15 Şubat 2017 Çarşamba

Kısık Bir Sestim Sanki Kendi Rüzgarında Üşüyen...

Hayatım Yap Boz Misaliydi Benim,
Büyük Umutlar ve Hayaller İle Başlanan... 
Ama Yap Bozun Parçaları Eksikti İşte,
Ve Hep Bir Eksiklik Hissedildi Ruhumun Derinliklerinde... 

Hayat Bana Öylesine Bir Rol Verdi ki;
O Rolü Elimden Geldiğince Mükemmel Oynadım...
Yalnızken Kendimle Dahi Konuşmadım, 
Yazdım... 
Düşlerimi,
Umutlarımı,
Hayallerimin İçinde Yaşattığım Aşkımı...
Duygularımı Alabildiğince Haykırdım... 

Hiç Mutlu Şiir Yazmadı Elim... 
Kalemim Acıları Yazdı, 
Sayfam Dertlerimi Taşıdı...
Arsız Rüzgarların Estiği Akşamlarım Hep Aynıydı, 
Başı Boş,
Hırçın Bir Sonbahar Yeliydi Yaralarım...
Bu Bedene Hiç Tanımadım Gülmeyi... 
Her Gittiğim Yere Islah Olmaz Bir Çocuk Gibi,
Ağrılarımı,
Sancılarımı Yanımda Götürdüm... 
Düşlerime Kapılıp, 
Gerçek Olur Sanmıştım Kurduğum Hayellerim... 
Acılarım Sonunda Geçecek, 
Güzel Günler Göreceğim Sanmıştım... 
Ama Yaslandıklarım Hep Gittiler, 
Gitmeler Üzerine Kuruluydu Sanki Hayatım,
Hep Gitti Birileri,
Hep Bir Şeyler Kayboldu... 
Bir Ben Kaldım; 
Yapayalnız, 
Çaresiz... 
Kısık Bir Sestim Sanki Kendi Rüzgarında Üşüyen,
Fırtınaydı, 
Kasırgaydı Başımda Esen...
Dünyaya Gelmeyi Ben İstemedim,
Sevdiğim Şeyleri de Seçemedim, 
Bu Şans Bana Verilmedi... 
Hep Özlem Şarkılarını Ezberlettiler Bana...
Ve Ben Yaşadıkça; Kimini Bağıra Bağıra, 
Kimini Fısıltıyla Söyledim... 
Beni Islatan Yağmurlarda Olmadı Hiç;
Çünkü Ben Özlemle, 
Hasretle Sırılsıklamdım Her Zaman...
Kimselere Söyleyemedim Acılarımı, 
Bekleyişimin Öyküsünü Kimselere Anlatamadım...
Anlatmak İsterken; Ne Gündüzün Kelimeleri,
Ne de Gecenin Rüyaları Yetmedi,
Bir Yanı Hep Eksik Kaldı Hep Söylediğim Sözlerin... 
Nice Fırtınalar Koptu Yüreğimde, 
Bir Omuz Aradım Yaslanacak, 
Ama Yoktu...
Ay Her Gece Paramparça Oldu, 
Yıldızlar Birer Birer Düştü, 
Her Gün Bitiminde,
Yorgun Düşmüş Bedenimi Karanlığın Kucağına Uzattım Her Gece... 
Bir An Önce Sabah Olsun Diye Uykunun Beni İçine Almasını Bekledim...

Amacını Yitirince Yaşam,
Dal Kırığı Gibi Kuruyor... 
Bu Neyin Bedeli Bilmiyorum, 
Örselenmiş Bir Hayatın İçindeyim... 
Dün,
Bugün,
Yarın Hep Eğreti... 
Yaşamak Ne Kadar Eskimiş, 
Ne Çok Şey Kaybetmişim...
Ben Diyorum...!
Sözün Bittiği Yerde,
Sayfaların Dertlerimi Taşıyamadığı Zaman Dilimindeyim...!
Tükendi Artık Umutlar,
Hayatın Anlamını Yüklenen Kelimeler Asılı Kaldı Bir An'ın Boşluğunda... 
Yüreği Sağır Edercesine Yaşanan Sessizlikte Boğuldu Duygular... 
Yaşamayı Biliyorsam Ölümü de Bilmeliyim, 
Korkmamalıyım...
Son Demleridir Bu Elveda Deyişlerimin... 
Geminin Kalmasını Bekliyorum...
Gidişimin Bir Daha Dönüşü Olmadığını da Biliyorum...
Yaşadığım,
Yaşayamadığım Her Şeye,
Canımı Durmadan Yakanlara Elveda... 
Güneşe,
Dünyaya,
Geceye,
Gündüze,
Beni Sevene,
Sevmeyene 
En Çokta Özlenene Elveda...



