14 Eylül 2014 Pazar

Sensizliğin Tadı Çok Acı...!

Ne Esen Yel Alır Savurur... 
Ne Geçen Zaman Siler Unutturur...
Anılar Kurşun Olur Hançer Olur Vurur... 
Bütün Yangınların Külü Bu Yürekte Durur...!
Yok Sayamıyorum İçimdeki Arsız, Pervasız, Berbat ve Sensiz Duygularımı....
Sensizlik Geçmiyor, Sensizlik Hep Hazan... 
Sensizlik Fırtınalar Koparan Bir  Sonbahar Bende...
Sana Gelebilecek Güç Yok Bende, Bu Gücü Sende Arıyorum Belkide... 
Zaman mı Geçmiyor Yoksa Sana mı Geç Kaldım Bilmiyorum...
Karşılığı Yok ki Düşüncelerimin, Doğru Cümleleri Bulamıyor... 
Kelimeler Aciz Şimdi Eğildi Önümde Mahcup Yaramaz Çocuklar Misali Kıvranıyorlar Dilimde...
Evet Sensiz Duygularım... 
Sensiz Senleri Yaşıyor Sakladığı En Derinlere Seni Bulup Çıkartmaya... 
Sakındığı, Sakladığı En Derinlere Gizlediği Seni Bulmaya Çalışıyor Şimdi...
Önümde Bir Kağıt ve Bir Kalem, Mahcup, Ürkek Cümleleri Topluyorum Teker Teker İncitmeden Elime... 
Sonra Kağıda Yerleştiriyorum Alabildiğine...
Oysa Elimde Kalan Son Cümleler Hala Bende...
Zamana Tam Tutunmuşken... 
İşte Avuçlarımda Derken Avuçlarım Kanamaya Başladı... 
Kalbimde Derin ve Sessiz Bir Göç Başladı...
Alıdı Yalnızlığımı Tüm Benliğimle Kalbimin En Siyah Düşüne Bıraktı...
Zaman Alıp Götürdü Benden Bir Şeyler... 
Zordu Sessizce Kalbimdeki Yarayla Savaşmak... 
Seni Canımdan Ayırmak...
Gözlerim Gözyaşı Yerine Kan Akıtıyor Kanayan Kalbime...
Zordu İşte...! 
Her Seni Düşündüğümde Yeniden Kara Toprağa Gömülmek... 
Her Yeni Bir Sende Derin Bir Yara ve Acı Bir Ölüm...
Ruhum Sessizce Can Çekişiyor Sıkışmış Bedenimde... 
Seni Düşünmek Kalbime Derin Bir Acı Saplıyor... 
Zor Geliyor Artık Seni Sensiz Acılar İçinde Yaşamak...
Her Gece Seni Düşünmemek İçin Kıvranıyor Bu Beden... 
Her Gece Islak Yastığıma Sen Kokan Gözyaşlarımla Sarılıp Uyumak Zor Geliyor Bu Bedene...
Sensizliğin Tadı Acı...!
Sensiz Geceler ve Düşler Siyah... 
Kanayan Kalbimi Taşıyamıyorum Bedenimde...
Kalbim Avuçlarımda Kanarken Sendizliğin Verdiği Ağır Yük Altında Eziliyor Her Gece Bu Beden...
Bittim İşte! 
Sensizliğin Karanlık Yalnızlıklarında Kayboldum...! 
Küçük Kalbime Sevmemin Cezası Ağır Oldu...!

Sen Bilir misin Sevgili Şarkıların Her Notasına Seni Hapsetmişken Yasaklanmış Şarkılarla Yaşamanın Ne Demek Olduğunu? 
Bilir misin Ruhum Gözyaşlarıyla Beslenirken Nehirleri Kurumuş Bir Şehirde Nefes Almanın Ne Denli Zor Olduğunu? 
Hisseder misin Kana Bulanmış Yüreğimin Can Çekişmelerini? 
Hisseder misin Mil Çekilmiş Gözlerimin Her Dakika Başı Nemlendiğini ?
Ben Biliyorum Sevgili!
Biliyorum Soluksuz Adım Atmayı!
Biliyorum Pınarsız Çağlayanlar Gibi Akmayı...!
Ben Hissediyorum Sevgili!
Duyuyorum Yüreğimin Acı Dolu Feryatlarını... 
Duyuyorum Dilsiz Dillerimin Çığlıklarını...!
Belki de En Doğrusu Bilmemek... 
Hissetmemek... 
Duymamak... 
Gel Gör ki Başaramıyorum Sevgili Başaramıyorum...
Çünkü Sağır Değil Benim Yüreğim...
Kör Değil Gönül Gözüm... 
Ölmemiş Daha Duygularım...
Zamansızdı Hayatıma Girişin Biliyordum...
Biliyordum da Girme Diyemedim ki...!
Sevgiye Açtı Yüreğim...
Sevda Tohumları Filizlenmeyi Bekliyordu... 
Canım Özlemeyi... 
Canım Hasreti Çekiyordu... 
Sevmek, Sevilmek Nasıl Bir Duyguydu?
Böyle Bir Anda Geliverdin Güneş Gibi, Bahar Gibi... 
Nasıl Derdim Isıtma Yüreğimi... 
Nasıl Derdim Yaşatma Baharı?
Zamansızdı Gözlerine Bakmayı İsteyişim... 
Gözlerinde Kaybolmayı, En Derininde Aşk'ı Yaşamayı Dileyişim...
Senin de Canın Yanıyor...
Yüreğin Yaralı Biliyorum...!
Boşluktaydın, Yalnızdın...
Sevgiyi Paylaşacak Bir Yürek Arıyordun, Ama Benim Yüreğim O Boşluğu Dolduramadı, Yalnızlığını Paylaşamadı...
Oysa Hazırdım Seninle Yaşanacak Her Duyguya... 
Acı'na... 
Aşk'ına... 
Hasret'ine...
Bırakabilirdim Bütün Geçmişimi Geride...
Seninle Yeni Bir Hayat Kurabilirdim... 
Seni Sonsuz Sevebilirdim...
Ellerini Ellerimden, 
Gözlerini Gözlerimden Hiç Ayırmaz,
Uyuduğun,
Uyandığın Her Anında Senin Başucunda,
Yanıbaşında,
Hep En Büyük Aşk'la, Her Gün Yeniden Sana Aşık Olarak Senin Olabilirdim...!

Unuttun Fakat Unutulmadın...!

Kulaklarım Çınlıyor...
Sanki Bir Boşluktayım... 
Gözyaşlarım Bir Hançer Gibi Süzülüyor Yanaklarımdan...
Yere Düşen Damlaları Sayıyorum Düşüncelere Dalarak... 
Bağırmak, Haykırmak ve Ölmek İstiyorum...
Ve Tekrar Ağlıyorum Düşündüklerime...
Sen Unuttun Fakat Unutulmadın... 
Bense Unutulduğumu Biliyor, Fakat Unutamıyorum!
İçimde Bıraktığın Eziklik Yeter Artık! 
Artık Gücüm Kalmadı... 
Tam Ayaklanmışken Yine Düştüm Yere!
Nefesimin Bana Yetmediğini Hissediyorum... 
Sanki Ateşlerin İçine Atmışlar Beni...
Sol Yanım Buz Gibi Soğuk...
Gökyüzünde Onlarca Yıldız Bile Yan Yana İken, Ben Uzağındayım... 
Kilometrelerce Uzağında!
Uzaklık Değil, Sevdanın Şiddeti Önemlidir Ama, Anlatamazsın Kimseye Bu Güzelliğin Doğruluğunu...
Galiba Bir Kez Daha Canım Yanmıştı...
Ne Yani Hep Böyle mi Olacaktı?
Hep sana mı Ağlayacaktım?  
Hep sana mı Üzülecektim? 
Hep sana mı Kanayacaktım?
Keşke Senin Kadar Umursamaz Olabilsem...  
Keşke Anıları Bir Çırpıda Toplayıp Yakabilsem...
Bana Fırtınaların En Büyüğünü Yaşattığın İçin Sana Minnettarım...
Şimdi Karanlıkların, Acıların En Büyüğünü Yaşatıyorsun Bana...
Elimi Uzatıp Dokunacağım Kadar Yakın... 
Sesimi Duyamayacak Kadar Uzaksın Bana...
Ne Seni Düşünmeden Geçiyor Zaman, Ne de Zaman Seni Düşünüp Doymaya Yetiyor...
Bir Zaman Geliyor Yanımdasın... 
Uzatsam Elimi Dokunabileceğim Kadar Yakın...
Bakıyorum Gözlerine... 
Anlatmak İstiyorum Sevgimi, Bakıyorsun Bakıyorsun ve Gelip Geçiyorsun...
Ya Anlamıyorsun Sana Olan Sevgimi Ya da Sevgiden Kaçıyorsun...
Demir Parmaklıklara... 
Ağır Kapılara... 
Kalın Zincirlere Rağmen Seni Seviyorum...
Gözlerim Yoluna Düşmüş Hiçbir Şey Göremiyorum Senden Öte... 
Hapsoldum Karanlığında Kaçamıyorum...
Neden Başaramıyorum Seni İçimde Temelli Öldürmeyi!?
Sus!
Ben Vereyim Cevabını!
Çünkü Seni Seviyorum...
Seni Ne Kadar Öldürsem de İçimde, Yeniden Dirilmene Ben İzin Veriyorum...
Şimdi Söylüyorum... 
Açık Açık Diyorum...  
Hiç Utanmıyorum... 
Usanmıyorum...
Tutsaklık... 
Çaresizlik... 
Aşk Diyorlar Bunun Adına...
Hayır Bu Tutsaklık Değil! 
Çaresizlik Değil! 
Aşk Değil!
Benim Senden Gidemeyişim Başka Birşey... 
Akılalmaz... 
Sınırsız... 
Uçsuz Bucaksız... 
Dursuz Duraksız Birşey..
Daha da Nefessiz Bırakıyor Beni... 
Daha da Yapışıyor Canıma Etimi Koparırcasına Hem de...
Daha Bir Bağlıyor Elimi Kolumu... 
Kanadımı Kırıyor... 
Ateşlere Salıyor Tenimi... 
Daha Bir Sefil Ediyor Beni Benim Sende Kalakalmışlığım... 
Benim Gidemeyişlerim... 
Benim Senden Gidemeyişim Beni Aşk Kapısında Sana Köle Ediyor!!!
Yok Sevgili Yok...!!!
Bu Aciz Beden Dayanmaz Daha... 
İçimde Çoğalan Yaralara Derman Bulamıyorum... 
Yorgunum Sevgili...!

