29 Nisan 2015 Çarşamba

Bu Gün Seni Yüreğimde Öldürdüm...!

Ne Zaman Islatsa Yağmur Bu Kaldırımları Buğulu Bir Hal Alır Gözlerim Sonra Süzülür Gözyaşı Tanecikleri...
Ne Zaman Ağlayıp Sızlasa Bir Yorgun Bulut Kıramaz Gönlüm Esaret Zincirlerini...
Yüreğim Saçlarımdan Dağınık Gözlerimde Ümitsiz Bir Bekleyiş, Kederler İçinde Yalnızlığımı Öğütüyorum... 
Sevgimi Ayağının Altına Paspas Etmiş Birine Aşk'ı Fısıldıyorum... 
Yüreğimi Izdırap Nameleri Yurt Edinmiş...
Ne Yana Dönsem Kaderin Acı Sillesi, Kime Açsam Elimi Kadersizliğin Ta Kendisi Umutsuzluğun Resmi, Çaresizliğin Gölgesi...
Artık Söyleyemiyorum Umut Şarkılarını...
Aramızda Koca Bir Okyanus, Önümde Fırtınalar, Ben Salıp Gitmişim Hayatımı...
Hangi Yana Savurursa Savursun Artık Önemli Değil Nerde Ne Halde Olduğum...
Çaresizim, Umutsuzum, Sancılıyım, Yorgunum, Kederliyim, Her Şey Sağır İçimde... 
Dünyadan Bezginliğim Dünyalar Kadar Eski..
Bedenim Onda Sürgün Yüreğim Bende Tutsak...
Hazan Rüzgarlarının Estiği Belirsiz İklimlerde Üşüyorum...
Rüyalarım Kadar Durgunum....
Saçlarım Anılarım Kadar Dağınık Çehrem Bir Dal Gibi Kırık...
İki Yokluk Arasında Varlığım...
İçten İçe Bitiriyorum Hayat Denilen Bu Filmi...
Git Gide Değişiyor Bir Şeyler...
Bir Şeyler Gidiyor Dönmemecesine, Ne Çocukluğumuz Kalıyor Yanımızda Ne Eski Umutlar...
Her Şey Yenileniyor, Acılar Bile...
Çekip Gidiyor Gülüşlerimiz Gidiyor Vefalı Sandıklarımız...
Yapamadıklarımız Kalıyor Yalnızlığımız Omzumuzda ve Ellerimizde Hüzün Kalıyor...
Hiç Düşündünüz mü, Mutluluk Ne Kadar Mutludur?
Ya Hüzün? 
Ne Kadar Hüzünlüdür?
Uzaktan Mutlu Görünenler Mutlu mudur Hep?
Her Mutluluğun İçinde Hüzün Yok mudur?
Ya Kanayan Bir Yara?
Diyeceksiniz Belki Bana "Neden Bu Kadar Hüzünle Berabersin Hep, İçimizi Kararttın" Diye...
Haklısınız Belki de, İnsan Hep Mutlu Olmak İster Hak Ettiği Gibi Yaşamak İster Ama Bilir misiniz Peki Işıklar Altında Sönük Kalmayı?
Ben Mutsuzum Desem Kaç Kişi Anlar Beni?
Mutluluğu ve Aşk'ı Yaşamak Zordur...
Yaşadığım Şey Aşktır Dersin Yanılırsın Mutluyum Dersin Ama Kendini Kandırırsın...
Gerçek O Kadar Uzaktır ki Aldanırsın, Aldatılırsın...
Meçhuldeyim Dersin Artık Belki Ama Bilmezsin Kendi İçinde Meçhulsün...
Yalnızsın Yürekten, Yüreğinde Seni Terk Etmiş Kendi İçinde...
O da Restini Çekmiş Kadere, Yalnızlığa, Hüzne, Aşk'a...
Alışıyorum Gittikçe Her Gün Bir Parça Daha Alışıyorum Yalnızlığıma...
Nicedir Unutmuşum Saymayı Bile Günleri Dağılıp Gitmişler Her Biri Bir Yana...
Ne Gideceğim Bir Yer Ne de Özlediğim Bir Şey Var...
Bir Sigara Yakıyorum, Bir Kağıda Bir İki Dize Yazıyorum Yerini İyi Bilen Onurlu Bir İki Sözcük...
Kımıldamıyor Hiç Ne Akrep Ne Yelkovan, Yani Tam Böyle Bir Şeye Benziyor Zaman...

Bugün Dünü Geride Bırakan Bugün, Tüm Acılara Acımalara Acımasızlara İnat Yine Bugün İşte...!

Duman Altı Olmuş Her Ayrıntı...
Her Sigara da Kendime Dönüyor Yine Düşüncelerim...
Garip Bir Akşam Saati...
Ardı Sıra İçtiğim Sigaranın Dumanında Hissediyorum Çektiğim Buhranların Acısını... 
Yoğunlaşan Duygularımı Boşluğa Haykırarak Dağıtmak İstiyorum... 
Her Şey Bir Hiçliğe Teslim Olmuş Yaşanmışlığımda... 
İç Dünyamın Dışa Dönük Yüzünde Soluyor Tüm Tebessümlerim... 
Geçmişle Gelecek Arasında Bir Yerde Takıldım Kaldım...
Seninle Sensizlik Arası Bu, Ağlayan Zaman Diliminde Yüreğim Tutuluşu... 
İçimdeki Karanlık İçler Acısı...
Gökkuşağının Kalbimdeki Renkleri Solmuş, Renklerin Hepsi Matemde...
Birazdan Asla Geriye Dönülmeyecek Bir Yolculuk Başlayacak İçimde... 
Kaybettiklerimi, Kaybedeceklerimi Kale Almadan Vazgeçeceğim Her Şeyden...
Öylesine Hızlı Hareket Edeceğim ki Tüm Geçmiş Akıp Gidecek Parmak Uçlarımdan... 
Yokluğunun Yarattığı Aşk Karşısında Boynum Bükük...
Çoktu Yokluğun, Hakkım Çoktu Ama Yine de Yoktum Sende...
Her Gün Ayrı Bir Acıyla Dolduruyorken Bavulumu Sayıyorum Son Yolculuğuma Çıkacağım Günleri...

Ne Garip Bir Duygudur Aslında Yaşamak...
Günün Ağarmasına İnat, Hala Karanlıktır Gördüklerin, Işık Yoktur, Ufuk Yoktur...
Yaşadığın Haksızlıklar, Aşk'ta ki Hayal Kırıklıkların Sarar Tüm Benliğini...
Ezilirsin Altında Hayatın...
Gözlerin Hala Islak Islak, En Hüzünlü Şarkıların Ağır Dizeleridir Dilindeki...
Kırılgandır Bazen Yaşamak...
Kah Güldürür Hayal Ettiklerin Kah Yaslara Boğulursun...
İçinde Fırtınalar Kopar ve Yürek Mücadeleden Yorgun Düşer...
Evet! Yürekte Yorgun Düşebiliyor Bazen...
Bazen Hissedemeyebilirsin Ağrılarını Veya Sevinçleri Duyamazsın Rafa Kaldırırsın Kimi Zaman Duygularını...
Sonra Kara Bulutlar Kaplar Çürüyen Bedenini Yüzün Eskir, Unuttuğun Yanların Düşer Sayfalara...