Sen de Oradaydın Değil mi?

Neydi Dün Gece?
Nasıldık Biz? 
Sen Gerçek miydin, 
Yoksa Düş müydü Gördüğüm? 
Sen Benimle miydin? 
Benim Gördüklerimi Sen de Gördün mü? 
Öyleydin ki Sen,
Can Oldun Tenime...
Kalbimde Ateşler Yükselirken, 
Sen Geldin, 
Uyandım Acılarımdan... 
Bütün Ümitlerim Bitti Derken,
Bir Yudum Sevgin Damladı Yüreğime... 
Bir Yudum, 
Bir Damla Sevgin Yetti Ruhuma... 
Sevgin Sürgün Verdi İçimde...
Duygularım Şahlandı,
Aşk Dalgaları Vurdu Kalbime, 
Azgın Kasırgalar Esti İçimde... 
Artık Çöl Değilim Bak, 
Yeşilim Artık, 
Sürgün Verdim Ümitlere, 
Cennet Bahçesi Gibiyim Sayende...
Duygularım Akarsu, 
Ümitlerim Deniz...
Güneş Artık Farklı Doğuyor Pencereme... 
Gecenin Mutluluğu Yüreğimde,
Mutluyum Sayende... 
Can Suyum, 
Canım; 
Sen de Oradaydın Değil mi? 
Evet,
Oradaydın...!





14 Şubat 2017 Salı

Bu Gece Aklında Olmak İstiyorum...

Ve Ben, Senden Kaçtıkça Sana Dönüyorum... 
Üstüme Sözlerinle Kurşunlar Yağdırıp, 
Her Vuruşta Öldürsen de Beni Yapamıyorum, 
Senden Vazgeçemiyorum... 
Ansızın Aklıma Düşüyorsun,
Ve Uzuyor Gece...
Ne Geceler Geçti Böyle Senle...
Bazen Ellerini, 
Bazen Kokunu Hissediyorum Yastığımda...
Ya da Ansızın Bir Şarkının İçinden Çıkıyorsun Karşıma, 
Bazen de Bir Şiirde...
Tamamlayamadığım Şiirlerde, 
Gözlerini, 
Ellerini, 
Öpüşünü Buluyorum...
Buldukça da  Daha Çok, 
Daha Uzun Yazmak İstiyorum... 
Kalemi Aldığımda Elime,
"Sen" Düşüyorsun Kirpiklerime, 
Sigaramı "Sen" Diye Çekiyorum İçime... 
Her Yerde, 
Her Şeyde Seni Yaşıyorum Gizlice... 
Yanına Gelmek, 
Sarılmak,
Öpmek... 
Sesini Duymak,
El Ele Yürümek,
Belki Bir Çay İçmek İstiyorum... 
Ne Çok Şey İstiyorum Senle Başlayan, 
Senle Biten... 
Biçare Seni Sensiz, 
Seni Hayallerle Yaşıyorum İşte... 
Bir Uykusuzluk,
Bir de Hasretin Çekilmiyor... 
Seni Alıp Yanıma 
Dalıp Gidiyorum Uykulara...
Ellerin Ellerimdeymiş Gibi Sıkıyorum, 
Ve Sorguluyorum Sensiz Geçen Tüm Geçmişimi, 
Bitmiyor Seni Andığım Hatıralar... 
Gittikçe Azalıyorum, 
Azaldıkça Yitiyorum, 
Yittikçe Bitiyorum... 
Sensizliğe Direnirken Her Yanıma Hüzün Doluyor...
Sen Oluyorsun Kalbimi Yakan... 
Hayallerime Saklıyorum Seni 
Düşlerime Ortak Olma,
Gecelerime Sığma Diye,
Beceremiyorum...! 
Sen Oluyorsun İçimde Yaşayan...
Yokluğuna Karşı Koyarım Diyorum,
Sensizde Nefes Alırım Diyorum,
Beceremiyorum...!
Sen Oluyorsun Canımın Canı, 
Gözyaşlarımın Adı...