Bak İşte Neler Neler Geçiyor İçimden...!
Ve Ben Yine Dalıp Dalıp Gidiyorum... 
Her Dalıp Gidişimde Önce Ellerine, Sonra Dudaklarına Saplanıyorum...!
Bak İşte Yine Dalıp Gidiyorum Ellerimin Gölgesi Düşerken Seni Sevdiğimi Yazdığım Sayfalara...
Yine Seni Özlüyorum!
Bildiğim Şeyler Ortada... 
Bilmediklerimi Yine Bilmiyorum!
Mesela Seviyor musun? 
Özlüyor musun?  
Gönlünde Kiracı mıyım Yoksa Ev Sahibimi?
Bildiklerim Ortada... 
Bilmediklerimi Yine Bilmiyorum!

12 Eylül 2014 Cuma

Belki Bu Gece Son Uyuyuşum Olacak...

Siz Hiç Onun Gözleri Size Değil de Başkasına Baktığında Kör Olup Olanları Görmemek İstediniz mi?
Ya da Size Söylediklerini Başkasına Söyler Diye Düşünüp Onları Duymamak İçin Sağır Olmak?
Ya da Seni Sevmiyorum Dediğinde Ben Seni Seviyorum Dememek İçin Dilsiz Olmak?
İstemeyin, Hiç Güzel Bir Duygu Değil...!
Bunların Yerine Onu Kimseye Vermemek, Ellerini Hep Tutmak ve Bağıra Bağıra Sana Aşığım Demek İsteyin Sadece...
Çünkü Aşk Bazen Elde Avuçta Kalan Tek Şey Olabiliyor ve Onun Varlığı Hayatta Var Olan Her Şeye Değebiliyor...

Ben Bir Adam Sevdim...

Aynı Benim Gibiydi...
Elleriyle Sever, Gözlerime Dokunur, Sonra Birden Sarılırdı... 
Sarıp Sarmalayamazdı Belki Beni Ama Sarılması Bile Yeterdi...
Ben Uzakta Bir Adam Sevdim... 
Ellerimi Uzatsam Dokunamayacağım, Seslensem Sesimi Duyuramayacağım Bir Adam Sevdim... 
Ben O Adamla Beraber Uzaklardan Nefret Ettim, Çünkü Uzaklar Aldı Onu Benden, Vermedi, Vermiyor da Artık...
Ben, Benim Olmayan Bir Adamı Sevdim, Hem de Ciğerlerim Parçalanırcasına Sevdim...
Pembe Panjurlu Bir Ev Falan Değildi İstediğim, İçinde Onun Olduğun Küçük Bir Oda Bile Olurdu, Çünkü Beraber Uyuyabilecektik ve Uyandığımızda Birbirimizin Kokusunu Hissedecektik...
Zaten Bu Şartlar Altında O Yerin Cennetten Farkı Olmazdı Benim İçin, Olmadı...!
Her Dakika Beni Sevdiğini Söylemesi Değildi İstediğim, Yanımda Öylece Dursan da Olurdu, Gözlerine Baktığımda Görürdüm Zaten Ben Bana Olan Sevgisini, Bana Hissettiklerini... 
Başım Omzunda Tüm Saatlerimi Geçirebilirdim Halbuki,.. Yapamadık...!
Tüm Hayallerinde Başrol Oynamak Değildi İstediğim, Figüran Olacaktım, Olmalıydım, Bir Köşede Dursam da Olurdu... 
Üzüldüğünde, Bir Şeye Moralin Bozulduğunda Bana Sarılıp Teselli Bulacaksa Razıydım Zaten Buna, Başaramadık...!
Ben Sadece Benim Olmasını Değil, Evimizde Yürürken Çıkarttığı Ayak Seslerini Hayal Etmiştim... 
Bana Gelirken Halbimin Hangi Hızla Çarptığını Bile Hissedebilmiştim.... 

O Gün Mevsim Sonbahar'dı Aylardan Kasım'dı ve Sen Üşüyordun... 

Mevsim Sonbahar'dı ve Ben Parmak Uçlarını Isıtıyordum... 
Mevsim Sonbahardı ve Ben Seni Seviyordum...
Bir Gün Bir Şekilde Yan Yana Gelmişiz ve Belli Etmeden Sevmişim Seni... 
Kesişmiş Yollarımız Biz Fark Etmeden... 
Sırılsıklam Olmuşuz Durmaksızın Yağan Aşk Yağmurda İstemeden... 
İkimiz Olmuşuz, Bir Olmuşuz, Sen ve Ben Yerine Biz Olmuşuz...
Bu Benim Seçimim Değildi, Seni İsteyerek Sevmemiştim Birden Sevmiştim, Sadece Sevmiştim... 
Benim Olmanı Her Şeyden Çok İstemiştim, Olmadı...!
Her Neyse, Sen Yanımda Olsaydın Ben Hep Yürürdüm Oysa, Gerçi Şimdi de Yürüyorum Ama Tek Sorun; Nereye Gideceğimi Bilmiyorum...
Bizim Mutlu Sonumuz Yok, Bizim Herhangi Bir Sonumuz Bile Yok...
Keşke Bu Kadar Sevmeseydim Seni... 
Adını Duyduğumda Gözlerimden Yaşlar Gelecek Kadar Sevmeseydim Belki Söküp Atabilirdim İçimden Seni... 
Gördüğüm Her Yerde Kendimi Seninle Hayal Etmezdim... 
Ellerin Kayıp Giderken Yavaş Yavaş Ellerimden, Durup Düşünüyorum Seni ve Seninle Olan Saniyeleri... 
Tarifi Zor Düşünmesi Kolay Geliyor Her An Aklımda Canlanıyor Çünkü...
Gece Yatarken Düşündüğüm İçin Seni, Sabah Kalktığımda da Aklıma Gelen İlk Sen Oluyorsun, Belki de Gün Boyunca Aklımda Olan Tek Şey...

Sevgili, Gelmiyorsun ve Biliyorum ki Gelmeyeceksin, Asla Benim Olmayacaksın Bundan Sonra Biliyorum... 

