29 Aralık 2020 Salı

Şiirlerimi Ellerinle Kefenleyip Gömme...!

Gönlüm Başka, 
Bambaşka Zamanlarda... 
Beni Hapsetmek İçin Çizdiğin Sınırlarda... 
Sensiz Yalnızlıklarda... 
Cevabını Bulamadığım Çaresizliklerde... 
Geçen Her An Yalnız Doğurup,  
Yalnız Büyütüyorum Hasretini... 
Kurulan Cümlelerim, 
Yazıya Döktüklerimle, 
Geceleri İçimi Titreten Yalnızlık, 
Bakışlarımı Solduran Issızlık İle, 
Her Gün Yaşarken Ölmeyi Deniyorum... 
Hani Sabahlara Kadar Harf Harf, 
Cümle Cümle, 
Mısra Mısra Yandığım Yaralarımla, 
Onarılması İmkansız Kırıklarımla, 
Göğsümün Tam Ortasında Dolaşan Sancılarımla, 
Ama Yasaksız Duygularımla, 
Umutlarımla, 
Sana Olan Aşkın Sarhoşluğuyla, 
Yoğunlaşan Sevgimin Sabırsızlığıyla, 
Yani Her Günü Ayrı Bir Heyecanla, 
Seni Aramıştım Ya Yıllarca? 
Ararken Alışmıştım Ya Bir Günde Dört Mevsim Yaşamaya? 
Nihayet Bahar Geldi Derken,
Aniden Bastıran Karakışlara...
Güneşsiz Gündüzlere, 
Kara Bulutlarla Sarılmış Gecelere, 
Çoraklaşan Bedenime,  
Renkleri Çekilmiş Gözlerime...!

Senden Vazgeçmek O Kadar Kolay Değildi... 
Hiç Gelmemişsin, 
Hiç Sevmemişim Gibi, 
Kokunu, 
Sesini,  
Gülüşünü, 
Gözlerini, 
Hatta Hiç Sevilmemişliğimi Unutmayacaktım...
Ellerini Bırakırken Boşluğa İçim Yanacak, 
Kalbim Her Zamankinden Daha Çok Acıyacaktı... 
Gözyaşlarım İçime Akacak, 
Dışıma Gülücükler Yansısa da, 
İçimdeki Dalgalanmalar Dışıma Vuracaktı... 
Dışı Büyümüş Olsa da, 
İçimde Çocuk Adını Çizecekti Duvarlara, 
Adımızı Yan Yana Yazacak, 
İçimde Suskun Kalan Cümleleri, 
Gönlüm Gönlüne Bağıracaktı...

Zindanım, 
Demir Parmaklığım, 
Yanında Olamayıp, 
Uzağında Ağladığım, 
Çok Hissedip, 
Az Yaşadığım, 
Gem Vurulmaz Arzularım, 
Açlığım, 
Susuzluğum, 
Binlerce Yıllık Gözyaşım, 
Yarım Kalmış İç Çekişlerim, 
Kanayan Yaralarımdaki Acım, 
Ağlayan Gözlerimdeki Hicranım, 
Adı Dilimde Dua, 
Avuçlarımda Amin Olanım, 
Aklımda, 
Ruhumda Kalanım, 
Üzüldüğüm, 
Özlediğim Yerimde Yara Olanım; 
Bil ki Bu Canda Sana Muhtaç Olduklarımın Sayısı Oldukça Fazla... 
Kerelerce Ölmelerimden Sonra, 
Aşk Yarası Taşımak Zor Geliyor Bana... 
Beli Bükülmüş Bakışlarım, 
Öksüz Kalmış Sevişlerim, 
Yetim Öpüşlerim Hatırına, 
Elsiz, 
Ayaksız, 
Sevdasız Kalışıma Aldırma... 
Anım,
Ömrüm,
Zamanım;
Sevgisizim,
Kimsesizim,
Yalvarırım Yüzüme Bıraktığın Tebessümü,
Göğsüme Sinen Kokunu Alıp Gitme...
Sana Dair,
Dilsiz,
Halsiz Şiirlerimi Ellerinle Kefenleyip,
Gömme...!
Yoksa; Avunurken Düşlerimin Alacasında,
Kaybetmenin Yorgunluğuyla,
Güz Vururken Hayallerime,
Yıldızlar Tek Tek Kayarken Düşlerimden,
Umut Ruhuma Sürgü,
Umut Kilit,
Umut Parmaklık Olduğunda,
Sen Yokluğunun Zifiri Boşluklarında Beni Sınarken,
Koynumda Sakladığım Karanlıklarımla,
Baştan Aşağı Aşk Kesildiğim Bir Anda,
Yokluğunla Yok Olduğum Bir Sonsuzlukla,
Kaderin Dar Çizgisinden Geçerken,
Yılların Yorgunluğunu Yaşayan Yüzümde,
Anlamsız Bir Yalnızlık Kaldığında,
Hüzünlü Bir Coğrafyada,
Düşlerimi Kutsallaştırarak,
Senin Hiç Bilmediğin Bir Yerde Hasretinle Yanıp, 
Kül Gibi Savrulurken,
Hiç Bilmediğin Bir Suskunlukla Seni Severken,
Özlerken,
Beklerken,
Kan Ter İçinde,
Sana Sarılma Arzusuyla Titrerken,
Alevlerinden Arta Kalan Bir Zamanda,
Kurduğum Kısa Cümlelerimin İçinde,
Uzun Yorgunluklarımı Sakladığım Bir Anda,
Tenimde Kalan Kokun Parmak Uçlarımı Yakarken,
Şurama,
Tam Şurama,
Sol Yanıma,
Kalbimin Tam Ortasına Batan Şeyin Hasretin Olduğunu Anladığımda,
Ömrümün Her Anından Geçen Anılarınla,
Ayrılığın Hüzünlü Vadisinden Geçerken,
Saçlarım Gün Batımı
Dudaklarım Hazan Rengi Olduğunda,
Kırık Düşlerimden,
Solan Mevsimlerimden,
Boynu Bükük Ömrümden Bana Bir Şey Kalmadığında,
Karanlık Kuyuların Dipsiz Mahzenine,
Sararmış Bir Yaprak Gibi Düşerken,
Seni Sevmenin Onuruyla,
Semaya Senin İçin Dualar Bırakarak,
Sevdana Daha Bir Sıkı Sarılarak,
Sessiz,
Sensiz Üşümelerimle,
İsminde,
Sesinde,
Gölgende Vurgun Yediğim Bir Günde,
Vazgeçtiklerimle,
Boş Verdiklerimle,
Neyse Dediklerimle,
Benim Olmasan da,
Gönlümde Olanlarla,
Yetim,
Yaralı,
Masum Ömrümü Ellerime Alarak,
Geriye Kalbimi Bırakmayarak,
Ardıma Bile Bakmadan,
Üç Günlük Dünyadan,
Sefalet Yurdundan,
Biraz Buruk, 
Biraz Sitemkar,
Biraz Hüzün, 
Biraz Çaresizlik İçinde,
Seni Düşünerek,
Seni Düşleyerek,
Mevsimleri, 
Ayları, 
Yılları,
Günleri, 
Geceleri Yanıma Alıp,
İsmini Sustuğum Bir Anda,
Kendimden Vazgeçerek,
Gönüllü Ölürüm Yokluğunda...!