Şimdi Senle Olmak Vardı... 
Hüzünlü Bir Şarkı Gibi Gözlerinden Geçerken Kalbine, 
Kulağına Aşkım Diye Fısıldamak,
Gözlerine Bakarken Dakikaları Durdurmak, 
Teninin Kokusunda Baharı Yaşamak
Üşüdüm Diyerek Sımsıkı Sarılmak,
Sarılıp Ayrılmamak, 
Dudaklarından Kalbine Yol Olmak, 
Beraber Uyuyup Uyanmamak,
Hasreti Yok Etmek İçin Ne Gerekirse Yapmak Vardı... 

Yoluma Düşer misin Bir Daha,
Gözlerine Bakabilir miyim Son Kez,
Ellerini Yüreğime Koyabilir miyim, 
Bu Ayrılık Daha Ne Kadar Canımı Yakar, 
Yoksa Her Nefeste İçimi Çeke Çeke Yanar mıyım Hasretinle, 
Bilmiyorum...
Sana Sürgünlüğüm Ne Zaman Son Bulur Onu da Bilmiyorum...
Her Şeye Rağmen Bu Gece de Seninleyim, 
İçimde Sen,
Aklımda Hayalin... 
Başımı Omzuna Koymuşum, 
Unutmuşum Geçmişimi,
Göğüsünde Uyuyorum... 
Elim Kalbimin Üstünde, 
Seni Hissediyorum...
Biliyorum Belki Hayal Kuruyorum,
Ama Hayal Olsa Bile, 
Huzur Buluyorum Seni Düşününce... 
Yanımda Ol İstiyorum, 
Yanında Olayım İstiyorum...
Tenine Dokunmadığım,
Nefesini Duymadığım Hiç Bir Gecenin Koynunda Yatıp,
Ağlamak İstemiyorum... 
Ay Işığı Vururken Saçlarıma,
Başımı Göğsüne Yasla,
Yüzümü Avuçlarına Alıp Öp İstiyorum...

Ve Bu Gece Aklında Olmak İstiyorum... 
Kurduğum Düşleri Senin de Düşlemeni,
Dudaklarımdan Aşk Sözcüklerinin Nasıl Döküldüğünü Düşünmeni İstiyorum...
Bu Gece Her Şeyimle Aklında Olmak İstiyorum... 
Yüreğinle Kalbime Nasıl Dokunduğunu, 
Yaralarımın Ne Kadar Derinde Olduğunu,
Örselenmiş Yüreğime Yaralar Açtığını,
Sensiz Geçen Yıllarda Dilimde Yarım Kalmış Sevda Şarkılarını, 
Hala Sen Kokan Avuçlarımı Kaç Kez Kokladığımı,
Tükenmiş, 
Kırık Dökük Umutlarımla, 
Sensizliği Kaç Kez Yudum Yudum İçtiğimi Bil İstiyorum...
Ve Bağışla Beni; Soluduğum Hava, 
Aldığım Nefes Olduğun, 
Sensiz Atan Kalbimin Atışlarını Durduramadığım, 
Özlemlerimi Anlatabildiğim, 
Başka Yüzlere Göz Ucu İle Bile Bakmayıp, 
Başka Bedenlerle Seni Aldatmadığım İçin...
Sensiz Olamadığım, 
Gözüm Senden Başkasını Görmediği İçin Bağışla Beni... 

Derdim,
Derman, 
Bitab Düşmüş Gönlümün Dinlendiği Yersin, 
Bir Taraftan Sevindiren,
Diğer Taraftan Hüzne Verensin... 
Bu Kaçıncı Hayalinle Kalışım, 
Sensiz Yaşlanışımı Hissedişim...
Feri Kaçan Gözlerim Damlalara Teslim Oluyor...
Her Şeye Rağmen Seni Bir Kere Görmek, 
Sana Gelmek İstiyorum...





13 Şubat 2017 Pazartesi

Neyse...!

