Hayata ve Sana/Aşkım Ölüm Kokuyor...

Hayallerimde Sen Geçerken Yazdığım Tüm Şiirlerimden Ayak Seslerin Duyulurdu...
Adım "Sen" Oldukça, Adını "Ben" Sanırdım...
Unuttuğum Ne Çok Acı Var Yaşamda...
Yitirdiğim Sayısız Ecel...
İçimde Sır Edilmiş ve Saklanmış Matemler... 
Boyumdan Büyük Uçurumlar Vardı...
Şimdi Bir "Sen" Daha Ekliyorum Kaybedişlerime...
Varlığın Öylesine "Ben" Olmuşken Ölümü Yakıştıramıyorum Kendime...
Gönlümde İçin İçin Ağlayan Bir Aşk, Yüreğimde Yanan Kor Ateşler...
Kaderimmiş Böyle Şiirce Sevmek... 
Sevgiye İmkansız Bir Aşkta Acı Çektirmek...
Aşkın İnsafsız Ateşiyle Yanmak... 
Kül Olmak...
Kaderimmiş İmkansız Bir Aşkta Yitip, Yok Olmak...
Bu Kaçıncı Klavyemin Başına Geçişim?
Kaçıncı Gün Özlemini Cümlelere Sığdırmaya Çalışmak İsteyişim?
İnan Bilmiyorum...
Saymadım...
Sanki Asır Olmuş Gibi Geliyor Seni Sevişim...
Üşüyorum... 
Ufkun Kırmızıya Çalan Teninden Fırtına Sesleri Geliyor...
Geceye Sakladığım Hüzünler İçimin Karanlığını Fırsat Bilip Bir Bir Çıkıp Yerinden Gelip Yerleşiyorlar İçimin Boşluğuna... 
Hüzün Katılmış Gözyaşları Çiziyorlar Yanaklarıma...
İçimde İncinmişliğim Yüklenip Acıya Dair Ne Varsa İçimde Karanlığın Kıyısına Çıkarıyor....
Geçmişime Bakıyorum...
Yaşanmışlıklarıma...
Yaşanmamaşlıklarıma... 
Ve Bir Türlü Tamamlamayı Beceremediğim Yarım Kalmış Kendime...
Bataklığa Saplanmış Bir Aşkın Son Haykırışları Bunlar... 
Enkazlarla Dolu Hayatımın Son Yıkıntısı... 
Son Darbesi...
Son Işığı...
Yürek İstasyonumdan En Son Kalkan Tren…
İnadına Yaşadığım Hayatın Son Perdesi... 
Dinlemekten Yorulduğum Tüm Gerçeklerimi Yüzüme Vurararak Gittin Hayatımdan...
Bilmem ki Ne Yazılır Nasıl Yazılırdı Gidişin... 
Hangi Sevda Türküsü Söylenirdi Ardından...
Kalbim Hala Senin İçin Çarptığı Nasıl Dökülürdü Sayfalara...
Gidişinin En Yalın Gerçeği Soru İşaretleriyle Tutuşturulurken Yüreğime, Bir Bıçak Gibi Saplanıp Durdun İçime...
Hüznün Tüm Perdeleri Yüzüme Açıldı...
Kırık Bir Dal Oldu Bedenim...
Sen Gittin, Geride Ne Kaldı ki?
Sen Beni Kendinden Saymamıştın ki...
Rıhtımıma Yeni Acıları Demirledin...
Sevda Yüklü Gemiler Bıraktın Gönül Limanıma...
Sahte Düşler Bıraktın Hayatıma...
Yüzüme Yüklediğin Gidişinin Tüm Kıvılcımları Dönüşünü Bekleyerek Tutuşturdu Kendini...
Mutluluk Yüzüme İnemeden Kirpiklerimde Aslı Kaldı...
Kurduğum Cümleler Adeta Hayata İsyan Eder Gibi Çırpınıyor... 
Adeta Köhneleşmiş Hayatıma Yol Bulmak İçin Bir Işık Arıyorum... 
Yokluğunun Ardında Varlığının Tutkunluğu İçerisinde Gözyaşı Damlalarımda Yoksul Düşlerimle Kendimi Bilmez Bir Halde Kaybolan Hayallerimle Başbaşayım...
