Sevilmeye Bile Gücümün Kalmadığı Nokta Bu!

Hangi Zamandı Hangi Mevsimdi Bilmem, Bilemem...
Uzakların Birinden Yönelmişti Bu Yokluk Bana...
Üstüme Oturmuş Bir Giysi Gibi Sarmıştı Kimsesizliğimi...
Bir Adım Vardı Artık ''Yalnız!''...
Tekillilerde Yalnız Olmak Zor Değildir Çoğul Müptelalıklarda Bulamıyorsan Özünü, İşte O Zaman Kuruyor Demektir Gölgen...
Çünkü Işık Sızmaz Hiçbir Aralıktan Sana...
Çünkü Karanlıklarını Örtecek Bir Damla Beyaz Yoktur Meydanda...
Evet Yalnızım Ben Yalnızlık Korkusu Çekmeyen Bir Kahraman Gibi...
Kahramanlığımınsa Giz'i Yitirilmiş Sevdalarımda Bir Sır Gibi...
Bir Sayfa Daha Açıyorum Yine Yeni Umutlarla... 
Hayatıma Şaşkınlıkla Bakıyorum Tekrar... 
Hayat Ne Garip Diyorum Bir Kez Daha... 
Sessiz Bulduğum İlk Kuytuya Sığınıyorum... 
Sevilmeye Bile Gücümün Kalmadığı Bir Nokta Bu...!
Söylemek İstediğim Sözler Var... 
Gücüm Olsaydı da Anlatabilseydim... 
Tek Haykırış Nefesim Kalmadı Şimdi...
Anlatamasam da Yüreğime Kazmışım Onları...
Anlatsam da, Acı Verse de Kopamamışım O'nlu Günlerden.
Pişman mıyım? 
Asla...!
Yaptığım Hiçbir Şeyden Pişman Olmamayı Öğrendim Yıllar Önce...
Ama İçimde Karşı Koyamadığım, Yüreğime Yayılmasını Engelleyemediğim Bir Duygu; Özlem...
Bana Ne Oluyor Bilmiyorum...
Eski Günlerde Rüzgarları Bile Dize Getiren, Hırçın, Karşı Koyulmaz, Sözünden Dönmez Kadın Şimdi Çaresizlik İçinde ve Korkuyor... 
Çünkü Kendisine İtiraf Edemediği Bu Hain Duygu İliklerine İşliyor...!
Ve Yüreği Parçalanırcasına Özlüyor...!
Oysa Kendimi İçimden Fışkıran Sevgiye Kaptırsaydım, Ne Şimdi Böyle Çaresiz, Ne de Bu Satırları Yazmak İçin Nedenim Olurdu...
Artık Geri Dönüşü Yok Bunun... 
Artık Eski Halim Kalmadı Hiç...
Gözlerimde Yanan O Işık Çoktan Söndü... 
Eski Coşkusu Yok Yüreğimin...
Bedenim, Bu Kendinden Nefret Eden Ruhu Taşımak İstemiyor...!

Biliyorum, Bir Gün Gelecek Ve Diyecek ki; "Şimdi Anladım Beni Ne Kadar Çok Sevdiğini"... 
Ama O Gün Anladığı O'nu Ne Kadar Çok Sevdiğim Değil, Günden Güne İçimde Büyüttüğüm Sevgim Değil Anlayacağı... 
O'nu Bir Zamanlar Ne Çok Sevdiğimi Anlayabilir Ancak! 
O Hiçbir Zaman O'nu Ne Çok Sevdiğimi Zamanında Anlayamadı Ve Korkarım ki Hiçbir Zaman Bunu Anlayamayacak!
Çünkü Her Şey İçin Artık Çok Geç Olacak...!

İliklerimde Aşk'ını Yaşıyorum...

Bir Dalga Yetecek Silmeye Kuma Yazılanları...
Herşey Kumdan Zaten Düşüncemdeki, Bir Damla Suda... 
Bir Kucak Dalgada... 
En Ufak Adımında Bitecek Herşey...
Yüreğinde İşkenceler Saklı Umudumun Sana Hasret Gecede Bir Salıncağa Zincirlenmiş Bedeni Sevdamın... 
Sana Yetiştim Sanıyorum Her Salınışı... 
Sana Uzanacakken, Kıracaklar Zincirimi Biliyorum...
İçerisinde Sözler Saklı Umudumun Sana Hasret Gecede...
Adım Adım Yaklaştıkça Aslında Uzaklaşsanda, Denizin En Ben Koktuğu Yerde Beni Beklediğini Biliyorum...
Yollar Sana Irak, Çareler Çaresiz Olsa da Sana Yangınım Ben...  
İliklerimde Aşk'ını Yaşıyorum...
Kurulmuş Tüm Tuzaklara Rağmen Kırıldığım Yerde Düşlerimle Gerçeğime Tutunuyorum Şimdi Senle...
Bir Muhabbetlik Sözüne Yanıp Tutuşsa da Dudaklarımdan Dökülmeyi Bekleyen Cümleler, Söz Verdim Kendime, Konuşmayacak Dudaklarım Sensizken Senli Günlerine...
Yanında Uysallaşan Yüreğim Yanından Bile Geçmiyor Artık Huzurun... 
İçimde Senden Kalan Günlerden Soluduğum Birkaç Yaşamalık Nefesle...
Boşver Diyorum, Yaşamak da Neymiş... 
Hiç'liğim Ölüme Davetiye Çıkarıyor... 
Bir Yanım Sensizlik Bir Yanım Azrail! 
Her Seferinde Ölüm Duruyor Terazinin Ağır Basan Kefesinde...
Şimdi Yeni Yolculuklardayım Umutsuzluğun Eşiğinde, Hem de Henüz Hiç Uyumamışken Dizlerinde...
Ne Olurdu Sanki Gözlerini Gözümün Yaşına, Ellerini Avuç İçlerimin Terine Bıraksaydın...
Birlikte Yaşamanın Hazzına Bir Türlü Varamadık Biz... 
Tam Tuttum Derken Ellerini İnşa Ettiğimiz Kırık Köprülerden Nehirlere Düşüp Boğulduk... 
Yüzmeyi Hiç Bilemedik Biz...
"Git" Dedik Birbirimize, Gitmeleri Hiç Sevmediğimiz Halde... 
Sen Benden Gittin, Ben de Kendimden... 
Ama Ağlamıyorum Bak Gidişine...
Unuttun mu, Gözyaşlarımı Hediye Ettim Ben, Beni Buralardan Alıp Sana Götüren Gözlerine...

Yine Aynı Acı, Aynı Izdırap... 
Hüzün ve Özlem ve Hasretle Geçen Bir Ömür... 
Gözyaşı Dolu Bir Son...
Yine Sahte Birkaç Mutluluğun Ardından "Yıkıntı Mutluluklar" Acımasız Sevmeler... 
Dönüşü Olmayan Gözyaşları...
Bu Saatler de Geçecek, Bu Günler de, Belki Bu Ömrüm de Bitecek Ama, Sen Hep Sol Tarafımda Cayır Cayır Yakacaksın Beni... 
Ateş Olup Eriteceksin... 
Hiçbir Soğuk Üşütemeyecek Bu Yüreği!
Tutuyorum Kendimi, Ağlamayacağım Diyorum  Ama Olmuyor, Yapamıyorum... !

Varlığının Bir Anlamı Olsun Derken  Sen En Çok da Anlamsızlığa Yakıştın Nedense... 
Oysa Bu Değildi Sana Dair Başlattığım Yolculuğun Sonu... 
Böyle Olmamalıydı...
Şimdi Sen Kendi Acılarında Büyütürken Geceyi Ben Çoktan Bir Masalın Sonunda Gözlerimi Sabaha Açmış Olacağım...
Üzülme Demeyi İsterdim Ama Buna Gücüm Yok... 
Senin de Yeni Fakat Tanıdık Bir Duygu Yoğunluğuna İhtiyacın Yok... 
İster Taşı İster At Bir Kenara, Fark Eden Sadece Yokluğum Olacak Senin Fark Etmeyeceğin...
Öfkem Sıcak, Hala Canımı Yakıyor Umursamazlığın! 
Başımı Koyduğum Yerde Büyük Bir Boşluk Var Yokluğundan Kalma...
Ne Konuşmak Ne de Yazmak İstiyorum... 
Yalnızca Ölüm Kadar Sessiz Bir Uykuya Yatmak ve Toprağın Kokusuna Bırakmak İstiyorum Tüm Bedenimi...!
Parmak Uçlarımda Kaybediyorum Sıcaklığını... 
Yazdıkça Uzaklaşıyorum Teninden ve Bakışlarından...
Oysa Ne Zordur Eyleme Bürünmüş Sevdaların Kor Alevinde Titremek!
Sana Duyduğum Düşkünlüğü Anımsamak! 

Oysa Bir Yudum Sevdaydı İstediğim... 
Yavaşça Yüreğime Akan Azıcık Sıcaklıktı... 
Bilemezdim Bu Kadar Uzak Olduğunu Sevdanın Bana... 
İmkansızlığını Bilemedim...
Ümitlerimi Deniz Aldı... 
Mutluluklarımı Rüzgar ve Ben Yağmurlarla Beraber Ağlıyorum...
Hep Bir Tarafım Yarım Artık...
Canım Yanıyor, Sessizce İnliyorum... 
Kimseye Yük Olmadan Sessizce Yok Olmak İstiyorum...!

Seni Sensiz Yaşamak İstemiyorum...

Uykunun Huzurlu Kollarına Kendimi Bırakamadığım, Yatağımda Dönüp Durduğum Gecelerde Düşlüyorum Seni...
Kelimelerden Köprüler Kurabilmek, Bazen de Söylemeden Bilebilmek İstiyorum Seni... 
Senin Kelimelerinde, Benim İçimin En Derininde Sakladıklarımı Bulmak İstiyorum... 
Dünyaya Senin Gözlerinden Baktığımda, Hiç Yabancılık Çekmeyeceğimi Bilmek İstiyorum... 
Yaşamlarımızın O İncecik Detaylarında Bulduğumuz Yakınlıkları, Aynılıkları Paylaşabilmek İstiyorum... 