Her Gece ki Gibi Masam Boş Sayılır, 
Boş Bir Çay Bardağı,
Bir de Düşlerim Var Karşımda... 
Ben Yokum, 
Sen Yoksun,
Aslında Yalnızım, 
Galiba Sen de Öylesin Biraz… 
Biraz Sana Benziyorum Galiba, 
Biraz da Sen Bana... 
İyiyiz Galiba, 
Biraz Eksik,
Biraz Yalnız Olsak ta... 
Senin Gibiyim İşte, 
Biraz Senin Gibi Galiba...
Biliyor musun?
Ne Zaman Aklıma Düşsen,
Elim Ayağım Titriyor...
Rabbim...! 
Bu Ne Delilik Diyorum... 
Ne Zaman Düşlerime Dokunsan, 
Uykular Haram Oluyor Bana, 
Gülüşlerin Aklıma Dolanıyor,
Yangın Yeri Yüreğime İlişiyorsun...
Ne Zaman Aklıma Gelsen,
Yoruluyorum, 
Yeniliyorum, 
Gülüşlerim Düşlerinle Eziliyor…
Aslında Sen Diye Biri Yok, 
Seni Sevmedim Üstelik... 
Bütün Kırgın, 
Yenik, 
Yenilmiş, 
Çaresiz, 
Hüzünlü Yanlarımı Aradım Hepsi Bu... 
En Çok Senin Yokluğunun Üzerine Kurdum Düşüncelerimi, 
Var Olabilme İhtimallerine Sakladım Kendimi... 
Ne Vardın, 
Ne Oldun, 
Ne de Olacaksın Aslında... 
Aradığım da Sen Değilsin, 
Bulduklarım da,
Bulup Bulup Yitirdiklerim de...
Olmadın, 
Yoktun, 
Yoksun 
Ve Aslında Hiç Olmayacaksın... 
Biliyorum…
Seni Unutturacak Hiç Bir Şey Yok Elimde, 
Hiçbir Şey Bulamadım, 
Olmadı... 
Nereye Baksam, 
Hangi Yollara Düşsem, 
Neye Baksam, 
Neyi Duysam, 
Aklımda Sen... 
O Sebepten, 
Bana, Sensizliğimden Bahsetme, 
Ben Hep Sendeyim...
Ben, Seni Gizlerken de,
Kendime Saklarken de Aynı Acıyı Yutuyorum… 
Aynı Kuyuya Düşüyorum...
Bir Hayatı Tükettiğin İçin Hadi Sevin...!
Beni Düşünme 
Boş Ver...! 
Sen Giyin Rengarenk Mutlulukları,
Nede Olsa Benim Gibisi Çoktur Oralarda, 
Ya da Yoktur Benim Gibisi 
En Azından Böyle Sevemez Kimse Seni... 
Paylaşamaz ki Seninle Ne Gündüzünü Ne de Gecesini... 
Şimdi Ben Nasıl Dönerim Hayata? 
Unutabilir miyim Yaşadıklarımı? 
Her Gece Ağlamalarımı, 
Kanaması Hiç Durmayan Yaramı... 