Hesabını Veremediğim Bir Dolu Düşüncenin Kapısında Kaldım Yine...
Senli Hayellerime Meydan Okuyamaz Bir Ruh Halindeyim... 
Dudaklarından Dökülen Her Kelime Kaçış Sebeplerim Oluyor...
Bazen Gecenin Sessizliği Sindiğinde Üzerime Ağlamıyorum Ama, Yap-Boz Gibi Döküldüğümü Hissediyorum...
O Aynı Gecelerde Sana Dair Kurduğum, Düşlediğim Hayalleri Teker Teker Gömüyorum...
Sana Uyandığım Her Sabahımda Yıkılan Hayellerime Sarılarak Tekrar Uykuma Hasret Kalıyorum...
Susuyor Sevdam Yokluğunu İçime Saplanyarak...
Dalgalara Kapılmış, Bir O Yana Bir Bu Yana Savrulmak Nasıl Bir Şey Bilir misin? 
Kalabalıkta Kayboldun mu Hiç? 
Gittiğinden Beri Yolumu Kaybettim Ben...
Kendimi Bulamıyorum... 
Bulup Hayata Dönemiyorum... 
Ölüm Geçiyor Avuçlarımdan Ama Sensiz Tutamıyorum... 
Bak Yine Satırlar Uğruna Titriyor Ellerim..
Duyarmısın? 
Hissedermisin Yokluğunla Mücadelemi?
Bil ki, Elinin Değdiği Her Yerdeyim... 
Sendeyim... 
Hiç Olmadığın Yerlerde Bile "Sen" Kokuyorum… 
Yüreğimde Her Yer "Sen" Diye Haykırıyor...
Şimdi Sessizliğe Hesap Veriyorum... 
O Bile Artık İstemiyor Beni...
Ne Oluyor Diye Sorma...! 
Sen Oldu Bu Beden... 
Her Adımda Çığlıklarım Senli Yaralarımı Kanatıyor...
Uzun Cümlelerden Sıkıldım...!
İçerimdeki Sızıyı Kalabalık Kelimeler Eylemleriyle Çoğaltmaktan Yoruldum...!
İçinden Çıkamadığım Bu Kuyudan Çıkmak İçin Güç Aldığım Elinin Beni İtmesinden Usandım...!
Ve Susmayı Öğrendim Ben...
Sustukça Bildiğim Cümlelerimi Unutmayı...
Unuttukça Yarım Kalmayı...
Yarım Kaldıkça Ayak Üstü Yaşamayı Öğrendim...
Öğrendikçe Büyümeyi...
Büyüdükçe Kırılmayı...
Kırıldıkça Susmayı Öğrendim...
Ne Zaman Dilimle Islatmaya Kalksam Cümlelerimi Sensizliğin Ayazında Kalıp Soğukta Kalıp Dondular...
Gözlerimin Ardında Gizli Saklı Bir Yerden Beynime Vurdular Yazılmamış, Söylenmemiş Ayazda Kalan Cümlelerim...
Kelimelerini İçime Batıra Batıra Gelmiştin Bir Haziran Gecesi Hayatıma… 
Üşümüştü Kelimesizliğim… 
Bilinmezliğim Sinsi Bir Kanser Olmuştu Yazgımda… 
Ve Çözülmeyen Bir Düğümdü Adım...
Ayak Basılmamış Bilinmezliklerdi Belki de Beni Uçurumlarımdan Hiçliğime Savuran… 
Sessizlikle Yanaştın Yalnızlığımın Kıyılarına… 
Masum Bir Soru İşareti Batırdın Yalnızca Adıma… 
Çocuk Aklımla Nerden Bilebilirdim ki Satırlarının İçimdeki Okyanusu Yakacağını?
Nerden Bilebilirdim ki Bu Kadının Bilinmezliğine Ayak Basacağını?
Seni Bütün Engellere, İmkansızlıklara Rağmen Uzağından Sevdim...
Seni Kelimelerce, Şiirlerce Yakınından Sevdim...
Seni Umutsuzca, Beklentisizce, Hayallerce Sevdim Uzağından...
