Sana Sevgilim Diyebiliyorsam Eğer!

Eskiden Derim Hep, 
Değişen Bir Şeyler Var Hayat Yenilenirken...
Aslında Her Günaydında Bir Şeylerimi Feda Etmişim...
Sevgilerim Neden Sorunlu Derdim, 
Ya da Neden Tıkanıyor İlla ki?
Anladım ki, İçtenliğimden Kayıp Vermişim...
Herkese Dağıtırken Kepçe, 
Kepçe Kendime Seçtiklerime Azaltmışım Güvenilmezlikle...
Oysa Eskiden Çok İçten ve İşin Güvensizlik Tarafını Düşünmeden Koşardım...
Şimdi Diyebiliyorsam Sana Sevgilim! Ki, Uzun Bir Aradan Sonra...
Anlarım ki, Ben Seni Çok Derinlerden Başlayarak Sevmişim... 
İçime Bıraktıkların Sadece Zevkten Arda Kalanlardan İbaret Değil... 
Sana Sevgilim Diyebiliyor İsem! Anla ki, Körlüğümde, Binlerce Kişiye de Dokunsam, Hiçbirinin Sen Olmadığını Anlarım...
Binlerce Dudak da Tatsam, Hiç Birinin Sen Olmadığını Bilirim...
Ki, Dudaklarım Senden Başkasına Açılmayacak Kadar Sıkıdır...
Dünya Üzerinde ki, Bütün Varsayımları Hiçe Sayarak Seni Kabullenmektir Sevdam...
Ve Sende Başlamaktır Eskiden Kalma Tek Bir Yardım Almadan...!
İşte, Sana Sevgilim Diyebiliyorsam, Her Şeyi Elimin Tersi İle Sıyırmışımdır!
Seni Doldurup, Doldurup Boşaltmışımdır ve Hiç Bıkmadan...
Kendimce, Binlerce Soru İşaretine Sokmuş ve Hepsini Yok Saymışımdır...
Sana Gelene Dek, Karşılaşılan Tüm Labirentleri Aşmışımdır...
Bugüne Dek Kaybettiklerimi Umursamadan Seninle Yenilenmişimdir...
Yok Olmanın Kahrını İlk Kez Sende Çekmiyorsam Bu Sevdamız’dan, Emin Oluşumdandır...
Cesaretim Kardelenlerden Daha Beterdir...
Ben Çığ’lara Dahi Yenilmeden Severim...
İnancım İse, Arılarınkinden Daha Kuvvetlidir... 
Onlar Ufacık Kanatlarının Bedenlerini Taşıyamayacağını Bile Bile Nasıl Uçabildiler İse, Ben Ölümsüzlüğü Bulacak Kadar Daha Çok İnandım Sana...
Sana Sevgilim Diyorsam Şimdi, Anla ki, Ben Ölümsüzlüğe Erdim Seninle...
Çünkü, Ben Beni Dünde Bıraktım.. Ben, Dün Öl’düm...
Seni Bu Günde Buldum ve Yeniden Doğdum Topraklarında...
Beni Kaybetme!
Nedeni! 
Ben Bu Yolları Bilmiyorum Sevgilim...!

Sen Artık Dur...!

Herkes Yeni Güne Uyanarak Başlarken,
Ben Hasretinle Başlıyorum…
Günüm Seni Düşünmekle,
Seni Sevmekle,
Seni Özlemekle Geçiyor...
Gecemde de Sen Varsın,
Geceleri de Seni Düşünerek Uykuya Dalıyorum...
Hangi Vakitte Uyuduğumu Sorarsan,
Sorma,
Hangi Vakitte Uyuduğumu Bende Bilmiyorum…