Boynuma Asılmış Bir Suç Olsan da,
Kör Bir Düğüm Gibi Aklımdasın...
Ve Biliyorum, 
Ben Yokken, 
Ben Bende Değilken,
Yine,
Yeni,
Yeniden Düşeceksin Aklıma...
Ne Gün Bırakacaksın Bende Ne Gece...
Biliyorum, Yine Ben Bende Yokken Sızacaksın İçime,
Gitmek de Bilmeyeceksin, 
Tarumar Edeceksin Aklımı...!
Ve Biliyorum, 
Senden Geriye Çorak Bir Yürek, 
Susuzluktan Çatlamış Hayaller,
Yıkıntılar Altında Ezilmiş Bir Ben Kalacak…
Elinden Tutup Kaldırmak İsterken Gölgemi, 
Geceye Dökülecek Yaşlarım...
Can Kırıkları Kanatırken Gülüşlerimi,
İnce Bir Acı Sızacak Dudaklarımdan... 
Usulca Sokulacağım Kışın Koynuna... 
Ayazında Donacak Hecelerim,
Gözyaşlarım Pınarlarında,
Hıçkırıklarım Boğazımda... 
Dilimde Kekremsi Tadın Adını Koyamayacağım... 
Uzakların Kokusuna Dokununca Dudaklarım,
Sırılsıklam Kalacağım Hazan Yağmurlarının Altında, 
Öylesine, 
Bir Başıma...
Sesin Bir Yankı Olup Dolunca Kulaklarıma,
Bir Kuş Havalanacak Bakışlarımdan... 
Benim Mısralarımda Yağmur Çisilerken, 
Sen Dolu Yağdıracaksın Camlarıma... 
Kirpiklerime Tutunan Yağmur Bulutlarından Yağarken Ben,
Hasretin Sağanak Gibi Sızacak Ömrümün Camlarından.. 
Başımı Yaslayıp Taş Duvarlara, 
Tutuşup Alevsiz Yangınlarda, 
Haykıracağım Boşluğa...
Sararmış Bir Resmin Gölgesinde Saklanacağım...
Sensizliğin Dayanılmaz Ağırlığında Gözlerim Dolacak, 
Ayakların Dolaşacak Birbirine...
Kederli Düşlere Gelin Edeceğim Özlemlerimi,
Hasretlerimi...
Ve Ben Sabaha Kadar Körebe Oynayacağım Sensizliğimle...
Saklanacağım Kendimden Bile...
Firar Edecek Aklım,
Duygularım,
Gözyaşlarım... 
Varsın Olsun...!
Ben Sabahın İlk Işıklarıyla Toplarım Hepsini Yine,
Koyarım Hepsini Yerli Yerine... 

Neyse...!
Bir Çay Demleyeyim Kendime... 
Bir de Sigara Yakayım, 
Sigaramın Dumanına, 
Yada Çayımın Buharına Çizeyim Resmini... 
Ve Seni Düşüneyim Yine, 
Sende Boğayım Kendimi Biraz, 
Ne de Olsa Er Geç, 
Yine Çıkarım Karanlık Geceden Sabaha...!


Şu Yağan Yağmur Kadar Düşüyorsun Aklıma...

Dalgındım... 
Temmuzun Ortasında Üşüyordu Gözlerim... 
Deli Bir Düş Gibi Birden Aklına Düştüm, 
İçim Titredi, 
Ürperdim… 
Parmak Uçlarıma Kadar Terledim... 
Meğer Senin İçinden Geçmişim Sırılsıklam 
Ben Fark Etmemişim… 
Sonrası Karakış 
Sonrası Bir Zemheri...
Dalgınım, 
Üşüyorum...
Üşüyor Gözlerim,  
Gözlerim Üşüyor... 
Birazdan Varlığını Geceye Verecek Olan Yorgun Bir Gün Gibiyim... 
Yorgunum, 
En Az Deli Deli Esip Dinmiş Bir Fırtına Kadar… 
Eksik Bir Şiir Kadar,
Bir Yoksulun Düşleri Kadar...
Sorma Neden...!
Yorgunum Öyle, 
Ölesiye...! 
Gittikçe Her Şey Sana Benziyor, 
Unutulmuş Bir Şarkı, 
Sahipsiz Bir Gün Kadar... 
Yoksun Ya; 
Saçlarıma Düşen Aklar, 
Yüzümdeki Çizgiler 
Ve Aklımdakiler, 
Gittikçe Sana Benziyor İşte Bendeki Her Şey... 
Eskiyor Gözlerimdeki Fer, 
Dilimdeki Şarkılar...
Silikleşiyor Eski Aynalar Kadar 
Her Şey Paramparça,
Ve Solgun, 
Yokluğuna Benziyor…
Şimdilerde 
Yağmur Yağınca Pencereden İzleyip,
Seni Düşünmüyorum...
Evden de Çıkmıyorum... 
Sensizliğe Biraz Daha Alışıyorum...
Çünkü Duymamışsın,
Görmemişsin Sesimi... 
Damla Damla Düşüp
Ipıslak Gölge Olmuşum Peşine, 
Bağırıp Çağırmışım Adımı, 
Yine de Duymamışsın,
Bilmemişsin...
Sağırmışsın, 
Körmüşsün... 
Şimdi Şu Yağan Yağmur Kadar Düşüyorsun Aklıma;
Öyle Ağır, 
Öyle Islak,
Ve Sırılsıklam... 