Bu Yüzden Artık Sana Sevgilim Demiyorum, Diyemiyorum...
Günler Sensiz Geçmiyor mu? 
Geçiyor Ama Zor Oluyor... 
Çok Zor Oluyor... 
Ellerim Unutsa da Ellerine Dokunmayı, Kalbim Seni Sevmeyi Unutmuyor... 
Unutmaya Çalışıyor Ama Başaramıyor... 
Neden Biliyor musun? 
Sen Benim Sevgilim Değildin, Yaşama Sevincimdin, Nefesimdin, Tek Dileğimdin...
Biliyorum, Sen Artık Başka Bedenler Tanıdın, Başka Dudakları Öptün Ama Ben Hala Seninim... 
Bil İstedim, Ne Biri Dokundu Ellerime, Ne Biri Öptü Dudaklarımı... 
Ben Hala Seninim Fakat Tükeniyorum, Dayanamıyorum, Bitiyorum... 
Ben Bu Sevgiyi Tek Başıma Taşıyamıyorum... 
Artık Biliyorum ki Asla Gelmeyeceksin, Merak Etme, Ben de Beklemiyorum Artık Zaten... 
Gülüşünü, Sesini, Bana Söylediğin Her Harfi Unutmaya Çalışıyorum... 
Fakat Ne Öğrendim Biliyor musun? 
Sevginin Her Şey Olmadığını, Ne Kadar Sevsen de Yetmediğini... 
İsteseydin Gelirdim, Koşa Koşa Gelirdim, İstemedin... 
Şimdi Farklı İki Yola Doğru İlerliyoruz, Sonu Karanlık mı Aydınlık mı Bilmeden Giriyoruz Kendi Yollarımıza...
Kendi Yolum Umrumda Değil Ama Senin Yolunun Sonu Umarım Aydınlık Olur, Alabildiğince Aydınlık... 
Olur da Bir Gün, Bir Yerde, Bir Şekilde Beni Hatırlarsan Gülümse En Azından Olur mu? 
Ve Unutma Sen Nefes Alıyorsun Diye Yaşıyorum Ben... 
Bilinçaltımın En Derin Bölgesinde Yer Etmiş Varlığın, İstesem de Söküp Atamıyorum İçimdeki Seni...
Öylece Büyütmeye Devam Ediyorsun Günden Güne...
Bazen Umutlarımın Buruk Bir Şekilde Bana Göz Kırptığını Görüyorum, "Unutamayacaksın" Diyor Bana "Alışacaksın Onsuzluğa Fakat Onu Asla Unutamayacaksın, "Başka Bedenler, Başka Omuzlar, Başka Gülüşler Alacaksın Hayatına Ama O Hep İçinde Olacak, Sen Aslında Her Zaman Sadece Onun Olacaksın" Diyor.
Yüzüne "Seni Seviyorum" Diyemediğim İçin Kendi Kendime "Seviyorum" Diyorum...
Hıçkırarak "Seni Özledim" Demek Varken, İçimden "Özledim" Diye Mırıldanıyorum...
Ben Artık Kendimi Hiç İyi Hissetmiyorum...
Tadımlık Bir Aşk Öyküsü Olarak Kalmayı Yediremiyorum Bize...
Şu An Birisine Dokunduğunu Düşünmek Canımı Çok Yakıyor...
Sensiz Hep Bir Yanım Eksik Benim...
Sen Duymuyorsun Ama İçimde Çığlıklar Kopuyor...
Dudaklarımı Isırıyorum Ağlamamak İçin, "Ben Güçlüyüm" Diyorum, Sonra Farkına Varıyorum, Giderken Metanetimi de Götürmüşsün Yanında Artık Hiçbir Şeye Dayanamıyorum...
Durup Düşünüyorum Geçen Zamanı, En Büyük Hayalimin "Sen" Olduğunu Fark Ediyorum...

İnandığı Doğrularıyla Karşında Öylece Duran, Senin Gözünde Artık Değeri Kalmamış Bu Kadın Minicik Yüreğine Kocaman Bir Sevgi Sığdırdı ve O Sevgiyi Sana Verememenin Pişmanlığıyla Yaşamaya Çalışıyor... 

Özlemenin Doruklarında Yaşarken O Doruktan Yere Düşüyor Bazen, Kalkamıyor Tek Başına Ayağa...
Hayal Ettiği Şeyleri Artık Uzaklarda Hissediyor... 
Kendi Kendine Koşuyor Sana, Ama Hiçbir Yere Varamıyor... 
İçinden Bağırıyor, Ama Dışından da Bir O Kadar Susuyor... 
Uzanıyor, Tutamıyor Seni... 
Ellerine Ulaşamıyor... 
Gözlerine Bakamıyor... 
Boğazındaki O Yumruyla Dolaşıyor Hep... 
Ağlamak İstiyor Ağlayamıyor, Konuşmak İstiyor Yapamıyor... 
Yüzünü Hayal Ettikçe Tebessüm Edip Zoraki Gülümsüyor... 
Başını Ne Tarafa Çevirse Senin İsminle Karşılaşıyor, Gözleri Doluyor... 
Daha Fazla Özlüyor... 
Her Seferinde Özlemi Kat ve Kat Artıyor... 
Yarına Olan İnancını Kaybediyor, Çünkü Onun İçin Yarın da Bugünün Tekrarı Olacak ve Acısı Daha da Artacak, Buna Katlanmak İstemiyor... 
Sadece Seni İstiyor... 
Senin Dokunuşlarını, Senin Sarılmalarını, Senin Gülümsemelerini İstiyor...
Hiçbir Şeyin Gelip Geçici Olmadığını Senden Öğrenmişti, Her Şeyin Gelip Geçici Olduğunu da Şimdi Senden Öğrendi...

Geldin, Geçtin ve Bitti...

Seninleyken Ne Kadar Mutluysam Sensizken de Bir O Kadar Mutsuzum...
Geri Dönüşü Olmayan, Sonunda Işık mı Var Karanlık mı Var Bilmediğim Bir Yola Girdim...
Şunu Bilmelisin ki Son Nefesimi Verene Kadar Seni Seveceğim ve Bundan Hiçbir An Pişmanlık Duymayacağım...
Her Yer Islanacak Gözyaşlarından...
Defterler, Resimler Bir de Yastık Kılıfları Sırılsıklam Olmaya Meyilliler Artık...
Ne Olurdu Bir Gece Olsun Güneşim Olsaydın... 
Yalnızlığıma Doğup İçimi Isıtsaydın... 
Gelmesen de Olurdu, Uzaklarda da Olsan Hislerinin Elleriyle Yüreğime Dokunsaydın... 
Ne Olurdu Bir Gece Yastığım Olsaydın... 
Saçlarımı Okşayıp Gözlerime Baksaydın...
Ne Olurdu Bir Gece Olsun Ömrüm Olsaydın...
Yüzün Hep Gülsün Gülüşünü Sevdiğim...
İyi Dileklerim Hep Yanında Olacak...
O Veda Cümlesini Söyleyemiyorum Kusura Bakma...
İçimden Sadece Kendine İyi Bak Demek Geliyor...
Kendine Çok İyi Bak...
Kokunu Arkamda Bırakarak Gidiyorum...
Korkma, Bakmayacağım Bu Sefer Geriye...
Gözlerine Bakıp Kararımı Değiştirmeyeceğim Yine...
Gözümü Her Kapattığımda Karşımda Bana Sarılmanın Canlanmasına İzin Vermeyeceğim...
Belki Hiç Ağlamayacağım Bundan Sonra, Belki de Daha Çok Ağlayacağım Ama Biliyorum Artık Benim Olmayacağını...
Bensiz de Mutlu Olabildiğini Görünce Mutlu Oluyorum Diyemem, Üzülüyorum...
Kalbimi Geride Bırakıp Gidiyorum...
Belki Şu An, Şu Saniye Ölüyorumdur...
Belki Bu Gece Son Uyuyuşum Olacak...
Belki Yarın Beni Bir Daha Görme İmkanı Bulamayacaksın...
Umrunda mı? 
Değil, Biliyorum, İşte Bunu Bildiğim İçin Gidiyorum...
Beni Sevmeyi Sana Öğretemem Ama Birini Sevmeyi Ben Senden Öğrendim... 
Ne Düşünüyorsun Ya da Ne Hissediyorsun Bilmiyorum Ama Ben Seni Seviyorum ve Bu Geçecek Gibi Görünmüyor... 
Bir Kaç Aşk, Bir Kaç Kadın, Bir Kaç Ten Kadar Geç Kalmışım Sana...
Neyse...
Seni Nefesinden Öpüyorum ve Ömrümü Ölüme Gelin Ediyorum...!

Senin Olmayan Birine Ne Söyleyebilirsin ki? 

Seni Seviyorum mu? 
Hadi Dedin Diyelim Ne Değişecek? 
Duyacak mı Senin Ona Söylediğin Sözleri? 
Hissedecek mi Gözlerinden Düşen Yaşları? 
Sen Ağladığında Yanacak mı Onun da Canı?
İnsan Bir Daha Hiç Dokunamayacağı Birine Umut Bağlar mı? 
Sever mi Onu Delicesine? 
Öper mi Rüyalarında Onu Dudaklarından? 
Her Şeyi Geçip Ufak Bir Gülümsemesini Özler mi? 
Ben Bir Daha Asla Benim Olmayacak Bir Adamı Sevdim, Sevdim İşte...!
Ben Asla Bana Gelmeyecek Birini Özledim, Özledim İşte...!
Sevmeyin...!
Sevince Hiçbir Şey Olmuyor Çünkü... 
Sen Seviyorsun Diye O da Seni Sevmiyor... 
Sen Onun Üzerine Hayaller Kurdun Diye O Gelip Hayallerini Gerçekleştirmiyor... 
Canın Yanıyor... 
Gitmez Dediğin Herkes Gibi O da Gidiyor...!