Elveda,
Sence Ne Kadar Güçlü Bir Kelime? 
Ne Kadar Sarsar İnsanın Ruhunu? 
En Derine Doğru Nasıl Saplar Kendisini Bilir misin?
Belki de En Büyük İlaçtır Belirsizliklere, 
Kopamayışlara...
Niye Veda Eder ki İnsan?
İsteyerek mi, 
Zorunlu Olduğu İçin mi,
Yoksa İstenmediğinden mi?
Herkesin Yanıtı Farklı Olabilir, 
Ama Zordur Vedalar, 
Çok Sevdiğiniz Bir Yer İse; Daha da Zordur...
Hiç Düşündün mü?
Gitmeler Neler Bırakır Ardında?
Elveda Sözcüklerinin Arkasına Nedir Gizler?
Gitmeler  Pek Çok Şeyi Götürmez mi Beraberinde?
Sevinçleri,
Mutlulukları,
Yaşanan Tüm Anları Bir İki Dakikanın İçinde Silip Süpürmez mi? 
Peki Ya Gözyaşlarını?
Kederine Hediye Etmez mi?
Bir Gün Yine Çıkıp Gelir Umudu,
Bekleyişler Ortak Olmaz mı Acılara?
Yine de Öyle Sesiz Sedasız Gidilmez... 
Hem Dünyaya,
Hem Sana, 
En Çok da Kendime Söyleyeceğim Sözlerim Tükenmedi Daha... 

Bir Dünya Kurmuştum Burada Kendime... 
Hayat Bir Serüvendi Ya?
İşte Burası da Benim İçin Uğradığım Duraklardan Biriydi... 
Burası Benim İçin En İyi Yerdi...
Nefes Alabileceğim Tek Yer...
Burası Benim Gizli Sığınağım, 
Aşk Sunağım, 
Düş Mabedimdi... 
Ben, Gönlüme Bahar Gelsin Dedikçe İnadına Kış Mevsimi Geldi...
Bahar Gelsin Artık Diye Çırpındıkça Ben Kış Tüm Şiddetini Artırdı... 
Yani Bahar Gönlüme Gelmemekte İnat Etti...
İşte Buna Dayanamadı Kırık Yüreğim... 
Bir Kuş Misali Çırpındıkça Bedenim Kanatlarımda Derman Kalmadı..
Rüzgar Vurdukça Derinlere Yüreğim Kanadı...
Yavaşça Doldu Gözlerim...
Sensiz Olmuyor İşte,
Sensiz Olmadı,
Biliyorum Olmayacakta...
Sensizliği Anlatamam...
Anlatmaya Çalış Dersen;
Sensizlik, Ölüm Sessizliğine Benziyor...
Sensiz Olmadı,
Biliyorum Olmayacakta...
Canım Acıyor,
Sensizlik Canımı Acıtıyor...
Sabah Uyandığım da,
Boynum Bükük;
Bugünde Sensiz Geçecek Diyorum...
Hayatta Bir Muradın Var mı Deseler,
Bu Hayatı Bir Ömür Seninle Yaşamak İsterim Derdim…
Son Arzun Nedir Deseler,
Ömrüm Ya Senin Yanında Son Bulsun,
Ya da Senden Bir Saniye Bile Fazla Olmasın Derdim…
Sarılışların Geliyor Aklıma...
Sessizce, 
Sade Sarılışların... 
O Sessizlik En Güzel Cümleleri Barındırıyordu İçinde... 
Kollarının Arasında Öylece Durmak En Tutkulu Sevişmelerden Daha Anlamlıydı... 
Anlamlı Olmasını Dilediğim İçin Kuruyorum Belki de Bu Cümleleri...
Ama Çok İyi Bildiğim Şeyler de Var.. 
Öyle Çok,
Öyle Güzel Özlüyorum ki,
Unutmaya Kıyamıyorum,
Unutmak İstemiyorum,
Kapatmak İstemiyorum Seninle Dolu Bu Defteri... 
Biliyorum Benim Hayatımda Bir Daha Böyle Bir Masal Olmayacak... 
Biliyorum Senden Başkasını Böyle Çok, 
Böyle Güzel Sevemeyeceğim...
Her Şeyi Unutmak İstemiyorum Aslında...
Her Şey Dün Gibi Taze Kalmalı Hafızamda...
Her Günümü "Sen" Varmışsın Gibi Yaşamalıyım...
Her Zerresini Doya Doya Yaşayarak Geçirmeliyim...
Yokluğunla Değilde Varlığınla Boğulmalıyım...
Kimse Dolduramadı,
Dolduramayacak Yerini...
"Sen" Bana Özel Kalacaksın Hep...