Bildiklerini, Bilmediklerini Unutmak...

Kimsenin Bilmediği Bir Dilde Sevmeyi Öğretmişsen Yüreğine,
Usul Usul Tutunursun Adına...
İsmi Dokundukça Sesine;
Hayat Denen Uçurumun Kıyısında,
Tüm Bildiklerini,
Bilmediklerini Unutarak,
Aç,
Açık Hasretten Sürünürsün...
Ömrünün Toplamı Sanki Tek Bir Geceymiş Gibi,
Ayaz da Olsa,
Ateşte Olsa,
Kalbini Kırıp,
Canını da Yaksa,
Mekandan,
Manadan Sıyrılarak,
Akla Sığmayan, 
Tarifi Olmayan Gözlerinde Uyur,
Kirpiklerinde Dinlenirsin...



24 Aralık 2020 Perşembe

Beklemeden, Gel Demeden...

Aşka Hüküm Giymek Kadar,
Ağır Bir Ceza Var mıdır Bu Dünya da?

Umduğum,
Beklediğim Bu Değildi Elbette Bu Hayattan...
Acıyla Kıvranıp,
Taş Duvarlar Arasına Sıkışmış Sevdamın,
Çatlaklarından Kan Sızıyor...!
Yüreğimin Avucunda Kalan Zifiri Bir Yalnızlık,
Karanlık Bir Yokluk,
Dudağımın Kuytusunda Cılız Bir Tebessüm,
Etrafa Saçılmış Kırık Düşlerimle,
Üşüyorum Aşamadığım Uzak Hayallerde...
Söylemek İsteyip Söyleyemediğim,
İçime Atıp Biriktirdiğim Ne Çok Şey Var...
Her Fırsatta Dile Getirdiğim Eşsiz Aşkım,
Lezzetine Doyamadığım,
Saf,
Duru, 
Yalansız Sevgim,
Hayallerimde Tutkuyla Sana Sarılıp Uyuduğum Yatağım,
Ismarlama Değil,
Cesaretle,
Korkmadan,
Hakkını Vererek,
Sıradan Olmayan,
Delice,
Sabırsızca,
Bitmemecesine,
Tutkuyla,
Samimiyetle,
Her An Çaresizliği Tazelenen Sensizliklerim...
Alabildiğine Cesur,
Dünde Kalmayan,
Yarın Kadar Uzak Olmayan,
Ama Hala Yaşanamayan,
Göz Göze Bakışlarım,
Sımsıkı Sarılışlarım,
Hiç Ayrılmadan Kavuşmalarım...
Her An,
Her Dakika,
Her Daim Sana Olan Eşsiz Sadakatim,
Sınır Tanımayan Sevgim,
Sessiz Gezindiğim, 
Sen Kokan,
Aşk Kokan Sokaklar...
Aşkının Alevinde Kavrulurken,
Dökülen Gözyaşlarım...