Umutların Tükendiği Saygının Bittiği Yerde Artık Her Şey Anlamsızdır Her Şey Boştur...
Öylesine Yaşarsın, Yaşadığın İçin Yaşamaya Devam Edersin...
Şimdi Öyle Bir Noktasındayım ki Hayatımın, Bir Adım Atsam Düşecek Gibiyim...
Sokağını Kaybetmiş Küçük Bir Kız Duruyor Islak Gözbebeklerinde... 
Tüm Suçları Kabul Etmişcesine Suskun Tüm Hüzünleri Hak Etmiş Kadar Durgun...
Yitik Zamanlarda Zamansızlığımı Yaşıyorum...
Penceremden Görünen Bahar Olsa da Gönlümde Kışı Yaşıyorum...
Etraf Çiçeklenmiş Olsa da Sensizliğin Ürperten Soğuğundayım...
Ellerimi Isıtmaya Çalışsam da Titriyor Bedenim...
Kırık Bir Kalp Aşk'a ve Sana Yenik Bir Ben Bir Küçük Oda Sevgim İçinde, Kilit Vurmuşum Kapısına...
Bütün Hatıralarını Kaldırıyorm Bir Köşeye, Üstüne Kilitler Vuruyorum Açılmamacasına...
İsminin Üstüne Bir Çizgi Çekiyorum Yavaşca...
Kimi Zaman Ağlayabiliyor İşte İnsan Kimseler Yokmuşçasına... 
Kaçmak Zorunda Kalıp En Sevdiğinden Gidebiliyor İşte Uzağa... 
Dakikalar Özleyişte Saatler Tükenişte Durmuş...
Çaresizliği İçiriyor Yudum Yudum...
Benden Sana Giden Tüm Sözler Mahkumiyete Girdi, Artık Hiç Özgürlüğe Kavuşamayacak Cümlelerim... 
İstesem de Özgür Bırakmayacağım Hece'lerimi...
Hiç Bir Sorunun Cevabı Yok Bundan Böyle...  
Bildiğin Soruları Cevaplamaktan Çıkışı Olmayan Labirentinde Kaybolmaktan Yoruldum...!
Eğer İle Başlayan Cümlelerin Ortasında, Keşkelerden Yorulmuş, Acabalara Boğulmuş Bir Vazgeçişteyim...
Hiç Yaşamadıklarımla, Hep Yapmayı İsteyipte Yapamadıklarımla, Daima Ertelediğin Her Şeyle Birlikte Gidiyorum. 
Seni Değil Kendimi Son Kez Uğurluyorum... 
Bazen Soruyorum Kendime; Neden Bu Sevgi, Nereden? Cevap Yok İçimde... 
Kendim Yaşamak İstedim Bu Serüveni, Belki Bu Kez Olur Dedim, Belki Şaşırtırdın Beni, Belki Hiç Uyanmazdık Rüyadan Ama Sadece Uzaktan Sevmekle Ruh Doymuyor... 
Kıskandım Seni, Tek Kabullenemediğim Paylaşmaktı, Çünkü Paylaşmak Bana Yasaktı... 
Ben Fazla Geldim, Aşkım Fazla Geldi, Sevgim Boğdu Seni Kendi Nefesiyle. 
Korktun, Böyle Bir Duygu Yabancıydı Sana, Korktun Ölesiye... 
Hazır Değildin, Zamanı Değildi Şimdi Sevmenin... 
Ben İstemez miydim Bitmesin, Ben İstemez miydim Zaman Dursun; Geçmesin, Ben İstemez miydim Devam Edelim, Bahar Doğsun Bize Ama Olmuyor... 
Bitmeli Diyor Bir Ses, Bitmeli...!
Peki Ya Yürek, Hiç mi Önemli Değil?
Ben Yine Yanlış Bir Yola mı Girdim?
Yine Yalan Bir Aşk'a mı Bulandım?
Ben Yine mi Hata Yaptım...!
Bitmek, Tükenmek, Hele de Ayrılmak Bana Göre Değildi Ama Yine de Bitiyorsa, Bitmeli İse Ne Yapılabilir ki...!
Belki de Hiç Yoktun Sen, Yüreğimin Bahara Dönmesi Sözlerinden Değildi... 
Sakladığım Fotoğraflardaki de Sen Değilsin Belki de...
Oysa Ne Güzel Düşlerim Vardı Senin de İçinde Olduğun...
Bir Akşam Çayı İçmekti Mesela, Güneş Batarken Bir Çay Bahçesinde Sessiz ve Tebessümle...
Ne Güzeldi Sana Dair Olan Hayallerim, Ne Büyüktü O Hayallerin Verdiği Mutluluk Yüreğime...
Öyle İşte...
Olmadı...

İnsan Ne Kadar Yetenekli Oluyormuş Acıyla Yoğrulunca...!

