31 Ağustos 2016 Çarşamba

Ancak Aşk'ı Kaybedenler Bilir...!

O Kadar Uğraşıp, Uğruna Herşeyi Göze Almışken... 
Aşk'ı Kaybettirenleri mi Özendin Yoksa Gözyaşlarımı Sildiğin Halde... 
Sevmedin Belki de Beni Tüm Yürekten... 
Ya da Sevdinde Veremedin Tüm Benliğinle Kendini Bu Aşk'a... 
Sen Bilmezsin, Bilemezsin Gerçek Aşk'ı... 
Bilemezsin Aşk'ı Kaybedenlerin Durumunu...
Ağıt Sesleri Gelir İnsanın Kulağına Can Acıtıcı Türden... 
Aşk'ı Kaybedenlerin Ah'larıdır Onlar, Sevenler Ah Eder... 
Aşk'ı Kaybedenlerden Oldum Deme Sakın Bana,! 
Aşk'ı Kaybedenler Sadece Yürekten Sevenlerdir... 
Sevip de Terketmeyenler, Sadece Terkedilenlerdir Unutma! 
Bu Yüzdendir ki; 
Aşk'ı Kaybedenlerle Kendini Aynı Kefeye Koyma...! 
Sen Hiç Acı Çektin mi?
İliklerinden Kan Damladı mı Ilık Ilık?
Gözlerine Kan...
Yüreğine Sızı...
Saçlarına Ak Düştü mü Bir Gece Yarısında? 
Bunları Ancak Aşk'ı Kaybedenler Bilirler ve Yaşarlar... 
Çünkü Ancak Aşk'ı Kaybedenler Bilir Aşk'ın Büyüklüğünü ve Yüceliğini... 
Ancak Aşk'ı Kaybedenler Bilir...!!!

İnsanların Hiç Bilmediğin Yüzleri Vardır...
Her Sevdanın Sonunda Gözyaşı Saklıdır...
Renkli ve Ahenkli Görünen Her Şeye İnanma...
Gökkuşağının Ötesinde Sadece Yağmur Vardır...!


Bir Hayaldi Kurduğum...
Sadece Sana Kurulu Bir Hayat, Bir Zaman Dilimi...
Olmadı!
Düşünmeyi Unutmak İstiyorum Şimdilerde...
Her Harf "Sen" Olmak Adına Beynime Yerleşiyor…
Bense İstemiyorum Hiçbir Kelime, Hiçbir Cümle...
Olmuyor!
Alıyorum Kalemi Elime, Beynimi İşgal Eden 
Tüm Harfleri Bırakıyorum Satırlara...
Bin Kelime Gözlerimde…
Her Biri Çok Ağır, Taşınmıyor Anlamaya Çalışmadan!
Dört Yanım Çığlık...
Harfleri Unutmak...
Kelimeleri Birer Birer Aklımdan Bilinmezliğe Sürüklemek...
Boşlukta Dolaşmak İstiyorum!
Olamıyor!
Bir Duygu, Bir Çelişki...
Sevmek Diyorum Sessizce...
Düşlerime Hapsediyorum Duygularımı...
Seviyorum, Sevdikçe Düş’üme Saplanıyorum!
Hayal Kurar Gibi Seviyorum Senli Düşünceleri...
Bir Sevda Masalı Oluyorsun Kelime Kelime İçimde Büyüyen...
Susuyorum Sensizliğe...
Sadece Sen, Bir Hayal ve Ben...
Yani "Sevmek" Bende ki "Sen"...
Susmak Diyorum Korkarak...
Haykırıyor İçim...
Yalnızlığa Bürünüyor Tüm Sesler...
Acıtıyor Suskunluk Hüznü...
Kelimelerim Saklanıyor Kendinden...
Boğuluyorum Bu Kadar Sessizlik İçinde...!

Öyle Bir Ateş ki!

Nasıl Oldu Da İsmini Kazıdın Yüreğime Sevgili! 
Nasıl Dolandın Saçlarıma, Bedenime ve Ruhuma?!
Niye Sevdim Seni Bu Kadar?! 
Zincir mi Bu Ayaklarıma Doladığın?
Neden Yüreğimin Hücresine Paslı Bir Kilit Asıp Dönüp Gittin!
Görmüyor musun Bileklerimi ve Yüreğimi Kanatıyor!
O Hiç Yatmadığın Dizlerim Kanıyor! 
Hasretin Damla Damla Tüketiyor!
Kurtaramıyorum Kendimi Etime Gömülen Kelepçelerinden ve Paslı Kilidinden!
Deli Fırtınalar Gibi Dökülüyor İçime Hala Mısarların...
Hasretimsin! 
Hasretsin Biliyorum! 
Ama Yoksun! 
Nerdesin! 
İçime Öyle Bir Ateş Düşürdün ki! 
Sana Duyduğum Sevgiyi Daha Ne Kadar Saklayacağım İçimde Bilmiyorum... 
Sesini Sesimle, Seni Kendimle Bütünleyip Aşk'ı Yaşıyorum... 
Seni Sensiz Yaşıyorum... 
Ve Bu Acı Boğuyor Beni...
Gizemine, Bilinmezliğine Tutuldum. 
Niye Bu Kadar Uzaksın Bana ve Niye İçimde Bu Kadar Sıcaksın? 
Bu Sevginin de Bir Bedeli Var Elbet... 
Senin İçin Bu Sevgi Adına Bütün Bedelleri Ödemeye Hazırım da Sen Bilmiyorsun Bunu... 
Yokluğunda Seveceğim Seni... 
Aramızdaki Yasaklar ve Engeller Seni Sevmeme Engel Olabilir mi Sanıyorsun? 
Yanılıyorsun!
Bu Aşk'ta Hiçbir Umut Olmasa Bile Seni Sevmekten Vazgeçmeyeceğim...
Ne Çok İhtiyacım Var Sana Bir Bilsen! 
Gözlerindeki Işığa Ne Çok İhtiyacım Var... 
Ama Yoksun... 
Hiç Olmayacaksın...
Sana Ulaşmak İçin Hiç Çaba Harcamıyorum... 
Harcamalı mıyım? 
Bilmiyorum... 
Birine İhtiyaç Duyduğumda Hep Sen Geliyorsun Aklıma... 
Oysa Hiçbir Şey Yaşamadım Seninle... 
Ama Hissettim Seni...
Bakışlarını İçime Hapsettim... 
Seni Düşünüp Özlediğimden Haberin Bile Yok... 
Uzaktaki Sevgili, Ulaşılmayan Aşksın... 
Niye Bu Kadar Özel Anlamlar Yükledim Sana? 
Bana Bu Kadar Uzakken Bile Nasıl Acıtabiliyorsun İçimi? 
Seninle Hiçbir Şey Yaşamamışken Nasıl Özlüyorum Senli An'ları? 
Herşeye Rağmen İçimdeki Sıcaklığını Yitirmek İstemiyorum...
Ulaşılmaz Sevgili Sana İhtiyacım Var...!