Hayatımı Öyle Olduğu Gibi Bıraktım Sana Geldim, Ama Kalbine Giremeden Sevdim...
Uykunda Soluğunun Bir Başka Soluğa Karıştığını Bilerek Geçirdiğim Sayısız Gecelerde, Gururumu Parça Parça Bölüp Aşkıma Kurban Verdim...  
Her Şeye Rağmen Direnebilmek İçin Kendimden Vazgeçtim... 
Öyle Birikmişsin ki İçimde Seni Yaşamakla Tüketmem...
Seni Sıradanlaştırmam Mümkün Değil...
Her Şeyi Tükettim... 
Hayata Tutunmak Adına Ne Varsa Her Şeyi Yaktım Seni Sevebilmek İçin... 
Artık Senden Başkasına Verecek Sevgim ve Hayatla Hesaplaşacak Bir Benliğim Kalmadı... 
Geriye Dönüp Sığınacağım Bir Kendim Kalmadı... 
İşte Bu Yüzden Sensizliğin Karanlık Kuyusuna Kendi Ellerimle Bırakıyorum Kaderimi...
Çaresizliği Bile Güzeldi Sana Olan Sevdamın...
Yalnızlığım Bile Güzeldi Seninle... 
Ve Gökkuşağının En Güzel Çizgisinde Saklıydı Düşlerim… 
Rüzgarında Savrulduğum Sendin...
Nereye Savursan Orası Sürgündü Benim İçin...
Ben Tek Kişilik Bir Oyunun Sahnedeki Yalnız Oyuncusu Oldum Bu Sevda Masalının...
Ben Varlığına, Sevgine Bu Kadar Açken Sen Yokluğunla Doyurdun Beni...
Son Bir Umut, Gücümü Toplayıp Sana Seslendikçe Sesime Sağır Oldun...
Devrik Bir Cümle Gibi Darmadağın Bıraktığın Bu Zavallı Yürekle Hayata Tutunamıyorum Artık...
Yükü Ağır Olan Sevmelerin Gölgesinde Geçmedi Zaman...
Acıma İlaç Olmadı Takvimden Düşen Yapraklar...
Sensizlik; Bedenimin Olmasa da Duygularımın Ölümüne Delaletti...
Sensizlik; Gözlerime Yaşatabileceğin En Büyük Felaketti...
Susmak Nedir Bilmezdim, Oysa Şimdi Suskunluğa Esirim...
Göz Kapaklarım Kapanınca Aklıma Sen Gelirdin...
Şimdi İse Sadece Hatıralar Var...
Unutmak Çare mi Sanıyorsun? 
Ya da Unutabileceğimi mi Sanıyorsun?
Geçmişin Ağır Yükü Dört Duvar Arasında Beni Yakalayınca Kaçabileceğimi mi Düşünüyorsun?
Ben Sadece Seninle Mutlu Oluyordum...
Dertlerimden, Geçmişimden Sıyrılıyordum...
Gel Gör Şimdi Halimi Sevgili...!
Her Tarafım Acı... 
Her Tarafım Hüzün ve Gözyaşı Dolu...
Sessizlik Hüküm Sürüyor Hayatımda...
Karanlık Geceyle Başlamıyor Şimdilerde...
Çünkü Her Anım Karanlığa Esir Bu Günlerde...
Güneşin Işıkları Yok Artık Dünyamda...
Gökyüzünü Görmek Yasak Kaderimde...
Şansızlık Her Yanımda Gezinirken, Umut Etmek Hayal Kurmak Yok Artık...
Ben Her Şeyi Seninle, Senin Kalbinde Öğrendim...
Gülümsemeyi...
Ağlamayı...
Vuslatın Geçmez Saaatlerinde Seni Beklemeyi Senin Kalbinde Öğrendim...
Sevdaya Sürgün Kalbime Hayatın En Güzel Mutluluklarını En Dayanılmaz Acılarını Bıraktın...
Dünyada Siyahtan Başka Renklerin Olduğunu Senin Sevginle Öğrendim... 
Geceden Sabaha Seni Heyecanla Beklemeyi...
Deli Gibi Severken Uğrunda Canımdan Geçmeyi...
