenin...Şimdi Rahat Rahat Öksürüyorum Öksürürkende İçiyorum...Hayatın Nefesleri Tıkadığı, Hüzünleri Damlalara Bulayıp Gönül Hanelerine Yağdırdığı An'lardayım... Ayrılığın Buram Buram İçime İşlediği, Eksikliğinin Yükünü Kaldıramayan Yüreğimle Ayrılıkların ve Sevdaların Vurgundayım... Sağım Olmazlar, Solum Sen...Her Günün, Her Saniyenin Dayanılmaz Azabı Delip Geçerken Yüreğimi Çaresizliklerdeyim... Bir Veda Cümlesi Kurabilmek Adına Bütün İç Çekişlerim... Söylenecek Her Veda Vurgusu Bir Vurgun Dilime Dolanan Her Söz Bir Kurşun... Kapı Arası Cümlelerimi Tüketip, Yaşanmışlıkları da Alarak Yanıma Yol Almalıyım...Geçmişin Azaplarını, Sevgi ve Hasret Yığınlarını Alıp Omuzlarıma Yitmeliyim Yine...Beklemenin Dayanılmaz Heyecanınıda Alıp Gitmeliyim... Hayat Kayıp Giderken Avuçlarımdan Usunda Bana Dair Yaşanmışlıklar Kalsın Diliyorum... Ve Dahi Gönlünde... Gidene Gel Demem Artık Asla, Ama Kalana Yüreğimin Kapısı Daima Açıktır Unutma...! Beni Yazan ve Yöneten Herkese Elveda...!
Uzaklara Gömüp Sensiz Gecelerimi Hasret Yüklü Sabahlara Yelken Açmıştım O Sabah...Ufukta Mutluluğu Görememiştim Daha Ama Yalnızlığa Demir Atmış Yüreğimle Sevgini Bulmak İçin Sana Geliyordum...Bir Pazar Akşamı Mevsim Yaza Doğru Akarken Ben Sana Gelmiştim...Elimdeki Yokluğun Yüreğimdeki Suskunluğumla Sana Gelmiştim...Yağmurlu Bir Mayıs Günü Kentin Yorgun Kaldırımlarında Tanıdık Kelimeler Arıyordum Sevdama Dair... Sensizlikte Kanarken Sol Yanım Hep Seni Düşünüyordum Zamanın Avuçlarında... Seni Arıyordum Güneşin Sıcağında, Ellerini Arıyordum Yağmurun Damlalarında... Her Şeye İnat Bir Elimde Mevsimlerden Aldığım Ilık Baharla Bir Ömür Uzaktan Sana Gelmiştim... Arsızca Tenime Dokunan Yalnızlıkla, Tükenmiş Bir Bedenle Sana Gelmiştim... Bir Adanmışlığın Geride Bıraktığı Boşluğa İncittiğin Gülüşlerimi Ekleyipte Gelmiştim... Ve Yürüyordum O Parkta Yalnızlığımla Sırılsıklam Olmak Umrumda Olmadan...Belki Gelirsin, Sıcaklığınla, Sevginle, Özleminle Sarılıp Sarmalar, Isıtırsın Yüreğimi Diye Bekliyordum...Kokun Benimle Olmadıkça, İçimi Isıtan Ellerin Bana Dokunmadıkça Üşüyordum...
Gelseydin Güneş Gecelerime Doğacaktı Yeniden... Ellerin Dokununca Yüreğime Kana Kana İçecektim Aşkı Senle...Susadıkça Bakacaktım Gözlerine... Her An'ı Senle Başka Yaşayıp Dünyayı Rengarenk Boyacaktım... Gökkuşağına Koşacatkım Sevinçle... Seni Yanaklardan Değil Dudaklarından Değil Yüreğinden Öpecektim...Ben Hep Seni Bekledim Seni İstedim Ama Sen Gelmedin…
Sensiz Aldığım Nefesin Yüreğime Yetmediğini Seni Canım Gibi, Nefesim Gibi Bildiğimi Bil İsterim...Sevmeye Dair Yazılmış ve Söylenmiş Tüm Sözleri Söylesemde İçimdeki Seni Anlatamaz Olduğunu Bil İsterim...Yaşamak Lazım Seni Anlamak İçin, Çünkü Sen Bende Başlı Başına Anlamdın...Geceleri Gökyüzüne Baktığımda Aklıma Düşen ve Aklıma Nakş Olmuş Bir Anlamdın Sen Bana....Anlayıpta Anlatamadığım, Yan Yana Koyduğumda Her Şeyi Anlamsızlaştıran Bir Anlamdın...