Taşınmayacak Yükler Yüklüyor Omuzlarıma Seni Sevmek... 
Zorlanıyorum Seni Yüreğimde Taşırken... 
Keşke Çok Daha Önce Tanımış Olsaydım Seni... 
Keşke Adını Çok Daha Önceden Öğrenseydim... 
Keşke Hep Seninle Geçmiş Olsaydı Bu Ömür... 
Keşke Bu Kadar Sensiz Olmasaydım Şimdi...
Bu Kadar Eksik Olmasaydın Hayatımda... 
Kim bilir Belki O Zaman Bu Kadar Acıtmazdı Sensizlik Beni... 

Elinin Bir Gün Bana Uzanacağını Bilsem Beklerim Bir Ömür... 
Ama Bu Belirsizlik Burkuyor İçimi...
İncinmekten Korkuyorum... 
Seni Sensiz Yaşamak İstemiyorum...!

Özlem Yanıyor Alev Alev!

Sana Öyle Hasretim ki Bütün Sözler İfadesiz... 
Senden Önce Yaşamamışım, Senden Önce Ben Ben Değilmişim...
Sen Gittiğinden Beri Yine Kendimde Değilim... 
Seninle Yaşadıklarım Yetmiyor, Anılar Kalbimin Acısını Dindirmiyor...
Ayrılık Kapıyı Çaldı, Seni Benden Aldı...
Artık İçeri Hiç Kimse Giremiyor...
Sevemiyorum Kimseyi, Gözlerim Senden Başkasını Görmüyor... 
Ellerim Senden Başkasına Gitmiyor... 
Dudaklarım Senden Başkasını Öpmüyor... 
Geceleri Bir Yorgan Gibi Çekip Üstüme, Karanlığı Örtüyorum... 
Uzak Yıldızların Işığı Bile Bu Karanlığı Delip Geçmiyor... 
Yıldız Yok, Ay Yok, Bulut Yok!
Umut Yok Sevgili, Umutsuz Yaşanmıyor!
Sokağa Çıksam Attığım Adımlar Boşlukta Geziniyor...
Yağmurlar Yağsa Damlalar Bana Seni Söylüyor... 
Bu Ceza Çok Ağır Sevgili, Yüreğim Sökülüyor
Seni Düşündüğüm Zaman İçimde ki Ateş Eleveriyor Gözlerimi...
Yangın Sıcağını Tenim de Hissettiğim Zaman Kararıyor Gökyüzü...
Ellerimi Avucuna Sıkıştırdığım da,
Kokunu İçime Çektiğim de Anlamalısın Beni...
Görmelisin İçimde ki Yangını...
Sarıldığında Sıcağını Yüreğime Kazımak İstiyorum...
Heyacanımı Görmeni, Kalbinde Bir Yer İstiyorum...
Seni Mutlu Ettikçe Kalbin de Sıkışmak İstiyorum.
Ama Acıtmadan, Üzmeden, Ağlatmadan...!
Kelimeler Düğümlendiğin de Dudaklarımın Arasında Bak Gözlerime...
Hayat Veren Bakışların Hep Üzerimde Olsun...
O Anlamlı Sözcüğü Söyle Yorulana Dek, Çekinme...
Söyledikçe Anlam Kazandığını Hatırla...
Hatırladıkça Mutlu Et Beni...
Haydi, Geleceksen Şimdi Gel!
Umudunla, Yüreğinle, Sevdanla Gel!
Yık Karanlığımı...
Hayata Dair Kötü Olan Ne Varsa Yık Onları...
Beni Yeni Umutlara Sürükle...
Aşk'ın En Koyusuna, En Tutkulusuna Götür Beni...
Bin Yıldır Bekliyor Gibiyim Seni...
Bin Yıldır Karanlık Bir Oda da Tek Başıma Oturuyorum Sanki...
Kim Girip Çıkmışsa Hayatıma, Kim Talan Etmişse Yüreğimi Hepsini Silmek İçin Gel!
Bir Tek Sen Kal İçimde...
Seni Bileyim Bundan Sonra...
Sevdan Yetsin Bana...
Senin Aşk'ınla Yaşamak İstiyorum Artık...
Öyleyse Gel!
Bekleme Gel!
Seninle Olmak, Seni Duymak, Seni Görmek, Seni Yaşamak Tarifsiz Sevinçler Yaratacak İçimde Biliyorum...
Bu Yüzden Sesleniyorum Sana...
Dallarımdaki Kurumuş Yaprakları Tek Tek Temizlemek İstiyorum Artık...
Gelişinle Yeniden Yeşermek, Yeni Yapraklar Açmak İstiyorum...
İster Haber Ver, İster Verme; Ama Gel Bekliyorum!
Yaşadığım Şehiri Sokak Sokak Geçip Gel!
Her Sokakta Kendi İzini Göreceksin, Şaşırma...
Nereye Gittiysem Seni de Götürdüm...
Yoktun Ama, Yanımdaydın...
Hep Yüreğimde Hep Aklımdaydın...
Korkma Gel!
Başkalarında Gördüğün İhanetler, İkiyüzlülükler, Bitmek Bilmeyen Acılar Yok Bende...
İlk Kez Bırak Kendini Kaygısızca...
Yarını Düşünmeden, "Ya Sonra"  Demeden Gel!
Kurtul Seni Saran Tutsaklıklardan...
Sana Yazdığım, Seni Yazdığım Şiirleri Okumak İçin Gel!
Gel Hadi!
Sensiz Geçen Günlere Bir Yenisini Daha Eklemek İstemiyorum...
Özlem Yanıyor Alev Alev!
Özlemin Ateşini Söndürüp Aşk'ın Ateşini Yakmaya Gel...
Bekleme Artık!
Geleceksen Şimdi Gel...
Sarılayım Sana, Öpeyim... 
Gözlerinin En Derininde Kaybolup Tebessümünle Kendime Döneyim...
Gel Artık! 
Çünkü Bitmez Artık Bu Özlem! 
Ben Seni Seninleyken de Özlüyorum... 
Gel Artık N'olur!
Ben Seni Çok Seviyorum...!

Bu Yük Omzuna Ağır...!

Her Ne Olursa Olsun Her Yaşadığımızdan Mutlaka ki Ders Almalıyız DeR Büyüklerimiz Sürekli...
Acılar Bizi Hayata Daha Sımsıkı Bağlayacakmış!
Ya, Ben Artık Gidişlerden Sonra Oluşan Kamburumu Dikleştirimiyorsam.?!
Ya, Sahiden Hayatta Her Şeyin Bir Tebessümden İbaret Olmadığını Anlamışsam?!
Ölüm Gerçeğini Kafama Vurula Vurula Anlamışsam?!
Ya Güneş Eski İhtişamıyla Günüme Doğmuyorsa?!
Peki Yine Acılar mı Beni Hayata Sımsıkı Bağlayacak?!
İçim Küf Kokuyor, Birikmiş Gözyaşları Çokmu Durdu İçimde Dersiniz?! 
Peki Sesim Niye Çıkmıyor? 
Denize Bakarken İçimden Attığım Çığlıklarımı Duydunuz mu? 
Peki Ben Sahiden Hayata Niye Hala Bağlıyım ? 
Hayata Bağlayan Beni O Yüreğimdekiler Değil miydi? 
Buna Rağmen Yine mi Dimdik Olmalıyım?
Bu Son Gidiş Hakk'ın Emri Olsa da Zorlanıyorsun Kabul Et! 
Kamburuna Bir Yük Daha Sana!
Al Bakalım Şimdide Dik Durabilcekmisin?!
Kabul Et Bu Yükler Omzuna Ağır...
Ya Kendini Güçlendir Ya Yükünü Azalt...!!! 

Bir Yola Girmişim Gidiyorum...
Ardımda Birikiyor Çıktığım Basamaklar, Demek ki Gidiyorum...
Kim bilir Kaçıncı Aldanışın Eşiğindeyim... 
Kim Bilir Kaçıncı Kez Yok Saymaya Çalıştığım Dünlerimin Altında Ezildim...
Bu Katmer Katmer Biriken Acılarım Hangi Günahımın Bedeli Acaba? 
Ne Yana Baksam Hüzün,
Ne Yana Baksam Karanlığa Gömülmüş Bir Gökkuşağı...
Bir Lahza Gücüm Olsaydı Keşke...
Keşke Mazimin Elem Dolu Karelerini Silebilseydim...
Ama Serzenişlerim Boşluğa Yolculukta, Farkındayım...
Farkındayım, Yaşanan ve Yaşanmasıyla Bir Olan Hatıraların Beni Terk Etmeyeceğinin...
İşte Bu Yüzden Yarınlarıma Kol Kanat Geremiyorum!
Bu Yüzden Bana Gülümseyen Bakışların Gerçekliğini Göremiyorum!
Her Şey Sahteliğe Yüz Sürmüş Gibi...
Tek Hakikat Geçmişim Sanki...
Yalan Bir Hayatın Yalan Oyunlarında Boğulurken, Doğru Bildiklerimin Altında Eziliyorum...
Kurşuni Bir Renge Dönüyor Ömrüm...
Korkuyorum Siyahın Bana Yakışır Hale Gelmesinden...
Oysa Bir Zamanlar Yedi Ayrı Renkte, Yedi Ayrı Duygu Vardı Gönlümde...
Şimdi Boş Verebilmek Mümkün Olsaydı Maziyi Adım Adım Yaklaşabilirdim Mutluluğun Geçtiği Sokaklara...
Artık Takatim Kalmadı, Dirhem Dirhem Tükeniyorum Sanki...
Mıhlanıp Kalsam Diyorum Olduğum Yere...
Dilim Lal, Gözlerim Kör, Kulaklarım Sağır Olsa...
Görmesem, Konuşmasam, Duymasam Diyorum...
Belki O Zaman Kurtulurum Geçmişimin Gölgesinden...
Belki O Zaman Kurtulurum Adını "Mazi" Koyduğum Bestemin Yüreğimi Ezen Melodilerinden...
Belki O Zaman Kucaklayabilirim Beni Bekleyen Yarınlarını...
Bilirim, Aslında Her Şey Faydasız!
Bilirim, Uçmaya Muhtaç Ömrüm Kolsuz, Kanatsız!