Ve Sen Kalemim...!
Ne Çok Yordun Beni,
Ne Çok Ağlattın...
Gülmüyorsa Hayat Yüzümüze,
Bir Kez Mutsuz Yaşamak Yazılmışsa Kaderime,
Sevdiysem ve Sonu Yoksa,
Ne Yapayım Kalemim Sen Söyle...!
Biliyorum Şimdi "Yazmak Derdine Derman" Dersin Sen,
Ama Tükendik Kalemim...!
Sen Benden,
Ben Senden...
Oysa Umutsuz Cümleler Yazmamaya Söz Vermiştim,
 ''Yazma'' Dedim Olmadı...
Ben Sustum Sen Hep Yazdın...
Seni Elime Ne Zaman Alsam Sen Hep Onu Yazdın...
Akıttım Artık Mürekkebini Denize...
Sen Artık Dur...!
Dalgalar Yazsın Onun Adını...

Sevginin Getirdiği Mutlu Yarınlar Hep Seninle Olması Dileğiyle...

Ne Çok Yazdım Sana,
Ne Çok Yazdım Seni...
Ne Çok Yazdım Hislerimi, 
Kırgınlıklarımı,
Aşkımı...
Yazdıklarım, Durgun Bir Suyun Sessiz Çığlıkları, Yada Bir Sevgilinin Başını Sevdiğinin Göğsüne Dayamışçasına Yüreğine Fısıldadıklarıydı... 
Yazdım İşte...
Yüreğimin En Fakir Cümleleriyle, 
Yüreğimde Aşka Dair Kalmış Kırıntılarla, Seni Yazdım...
Yazdım İşte...
Geceyi Sana, 
Sızımı Sana Yazdım... 
Sana Koştum İklimler Boyu... 
Kendi İçimde, 
Bir Tek Kendi Yangın Acılarımla Seni Aradım Hayal Dünyamın Çizgi Ötelerinde...
Bir Başka Doğardı Güneş Seni Sevince Sabaha... 
Sen Kokardı Şehrimin Sokakları… 
Bulutlar Bazen Hüzün Yağdırdı Gözlerime,
Bazen İse Umut Doğdurudu Beyazlığı İle Yüreğime...
Ben Seni En Zor Zamanlarımda Sevdim… 
Seni Sevmeseydim İnan Daha Çok Acı Çekerdim… 
Seni Sevdiğim İçin Hiç Pişman Değilim...
Hala İçimdesin...
Hala Bana Bir Tek Sen Yetensin...
Belki de Geçmişime Sığamadığın İçin Bugün de Yaşantımdasın, 
Yani Yüreğimde… 
Artık Kimseye Güvenmeyecek Kadar Yorgun, 
Konuşmayacak Kadar Küskünüm...
Hayattan Bıkmış Yüreğim, 
Yazamayacak Kadar Yorulmuş Kalbim...
Sözcükler Sanki Yüreğimde Kelepçeli...
Sanki Bir Düğüm Var Boğazımda... 
İçimde Susmayan,
Durulmayan Bir Çığlıklar Var...
Farkımız Vardı Değil mi?
Ben Seni Yaşayıp Yazıyordum Mesela,
Sen Yazmıyordun, Çünkü Beni Yaşamıyordun...
Ben Eylülde Bile Temmuzu Yaşıyordum,
Sen Hep Üşüyordun Hisetmediğin İçin Sendeki Beni...
Biliyorum, Yarınlarda da Olacaksın, 
Ta Derinliklerimde...
Aslında Çok İsterdim Seninle Bin Gönül Dolusu Sevgiyle Dağların Doruğuna Çıkmak,
En Yükseğine...
Biliyorum,
Yıllar Sonra da Kalbim Senin İçin Yanıp Senin İçin Çarpacak...
Yine Geceleri Sabahlara Kadar Şiir Defterimin Sayfalarında Kaybolacağım...
Yine, 
Yeni,
Yeniden Aşk Şiirleri Yazmaya Başlayacağım...
Belki de Hasret Ateşiyle Yanıp, 
Senin İçin Geceler Boyu Ağlayacağım...
Ve Yine Yarınlar Olacak... 
Sensiz Geceler,
Sessiz Gündüzler Geçecek Ömrümden,
Ama Hepsi Birbirine Benzeyecek... 
Anılar da Yetmeyecek, 
Hayallerimle Avunmaya Çalışacağım... 
Çabalarım Sonuçsuz Kalacak, 
Ümitlerim Yetersiz, 
Sabahlarım Sensiz... 
Biliyorum, Zor Günler Geçireceğim...
Uykularımın İçinde Kabuslara Dolanıp,
Hiç Bilmediğim Korkularla Uyanacağım...  
Yüreğim; Yaralı Bir Kuşun Kanadından Daha Çok Kanayacak... 
Dalanıp Koyu Bir Karanlığa,
Süreceğim Ruhumu Karanlığın Ellerine...
Gizlice Ağlayıp, Gözyaşlarımı Kimse Görmesin Diye Usulca Bırakacağım Kirpiklerimden Yüreğime...
Koynumda Sıcaklığını Kaybetmesin Diye Kelimeler Saklayacağım... 
Ama Bil ki; Aşk İçin Yanmaya,
Senin Gibi Bir Adam İçin Aşk Çöllerinde Susuz Kalmaya,
Geceleri Hıçkıra Hıçkıra Ağlamaya Değer...
İçimde O Kadar Özelsin,
O Kadar Dokunulmazsın ki, Sana Dair Sessiz Çığlıklarımın Yankısı Hiç Bitmeyecek... 
Hiç Susmayacak... 
Hep Haykıracak...
Bağıracak... 