Baştan Sona Yalanmışsın, Hiç Olmamış HiçYaşanmamalıymışsın...
Belki Aldandım, Yanıldım, Yaralandım, Çok Kırıldım Ama Öğrendim, Sen Beni Kalbine Kalbinin Tenha Sokaklarına Hiç Yakıştıramamışsın...!
Sana Dair Çok Fazla Olmayan Anılarımı Duvarlarıma Astığım Bu Gün Karar Verdim Senden Gitmeye...
Sana Hoşçakal Demek Hiç Kolay Değil Ama Sen İstedin Diye İlk ve Son Kez Sığdırıyorum Dudaklarımın Sınırlarının İçine... 
Çok Kanattın, Çok Yara Açtın, Gözlerimin Mavisini Bulandırdın...
Çok Çaldın Gülüşümden, Çok Eksilttin Çocuk Yanlarımı...
Bak Şimdi Şu Halime, Yüreğim Kor Olmuş...
Üflesen Sevgini Yeniden Alevlenir mi?
Alevlense Bile Eskisi Gibi Isıtır mı?
Artık Çok Geç...!
Bak, Hayat Veren Nefesin Yüreğimdeki Koru Biraz Olsun Alevlendirse de Hemen Sönüp Küle Dönüyor...
İçindeki Canı Sarıp Isıtsa da Yüreğimdeki Kor Ağır Ağır Sönüyor...
Söndükçe Yüreğimdeki Kor Bu Can Bu Ruh Soğuyor Adeta Buz Kesiyor...
Hoyrattır Artık Sana Suskun Yüreğim...
Sözüm Geçmez Geç Kalmış Baharın Açmayan Çiçeklerine...
Gücüm Yetmez Seni Gittiğin Yollardan Döndürmeye...
Senden Kopacağım Artık... 
Sensizliğin Rıhtımında Dalgalarıyla Boğuşacağım Yalnızlığımın... 
Bir Daha Hayal Edilemeyecek Aşkının Umuduyla Kavrulacağım... 
Senden Beni Alacağım Benden Seni Söküp Aldığın Gibi Yerime Yaşanmamış Mutluluklar Bırakacağım... 
Hatırlamayacaksın Bile Gözlerimi... 
Ne Şiirlerimle Islanacak Ne de Gözlerimle Isınacaksın... 
Söz Veriyorum Hayatından Çıkacağım, Ağlatmayacağım Artık Seni..
Sürgüne Gitmeyeceğim Gözlerinin Derinliğinde... 
Şiirlerimin Ortasına Yangınlarım Düşmeyecek Bir Daha...  
Çıkardım Seni Sakladığım Yerden, Çıkardım Kendimi Kendimden ve Çıkardım İşte Sonunda Seni Yüreğimden...
Artık Benim İçin Öldün...
Bu Gün Seni Yüreğimde Öldürdüm...
Hiç Bitmeyecek Olan Seni Nasılda Küçültün...
Resmini İndirip Gözlerimden Gitmek İstiyorum, Zamanın Olmadığı, Duygu Denen Şeyin Varolmadığı, Kimsesizliğimin Hayat Bulacağı, Tek Solukluk Nefesin Bile Uğramadığı, Işıksız, Sabahsız, Güneşsiz, Yıldızsız, Canımın Canımdan Usanmayacağı, Mekansızlığın Olduğu Bir Yere Gitmek İstiyorum...!
Eskiden Sensiz Geçen Dakikalarımı Sayardım Ama Çok Birikti Sensiz Geçen Zamanım Aradan Yüzyıllar Geçince Sayamadım...
Sayacak Bir Şeyim Olmayınca Sayılmayan Bir Şeyler Arıyorum Şimdilerde...
Aslında Boşuna Bir Çırpınış Benimkisi Ya da Bazı Şeyleri Bitiremediğimin Ta Kendisi...
Bazen Mutlu Olmanı Dileyeceğim Geliyor Ama Bu Teslimiyet, Bu Sensizliğe Kendimi Salıveriş, Bu Seni Boşverivermişlik Yakışmıyor Bana...
Bak, Adın Acıtmıyor Artık İçimi..
Yok, Kandırmıyorum Ben Yine Kendimi, İnan Bana Bunlar Bir Toparlanışın Sessiz Sedasız Bir Dirilişin Dizeleri...
Bugün Seni Affedilmemelerin Pişmanlığına Bıraktım.. 
Yok Saydığım Üzüntülerime Ekledim...
Son Perdesini Çekiyorum Artık Bu Aşk'ın...
Usulca Örtüyorum Gecenin Yorgunluğunu...
Akşamın Ayaz Soğuğunda Yatağıma Yorgan Yaptığım Resmini Kaldırıyorum...
Ellerimi Hayalinden Çekip Sevda Sözlerimi Kaldırıyorum Dudaklarımdan...
Kapımı Kapatıyorum Olmayan Suretine...
Nefesimi Ayırıp Nefesinden Sana Ait Olan Gözyaşlarıımı Kurutuyorum Gözlerimden...
Unuttum Adını...!
Unuttum Yarasını...!
Unuttum Alıp Götürdüklerini...!
Ağladım Son Defa Kıymet Bilmeyişine, Beni Her Anlamadığında Anlar Bir Gün Diye Bekleyişlerime...
Işığını Senden Alan Gözlerim Bundan Sonra Senin İçin Hiç Bakmayacak...
Günden Güne Hasretinle Tutuşan Bu Ateş Artık Yüreğimi Hiç Yakmayacak...
Seninle Doldurduğum Sevda Pınarlarım Asla Senin Yönüne Doğru Akmayacak...
Dinecek Fırtınalar, Zincirlerim Kırılacak...
Sana Dair Ne Varsa Silip Atıyorum Kalbimden... 
Önce Yüzünü, Sonra Dokundukça Titreyen Ellerini Çıkarıp Atıyorum...
Göz Göre Göre, İçimdeki Düşleri Öldüresiye, Yapamayacağımı, Hep Eksik Kalacağımı Bile Bile Senden Vazgeçiyorum...!
Nasıl Hesapsız Bağlandıysam Sana, Nasıl Sevdamı Tuz Yapıp Bastıysam Yarama, İçimi Ağlaya Ağlaya Nasıl Kuruttuysam Elbet Vazgeçmenin Yolunuda Bulurum Meçhul Bir Zamanda...
Ne Acı Değil mi? 
Artık Yanımda Yürütmeyeceğim Seni... 
Adımlarımı Yalnız Atacağım Karanlığa, Yarınlara... 
Sen Diye Bakmayacağım Her Gördüğüme...
Sevmiştim Değil mi Ben Seni, Yavaş Yavaş Sevmiştim, Şimdi İse Yavaş Yavaş Unutacağım...
Yüreğim Son Çırpınışlarını Yapsa da Sen Diye Yüreğimi Hasretinle Öldüreceğim... 
Yok Oluşların Hayırlı Olsun Bana... 
Simdi Unutma Zamanı...
Seninle Büyüttüğüm, Yazdığım, Var Ettiğim Şiirlerimi ve Masalımı Unutma Zamanı... 
Titrek Ellerimle Yazdığım Şiirleri Yırttım Bugün, Ateşe Verdim Birikmiş Yazıları... 
Daha Ne Kadar Yaşarsın Bu Yürekte,  Ne Kadar Acı Verirsin, Ne Kadar Yüklenirsin Ruhuma, Daha Ne Kadar Ağlarım Bilmiyorum...
Sonu Geldi Artık, Yüreğimi Susturuyorum...
Neyin Bedelini Ödüyorum Bilmiyorum Ama Artık Yıldızlar Olmayacak Hayatımda, Kapkara Bir Çığlık Gibi Geçecek Zaman Buralarda...
Kaldırımlara Yağmur Çiseleyecek Benim İçime Acı...
Bir Sancının Faili  Olacak Acılarım...
Yarını Olmayan Bir Meçhulü Oynuyorum Beklentisine Küsmüş Bir Çocuk Gibi..
Sen Beni Öldürürken Ben Hep Tetikte Duran Bir Yürekle Seni Yaşattım...
Sevginle Çoğaltırken Beni, Sevgisizliğinle Sefil Edendin..
Ben Seni Gecikmiş Bir Baharda Koklayıp İçime Basmış Olsamda Sen, Bahar Tadını Çoktan Kışın Dönüşümüne Çeviren Oldun...
Sanma ki Utancımdan Başımı Yerden Kaldıramayışım... 
Sadece Seni Sevdiğim İçin Boynumdaki Pişmanlığım Çok Ağır...!
Ben Uğruna Döktüğüm Gözyaşlarıma Çektirdiğin Acıları Değil, Gururumu Onurumu Ayaklarının Altında Ezdirişime Çiğnetişime Ağlıyorum...!
Gözlerim ve Bedenim Beni Affeder Biliyorum  Ama Ya Gururum Ya Onurum?
Onlar Beni Hiç Ama Hiç Affetmeyecekler Biliyorum...!
Şimdi Yokluğunu Siyah Bir Elbise Gibi Giyinip Kuşanma Zamanı...
Bu Gün Yüreğimde ki Hüznün Hasat Zamanı...
Yine Yeniden Seni Sevdiğim İçin Sevdamdan, Aşkımdan, Hasretlerimden, Özemlerimden, Hayallerimden, Düşlerimden, Gururumdan, Onurumdan Özür Dilerim...!
Bu Aşk Gönlüm Son Günahı Gözyaşlarımı Damla Damla Son Kaybedişim, Gururumu Onurumu Ayaklarının Altına Son Serişim Olsun...!
Bundan Sonra Savaşım Kendimle, Savaşım Sevgimle, Savaşım Bilinmeyenimle...
Bir İnsan En Fazla Kaç Kez Ölebilir ki?
Ben Zaten Yaşarken Ölmüşüm...
Kendimi Akışına Bıraktım Hayatın...
Nereye Götürürse Orada İneceğim ve Son Durakta Bir Bekleyenim Olmayacak... 
Çok Yorgunum Yaşadığım Aşk Arbedesinden Sonra...
Bazen Diyorum Keşke Sevmeseydim Bu Kadar...
Bazen Komik Geliyor Gönlünün Kapısında Sabahladığım Geceler...
Yalnızlığı Benimsemişken Yüreğim, Gözlerim Alışmışken Ağlamaya, Sevmeye Tevbe Etmişken Nerden Çıkmıştın ki Sen?
Neden Gelmiştin?
Gözlerime Bir Kere Bakıp Gitmek İçin mi?
Yüreğimdeki Yalnızlığı Bir Hafta Bir Ay Yok Edip Sonrasında Sensizliğe Mahkum Etmek İçin mi?
Sırf Ben Tevbebi Bozup Seni Sevmem İçin mi Gelmiştin?
Yoksa Yüreğimin Kapılarını Açmam Senin İçin Ağlamam İçin mi?
Sen İzin Vermiştin Oysa Gözlerimde Gözlerini Yaşatmama...
Gülüşlerinin Gülüşlerim Olmasına...
Senin İçin Şiirler Yazmama...
Senli Gelecekleri Hayal Etmeme...
Şimdi Sana Ağlıyorum...
Gecelerin Koynumda Sabahlıyorum...
Yürümüyorum, Koşmuyorum, Ağlarken Hıçkırmıyorum, Sessizce Kan Kusuyorum ve Usul Usul Kanıyorum İçimden...
Bak İşte Ağladım Bitti, Ben Bittim ve Ben Tükendim...
Biten Yalnız Ben Değildim Şu Ömre Sığdıramadığım Sevgin, O da Bitti, O da Tükendi...
Şimdi Çok Düşündüm ve Koydum Son Noktayı...
Kilitledim Aşk Kapısını...
Şimdi Hayatımda İki Şey Var...
Sigaram, Birde Gönül Yaram...
Kabulümdür Issız Geceler, Sessiz Heceler, Yaralı Düşler, Matem Dolu Mevsimler...
Düşmeme İzin Verdiğin Bu Çukurda Artık Bir Harfim Yok Sana Dair...
Ruhumda Açtığın Yaraların Nasıl Olduğunu Sormak İçin Bile Çok Geç Kaldın...
Oysa Kısa Bir Cümlen Yeterdi Yılların Acısını Silmeye... 
Artık Çalınmaya Müsait Bir Ruhun Var Bedenimden ve Sana Verdiklerimden Çok Uzakta Duran... 
Her Şeye Rağmen Seni Sevmek Güzeldi... 
Sevgimi Yazdığım Şiirler, Yüzüme Düşen Bir Yağmur Damlasıyla Beraber Yıldızsız Gecelerde Ürkerek Uyanmak Güzeldi...
Soğuk Sabahlarda Gökyüzüne Baktığımda
Sana Benzettiğim Güneş, Her Gün Batımında Seni Daha Çok Sevdiğimi Anlamam ve Seni Sevdiren Her Gün Batımı Güzeldi... 
Seni Düşünmek Yanmak Gibi Bir Şeydi Cehennem Ateşinde... 
Yorulmadan Koşmaktı Boşa Geçen Yılların Peşinden...
Ay Işığını İzleyip Ağlamak, "Neden Ağlıyorsun?" Diye Sorulduğunda "Ağlamıyorum!" Deyip Kaçmak, Karanlıklarla Kucaklaşmak, En Sıcak Akşamlarda Bile Donarcasına Titremek, Adını Mırıldanarak Şiirlerde Ölmek ve Çektiğim Tüm Acılara Rağmen Sevilmemek Güzeldi... 
Unutmadan; Bir Gece Yarısı Uğrunda Ölmek, Seni Sevmek Kadar Olmasa da Çok Güzeldi...
Varsın Giderken Dökülen Bir Avuç Gözyaşı Olsun Gözlerimden, Varsın Yıllarımın Sana Ait Olan Kısmı Heba Olsun... 
Sensizliğin Duvarına Son Kez Yaslanırken Bir Haykırışın Sesini Duy... 
Çünkü Sende Biliyorsun ki, Benim Gibi Kimseler Sevemez Seni...