Gökkuşağı Misali Doğarmış Mutluluklar...
Günlerim Kararmış, Gün Işığı Göremez Olmuş Gözlerim...
Yağsa da Yağmur Dindiremez Olmuş Acılarımı...
Rüzgarlarla Savrulup Gitmiş Mutluluklarım...
Bana Sımsıkı Sarılıp Bırakmayan Hüzünlerim Kalmış...
Ağlasamda Geri Getirmez Olmuş Rüzgar Mutluluklarımı...
Acıyla Kıvransam da Güneş Gülümsemez Olmuş Yüzüme...
Yağmur Gibi Yağar Olmuş Hüzünler Üzerime...
Sordum Bulutlara Mutluluk Nerede Diye?
En Çok Acı Veren Yağmurlardan Sonra Çıkan Gökkuşağı Misali Çıkıcak Diye Fısıldadılar Kulağıma...!

Biliyor musun Sen Hiç Böyle Sevilmedin...!

Lambada Titreyen Alev Gibi Yüreğim...
Gölgesinde Kalmışım Ateşlerin, İçten İçe Kavruluyorum!
Kocaman Bir Sensizlik, Hertarafı Senle Dolu Yalnızlık ve Bunları Süsleyen Çaresizlik!
Keşkeler Ardı Sıra, Onu Bırakmayan Pişmanlıklar da Duruyor Yanıbaşımda!
Şimdi Acılar İçinde Küçülmekteyim...
Kendimi Unutmuş, Sensizliğin Kavgasındayım!
Odamın İçi "Neden"lerle Dolu!
Neden Girdin Benliğime?
Şimde Neden Yoksun?
Neden Sevdim Seni?
Neden Benim Değilsin?
Neden Dokunamadığımsın?
Neden Ulaşamadığımsın?
Neden Teninin Kokusunu Hissedemediğim, Hissedenleri Kıskandığımsın!
Bu İçimdeki Ateş Ne Zaman Dinecek?
Bu Yangınlar, Bu Acılar Ne Zaman Son Bulacak!
Ben Garip, Gece Garip!
Üşüyorum!
Susuyorum, Sustukça Kıyametim Oluyorsun!
Sende Bitiyor Sonum Görmüyorsun...!
Kelimeler Boğazımda Düğüm, Çözülmüyorsun!
Ne Yazsam, Ne Söylesem Anlamıyorsun...
Anlamıyorsun...
Anlamıyorsun...!!!
Kaçıncı Gece Bu Gelmeni Bekleyerek Geçirdiğim, Du'alar Edip El Açarak Yalvardığım?
Yalnızlığımı Kovalayıp Hayaline Sarıldığım, Üşüyen Yanımı Sevdanla Isıttığım?
Kaçıncı Gece Bu Uykulara Darılıp Anılarla Dertleştiğim, Yokluğunda Kaybolup Sensizlikte Boğulduğum?
Tarih, Saat, Zaman Kavramını Yitirdiğim, Gelirsin Diye Yüreğimin Kapısını Aralık Bıraktığım?
Acaba Gerçekten Bu Kadar İmkansız mısın Benim için?
Benim misin Değil misin Ben Bile Bilmiyorum Artık...
Hayalime, Umuduma Dokunmaya Korkuyorum...
Dokunsam da Mesafeler Var Sanki Arada...
Tenine Dokunsam da Kalbine Dokunamıyorum Sanki...
Sensizliği Düşünmek Bile Nasıl Yakıyor Kalbimi Bilsen...
Sensizliğin Korkusuyla Yaşamanın Verdiği Acıyı Bir Bilsen...
Seni Seninle Yaşamak Varken Sensizliğin Ertesindeyim...
Çaresizliğime Anlattım Seni Biraz Mahçup Gözlerle, Biraz Yalnızlığımı Katarak Sevgime ve Biraz da Sana Olan Kırgınlığımı Katık Ederek Anlattım Seni...
Belki Yaşananların İzleri Var Hala Yüreğimde, Belki de Yaşayamadıklarımın Burukluğu...
Her Ne Olursa Olsun Bir Yerlerde Varsın Biliyorum ve Hissediyorum...
Vazgeçilmiyor İşte Sevgili!
Seni Yüreğimin Bir Yerlerinde Yaşattığımı Bil...
Sevgime Sahip Çıkamadın Ama N'olur Çok Ama Çok Sevildiğini Bil...
Adımı Söylemeni Sevdiğim Kadar Seviyorum Seni...
Sana Olan Amansız Sevdayı Seviyorum...
Seni Özlemeyi Seviyorum...
Adını Dağa Haykıracak Kadar...
Sana Özenle Seçilmiş Kelimelerden Şiir Yazacak Kadar Seviyorum...
Gece Uyumak ve Güne Uyanmak Gibi...
Seni Özlemek ve Hasret Duymak Gibi Seviyorum Seni...
Seni Sevmeyi Seviyorum ve Seni Seviyorum Sevebildiğim Kadar...!!!
Özlemim Haddini Aşmış....
An'ımda da Sen Sadece Sen...
Herşeye Rağmen Herşey'imde Sen...
Adımlara Takılan Hüzünlerimde Hep Sen Varsın...
İçin İçin Sana Kanıyorum....
Gözlerimden Kan Damlıyor...
Sensizliğin Sesini Dinlerken Sesim Haykırış Oluyor Yokluğunda...
Sana Gölge Olan Bir Şehirde, Kendime Asla Güneş Bulamayan Bir Meçhulü Oynuyorum...
Düşlerimizden Arda Kalanlarla Bir Çocuk Gibi Kendi Kendimi Avutuyorum...
Sen Benden Uzaklaştıkça, Ben Sana O Kadar Yakınlaşıyorum...
Göz Kapaklarım Geceye Yenik Düşüyor Ama Yüreğim Hala Seni Düşünüyor İşte!
Ben Hiç Bu Kadar Özlemedim, Ben Hiç Bu Kadar Sevmedim, Hiç Bu Kadar Ağlayıp Sızlamadım Biliyor musun?
Hiç Kimseye Anlatacak Kelimem Yok Bu Aşk'ı...
Hiç Gücüm de Yok Biliyor musun?
Seni Sevmekten Başka Hiçbir Şeye Gücüm Yok...!
Öyle Özledim ki Seni...
Öyle Özlem Duyuyorum ki Sana, Ben Hiç Böyle Olmadım...
Ve Biliyor musun Sen Hiç Böyle Sevilmedin...!
Sevgi Kelimesini Başka Hiç Kimse İçin Böyle İçten, Böyle Kalbim Delicesine Çarparak Sarfetmedim...
Kırgınım!
Kendine Öncelik Tanıyıp Beni ve Hayallerimi Sonsuza Dek Ertelemek Zorunda Bıraktığın İçin Kırgınım...
Beynim Karmakarışık...
Suskunum Şimdi, Kelimeler Dökülmüyor Dudaklarımdan...
Ellerim Titriyor...
Yüreğim Bedenimden Fırlayacak Gibi...
Hükmedemiyorum Bedenime...
Gözyaşlarım Dökülürken, Tutamıyorum Damlaları...
Halim Perişan...
Yürüyorum Bir Meçhule, Bilinmezlerin Işığında Çıkış Arıyorum...
Yönüm Ya Karanlık, Ya da Ben Karanlık Görüyorum...
Aydınlığa Çıkaracak, Umutlar İçinde Bir Umut Arıyorum...
Ağlamaktan Gözyaşlarım Kurudu... 
Tutunamıyorum Ne Yüreğime Ne Sevdama, Sürekli Hazan Mevsimlerini Yaşıyorum...
Gözlerimi Kapatıyorum Dalıyorum Uzaklara...
Bir Bir Yolları Tüketirken Ne Sevdalardan Geçiyorum Yaşanmış...
Ne Sevdaları Hissediyorum Yüreğimde...
Duyuyorum Mecnun'un, Ferhat`ın Sevdasını....
Çiçeğin Suya Olan Sevgisini...
Ağaçların Bahar Sevdasını Hissediyorum Yüreğimde...
Beynim Karışık...
Çıkmazlardayım...
Karanlıklardayım...
Sonu Olmayan Bir Yoldayım...!
Suç Olan Sevmekti Sevgili, Cezası İse Ayrılık!
Seni Sevmek Bir İlkti...
Seni Yaşamak Bir İlk...
Ve Seni Özlemek...
İşte Bir İlk Daha; Seninle Ölmek...!
Unutmayacağım Seni...
Unutmayacağım ve Hayata İnat Ağlayacağım Sana...
Seni Kalbimde Taşıyacağım, Yarınlarımda Saklayacağım...
Savrulup Gittiğinde Ömrüm, Son Nefesimde Seni Sayıklayacağım...
Unutmayacağım Seni...
Yıllar Bendeki Beni  Çürütse de Ben Kalbimi Ayrı Tutacağım...
Çünkü Seni Taşıyacağım Orada...
Rüzgarlara İnat Güneşte Bakacağım Kalbimde ki Sana...
Anılarımıza İnat Bu Günümde Hissedeceğim...
Aldığım Nefeste...
Sana Dokunamadığımda Kalbinin Atışlarını Duyacağım Kulaklarımda...
Sen Benden Uzaktasın Diye Ben Seni Unutmayacağım...
Sen Bana Kavuşmanın İmkansızlığını Fısıldadıkça Ben Bu Fısıltına İnat Geleceğim Sana...
Geldiğim Gün Ölüm Olduğunda Yaşama İnat Ben Yeni Başlayacağım Doğmaya...!!!
Korkma!
Bu İki Kişilik Öykünün Sonunda, Ölecek Olan Benim...
Çünkü En Çok Ben Sevdim...
Ben Sevdim!
Ben Sevdimmmm...!

Bugünden Sonra Hep Ağlayacaktı Kadın...