Seni Sana Rağmen Yaşıyorum Ben... 
Hep Kaçışlarla Dolu, Hep Eksik... 
Bir Yanımı Tamamlasam, Mutlaka Başka Bir Yerden Açık Veriyorum... 
Tamamlamaya Uğraştıkça Senin Gizlerinde Kaybolup Gidiyorum... 
Bedenine Değil, Ruhuna Taliptim Ben, Bu Yüzden Bu Kadar Zorlanıyorum...
Oysa Nasılda Coşku Doluydum Başlarken... 
Gecelerimi de, Gündüzlerimi de Sana Adamaya Hazırdım... 
Her Gün Yeni Bir Yönünü Öğrenip Şaşıracaktım... 
Seninle Yaşadığım Hiçbir Şeyin Tadını Unutamayacaktım... 
Sen Sonbahar Rüzgarında Kopmuş Bir Yaprak, Ben Sana Dal Olacaktım...
Hangimiz Yaprak, Hangimiz Dal Karıştırıyorum Artık...!
Ben Bu Uykuları Uyuyalı Çok Olmuştu... 
Şimdi Aynı Uykuları Yeniden Uyuyorum... 
Acı Uykusu...! 
Hüzün Uykusu...! 
Korku Uykusu...! 
Bir Gece Birinin Bir Gece Diğerinin Sonsuzluğunda Kayboluyorum...
Seninle Geçirebileceğim Her Bir An'a Hasret Yüreğim... 
Ellerini Tutmaya, Gözlerinde Yok Olmaya... 
Işığınla Aydınlanmaya Aç Bir Ben ve Senin İçin Çarpan Yüreğim...
Duyurabilir miyim Sana Sesimi, Kalbimin Haykırışlarını? 
Duysan da Bilirmisin Ben Olduğumu?
Peki Duyar mısın Tüm Bu Çırpınışları? 
Anlarmısın Kalbimin Deli Gibi Attığını Seninle... 
İsmin Her Andığımda Benliğimde Bir Kez Daha Aydınlandığını, Bin Kat Daha Büyüdüğünü Bilir misin Sevgili?
Meğer Yokmuşum Ben Senden Önce... 
Yaşamıyormuşum... 
Kimliksizmişim... 
Adım Sanım Yokmuş... 
Kaydım Düşülmemiş Aşk Defterine... 
Geldin ve Kaydım Düşüldü Kara Kaplı Kitabın Aşk'la Başlayan Hanesine...
Gözüm, Gönlüm, Dünüm, Bugünüm, Ömrüm, Düşüm Hep Sen Sen Diyor Bende... 
Sen  Sadece Sen...  
Vazgeçemediğim Sen... 
Vazgeçemeyeceğim Sen...
Her Du'amda Sen, Gözlerimi Her Kapayışımda Yine Sen Varsın... 
Seni Bulmanın... 
Senin Olmanın... 
Sana Dokunmanın, Özlemiyle Yanar Durur Şu Kor Olmuş Kalbim...
Senin Olmasam da...
Sana Doya Doya Bakamasam da En Kıymetlimsin... 
İster Yakınımda İster Uzağımda Ol Kalbim Seninle Hayat Buluyor...
Varsın Ulaşmasın Ellerim Ellerine... 
Görmesin Gözlerim Gözlerini, Ama Sen Kendini Esirgeme Benden...
Hep Yüreğimde Ol...
Yaşamamın Güzelliği Ol...
Senle Ben Tanımlanabiliyor, Senle Ben Tamamlanabiliyor Bu Evrende... 
Artık Benim'sin, Ben'sin ve Bende'sin...
Ve Allah Şahidimdir ki Sen Yoksan Ben de Yokum Bilesin...!!! 

Hani Bazen Kelimeler Biter Tıkanırsın Söylecek Bir Şey Bulamaz Susarsın Ya! 
Öylece Kalakalırsın Hani, Şimdi O Satırlardayım... 
Susuyorum Ya Ben Yine İşte Öyle!
Başa Dönmeler Başımı Döndürüyor! 
Kaldığım Yeri Unutmasam Hani Devam Etsem Diyorum... 
Yaşadığım Hikayede Sayfanın Ucunu Kıvırdıkça Kırılıyorum...!
Şu Anda da Gözlerim Doldu ve Boğazıma Bir Şeyler Düğümlendi...  
Birazdan Boşalır Yaşlar Biliyorum...!
İnan Bana O Kadar Dolu Dolu Yaşıyorum ki Yalnızlığı... 
Dolu Dolu Yaşıyorum Hüznü... 
Dolu Dolu Geçiyorum Sevdandan... 
Dolu Dolu Yaşıyorum Sensizliği... 
Gözyaşlarım Eşlik Ediyor Yalnızlığıma...
Uzatıyorum Ellerimi Boşluğa Bir Hayali Yakalamak İstercesine...  
Bomboş İki Yana Düşüyor Kollarım... 
Ben Yorgun... 
Yüreğim Yorgun... 
Geçmişim Viran...
Geleceğim Meçhul...
Damladıkları Yerde Kan Güller Açıyor Gözyaşlarımdan... 
Duvarlarda Sarmaşıklar Büyüyor, İçimde Sevgin...
Gözyaşlarım Yanaklarımdan Aşağı Bir Şelale Misali İniyorlar...
Yüreğimden Yüreğine Yol Ararcasına...
Gözlerimin Okyanusunda Dalgalar Çırpınıyor Şimdi Daha Hırçın Daha Deli...
Hem Ağlıyorum...
Hem Arıyorum... 
Ağlayacakmısın Yine Aşk-ı Kıyamet?!
Hep Geçmişe Takılı Kalıp Keşkelere mi Yükleyeceksin Yine Zamanı?
Yaşadığın Şeyleri Bir Kenara Bırakıp Hep Kötü Anılarımı Hatılayacaksın?
Ben Böyle Mutluyum Deyip Kendini Daha Ne Kadar Kandıracaksın?!