Düsünmeden Hiç Bir Şeyi, Sadece Özleminde Derin Bir Nefes Çekmeyi...
Yalnızlık Çölünde Bile Olsam Seninle Yaşanabileceğini...
Dünümde ki Acılarıma Seninle Gülüşlerle Bakabilmeyi...
Bu Günümde ki Mutluluklarımda Senin Sevgininle Yaşayabileceğimi...
Yarınlarımda ki Beyaz Umutlarımı Senin Yüreğinde Beklemeyi Sende Öğrendim...
Kahretmiyorum Sana, İnan...
İçime Atıyorum...
İçimde Biriktiriyorum Çığlıklarımı...
Susuyorum...
Her Gün Biraz Daha Uzaklaşıyorum Kendimden...
Koynumda ki Sensizlikle, Umutsuz Yarınlarımla Sana Susuyorum...
Her Gün Sensizliğe Düşüyorum...
Ansızın Karşımda Buldum ve Ansızın Yitirdim Seni... 
Seni Karşıma Çıkaran Kadere İnanmıştı Çocuk Yanım İşte...
Söylesem Anlamazdın Biliyorum Ama Bu Hayatta İsteyebileceğim Tek Şey Sendin... 
Ve Sen Bana Aynı Cümlenin İçindeki İki Kelime Kadar Yakın ve Aynı Zamanda Aynı Cümlenin İçinde Asla Bir Araya Gelemeyecek İki Kelime Kadar Uzaktın...
Bilemezsin Bu Can Senin İçin Ne Acılar Yaşadı...
Ne Yapsam Suçluydum Ne Yapsam Haksız...
Dayanacak Gücüm Kalmadı...!
Sesler Avutmuyor Artık, Teselliler Çare Değil Bana...
Oysa Ne Restler Çekmiştim Senin Uğruna...
Bak Şimdi İstediğin Gibiyim...
Hem Mutsuzum Hem de Ağlıyorum...
Ne İsterdim Biliyor musun?
Bütün Zorluklara İmkansızlıklara İnat Hala Yanımda Olmanı...
Dizlerimde Uyuyup Gözlerime Bakıp Kalbimin En Hassas Yerine Defalarca Dokunmanı...
Yıpranmış Yanlarım Ağlıyor Şimdi Sana...
Kalmak Artık Çözüm Değil Buralarda...
Ellerimde Hiç Dokunulmamışlığın Tadını, Gözlerimde Kaybolmanın Derinliğini, En Güzel Sevmelerimi Çekiyorum Senden...
Eksilttiğin Yanlarımı Alıp Gidiyorum Yüreğinden...
Acı Tekerrürden İbaret Dedikleri Bu Olmalı Sevgili... 
Ayaz Vuruyor Yüreğime...
Üşüyorum Sevgili...
Bundan Sonra Ayaz Olacak Tüm Günlerim Bütün Gecelerim...
Isıtmayacak Ellerimi ve Yüreğimi Hiç Kimse ve Hiç Bir Şey..
Kırgınım...
Çok Yorgunum...
Yanıyor Bir Yerlerde, Derinlerde Gönlüm...
Geçtiğim Yollarda Bıraktım Artık Sözlerimi Ya da Bırakmak Zorunda Kaldım...
Sen Giderken Geride Bıraktığın Ayak İzlerini Sayarken Üzerime Giydirilmiş Olabilir Suskunluklar...
Yoksa Ben de Bilirdim Gülüşlerimi Her Daim Dudaklarıma Yapıştırmayı... 
Suskunluğunu ve Cevap Veremeyişlerini Çocuk Ruhunun Bastırılmış Serseriliğine Veriyorum... 
Daha Zamanın Var, Elbet Bir Gün Sende Öğreneceksin Konuşmayı... 
Ama Biliyorum, Benim Yerime Yapamayacağın Şeylerde Var... 
Benim İçin Sevemezsin Şiir'i, Aşk'ı ve Ben’i...
Yüreğimin Çıldırtan İyimserliği Neleri Yapabileceğini Merak Etse de, Kırgınlıklarım Beynimi Uyuşturup Gururumun Yüzeyde Olması İçin Direniyor...
Geldiğim Gibi Sessizce Giderim Demiştim Ya Sana? 