Umutsuz Bir Yalvarışla "Bir Düş Bağışla Bana, Hadi Uzat Ellerini" Diye Fısıldadı Feryad Edercesine Kadın...
Dışarıda Bardaktan Boşanırcasına Yağmur Yağıyordu ve Yağmurun Cama Her Bir Dokunuşu Onun Geride Kalan Ömrünün Kırık Parçalarından İbaretti Sanki...
Yarım Kalan Düş Misali Yarım Kalan Kırık Dökük Hayalleriyle İşte Yine Bir Çıkmazın Ortasında Kalakalmıştı...
Yormuştu Onu Yaşam, Yorgundu; Hem de Halini Anlatamayacak Kadar Yorgun…
Köşe Kapmaca Oynamaktan Körebe Oynamaktan Sıkılmıştı...
İsyanı Yormuştu Belki; Belki de Umutsuzluğu...
Ya da En Başından Beri Peşini Bırakmayan Yalnızlığı…
Şimdi Söylediklerinin Gölgesinde Büyüyordu Söyleyemedikleri...
İçinde Kalanlar, Kalacak Olanlar Kaç Kere Boğazına Düğümlenmiş, Kaç Kere Kanatmıştı İçini Hatırlamıyordu Bile...
Yıllarca Hep Acılar Çekmiş, Mutsuzluğun Pençesinde Yaşamış, Acılardan Boynu Bükülmüş, Mutluluktan Umudunu Çoktan Kesmişti...
Yıllardır Güldüğünü Gören ve Duyan Olmamıştı...
Yüzünde Derin Bir Keder Vardı Asla Silemediği...
Gözbebeklerinde Hüzün Yuva Yapmış, Oradan Bir Saniye Bile Ayrılmıyordu Hiçbir Yere...
Ne Kadar Zamandır Bu Kadar Üşüyordu Hatırlamıyordu Bile...
Az Sonra Yaşanacakları Hatırladıkça Kanı Donuyor, Hayatının Nasıl Yön Değiştireceğini Düşündükçe Çıldıracak Gibi Oluyordu...
Oysa Ne Güzel Hayalleri Umutları Vardı Onun…
Şimdi İse Koskoca Karanlık Girdabın İçinde Adeta Bir Bilinmeze Doğru Sürükleniyordu...
Tüm Umutlarını Tüm Hayallerini Kaybetmenin Sınırındaydı İşte...!
Ve Ağlıyordu Kadın...!
Bu Kez İnleyerek, Acı Çekerek, Haykırarak Ağlıyordu...!
Gözleri Puslu Bir Bahar Sabahı Kadar Hüzün Doluydu...
Gözyaşları, Hıçkırıkları, Vücudunun Titremesi Birbirine Karışıyor, Gözlerinin Güzelliği Gözyaşlarından Akıyordu Sanki...
Kalbinde Dayanılmaz Bir Sızı Vardı, Hem Kalbi Hem Gözleri Ağlıyordu...
Ağlıyordu, Çünkü Önemsiz İnsanlar Önemli Yaralar Açmış Derin Darbeler Vurmuştu İç Dünyasına...
Çünkü Önemsiz İnsanlar Çok Önemli, Değersizlikleri Pahabiçilmez Değerde Değerli Görülmüştü Yine Herzamanki Gibi...!
Ağlıyordu Kadın...!
Kalbine Ağlıyordu ve Ağlamalıydı Yüreğine ve İşte Ağlıyordu Kadın Kendi Haline...!
Kimse Görmesin Kimse Duymasın İstiyordu Yaşadığı Acıyı...
İçinde Biriktirdiği Hüznün Tınılarını Kimse Bilmesin İstiyordu...
Çığlık Çığlığaydı İsyanı, Hapsolmuştu Bedeninde...
İçinde Uçmayı Bir Türlü Beceremiyen Ürkek Yüreği Siyahlara Gömülmüştü...
Hıçkıra Hıçkıra Ağlıyordu Kadın...
Sanki İçinde ki  Renkler Hep Siyah Sığındığı Adresler Hep Siyahtı...!
Sığmıyordu Yüreği Hiçbir Yere...
Ağlıyordu Kadın, Dur Durak Bilmiyordu Gözlerinden Akan Yaşlar...
Durdurmak Dindirmek İstiyordu Gözyaşlarını Ama Söz Dinletemiyordu Gözlerine, Söz Dinletemiyordu Yüreğine, Mütemadiyen Akmaya, İçini Yakmaya Devam Ediyordu...
Arada İki Elinin Parmaklarını Birbirine Kenetliyor Sağ Elinin Başparmağını Avucunun İçine Alıp Sevgiyle, Hasretle Sıkıyordu...
Bunu Yaparken Yüzüne Hüzünlü Bir Tebessüm Yayılıyor Ama Yinede Ağlayan Gözlerini ve Yüreğini Bu Tebessüm Güldürmeye Yetmiyordu...
Özlüyordu Kadın, Hemde Çok Özlüyordu...
Aşkının Sevdasının Tek Sahibini, Yüreğinin Efendisini, Gözlerinin Hasretini Özlüyordu...
Ve Ağlıyordu Kadın...!
Yaşadıklarına, Yaşayamadıklarına, Yaşatmak İsteyipte Yaşatamadıklarına, Onu Buralara Kadar Sürükleyen Kaderine Ağlıyordu...!
Neden Buradaydı?
Ne İşi Vardı Ki Burada?
O Başka Başka Hayalleri Yaşarken, Onu Çok Mutlu Eden Hayaller Kurarken Şu An Bulunduğu Yerde Olmamalıydı...!
Ani Bir Kararla Ayağa Kalktı...!
Gimeliydi, Uzaklaşmalıydı, Hayatı Tekrar Zindana Dönmeden Döndürülmeden Kaçmalıydı Buradan...
Birkaç Adım Attı Ama Olduğu Yerde Birden Çakılı Kaldı...!
Kulağında Onu Sağır Edercesine Bir Ses Yankılandı...
- Eğer Bu Evliliği Yapmazsan Sana Haklarımız Helal Değildir...!
Ağlıyordu Kadın...!
Çaresizliğine, Tüm Çarelerin Çaresiz Kalışına Ağlıyordu...!
Ne Yapacağını, Nasıl Davranacağını Şaşırmış Bir Halde Yüreğinin Sesiyle ve Ailesinin Sözleriyle Boğuşuyordu Adeta...!
Geri Döndü ve Az Evvel Oturduğu Yere Tekrar Oturdu...
Ne Zordu Yüreğiyle Ailesi Arasında Kalmak...
Ne Zordu İdam Fermanını Kendi Elleriyle İmzalamak...!
Ne Zordu Yüreği Başkası İçin Çarparken Nefret Ettiği Birisinin Kadını Olmak Zorunda Bırakılmak...!
Ağlıyordu Kadın...!
Dinmiyordu Gözyaşları, Dinmiyordu Yürek Yangınları...!
Gözleri Kapıdan Girecek Birisini, Onu Bu Durumdan Kurtaracak, Alıp Buralardan Götürecek Sevdiğini Bekliyordu Sanki...
Birden Kapı Açıldı ve İçeri Yüzünde Büyük Zafer Kazanmışlığın Edasını Takınmış, En Son Gelmesini Dahi Beklemediği, Yüzünü Dahi Görmek İstemediği, Onu Gördüğünde Tüm Sinirlerinin Alt-Üst Olduğu Kişi Girdi Kapıdan...
Nefretle Doldu Kadının İçi...!
Az Evvel Ağlayan Gözlerini Şimdi Adeta Nefret Bürümüştü...
Sanki Bakışlarında Zehirli Oklar Vardı ve Bakışı Onu Orada Öldürsün İster Gibi Bakıyordu Adama...
İşte Gelmişti...!
Hayatını Zindana Çeviren, "Bir Yudum Sevgi"ye Kendisini Muhtaç Eden Kişi Gelmişti...!
Oysa Kadın Onu Değil Gönlünün Sevgilisini Beklemişti O Kapıdan Girsin Diye...
Hayallerinin Adamını Beklemişti Onu Bu Durumdan Kurtarsın Diye...!
Ağlıyordu Kadın...!
Hiç Durmadan Ağlıyordu...!
Nikah Memurunun Sesiyle Ağlaması Biraz Daha Artmış Artık Hıçkırıklarınıda Engelleyemez Olmuştu...
İşte Herşey Bitiyordu...!
Canlı Canlı Mezara Gömülüyordu...!
Tüm Hayalleri, Umutları Darağacında İdam Ediliyordu...!
Bir Medet Umuyordu Ama Neden Ona Kimse Yardım Etmiyordu?
Neden Yüreğindeki Sessiz Çığlıkları Kimse Duymuyordu?
Neden Onu Kimse Anlamıyordu?
Kendini mi Anlatamıyordu Yoksa Anlamak mı İstemiyordu Kimse?
Ağlıyordu Kadın...!
Bir El Arıyordu Onu Oradan Kurtaracak...
Bir Yürek Arıyordu Onu Sevgisiyle Saracak...
Bir Omuz Arıyordu Hıçkırıklarla Ağlayacak...
Yaralarına Merhem Olacak, İç Yaralarını İyi Edecek Birini Arıyordu...
Ağlıyordu Kadın...!
Kaderine Ağlıyordu...
Yollarını Ayırdığı İnsanın Tekrar Yollarının Kesişmesine Tekrar Onun Nikahlısı Olmak Zorunda Kalışına Ağlıyordu...
Yüreği İsyanlardaydı...
Artık Dayanamıyordu...
Bitsin İstiyordu Bu Azap...
Birden Suskunluğunu Bozdu Kadın ve Ağzından Şu Cümleler Döküldü...
- Yeter Artık Uzatmayın...!
Son Verin Bir An Önce Bu İşkenceye...!
İdam Edin Biran Önce...!
Daha Fazla Acı Çektirmeyin...!
Verin Kalemi Ölüm Fermanımı İmzalıyayım...!
Ama Şunu da Sakın Unutmayın...!
Benim Yüreğime ve Ruhuma Sahip Olamayan Bedenime Asla Sahip Olamaz...!
Benim Yüreğimi Sarmasını Bilemeyen Bedenimi Asla Saramaz...!
Ve Ağlıyordu Kadın...!
Bu Günden Sonra da Hep Ağlayacaktı Kadın...!
Nikah Memuru Evlilik Cüzdanını Ona Uzattığında Elinin Tersiyle Geri İtti ve Kendi Elleriyle Ölüm Fermanını İmzalamak İçin Ağlayarak Girdiği Kapıdan Ağır Adımlarla Hıçkırıklara Boğularak Tüm Hayallerini, Sevdasını, Aşkını Orada, O Odada Bırakıp Caddenin Kalabalığına Karıştı...
Kimsenin Ona Bakmasına Aldırmadan Ağlıyordu Kadın...!
Adeta Hıçkırıklara Boğuluyordu...!
İçini Müthiş Bir Kin ve Nefret Kaplamıştı Herkese ve Herşeye Karşı...
Bu Yaşadıklarının, Ona Zorla Yaşattıkları Şeylerin Hesabını Gün Gelecek Herkes Ödeyecekti Biliyordu...
Yorgundu, Hemde Çok Yorgundu...
Yatağa Uzandı, Dizlerini Karnına Çekip Yastığına Gözyaşlarını Usulca Bıraktı...
Hem Mutsuz Hem Umutsuzdu Artık...
Ve Hıçkırıklarla Ağlıyordu Kadın...!
Yaşadıklarına Yaşattıklarına ve Yaşayacaklarına Tutsaktı Artık...!