Yürekte Sevmek Çok Zor!
Dışarı Çıkmak İstedikçe İçimdeki Tutsak Aşk Susturdum Çığlıklarını!
Ben Susturdukça, Çırpındı! 
Yaktı ! 
Kanattı! 
İçim Birkez Daha Acıttı!
Son Gözyaşımı da Yuttum  Şimdi Ağrılarım Dinmek Bilmiyor!
Söylesene Bırakıp Gittiğine, Yerle Bir Ettiğine Değdi mi!?
Dağ Gibi Yüreğime Aşk Olup Sığamadın! 
Kuruyan Toprağıma Bir Damla Yağamadın! 
Şöyle Bir Sabahıma Usulca Doğamadın!
Söylesene Gün Olup Battığına Değdi mi...!?
Durma Kaç!
Nasıl Olsa Bulurum Seni Gidişinin Ardındaki Damla Damla Yüreğimden ve Gözümden Sızan Kan İzlerinden...!
Giden Günlerin Telafisi Olur Sananlar Kırıyorlar Kalpleri Binbir Parçaya...
Hiçbir Acı Kalbin Kırıklığına Benzemiyor, 
En Acı Günler Bile Aranıyor...
Tek Başıma Yürüyorum Ayaz Vurmuş Limanlarda... 
Üşümüyorum Senin Yokluğunda Üşüdüğüm Kadar!
Soğuk Rüzgar Vururken Yüzüme Kanatırcasına Üşümüyorum... 
İnsaf Etmeyen Seni Hayal Ettiğim Zaman ki Kadar Üşümüyorum!

28 Ağustos 2016 Pazar

Gelmesem de Bekle Beni

Bugün Sensizliğin Bilmem Kaçıncı Yılı,
Kaçıncı Ay'ı,  
Kaçıncı Günü,
Kaçıncı Saati… 
Dinmek Bilmeyen Bir Haykırışla Sana Doğru Sesleniyorum,  
Duymadığını Bile Bile... 
Kulaklarını Bana Dair Her Şeye Kapattığını Bilmeme Rağmen,  
Yine de Yüreğimin Bir Köşesinde Sakladığım Umut Zerreciklerinin Işığıyla Sesleniyorum... 
Yine Devrik Cümlelerim İle Sana Akıyorum Şuursuzca...
Öznesiz,  
Tümcesiz... 
Yokluğundan Kaçtıkça Biraz Daha Büyüyor İçimdeki Boşluk...
Git Demek Yetmiyor,  
Kal Demek Çare Değil...
Her Yazının Ardından Bir Yokluk Daha Ekliyorum Belleğime... 
Biriktirdiğim Onca Mısranın Ardından Bu Sahipsizlik Canımı Yakıyor...
Yazmaktan Vazgeçtiğim Anlar Oluyor Bazen,
Ve Susmak İçin Bir Sürü Nedenler Sıraladığım Anlar...
Nedenlerime Bile Neden Diye Soramadığım Zamanlar...
Kendimden Kaçıp Korkularıma Sığındığım Zamanlar...
Bugün Yıkık Dökük,  
Viran Duygularım...  
İçimde Biriktirdiklerim Öylesine Derin ki, 
Darmadağın Ediyor Beynimi Söyleyemediklerim... 
Aylardır İçimdeki Hesaplaşmadan Kaçıyorum...
Yaşadıklarımla ve Kendimle Yüzleşmemek İçin Direniyorum...
Ayağa Kalkıp Gerçeklere Tutunmak Yerine,
Kendimi Kandırmaya Devam Ediyorum...
Oysa Ne Kadar da Güzel Başlamıştı Her Şey...
Yıllar Sonra İlk Kez Kalbimi Açmıştım Ona...
İçimdeki Tüm Saf Duygularla,
Ve Masum Bakışlarla Evet Demiştim Bu Aşka...
Nasıl Bilebilirdim ki Sonunun Böyle Hayal Kırıklığı İle Bitebileceğini...
İnsan Hiç Bilerek Acı Çektirir mi ki Kalbine? 
Beynini Günler Geceler Boyunca Cevapsız Sorularla Meşgul Eder mi? 
Neden, 
Niçin, 
Niye Diye Kendine Sorar mı? 
Hayat İşte Yaşamadan Bilemiyor İnsan...
Alnına Yazıldıysa Kader Denen Yazı İstesen de Kaçış Olmuyor... 
Hep Böyle mi Acaba Sevdalar? 
Ruhunu Tamamıyla Teslim Ettiğinde Hep Arkadan mı Vurur Seni Bir Hançerle Karşındaki Samimiyetsiz Duygular?
İçim Öyle Acıyor ki Bilemezsin... 
Duygularıma Acıyorum. 
Viran Olmuş Gönlüme, 
Yıkılan Düşlerime,
Dibe Vuran Hayallerime...