En Güzel Anılarımı Mışlarla, 
Mişlerle Doldurmaktan,
En Güzel Hayallerimi Soldurmaktan,
Yüreğimden Çıkıp,
Dilime Gelmeden Tükenen,
İçimi Çürüten Kelimelerden,
Şiirlerin Derin Mısralarında Yok Olmaktan Çok Yorgunum...! 
Bu Kaçıncı Hazan Rüzgarı Üstüme Esen?!
Kaçıncı Derdinle Kıvranışım,
Hayalinle Aldanışım...
Yokluğuna Kahrolurken,
Kendimde Kayboluşum...
Gelmeyeceğin Duraklarda Beklerken,
Hasretine Mısralar Döküşüm...
Seni Geçmişteki Yarınlarda,
Gelecekteki Dünlerde Hatırlayışım...
Arayıp Bulamadığım,
Ya da Bulur Gibi Olduğum Kelimelerin,
İçinde Eriyip Yok Oluşum...
Hasretle Nakış Nakış İşlenen Yalnızlıkla,
Sensizliği Üşüten Umutlarla,
Yer Yer Kalabalıklaşan Anılarla,
Sensizliğe Tutsak Olan Anlarla,
Siyaha Dolanan Çaresizliklerle,
Düne,
Bugüne,
Yarına İnat,
Sızlayan Kırık Hayallerle,
Kelimeler Arasında, 
Ah Etmeden Can Çekişim?
Hasretten Bitap Düştüğüm Gecelerde,
Kasvetli Bir Hava Ruhumu Sardığında,
Sözlerimin Gerçeğine Büyük Bir Aşk Gizleyişim...
Gün Batımlarında Buram Buram Hasretin Tüttüğünde,
Ruhum Dalgalanıp,
Güneşin Korları Gibi Aşkının Alevleri Yakması Bedenimi...
Hasretle Vuslat Arasında Gidip Geldiğim Özlem Çöllerinde,
Hissederek Kokunu Ruhumun Vahalarında,
Gözyaşlarımla Yıkamak Sevdamı...
Çaresiz, 
Bitkin,
Dalgın Bakışlarımdaki,
Nemli Gözlerimdeki Hüzün Yüzüme Yansıdıkça,
Aşkın Hayallerimi Süsledikçe,
Ruhumun Hayallerimde Uçuşan Sözcükleri Şiirleştirişi...
Daha Ne Kadar Dudağımda Yuvalanmış İmkansız Kelimesini Senle Birleştireceğim?
Yıkık Dökük Hayallerimin İçinde Seni Düşleyeceğim?
Yokluğuna Sarılarak Gün Batımlarında Üşüyeceğim?
Toprağın Kokusunda,
Yağmur Damlalarında,
Güneşin Yansımalarında Seni Ararken,
Daha Ne Kadar Dudaklarım Islanacak,
Sensizliğin Kokusu Yüreğimi Saracak?
Sensizliğin Yıkımında,
Gecenin Koynunda Suretini Ararken,
Hasretinin Hapislerine Hayallerimi Gömerek,
Hatırların Sızılarında Seni Hatırlayacağım?

Gecelerin Issızlığında,
Issız Gecelerin Karanlığında,
Karanlık Gecelerin Soğukluğunda,
Kendini Kaybettiğim Bir Anda,
Yalnızlıktan Karanlığa Sığınıp,
Yenik Düşersem Özlemlerime,
Yüreğimin Küllerinden Yeniden Doğup Bir Baharda,
Issız Bir Yağmurun Ardından Çakan Gökkuşağıyla,
Özleminin Cehennem Sıcağında,
Ardımda Bırakıp Korkularımı,
Ağarmış Saçlarımı,
Yeni Bir Nefesle,
Ömrümün Yazılmış Tüm Sayfalarını Ardımda Bırakıp,
Hayallerimi Takıp Ardıma,
Seni En Güzelinden, 
En Özgüründen Sevmek İçin,
Seni Yaşama Arzusuyla,
Avuçlarımda Terlemiş Umutlarımla,
Bir Kardelen Asiliğinde,
Dolu Dizgin Sevmelerimle,
Hep Seninle,
Hep Yanında,
Yaşarcasına Dokunarak, 
Koklayarak, 
Hissederek,
Yüreğimle, 
Gözlerimle,
Sözlerimle,
Ruhumla,
Kalbimle,
Özlemlerimle, 
Anılarımla,
Apansız, 
Beklemeden,
Gel Demeden,
Kim Bilir,
Belki Bir Gün,
Belki de Gün Bitmeden..........................











 

22 Aralık 2020 Salı

Seni En Asil Düşlerimden Haberdar Ettiğim İçin Suçluyum...!