Neden Hep Sonbahar Bana Kalan? 
Suçum Neydi Yada Neydi Bende ki Farklılık? 
Seni Sevmem En Büyük Aykırılıktı...
Senin Aşkın Bana Haramdı...
Günahtı Gözlerin Ama Ben Hep Sevap İşledim...
Sen Beni Sevmeyi Beceremesen de Ben Bu Küçücük Yürekte Seni Besledim...
İstedim ki Günah Olma, İstedim ki Sevabıma Ortak Ol... 
Seni Sevmek, Uzun Sonbahar Gecelerinde Uzun Bir Yolda Sarı Yaprakları Alıp Ayağının Altına...
Umuda Koşabilmekti...
Bir Uçurumdan Taş Bırakmaktı Boşluğa...
Kafanı Öne Eğerek Bir Düşüşü İzlemekti Bir Bakıma...
Zor da Olsa Bulmaktı İşte Karanlıkta Son Bir Umut...
Dilim Varmıyor Artık Söylemeye, Ağarmış Saçlarım ve Titreyen Ellerimle "Unutamadım Seni, Nerdesin?"Diye...
Gidiyorum Sonu Belirli Olmaya Bekleyişlere Ama Unutma ki Kelebekler Bilirken Ateşin Sonu Olacağını Yine de Sarılırlar Ona Bir Sevgili Edasıyla...
Bu Son Şiir Yazdığım, Belki de Veda, Attığım Son İmza Yüreğine... 
Ve Son Damla Şimdi Düştü Düşecek Gözlerimden... 
Koca Bir Hayat Bırakıyorum Sana...
En Çok İstediğin Yokluğumsa Eğer Yok Olacağım Gün Batımında... 
Bu Son Şiir, Dün Kopardım Henüz Dolduramadığım Sayfaları... 
Bitti Sözlerim, Umutları Yaktım, Dünleri Aldım, Yarınları Dilediğince Sana Bıraktım... 
Sev Diye Yalvarmıyorum, Bu Sefer Sana Gel Demiyorum İşte...!
Uçurumun Kıyısında Ölümü Beklerken "Umut" Diye Seslenmiyorum Sana, Yada Hapsolduğum Gecelerde Çıkıp Gelmeni Beklemiyorum...
Sandığım Bir Ömürdü Belki Ama Sana Saatler Bile Uzun Geldi...
Bana Verdiğin Bir Kaç Dakika Diğer Aşklarını Geciktirdi...
Sevgin Kurumuş Bir Çiçek Şimdi, Kağıtlarda Kalan Şiirler...
Boynumu Büktüren Sözlerine, Avuçlarımda Eriyen Yaşamadığım Yıllarıma, Seni Düşündükçe Çoğalan Sevgime, Özlemlerime Elveda...!
Çektiğim Acıları Sana Bırakıyorum, Bir Ömür Onlarla Sarmaş Dolaş Kal...
Hayatın Boyunca Benim Gibi Terk Edilişlerle Vedalarla Kal...!!!

Hüznün Ardına Sığınmakla Kapanmıyor Açılan Yaralar...

Kirpiklerimin Diplerinde Biriken Yaşların  Sorgusuz Sualsiz Hesapsızca Akmasına Engel Değil...
Fazla Bunca Şey Bana Taşıyamayacağım Kadar Fazla...!
Anlatamadım Daha Doğrusu Uğraşmadın Beni Anlamaya...
O Bilindik Sözlerle Geçiştirdin Her Zaman... 
Her Zaman Bencildin Her Zaman Acımasız...
Kıydın İşte Sonunda Bana Acımadan...
Sonunda Işığım Söndü, Karardım... 
Koyu Karanlıklardayım...

Bu Yazı Bitsin Artık...!

Yalanlarla Bitsin... 
Baştan Sona Yalandı Nasılsa... 
Parçalanmışlıkların Alınmak İstenmeyen Öcüyle, Kelimelerin Güçsüz Yüklenişleriyle Bitsin, Nedensiz Bitsin...!
Ben Bilmiyorum Hala, Bu Sensizlik Yakıştı mı Bana? 
Üstüme Giydirdiğin Bu Kapkara Sensizlik Yakıştı mı Gerçekten Bana...?! 
Aklıma Takılan Her Bir Soru Delip Geçerken Ruhumu, Soruyorum Beni Neden Katlettiğini...! 
Biliyor musun Sensizde Geçer Hayat, Hüzünle Izdırapla Biter Elbet Yanında Beni de Götürerek...
Düşünüyorum Bazen Hakettim mi Bunları, İnan Cevabını Bulamıyorum... 
Ama Şunu Bil ki; Ben Artık Yana Yana Köz Olmuş Bir Sevda Kalıntısından Başka Bir Şey Değilim...
Ve Sen Bundan Böyle Ne Günahsın Bana Nede Sevapsın Sevdama...!!






23 Nisan 2015 Perşembe

Hiç Unutulmayacak Olan Sevgiliye İthafen...

Hayallerin Silindiği, Kelimelerin Düğümlendiği Bir Hayata Sıkışıp Kalmışım Sanki, Sıkışıp Kalmış Umutlarım Küçük Bir Odaya, Penceresiz Soğuk Duvarlara...
Bir Sıkıntı Var İçimde Çözemediğim Bir Baş Ağrısı... 
Aşk, Dert, Keder, Özlem, Hasret ve Sonu Derin Yalnızlık... 
Sevdayı Aramaktan Bitap ve Bir O Kadar da Yorgunum... 
Eski Neş'emi Arayıp Bulamamaktan Derdimi İçime Atıp Yaşamaktan Kendi Kendime Sevdamı Yaşamaktan Yoruldum...
Ne Kadar Erken Olursa Olsun Hep Geç Kalmaktan Kendimi Avutmak İçin Çırpınmaktan Kağıtlara Sonsuz Sevdamı Yazıp İki Kelimeyi Birleştirip Derdimi Anlatamamaktan Yoruldum...
Duvarıma Vurup Bana Geri Dönen Çığlıklarımdan, Ellerimden, Tenimden, Kendimden Yoruldum...
Kendi Kendime Düşüncelerimle Kavga Ediyorum... 
Kaybetmenin Korkusu Yüreğime Yerleşmişken Söylemekten Çekindiğim Her Şeyi Sayfalara Döküyorum... 
Anlatamadığım Onca Şeyi; Bu Yazıda Anlatıyorum...
Hüzünler Vardır Bilirsin Sevgili...
Bir Yüzü Acı Dolu Bir Gülüştür Öte Yüzü Ateştir...
Yitik Bir Söz Olur, Kalır İçinde, Kurşun Gibi Taşırsın Göğsünde, Ürkek, Çocuksu, Garip, Durdurulmaz Çığ Olur Yüreğin...
Acıyı Bilirsin Sevgili...
Açılmaz Kimselere İnceden Bir İç Kanamadır...
Gelmez Olur Beklediğin Gelse de Görmez Olur Anlamını Yitir Kelimeler, Kalemin Bile Tanımaz Parmaklarını...
Konuşurken Kuramadığın Kelimeleri Kurmak, Yazılamayacak Duyguları Yazmaya Çalışmak, Olmayacak Umutlar Beslemek Olacakmışçasına, Her Şeye Değecek Birine Değer Vermeye Çalışmak Sevdanla, Tutulmak Hayat Ondan İbaretmişçesine Çok Zor ve Bunlar Anlatılmadıkça Veya O Anlayamadıkça "Hiç Bir Şey" Demektir...!