Aslında Bir Dokunuş... 
Bir Bakış...
Bir Gülüş Aşkı Anlatmaya Yeterdi... 
Aşık Olmak...
Aşka Layık Olmak... 
Aşkı Yaşamak...
Sürekli Kılmak İse Yürek İsterdi...!!!

Hiç Bir Aşk'la Benim İzimi Silemezsin...!

Dokunduğun Her Tende Parmaklarının Uçlarında Ateşler Yanıyor Biliyorum...
Oysa Yumuşacık, Tutku Vadeden Bir Aleme Kapılmayı Bekliyorsun...
Olmuyor Biliyorum...
Olmayacak da Sevgili!
Çünkü Ben İmzamı Bıraktım Teninde...
Binlerce Parmak Dokunsa da Tenine, Gül Tenimin Kokusunu Silemeyecek...
Benim Dudaklarım Hesapsız Açıldı Dudaklarına...
Başka Dudakların Yabancı Tadı Yapışmayacak Hücrelerine...
Yüreğini Bilmediğin Yüreklere Açmayı Deniyorsun...
Katıksız Aşk'lar Vadeden Kadınlar Duruyor Karşında...
Bir Adım Uzağında...
Ayaklarınla Kalbin Savaşıyor Anıları Kanatarak...
Ayakların Kazanıyor Biliyorum...
Ama Sahte Bir Zafer Bu!
Ne Kadar Çabalasan da Yüreğin Değmiyor Karşındaki Yüreğe...
Kelimelerin İğreti Duruyor O Dudaklarda...
Bilmiyor musun Sevgili?
Etle Tırnak Gibi Bütündür Yürekle Kelimeler...
Bitmeyen Bir Sevdanın Yükünü Taşıyorsa Eğer Yürek, Sözcüklere Hakimdir Harf Harf Seslenerek...
Sert Bir Kabuğun İçine Sakladığın Kırılgan Küçük Çocuğu Yalnız Ben Tanırım Sevgili...
Ben Bilirim Alev Alev Yanan Gözbebeklerindeki Hüznü...
Bir Yanın Ne Kadar Haykırsa da Gücünü Dünyaya, Ben Görürüm Ürkek Yalnızlığının Buğusunu Bakışlarında...
Sen Göstermezsin Bilirim Ama Ben Görürüm...
İşte Bu Yüzden Batıp Çıktığın Hiçbir Aşk'la Benim İzimi Silemezsin!
Saklamaya Çalıştığın, Ustaca Üzerini Örttüğün Sana Ait Her Sır Yalnız Bende Dillenir Sevgili...
Benden Başka Kimse Okuyamadığı İçindir Kelimelerinin Sessizliği...
Yalan Harfleri Ayıklarım Ben Cümlelerinin İçinden...
Yalan Kahkahaları Sıyırıp Alıveririm Gülüşlerinden...
Hatta Sahteyse Gözyaşların Kurutuveririm Bıçak Gibi Keskin Sevişimle...
Sen Kanarken Terk Edilmenin Sızısıyla Ben Sarmaya Çalışırım Sen Bilmeden Yaralarını...
Acıyor, Kanıyorsundur Alacakaranlıkta...
Usanmadan, Bıkmadan, Yılmadan Denesen de Nafile Sevgili!
Beni Arıyorsun ve Arayacaksın El Attığın Her Aşk'ta...
Çünkü İmzamı Bıraktım Yüreğinin En Derin Yerinde, Tutkumu Mürekkep Yapıp Kanımın En Kırmızı Rengiyle...
Kendine Ait Olmamanın Çelişkileriyle Kıvranıyorsun Biliyorum Sevgili!
Sana Ait Değil Ellerin...
Sana Ait Değil Gözlerin...
Parmak Uçlarında Dans Eden Her Saçta Benim Saçlarımın Kokusu Var Unutmak İstediğin...
Dibine Dalıp Kaybolmak, Yitip Gitmek İstediğin Her Gözde Benim Bakışlarımın Yansıması Parıldıyor...
Kovmaya Çalıştıkça Sen Anıları Daha da Bir Yerleşiyorlar Benliğine...
Uykuya Dalmadan Gördüğün Düş'üm Ben...
Göz Kapakların Ağırlaşırken de Aklındayım...
Bilincin Sınırlarını Kapattığında da Yanındayım...
Kaçmaya Çalıştıkça Benden Daha Çok Karışıyorum Kanına...
Boş Yere Kapılma Zamanın Sahte Oyunlarına...
İmzamı Bıraktım Yüreğinin En Derin Yerinde...
Kendini Hapsettiğin, Yokluğumun Dikenli Telleriyle Çevrili Hapishanenin Gardiyanı Ben Değilim, Sensin Sevgili!
Sakın Bekleme Seni Salıvermemi!
Esaretin Gönüllü, Seni Senden Zorla Almadım ki...
Yerime Koyamadığın Sevdaların Bedelini Ben Ödeyemem ki...
İmzamı Bırakırken Yüreğinin En Derin Yerinde Kırdım Ben Kalemimi Sensizliğe Mahkum Edip Kendimi, Kendi Ellerimle...
Unutamadığın Gibi Unutamadım Ben de...!!!

Seviyorum Seni İçimden Geldiği Gibi...
Kalbimin Atışları Sen, Yüreğimin Sıcaklığı Sen...
Ve Bedenim Senin Nefesinle Dolu...
Gözlerim Sana Bakıyor, Kalbim Seni İstiyor, Seni Yaşıyor...
Ve Tüm Kalbimle Haykırıyorum!
Seni Seviyorum...
Elimde Değil Sensiz Yaşamak, Sensiz Nefes Almak!
Yüreğimin En Kuytu Köşesinde Dahi Rüzgarlar Esmekte ve Senli Duyguları Her Zerresine Yaymakta...
İçimde, Tüm Zerremdeki Senle Dolu Duygularla Sana Esir Oluyor ve Sana Daha Çok Bağlanıyorum...
Ve Anlıyorum ki...
Ben Seni Sevmekten Vazgeçemiyor, Her Geçen Gün Benim Bir Parçam Oluyorsun...!
Sen Yanımda Olmayabilirsin Veya Yakın Çevremde...
Ve Hatta Bu Şehirde...
Oysa Sen Buradasın, Gönlümde...
Sen Tüm Benliğinle İçimde...
Ve Hatta Her An Gözlerimde...
Sen Şu An Beni Duymayabilirsin...
Ve Göremeyebilirsinde...
Ve Hatta Hissedemezsin Bile...
Oysa Sen Hergün Konuşursun Benimle...
Ve Ben Hep Seni Dinlerim Kendimce...
Ve Hatta Nefesini Hissederim Tenimde...

Biliyorum Yine Susacaksın!
Onca Düğümlenmiş Söze, Sayfa Dolusu Kelama Rağmen Susacaksın!
Yine Mahzenine Çekileceksin Gecenin Bu Vaktinde...
Yine Sözcükler Tıkanacak, Sözler Sessizliğe Bürünecek...
Gecenin Sessizliğiyle Bütünleşen Bir Nida Çınlayacak Bedende...
Bir Bende Yankılanan Bir de Sende...
Bir Ben Geçecek Senden...
Bir de Sen Geçeceksin Sessizce ve Derince Sensiz Bu Bedenden...!

Güncelleme...

Şiirlerim Hala Gönlümde ki Sevgili'ye...

Paylaşmak Bu Kadar Zor Olmamalı Yapılanlar Sevgi Uğrunaysa...
Aşk Bu Kadar Acı Olmamalı Süründürürcesine...
Bağlılık Kalpte Olmalı...
Bir Yerlerde Kalan Umutlar Olmalı Yaraları Saracak ve Ruhunu Okşayacak...
Süründürmek Olmamalı Aşk...
Sevdiysen Gerçekten Kalbini Verdiysen Birine Yeri Yerler Değil Sevdiğinin Kalbi Olmalı...