Anlatsam Dinler misin Sorgulamadan Derdimi?

Senden Sonra Arada Bir Şiir Yazasım Geliyor... 
Yüreğimdeki Seni,
Dokunamadığım, 
Sevmelere Kıyamadığım, 
Mısra Mısra Doyasıya Yazmak İstiyorum Bendeki Seni...
Anlat Desen, Belki Anlatamaz Kelimelerim,
Yüreğimde ki Sesi Veremez, 
İfade Edemez Kelimeler Bendeki Seni...
Yine de Yazsam,
Anlatsam Dinler misin Sorgulamadan Derdimi? 
Sahiplenir misin Hüzünlerimi? 
Katlanır mısın Sıkıntılarıma Ben Gibi? 
Anlatsam Dünlerimi,
Yarınlarımı,
Sana Olan Sevgimi, 
Hasretimi Anlatsam Dinler misin Bir Ömür? 

Bu Gün Seni Andım... 
Önceki Gün de Anmıştım, 
Dünde,
Aslında Ben Hep Anıyorum Seni... 
Seni Anmayı Seviyorum Sen Anmasan da Beni...

Sen Gittin Ama Ben Hala Sendeyim... 
Sende Kalan Parçamla Bıraktığın Yerdeyim...
Senden Sonra Hiç Bir Şey Yolunda Gitmedi, 
Giden Bir Şeyler Vardı Evet,
Biri  Sendin, 
Diğeri Arkada Bıraktıkların... 
Geçmeyeceğini Bildiğim Sokaklarda,
Uğramayacağını Bildiğim Mekanlarda Bile Aradım Seni...
Benimkisi Bir Umuttu,
Sönmesin,
Tükenmesin İstedim...
Bu Yüzden Senden Bir Şeyler Hissettiğimde, 
Gözlerim Yağmur Bulutları Oturuyor,
Sonbahar da Savrulan Yapraklar Gibi Savruluyor Bedenim... 
Usul Usul İnerken Gözyaşlarım, 
Sağanağına Teslim Oluyor Dudaklarım...
Ne Zaman Aklıma Sen Gelsen, 
Yağmurlu Bir Havada Gökkuşağı Olasım Geliyor... 
Ne Zaman Ellerim Şiir Yazmaya Yeltense,
Seni Şurama, 
Taaa En Derinlerime Saklayasım Geliyor... 

Bir Dileğim Olsaydı; Sabaha Seninle Birlikte Uyanmak, 
Güne Birlikte Merhaba Demek,
Perdeyi Açtığımda, Benim Değil Bizim Umutlarımızı, 
Bizim Sevinçlerimizi, 
Bizim Hüzünlerimizi Görmek İsterdim... 
Senin Renklerine Boyanmak, 
Senin Renklerini Taşımak,
Dokunduğum Her Şeyde Seni Hissetmek, 
Varlığınla Mutluluğu Tatmak,
Günümün Her Anında Senle Baş Başa Olmak,
Birlikte Yürümek, 
Birlikte Acıkmak, 
Birlikte Susamak İsterdim... 
Sen Olsaydın; Karabasan Gibi Hüzünlerim, 
Tavan Aralarına Asılmış Sevinçlerim Olmazdı... 
Birlikte Yaşayıp,
Birlikte Yaşlanırdık...
Her Günü Sen Bilirdim... 

Benden Sensizliği İsteme; 
Yaşayamam da Zaten Sensizliği...
Seni Arar Gözlerim, 
Seni Arar Yüreğim, 
Bu Can Seni İster... 
Seni Anlatmayan Sözlerim, 
Seni Yazmayan Kalemim Küser... 
Gülemem,
Hayallerim Eskir...
Özlemin Dolaşırken Dört Bir Yanımda, 
Bahar Uğramaz Olur Kapıma...
Sensizliği Islatır Yağmur, 
Sensizliğe Yağar Kar... 
Ama Susarım, 
Sadece Susarım..
Özleme, 
Hasrete, 
Yaşadıklarıma,
Yaşayamadıklarıma Susarım...
Gözlerim Dolar,
İçim Acır,
Gündüzlerim Gece Olur Belki, 
Ama Sevgimin Hatrına, 
Ahirette Kavuşmak Var Diye Sadece Susarım...