Hani Gittin Ya? 
Gittin Diye Bende Bittin mi? 
Bitmedin...! 
Bitiremedim...! 
Nefes Kadar Yakın, 
Vuslat Kadar Uzaktın Ama, 
Ben Korkmadan, 
Gönlümü Sakınmadan, 
Bende Seni Yaşadım... 
Satırlarda Kalmadın,
Hep İçimde Var Oldun... 
Ben Çözemedikçe Hissettiğim Duyguları, 
Kelimeleri, 
Cümleleri, 
Amansız Mutluluğum, 
Beklenmedik Anım Oldun... 
Sen Yüreğimin Her Yerindeydin, 
Ama Dokunamadım... 
Uzaktan Öptüm Seni, 
Uzaktan Sarıldım... 
Kendi İçimin Labirentinde Kayboldukça, 
Her Zerremde Seni Yaşadım... 
Kalbimde Olması Gereken Yar Sendin, 
Aşk Kapılarını Açan Anahtar Sende Gizliydi... 
Kalbimde Kanayan Sendin, 
Bu Kanı Durduramayan Bendim... 
Sensiz Hiçbir Şey, 
Seninle Dopdoluydum... 
Sensiz Yalnız, 
Seninle Kalabalık Olurdum... 
Biraz Sen Kokar, 
Tenine Karışarak, 
Gülüşünle Gülüşlerimi Buluştururdum... 
Uykuya Dalana Kadar Seni Düşünür, 
Düşlerimde Yine Seni Görürdüm... 
Suskun da Olsan, 
Konuşsan da Önemli Değildi, 
Önemli Olan Tek Şey Senin Varoluşundu... 

Umutlarım Tükendi Ama, 
Bitiremedim İçimdeki Hüzünleri, 
Koparmayı Başaramadım Kalbime Batan Dikenleri... 
Yaralarım Artık Eskisi Gibi Kanamıyor... 
Bak...!
Yine Batıyor Güneş, 
Ama Yolun Ucunda Görünmüyor Gölgen...!
Umutlarımın Boynu Büküldü, 
Duygularım Sensizliğe Yürüyor, 
Aklım Sorguluyor Dünlerimi, 
Enkaz Halinde ki Dilsiz Bedenim, 
Kayboldukça Çaresizliğimde, 
Dünlerde Kanat Çırpıyor Aklım... 
Can Çekiştikçe Ahlarım, 
Sana Dolanıyor Hasretim...
Günler Ayları Kovaladıkça, 
Geçen Her Ay, 
Her Yıl Sensizliğe Bürünüyor...
Sensiz Geçen Her Saniye,
Ömrümden Ömür Çalıyor... 

Ki...!
Sen Yanımda Olmalıydın,
Gözlerime Aşkla Bakıp,
Bana Sarılmalıydın...
Kelimelerim Anlamsız,
Hislerim Yetersiz Kalmamalıydı...
Islanamadığımız Yağmurların,
Sabahlayamadığımız Gecelerin,
Ahı Olmamalıydı Dilimde...
Yoruldukça Yürümek İstediğin Bu Yolda, 
Aşkımda Soluklanıp, 
Nefesimi Kesmeden Nefesim Olmalıydın... 
Yara Değil,
Yar Olmalıydın Bana... 
Benim Olmayacaksan da,
Beni Bana Bırakmalıydın...

Biraz Hüzünlü,
Biraz Düşündürücü Olsa da,
Gözlerim Tutmayan Uykuların Özleminde,
Saçlarım Gezinmeyen Ellerinin Hasretinde Olsa da,
Ölü Bakan Gözlerim Gülmeyi Reddediyor... 
Ayaklarım Koşmuyor Hiçbir Şeyin Peşinden...
Ki, 
Ben Karanlıklardan Korkmam...!
Gökkuşağımın Tüm Renklerini Siyaha Çevirene Gönül Koymam...
Söylenen Yalanların Gerçeklerini Sorgulamam...
Çünkü Bir Tek Sanadır Boyun Eğmelerim,
Gurursuz,
Sorgusuz,
Sualsiz Seni Sevmelerim...
Ki,
Ben İsteyerek Seni Sevdim,
İsteyerek Dudaklarımı Dudaklarına Değdirdim...
Sen,
Aşkımın Her Cümlesini Bozguna Uğratsan da
Düşlerimi Tarumar Etsen de,
Ruhumda Sensiz Yanan Her Yangında,
İçimde Kopan Fırtınalara Adını Vererek,
Yüreğimi Her Geçen Gün Biraz Daha Tutuşturuyorum...
Ki,
Çalınan Her Gülüşümün,
Yıkılan Her Hayalimin,
Darmadağınık Ruhumun Can Çekişmesi Bu...
Savruluyorum Adı Konmamış Rüzgarlarda...
Yüzümdeki Hiç Bir Gülümseyiş Bana Ait Değil,  
Hiç Bir Hayalde Ben Yokum Ya?
Ben Artık Yüzsüz Yüreğimle Senden Aşkını Dilenmiyorum...
Senin Ruhsuz Sözlerinle,
Senli Bir Hayalimin Üstünü Çizmiyorum...
Ki, 
Kolay Değildir Seni Mutlu Eden Hayalleri Geleceğe Taşımaktan Vazgeçmek...
Benliğini,
Gülüşünü Zamanın Ellerine Bırakmak...
Ki,
Ömrümden Bir Yaprak Daha Eksilirken,
Yaşamak İçin Bir Neden Aramıyorum...
Bir Ses Gelirde Dokunur,
Bedenimde Unuttuğum Kalbime Diye Beklemiyorum...
Saklı Coşkularımı Çıkarıp Sakladığım Köşelerden,
Mazinin Tozlarını Silkeleyip Ruhumdan,
Yeniden Düşmüyorum Sevda Yollarına...
Ki;
Korkmuyorum Rüyalarımı İşgal Edersin,
Ürkmüyorum Aklımı Başımdan Alırsın Diye...
Ki,
Yüreksiz Değilim,
Korkmuyorum Kimselerden...
Kırık Kalbimle,
Acıyan Canımla,
Eksik Yanımla Seviyorum Seni...
Ve Söylemekten Korkmuyorum...!
Delicesine,
Bencilce Seviliyorsun...
Ki,
Yatağımın Boş Kısmı Gönül Koyuyor Yokluğuna...
Özlüyorum Seni Tarumar Olurcasına...
Gizlisiz, 
Saklısız, 
Umarsızca,
Ama Ölürcesine Değil,  
Senle Yeniden Var Olmak Duasıyla... 
Ve Bil ki;
Ben Hiç Bir Gideni Sen Kadar Sevmemiştim...
Bu Aşk Senindir...
Bu Aşk Senin Bana Emanetindir...
Sessiz Bir Yalnızlık Olsa da Beni Bekleyen,
Vuslatı Olmayan Bir Aşkın,
Korkusuz Gecelerine Saklasam da Cesaretimi,
Kendi Gölgemin Ateşinde Yanıp,
Kendi Yangınlarımda Kül Olsam da,
Seni Unutmayacağım Demiyorum,
Seni Daima Hatırlayacağım...!