Gözlerin İlk Buluşması... 
İlk Heyecan...
Dudaklardan Dökülen İlk Sevgi Sözcükleri...
İlk Dokunuş... 
Ellerin İlk Buluşması... 
İlk Buse... 
İlk Ama Hep Özel Olan...
Sizde Hep İz Bırakan Güzel Anılar Olarak Kalacak  Yaşanmışlıklar... 
Sonsuzluğa Sürmesi Dileğiyle Atılan Adımlar... 
Umut Dolu,
Ve Sevginin Getirdiği Mutlu Yarınlar Hep Seninle Olması Dileğiyle...

Nerdesin?!

Beni Yine, Beni Yeni Bir Güne Götürecek Saatleri Sayıyorum... 
Yarın Olsun,
Bir Gün Daha Bitsin,
Acım Diner Ümidiyle Tüketiyorum Dakikalarımı... 
Az Kaldı,
Yarın Olsun Biraz Diner Izdırabım Diyorum; 
Yarın Oluyor,
Yarınlar Geçiyor Aynı Ümitle, 
Ancak Acım Dinmiyor...! 
Doğsun Artık Güneş, 
Atayım Kendimi Sokaklara, 
Belki Sana Benzeyen Birini Görürüm, 
Ya da Kokunu Hissederim,
Ve Güneş Doğuyor, 
Atıyorum Kendimi Sokağa,
Deli Gibi Seni Arıyorum, 
Nerdesin? 
Çıldırmak Üzereyim, 
Nerdesin?!

_______________________________

Kaç Gündür Uykusuz Gözlerim...
Geceleri Uyumak Yerine Sana Uyuyorum...
Kendimi Sevmek Yerine Seni Seviyorum...
Bana "Beni Sevme" Diyorsun Ya?
Yok Böyle Bir Şey...!
Nasıl Olsun?
Nasıl Olsa Geçer Diyorsan,
Geçmez Bir Tanem, 
Vazgeçmez Yüreğim,
Sen Orda Durdukça Pes Etmez Yüreğim...
Unut Diyorsun Ya?
Yok,
Yapamam...!
Nasıl Unuturum Seni? 
Rüyalarımdasın...
İçimdesin...
Hayalimdesin...
Sen Her Yerdesin...

İpleri Kopuyor Canımın...!