Bir Bardak Demli Çay, Bir Paket Sigara, Kağıt, Kalem ve Karşımda Sensiz Bir Günü Daha...
Acı Katlanılmaz, Saatler Geçmez Sansam da Böyle Günler de Geceye Varıyor Nihayete...
Rüzgar Asi Değil, Aksine Tatlı Tatlı Esiyor, Ortalık Sessiz, Her Şey Böylesine Güzel İken Deli Oluyorum Yüreğime Çöreklenen Hüzne...!
Sonra Acının Kaçarak Değil, Çekerek Biteceğini Anlatıyorum Kendime...
Sevmenin Daha Doğrusu Delice Sevmenin Bir Bedeli Olduğunu Fark Ediyorum, Severken Ödeyeceğimi Hiç Düşünmediğim...
Sensiz Çıktığım Yolculuklar Uzun, Yaşadığım Sevinçler Kısa... 
Sağım Olmazlar, Solum Sen... 
Sensiz Geçen Her Günün, Her Saniyenin Dayanılmaz Azabı Delip Geçerken Yüreğimi Kanattıklarınla Çaresizliklerdeyim... 
Bir Veda Cümlesi Kurabilmek Adına Bütün İç Çekişlerim...
Zaman, Ayrılıklarda Neden Bu Kadar Geç Akıyor Ya da Niye Bana Böyle Geliyor?
Unutanlar Nasıl Unutuyor?
Ben mi Seni Çok Sevdim, Yoksa Unutanlar mı Hiç Sevmemiş?
Her Saat Bir Gün Gibi Geliyor Yokluğun Bana ve Gün Bir Asır Gibi Geçiyor Sensiz...
Şimdi Burada Olsan Çok Kızardın Bana "Bu Kadar Sevme Beni!" Diye... 
Sensizliğe Attığım İlk Adımımdan Bu Yana, Çok Şey Değişmiş Hayatıma Dair... 
Hüzün Olmuşum Kimi Zaman, Yaşlara Bürünmüşüm, Bazen de Kimsesizlikler İçerisinde Çığlıklar Atmışım; Niye? Diye... 
Adını Her Anımsadığımda Yüreğimin Sıkışmasına Engel Olamamışım, Kelimelerimin Düğümlenişine Anlam Verememişim...
Bu Bilinmezliğin Beni Çaresiz Bırakmasına Dayanamamış Yüreğim... 
Uzun Bir Sevda Masalı Bu, Anlatırsam Sayfalara Sığmaz, Saatlere, Günlere, Düşlere Sığmaz...
Hangi Mutluluk Yakışır Bu Masalın Sonuna Ya da Hangi Kalp Kırıklığı Henüz Karar Verebilmiş Değilim...

İkinci Bir Dünyam Var Benim, Gündüzleri ve Geceleri Yaşanan... 

Blog, Sen, Yürek Kalemim, Biraz Hasret, Biraz Umut...
Ne Zamandır Bu Böyle...
Mevsimler Değişti Durmadan Hiç Değişmedi O Dünya... 
Biliyor musun Bu Sana Yazdığım 791. Şiir... 
Tükettin Artık Dağarcığımı, Seni Başka Türlü Düşleyecek Tek Bir Kelimem Dahi Kalmadı...
Yüreğimin Tozlu Sayfaları Açılmamak Üzere Kapanırken, Yaşattığın Her Şey Adına Son Bir Defa Daha Yazıyorum...
Sana, Senin İçin Söylemek İsteyipte Söyleyemediklerimi, Dışarıda Usulca Yağan Yağmura Gözyaşımla Sessiz Haykırdığım Feryatlarımı, Bana Hiç Vermediğin Sevgini, Hep Kendine Sakladığın Bencilliğini Yazıyorum...
Başka Ellerden Bana Savrulmuş Bir Toz Bulutu Olduğunu, Gözlerimdeki Işıltının Aynı Zamanda Gözyaşlarımın Birinci Derece Faili Olduğunu, Kimi Zaman En Büyük Acım, Ama Her Şeye Rağmen Mutluluğumun En Önemli Sebebi Olduğunu Yazıyorum...
Yokluğunun Kaçıncı Günü Saymadım, Tek Bildiğim Bilinmez Bir Yerdeyim...
Nereden Başlamalıyım Bilmiyorum...
Aynı Evde, Aynı Odada, Aynı Vakitlerde Ben Yine Aynı Şeyi Yapıyorum, Seni Düşünüp Seni Yazıyorum...
Bedenime Ağır Gelenleri Kelime Kelime Döküyorum Sancılarımla... 
Ayrılıkları Acıya Yüklüyorum Usanmadan...
Anlamsızlığa Yeni Anlamlar Yüklerken Yalnızca Yalnızlığa Anlatıyorum Kendimi...
Bir Uzun Yol Oluyor Kalemden Süzülen Her Harf ve Sonrasızlığın Deminde Keder Dökülüyor Sayfalara...
Hani Damlalara Karışıp Aksın İstersin Ya Gözlerin İşte Öyle Bir An, Sana Haykırıyorum Hece Hece, Düğümlüyorum Çığlıklarımı Kalemime...
Ellerini Tutan Parmaklarımı Sıkıyorum Kırmak, Kanatmak İstercesine ve Sessiz Bir Sitem Gönderiyorum Seni Tanıdığım Güne... 
Geceler Tükendi Günler Bitti Bir Kalemim Bırakmadı Yokluğuna Hitab Etmeyi...
Sensizlik Koydum Aklımdaki Her Çıkmazın Adını...
Saatler Dursun İstedim Verdiğin Sancıyla Acılar Hafiflesin İstedim, Senin Yüreğinden Başka Sahip Bilmedim...
Hasretin Kavurdu Kül Etti Ama Seni Özlemekten Hiç Pes Etmedim...
Bugünlerde Pek Çok Şeyi Bilemez Oldum, Ben'i Mesela, Bilmiyorum Kendimi...
Neleri Göze Aldığımı, Nelerden Vazgeçtiğimi, Nelerden Vazgeçemeyeceğimi, Bazen Bilmiyorum...
Her Şeyi Geçtim de En Çok Anlayamadığım Konuda Sensin...
Ne Yaptın, Nasıl Yaptın da Bunca Karmaşıklığımın, Bilinçsizliğimin İçinde 
Geldin de Aklımın Baş Köşesine Durdun, En Önemlim, İlk Düşündüğüm Oldun, Bulamıyorum Bunun Cevabını Ben...

Hani İnsan Bazen Güzel Sözler Duymak İster...