Sahi,
Sen Hatırlıyor musun Seni Çok Seven O Kadını?
Nerede,
Nasıl Diye Hiç Merak Eder misin?
Boş Ver...!
Merak Etme...
Sen Gördüğün Gibi Hayal Et, 
Aklında Hep Öyle Kalsın...
Sakın Görme...!
Sükütu Hayale Uğrarsın...
Sadece Düşün;
Eğer Mutlu Olsaydı,
Mutluluğu Bulsaydı,
Yıllarca Bir Hayale Ağlar mıydı?
Hem Korkak,
Hem Ürkek Seslenirken Sana, 
Duyulsun İster miydi Seslenişleri?
Boş Ver...!
Onun Sol Yanının Cehenneminde Yanan Düşlerinin,
Bekleyişlerinin Sonu Yok...!
Çözümü Yok...!
Çaresi Yok...!
Vuslatı Yok...! 
Ki,
Ben...!
Hüzün, 
Gam, 
İç Sıkıntısı İçinde Yazgıma Boyun Eğen,
Bütün Yasaklara,
Susturulmalara Rağmen,
Hayatın Kaldırımlarında Yürürken, 
Tökezleyip Düşmeyen Kadın...
Evet Ben Suçluyum...!
Hep Kendi Yüreğim Gibi Sandığım İçin Tüm Yürekleri Suçluyum...
Deliler Gibi Sevip,
Unutmaya Çalışmadığım İçin...
Düşüncelerimi,
Senli Hallerimi Toprağa Gömemediğim İçin Suçluyum...!
Evet Ben Suçluyum...!
Özlemleri Koklamak İstemediğim,
Hasretin Gölgesinde Değil,
Gönül Güneşinde Olmak İstediğim İçin Suçluyum...!
Evet Ben Suçluyum
Geç Kalmışlıktan Dem Vurup,
Seni En Asil Düşlerime Buyur Ettiğim, 
Hayallerimin En Masumlarından Haberdar Ettiğim İçin Suçluyum...!
Evet Ben Suçluyum...!
Aşkın Hücrelerime Sinip,
Yüreğime Kök Salıp,
Gece Gündüz Demeden,
Özlemler Benliğimde Nöbet Tutuğu İçin Suçluyum...!
Suçluyum İşte Seni Sevdiğim İçin...
Döktüğüm Gözyaşlarının Her Damlasının Sana Olduğu İçin...
İstenmesem de Senden Kopamadığım,
Güneşin Doğuşundan Batışına Kadar Geçen Zamanda,
Bir Tek Seni Sevdiğim İçin Suçluyum...!
Evet Ben Suçluyum...!
Seni Hala Özlediğim İçin...
Başım Aşkından Dönerken,
Ruhumun Bedenime Dar Geldiği İçin Suçluyum...!
Evet Ben Suçluyum...!
Kalbimin Yangınlarını Söndürmek İçin Bir Çabam Olmadığı,
Gözlerime Yasak Koymadığım İçin Suçluyum...!



8 Aralık 2020 Salı

Gözlerimdeki Acı Okumaktan Yorulacağın Kadar Fazla...!