O Kadar Sessizlik Sinmedi İçime...
Benden Ne Bırakabildim Sana...
Ne Kattım Yaşantına Bilmem Ama Cümlelerim Kalsın İstedim...
Bunlar Seni Seven Bir Kadının Son Cümleleri...
Bunlar Sensizliği İçine Sindirmeye Çalışan İçimdeki Küçük Çocuğun Son Sözleri...
Sonsuzluk Yolcusu Olduğumu, Gideceğimi Anlamadığını Biliyorum... 
Kim Giderken Böylesine Sarılır ki Sevdiğine?
Kim Sözleriyle Sarmalar ki?
Benden Başka Bir Deli Yapmazdı Zaten...
İsterim ki Hatırına Düştüğümde Hüzünle Anma Beni...
Deliydi De Geç Git...!
Bak Sevgili İznin Olmadan Düştüğü Gibi Sevdan Yüreğime, Rızan Olmadan Düştü İşte Cümlelerim Kalemime...
Geri Dönüş Yok..!
Geliş Yok..!
Sayfa Sayfa Yazdığım Yarınlarımın Sahibi,Sanadır Azalışlarım...
Sanadır Ölümlerim...
Sana Baharları Olmayan Mevsimlerimden Bahsedemeyeceğim Artık...
Hangi Kışın Soğuğunda Öldüğümü Anlatamayacağım...
Sığınağı Olmayan Bu Şehre Nasıl Sığındığımı Bilemeyeceksin...
Bilemeyeceksin Seni Anlattığım Sokaklarında ki En Deli Çığlıklarımı...
Kirpiklerime Oturmuş Okyanuslarında Boğularak Öldüğümü Bilemeyeceksin...
Sensizlik Rüzgarlarında Dallarımın Kırıldığından Haberin Olmayacak...
Yüreğimin Yere Eğik Başının Nasıl Kanadığını Asla Öğrenemeyeceksin...
Gidişlerinin Yorgunluğunda Hala Seni Soluduğumu Anlatamayacağım....
Üzerime Giydirdiğim Bu Sevdanın Altında Bedensiz Yaşayıp Bedensiz Öldüğümü Bilemeyeceksin...
Bilemeyeceksin Sözcükleri Hep Eksik Kalacak Bu Aşkın Kilit Altında Olduğunu...
Ve Sana Artık Kendimden, Acılarımdan, Sancılarımdan Hiç mi Hiç Bahsedemeyeceğim...
Gözbebeklerimde Hala Kanayan Gidişlerinin Acısını Anlatamayacağım...
Bilemeyeceksin İyileşmeyen Bir Yara Gibi Dilimin Ucunda Duran "Seni Seviyorum"ları...
Ve Hangi Gün Hangi Saat Hangi Dakikada Öldüğümü Asla Bilmeyeceksin…!
Sensizlik Kokan Dirilişlerimin Faydası Yok..!
Ölümüm Seni Getirecekse Bana Daha Fazla Yaşamamın Anlamı Yok..!
Artık Kelimelerin Sustuğu, Zamanın Durduğu, Bir Tek Ölümün Konuştuğu Andır Şimdi... 
Gözlerimden Akan Damlaların Seni Delice Sevdiğini Haykırdığı Vakittir...
Ben Razıyım Aşkın Uğruna, Senin Uğruna Ölmeye..
Sen Yürekli misin Peki Uğrunda Öldüğüm Sevdamı Görmeye?
Şimdi Vakit Gitme Vakti...!
Girdiğim Yola İster Ölüm de İster İntihar...
Bil ki Bu Yüreğimin Aldığı Son Karar...
Senli Kalmak İmkansızsa, Senli Yaşamak Bana Haramsa Dedim Ya Vakit Gitme Vaktidir...!
Zaman Ölümü Emanet Ettiğim Son Saatlerimdir…
Geride Bıraktığım Gözü Yaşlı Gölgem Kabulünse Senindir…
Allah'a Emanetimsin Adı Bende Saklım...

Makale, Şiir Veya Edebi Bir Hikaye Değildir Bu Yazdıklarım...
Bunlar Benim Ölmeden Önce ki Son Nefes Alışlarım...!