Beni Bana Emanet Ettiğin Gibiyim...
Ne Gözlerime Bir Başka Göz Değdi Ne Yüreğime Bir Başka Ateş...
Ben Hala Beni Bıraktığın Yerdeyim...
Bazen Zamansız Döküldü Yapraklar...
Düğünler Oldu Cenazeler Kalktı ve Ben Hiç Değişmedim Sevdam Hiç Azalmadı...
Zincir Zincir Boynuma Dolandı Sevdan...
Bazen Ayaklarımı Acıttı Prangalar...
Çoğu Zaman Yüreğimi Kavurdu Aşkın...
Ama Pes Etmedim, Sana İhanet Etmedim...
Bazen Yaşamak Bir Uçurumun Eşiğinde Kalmak Gibiydi...
Ölüm Gibi Soğuktu Nefes Almak...
Ellerim Hayaline Uzandı Hep...
Yılmadım Ben Hep Eski Ben Gibi Kaldım...
Hep Sana Tutkun...
Hep Sana Vurgun...
Hep Beni Bana Bıraktığın Gibi Kaldım...
Ben Hep Eski Ben'im...
Üstünü Sen Ekledin ve Çıkamayan Duygularımı Çıkardın Ortaya...
Sevgimi Anlatmamı Sağladın İçimi Döktüğüm Şiirlerde...
Şiirlerim Hala Sevdiğime, Şiirlerim Hala Gönlümde ki Sevgili'ye...
Peki Ya Bu İç Sızlaması Ne?
Neden dir Milyonlarca Karıncanın Tenimde, Beynimde, Aklımda Yürümesi?
Neden dir Bu Gidip Gidip Uzaklaşmış Sanıyorken Kendimi Yeni Baştan Sana Dönmelerim?
Neden dir Dişlerimi Sıkıp, Düğümleri Dizip Boğazıma Gözyaşlarıma Direnmelerim?
Neden dir Bu Yalan Günlerim, Bu İçinde Senin Olmadığın, Gündelik Sıradan Yavan Hikayelerim?
Acısı Yüreğimde Hasretinin, Bitişinin, Gidişinin...
Beter Nöbetlerdeyim...
Dayanılmaz Sancılardayım...
Küflenmiş ve Yosun Tutmuş Bir Duvar Gibi Yıkılmak Üzereyim...
Harabeyim...
İçin İçin Eriyor Buzulları Direncimin...
Yana Yana Akıp Akıp Geçiyorum İçinden Yürek Cehennemimin...
Özledim Çok Özledim Diye Haykırıyor Cümle Sessizliğim...
Dar Geliyor Sevgini Bölüştürüp Hapsettiğim Hücrelerim...
Bir Tümör Gibi Ürüyor, Büyüyor Çaresizliğim...
Ve Çözülüyor İlmek İlmek Bozuluyor Tevbelerim...
Bu Nasıl Caymaktır Unutmaktan?
Nasıl Yenilmektir ?
Yorgunum!
Ölesiye Bezginim!
Bıraktım Aklımın Savunmasını...
Esir Düştü Artık Vazgeçmelerim...
Bitmiyorsun!
Gitmiyorsun Hiç Bir Yere...
Durduğun Yer Hep Aynı...
Yanına Aldığın İnce Bir Sızı Yarenlik Ediyor Sana Kalbimde...
Yeni Bir Adım Atmaya Çalışsam Olmuyor...
Paslı Bir An'a Takılıyor Düşüncelerim...
Aklıma Düşüyor Sözlerin...
Aklıma Düşüyor Gözlerin...
Aklıma Düşüyor Yüzün...
Aklıma Düşüyor Nefesin...
Kimsenin Gözleri Senin Gibi Bakmıyor...
Kimsenin Eli Senin Gibi Dokunmuyor...
Kimsenin Yüzü Senin Gibi Gülmüyor...
Kimsenin Sözleri Senin Gibi Yüreğime Su Serpmiyor...
Yüreğimi Kimse Titretmiyor...
Böyle Değildim Ben Seni Bilmeden Önce...
Gittiğimde Biterdi...
Böylesine Acıtmazdı Yüreğimi...
Umut Aramazdım Kırıntılarda
Ve Yalnızlık Hissettirmezdi Böyle Kalabalıklarda...
Şimdi Ne Yana Baksam Sen Varsın...
Kiminle Konuşsam Senin Sözlerin...
Hangi Bakışla Çarpışsam Senin Gözlerin...
Anlayacağın Kimi Görsem Seni Bilir Oldum...
Kimi Tanısam İçinde Bir Sen Arar Oldum...
Acaba Her Sevgi Peşinden Yalnızlık mı Getirir?
Ölüm Sessizliğinde Yalnızlıkmış Seni Sevmek...
Ve Herşeye Rağmen Yollarını Beklemekmiş....
Bir Ölümü Bekledim Bir Seni...
Geldin Gelmesine de Açmadın Yüreğini...
Bir Dağın Yamacında Zirveyi Hayal Etmek...
Bir Çölün Ortasında Yağmuru Beklemek...
Bir Damlasında Bile Kana Kana Su İçmek...
Ölmekten Daha Zor İnan Seni Beklemek...
Beklemek Bir Yana da Gelmeyeceğini Bilmek...!!!
Yarın Hiçbir Şey Bugünki Gibi Olmayacak Bunu Biliyorum...
İçimden Sen Geçeceksin ve Gideceksin Bir Yerlere Ama Biliyorum ki Bir Yerlerde Birileri Hep Acı Çekecek...
Yine Biliyorum ki Sen Uzaklarda da Olsan Benim Yanımda Hep Yanıbaşımda, Taa Şuramda Yüreğimde Olacaksın...
Sen İçim de Bitmeyen Hiç Sönmeyen Bir Alev Olarak Kalacaksınsın...!

Güncelleme...

Yaşamam İçin Seni Sevmem Gerekiyordu...

Sevda Dediğin Nedir?
Biraz Tebessüm, Biraz Acı!
Davetsiz Misafire Benzer, Bazen Vaktinden Erken Gelir, Bazende Geç...
Ne Erken Geldiğinde Git Diyebilirsin Ne de Geç Geldiğinde...
Bazen Kuş Tüyü Yorgan Gibi Yumuşak, Bazen de Buzdan Bir Yatak Gibi Soğuk ve Ürpertici...
Bazen Kurşun Gibi Yakar, Bazen de Menekşe Gibi Kokar...
Yol Yordam Aramaz, Işık Hızıyla Düşer İçimize...
Kaçsan da Kurtulamazsın...
Gönül Kapısını Kilitlesen de Faydasızdır...

Alışmaya, Nefes Almaya, Yaşamaya Çalıştım...
Çalışmakla Olmuyordu Yaşamam İçin Yeni Düşler Gerekiyordu...
Sen Yoktun, Kurduğum Bütün Düşler Yokluğunla Kirleniyordu...
Nefes Almakla Yaşanmıyordu ve Yaşamam İçin Seni Sevmem Gerekiyordu...
Gün Geldi Dizeler Döküldü Dudaklarımdan, Hiç Bulunmamış Bir Kelime Aradı Dilim Seni Tarif Edecek...
Seni Anlatamayacaksa Eğer Çıkmasın İstedim Hiç Bir Kelime Dudaklarımdan...
Adına Yazdığım Şiirlerim Oldu Kafiye Bulmakta Zorlandığım, Her Bir Dizede Adını Anmak İstediğim...
Muazzamlıktan Uzak Satırlarımda Kayboldum, Her Kayboluşumda Seni Buldum...
Seni Sana Anlatmaktan Yoruldum!
Bazen Seller Gibi Aktın, Bazen Zifiri Karanlık Gibi Çöktün Geceme...
Damla Damla Sen Büyüttün İçimde...
Koca Bir Deniz Dalgası Gibi Oldun Bende, Çarpıp Durdun Kıyılarımda...
Damlalarım Aktı Sayfalarıma...
Adımlarım Kilitlendi Kelimelerden Kurduğum Yollarında...
Zaman Akıp Geçti de Bir Ben Geçemedim Zamana İnat Sevdana Yol Almaktan...
İnadına Yaşadım Yazdıklarımda, İnadına Haykırdım İçimde Ne Varsa Kelimelerle Hepsini...
Gün Oldu Sevda Koydum Yazımın Başlığını, Gün Oldu Hüzün...
Sevda İle Hüzün Birleşti, Aynı Cümlede Yeniden Doğdu...
Şiirlerim Düşüyor Şimdi Dalgın Bakışımdan...
Hüzün Rüzgarı Eserken İçime Darmadağın Oluyor Hislerim...
Yorgun Yüreğime Sancı Düştü, Viraneye Döndü Duygularım ve Ben Kendimi, Sendeki Bende Arıyorum...
Hüzün Damarımın Çatlayıp ta İçime Kanadığında Anlıyorum Sensizliğimi...
Gülmeyi Unutmuş Gözlerimin Umarsız Bakışında Hayalin Akıyor Hüzünlerim Kuruyan Damarlarımdan Yüreğime...
Umutlarım Soluyor Gömülürken Karanlığında Gün...
Öylece Kalakaldı Benliğim...
Özlemin Derin Kuyusunda Boğuluyor Sevdam...!

Sessiz Duruşlarımın Kabullenilmiş Yenilgileri Bu Satırlar...
Keskin Bir Yamacın Kenarında Ölüme Gülümser Gibi Sevdim Ben Seni...
Hani Öleceğini Bilince İnsan Daha Sıkı Sarılır Ya Hayata, Hani Hep Geceye Uyanan Gözler Gün Işığına Sevdalıdır Ya, Bilirsin Ya Senin Olmayacağını, Yaşayacağın Ne Olursa, Ne Kadar Olursa Razı Gelirsin Ya...
En Çok Söylenmesi Gerekendi Sana Susuşlarım...
Bütün Başlangıçlarımı Sürükledin Peşine...
Şimdi Islak Bir Yalnızlık Sarıyor Bedenimi...
Üşüyorum...
Ve Ben Hala Yalnızım Buralarda?!
Hala Yoğun Duygularım, Hala Karanlıklardayım...
Ben Hala Uykusuz Gecelere İnat Seni Düşünüyorum!
Ve Biliyor musun Ben Hala Seni Seviyorum!

Kelimeleri Birleştirmekte Zorlanıyor Beynim...
Kırılmış Gönlüm, Susmuş Yüreğim...
Zaman Şimdilerde Kırgın, Yorgun ve Arsız...
Bense Hayattan Umarsız...
Yorgunum Şimdilerde Nedendir Bilinmez...
Bir Nefeslik Hayattan Geriye Kalan Şimdilerde Sadece ve Sadece Sensizlik...
İşte Başa Döndüm Yine!
Unutulmuş Bir Mazi Olarak Atıldım Kenara...
Oysa ki Yeniden Başlamak İstemiştim, Yeniden Tutunmak İstemiştim Hayata...
Ama Olmadı...
Yine Bir Damga Vuruldu Yüreğime...
Kimsenin Sesimi Duyamaması Ne Kadar Garip Değilmi?
Oysaki Herkes Etrafımda, Beni Görüyorlar Ama Duymuyorlar...
Feryat Ediyorum Anlamıyorlar...
Ya Onlar Sağır Oldu Ya da Benim Sesim Kesildi Artık, Kendimden Başkasını Duyamaz Oldum...
Yine de Çırpınıyorum...
Direniyorum...
Direniyorum Ama Çıkmaya Değil Tamamiyle Batmaya!
Gözyaşlarım Yine Büründü Sessiz Çığlıklar İçine...
Ümidin Saflığı Kayboldu...
Anılar Bile Çaresiz Kaldı...
Kan Revan İçindeyim...!!!