Sessiz Bir Fırtına Sessiz Bir Yakarış Gibi Büyüyor Benliğimde...
Çaresiz Bekleyiş İçinde Büyüyor İçimde ki Umutsuzluk... 
Sonra da Bir Bilinmeze Doğru Başlıyor Ruhumda Yolculuk... 
Bir Nefes Eksiğim, 
Bunun İçin Sigaraya Daha Çok Sarılıyorum... 
Her Şeyin Eksikliğini Giderebiliyorum da, 
Şu "Bir Nefes" Var Ya?
İşte Onun Eksikliği Kapatamıyorum... 
Zaman Öylece Geçiyor, Sensiz, 
Nefessiz... 
Nerden Başlasam Bilmiyorum,
Tükendi Kelimeler,
Sığınılacak Limanlar...
Boş Vermişlik Satırları Daha Bir Netleşiyor...
Kara Bulutlar Kaplarken Umutlarımı,
Sahibini Arıyor Hüzünlerim...
Ben Kaç Kişiyim?
Bir Ruh'ta Kaç Rengim?
Aslında Ben Bir Ruh'ta Hiçim...!
Söylesene Hangi Bilinçaltına Sığdırılır Yokluğun?
Esaret Altındayken Benliğim,
Bir Köşeden Aniden Çıkarmı ki Mutluluk?
Hayat Bu Kadar Acımasız Olabilir mi?
Peki Ya Telaffuzunu Nasıl Yaparım Yalnızlığın?
Hiçbir Şiir Anlatamıyor Sensizliği...! 
Hiçbir Sözlükte Yok Karşılığı Sensizliğin...! 
Bir Acı Sadece Hissettiğim; Gecenin Bu Saatinde... 
Birkaç Hüzünlü Şarkı Eşlik Ediyor Sigarama... 
Boğazıma Dizilen Sözler Gibisin...
İçimdesin Ama Bir Türlü Yaşayamıyorum Seni... 
Dokunamıyorum Sana... 
Kokunu İçime Çekemiyorum... 
Geceler de Tükeniyor Üstelik...!
Sırılsıklamım Duygularımla Yüreğimi Sel Basıyor Adeta,
Ürkekliğim Kırılganlığımdan...
Kırılganlığım mı?
Savrulan Duygu Girdaplarından...
Yüreğim Dolu Gibi Ama Boş Ellerim...
Gitsem Diyorum, Gidemiyorum...
Söylesem Diyorum, Sessizliğime Sığınıyorum...
Hani Bir Daha Hiç Kimseyi Sevemezdim?
Hani Sönmüştü Güneş?
Hani Dünya Kararmıştı?
Hani Gökyüzü Üstüme Yıkılmıştı?
Hani Şahitti Tüm Sokaklar Gözyaşlarıma?
Hani İçimi Bir Başkası Hiç Sarmayacaktı?
Ruhum Karışık...!
Aklım Bulanık...!
Yersiz Yurtsuzum İşte,
Adım Adım Geziyorum Sensizliği...
Aslında Biliyorum Her Caddeni ve Her Sokağını... 
Çünkü Sensin Avuçlarımda Gizlediğim, 
Ve Sımsıkı Tuttuğum... 
Deliliğime mi Vuruyorsun Bu Sevdayı?
Heves mi Sanıyorsun Çığlıklarımı...!
Batan Birşeyler Var,
Nefesimi Daraltan,
Göğsüme Çöken...
Bilmiyorum Ne Olduğunu...
Daha Ne Kadar Kalacaksın, Yakın Uzaklıklarda?
Bak İçimdeki Çocuk Ölüyor Sensizlikten... 
Gel Kurtar Şu İçimdeki Sana Tutsak Çocuğu... 
Kır Zincirlerimi... 
Öp Masumluğumdan... 
Daha Nasıl Anlatabilirim ki Eksikliğini?  
Söyle...! 
Varsa Sensizliğin Bir Tarifi Söyle N'olur... 
Çünkü Bu Bilinmezlik Kötü...
Gecenin Bu Saatinde Sensizlik Kötü...!
Sessizlik Yutmak Üzereyken Her Şeyimi,
İpleri Kopuyor Canımın...
Bir Yapsam...!
Yapabilsem,
Nefes Almadan Bağrımdakileri Çıkarıp,
Ayaklarının Dibine Bir Atabilsem...!