10 Eylül 2014 Çarşamba

Hesapsız Yaşandı Bu Aşka Dair Her Şey...


Düşünceler Sevdalanınca Kaleme Kağıda Verir Yüreğini Uzak Diyarlarda ki Sevdasına...
Bazen Bir Uçurtmaya Takıp Uçurur Düşlerini Bezen Kelimelerle Savurur Duygularını... 
Özlemenin Tutkusu Başkadır Onun İçin, Acıyı da Sevda Bilmiştir Umudu da...
Ağlarken Göremezsiniz Onu, Gözyaşlarını Kağıda Akıtır Siz Yalnızca Okursunuz...

Her Ayrılık Bir Hüzün, Fırtınalı Yürek Kabarması, Dönüşü Olmayan Yolculuk, Soranı, Özleyeni Olmayan Bir Hatırlanış, Gözlerin Buğusunda Bile Dudakta Eksilmeyen Gülüş, Yanıtı Alınmamış Sorudur... 
Gizi Kendi İçinde Aranan Aşk'tır...

Kül Rengi Bir Şiir Yazıyorum Sana, Ama Hiç Bir Dize Birbirine Uymuyor...

Kalem Kalbime Değiyor...
Ruhumla Hissetmek İstiyorum Seni Cümle Cümle... 
Tüm Satırlarda Sana Varmak İstiyorum Her Kelimede... 
Zaman Su Gibi Akıp Geçerken,
Sana Anlatmak İstediklerimi Hep Yazdım Ben...
Kağıt Sen Oldun, Kalem Ben…
Kimi Zaman Aşkımı Anlattım Sana, Kimi Zaman Yaşadıklarımı, Kimi Zaman Acılarımı…
Her Şeyimi Seninle Paylaştım Yazılarımda… 
Çünkü Sen Bir Sözüne Bin Gözyaşı Döktüğüm Gecelerde, Yıldızlarda Seni Bulduğumdun...

Geceme Düşüyorsun...

Giriyorsun Zamansız Saatlerde Damarlarımda Dolaşan Kana…
Bak; Süzülüyor Yine Gözümden Sevdan…
Halbuki; Daha Yeni Devretmiştim Nöbetimi...!!!
Yüreğimin Sana Yazdığı Son Kelimeler Yine... 
Bir Önceki Şiir ve Ondan Önce ki Şiir Gibi; Sanki Sonu Yok Sözlerin... 
Ya Unutmayı Yazamıyorum Ya da Yazılanlar Unutturmuyor Seni... 
Karanlık ve Sakin Oysa Gece, Fırtınadan Önce ki Sessizlik Gibi...
Hayat Önümde Koca Bir Bilmece...
Yalın Bir Yalnızlık Var Ruhumda ve İstemsiz Bir Ruh Var Güruhumda...
Çıkıp Gidesim, Kaybolasım Var Aslında, Çünkü Dayanağım Kalmadı Hayatta...
Özlemli ve Özlemsiz Günlerin Özlemiyle Yanıp Tutuşuyorken Ben Farkında Değilsin Sen Dünlerin...
Gününü Gün Edip Yaşıyorsun Sen...
Karanlıkta Gördüğüm Düşler Çıldırtan Kabuslarım, İkisinde de Senin Resmin Var...
Birinin Acısı Uyanınca Geçiyor; Diğeri Uyandıktan Sonra Başlıyor...
Seni Düşündükçe Zamansız Yağmurlar Yağıyor Gözlerimden... 
İçimde Dinmeyen Fırtınalar Başlıyor Esmeye... 
Sensizlik miydi İçimi Acıtan Yoksa Yalnızlık mı? 
Anlamaya Çalıştıkça Yüreğimde ki Diken Daha da Derine Batıyor, Durdurulamayan Bir Kan Seli Oluşuyor Gözle Görülmeyen, Acısını Sadece Benim Hissetiğim Ama Gözlerimden Fışkıran...

Sen; Başka Ellerden Bana Savrulmuş Bir Toz Bulutu... 

Gözlerimdeki Işıltının Aynı Zamanda Gözyaşlarımın Birinci Dereceden Faili... 
Kimi Zaman En Büyük Acım, Ama Her Şeye Rağmen Mutluluğumun En Önemli Sebebi.... 
Ben Sende Durmalıydım, Senin Dokunuşlarına, Senin Gözlerine Yakışırdım…! 
Asılı Kalmalıydım Yüreğinde… 
Sevmeye Gelmiştim Oysa Seni... 
Tut Beni İstedim, Yakala Yüreğimden, Bırakma Hiç...! 
Olmadı…! 
Ellerim Avucundan, Yüreğim Yüreğinden Kaydı... 
Ben; Senden Öncesini Yaşamamış Gibi, Sanki Yıllardır Senin Gelmeni Beklemiş Anlamsız Bir Hikayeyim Baştan Sona… 
Karanlık Yollara Sapmamış, Yüreğimi Kirletmek İsteyenlere Yanaşmamış, Ürkek Bir Çocuk Gibi Gezinmişim Hayatı… 
Bir Nefes Alış Süresinde Sevmişim Seni…
İçime Çekmişim...
Her Hücremde İzin Kalmış...! 
Herşeyim Sana Dair Olmuş, Bana Kalan Hiçbir Şey Yok...
Sadece Adı Var "Ben" Dediğim, İçi Boş Olan... 
Ben Sen Olmuşum Aslında, Gidişinde Anladım...
Şimdi Ne Sen Eski Sensin Ne de Geride Bıraktığın O Bildiğin Benim...! 
Aynı Olan, Hiç Değişmeyen Tek Şey Benim Sana Olan Sevgim, Bir de Kenarda Biriktirdiğim Sitemim...! 
Biz; Diye Bir Şey Yok Artık, Sen ve Ben Var, Her Ne Kadar Kabullenmiş Olmasam da...! 
Üzerimizde Anlamlanan Kelimelere Mesafe Girdi, Sevgimize Çoktan Bulaştı...! 
Sırtımda Yokluğunun Rüzgarı, Bedenimde Bir Boşluk Yüreğimde Tarifi İmkansız Bir Ağırlık Var Artık...! 
Gözyaşlarımla Söndürüyorum Senden Arta Kalanları...
Gecelere Bedel Ödüyor Sürekli Gözlerim...
Bakışlarım Renk Vermiyor Artık...
Hıçkırıklarım İçimde Yankılanıyor... 
Dizlerimdeki Dermansızlığımdın Sen...
Hem Tebessümüm Hem Gözümün Yaşıydın...
Tarifimdin Tarifsizliğimde...
Küsüşlerimdin, Ardından Dayanamayıp Barışmalarımdın...
Gitmelerimdin Bazen Ama En Çok Kalmalarım...
Bırakmalarımdın Ağlaya Ağlaya ve Sarılmalarımdın Hep En Sonunda...
İyikilerim, Keşkelerim, Olur-Olmazlarımdın...
Sol Yanımdın En Çok, Hani Sızısını Her An Çektiğim...
Diyemediklerim ve Sustuklarımdın...
Sen Hep Özlemini Çektiğimdin Tarifimdin Tarifsizliğimde...
Titreyişlerimdin Ayazın Ortasında...
Aslında Hep Saklımdın Sen...
Seni Seviyorum Derken, Git Derken, Küserken, Gülerken, Kıskanırken Bile Kendi Kendime En Saklı Yanımdın Sen Benim Kocaman Bir Sevgi İçinde...
Aslında Ben "Sen’dim" de...
Neyse...
Neyse...!

Şiirler Nasıl Yazılır Sevgili Bilir misin?