Ben Sana Vurgunum Be Adam...!

Tarif Edebilir misin Sonsuzu?
Peki Ya Sonsuzdan Ötesini Göstere bilirmisin Bana?
Demesin O Yüzden Kimse "Biliyorum Sevgini"...
Bilemez Kimse!
Bilemez Benden Başka!
Kalbimden Başka!
Sevgim Boyutsuz...
"Sevgi" Sözcüğü Bile Az Gelir Sana Olan Duygularımı Adlandırmak İçin...
Aşk Peki?
Yanında Bir Hiç Kalır...
Arama Boşuna Bulamazsın Adını!
Adsızdır...
Bulunmaz Tarif Edebilen Bir Kelime...
Çok Aradım Ben...
Bulamadım...
Bulamam...
Bulunmaz...
Sığmıyor Bir Yere Kalbimden Geçenler...
Çığlık Atmak İstiyorum...
Sessiz Kalıyorum...
Atamıyorum!
Kalbimdekilerini Sözcüklere Dökemiyorum...
Bu Yüzdendir Çabalarım...
Direnişlerim!
Ama Nafile Gösteremem...
Sığdıramam Bir Yere Yüreğimden Geçenleri Ne Yapsamda...
Konuşmaya Başlasam Sen Olursun Her Cümlemin Başı...
Sen Olursun Dilimin Ucunda...
Yazmaya Kalksam Sırf Seni Tutar Kalemim...
Senden Başkasını Yazmaz Asla...
Ama Yetersiz Kalır Tüm Sözler...
Hiçbir Şey Anlatamaz Bendeki Seni...
Beni mi Demeliyim Yoksa?
Sen Aslında Bensin Çünkü...
Öyle Büyüksün ki İçimde Kalbime Bile Sığmıyorsun...
Kapladın Tüm Benliğimi...
Benimlesin Ya!
Bensin Ya!
Umurumda Değil Dünya!
Sen Varsan Razıyım, Varım Her Şeye...
Biz "Bir"sek Tamam Her Şey...
Sen Yoksan Zaten Yok Hiçbir Şey!

Ben Sana Aşığım Be Adam!
Ben Sana Vurgunum!
Benzersiz Kalbine Tutukluyum!
Sana Ne Desem Bilmiyorum...
Ne Denilir Bulamıyorum...
Sana Ne Desem Şimdi Ben?
Sana Deli Divaneyim Desem Haykırmak Gerek İçimdeki Büyük Sevgimi...
Bağırsam Sokaklarda...
Haykırsam Her Defasında...
Bana Deli Deseler Keşke
Sana Olan Deliliğimi Görseler...
Bu Aşk Delisi Deseler...
Divane Olmuş Deseler...
Sensizken Öyle Üşüyor ki Bedenim...
Kapatıyorum Gözlerimi Sanki Yanımdaymışsın Gibi...
Kokun Burnuma Geliyormuş Gibi...
Sıkıca Sarıyormuşsun Gibi Beni...
Öyle Çok Seviyorum ki Seni Hissediyorum Her Defasında Hücrelerimde Sevgini...
Zerre Zerre İlik İlik İşliyorsun Benliğime...
Kayboluyorum Sende...
Beni Yaktın Ya Yıkma!
Beni Sardın Ya Bırakma!
Sakın Ama Sakın Söyleme Bir Çift Söz Bana...
Dilin Varmasın Bana Tek Bir Kötü Söz Söylemeye Bile...
Hep Seviyorum'ları Alsın Sadece Dilin
Ve Dudakların Her Defasında Söze Açıldığında
O İki Kelime Çıksın Ağzından..
Ve Hep Gerçekten Seviyorum Desin O Kalbin Dilinle...!
Güncelleme...

Keşke Seni Yaşamak Olsaydı Kaderimde...!

Mutlulukların En Doyulmazı Seninle Başladı...
Sevgilerin En Tükenmezi Seninle Doldu İçime...
Seninle Vardı Özlemler Kavuşmalar...
Seninle Yaşadım Aşkların En Eksilmezini, Anıların En Unutulmazını...
Sonra Acılar, Çaresizlikler, En Kahırlı Ayrılıklar Geldi Seninle... Senden Uzak Kopkoyu Zifir Geceler, Bitmek Bilmez Upuzun Günler Geldi...
Ve Bir Sessizlik Geldi ki Anlatılamaz!
Düşünüyorumda Seni Tanımasaydım Sensiz Kalmayacaktım...
Bilmeyecektim Yokluğunun Bu Kadar Dayanılmaz Olduğunu...
Beni Sen Bütünlemiştin Yine Sen Yarım Bıraktın...
Şimdi Belki Yine Seninleyim Ama Öyle Kırık ve Öylesine Sensizim ki!
Neydin Sen?
Bir Rüzgar mıydın da Şöyle Bir Esip Geçtin?
Yapraklarını Döküp Dallarını Kırdın İçimdeki Duygu Çınarının!
Bir Ayna mıydın İçinde Gözlerimi Kaybettiğim Ve Şimdi Ne Seni Ne de Kendimi Görebildiğim?
Neden Bir An Pencerelerine Varana Değin Açtın Bana Gönlünü?
Sonra Bir Başka Diliminde Zamanın Esrarlı Bir Havaya Bürünerek Kapılarını Bile Kapattın Yüzüme?
Neydin Sen?
Gökten Avuçlarıma Düşen Bir Damla Su mu?
Kalbimin Yangınları Bütün Hücrelerimi Sarınca Buharlaşıp Kayboldun...
Sonu Gelmez Sandığım Bir Heyecan mıydın ki, Kendi Ellerinle Hazırladın Sonumu?
Yoksa Bu Gurbet Gönlümde Yıkılmaz Bir Kule Olarak mı Algıladım Seni?
Bir Masal mıydın Kuşların Geceleyin Ruhuma Anlattığı?
Bir Efsane miydin Çağların Ötesinden Kopup Gelen?
Yoksa Bulutların Kulağıma Fısıldadığı Bir Nağme miydin? Neydin Sen?

Adını Andım Yine...
Tam Adın Dudaklarıma Değdiğinde, Pencereme Bir Kaç Damla Değdi Yağmurun Bir Kaç Damlası...
Görmüş Olacak ki Gökyüzü Sensizliğime Ağlıyor Bak... 
İçimdeki İsyanımı Duymuş Olacak ki Ağlıyor Gökyüzü...
Boşuna İsyan Edip Ağlama Gökyüzü Benim Gibi Ağlayamazsın...!
Sokakları Boşuna Aydınlatma Şehrim Kör Oldu Artık Gözlerim...!
Ne Hayalin Terk Ediyor Beni Ne de Geriye Tek Bir Umudum Kaldı...
Yine de Ne Zaman Bir Şiir Okusam Mısralarındasın...
Ne Zaman Bir Şarkı Dinlesem Hala Sözlerindesin...
Ne Garip Bir Hayat Bu Yaşadığım!
Bir Papatya Falı Gibi; Mutluyum/Mutsuzum Diyerek Koparıyorum Hayatımın Sayfalarını Tek Tek...
Tüketiyorum Yaşamı, Tükeniyorum Ağır Ağır...
Öyle Çaresiz Hissediyorum ki Kendimi...
Yine Yağmur Olup Yağsan Diyorum Avuçlarıma...
Filizlense Yine Yok Olan Umutlarım...
Yine Geceler Boyu Bıkıp Usanmadan Yazsam...
Duvardaki Gölgelerde Seni Bulsam...
Gözlerim Kapansa Senin Sıcaklığın Kaplasa Bedenimi...
Ama Olmayacak Biliyorum...!

Keşke Seni Yazmak Yerine Yaşamak Olsaydı Kaderimde Ölüm Kederlendirmezdi Beni...
Doya Doya Yaşardım Seni ve O An Ölümsüzleşirdim...
Kaç Zamandır Yokum Kendimde, Kaç Zamandır Yoksun...
Ne Ben Alışabildim Sensizliğe, Ne Odam Alışabildi Hayalinsizliğe...
İnan Çok Gücüme Gidiyor "Bir Sevda Masalı"mda Can Bulanların Senin Yerine Beni Sahiplenmesi...
Kimsesiz Sokaklarda Attığım Her Adımla Sen Uzaklaşıyorsun Sanki...
Bunu Düşündükçe, Sensiz Kalmak Gücüme Gidiyor Sevgili...
Gözlerimi Açmak Bile İstemiyorum...
Sensiz Bir Güne Başlayacağımı Biliyorum ve Onulmaz Yaralar Açıyor Ruhumda...
Hayalinde Can Bulan Gülüşünü Özledim...
Kendimde Unuttuğum Ne Varsa Bulduğum Hayalini Özledim...
Seni Çok Özledim...
Bilmekteyim Yanmaların Acısını Ama Senin Bu Acıyı Bilmeni İstemiyorum Sevgili...
Sen Yanmaları Bilme, Sensizliğimde Yanmalarımı Bilmediğin Gibi...
Bilme!

Güncelleme...

Ne Zaman Susarsın Yürek Kalemimde?