Hiç Sormadın Ne Yaşadığımı, 
Nasıl Yaşadığımı, 
Ya da Yaşayıp Yaşamadığı mı Hiç Merak Etmedin... 
Kimim Ben? 
Kimdim Seni Tanıyasıya Kadar?
Ve Kime Dönüştüm Seni Yaşamaya Başladıktan Sonra,
Hiç Bir Fikrin Yok Değil mi?
Ne Gördü Senin Gözlerin Bana Bakarken? 
Yalnızım... 
Umurumda Değil Yalnızlığım,
Yalnızlık,  Yalnızca Dışarıdan Görünen Yüzüm... 
Senin Suçun Değil Bu,
İnan Bunu da Çok İyi Biliyorum…
Benim Gerçeklerim Ağır,
Kaldırılması Zor Biliyorum….
Varsa Bir Suçlu Ortada,  
O da Benim Biliyorum…
Suçum Ne Dersen İnan Ben de Bilmiyorum...
Yanlış Zamanlarda Yanlış Yerlerde Olmaktır Belki de Suçum,
Belki de Geçmişte Yanlış Bir Seçimin Hayat Döngümü Değiştirmiş Olmasıdır...
Tüm Zamansızlıkları ve Imkansızlıkları Alt Edip
Mutlu Olma Sevdasına Düşmemdir Belki de...
Aslında Her Şeyi Biliyorum...
Her Soruyu, 
Her Cevabı,
Her Açmazı,
Her Gerçeği Biliyorum….
Zamanı Geriye Çevirme Şansım Olmadığını,
Geçmişi Yok Edemeyeceğimi,
Hiçbir Şeyin Eskisi Gibi Olmayacağını Biliyorum,
Ama Hayatın Döngünü Tekrar Nasıl Düzeltebileceğimi Bilmiyorum...
Nasıl Yaşamaya Devam Edeceğimi Bilmiyorum...
Hayat Böyle Devam Edebilir mi?
Onu da Bilmiyorum...
Gerçeği İstersen Ben Nerde Olduğumu Bile Bilmiyorum...
Bir Sonun Başlangıcında mıyım,
Yoksa Bir Başlangıcın Sonunda mıyım Onu da Bilmiyorum...
Kendimi Yok Etmenin Eşiğinde miyim,
Delirmenin Sınırında mıyım, 
Yoksa Yeniden Doğuşun Sancılarında mıyım Bilmiyorum…
Hiçbir Şey Bilmiyorum,
Ve İnan Artık Bilmekte İstemiyorum.
Tek Bildiğim,
Bütün Hücrelerimde Hissettiğim, 
Tek Duygum Şu An Sadece Acı…
Hayal Kırıklarımın Sürekli Kanattığı Yaralarımın Dinmek Bilmeyen Sızısı...

Sen Bana Üzülme Sevgili...!
Senden Sonra Harabe Olan Yüreğime Yanma...
Sen Anlamazsın Acı Vermeden Yas Tutmayı...
Severken İncitmemeyi,
Giderken Yakmamayı...
Ağladığımı Görüp Canını Sıkma, 
Ben Seni Kimseyle Kıyas Etmedim
Kanayan Yaralarıma İnat Sarmıştım Seni,
Üzerine Değil, 
Sağlam Kalan Başka Yerlere de...
Yak Canımı İstedim,
İzin Kalsın,
Bu Yürek Aşkı Unutursa Kendinden Utansın İstedim...
Üzülme Sevgili, Her Aşkın Tatlı Bir Hüznü Vardır,
Ben Senin İçinde Ağladım Doyarak...
Bilirim Beceremezsin Sen,
Elin Dolanır Benim İçin Bir Şeyler Yazmaya,
Yüreğin Susar Gururundan...
Üzülme,
Ne Olur Üzülme,
Ben Senin İçinde Yanarım Halimize,
Benim İçinde...
Belki Bana "Git" Diyen Diline İnat,  
Yüreğinden "Kal" Çığlıkları Yükseliyordur...
Sahi, Yüreğin Üşüyor mu Benden Uzakta?
Şehrinin Sokakları,  
Caddeleri,  
Kaldırım Taşları,  
Parktaki Bankları Yerinde Duruyor mu?

Neden Bu Sessizliğin?
Yüzüme Haykıramayacağın İçin mi,
Söyleyecek Tek Kelime Bulamadığın İçin mi?
Yoksa Öylesineydi ve Geldi Geçti Cümlesini Kendine Yakıştıramadığın İçin mi?
Böyle Değildin Sen,
Yoksa Böyleydinde Ben mi Anlayamadım,
Sen Buydun da Ben mi Göremedim?
Sessizlik mi Senin Kaçış Yolun,
Sessizliğin mi Tek Gerçek Olan?

Seninle Beraber Yeni Umutlar Büyüdü İçimde İstemesemde,
Onlarda Yok Olacak Merak Etme...!
Bir Gün Olur Bakmaz Gözlerim Telefona Artık...
Bir Gün Olur Bekleyişlerimde Biter...
Sana Olan Umutlarda Tükenir...
Sen Sessiz Kal Yine Olur mu?
Ama Hala Hissediyorum Seni,
Hala Titretiyorsun İçimi...
Geçecek, 
Bitecek İnanıyorum...
Sessiz Kal Benim Haytımda
Sessiz Kal...
Bu Sessizlik Yakışacak Sana...!
Ama Son Bir Kez Sana Gelmek İstiyorum...
Hayatımın En Güzel Sözlerini Sana Anlatmak İstiyorum...
Bu Defa Sessiz Kalmak Yok,
Çıldırmışça Konuşmak İstiyorum...
Yağmur Gibi Kopup Gelmek İstiyorum Buluttan,
Düşmek İstiyorum Bir Damla Tanesi Kadar Olsam Bile Avuçlarına...
Gelmesem de Bekle Beni Sessizliklerin Ardında Sensiz Gecelerde... 
Umutsuzluğunun Bittiği Yerde...
Hayatın Yorduğu Köşe Başlarında... 



27 Ağustos 2016 Cumartesi

Gelmediğin Her Gün "Değer misin?" Diye Düşüneceğim Ama.........

Şarkılar,
Her Gidenin Ardından Kalandır, 
Çünkü Gelen Boş Gelir Ama Boş Gitmez...
Gelmişse Bir Sefer,
Yerleşmişse Kalbimize, 
Hele Bir de Sevmişsek Onu Yazık Bize...!
Ama Ne Yazık ki Gelenler Hep Gidicidirler... 
Sanki Bir Han'mış Gibi Kalbimiz Gelir Kalır, 
Ve Giderler,
Hem de Ne Gitmek...!
Bir Düşmanı Öldürürcesine, 
Bir Pisliği Çöpe Atarcasına Gitmek…!

Bir Hayalin Ötesine Geçemeyen,  
Ne Yazılırsa Yazılsın Cisimlenemeyen Bir Düşten Çok mu Beklediklerim?
Bir Ses,  
Bir Soluktur Tek Derdim Derken Hiç mi İnandırıcı Değildir Yürek Kalemimden Dökülenler?
Ama Biriktirdiğim Cümlelerim Vardır Benim...
Kimselere Söylenmemiş,  
Kimselerin Duymadığı Sözcüklerim...
Her Şeyin Başladığı ve Bittiği Yerde,  
Buradayım... 
Unutulmaya Yüz Tutmuş Bir Dilin Son Sözcükleri İle Çıkıyorum Yollarına... 
Ömrümden Ömrüne Açılan Onlarca Kapının Eşiğindeyim... 
Bir Labirentin Tam Ortasında,  
Ne Tuhaf Bir Çelişkidir ki Çözemiyorum... 
Her Yolun Sana Çıktığını Bildiğim Halde Kaybolmaktan Korkuyorum... 