El Ele Dolaşırken Duygu Dolu Bir Şiiri Dinlemek Sevgiliden, Rüzgarın Ilık Esintisinde Kalıcı Aşklara Dair Ne Varsa İçini Dökmek İster, Sevdiğinin Gözlerinde, Aşk'ı Okumayı Bekler... 
Adını Her Yere Yazmakla Başladı Seni Sevmek... 
Geceye İnat Karanlığa Seni Çizdim, Gözlerini Beyinime Kazıdım Yıldızların Sayısı Kadar İsmini Ezberledim...
Renk Değiştirmeden Kaleme İnat Seni Yazdım Bitmeyen Bir Kitap Gibi, Okurken Kelimelerde Seni Bulmak İsmini Duyunca Heyecanlanmak İçin... 
Sen Kelimelerinle Gelmiştin Bir Haziran Gecesi Bana ve Usul Bir Sessizlikle Yanaşmıştın Yalnızlığımın Kıyılarına...
Boş Bir Sayfa Gibi Ömrüme Yazılmayı Bekliyordun, Yazdıkça Bitmeyen Ya da Bittikçe Daha Çok Yazılan...
Senden Öncesini Yaşamamış Gibi, Sanki Yıllardır Senin Gelmeni Beklemiş Anlamsız Bir Hikaye İdim Baştan Sona...
Bir Nefes Alış Veriş Süresinde Sevmiştim Seni...
İçime Çekmişim, Her Hücremde İzin Kalmış, Her Şeyim Sana Dair Olmuştum...
Solgun Düşlerime Yine Yeniden Hayat Veren, Ruhumu Fethedip Damarlarımda Dolaşan, Yüreğimde ki Sessizliğe "Haydi Uyan!" Diyen, Dipsiz Karanlıklarıma Işık Veren, Yangınlara Mahkum Bedenimden Yaralı Geçmişten Beni Alıp Çıkaran, Parçalanmış Düşlerimi Bir Araya Toplayan Sendin...
Sendin Umuda Çıkan Yollarım Toprağıma Yağan Yağmurum Hayatıma Doğan Gökkuşağı Sendin...
Aşk'tı Bu; Sessiz ve Sakin Öyle Derinden Gelen Bir Şey, Duygularımın Hakim Olduğu Ruhumun Yönettiği... 
Öyle Sarmıştı ki Bedenimi Her Şey Anlamını Değiştirmişti...
Geceler Sensiz Çekilmeyecek Kadar Uzundu...
Beklediğim Sendin Yıllar Boyu...
Sığınağımdın...
Şımarabileceğim Yürektin, Aşktan da Öteydin Benim İçin...
Hiç Bir Şey Yetmedi Senli Sensizliğimi Avutmaya, Ne Kalem, Ne Kağıt, Kelimeler Bile Yetmedi Sana Olan Sevgimi Anlatmaya... 
Sevmek Belkide Bana Hiç Bu Kadar Yakışmamıştı Ya da Seni Sevmek Hiç Bu Kadar Güzel Olamamıştı...
Hiç Bu Kadar Yormamıştı Seni Beklemek Öylece, Dört Duvar Arasında Adını Sayıklamak Gecelerce...
Bir Masal Oldun Bende, Ömrüme Susuşlar Dağıtan...
Ben Sana Harf Harf Çoğalırken Sen Hep Sustun...
Sen Sustukça Ben Sonu Olmayan Cümlelere Başladım...
Haykırışlar Biriktirirdim, Her Kelimemle Sana Düştüm...
Sen Sustukça, Kalemim Sana Çoğaldı, Sana Ağladı ve Sende Can Yitiği Oldu...
Yürek Mürekkebim Tükendikçe Acıdı İçim...
Hüzünlere Sarılıp Sana Ağladım, Sana Yazdım, Yazdıkça Daha Çok Kanadım...
Ben Sana Yolcuydum, Yolumu Sende Kaybetmiştim, Tüm Hücrelerime Sen Yazılmıştın... 
Aklıma Her Düşüşünde Yine, Yeniden Seni Çizdim Vücudumun Her Karesine...
Seni Tanıdıkça Kendimi Tanıyamaz Hale Geldim... 
Acı Çektim, Geceleri Sessizce Ağladım Yastığım Islandı...
Sadece Soğuk Duvarlar Dinledi Hıçkırıklarımı, Kimse Duymadı, Bilmedi... 
"Seviyorum" Dediğin İnsan Özlemez mi Yokluğunda? 
Ben Senden Başka Hiç Kimseyi Özleyemedim Henüz...
"Seviyorum", Bu Söz Senden Başka Hiç Kimsede Anlam Bulamadı... 
Nasıl Bir Şeydin ki İliklerime İşledin, İçime Kazındın... 
Kurtulmak İçin Her Çırpınışımda Daha da Derine Battın...
Bugüne Kadar Bir Çok Şeye Direndim Onca İnsan, Onca Hastalık, Onca Kötülük, Hiç Bir Şey Senin Kadar Zorlamadı İrademi, Hiç Biri Senin Kadar Uzun Takılıp Kalmadı Hayatımda... 
Sayende Bana Hiç Bir Acı Koymuyor Artık Biliyor musun?
Kim Gitmiş Kim Kalmış Hiç Umurumda Olmuyor...
Farketmiyorum Hayatımda Olanları, Ölümler Bile Acıtmıyor Canımı...
Sen Beni Yaşarken Ölmeye Mahkum Ettin...
Mutluluğumu, Rüyalarımı, Umutlarımı, Sevgimi Aldın Gittin...
Yaşayacaklarım Varken Yaşama Sebebimi Unutturdun...
Sevmenin Kafi Gelmediği ve Sıcak Bir Dokunuşa 
İhtiyaç Duyduğum Bu Zamanlar da Yanımda Olmayışının Ezikliğini İçimde Hissettim...
Ufuk Kadar Uzak Olduğunu Hissettiğim An Mahşer Yerine Döndü Yüreğim...
Hangimize Yanmalıyım Bende Bilmiyorum...
Yolumu Şaşırmışım...
Nereye Gitsem Karşımda Hasretin Var...
Sana Sahip Olamamanın Acısı Vuruyor Yüreğimin Duvarlarına...
Nefes Almak Zorlaşıyor ve Boğuluyorum...
Sıcak Bir Çift Kol Ararken Sensizlik Bürüyor İçimi...
Sen, Giderken Benden Bendeki İzlerini Silmeyi Bende Bıraktıklarını Almayı Unuttun...
Sen, Giderken Sen Hala Bendeydin, Çalan Bir Şarkının Sözlerinde, Sensiz Geçen Gecelerin Sabahındaki Hıçkırıklarda, Bir Çay Bahçesinde Birlikte İçilen Bir Fincan Kahvede, Beraber Yakılan Sigaralarda Unuttun Bizi...
Sen Giderken Seni Bende Unuttun Sevgili...
Şimdi Gidişlerin Yarın Bırakmış Beni...
Aslında Biliyordum Gideceğini İlk Geldiğin Gün Hem de... 
Aşk Bu Ya, Gitme Diyemeyeceğim Gibi Gelmede Diyemedim, Diyemezdim... 
Biraz da Olsa Benim Olman, Biraz da Olsa Bende Kalman Yeterdi Belki de...
Hiç Benim Olmamandansa Yeterdi Belkide Yalan Olduğunu Bilerek Yaşamak, Birazcıkta Olsa Aşkı Senle Tatmak... 
Tüm Bildiklerimi, Tüm İnandıklarımı Unutmak İstediğim İçin Açtım Kapılarımı Belkide Sana...
Yaşamadığım Bir Şeyi Tatmak, Bir Güne Bir Ömür Sığdırmak İstedim Belki de... 
Hiç Mutlu Son Yaşamamıştım Onun İçin Belkide Açtım Sana Tüm Kapılarımı Deli Cesaretimle, Mutlu Sonla Bitmeyeceğini Bile Bile... 
Sensiz Seni Yaşamaktansa Seni Hiç Bilmeden, Seni Hiç Tatmadan Bir Ömür Yaşamaktansa, Senli Geçen Kısa Bir Zamanın Ardından Son Bulmak İstemişimdir Belki de... 
Belki de Hiç Bir Şey İstememişimdir, Belki de İstediğim Tek Şey Sendin... 
Sen Hep Vardın, Benim Acıdan Yok Olduğum Zamanlar Bile Sen Hep Vardın... 
Seni Hep Sevdim Ben, Ama Uzaktan, Ama Yanıbaşında, Ama Düşüncemde, Ama Kalbimde, Olanca Gücümle, Tüm Hücrelerimle, Her Şeyimle Sevdim Seni... 
Her Şeyimle Sevdim Seni, Varoluşumun Sebebini Sana Dayandırarak, Her Yaşadığım Anı Acı Bile Verse Kar Sayarak... 
Zordu Sesinden Uzak Yaşamak, Zordu Sana Dokunamamak... 
Her Gün Hep Kendimi Kandırdım Gelmemenin Sebebinin Ben Değil de Başka Şeyler Olduğunu Düşünerek... 
Hep Kendimi Kandırma Oyunları Oynadım Çocuklar Gibi Gülerek...