Bilinmez Satırlardan Düştüm Yine Hüzne...
Kalkmaya Çalışsam Her Yanım Acıya Sarılıyor, Elime Yüzüme Bulaşıyor Aşk...
Elime Koca Bir Acı Sıkıştırılmış Hayat Tarafından...
Düş'lerin ve Hayal'lerin Ardında Kalan Bir Sürgünüm...
Neden di Bu Sürgünlüğüm Hiç Bilemedim...
Nefeslerime Düğüm Atan , Her Kelimenin Boğazıma Takıldığı Bir Gecedeyim...
Ağlıyorum!
Acım, Elime Yüzüme Bulaşıyor...
Bir Hüzün Kaplıyor Tüm Yanlarımı...
Gece Son Karanlığını Oynuyor Gözbebeklerimde...
Yüreğimden Dökülen Harfler Gözyaşlarımla Can Buluyor...
Acının Doyasıyası Bu mu Oluyor Acaba?
İşte Yine İçimden Damla Damla Hüznüm Sızıyor...
Yine Bir Ölüm Düşüyor Yüreğime ve Bir Sessiz Çığlık Düşüyor Yüreğimden Cümlelerime...
Bu Yazış Yorgunluğumun Bilmem Kaçıncı Direnişidir Satırlarda...
Kaç Uykusuz Kalışı Vardır Sen Adına...
Ben Tüm Susmalarımı ve Yazmalarımı Geceleri Sabahlara Kapatmadan Gözlerimi Satırlara Düş'ler, Hayal'ler, Umut'lar Dizmeyi Senden Öğrendim...
Meğer Konuşmaları Unutup Susunca Dilim Konuşurmuş Yürek Kalemim...
Bakışlarım Bile Acıyı Döküyor Ellerime...
Kaleminin Tümcelerine Sığınıyorum, İçim Acıyor...
Yitik Umut'tan, Kayıp Hayaller'den, İmkansız Aşk'tan Sözler Düşüyor Kalemimin Ucuna...
Hangi Yolu Yürüsem Çıkmaz Sokaklara Düşüyor Adımlarım...
Fazlaca Üzgünüm ve Fazlaca Kırgın; Ama Sadece Kendimle Hesabım...!
Ömrümün Çıkmaz Sokağındayım...
Yıkık Dökük Satırlara Çarpıyorum ve İçimin Sesleri Dökülüyor Yine Suskunluğuma...
Uzun Bir Hüzün Kaplıyor Tüm Benliğimi...
Kefareti Yok Bu Acının, Yüzüme Astığı Hüzünden Başka Duruşu Yok!
Yastığıma Bulaşan Gözyaşlarım Ağır Geliyor Sabahlarıma...
Gözyaşlarımın Yağmurlarında Islanırken Kelimelerim, Gözlerime Sakladığım Adının Izdırabını Çekiyorum Hala...
Yapsam Bozulmayacak; Bozulsa Yapılmayacak Kadar Darmadağanık Tüm Hayallerim...
Ben Yaşamaktan Yoruldum!
Yıllar Ne Çok Üstüme  Üstüme Yürümüş...
Günlerdir Hep Sustum, Sadece Sustum!
Şimdi Sustuğum Kadar Yazmanın Vakti midir?
Yazıyorum ve Yine Karışıyor Yazdıklarım Gözümden Akan Yaşlara...
Kader Hep Aynı Kelimeleri Dolduruyor Yürek Kalemime...
Avuçlarımda Sakladığım Hüzünler Satırlarda Yaşatıyor Gerçeğini...
Her Yazdığım Satırda Hayattan Bir Kez Daha Düşüyorum Sanki...
Canımın İçine Ansızın Bir Sızı Düşüyor...
Yıpranıyorum!
Unutmalı Diyorum, Kalemi, Kağıdı, Düş'ümü, Masal'ımı Unutmalıyım...
Belki de Uyumalı, Unutmak İçin Uyumalıyım...
Sonra Bir Bakıyorum Önümde Sayfalarca Yazılmış Yazı, Düş'ümde Herzaman ki Gibi Yoğun Bir Hüzün...
Bu Sevda Masalına Bir Nokta Koyup Çekip Gitsem Diyorum, Gidemiyorum...!
Belki de Gitmeliyim Ama Beceremiyorum, Hep Kalmalar Dolanıyor Ayaklarıma, Düşüyorum!
Bir Şarkısı Yok Bu Masalın, Sözleri de Yavaş Yavaş Bitiyor İşte...
Ne Desem Boş, Ne Desem Sürükleniyor Zifiri Karanlıklara...
Unutum Diyerek Kendimi Avuttuyorum Ama Her Gün Biraz Daha Fazla Hatırlıyor, Söküp Atamıyorum Kalbimden Seni...
Sensizliğin Acısı Bitmek Tükenmek Bilmiyor...
Canım Acımasızca; Tıpkı Senin Gibi Kalbimi Çok İncitiyor...
Yazdıkça Hüzün Düşen Yürek Kalemimin Susmayacağını Biliyorum...
Sığdıramadığım Her Duygu İki Kelimemin Arasındaki Boşlukta Gizli...
Son Günlerde Sanki Son Nefesimde Adını Sayıklamak İçin Yaşıyor Gibiyim...
Kirpiklerindeki Bir Damla Yaş Süzülürüyor Yanaklarıma...
Hiç Bir Acıya Benzemiyor Ümitsiz Aşk Sancıları...
Kurumuyor Gözlerimin Izdırap Gözyaşları...
Hiçbir Şey Güldürmüyor Yüzümü...
Seni Düşündükce Zamansız Yağmurlar Yağıyor Gözlerime...
İçimde Dinmeyen Fırtınalar Başlıyor Esmeye...
Her Geçen Gün Kendimi Biraz Daha Tüketiyorum!
Yüreğim Hep Adını Anıp Duruyor...
Bakışlarımda Nem Yüreğimde Hiç Dinmeyen Hüzün Var...
Nerden Başlasam Kopacak Sanki Düşlerim...
Yarım Yamalak Hayalere Esir Olmuş Yüreğim...
Gözlerime Dinmek Nedir Bilmeyen Yağmurlar Yağıyor ve Her Bir Damlasından Aşk, Sevda, Özlem Akıyor...
Sürekli Seni Yazmak İstiyorum Her Yere, Ama Öyle Birkaç Kelimeyle Tükenecek Gibi Değilsin ki Sen...
Öyle Birkaç Kelimeyle Anlatılacak Gibi Değilsin ki...
Aşk'sın Bende, Sevda'sın...
Onlarca Sen'le, Binlerce Sensizlikle Doldurduğum Tertemiz Sayfalarımsın...
Sen...!
Kalemimin Ucundan Damlayan Yürek Sesim, Nasıl Başladığına Bilemediğim, Çözemediğim Gönül Bağım, Bir Kıvılcımla Yüreğimi Yakan Sevda Yangınım, Yaktıkça Yakan Sevda Ateşim, Yüreğimde Sakladığım, Kendi Gölgemden Bile Sakındığım Sevdam...
Sen...!
Gönlümün Dinmek Bilmeyen Fırtınası, Yüreğimde ki Son Durağım, Benim Sedece Benim Ol Diyemediğim, Kaybetmeyi Hiç Ama Hiç İstemediğim, Mühür Gibi Yüreğimde, Du'a Gibi Dilimde, Nefes Gibi Dudağımda Taşıdığım, Sustuğum, Her Sustuğumda Bir Kelam Beklediğim...
Sana Olan Duygularım O Kadar Çok Derinde ki Anlar mısın Anlamını?
Duyabilir misin Duygularımın Sana Feryad Edercesine Haykırdığı Sözcükleri?
Hissedebilir misin Usulca Dokunup Kalbime Sana Olan Sevgimi ?
Gösterebilir misin Bana Üzüntümü, Acılarımı ve Hüznümü Tanımlayan O Cümleleri?
Sevgili...!
Benim İçin Fırtınasın, Hiç Dinmeden Esen Bir Fırtına...
Bense Bir Yaprak Gibi Ne Yöne Esersen Ardından Geliyorum...
Yüreğimdeki Fırtınanın Dinmediğini Cümlelerimin Arasına Sıkıştırılmış Göğsümün O İnce Sızısından Göğsünün Sol Yarısına Akan Hislerimi Anlamana İhtiyacım Var...
Sevdalı Kalemimin Ucundan Dökülen Yazıların Sana Ait Olduğunu Bilmene İhtiyacım Var...
Sen'i Kaybetmekten Korkan Ben'in Sevdanı Bilmeye İhtiyacı Var...
Anlamsızlıklar İçinde Kıvranmayı Bırak Sevgili...
Açıklaması Yok Bu Sevda'nın!
Sevdim Seni Sorgusuz Sualsiz, Yüreğime İnen İnce Bir Sızı Gibi Sevdim...
Seni Özlemek, Seni Uzaktan Sevmek İstemiyorum Artık!
Yüreğimde Sakladıklarımı Kulağına Fısıldamak İstiyorum...
Ben Sadece Gözlerinde Gözlerimi Parıldarken Gördüğüm Adamı İstiyorum...
Gözlerimin Sahibini...
Yüreğimin Sahibini...
Ruh'umun Sahibini...
Sahibimi İstiyorum...!

Ne Sen Yokluğunla Bitebiliyorsun Satırlarda Ne de Ben Kalemime Artık Yazma Diyebiliyorum...
Düştüğü Satırlardan Devam Ediyor Acı Düş'üm...
Gidenlere Rağmen Kalanla Devam Ediyor...
Adım Atsam Kendimden Düşecek Kadar Yorgunum...
Bitmedi, Bitmeyecek Sana Yazışlarım Sana Seslenişlerim...
Yoklukların İçinde Var Olmaya Çalışan Yorgun Yüreğim Sana Son Noktayı Koyamıyor...
Bitmiyorsun Bende...
Susmanın En Koyusunu Denedim Sana...
Kelimelerimi İçime Yazdım ve Sonra Konuştum Sayfalarca...
Ne Zaman Susarsın Yürek Kalemimde?
Daha Kaç Gün, Kaç Ay, Kaç Yıl Eklemeliyim Bu Acılarımın Üstüne?
Yürek Kalemi Senden Başka Kimseyi Yazmıyor, Yazamıyor Sevgili...
Ama Vakit Susma Vaktidir Nasıl Susacağımı Bilemesem de!
Hani Derdim Ya; Yazdıklarımı Sen Anla Diye, Şimdi Yazamadıklarımı, Sustuklarımın Ardındakileri de Sen Anla...!
Benden Bir Son Bekleme Sevgili!
Ve Sakın İnanma Kalemimden Yazılan Hiçbir Son'a...
Unutma!
Ben Yaşadıkça Sen Hep İçime Yazılacaksın, Hep İçimde Yazılacaksın...
Sonsuza Dek Seni, Sadece Seni Yazacak Yürek Kalemim...!
Biliyorum Bitmeyeceksin...
Biliyorum Yüreğimden Hiç Gitmeyeceksin...
Ben Bu Aşk'ın Son Noktasını Koyamıyorum Sevgili...
Hadi Artık Susması İçin Sen Kır Yürek Kalemimi...!
Yazarak Yaşayan Bir Kadını Susmalara Mahküm Edip Öldürüyorsun Sen...!!!

Güncelleme...


Ağlayan Bir Yürekten Ç/alıntı...