Karalamadım ve Karalamayacağım Adının Üstünü...

Ne Çok Kül Bırakmışsın İçimde...
Nasıl Dayanmış Yürek Buna Hayret...!
Oysa Adın Usuma Düşmeye Görsün,
Nasılda Coşardı Bu Deli Yürek
Irmak Olur Sana Akardı...
Her Atışında Seni Haykırırdı...
Kırık Bir Dal Gibi, 
Dökülmüş Yaprak Gibi Sadece Sende Can Bulurdu...
Sevgi Arsızıydı Galiba...!
Boş Ver Dedikleri Şeyleri Hiç Bir Zaman Boş Vermeyenlerdendi...
Biliyordu,
Biliyordu da Bu Ruh Halini Değiştiremiyordu...
Sevdaya Tutunmak İsterken Özlemlere Boğuyordu Gözbebeklerimi...
İstediği Neydi ki?
Aşk Gibi Bakan Bir Çift Göz,
Güzel Gülen, 
Hayat Dolu Bir Yüz,
Arada Sırada Başını Omzuna Dayayacak Bir Yürekti Aradığı...
Anlaşılan Kendini Güçlü Hissetmeyi Özlemişti,
Sanırım Bir de İhtiyaç Duyulmayı...
Fazlasını İstemeye Hakkı Yoktu Zaten,
Biliyordu,
Ama Dayanamıyordu...
Elini Uzatsa Tutabilecek Gibiydi,
Uzattı,
Dokunamadı...
İmkansızdı...!
Anlamıştı Aslında, "O" Gökyüzünde Bir Hayaldi,
Hayal Olması Gerekiyordu,
Ötesi Fazla Olurdu...
Sevdi Ötesini Düşünmeden..
Çünkü Ötesini Düşünmek Sevgi Değildi,
Aşk Hiç Değildi,
Küçük Hesaplardı Asla Yaşamak İstemediği...