Sen Yokken Çok Şey Değişti Aslında... 

Hiç Bir Şey Eskisi Kadar Huzur Vermiyor Kalbime, Ruhsuz Yürüyen Bir Bedenim Var Sadece...
Hayat Vurdumduymaz Olmuş Bana, ve Her Yeni Bir Günde Daha da Acımasız Oluyor... 
Eskisi Kadar Koymuyor Gitmeleri, Arkalarından Bakakalmıyorum...! 
Daha Çabuk İnciniyorum, Daha Az Gülüyorum... 
Tedavilerimin Etkileri Sırtıma Yük Bindirmiş Gibi Gittikçe Ağırlaştırıyor Bedenimi... 
"İyileşeceksin, Her Şey Yoluna Girecek" Diyorlar, Ben İse Her Geçen Gün Daha da Çıkmazlara Batıyorum... 
Ne İstediğimi Yıllardır Bilmiyorum, Öylesine Bomboş Tüketiyorum Ömrümü... 
"Ne Yaptım Ben Bu Kadar Acı Çekecek?" Diye Sormadan da Edemiyorum...
Gücüm Tükeniyor İmkansız Olan Seni Yaşarken, Dibe Vurmuş Gibi Hissediyorum Benliğimi...
Bütün Anılar Parçalar Halinde Etrafa Saçılmış... 
Yalanlar, Gerçekler, Duygular, Kavramlar Birbirine Karışmış...
Yavaş Yavaş Çürüyor Bedenim Sensizlik Değdikçe Tenime... 
Yavaş Yavaş Ölüyorum ve En Çok Sessiz Verilen Kararlardan Korkuyorum...!
Bu Aralar En Çok Kendimden Korkuyorum Anlayacağın ve Bundandır Sanırım Susup Beklemem Gerektiğini Bildiğim Halde Sabırsızlanıp Sana Yaklaşmalarım...
Tek Başına Savaşmak Yoruyor İnsanı Bak... 
Seni Dinlendirmeye Çalışırken, İçime Dönüp Baktığımda Yorgun Bir İhtiyar Kadın Görüyorum… 
Ki Ben Hep Güçlü Bir Kadındım, Demiştim Sana, Beni En Çok Senin Çıkmazların Yorar... 
Sana Kadar, Sanırdım ki Her Şeye Bir Çözüm Bulurum, Sende Elim-Kolum Bağlı Kaldı Hep...
Sana Yasaklanan Bir Efsaneydi Ruhum ve Ben Sende Yüzlerce Kez Ruhumu Unuttum, Ben Senin Ellerinde Yüzlerce Kez Ruhumu Acıttım...
"Seni Seviyorum" İşte Sadece Bu İki Sözcüğü Söylemen İçin Bekledim Seni Yıllarca...
Her Şey Geçti Günlerimden Bir Sen Geçmedin, Bir Senden Geçemedim... 
Sel Oldun Aktın Önce Ruhumda, Bir Vuslattın Sonsuzdun Aklımda, Dileğimdin Hep Bağrımda, Gece Sessizliğinde Yakarışımdın Yaradana... 
Senden Öğrenmiştim Ben Her Şeyi, İlk Görüşte Aşkın Ne Olduğunu, Sevginin Büyüklüğünü...
Ellerinden Öğrenmiştim Dokunabilmeyi, Bir Dokunuşun Nasıl İç Yaktığını, Resimlerine Bakıp Avunmayı, Sana Ancak Du'alarla Ulaşmayı... 
Mutlulukların En Doyulmazı Seninle Başladı, Sevgilerin En Tükenmezi Seninle Doldu İçime... 
Seninle Yaşadım Aşkların En Eksilmezini, Anıların En Unutulmazını... 
Sonra Acılar, Çaresizlikler, En Kahırlı Ayrılıklar Geldi Seninle... 
Senden Uzak Kopkoyu Zifir Geceler, Bitmek Bilmez Upuzun Günler ve Bir Sessizlik Geldi ki Anlatılamaz... 

Sitemim Sana Değil Sevgili; Seni Sevmekte, Söküp Atmamakta Direnen Şu Deli Gönlüme...

Ondandır Kendimi Kahredişim, Ondandır Dibe Girişim...
Aşk mıydı Aramızda ki Sevgili?
Sen de Beni Birazcık da Olsa Sevdin mi? 
O Kısa Zamana Sığdırabildin mi Birazcık da Olsa Sevgini?
Neden Geldin ve Niye Gittin Sevgili?
Neydi Benden İstediğin ve Neyi Veremedim Sana? 
Bir Yanın Eksik Gelmiştin Bana, Tamamlamaya Çalıştım, Eski Acıların Yüreğini Yakmasın İstedim, Sevildiğini Bil İstedim, Yanlış mı Ettim? 
Sevmemeli miydim Seni Bu Kadar?
Basit Bir Aşk mı Olmalıydı Sana Beslediğim?
Seni Bir Kalemde Silebilmeli miydim Sevgili? 
Hala Acın Var Yüreğimde..
Hala Gecelerde Senin İçin Gözyaşı Akıtmadan Uyku Girmiyor Gözlerime...
Sen Sevilmeyi Hak Edensin Sevgili, Peki Ben, Ben Hiç Hak Etmedim mi? 
Evet Gittin Sevgili Bitirmek İçin Silinmek İçin Gittin Ama Ben Senin Kadar Güçlü Değildim Bitiremedim, Silemedim Ben Sadece Seni Sevmeyi Bildim, Deliler Gibi Sevmeyi...

Lütfen Anla Beni! Diyemiyorum Bak, 
Gel Diye de Yalvarmıyorum, Üzgünüm Demekte Yetmiyor Artık... 

Aşk Hep Acı Verdi, O Bana Küstü Daha Doğduğumda...
Perdeler Kalkıyor Artık Gözlerimden, Kalbim Son Kez Kapanıyor Sevgiyle... 
Sanıyorum Sonsuza Dek Alacağı Son Sevgi Bu, Kalbimin Seveceği Son Sevgi...
Simdi Sevinmeli mi Yoksa Kaderime Ağlamalı mı Hala Kestiremedim...
Gözümden Akan Yaş Sevinçten mi Çaresizlikten mi Hala Bilemedim...
Seninle İlgili Her Zaman Cevapsız Sorularım Olmuştu Zaten, Çıkmazlarım Hep Sana Dair İdi...
Ben Kendi İçimde Büyüttüğüm Gerçeklerle Gelmiştim Bugüne, Şimdi Yanılmış Olmayı Görmem Ne Acı...
Biz ki; Çıkamadık İnsanların Karşına Duramadık Dimdik... 
Biz ki; Yenemedik En Basit Engelleri, "Aşk!" Yetmedi, Yetemedi...
Bilmiyorum Sevgili Sen mi Haklıydın Yoksa?
Bu muydu İyi Olan? 
Belki Senin Kendince Düşüncelerin Sonucunda Yaptıkların Doğruydu Ama Benimde Hayatında Bulunduğum Gerçeğini Unutmasaydın, Benim İçinde Sen Karar Vermeseydin Keşke....
Böylelikle Bilinmezliğe Sürüklemedin mi Sen Beni?
Bilmiyorum...!
Şu An Sana Dair Kendime Dair Geçmişe Dair Hiç Bir Şey Bilmiyorum...
Bir Ölüyü Suçlamak Kadar Anlamsız Şimdi Sana Seslenişim... 
Üstüme Üstüme Geliyor Hiç Bir Şey Anlatmadan, Anlatamadan, Anlayamadan Hiç Bir Şeyi...
Zaman mı Geç Kalıyor Yoksa Sen mi Geç Kalır Oldun Zamana? 
Duymak İstemezsin Ama Bitmişlik Var Duygularımda ve Beklemek Eskisi Kadar Kolay Değil... 
Eskisi Kadar Güçlü Değilim Ben, Kolu Kanadı Kırık Kuşlar Gibiyim, Bırak Uçmaya, Ayaklarımı Yere Basmaya Yok Mecalim... 
Anlayacağın, Bende Mevsim Hazan, Köklerim Sarsılmış, Kopacak Gibiyim Yerimden...
Oysa'lara Sığdırdığım Masallarım Vardı Benim Du'alara Sarıp Sarmaladığım Hayallerim, Düşlerim, Gökkuşağı Renginde Mürekkebim...
Kalemim Sayfaya Her Dokunduğunda Aşk Damlardı, Yüreğim Kanatlanır Uçardı...
Hiç Bir Şey Yüreğimi Okşamadı Sıcak Gülüşün Kadar ve Hiç Bir Şey İncitmedi Beni Verdiğin Acı Kadar...
Her Rüzgarında Ayrı Yöne Savurduğun Kanattığın Bu Kalp Sana Nefes Aldığım Her An Bin Bir Acı Çekti Bilmedin...!
Gözyaşı Dökmeden Ağlamanın, Tüm Mutluluğun Hayallerde Kaldığı Anda Hayal Kurmanın, Sessiz Haykırışlarının, Sessiz İsyanlarının Duyulmadığını Bile Bile Sessiz Kalmanın, Sevilmekten Yana Tüm Umutların Bittiğini Göre Göre Yinede Beklemenin Zorluğunu Bilir misin?
Ben Değerler Yüklerken Sana, Sen Ayaklar Altında Ezilen Kurumuş Bir Yaprağa Çevirdin Yüreğimi...
İsyan Boşa; Ne Seni Yar Edebilirim Kendime, Ne de Dönebilirim Artık Gözlerimin Sana Değdiği Yıllara... 
Bildiğim Tek Bir Şey Var, O da Yüzünde Her Zaman Görmek İstediğim Bir Tebessüm...
Sevdam Sonsuzlara Sürgün Olsun Varsın, Varsın Unutulmalara Mahkum Olsun Ömrüm...
Her Zaman Kırıntılardan Bir "Sen" Kalacak Olsa da Ömrümde Sen Seni Başkalarında Tamamla...
Senden Kalan Can Kırıklarını da Bana Çok Görme...