Bilirmisin Düşününce Neden Geceler Suskunluk Çağrıştırır Bana?
Hayallerimde Seni Yaşamak Ne Demek Bilir misin?
Gecelerce Uyuyamamak, Dalıp Gitmek Sabahlarına Ne Demek Bilir misin? 
Sesini Duyduğumda Yüreğimin Hızla Çarpışını Hissetmek, Seni Yalnız Sen Olduğun İçin Sevebilmek, Seni Dinlemek, Seni Zamansızca Özleyebilmek Ne Demek Bilir misin?
Anlatsana, Sen Hiç Yağmurun Yağışını Seyrettin mi Sabahları Uyanınca?
Denizin Rengine Dalıp Gittin mi Güneş Batınca?
Şimdi Bak Gözlerimin İçine...
Bak En Derinlere...
Kendini Göreceksin Islak Kirpiklerimin Gölgesinde...
Haydi Durma Bak, Mutlu Olduğum Hayalleri Sakladım Gözlerime...
Açmaya Korkarım, Bu Hayaller de Giderse Ben Yanarım...!
Sessizce Bak Orda Bana Gülümseyen Kendine...
Bir Tek Ordasın, Bir Tek Açmaya Korktuğum Gözlerimde...
Görmüyor musun Bak İşte Şu Çırpınan Gözlerime, Ordayız İkimiz de...
Bir Mucize Gibi Yaşlanırız Senin Olduğun Her Düşte...
Baktıkça Göreceksin Gözlerimin İçine, Her Baktığında Mutluluğu Hissedeceksin Benim Gibi Sen de...
Bak Seni Düşündüm Ya Yine?
Gülümsüyorum İşte Delicesine, Öyle, Kendi Kendime...

Biliyorum, Ben Senin Sadece ''Bir An'' Dediğin Zamanlara Sıkıştım Hep, Hiç Toplayıp Biraraya Getirmedin Beni... 
Böldüğün Zaman Dilimlerinin Bir Köşesinde Hep Vardım Ama Aslında Hayatında Hiç Olmadım... 
Sensizlikte Her Gün Daha Derinleşen Kör Kuyularımın İçine İnmekten Vazgeçemedim... 
Seni Meydana Çıkarmak İçin İndiğim Her Adımda Beni de Çektin Dibe... 
Beni Toplayamadığın Gibi, Giderken Kendini de Benden Toplamadan Gittin... 
Hesapsız Yaşandı Bu Aşka Dair Her Şey...
Oysa Ümidim Tazeydi Her Mevsim... 
Bildik Hikayelerden Başkaydı...
Zamanın Dışındaydım Senle Ben... 
Serin Eylül Gecelerinde Yağmur Kokusuyla Uyanırdım Ansızın, İmkansızlıkların Gölgesinde Bekletirdim Hayallerimi, Çünkü inanırdım Aşka, Aşkın Çoktan Can Verdiği Zamanlarda Bile... 
Herkesin Bildiği Bir Şarkı Değildi Söylediğim... 
Seninleyken Güçlüydüm ve Gecelerce Büyüyen Yalnızlıklarımı Ümitlerimi Bölüşürdüm Paylaşırdım Seninle...
Gel Gör ki Hesapsız Yaşandı Her Şey... 
Geriye Dönüp Baktığınmda Yüreğimi Sızlatan Sancı Farklı Değil Bildiklerimden... 
Öyle Bir Duygu ki Bu, Her Seferinde Aynı Acıyla Bir Başka Yerimden Kanatıyor Canımı... 
Ve Öyle Adaletsiz ki Hayat Hiç Haketmediğim Halde Kurşunluyor Ümitlerimi...
Şimdi Yaşananlardan Geriye Kalan Bir Eylül Gecesinin Yağmur Kokusundan Başka Bir Şey Değil... 
Benden Çok Uzak Gözlerinde Kaybolduğum O Aşk Dolu Zamanlar... 
Çoktan Yitirmişim Delicesine İnandığım Değerleri... 
Ben Başkayım Demiştim, Aklımda Şimdi Bile... 
Benim Hikayemiz Başkaydı Evet, Ama Yine de Değiştiremedim Sonunu... 
Her Sevda Gibi Bitti... 
Şimdi Yüreğimde Senin Sancınla Kaderi Bize Benzeyen Aşklara Ağlıyorum... 
Öyle Bir Duygu ki Bu, Hem Her Ayrılık Gibi, Hem de Sırf Bana Özel... 

Yine Sen Dedim İşte...

Yine Sende Kaldım; Baharda Tellere Takılan Uçurtmalar Gibi...
Parçalandım Ama Kopamadım O Tellerden Bir Türlü....
Rüzgara Yalvardım, Yağmura Ağladım Ama Kopamadım... 
Koparamadım Ruhumu Senden...
Ne Yaptıysam Adını Anmaktan Alıkoyamadım Dilimi....
Yine Sana Yazdım İşte...
Senli Düşlerimi, Sensiz Geçen Karanlık Gecelerimi...
İtiraz Etmiyorum ve Artık Ağlamıyorum Yokluğuna..
Seni Sevmekten Başka Hiçbir Şey Yapmamıştım ve Sen Hiç Olmamıştın Hayatımda...
Kurduğum Sayısız Hayalin Sahibi Ve Faili Sendin...
Sen Gönlümün Çıkmaz Sokağıydın...
Sen Kıyılarını Göremediğim Uçsuz Bucaksız Okyanustun da Ben Kimdim Onu Bilemedim Senin Yanında...
Kaybettim Kimliğimi Aşkında ve Sen Bir Kimlik Vermedin Bana...
Hiç İstemedim Hayatımda Sahte Mutluluklar Sahte Gülücükler...
Ben Zaten Bir Tek Senin Yanında Gülmedim mi ? 
Ben Bir Tek Sende çıkmaza Düşmedim mi ? 
Düştüm Şimdi Senin Bile Olmadığın Yokluklara, Karanlıklara...
Kucakladım Acı Gerçeği Sızlana Sızlana...
Belki Kahrettim Varlığıma Senin Yokluğuna...
Sen Yine de Üzülme Olur mu?
Ben Yine de Gülerim Yokluğuna...
Sararım Kendimi Senle Dolu Mısralara...
Unuturum Adımı Senin Adınla...
Belli Etmem Kimselere, Sorarım Yine Seni Kör Karanlıklara...
Sen Yine de Bil Olur mu?
Bıraktıysam Kendimi Senin Yokluğuna, Git Diyebildiysem Sana, Sızladıysa İçim Kilometrelerce Öteden Sana İmkansızlığından ve Çok Sevdiğimdendir...
Şimdi Bir Yarayım Ben Senden Arta Kalan...
Kanadıkça Sadece Kendini Acıtan... 
Her Bakışta Seni Arayan... 
Baktıkça Kanayan...!
Kısacası; 
Aklım Hala Gidişinde, Canım Hala Can Çekişmede... 
Beni Mutsuz Edemezsin, Başaramazsın Bunu, Çünkü Ben Sana "Hayat" Dedim Sevgili... 
Öldüremezsin Bizi... 
Kendini Öldürmeye Yeltendikçe Ben Seni Bende Büyütmeye Devam Edeceğim... 
Başaramayacaksın Beni Hüzünlere Gelin Etmeye Sevgili, Başaramayacaksın, Çünkü Sen Bana Aitsin... 
Öldüremezsin Beni, Üzemezsin Sevgili, Çünkü Sen Köklerime Hayat Verdin Sökemezsin Beni Senden, Atamazsın İçimde ki Seni...  
Bırak İçinde ki Yavan Sorguları/ Savaşları...! 
Yetmedi mi Kendini Asmaların? 
Yetmedi mi Kendini Yerden Yere Vurmaların? 
Çok Fazla Şey İstemiyorum Senden, Adımın Kapladığı Yer Kadar Mutlulukları Kendine Bağışla Ne Olur...
İki Dudağının Boşluğuna Birkaç Umut Cümlesini Bırak... 
Adından Ötesini Hiçlik Bildiğim Duraklarda Ölmeme İzin Verme... 
İliştir Beni Aynalarında ki Gülümseyen Yanına...
Bir Uçurum Boşluğu Yüreğin, Sendelesen de Düşme Sakın... 
Düş-me, Düşersen de Sol Yanıma Düşür Sol Yanını...
Üşüsen de Ölme Sakın, Öl-me! Öleceksen de Beni de Götür Yanında... 
Tek Kişilik Bir Mezara Sığar Değil mi Yüreğimiz?  

Sevmek, Dipsiz Bir Kuyuda Git Gide Aşağıya Düşmek Aynı Tattaymış...

Öyle Bir Tat ki Tarifi Yok...
Anlatılmayan Hissedilen Ama Bir O Kadar da Nefreti İçinde Barındıran Bir Tat...
Acı... 
Yakıcı... 
Buruk...
Öyle Bir Boşluk ki Kapanacağı Yerde Gün Geçtikçe Açılan... 
Tutamıyorsun Ucundan, Yakalayamıyorsun, Teslim Oluyorsun... 
Neye Kime Teslim Olduğunu Bilmeden Kendini Bırakıyorsun Dipsiz ve Boş Bir Kuyunun Rutubetli Karanlık Issız Boşluğuna... 
Ne Çığlıkların Seni Yeryüzüne Çıkartıyor Ne de Çırpınışların Bir İşe Yarıyor... 
Durmadan Düşüyorsun Hızla ve Yere Çakılma İhtimalini Görerek... 
Sonsuzluğa mı Gidiyorsun Ölüme mi Yoksa Yeni Bir Başlangıca Atılacak İlk Adım İçin Zamanın Sabırsız Akışına mı Veriyorsun Kendini... 
İçinde Sırların ve Göz Göz Olmuş Yüreğinle Konuşamıyorsun...
Beceriksizliğin Yüzünden Kaybediyorsun ve Kaybetmeye de Alışıyorsun Tıpkı Hayata Alıştığın Gibi...