Ve Şimdi Şehrinden Gidiyorum... Suskunluğumu, Çırpınışlarımı, Sessiz ve Derinden Çığlıklarımı, Haykırışlarımı, Kalp Sancılarını Şehrinde Öksüzce ve Yetim Bırakarak, Çakan Şimşeklerin Korktucu Gürültüsünden Korkmadan, Yüreğimi O Parkın Bir Köşesine Bırakarak, Mevsimleri Birbirine Katarak Arkana Bir An Olsun Bakmadan Gidiyorum... Ve Susuyorum...Bilip de Bilmezlikten Geliyorum Her Şeyi...Canımın Acısı Arttıkça Artıyor, Kalbim Sıkışıyor...İçimde Tuttuğum Kelimeler Beynimi Boğuyor...Belki Sana Diyecek Bir Şey Bulamadığım İçin Belki de Hala Senin Kırılmandan Korktuğum İçin Susuyorum...İçimdeki Kelimeleri Söylesem Sana Acaba Sen mi Daha Çok Acı Çekersin Yoksa Ben mi?Ne Fark Eder ki, Acı Çekenin Kim Olduğu Önemli mi ki?Madem Bir Acı Çekilecek Sen Değil Ben Çekmeliyim...Sen Beni Bırakırken Susup Bu Ayrılığın Acısını Çekebilmeliyim...Hesabını Veremediğim Bir Dolu Düşüncenin Kapısında Kaldım Yine... Senli Hayallerime Meydan Okuyamaz Bir Ruh Halindeyim... Neydi Bu?Neyin Eksikliği? Neyin Hesabı?Kimin Yokluğu?Kime Vermem Gereken Hesaptı?Say ki Bir Delilikti Benimki.. Hiç Gelmeyeceğini Bile Bile Hep Yolunu Gözlemek, Senin Fısıldadığın Şarkıları Her Gün Defalarca Dinlemek, Acıma Deva Olacaksın Sanıp Seni Aramak, Adını Umut Koymak, Yastığımın Her Köşesini Sana Ağlamak İçin Kullanmak, Senden Kalan Aşk Nağmeleriyle Avutmak Kalbimi Ayaz Gecelerde...Delilikti Benimki... Defalarca, Sende Tükenip Yine Sende Dirilmek Delilikti...!Bir Anlamı Yok Sözlerimin Anlamsızlığa Anlam Aramaktan Başka... Bir Tek Doğru Vardı Tüm Yanlışların Ortasında ve Ben Ona Sarıldım Kalbimin Doğrusuyla...Her Şey Bitermiş Bir Noktada, Bir Şey Hariç, Sevgi Hep Yaşarmış Adı Bilinmeyen Mekan ve Zamanlarda...İstemeden Oldu Her Şey, İstenerek Yaşanmazmış Zaten Duygular... Bir Tek Şeyi Çok İstedim İstemsizliklerde, Senden Geçebilmeyi...
Genç Kızlığımdan Beri Şiir Okumaktan mı Yoksa Gözlerim Her Defasında Nemlenerek İzlediğim Aşk Filmlerinden midir Bilinmez, Gerçek Aşk'a İnanırdım...Mitolojik Versiyonlarından Başlayıp, Leyla ile Mecnun Serisine Kadar İçinde Aşk Geçen Ne Kadar Öykü Var İse Yüreğim İle Okurdum... Şiiri İse, Aşk'ın Kelimelere Dökemediği Mükemmel Gizinin İpuçlarını Yaşama Taşıdığı İçin Severdim... Çoğu Zaman Kimsenin Fark Edemediği Şiirsel Bir Dünyada Yaşar Gibi Yaşardım... Kendi Aşkımı Bulamadığımdan Belki Başkalarının Aşklarına Sahip Çıktım Çoğu Kez...Bir Zaman Sonra Gerçekten Sevebileceğim Biri Çıktı Karşıma..Kapılıp Gittim Şiirsel Aşkımın Peşine...Adım Adım Şiir Döktüm Yollarına...
Şiirler Bitti Bir Gün...Baharım Sona Erdi..Yürümekten Yorulmuş Yüreğimi Acı İle Dinlendirdim Bir Zaman.. Beynime ve Yüreğime Yazılı Şiirler Gönderdim İçinde Cevaplar Olmayan...Uzun Giden Yollar Gibi Yüreğim de Yollara Düştü...Kimi Zaman Yaya Yürüdü Kimi Zaman Ümit Oldu Yanıma Yoldaş...Bazen Yol Kenarından Korkuyu Aldım Yanıma Adım Atamadı Yüreğim...Sonra Bir de Baktım ki Başladığım Yere Gelmişim...Ve Anladım ki Yüreğim Hep Yollar Aşacak...Ne Yapsa Ne Etse, Tüm Duygular Önünden Gelip Geçse de Yine Kendi Yalnızlığıyla Başa Dönecek Her Defasında...!