Herkesin Malumu, 
Geçen Zaman Yaşanan Hiçbir Acıyı Unutturmuyor, 
Art Arda Gelen Mevsimler Acıları Alıp Götürmüyor... 
Her Yürek Kendi Acısıyla, 
İçinin Sancısıyla Savruluyor... 
Kendine Ayrı Bir Dünya Kuruyor, 
Kabullendiği Bir Yaşam Sürüyor... 
Hayalleri İle Baş Başa Kalmak İçin, 
Nefes Alan Her Şeyden Uzaklaşıp, 
Kırık Bir Tebessüm, 
Buruk Bir Bakış, 
Birkaç Damla Gözyaşı İle, 
Sonbahar Yaşamış Yaprakların Renginde, 
Dirhem Dirhem Sonsuzluğa Akıyor... 
Aldığı Her Nefeste, 
Boğazında Çaresizliğin Tortusu Kalıyor... 
Çünkü Biliyor; Zamanı Geçmiş Hiçbir Mevsim, 
Tekrar Tekrar Yaşanmıyor... 
Hüzün, 
Özlem, 
Yalnızlık, 
Ruhta Onarılmaz Yaralar Açıyor... 
Fırtınalarda Kaybolan, 
Deprem Yıkıntılarında Kaybedilen, 
Uykusuz Göz Kapaklarına Hapsedilen, 
Koskoca Bir Ömür Oluyor... 
Hayallerinde Kurduğu Bir Dünya Düşlerken, 
Dipsiz Kuyuların Karanlığa Gömüleni Ne Teselli Edebilir? 
Sevgi mi? 
Aşk mı? 
Vefa mı? 

Sorma Gördüğüm İhanetleri...
İki Yüzlülükleri... 
Kabusa Dönmüş Bir Yaşamın İçinde Kaybolmuşluğumu...
Zindan Olmuş Gündüzlerimde, 
Boğazıma Düğümlenen Hıçkırıkları... 
Sorma Kalbimdeki Kırıklıklarla, 
Umudu Olmayan Umutsuzluklara Neden Tutunduğumu...
Bakışlarımın Ardına Sakladığım Yaralarla, 
Hayata Dair Güzel Cümleler neden Kuramayışımı...

Beni Bana Sorma Sakın...! 
Eğer İlle de Soracaksan; 
Tenimde Dolaşan Hazan Mevsimlerine... 
Sırılsıklam Islatan Yağmurlara... 
Benliğimi Savuran Rüzgarlara... 
Umutsuzca Dolaştığım Bu Şehrin Her Sokağına... 
İsmini Aradığım Kaldırım Taşlarına...
Dört Duvar Arası Yalnızlığıma... 
Sensiz Gördüğüm Rüyalarıma... 
Kapanmayan Yaralarıma... 
Sesi Kısılmış Çığlıklarıma... 
Dalıp Gitmelerime... 
Derin Derin İç Çekmelerime... 
Kabullendiğim Çaresizliklerime...
Sensiz Aldığım Nefeslerime...
Gözlerimdeki Gözyaşlarıma...
Uykusuz Gecelerimin Sabahlarına... 
Düşlerimin Korkularına... 
Beklemeyi Öğrenen Sabrıma...
Her Telinde Bin Kahır Sakladığım, 
Saçlarımdaki Yorgun Aklara Sor...!  

Beni Bana Sorma Sakın...! 
Eğer İlle de Soracaksan; 
Sensiz Geri Giden Saatlere...
Sonbaharı Hiç Bitmeyen Mevsimlere...
Gecenin İçindeki Özlemlerime... 
Satırlara Dökemediğim Yangınlarıma... 
Gözlerimden Akan Keşkelerime... 
Yüreğime Yüklenen Hasretlere... 
Yolları Bekleyen Gözlerime... 
Özlemle Yaşlanan Ömrüme...
Satırlara Gizlediğim Cümlelere... 
Aklımdaki Deli Sorulara... 
Sustuklarıma... 
Sessiz Kaldıklarıma... 
Eğer'lerime... 
Belki'lerime... 
Ümitlerime...  
Heveslerime... 
Mutlu Ol Diye Vazgeçtiğim Düşlerime...
Yaşayamadıklarıma... 
Anlatamadıklarıma...
En Çokta Acılarıma... 
Sızılarıma...
Umutsuzluklarıma... 
Mutsuzluklarıma Sor...!
Ya da Boş Ver...!
İnanma Ömür Yapraklarımın Sen Gidince Sarardığına...
Bulutların Benimle Birlikte Ağladığına...
Güne Umarsız Başlarken, 
Hüzün Gözyaşlarını Akıtırken Yüreğime, 
Sen...!
Ne Çıkışı Olmayan Labirentlerdeki Acizliğimi Gör, 
Ne de Karanlık Dehlizlerden Yankılanan Avazlarımı Duy...

Sen Beni Boş Ver...! 
Kendi Cesaretimin Cezası Bu... 
Sorgusuz, 
Beklentisiz, 
Suskunluğuna,
Durgunluğuna Farkındalık...
Grinin Koşulsuz Hüznü,
Cesareti...
Puslu, 
Sisli, 
Gri Bir Gece de, 
Yorulan Düşüncelerimle;
Sakin,
Telaşsız Dileniş,
Yakarış,
Yokoluş...!