Artık Hayata Hediye Ediyorum İstifa Dilekçemi...
Biliyor musun?
Sana Olan Aşkım Buram Buram Ölüm Kokuyor Sevgili...!


Vak-ti Hüzün'ün Yüreğinden Ç/Alıntı

Hiç mi İz Bırakamadım Kalbinde?

Kendi Kalabalığından Kaçan Şehir Gibiyim Bu Gece... 
Zemheri Bir Sensizlik Düşürmüşüm Gözlerime... 
Solgun Bir Gece Devriliyor Sevdaya, Aşk'a Mağlup Olmuş Yüreğime... 
Dönüşsüz Gitmelerini Geceye Gizlemek Zor...
Seni Düşünürken Kor Ateşlere Salıyorum Yüreğimi...
Gözlerini Çiziyorum, Arkasına Saklandığım Cümlelerime...
Seni Görebilmek Adına Gözlerimi Yumuyorum Geceye...
Dalıyorum Bitmesini İstemediğim Derin Uykulara...
Şimdi İçimde Çağlayan Sesinin Özlemine Kim Set Kurabilir ki?
Her Saat Başı Acıyla Çoğalan Zaman En Büyük Düşmanım Olurken, Akreple Yelkovanın Her Öpüşmesi Düşlerimi Kanatırken, Sevdayı Acımasızca Anımsatırken Kim Acımı Dindirebilir ki?
Eskimeyen Şarkılar Dolanırken Dilimde, Her Notada Hayal Kırıklıklarım Vururken Yüzüme, Kıpırtılı Duygular, Yaşanmamış An’lar Küserken Özüme, Göğsümün Sol Yanına Çöreklenirken Yokluğunun Acısı, Kim Dindirebilir ki Gözyaşlarımı?
Ne Çok Benzerin Var Bu Şehirde... 
Her Akşam Dalgın Bir Gece Çökünce Üzerime, Binlerce Suretin Dökülüyor Önüme.... 
Herkesin Sana Benzeyen Yanlarını Görüyorum Kaldırımların Arasında...
Nereye Baksam Sen Duruyor... 
Sen Oluveriyor Bütün Şehir Gözlerimin Önünde...
Hayatta Hiç Bir Şeyi Senin Kadar İstemedim,
Hiç Bir Düşüm Senin Kadar Özel Olmadı...
Hiç Bir Hayalim Sen'li Kadar Arzulu Olmadı...
Hayatta Hiç Bir Şeyim, Senin Kadar Mavi, Senin Kadar Asi, Senin Kadar Zor ve Senin Kadar İmkansız Olmadı Gözümde...
Dün Seninle İlk Buluştuğumuz Yerdeydim...  
Aynı Masaya Oturdum... 
Burada ki Her Şey Aynı... 
Hafif Yağmur Çisilemeye Başladı...
Hafifte Mevsimin Rüzgarı Var Kokunu Bana Getiren...
Hatırlıyor musun Sana Sokulmuş Halimle El Ele Yürüyüşlerimizi?  
Bazen Hiç Konuşmazdık , Bazen İse Susmaya Korkardık...
Ellerim Üşüdüğünde Avuçlarına Alıp Cebine Sokardın Onları... 
Avuçlarında Isınırdı Parmaklarım... 
Şimdi Parmakların Bile Öyle Uzak ki Benden...
Her Günüm Bir Ayrılık Vedası Gibi Sökülüyor Ömrümden...
Sensiz Öksüzüm...
Sevinçlerim Yoksul...
Bahara Rağmen Üşüyor Ellerim...
Üşüyor Yüreğim... 
Artık Suskunum...
Dayanmak Ne Kadar Zormuş Hasretine... 
Ne Zormuş Gelmeyeceğini Ezberletmek Bu Deli Gönlüme...
Canımı Yaka Yaka Beklemek, Benim Hiç Olmayacağını Bile Bile Körü Körüne Sevmek, Her Gün Binlerce Kez Ölmek Ne Zormuş...
Körpe Yüreğimde Sızım Sızım Sızlayan Bir Yara, Solgun Yüz ve Yorgun Bir Ruh İle Karanlık Zamanlardayım... 