5 Eylül 2014 Cuma

Mutlu Olabilirsin, Ben İmkansızlığına İnandım…!!!

Hani Bazen Yalnız Kalırsın...
Oyalanabileceğin Her Yolu Denersin de  Olmaz... 
Sonra Oturur Düşünmeye Başlarsın Seni Üzen Şeyleri... 
Bir Nevi Kendi Kendine Acı Çektirirsin... 
Sonunda Deli Gibi Ağlayacağını Bildiğin Halde Yine de O'nu Düşünürsün... 
Her Güzel Saniyeyi Sanki Tekrar Yaşıyormuşsun Gibi Yüreğinde Hissedersin... 
O'nu Hatırlatan Her Şeyi Yaparsın... 
Resimlerine Bakarsın, Mesajlarını Okursun...
Ağlamaktan Gözlerin Şişse de, Yüreğin Dayanmasa da İnadına Düşünmeye Devam Edersin... 
O Hep Aynı Yerdedir, Sende Ama Aynı Zamanda da Yoktur ve Aslında İçini Acıtan da Budur Yüreğinde ki Közleri Yeniden Alevlendiren de...
Aslında Aynı Yerdedir Ama Yoktur... 
Aranda Kilometrelerce Mesafe Olmasına Rağmen Sen İstediğin İçin Nefes Kadar Yakındır Ama O İstediği İçin de Yıldızlar Kadar Uzak... 
Nerde Olduğunu Unutur Sadece O'nu ve Yaşattıklarını Düşünürsün... 
O Bilmese de Yüreğinin Derinlerinde Hep O'na Kavuşmanın Hayalini Kurarsın, Hem de İmkansız Olduğunu Bile Bile... 
Hep O'na Sarılırsın Düşlerinde, Gözlerinin İçine Bakarsın Taa ki Kendini Görünceye Kadar... 
Hep O'nunla Dans Edersin Her Zaman Dinlediğin ve Sana Sadece O'nu Hatırlatan Şarkıda...
Yaşadığın Yalnızlığa İnat Her Saniye O'nu Düşlersin ve Hep Hayal Dünyanda Yaşatırsın O'nu... 
Dilinde Hep Aynı Cümle Vardır... 
Şimdi Senden Vaz mı Geçmeli, Yoksa Bir Masal Olup Yola Devam mı Etmeli mi Dersin...!

Hangi Heceye Dokunsam Gözyaşlarımın Rengine Boyandı Saatler...

Masumluğunu Yitirmiş Dakikaları Adımlarken Akreple Yelkovanın Gölgesine Zincirlendi Duygularım...
Anladıklarımı Anlamadım Sayıp Düştüm Yollara Bilinmez ve Hesabı Tutulmaz Bir Vakitte... 
Kaç Kere Denedim Bir Bilsen, Kaç Kere Yırttım Yüreğimin Kanatlarında Takılı Kalan Mektupları...
Her Seferinde Kalemim Ağladı ve Koşup Topladı Gönlümün Issız Sokaklarından Parça Parça Dağılmış Sayfaları...
Üşenmeden, Yorulmadan Biraraya Getirdi Yüreğimin Hecelerini... 
Farkında Değildi Oysa ki Biraraya Getirdiği Her Hece Yüreğime Saplanan Bir Kurşundu...! 

Ben Cümlelere Sığınarak Anlatamam Seni... 

Cümleler, Kelimeler Anlatır mı Seni Sanıyorsun?
Unutulmuşluğu, Unutmayı, Unutabilmeyi, Kısacası Unutmak Adına Ne Varsa Hepsini Hepsini Unuttum...
Unutulmamayı, Unutmamayı, Unutabilememeyi Öğrendim Yokluğunda...
Beni Sana Çeken Hayalin Gözlerime Perde Gibi İndiğinde Ellerimde Ellerinin Sıcaklığını Hissettim ve Ben Yokluğunda Hayal Ettiğim Gözlerine Gözlerimi Kilitledim... 
Ben Sana Olan Sevgimi Unutmayı Değil Bir Ömür Boyu Ölümsüzleştirmeyi Diledim ve Ben Dudaklarımda Ezberlediğim Şarkının Her Kelimesini Gözyaşlarıma Ekledim...
Sen Gittin ve Kelimelerim Tükenen Kalemimin Başında...
Ertelenmiyor Hüznüm... 
Yaşattığın Yalnızlık Hiçbir Kalıba Sığmıyor ve Hiçbir Kalabalık Dindiremiyor Gürültülü Yalnızlığımı... 
Yolunu Kesemiyorum Ayrılığın ve Dindiremiyorum  Gözyaşı Yolculuklarımı... 
Kalbinin Esaretindeyim Hala... 
Yüreğimde Olduğunu Aynada ki Aksime İtiraf Edememenin Cesaretsizliğindeyim... 
Sorsan Söylerdim Belki Kendime Bile İtiraf Edemediğim Gerçeği... 
Sorsaydın Söylerdim… 
Bin Bir Umutla Yollarına Çıkma İsteğimin Nasıl Her Defasında Gururumun Önüne Takıldığını... 
Sancılı Akşam Saatlerinde, Resimlerde Hep Aynı Bakan Gözlerine Gözbebeklerimden Yaşlar Boşalttığımı... 
Hüznümün Adımın Anlamına Hiç Yakışmadığını… 
Ay mı Tutuldu Sevdam, Şehrinde? 
Suskunluğunun Nöbetine mi Sıkışıp Kaldı Benim Bir Avuç Umudum? 
Ölüm mü Girdi Sevdamıza Sevdam? 
Bundan mıdır Suskunluğun? 
Yetmez mi Yüreğime Bu Suskunluk Hançerini Savurduğun? 

Bir Gün Birini Gerçekten Seversen, Sevebilmeyi Bilirsen, Yüreğinle Sevmeyi Öğrenebilirsen Biliyorum ki O Zaman Anlayabileceksin Gerçekten Beni...

Her Türlü İmkansızlığa, Bırakıp Gitmelere, Bitmelere Rağmen Sen Yüreğinle Direnip Aşkını Korumak İsterken Sevdiğinin Herşeyi Hiçe Sayıp Arkasını Dönüp Yokmuşsun Gibi Davranmasının Ruhunu, Canını Acıttığında Anlayacaksın Beni...
Sen Onunla Tek Bir Can Olmak İsterken Onun Hayatında Hiç Olmamışsın Gibi, Bir Duvar, Yerde Duran Bir Çakıltaşı Yerine Koyduğunda Seni Anlayacaksın Beni...
Beynin, Düşüncelerin Kendi Kendine Teselliler Verirken, Seni Haklı Bulurken, Gözlerine Söz Geçiremeyip Koca Damlalarla Sessizce İsyanlar Yaşadığında Anlayacaksın Beni...

Dünyaya Kafa Tutup Yaşadığım Aşk İçin Pişman Değilim... 
Herkese Her Şeye İnat Göğü Yerle Birleştirip Senin Sevdanın Tadına ve Seyrine Doyamadığım Hiçbir An İçin Pişman Değilim.. 
Sevda Tadında, Yar Sıcaklığında Dokunduğum Ellerinde Yanmaktan, Yokluğunda Gecelerce Ağlamaktan Pişman Değilim... 
Sevdanı Yaşadığımı Hissettiğim Her Anın bBedelini Hayattan Koparak Ödemekten, Bu Sevdanın İsyanın Bana Kazandırdıklarından, Kaybettirdiklerinden, Sana Verdiğim Yüreğimden Asla Pişman Değilim... 
Yanlışın Adını Doğru Koyduğum İçin, Bu Yola Baş Koyduğum İçin, En Kutsal Varlıklar Adına Senden Vazgeçmediğim İçin, Döktüğüm Gözyaşları ve Acılar İçin Pişman Değilim... 
Kırılan Kalem Fermanım Olsa da, Senin Sevdan Son Nefesim Olsa da Seni Solumaktan Pişman Değilim.... 

