Gelmesem de Bekle Beni

Bugün Sensizliğin Bilmem Kaçıncı Yılı,
Kaçıncı Ay'ı,  
Kaçıncı Günü,
Kaçıncı Saati… 
Dinmek Bilmeyen Bir Haykırışla Sana Doğru Sesleniyorum,  
Duymadığını Bile Bile... 
Kulaklarını Bana Dair Her Şeye Kapattığını Bilmeme Rağmen,  
Yine de Yüreğimin Bir Köşesinde Sakladığım Umut Zerreciklerinin Işığıyla Sesleniyorum... 
Yine Devrik Cümlelerim İle Sana Akıyorum Şuursuzca...
Öznesiz,  
Tümcesiz... 
Yokluğundan Kaçtıkça Biraz Daha Büyüyor İçimdeki Boşluk...
Git Demek Yetmiyor,  
Kal Demek Çare Değil...
Her Yazının Ardından Bir Yokluk Daha Ekliyorum Belleğime... 
Biriktirdiğim Onca Mısranın Ardından Bu Sahipsizlik Canımı Yakıyor...
Yazmaktan Vazgeçtiğim Anlar Oluyor Bazen,
Ve Susmak İçin Bir Sürü Nedenler Sıraladığım Anlar...
Nedenlerime Bile Neden Diye Soramadığım Zamanlar...
Kendimden Kaçıp Korkularıma Sığındığım Zamanlar...
Bugün Yıkık Dökük,  
Viran Duygularım...  
İçimde Biriktirdiklerim Öylesine Derin ki, 
Darmadağın Ediyor Beynimi Söyleyemediklerim... 
Aylardır İçimdeki Hesaplaşmadan Kaçıyorum...
Yaşadıklarımla ve Kendimle Yüzleşmemek İçin Direniyorum...
Ayağa Kalkıp Gerçeklere Tutunmak Yerine,
Kendimi Kandırmaya Devam Ediyorum...
Oysa Ne Kadar da Güzel Başlamıştı Her Şey...
Yıllar Sonra İlk Kez Kalbimi Açmıştım Ona...
İçimdeki Tüm Saf Duygularla,
Ve Masum Bakışlarla Evet Demiştim Bu Aşka...
Nasıl Bilebilirdim ki Sonunun Böyle Hayal Kırıklığı İle Bitebileceğini...
İnsan Hiç Bilerek Acı Çektirir mi ki Kalbine? 
Beynini Günler Geceler Boyunca Cevapsız Sorularla Meşgul Eder mi? 
Neden, 
Niçin, 
Niye Diye Kendine Sorar mı? 
Hayat İşte Yaşamadan Bilemiyor İnsan...
Alnına Yazıldıysa Kader Denen Yazı İstesen de Kaçış Olmuyor... 
Hep Böyle mi Acaba Sevdalar? 
Ruhunu Tamamıyla Teslim Ettiğinde Hep Arkadan mı Vurur Seni Bir Hançerle Karşındaki Samimiyetsiz Duygular?
İçim Öyle Acıyor ki Bilemezsin... 
Duygularıma Acıyorum. 
Viran Olmuş Gönlüme, 
Yıkılan Düşlerime,
Dibe Vuran Hayallerime...

Hiç Sormadın Ne Yaşadığımı, 
Nasıl Yaşadığımı, 
Ya da Yaşayıp Yaşamadığı mı Hiç Merak Etmedin... 
Kimim Ben? 
Kimdim Seni Tanıyasıya Kadar?
Ve Kime Dönüştüm Seni Yaşamaya Başladıktan Sonra,
Hiç Bir Fikrin Yok Değil mi?
Ne Gördü Senin Gözlerin Bana Bakarken? 
Yalnızım... 
Umurumda Değil Yalnızlığım,
Yalnızlık,  Yalnızca Dışarıdan Görünen Yüzüm... 
Senin Suçun Değil Bu,
İnan Bunu da Çok İyi Biliyorum…
Benim Gerçeklerim Ağır,
Kaldırılması Zor Biliyorum….
Varsa Bir Suçlu Ortada,  
O da Benim Biliyorum…
Suçum Ne Dersen İnan Ben de Bilmiyorum...
Yanlış Zamanlarda Yanlış Yerlerde Olmaktır Belki de Suçum,
Belki de Geçmişte Yanlış Bir Seçimin Hayat Döngümü Değiştirmiş Olmasıdır...
Tüm Zamansızlıkları ve Imkansızlıkları Alt Edip
Mutlu Olma Sevdasına Düşmemdir Belki de...
Aslında Her Şeyi Biliyorum...
Her Soruyu, 
Her Cevabı,
Her Açmazı,
Her Gerçeği Biliyorum….
Zamanı Geriye Çevirme Şansım Olmadığını,
Geçmişi Yok Edemeyeceğimi,
Hiçbir Şeyin Eskisi Gibi Olmayacağını Biliyorum,
Ama Hayatın Döngünü Tekrar Nasıl Düzeltebileceğimi Bilmiyorum...
Nasıl Yaşamaya Devam Edeceğimi Bilmiyorum...
Hayat Böyle Devam Edebilir mi?
Onu da Bilmiyorum...
Gerçeği İstersen Ben Nerde Olduğumu Bile Bilmiyorum...
Bir Sonun Başlangıcında mıyım,
Yoksa Bir Başlangıcın Sonunda mıyım Onu da Bilmiyorum...
Kendimi Yok Etmenin Eşiğinde miyim,
Delirmenin Sınırında mıyım, 
Yoksa Yeniden Doğuşun Sancılarında mıyım Bilmiyorum…
Hiçbir Şey Bilmiyorum,
Ve İnan Artık Bilmekte İstemiyorum.
Tek Bildiğim,
Bütün Hücrelerimde Hissettiğim, 
Tek Duygum Şu An Sadece Acı…
Hayal Kırıklarımın Sürekli Kanattığı Yaralarımın Dinmek Bilmeyen Sızısı...