Nedenlerimi, 
Niçinlerimi Sorma...!
Sorarsan Söylerim...
Bulursan Beni Saklandığım Köşelerde, 
Sıcaklığını Hissedersem Avuçlarımda
Bir Bahar Esintisine Kaptırırım Kendimi...
Ümit Dolar Rüyalarıma...
Bir Kıvılcım Düşer Hayallerle Dolu Yanlarıma...
Düşlerim Sesini, 
Gülüşünü, 
Nefesini
Kaybolan Zamanın Yitik Vakitlerinde...
Hayalin Doğar Yüreğime...
Özlemim Arttıkça,
Gönül Bahçemin Gülleri Vakitsiz Tomurcuklanır...
Gecesi, 
Gündüzü Özlem Kokar Bu Şehrin...
Severim Seni Yerli Yersiz,
Hatta Nefessiz...
Saçlarım, 
Tenim, 
Ellerim Sen Kokar...
Kalmak mı?
Gitmek mi? Kaygısı İçinde Savrulurum... 

Sorma...!
Anlatamam...! 
İstediğim O Gece,
İstediğim O Hece Yasak Artık Bana...
Hayallerim Karabasan, 
Düşlerimin Hepsi Birer Kabus...
Sorma Hangi Kırgınlık, 
Hangi Söz Yaraladı Diye Yüreğini...
Anlatmak Anlamsız Olur,
Bilirim...
Ne Sen Sor, 
Ne de Ben Anlatayım...
Bırak Üstü Örtülü Kalsın...
Bırak Kapanmayan,
Zamana Sığmayan Yaralarım Tekrar Kanamasın...
Sadece Bilmen Gereken,
Yaşayamadıklarımın Gölgesine Gri Bulaşmış...
Gözlerimdeki Acı Okumaktan Yorulacağın Kadar Fazla...!

Hayat İşte...!
Mutlu Olmama Sebep Ne Varsa,
Avuçlarımdan Kayıp Gidiyor...
Değerli Hissettiren Düşlerim,
Hayallerim Sevilen Tarafından Muhafaza Edilmiyor...
Eğer Beni Konuşmadan Anlayıp,
Hissedemeyeceksen...
Ortak Değilsen Acılarıma,
Gözyaşlarım Damlarken Yüreğime,
İnanabiliyorsan Yüzümdeki Tebessümlere...
Duymuyor, 
Anlamıyorsan Kederimi,
Görmüyorsan Beni İçin İçin Yok Eden Hasreti,
Yalvarırım,
Anlamsız Sorularla Beni Yorma...!
Hala Anlamadıysan Beni,
Nasılsın Diye Hiç Sorma...!



6 Aralık 2020 Pazar

An Dediğin Kısa Zaman...

Hayatta Her Şey Hayal Gibi... 
Uyuyup Görülen Rüya Gibi... 
Her Güneşin Batışıyla Gelen Gecenin Karanlığında, 
Yani Zaman Denen Yolculukta, 
Farkında Olmadan, 
Sevgi Kırıntıları Arasında Ne Çok Şey Yitirmişiz... 
Yürüdüğümüz Yollarda Kaç Engel Gördük? 
Kaç Set? 
Saçlarda Oluşan Her Beyaz Telin, 
Alındaki Her Çizginin Bir Hikayesi Yok mu? 
Umudu, 
Hayalleri, 
Kalbi, 
Hisleri Parçalanmış Biri;
Mış Gibi Yapmaktan, 
Güçlüymüş Gibi Görünmekten,  
Yaşıyormuş Gibi Yapmaktan Yorulmamış mı? 
İnsanlar, 
Duygular, 
Sevmek, 
Sevilmek,
Hatta Bazen Mutluluk Bile Acıtmaz mı Canı?

İçimizi "Bu Kez Olacak" Diye Diye Enkaz Yığınına Çevirdik...
Bizi Aşan Sevdaları
El Üzerinde Taşımayı Öğrenmeden, 
Başımızın Üstüne Kondurduk... 
Kıymet Verişlerimiz,
Canımızı Teslim Edişlerimiz, 
Hiç Gelmeyeceğini Bildiklerimize Bağlanışlarımız Vardı Hepimizin... 
Gitmez Dediğimiz Kaç Kişi Gitti, 
Kopmaz Sandığımız Kaç Kişi Koptu Ömrümüzden? 
Bir Yüzü Diğer Yüzüne, 
Bir Sözü Diğer Sözüne Uymayan İnsanlar Üzerine, 
Bir Ömürlük Hayaller Kurmadık mı? 
Sen, 
Ben, 
O, 
Yani Herkes Bu Acıdan Bir Lokma Almadı mı? 

Gün Geçtikçe Ağırlaşıyor Acılar... 
Taşımakta Güçlük Çekiyoruz...
İşin Doğrusunu Söylemek Gerekirse;
Taşınmaz Yükleri Taşımaktan Çok Yoruluyoruz... 
Ne Zaman Hayata Tutunmaya Çalışsak,
Tuttuğumuz Yerler Hep Kırılıyor... 
Hayatı Düşe Kalka Öğrenmek İçin Çabalarken;  
Ölüm Arasında ki Sonsuz Boşluğa Sıkışıp, 
Hayatın Bir Yanda Verdikleri,
Bir Yanda Aldıkları İle,
Biraz Yorgun, 
Biraz Kırgın Öylece Kalakalıyoruz...
"Hayat" Herkesin Dilinde Ama, 
Biz Yaşamak Ne Bilmiyoruz... 
Binlerce Ses Var Kulaklarımızda Ama, 
Biz Cevap Vermekte Zorlanıyoruz...
Uzun Gecelerde, 
Karmaşık Düşüncelerle,  
Geçen Saatlerden Habersiz Yaşayıp, 
Saplanıp Kaldık Bir Çamura...
Döndükçe Batık Daha Derine...!