Yetmiyor İşte Bazen Sevmek; Deli Gibi Sevmek Yetmiyor... 
Bir Aşkı Yaşatabilmek İçin Her Şeye İnat Uğrunda Günler Boyu Ağlamak Yetmiyor Bazen... 
Anladım ki Sana Yetmedi Seni Çok Sevmem... 
Yetmedi Uğrunda Hayatımı Sana Esir Etmem... 
Daha Fazlasını İstedin Değil mi? 
Büyük Olmak, Daha Daha Daha Fazla Sevilmek...
Bilmiyorum Benden Sonra Bunları Oldun Böyle Seven Buldun mu Ama Bir Şeyi Unuttun Sanırım Sen... 
Önemli Olan Hiç Biri Olamasan da Bir Kalpte Var Olmak...!

Adıyla Var Olduğum ve Adıyla Yok Olacağım Darağacım, 
Mutlu Olmalısın Sen... 
En Büyük Düşüm Bu Şimdi... 
Mutlu Olmalısın ve Mutluluğunu Engelleyecek Hiç Bir Set Olmamalı Önünde... 
Senin Mutluluğun Aydınlatacak Benim Dünyamı... 
Gülüşlerin Güneşim Sıcak Tebessümün Ay Işığım Olacak... 
Öyle Mutlu Olmalısın ki
Bu Hayata ve Bu Hayatın Getirdiği Onca Kötülüğe Rağmen,
Gözlerinin İçi Mutlulukla Işıl Işıl Olmalı... 
Biliyorum Sen Mutlu Olacaksın... 
Çünkü Ben Sadece Bunun İçin Du'a Ediyorum...
Ben mi? 
Beni Boşver...!
Senin Mutluluğun Benim Yaşama Sebebim Olacak... 
Bunu Bil Bu Yeter... 
Mutlu Olabilirsin, Ben Artık İmkansızlığına İnandım…!

Her Güne Bir Harf Ekledim, Seni Yazdım, Seni Anlatım Beyaz Sayfalara Ama Artık Sonlara Geldim Galiba...
Sana Dair O Kadar Satır Var ki Neyi Yazmadım Diye Düşünüyorum… 
Her Şeyden Bahsettim, Her Şeyi Anlattım Satır Satır... 
Durdu Zaman Sanki, Kocaman Bir Boşluğa Sürükleniyorum... 
Son Kez Sana Rastlamak Senle Konuşmak İstiyorum, Ama Yoksun Artık Biliyorum...
Gerçeklere Sarılıp Yalnızlığımda Bana Eşlik Eden Sözlerini Düşünüyor Mutlu Oluyorum... 
Kısa da Olsa Bu Hayatta Sana Rastladığım İçin Mutlu Oluyorum... 
Hayat Kısaydı, Verilen Sözlerin Söylenen Sözlerin, Yazılan Satırların Bir Gün Sonu Gelecekti... 
İşte Sonu Görünmeyen Bu Yolda İlerliyorum Ama Hala Senli Hayallerimden Kopamıyorum... 
Yapamıyorum, Bir Parçam Eksiliyor Sanki... 
Ne Zaman Bu Aşka Noktayı Koymaya Kalkışsam Noktalar Gözümde Bir Çığlık Gibi Büyüyor... 
Engel Olamıyorum, Yine Hayaline Dalıyorum, Anlıyorum ki Ben Hayallerim Olmadan Yaşayamıyorum... 
Umudun Adıydı Güzel Hayaller, Düşlerde Bulduğum Mutluluğu Yitirmemek Adına Kopamıyorum İşte... 
Alışmalı Bu Yürek Yokluğuna... 
Hayalinle Yetinip Seni Uzaktan Sevmeye Devam Etmeli... 
Ağlamak, Üzülmek Seni Bana Getirmeyeceğini Adım Gibi Biliyorum... 
Hüzünleri Mendilimin Arasına Sıkıştırıp Uzaklaşmak En Güzeli… 
Seni Seninle Yaşamak Kadar Güzel Bir Duyguyu Yaşamak 
Yasaksa Bana Giderim Senli Düşlerin Arasına Sıkışmış Duygularımla… 
Sadece Varlığına Yürüdüğüm Yollarda Seni Senle Yaşamaktı Savaşım. Ama Kazanamadım… 
Payıma Yine Yalnızlık Düştü Sevdanın Dikenli Yollarında… 
Üç Noktalı Başlamıştı ve Üç Noktalı Bitiyor Benim Hikayem...
Hep Özlem Vardı İçinde Bir de Özlemi Bulandıran Pişmanlık... 
Notalar Eşlik Ediyor Artık Sensizliğime... 
Durmadan Koşturan Beynim Seni Düşünmekten Yorulmuşcasına İsyan Ediyor... 
Umutlanıyormusun Diyeceksin Şimdi, Hem de Tebessümle... 
Nasıl Umutlanırım? 
Ben Hala Beni Bıraktığın Yerdeyim... 
Gelmeni Beklemeyecekcesine Ituruyorum... 
Unutma Beni Sevgili... 
Her Üzüldüğünde, Her Ağladığında ve Her Umutlandığında Sana Çok Yakışan Gülücüğünle Hatırla Beni...
Şimdi Susma Zamanı... 
Seni Yüreğime Gömüp Susma Zamanı… 
Hayallerimin Gerçekleşmeyeceğine İnanıp Hayallerime Küsme Zamanı… 
Artık İçin İçin Yanarak Seveceğim Seni… 
Hiç Bilmediğin Gibi, Hiç Bilemeyeceğin Gibi...
Ne Zaman Gidersin Hayallerimden? 
Ne Zaman Yok Olduğunu Kabullenir Şu Yüreğim? 
Şimdi Susma Zamanı... 
Susmak İşe Yarar mı Sence Sevgili? 
Şimdi Beni Hayata Bağlayan Seni Arıyorum... 
Sevgimde Bencil Olmadığımı Bilirsin… 
Beni Yine Sevme, Bu Beni Yaralamaz, Sen Mutlu Ol, Bu Bana Yeter Ama N'olur Arada Yaşadığını Bilmeme İzin Ver… 
Ve Şunu da Unutma ki: Büyük Bir Aşkla Bağlandığım Sen; Her Zaman Benim En İyi Dostum Olarak Kalacaksın… 
İçinde Sakladığın O Çocuğu Kısa Bir Süre de Olsa Benimle Paylaştığın İçin Sağol... 
İyi ki Tüm Yaralamalarına Rağmen Hayatıma Girmişsin, Kısa Sürede Olsa Yüreğimde Kalmışsın… 
Ve Sakın Unutma Sevgili, Koşarak Gittiğin Bu Kalp Seni Asla Unutmayacak... 
Sen de Unutma Beni, Sevmesen de Unutma...! 
Üzülmemek Çare Değil... 
Ağlamamak Elimde Değil... 
Seni Unutmak mı?
İşte O Mümkün Değil...!
____________________________________________________________________________________________

Öyle An Gelir ki, Sen Yaşadığın Şehrinde Hapsolduğunu Düşünürken Bir Ses Duyarsın Uzak Diyarlardan, Her Fısıltısı İçine İşleyen Bir Ses...
Belki O Ses Bir Hayaldir Erişemez Yüreğine Veya Kendi Dünyasında Hapsolmuş Bir Sevgilidir... 
Kulaklarını Kapatmak Kafi Gelmez Ses Seninle Değilse Bile Sesinledir... 
Gömersin Duygularını İçine, Aynaya Bakamazsın Ama Yüreğinde ki Nemli Hüzünleri de Yok Sayamazsın... 

Sanırım Bütün Sorunum Özlemekle İlgili...
Keşke "Yaşlanmaya Başladım, O Yüzden Geçmişi Özlüyorum" Diyebilseydim... 
Zerre Kadar Özlemiyorum Geçmişi... 
Geçmişe Dair Ne Varsa Silinmiş Hafızamdan... 
Ben Geleceği Özlüyorum, Belki de Hiç Yaşayamayacağım Geleceğime Dair Özlemlerim... 
Asıl Sorunda Burdan Başlıyor Zaten... 
Geleceğin Olmayacağını Biliyorum, Olmayanı, Olma İhtimali Bulunmayanı Özlüyorum... 
Onsuz Bir Gecenin Kör Karanlığında İlerlemek Ne Zordur, Nasıl Ürperti Verir İnsana Bilemezsiniz...
Onsuz Bir Gece Anlamsızlığın Boşluğunda Kalakalmaktır Öylece, Anlayamamaktır, Anlatamamaktır... 
Yokluğu Kordur Bana... 
Onsuz, Bin Ateş Parçasına Bölünür Kalbim, Tenim Cehenneme Düşer, Avucumda Denizler Kurur; Çöller Başlar, Gözüme Geceler Üşüşür,  Sözlerimi Hece Hece Alev Sarar; Dudağımda Yangınlar Başlar... 
Susuşu Zordur Bana... 
Onsuz, Yokuşlar Uzar, Yollar Uçurumlara Uğrar, Yaralarımın Kabuğu Açılır, Dünyanın Bütün Taşları Kirpiklerime Biner...
Aslında Geçmişe Dair Her Şeyi Unutmak Vardı Ama Artık İstesem de Unutamam Onu... 
O Her Yağmurla Yeniden Yağıyor Şehrime ve Ben Her Yağmurda İliklerime Kadar Hissediyorum Onu... 
Şimdi Değil Yüzünü Görmek Ne Sesini Duyup Onu İçimde Daha da Büyütmeye Cesaretim Var Ne de Silip Atmaya... 
Onu Özlemek Güzel, Umut Etmek, İstemek, Hissetmek Çok Güzel...
Onu Onsuz Yaşamak Ağır Yükü Olsa da Üzerimde Sevdası Onurumdur Eğilmez Başım...  