Kendi Bedbahtlığıma Yana Yana Işık Aradığım Bir Gün Daha... 
Bir Yandan Bir Tutam Işık Diye Yalvarıyorum,
Diğer Yandan Bu Dehlizde Yürek Kalemimle Gönül Defterime Yazıyorum, 
Belki Bir Anda Olsa Unuturum, 
Bu Derin, 
Soğuk,
Sessiz Dehlizi Diye...
Aslında Yazmakla Yazmamak Arasında Kararsızım,
Sol Yanımda Derin Bir Kalp Sızım Var...
Sahi Onun Yokluğundan Çıkar mı Yürek Kalemimden Bunca Hece?
Büyür mü Umutlar,
Hayaller?
Çünkü Yolunu Gözleyerek Geçti Onca Saat, 
Gün, 
Ay, 
Yıl,
Onu Özleyerek Geçen Zaman Bana Bin Asır...
Benim İçin Yazmak Karanlıkta, 
En Karanlık, 
En Derin Dehlizlerde Bile Nefes Almak Demek... 
Benim İçin Yazmak Seninle Konuşmak 
Ya da Konuştuğumu Sanmak Çünkü...
O Karanlık,
Soğuk Dehliz'de İmdat Çığlıklarını Atmak, 
Ve Onların Duvardan Sekip Geri Gelmesini Duymak Ne Zor 
Bilir misin?

Onu Anlamaya Çalıştığımda Adı Yoktu Yüreğimde... 
Rüyalarımda İzini Sürdüm Geceler Boyu...
Yüzünü Çizemediğim Hayallerinle Uyandım Sabahlara,
Ve Tutkuyla Sarıldım Ona Yüreğimin Kimsesiz Sokaklarında…
Ben Onu Hiç Tanımadan Yazdım Aşk Kokulu Sayfalara...
Ben Hayatımda Sadece Bir İnsanı Bekledim, 
Onu Aradım, 
Onu Özledim,
Sadece Onun Hayalini Kurdum... 
Bu Dünyadan Sadece Onun Yanına Kaçtım, 
Sadece Bir Adama İnandım, 
O Adama Güvendim... 
Hiç Görmeden 
Tanımadan İnandım Ona...
Onun Hayalini Kurdum Her Gece Başımı Yastığa Koyduğumda... 
Onun Hayallerine Daldım...
Doğuştan Kalbimde Olan Bir Sevgiydi Onunki... 
Ben Hayatımda Sadece Bir Adamı Tüm Benliğimle Sevdim, 
Ömrümü Onu Aramaya,
Bulmaya Adadım... 
Ben Sadece Bir Adam İçin Ağladım Onsuz Gelen Her Gece... 
O Adam İçin Katlandım Bu Günüme... 
Sadece Onun İçin Bekledim Bir Sonraki Günü Sabırla...
Sendin Her Batışında Beni Hüzne Boğan Güneş,
Göğüs Ağrım, 
Kalp Çarpıntım, 
İçime Çektiğim En Derin Nefes... 
O Nefesle İçime Dolan,
İçimde Dolanan Sendin... 
Sendin Ufuk Çizgisindeki, 
Geliyor mu? Yoksa Gidiyor mu?
Hiç Anlayamadığım,  
İç Çekerek Hayalini Kurduğum
Yıllardır Özlediğim,
Ve Tükenmez Bir Hevesle Göğsümün Ta İçinde Sakladığım...  

"Her Şey Çok Güzel Olacak",
En Çok İnanmak İstediğim, 
Ama Bir Türlü İnanamadığım Kelime...
Bu Kelime Ne Derece Doğru Ne Derece Yanlış?
Üzgün Birini Avutmak İçin mi Söylenir Bu Kelime, 
Yoksa Umutlarına Umut Katmak İçin mi? 
Yarına Çıkmak İçin mi Söylenir Bu Kelime,
Yoksa Bu Günü Rahatlatmak İçin mi?
Yaşadığım İçin mi Var Oluşum, 
Yoksa Nefes Aldığım İçin mi Yaşıyorum?
Yaman Bir Çelişki,
Tıpkı Hayat Gibi Zor Bir Denklem...

Karanlıkta Gölge Olur mu Hiç?
Bende Olmaz Diye Biliyordum Ta ki Sen Gidene Kadar… 
İşte Senin Bana Bıraktığın Miras Bu, 
Senden Bana Kalan Bu, 
Sadece Karanlıktaki Gölgeler... 
Ne Yapmalıyım? 
Nasıl Katlanmalıyım? 
Bana Sevilmeyi Göstermedin ki Hiç… 
Peki Şimdi Ne Olacak?
Ne Yapacağım? 
Neden Bunu Öğretmedin Bana?
Hiç mi Düşünmedin Ne Yapar Bu,
Nasıl Yaşar,
Hiç mi Üzülmez Diye? 
Doğru Söyle,
Hiç mi Sevmedin Beni?
Hiç mi? 
Peki Ben Nasıl Oldu da Sevdim Seni Delicesine? 
Ölürcesine Nasıl?
Artık Ne Soracağımı,
Kime Nasıl Soracağımı Bilmiyorum... 
Sadece Ağlıyorum Güneşin Ay'a Döndüğü Gecelerde...
Sen Belki Gülüyorsun, 
Eğleniyorsun, 
Geziyorsun,
Hatta Yeni Sevgililerinle Dolaşıyorsun, 
Ben İse Karanlıktaki Gölgeleri Görüyorum... 
Senin Olmadığın Bu Dünyada Gecem Gündüzüm Belli Değil... 
Ben Ne Yapıyım?! 
Nasıl Yapıyım?! 
Ben Seni Gerçekten Sevmiştim...
Adına "Gökkuşağı" Diyecek Kadar Çok Sevmiştim ...
Gitmek Zorunda mıydın?
Bırakmak Zorunda mıydın Beni? 
Gerçekten Sevdim Diye mi Gittin? 
Ne Oldu? 
Nasıl Oldu? 
Hani Sorarlar Ya Hep; Ben Sana Ne Yaptım Bunu Hak Edecek, 
Bende Sana Soruyorum Şimdi "Ben Sana Ne Yaptım?" 
Hepsi mi Sahteydi O Gülüşlerin, 
Öpüşlerin, 
Bakışların? 
Şimdi Hayatının Hangi Anına Gitmek İsterdin Deseler, 
Seninle Dopdolu Olan O Seneye Dönebilmek İsterdim... 
Hani Şu Hem Çok Yakın Hem de Çok Uzak Olduğumuz O Yıla...
Küçücük Yüreğime Sonsuz Bir Şeyler Sığdırmaya Çalışıyordum O Yıl... 
Küçüktüm ve Çok Sessizdim Üstelik... 
Belki Seni Benim Kadar Kimse Sevmedi, 
Belki Ben de Kimseyi Senin Kadar Çok Sevemeyeceğim...
Sen Beni Sevmedin, 
Sen Beni Zamanın Hiç Bir Yerinde Sevemedin...
Özledim, 
Görmeyi Çok İstedim Belki de,
Çok İstediğimdendir Gerçek Oldu...
Ellerin Bana Bir El Mesafesinde Yakın Oldu, 
Ve Gözlerin Tam Gözlerimin Üstüne Değdi... 
Özlenensin... 
Uykularımı Kaçıran Korkularımsın...
Korun İçinde Ayazımsın... 
İtiraf Etmeden Yuttuğum Kelimelerim...
Hükmümsün... 
Kararımsın...
Tercihimsin... 
Yaşadığımı Hissettiren Nefesimsin...