Ne Yolunu Gözleyen Düşlerim Ne de Peşinden Koştuğum Ümitlerim Var Artık... 
Sen Benim İçimdeki, Benim Bile Ulaşamadığım Yerlere Dokunmuştun, İşte Bu Yüzdendi Sende Tutuklu Kalışlarım...
Bu Yüzdendi Sende Kayboluşlarım...
Söylesene Sevgili; Hiç mi İz Bırakamadım Kalbinde? 
Hiç mi İz Bırakamadım Ruhunda Ya da Bedeninde?
Bak! Senin Sıcaklığını Hissetmek Varken Sarılıyorum Şimdi Buz Gibi Sensizliğine... 
Elbet Döner Umuduyla Avutuyorum Sadece Nefes Almak Dışında İşe Yaramayan Bu Aciz Bedenimi... 
Günler Geçmek Bilmiyor Sensiz Sevgili...
Bugün Dünden Daha Çok Özledim Seni…
Sen Gittin Ama Neden Eksilmiyorsun Hiç Bende? 
Ve Ben Neden Takılı Kaldım Yüreğine?
Hayalinle Yaşamayı Öğreniyorum Bugünlerde...
Her Günüm Aynı...
Birbirini Kovalıyor Günler...
Şaşırmışım Bugün Günlerden Ne? 
Sahi Pazartesimi?
Çarşamba mı? 
Salı mı? 
Bakmıyorum Bile Takvime...
Yaşamaksa Yaşıyorum İşte..! 
Hayatım Talan Olmuş...
Aklım Firar da...
Yüreğimi Zaten Sorma...
Gittiğinden Beri Ziyan da...
Her Telefon Sesinde Sen Diye Heyecanlanıp Sonrasında "Kahretsin" Sözcüğü Düğümleniyor Boğazıma... 
Sigarayı Çoğalttım...
Her Dumanda Seni Çekiyorum Ciğerlerime...
Gidişinin Zehrini Akıtıyorum İçime…
Varlığınla Doğduğum, Yokluğunda Kahrolduğum Sevgili...
Yorgunum Yaşamaktan... 
Ve Yaşamak Zorunda Olmaktan... 
Yorgunum Her Gece Belki Ararsın Diye Telefonun Sesini Beklemekten... 
Yorgunum İçeri Girecekmiş Gibi Sürekli Kapıyı Gözlemekten... 
Yorgunum Seni Özlemekten...
Yorgunum Özleminden...
Yorgunum Sensizlikten...
Seni Umut Etmek...
Seni Sevmek...
Ömrümü Sana Adayabilmek ve Durdurabilmek Bütün Saatleri Varlığında Güzel Aslında… 
Yan Yana Gelmemiz Suç Sayılsa da, Resmini Koklamak Yasak Değil Ya...!
Ellerini Tutmak Suç Sayılsa da, Hayaline Sarılmak Yasak Değil Ya...!
Hasretle Mum Gibi Erisem de Bir Ömür Seni Beklemek Yasak Değil Ya...!
Oysa Çağlayan Bir Selaleydi İçimden Sana Dökülenler...
Değeri Büyüktü Çırpınışlarımın...
Sahip Çıkamadın Sevda'ya...
Sessiz Çığlıklarıma Aldırmadın...
Duymadın Hiç Sesimi...
Işığım Olmadın Karanlık Gecelerimde...
Kanayan Yarama Merhem Olmadın...
"Gel" Dedim...
"Dön" Dedim...
Hiçbir Çağrıma Cevap Vermedin...
Sen Sessiz Kalmayı Tercih Ettin...
Derdime Derman Olmadın...
Aksine Derdime Dert Ekledin...
Ben Hep Ağladım
Silmedim Hiç Gözyaşlarımı...
Silenim de Olmadı...
Ne Desem Biliyorum Seni Bana Getirmez...
Ağlamam İnlemem Fayda Etmez...
Beni Gözyaşına Sürgün Eden, Beni En Derinden İnciten Sevgili...
İnşaAllah Sen Hiç Ağlamazsın...
Düşmezsin Kara Sevdaya...
İncinmezsin...
İnşaAllah Hep Seni Bulur Mutluluklar...