Bir Pazar Günü, Öğle Sonrası, Yağmurlu Bir Gün...Beraber Oturduğumuz Masada İçtiğim Kahvenin Tadı Kederli, Telvesinde İse Yüreğinin Acısı Var...Hava O Kadar Sıcakken Soğuk Fırtınalar Kopuyor Yüreğimde...Tükeniyorum Ağır Ağır...Kırık, Dargın, Sancılı, Yitik, Korkulu, Yorgunum...Resmin Geçiyor Gözlerimin Önünden, Özlemli, Acılı, Suskun...Tutunamadığım Dalların Ulaşılmaz Yapraklarında Gizlemişim Adını...Unutulmuş Sokakların Kimsesizliğinde Arıyorum Seni...Çatlamış Dudaklarımdan Dökülmeyi Bekleyen Bir Söz Gibisin...Bir Başka Mırıldanıyor Dudaklarım Seni..."Gelir" Diyorum Kendi Kendime, Bekliyorum...Kendimi Paramparça Hissetsem de Yine de Bekliyorum...Bütün Cesaretimi Toplayıp, Derin Bir Nefes Alıyorum Ama Seni Bulamıyorum...Gözlerimden Akan Yaş Bir Nehir Olup Okyanuslar Kadar Büyüyor...Gök Deliniyor Hüznümden...Yağmur Yağıyor En Delisinden... Ilık Ilık Seni Esiyor Rüzgar İçimin Yıkıntılarından... İçimdeki Deli Çocuk Ağlıyor An Be An...
Şimdi Yeniden Yabancısıyım Ezbere Bildiğim Senin... Yitik Acılara Koydum Seni... Yavaş ve Sessiz Bir Yok Oluş Var İçimde...Büyük Bir Aşkın Hüzünlü Yok Oluşu Bütün Umutların Sönüşü..Sanki Bir Yangın, Bir Alev Fırtınası....Sen Sevilerek Uğurlanıyorsun Benden Ben Severek Dönüyorum Sevdaya Sırtımı...Senden Önce Hayatımda Aşk Yoktu, Senden Sonra da Olmasın, İstemem...Korkma Bir Daha Senin Olduğun Şehre de Gelmem...Gelsem de Sana Asla Görünmem...!
Yepyeni Bir Sayfa Var Önümde Şimdi ve Geçmiş Yaşananlar Kadar Boş... Ben Artık Bazı Şeyleri Öğrendim, Olmazmış İnsanın İstediği Her Şey... Belki Sevdiği Sevmezmiş Onu Beki Dilediği Gerçekleşmezmiş Ama Her Şeyden Önce Bazı Gerçeklere Üzülmemek Gerekmiş...Dönmeyenin Ardından Üzülmek Gereksizmiş... Bazı Sevgileri İçinde Yaşatmak Gerekirmiş... Gelmeyeni Inutmaya Çalışmak Hatırlamaktan da Daha Fazla Acı Verirmiş... Sonunda Ne Unutabilirmiş İnsan Ne de Bir Daha İçten Bir Şekilde Gülebilirmiş... Önemli Olan Sevgiyi Her Zaman Kalbinde Barındırıp Sevilmeden Sevmekten Asla Çekinmemekmiş...Hiç Bir Zaman Nefret Etmemekmiş Aşık Olduğundan Aksine Ona, Sevmeyi Öğretene Teşekkür Etmekmiş...
Evet Sevgili; Teşekkür Ederim...Sen Bana Bütün Bunları Gösteren Sevilmenin Değerini Öğretensin...Şimdi Hem Sevip Hem de Kendim Tarafından Sevilme Vakti... Ve Şimdi Bana Lazım Olan Şey Önüme Bakıp Unutmak Eskiyi...
Söyleyecek Çok Sözüm Vardı Ama Şimdi Anlamı Yok Sözlerin Yaşanacak Şeylerin...Bu Gönül Alıştı Her Şeye...Yalnızlığa...Yalanlara...Ve Yüreğim Öğreniyor Yavaşça...O Hep Ağlayacak Ama Dayanacak...Susacak Bazen, Hem de Çok...Görecek Bazen Ama Görmeyecek...Korkacak Bazen Ama Geçecek...Her Şeye Rağmen Dayanacak Bu Yürek, Sana Rağmen...
Daha Sakinim Şimdi, Bir Başka Kabulleniyorum Ayrılıkları...İçime Çektiğim Derin Soluklar Gibi, Gidişini Bastırarak ve Görmezden Gelerek...Seni Sevdiğime Pişman Olduğumu Sanma, Bu Bana Yakışmaz Asla...Gerektiği İçin Yapıldı Her Şey Bunun İçin Elveda Denildi...Ellerim Boş Artık...Bomboş Gecelerim...Senden Bana Geriye Kalan Tek Şey Deli Gibi Acılarımı Özlemlerimi Yazdığım Bu Ekran ve Klavye...Tek Bir Şey Merak Ediyorum...Geceleri Rahat Uyuyabiliyor musun Rüyalarından Çıktığımdan Beri?