Biliyor musun?
Kaybolmak İstiyorum,
Gitmek,
Uzaklaşmak, 
Sadece Sana Ulaşmak İstiyorum...
Seninle Konuşmak,
Sende Kaybolmak İstiyorum...
Gitmek,
Yalnız Olmak,
Ama Sadece Senin Olduğun Bir Yalnızlık Olsun İstiyorum...
Tüm İnsanlardan Uzaklaşmak,
Senin Olduğun Bir Yalnızlıkta Kaybolmak İstiyorum...
Özledim İşte...! 
Bana Özleme Diyemezsin,
Kızamazsın,
Bağıramazsın,
Dur Diyemezsin,
Hele de Git Asla...!!!
Ben Yemin Etmişim Allah'a Seni Bulmaya,
Seni Mutlu Kılmaya...
Atamazsın Beni,
Düşünme Diyemezsin...!
Seni Sen Yokken Bile Düşünürken,
Şimdi Nasıl Olur da Düşünürüm Başka Bir Şeyi?
Bana Bekleme Diyemezsin...!
Özleme,
Yazma Diyemezsin...!
Benim Sözüm Söz,
Bekleyeceğim...
Son Nefesimi Alana,
Toprak Olup Yok Olana,
Kıyamet Kopana Kadar Bekleyeceğim...
Gelmediğin Her Gün "Değer misin?" Diye Düşüneceğim,
Ama Ertesi Gün Yine Bekleyeceğim...




26 Ağustos 2016 Cuma

Bil ki Çok Acı Çekiyorum Sevgili...!