Başaramadığın Tek Şeydi Beni Anlamak...
Anlasaydın Eğer, Ne Ayrılık Ne Yalnızlık Ne Sensizlik Ne Bensizlik Olacaktı...
Anlasaydın Eğer, Kırgınlık, Hüzün, İsyanlar Olmayacaktı...
Anlasaydın Ne Kendimi Esir Alacaktım Yüreğime Ne Gözlerimden Yaşlar Süzülecekti Karanlık Gecelerde...
Anlasaydın Apansız Yağmurlar Yağmayacaktı Bakışlarıma, Güneş Batık Olmayacaktı Günlerimde, Şarkılar Hüznü Haykırmayacaktı Her Melodide, Yaşamım Bu Kadar Ruhsuz Olmayacaktı Belki de...
Anlasaydın Sevgim Ağır Gelmeyecekti Yüreğime, Yanmayacaktım Sensizliğin Ateşinde, Üşümeyecektim Buz Kesmiş Kalbimle...
Anlasaydın Kilitler Vurmaycaktım Duygularıma...
Anlamadın ki Anlayamadın ki...!
Kader Dediğimiz Oyun Belkide Hiç Buluşturmamalıydı Bizi Bir Yerlerde... 
Hiç Bilmemeliydik Aslında Ne Sen Beni Ne de Ben Seni... 
Aramızdaki Uzaklıklar Beni Sana Getirmemeliydi, Seni de Bana... 
Belkide Hatalıydın, Yanlıştın ve Suçluydun Her Zamanki Gibi, Bir Türlü Görmeyi İstemedin Sendeki Beni, Hani O Çok Sevdiğin Sendeki O Beni... 
Belkide Seni Ben'sizliğe Beni de Sensizliğe Çoktan Terk Etmeliydim Sana Elveda Bile Demeden, Bir An'da O Anın Sonsuz Anlamsızlığıyla Gitmeliydim Çoktan... 
Belkide Sana Bu Denli Çabuk, Gözüm Kapalı Yürümemeliydim, Bana Doğru Yürümeni İse Engellemeliydim... 
Belkide Seni Hiç Özlememeliydim, Seni Her An Bulmamalıydım Her Defasında Sana Firar Eden Kalbimin İçinde... 
İçimde Kalmamalıydın... 
Ben Senden Giderken Sensizliğin Bu Kadar Çok Acıttacağını Bilmezken; Sensizliğin Ne Olduğunu Tam Olarak Çözebilseydim Belkide Yokluğun Bu Kadar Ağrıtmazdı Ruhumu... 
Her Şey İçin Çok Geç Olmazdı Belkide... 
Evet! 
Söyleyecek Çok Şey Kalmış, Yaşanacak Ne Çok An...
Kaç Kalem Tükettim Kelimelerle Tarif Edemediğim Duygularıma?
Onca Yıl Neyin Telaşıyla Yazdım?
Neyin Telaşı Yazdırdı Onca Kelamı ve Yazarak Neyi Başkalaştırdım?
Elimde Kalan Sadece Geçmiş Olanlar ve İnsanı Tek Başına Yaşatmaya Yeter mi ki Anılar?
Saatler Durmuş Şimdi, Ağlıyor Dakikalar...
Ne Bir Söz Anlatır Hüznümü Ne de Bir Hece... 
Ben Sığdıramazdım Sözcüklere Sevdamı Konuşamıyorum Şimdi Kendimle Bile...
Bir Umut Kadar Uzaksın Artık Bir Gidiş Kadar Zamansız...
Ne Kolay Harcadın Yere Göğe Sığdıramadığım, Yüreğimden Bile Sakındığım, Dilimden Kıskandığım Sevdamı?
Ben Gecenin En Karanlık Saatinde Şirlerimle Büyütürken Seni Sen Acımasızca Küçülttün Beni...!
Buz Gibi Sözlerinle Dondurdun İçimi...!
Suçluyum Evet...!
Suçum Seni Defalarca İçimde Yüceltmek, Sensiz Bir Ömrü Düşünememekti...
Suçum Bir Kere Daha Ellerimi Sımsıkı Kavramanı, Doyasıya Sarılmanı, Yüreğime Dokunmanı Düşlemekti...
Gücüm Yok Yeniden Dönüşlere...
Duygularımla Bir Damla Yaşla Ödeşmekten Yoruldum...! 
Acı Çekmeden Olgunlaşamaz İnsan Derlerdi de İnanmazdım, Her Yanı Acıyor Ömrümün...
Artık Gücüm Yok! Ne Mutluluğa Ne de Acıya Ne Konuşmaya ne de Anlamaya...
Ben Bu Ayrılığa Ağlarım, Bu Ayrılık Beni Ağlatır...
Gözlerindeki Nemi Çoğaltmamak İçin Susmalarımı Umarsızlığa Bağlamak Senin İçin Onca Endişelenmelerime Karşın Seni Sana Bırakmak, Yüzünde Hüzün Görmemek İçin Senden Uzaklaşmak Ne Zor... 
Bir Hayatı İki Eden Düşüncelerim İki Hayatı Bir Eden Düşlerim İdin... 
Zihnimin En Derin Yerine Sızan Asiliğim Bedenimin İsyanı, Dilimin Günahı İdin... 
Tadı Damağımda ki Şiirlerim İdin Şimdisi İdin Sensiz Günlerimin...! 
Yürekten Dilediğim Dileğim İçimde En Çok Hissettiğim Kişiydin...
Varsın Bana Ait Olmasın Varsın Başkası İçin Çarpsın Yüreğin Sen Yine de Benim Can'ımsın...
Sevdam Kaybetmedi, Çünkü Seven Kaybetmez, Sevemeyen Kaybeder Anlamalısın... 
Ömrümün Gidişinin Ardından Bittiğini Sayıyorum...
Özledim! Bir Tek Bunu Biliyorum... 
Senden Tek Dileğim; Son Yalnızlığıma Giderken Beni Gözlerinle Uğurla, Sonsuz Yolculuğumda Bana Şans Dile...
Sana Hiç Bir Şey Olmasın N'olur...! 
Dokunmasın İstiyorsan Bana Acın Kendine İyi Bak Benim İçin...
Seni Benim Kadar Seven Olursa Hiç Bakma Bile Geriye Ölümüne Git Peşinden...
Yolun Açık Olsun Sevgili...
Başka Gönüllerde Nice Sevdalarda Mutlu Olman Dileklerimle...