Sen Bana Üzülme Sevgili...!
Senden Sonra Harabe Olan Yüreğime Yanma...
Sen Anlamazsın Acı Vermeden Yas Tutmayı...
Severken İncitmemeyi,
Giderken Yakmamayı...
Ağladığımı Görüp Canını Sıkma, 
Ben Seni Kimseyle Kıyas Etmedim
Kanayan Yaralarıma İnat Sarmıştım Seni,
Üzerine Değil, 
Sağlam Kalan Başka Yerlere de...
Yak Canımı İstedim,
İzin Kalsın,
Bu Yürek Aşkı Unutursa Kendinden Utansın İstedim...
Üzülme Sevgili, Her Aşkın Tatlı Bir Hüznü Vardır,
Ben Senin İçinde Ağladım Doyarak...
Bilirim Beceremezsin Sen,
Elin Dolanır Benim İçin Bir Şeyler Yazmaya,
Yüreğin Susar Gururundan...
Üzülme,
Ne Olur Üzülme,
Ben Senin İçinde Yanarım Halimize,
Benim İçinde...
Belki Bana "Git" Diyen Diline İnat,  
Yüreğinden "Kal" Çığlıkları Yükseliyordur...
Sahi, Yüreğin Üşüyor mu Benden Uzakta?
Şehrinin Sokakları,  
Caddeleri,  
Kaldırım Taşları,  
Parktaki Bankları Yerinde Duruyor mu?

Neden Bu Sessizliğin?
Yüzüme Haykıramayacağın İçin mi,
Söyleyecek Tek Kelime Bulamadığın İçin mi?
Yoksa Öylesineydi ve Geldi Geçti Cümlesini Kendine Yakıştıramadığın İçin mi?
Böyle Değildin Sen,
Yoksa Böyleydinde Ben mi Anlayamadım,
Sen Buydun da Ben mi Göremedim?
Sessizlik mi Senin Kaçış Yolun,
Sessizliğin mi Tek Gerçek Olan?

Seninle Beraber Yeni Umutlar Büyüdü İçimde İstemesemde,
Onlarda Yok Olacak Merak Etme...!
Bir Gün Olur Bakmaz Gözlerim Telefona Artık...
Bir Gün Olur Bekleyişlerimde Biter...
Sana Olan Umutlarda Tükenir...
Sen Sessiz Kal Yine Olur mu?
Ama Hala Hissediyorum Seni,
Hala Titretiyorsun İçimi...
Geçecek, 
Bitecek İnanıyorum...
Sessiz Kal Benim Haytımda
Sessiz Kal...
Bu Sessizlik Yakışacak Sana...!
Ama Son Bir Kez Sana Gelmek İstiyorum...
Hayatımın En Güzel Sözlerini Sana Anlatmak İstiyorum...
Bu Defa Sessiz Kalmak Yok,
Çıldırmışça Konuşmak İstiyorum...
Yağmur Gibi Kopup Gelmek İstiyorum Buluttan,
Düşmek İstiyorum Bir Damla Tanesi Kadar Olsam Bile Avuçlarına...
Gelmesem de Bekle Beni Sessizliklerin Ardında Sensiz Gecelerde... 
Umutsuzluğunun Bittiği Yerde...
Hayatın Yorduğu Köşe Başlarında...