Sevgi Nedir Sevgili? 
Bana İçindeki Sevgiyi Haykırabilir misin Yüzüme Karşı? 
Düşünebilir misin Hayatla Beni Birarada?
Sevgi Nedir Dedim Hep... 
Bu Soru Rastladığım En Zor Soru Oldu...
Cevaplayamadığım... 
Yaşadığım... 
Bildiğim Ama Bir Türlü Cevaplayamadığım Çok Zor Bir Soru...
Nedir Sevgi?
Sen mi, Ben mi? 
Yoksa Biz mi Demeliydim Sevgili, Biz mi?
Ama Hangi Biz?
Anlamsız Bir ''Elveda'' İle Ayrılmak Zorunda Kalan Sen/ Ben/Biz mi?
Ama Artık Ne Sen Ne de Ben Biz Değiliz ki... 
Şimdi Sen Bensiz ve Bende Sensizim İşte...
Biz Ayrılmayı Hiç İstememiştik ki , Ayrılmayı Hiç Düşünmemiştik ki Biz...
Peki Hangi Ayrılığın Kulağını Çınlattık Bilmeden? 
Hangi Ayrılığa''Merhaba'' Dedik İstemeden? 
Hangi Ayrılık Öpücüğü Attı Seni ve Beni Bir Kenara...
Biz Ne Zaman Yaşadık Bu Kadar Şeyi? 
Hangi Arada Çağırdık Biz Ayrılığı, Açtık Kapıları Ardına Kadar?
Bütün Bu Hangilerin, Bütün Bu Ne Zamanların Cevabını Bilmiyorum...
Bilmiyorum Ama Bildiğim Tek Birşey Var; Artık Ne Sende Ne de Bende Bir Biz Kaldı...
Ama Şunu Bil Sevgili! Ben Hiç Bilmedim Ayrılığı... 
Hiç Düşünmedim... 
Hiç Düşlemedim... 
Belki Sen Hep Bildin, Hep Düşündün Bunu...
Biliyordun Belki Birgün Çekip Gideceğini... 
Beni Her Saniye Geleceğine Hazırlarken...
Beni Her Saniye Kendine Biraz Daha Bağlarken Biliyordun Aslında Geleceğinde Hiç Olmayacağımı...
Biliyordun Günün Birinde Sende Bir Ben Bırakmayacağını, Sendeki Beni Bir Gün Söküp Atacağını...
Söyle Bana Senden Çok Şeyler mi İstedim? 
Senden Çok Şeyler mi Bekledim?
Bana Gitmek İçin Geldiğini Bildiğim Halde Sevmiştim Seni...  
Çok mu Geldi Gözlerinde Beni Mutlu Görmek?
Ellerini Tutamayacağımı Bildiğim Halde Seni Sevmek Çok mu Geldi Sana?
Bana Duyduğun Sevgi Bir Avuntu muydu Yoksa?
Bir Rüyaydı Geldi Geçti de Bana... 
Seni Hiç Sevmedim de Bana, Yüreğimden Vur Beni!
Suskunluğunla Kanat Dudaklarımdaki İsmini... 
İmkansızlığınla Öldüremediğin Bu Kadını Yokluğuna Göm Hadi! 
Pişmanlık Duyulan Bir Günah Olduğumu Haykır!
Haklısın; Sen Bana Gitmek İçin Gelmiştin... 
Yaşandı ve Bitti Bu Kadar Basit İşte!
Ama Gittiğin Günden Beri Kanayan Yüreğim Niye Hala Acıyor Sevgili ?
Niye? 
Söyle Bana Sana Duyduğum Sevgimin Sana Yetmediğini Söyle... 
Git de!
Bana Ait Değilsin de! 
Sen Benim Hayatımın En Büyük Hatasın Diye Suçla Beni!
Unuttuğunu Söyle!
Gittiğin Gün Yüreğinin Acımadığını İtiraf Et!
Adından Öteye Hiçbir Zaman Dudaklarımda Olmadın ki de!  
Gecelerin Şahit Olduğu Bu Sevda Hiç Yaşanmadı ki de Bana! 
Bir Cümle Kadar Yer Tutmadı Adın Diye Söyle Hadi! 
Ölümleri Hediye Et Yüreğime!
Git de ve Hiç Sevmediğini Söyle!
Susma Bir Şeyler Söyle! 
Yüreğinde Hiç Var Olmadığımı Söyle! 
Hadi Tüm Cesaretini Topla ve "Seni Sevmedim ki" Cümlelerini Savur...!!!
Biliyorum Her Zaman ki Gibi Susacaksın!
Bana Gelmeyeceğinin Farkında İdim. Ama Sevdim İşte... 
Seni  Senden Çok Sevdim...
Uğruna Bedenimden Vazgeçerek Sevdim... 
Biliyorum Gelmeyecektin ve Beni Sevmeyecektin...
Ait Olduğun Karanlıkları Bırakıp Gelecek Gücün Yok Senin... 
Belki de Hiç Sevmedin Beni...
Bırak Sevme Beni... 
Bırak Bana Söylediğin Her Kelime Yalan Olsun...
Unutma ki; Yüreğimdeki Sen, Seni Sensizlikte Bile Sevecek Kadar Büyük... 
Yüreğimdeki Seni Hiçbir Kelime, Hiçbir Yalan Küçültemeyecektir...!
Ben Sadece Beni Seven "Seni" Sevdim... 
Sen Bana Ait Olmasan da Ben Sadece Senin Yüreğine Aitim...!
Acımasız Olan Ne Sensin Ne de Ben,
Bize Gümüş Tepsiyle Sunulan Hüzünlü Bir Hayat Sadece Ve Kabul Etmesi Zor Olan Bu Ayrılıklara Katlanmak Sanırım...
İnsan Yaşamın Değerini Yüzü ve Kalbi Güldüğünde Anlıyor...
Anlıyor ki Ölüm Sadece Toprağa Girmek Değil Ve Nefesi Kesilene Kadar Yaşadığı Her Şeyin Gözlerinin Önünden Geçmesi Değil, Ölüm Sensizliğin Sadece Yaşarken Verilen Cezası Sevgili!
Seni Bulduğumda Sevgi Anlam Kazandı... 
Her Anımsadığımda Yaşamamım Oldu Gülüşlerin... 
Hiç Tükenmedi İçimde Senin İçin Yanan Ateş Ve Ben O Ateşle Yanmayı, Sırf Seni Sevmek Olduğu İçin İnan Bana Çok Sevdim...
Şimdi Ölüm Ne Anlam Taşıyor? 
Yaşamak Ne Anlam? 
Hiç Anlayamayacağım Sensiz Bedenim Toprağa Girmedikçe...!!! 
Ben Seni Yalansız, Hep Gerçekten, Hep Sahiden Sevdim Sevgili!
Sen Nasıl İstediysen Ben Hep Öyle Sevdim Seni... 
Ben Hep O Kadar Sevdim, O Kadar Alıştım, Belki...
Belki Hep Bu Yüzden Hep Gideceğini Bildiğinden Sustun...
Aslında Belkide Sen Bana Herşeyi Söylemiştin Sevgili!
Herşeyi Anlatmıştın Bir Bir, Hiç Olmadığını, Hiç Olmayacağını Tek Tek Söylemiştin Bana, Ama Ne Yazık, Ben Bunu Hiç Anlamadım...
Ben Yalnızca Senin Sevginle, Senin O Kocaman Sevginle Adım Adım Büyümeye Çalışıyordum, Sen Büyütemeden Bıraktın Beni...
Peki Ben Şimdi Sensiz, Ben Şimdi Sevginsiz Nasıl Büyürüm Sevgili!
Söyle Nasıl Büyürüm!?
Keşke Konuşsan Sevgili!
Neden Susuyorsun Söylesene?
Yoksa Artık Senin Dilinden Anlayabildiğim İçin mi?
Artık Beni Uyandırdığın İçin mi?
Ya da Beni Büyütemediğin İçin Hep Pişmanlık Duyduğun ve Bunu Bana Söylemekten Çekindiğin İçin mi?
Korkma Sevgili Korkma, Büyürüm Ben Merak Etme...
Ama Sakın Sanma ki Bunu İstediğim İçin Yaparım... 
Sanma ki Bunu Seni Unutmak İçin Yaparım... 
Sanma ki Bunu Bir Başkasının Sevgisiyle Denerim...
Ben Seninle, Sevginle Büyüyeceğim Sevgili...!
Sana Hiç Dokunmadan... 
Sıcaklığını Hiç Hissetmeden... 
Seninle Hiç Konuşmadan Ama Seni Yaşayarak ve Seni Yaşatarak... 
Sevginle Yaşayarak ve Sevgini Yaşatarak Büyüyeceğim Ben Sevgili...!
Bil ki Çok Acı Çekiyorum Ama İnan Sevgili!
İnan Bana Seni Hiç Unutmam Ben, Unutamam! 
Sen Bana O Kadar Çok Güzel Şeyler Verdin ki... 
Beni O Kadar Mutlu Ettin ki, Şimdi Bana Sunduğun Bu Acı Bütün Bu Güzellikleri Unutturmaya Yetmiyor...
Bak Gördün mü Sevgili! 
İşte Söyledim, Verdim Ben Cevabımı...
Sevgiyi Anlattım Sana, Sevebilmeyi Anlattım...
Bana Beni Sunduğun İçin... 
Bana Yokluğunda Bile Sensizlikte Bile Seni Verdiğin İçin Sana Çok Teşekkür Ederim Sevgili...
Çok Teşekkür Ederim...!!!