Beni Düşünme...
Benim Kaderim Bu:
Hep Ağlamak ve Hak Etmediğim Ayrılıklar...
Varsın Bu "Sevda Masalı" Böyle Sona Ersin...
Varsın Bu Körkütük, İmkansız Aşk Benim Olsun...
Beni Yaksın...
Sen Mutlu Ol, Ama Beni Affet Sevgili...
Çünkü Sevdiğinle Nice Yıllara Demek Gelmiyor İçimden...
Artık Üzülme...
Tüm Seslerin Sustuğu...
Zamanın Durduğu Bu Noktada Susuyorum ve Gidiyorum...
Ve Unutma...
Seni Sevmek Hayatımın En Güzel Anlamı, En Büyük Kazancı ve Onuruydu...
Gözlerimin Yaşla Dolu Oluşuna Aldırma...
Beni Anlamaya da Çalışma...
Ben Çok Hayaller Kurmuştum Sana Dair...
Bana Dair...
Bize Dair... 
Sen Bilmedin Hiçbirini...
Bilmek İstemedin...
Sen Bilmedin Neleri Kabullendiğimi…
Zoruma Giden Neleri Sineme Çektiğimi.. 
Sen Tanıyamadın Beni...
Anlayamadın… 
Ben Sana Koştukça Sen Hep Canımı Yaktın... 
Biliyorum... 
Ben Seni Ne Kadar Çok Sevsem de Sen Beni Hiç Sevemeyeceksin... 
Biliyorum... 
Ben Ne Kadar Beklesem de Sen Hiç Gelmeyeceksin...
Ve Ben Bunları Bile Bile Hiç Değişmedim...
Ben Hala Seninim Delinim… 
Bıraktığın Gibiyim.. 
Ve Yine Her Şeye Rağmen...
Bana Yaşattığın Acılara Rağmen Hala İyi ki Varsın… 
İyi ki Hayatıma Girmişsin Diyorum... 
Sen Benim İçin Bir Oyun Değil, Kaybetmeye Mahkum Olduğum Sevdamsın...
Ve Ben Hiç Kimselere Konuşmadığım Kadar Hep Sana Konuştum... 
Sende Kimselere Susmadığın Kadar Bana Sustun...
Şimdi Çaresizliğimin Kaçıncı Safhasındayım Bilmiyorum Ama Hala Sensizliğin Çaresizliğin Koynundayım... 
Susmalıyım Şimdi...
Her Ne Olursa Olsun Susmalıyım... 
İçimde Her Ne Kadar Haykırmam Gereken Bir Sen Olsa da Susmalıyım İşte... 
Ne Kadar İstemesem de Bu Suskunluğu Susmalıyım Bu Gece... 
Çılgın Bir Mavi Gibi...
Deli Bir Kırmızı Gibi Özlediğimi Söylememek İçin Susmalıyım...!
Bir Şeyler Söylemeli Desem Korkuyorum Konuşmaktan; 
Konuşmaya Başlayıp Haykırışlarıma Ulaşmaktan... 
Susmalıyım...! 
Bir Rüzgarın Esintisi Kadar, Güneşin Sıcaklığı Kadar, Gecenin Siyahı Kadar Susmalıyım İşte...
Biliyorum Sevgili, Biliyorum... 
Ben Sadece Susmalıyım...!
Beni Bağışla Sevgili...!
Her Şeye...
Herkese...
Hayata...
Tüm İmkansızlıklara İnat Seni Delicesine Seviyorum...!
Şimdi Hasretine Veda Zamanı...
Sana Elveda Demek İstemiyorum Giderken... 
Hüzün Dolu Ayrılıkları Acıtan Bir Kelimedir Çünkü... 
Sevdaları Yürekten Kopartıp Atan ve Yerinde Yaralar Bırakandır...
Çiçekleri Soldurup, Güneşi Karartandır... 
Her Şeye Rağmen Sen Benim Olamadıklarım Ol...
Mutlu Ol...
Huzurlu Ol...
Aşk Ol...
Ve; Seni Bana Sevdirene...
Beni Sana Aşık Edene Emanet Ol...

Vakt-i Hüzün'den Ç/Alıntı