Güzelleşmeyecek Olan Her Şeye Bakmak Ne Kadar Ağırdı... 
Gerçekten Yaşam Hayatın İçine Sıkışmış mıydı?
Sadece Seni Sevenleri Sevmek mi, 
Yoksa Sevmeseler Bile 
İnsan Oldukları İçin Onları Sevmek miydi Doğru Olan?
Omuzundaki Sorumluluğu Bir Ömür Taşımak, 
Yüreğin Kan Ağalasa Bile Gülümseyebilmek, 
Herkese İnsanca Muamele Etmek, 
Dik Durmak, 
Aciz Olmamak,
Sadakatli Olmaktı Belki de...
Boyundan Büyük Sevmelerle, 
Asırlık Özlemlerle, 
Yaşanmış Acılar,
Yaşanmamış Hayallerle,
Anlam Bulamadığın Hiçliğin Döngüsünde, 
Anlamsız Şiirler Yazmak mıydı?
Kimsenin Bilmediği Ücra Bir Köşede, 
Hüzünleri Gizleyip, 
Kaybolup Gitmek miydi Bilinmezliğin İçinde?
Beklemek 
Düşlemek
Dünle Bugün Arasında Kalanları Hatırlamak mıydı?
Bir Bakışın İçindeki Haykırış İle;
Bazen Durmak,
Bazen Öylece Bakmak, 
Bazen Sükut 
Bazen Çığlık
Öncesi,
Sonrası Olmayan
Koskoca Bir Boşluk muydu?
Yokluğa,
Esarete,
Hiçliğe,
Mahkum Etmek miydi Benliği?
Son duraktan,
Sonsuza Açılan Yaşam Bir Nimet miydi Sahiplenilen?
Yoksa Son Nefese Kadar Yakan, 
Hasret Çektiren,
Yokluğa Savuran, 
Yılların Yorgunluğu İle,
Zamana,
Mekana Direnmek,
Gözyaşlarını Gecelere Saklamak,
İçinin Çığlıklarını Duyuramamak,
Tarif Etmesi Zor Olan Kelimeler
Hiç Okunmamış Satırlarda Kendini Bulmak mıydı?
Hasret Yükleyip Omuzlarına, 
Özlemleri Sol Yanında Yaşatmak?
Derya Gibi Ömrüne Akan Acılara,
Göz Kırpmadan Ağlamak?
Hüzünlere Sarılıp, 
Yürüdüğün Sokakların Çıkmazında Dolaşmak?
Duymasın...!
Görmesin...!
Hissetmesin Kimse Diye, 
Nefesine Her Acıyı Gizlemek?
Sahi Hayat Neydi ?
Yaşam Neydi?
Direnmek miydi?
Yalnızlığa İnat Yaşamak, 
Öğrenmekti Belki de... 
Her Şeyi Öğrenmek; 
Kendini Öğrenmek...!
Hepimiz Biliyoruz,
Hükmün Adı Yaşamdı
Peki Ya Hükümsüzlüğün Adı Neydi?
Susmayı Öğrenmek İçin Konuşmayı Unutmak mı?
Feryadına Kulak Vermeyen Sessizliğin İstilası mı?

Söylenemeyecek Şeyler Olduğu Gibi,
Anlatılamaz 
Söylenemez Şeyler de Var...
Kalem Hükümsüz Kalır,
Harflerin Düzeni Bozulur,
Kelimeler Anlamını Kaybeder,
Akıp Giden Zamanda Bulamazsın Kendini...
Çükü Bir Yoldur Bu Yalnız Başına Çıktığın...
Adım Adım Yürüdüğün,
Yürümekten Vazgeçmediğin,
Her Adımında Bir Şeyler Öğrendiğin...
Başından Sonuna Kadar Üzüntüleriyle, 
Sevinçleriyle, 
Kayıplarıyla, 
Kazançlarıyla,
Zorluklarına, 
Çilelerine Katlandığın
Saniyeler Soluksuz Koşarken Dakikaların Peşinde,
Eksisiyle, 
Artısıyla,
Acılar, 
Hayaller, 
Rüyalar, 
Umutsuzluklar,
Bazen Mutluluk,
Bazen de Mutsuzluk,
İstesen de, 
İstemesen de Ömür Teknesinde Yoğrulur...
An Dediğin Kısa Zamanda,
Yaşarsın...
Solarsın...
Zaman Geçer,
An Gelir,
Umutların,
Hayallerin,
Cevapsız Soruların;
Hayata,
Yokluğa,
Şansına,
Yalanlara,
Tarifsiz Acılara,
İnsafsızlığa Elveda Der...!