................................
Hangimiz Kaybolmadı "Düşler Sokağında" Hangimiz Yıkılmadı "Kaçak Sevdalarda"...
Hangimiz Titremedi "Islak Bakışlarda" ve Hangimiz Erimedi Bir Aşk'ın "Son Akşamında" ve Acımasız Bir Hayatın "Başrolünde" Oynarken Hangimiz Yorulmadık...
Bir "Küskün Çiçek" Bırakırken Aşk'ı Kollarımıza "Söz Bitti" Artık Derken Bir "Üvey Sevda" Terk Edip Giderken Bizi Hangimiz Vurulmadı Yüreğinden...
Bir Uzun Yol Oluyor Kalemden Süzülen Her Harf, Her Hece Aklımın Kabristanlarında Yankılanan Sahipsiz Bir Ölüm Çığlığı ve Sonrasızlığın Deminde Keder Dökülüyor Sayfalara...
Gerçek Yarım Kalmışlık Yarım Olduğumu Hissetmekti...
Düşünüyorum da, Asıl Yarım Kalmışlık Çareyi Başkasında Aramakmış... 
Sevmeye Yeteneksiz Bir Yürekte Sevilmeyi Başardın...
Sensizlikte ki Sonsuzluk İçimi Yakıyor... 
İçimi Yakan Yüreğimi Çürütüyor Vicdansızca Çoğu Zaman...
Sonsuzluksun ve Unutulmayacak Gibisin...
Her Günüm Diğer Günler Gibi... 
Adı Konmamış Bir Çaresizlikle, Yokluğunun Acısıyla Yüreğimin Sızısıyla Geçiyor...
Varlığınla Yokluğunun Arasında Umutların Tükenmek Üzere Olduğu Bir Yerdeyim...
Ağlamalar Pazarında İki Damla Gözyaşıymış Bedelim ve Soyunup Benliğimden Elem Üstüne Elem Giyinmiş...
Sana Pervane Yüreğim Gözlerimde Gözlerini Ateş Bilip Yanmışım Öylece, Hiç Ses Etmemişim...
Meğer Ne Çok Kedermiş Gözlerinin İçinde Tutuklu Kalmak! Lakin Sevmişim İşte, Herşey den ve Herkesten Öte Sadece Sevmişim Seni...
Ama Sen Kendini Sök Düşlerimden Sök ve Git Şimdi!
Yolların Koynunda Başımı Yaslayıp Ölümün Yamacına, Bunca Acıyla Yoldaş Olmuşken Ben Sen Kaç Benim Kalabalığımdan... 
Sesini Sil Şiirlerimden!
Olmasın Dönüşü Gittiğin Yolun...
Kalemi Kırılmış Gelişlerin Hükmünde, Sonsuz Bir Gidişle Unutmalara Aç Yüreğini...
Hadi Git Sevgili...!
Adınla Başlayıp Adınla Bitiremediğim Cümleler Kadar Yalnız Bırak Beni... 
Bırak Hayat Boyu Sensizlik Yerine Ölümler Diz Çöksün Ayak Dibime...
Hadi Git Sevgili...
Biz Seninle Rüya Olmaktan Öteye Geçemedik... 
Hiçbir Zaman Acıyı Sırtlanıp Mutluluğa Gülümsemedik...
Hadi Git...!
Dudaklarında Daha Fazla Kanamasın Pişmanlıkların... 
Daha Fazla Ağlamasın Hatıraların... 
Bırak Yüreğin Sonsuzluğum Olsun...
Durma Sabahı Olmayan Karanlıklarımda... 
Daha Fazla Üşütme Ellerini Karı Eksik Olmayan Kışlarımda... 
Daha Fazla Bekleme Yamalı Cümlelerimde...
Hadi Git...! 
Çıktığın Kapının Ardından Ölüm Gelsin Artık...! 
Sana Kavuşmayı Bilmese de, Seni Severken Ölmenin Gururunu Yaşasın Bu Yürek...
Çünkü Sen Benim  Ölüm İle Hayat Arasına Çizebildiğim Tek Mutluluğumdun...!!! 
Sana Kavuşmayı Bilmese de, Seni Severken Ölmenin Gururunu Yaşasın Bu Yürek...
Çünkü Sen Benim  Ölüm İle Hayat Arasına Çizebildiğim Tek Mutluluğumdun...!!!
Hadi Git Sevgili! Yüreğini Toparla Yüreğimden!

........................
Sevmemiştir Seni... 
Sevmişse de Senin Onu Sevdiğin Kadar Sevmemiştir... 
Suçlayabilir misin Onu?
Sen Sevdin Diye Sevmelimiydi Seni? 
Şart mı Bu?
Değil Elbette; Ama Gel de Bunu Yüreğine Anlat Anlatabilirsen!
Anlatamazsın! 
Anlatamayacaksın!
Yürek Bunu Kabul Etmez Çünkü... 
Sen "Seni Benim Kadar Kimse Sevemez" Diye Sayıklarken, 
Ya da  Benim Kıymetimi Bilemedin Diye Suçlarken Onu,
O Senin Ne Halde Olduğunu Bilmeden, 
Bilse Bile Umursamadan "Her Seçim Bir Vazgeçiştir,
Ve Her Seçim Bir Başlangıçtır" Sözünü Kanıtlarcasına,
Yeni Bir Menzile Doğru Yol Almaya Başlamıştır Bile...
Senin Seçimin İse Kışı Yaşamaktır, O Zaman Yaşayacaksın...!
Hiçbir Kış Yaşanmadan Bitmez!
Bir Çok Kez Donarak Öleceğini Düşünerek, 
Gözyaşların Buz Kristallerine Dönüşerek, 
Soğuğun Verdiği Acıdan Nefesin Kesilerek, 
Ilık Bir Rüzgarı, 
Sıcak Güneşi Düşleyerek İliklerine Kadar Titreye Titreye Yaşayacaksın...!!! 
Biz Yasak Şehrin Aşıklarıydık.... 
İşte Öyle Bir Yangındı Yaşadığımız... 
Öyle Bir "Kör Alevdi" Aşk'ımız, Yandık Tutuştuk.... 
Asla Kırgın Değilim O'na,
Küskün de Değilim,
Çünkü  "İkimizde Sevmiştik"...