O Kişilikli Bir İnsan,  O Onurlu Bir İnsan, O Gururlu Bir İnsan En Önemlisi İnsan Gibi Bir İnsan... 
İnsanlara Olan Bütün Güvenimin Sarsıldığı, Kendimi Herkese Kapattığım Bir Dönemde Karşılaştım Onunla... 
Hani İnsanı İnsan Yapan Değerler Vardır; Gururlu ve Onurlu Olmak Gibi...
Kendinden Emin Olmanın Verdiği Naif'liğe Sahip Olmak Gibi...
Vicdan ve Merhamet Duygularına Sahip Olmak Gibi... 
O Bunların Hepsine ve Daha Fazlasına Sahipti... 
Hani Bazı Anlar Vardır; Bakarsın ve Gördüğünü Yakalarsın Ya, Ben de Öyle Bir An Yakaladım Onun Bakışlarına... 
İçinde Öyle Güzel Sevgi Işıltıları Vardı ki; Yüreğinin Bütün Güzelliği Sanki Gözlerinde Yazılıydı... 
O An Nasıldı, Nasıl Duygular İçerisindeydi? Bilinmez Ama Ben O Bakışlarda, Yaşanmışlıklarının Vaktinden Önce Olgunlaştırdığı O Kocaman ve Güzel Yüreğini Gördüm... 
Bu İnsan; Kendi Gibi Bir Benliği Bulamamışlığın Yorgunluğunu Taşıyordu...
Kişiliğini Oluşturan Değerlerine Hoyratça Saldırıda Bulunulmuş, Güveni İstismar Edilmiş, Sevmeyi Bu Kadar Güzel Bilirken, Sevilmek Duygusunu Yitirmiş, Sonuçta, Hiçbir Değere İnancı Kalmamış, Ruhunu Besleyen İmanı Dışında...

Evet "Güzel İnsan", "İnsan Gibi İnsan" Sen Hiçbir Zaman Değişme Olur mu?
Kimseye, Canım Diyenlere Bile Kendinden Fazla Asla Değer Verme, Verme ki O Güzel Duyguların, O Güzel Ruhun Daha Fazla İncinmesin...
Ta ki Biri Çıkıp Sana, Göğsünü Gere, Gere "İşte Buradayım; Sadece Senin Duygularını İstiyorum... 
Onu Yüceltmek ve Ömrümce Sevmek İçin Buradayım, Sevilmeyi Haketmek İçin Buradayım, Seni Sen Olduğun İçin Seviyorum Diyene Kadar, Bunu İspat Edene Kadar Kimseye Kendinden Fazla Değer Verme... 
Verme ki, Sevmek Dediğimiz, Ama Anlamını Şuursuzluklarda, Bencilliklerde Harcadığımız O Değerli Anlam Senin Erdeminde, Kişiliğinde ve İnsanlığında Bir Değer Kazansın... 
Arkada Bıraktığın Şeyleri Düşünme... 
Bulduğun ve Arkada Bıraktığın İçin Seni Tedirgin Eden Aşk Önünü Kesmesin... 
Kişisel Hayatını Gerçekleştirmeni Engellemesin... 
Yeter ki Bulduğun ve Arkada Bıraktığın Aşk Saf Maddeden Yapılmış Olsun...
Aşktan, Sevgiden, Sadakatten Yapılmış Olsun...
Üzerinden Bin Yıl Geçmiş Bile Olsa, Orada, Senin Bıraktığın Haliyle Duruyor Olacaktır Çürümeden, Bozulmadan ve Sen, Nasılsa Günün Birinde Oraya Döneceksin...
Arkada Bıraktığın Şeyleri Düşünme... 
Kendi Yolunda Yürü... 
Başını Dik Tut... 
Kendini Yenilmiş Hissetme... 
Bu Senin Öykün, Sen Sadece Yaşa...
Yüreğinin Sesini Dinleyerek, Yüreğinin Diliyle Konuşarak Yaşa... 

Şunu Bil ki Güzel İnsan; Bu Gün de, Yıllar Sonra da, Dünyanın Neresinde Olursan Ol Senin İçin Endişe Eden, Senin İçin Du'a Eden Biri Olacak...

Seni Sonsuz Bir Aşkla Seviyorum... 
Seni Hayalinle Yaşatmaya Devam Ediyorum...
Allah'u Teala'ya Emanetimsin... __________________________________________________________________________________

Bir Sevdaydı Burada Yaşanan, Ak Sayfalara Yazılan...

Rengi Olmayan, Tadı Pek Anlaşılamayan, Acısı Biraz Fazla Kaçmış Bir Sevda...
Kıymeti Bilinmeyen, Değeri Görülmeyen Bir Sevda...
Bir "Sen"e Tutulmuş, Bir "Ben"in Hikayesiydi Burada Yazılanlar... 
"Biz" Olamayanlara, Olamamışlara Adanmış Bir Sevda...
Ne Kara Ne Ak, Ne Karşılıklı Ne Karşılıksız, Öylesine Bir Sevda...
Anlatılamayanların Gölgesinde Ölüme Mahkum Edilmiş Bir Sevdanın Hikayesiydi Yazılanlar...
Anlatılmak İstemeyenlerin Ördüğü Duvarların Arasına Hapis, Özgürlüğünü Bekleyen Bir Sevda...
Bir Sevdaydı Bu, Boş Bir Sayfa Gibi Bir Ömre Yazılmayı Bekleyen... 
Yazdıkça Bitmeyen; Ya da Bittikçe Daha Çok Yazılan... 
Acıdıkça Kanayan Bir Masaldı Bir Ömre Susuşlar Dağıtan... 
Ben Ona Harf Harf Çoğalırken O Hep Susardı, O Sustukça Ben Kırık Kelimelere, Sonu Olmayan Cümlelere Başlardım... 
Yazdıkça Acırdı Bende, Acıdıkça Daha Çok Yazardım Onu… 
Haykırışlar Biriktirirdim, Her Kelimede Ona Düşerdim... 
O Sustukça Kalemim Ona Çoğalır, Ona Ağlar ve Onda Can Yitiği Olurdu...
Yürek Mürekkebim Tükendikçe Acırdı İçim... 
Hüzünlere Sarılıp Ona Ağlardım, Ona Yazardım, Yazdıkça Daha Çok Kanardım...
Ne Vakit Onu Düşünsem, Odama Düşerdi Ilık Nefesi... 
Ayazların Ortasında Tenim Üşüse Yüreğinin Sıcaklığına Sığınırdım... 
Ne Zaman Gözlerimi Kapatsam Geceye, Dudaklarından Yüreğine Yuvarlanırdım... 
Ilık Nefesimle Gözlerinde ki Saklı Cenneti Solurdum... 
Her Soluğunda Ben Ay'sız Geceye Sevda Yıldızlarını Dizierdim... 
Şehrimin Islak Toprak Kokusunda Sevdasını Solurken Satırlara Düşerdi Kelimelerim... 
Çünkü Ben Onun Sevdasının Huzuruyla Yaşardım...

Onu Yazmaya Sayfalar Yetmeyecekti Biliyordum, Çünkü O Yaz Yaz Tükenmiyordu... 
O Her Harfte Kelimelerce O Olurken, Ben İmlası Bozuk Bir Düş Oluyordum... 
Şimdi  Gözbebeklerimden Yağan Bir Yağmurla Islanıyor Sayfalar, Alıp Götürüyor Tüm Harflerimi ve Ben Noktasını Kaybetmiş, Son Sözü Yitirilmiş Bir Yazı Oluyorum, Sayfa Sayfa Ona Düşüyorum…
Soluyorum, Okunmuyorum...! 

______________________________________________________________


Bugünkü sayfa görüntüleme sayısı  285

Dünkü sayfa görüntüleme sayısı  911
Geçen ayki sayfa görüntüleme sayısı  24.652
Şimdiye kadarki toplam sayfa görüntüleme sayısı  570.224

Hepinize Sonsuz Teşekkürler...