Issız Çığlıkların Ruhuma İnce İnce İşlendiği Bir Vakitteyim... 
Yalnızlık İçime Oturmuş,
Yüzüm Düşmüş Kendine... 
Ve Hüzün, Suskunluğumun Perdesi... 
Anlaşılmazlığımın Çizgisi...
Biliyor musun?
Lal Kalınca İnsan Düşleri Coşuyor,
Şairelik Bulaşıyor Yalnızlıktan...
İnanır mısın? 
Hala Didişip Duruyorum Hayal ve Gerçeğin Kavgasıyla... 
Neden Hep Bana Rastlıyor Sana Benzeyen İnsanlar?! 
Ne Zaman Bir Şey Dilesem Neden Sen Geliyorsun Aklıma?!
Neden Hep Seni Hatırlatıyor Bana Arzular?! 
Oysa Bir Avuç Sensizlik Altı Üstü, "Seni Seviyorum"suz,
Yorumsuz...
Sevgiymiş, 
Aşkmış, 
Sensiz Hiçbir Anlamı Yok ki Bunların...
Hepsi Sana Muhtaç,
Ben Bile...
Savaşma Artık Benimle...!
Boyun Eğ, 
Razı Ol...
Didişme Artık Benimle...!
Kabullen, 
Yenemeyeceksin İşte...
Ne Kadar Çırpınsanda Sana Bakınca Görmeyeceğim Senden Başka Birinsini...
Değiştiremezsin Bu Ölümcül Gerçeği...
Ben Nasıl Yazıp-Çizdiysem Seni Fikrime, 
Noktasına Virgülüne; Öylesin İşte...
Sen Ne Kadar Tanıdığını Sansan da Beni,
Biliyorsun ki Asla Çözemeyeceksin Şu Deli Yüreğimi... 
Onun İçin Boşver,
Anlatma Ona-Buna Seni Nasıl Sevdiğimi... 
Nasıl Üzdüğünü, 
İncittiğini...
Sessiz Ol Biraz...!
Fırtınalar, 
Boranlar,
Tufanlar İçinde Yaşasam da Ben Bakmıyorum Kimin Ne Anlattığına... 
Bendeki Seni Kirletmiyorum Hiç... 
Karalamadım, 
Karalamayacağım Adının Üstünü... 
Yer Vermeyeceğim İçindeki Kalpsize, 
Çünkü Sana Değil Kendi Yüreğime İnancım... 
Benim Gönlüm Düşmedi, Düşemez Üç Kuruşluk Birine,
Bunun İçin Üzerimde Tepinme...!
Ezip-Çiğneme...!
Vazgeçmedim, 
Geçmem Senden...
Benimle Savaşma...
Değişmedi Değişmeyecek...  
Boşa Yorulma...! 
Sen Seni Seviyorum...
Gönlümün Umudu,
Umudumun Onurusun...
Ben Seni Seviyorum...
Öyle Böyle Değil Hem de;
Taşa Hayat Verircesine... 
Gökyüzünü Ağlatıp,
Toprağı Güldürürcesine... 
Sorma İşte Nasıl Diye...!
Gölgeler Karıştığında Karanlığa,
Işığa Hasret Gibi...
Soğuk Bir Dünyayı,
Tek Bir Gülüşünle Isıtır Gibi...
Öyle Böyle Değil,
Nefes Alır, Nefes Verir Gibi...
Ben Seni Seviyorum...
Sen Sevsen de, Sevmesen de,
Gönlüme Gelmesen de Ben Seni Seviyorum...
Ve Asırlarca Sevebilirim... 
Hiç Bıkmadan, 
Usanmadan 
Uslanmadan... 
Ömrümü Yoluna Feda Edebilirim... 
Kimseyi Duymadan, 
kimseyi Görmeden... 
Dünyayı Serebilirim Ayaklarına... 
Gözlerine Işık, 
Gecelerine Yakamoz Olabilirim... 
Omzunda Güvenle Uyuyabilirim, 
Sarılıp, Asırlarca Kollarında Kalabilirim... 

Anlık Hayaller Anlık Mutluluklara Gebe Kalıyor İşte...

Alışmıştım Ben Gönlümün İsli Havasına, 
Kimsesizliğine,
Sen Niye Geldin ki Şehrime?
Ne Güzel Mutsuzdum Kendimce...! 
Sigarayı Derin Derin Çekerdim Ciğerlerime,
Kaybolurdum Kendi Yalnızlığımda...
Şimdi Ansızın İçime Çöken Hüzün Gibi Özlemin, 
Zaman Mekan Dinlemiyor... 
Yorulsam da İçim Koşuyor Sana... 
Şimdi Sen Yoksun Ya Yanımda? 
İçimdeki Çocuk Yorgun, 
Oturmuş Elleri Dizlerinde Öylece Uzaklara Bakıyor... 
Sen En İyisi Git Geç Olmadan,
Bırak Beni Kendimle...
Ya da Kal... 
Bahçeli Bir Evimiz Olur, 
Yaşarız Orada Son Nefesin Zamanı Gelene Kadar... 
En İyisi Gel Sarılalım, 
O Zaman Anlarsın Belki Seni Sevdiğimi… 
İster Dostça İster Aşıklar Gibi,
Ama Gel Bir Sarılalım... 
Ben Söyleyemesem de Kalbimin Hızından Sen Anla Olur mu?

Bir İhtimal Gelişine Sığındığımı Farkettiysem de, 
Engel Olmadım Gurursuz Ama Umutlu Hasretine... 
Gördüğün Gibi,
Anlık Hayaller Anlık Mutluluklara Gebe Kalıyor İşte...
Yazmakla Dinmeyecek Yürek Kalemimde Yer Eden Sızın...!
Sen Yüreğimde Saplı Kal; 
Başka Talebim Olmaz...! 

Bilirim, Seversin Aniden ve İçten Gelen Öpmeleri...

Biliyorum Hüzün Basıyor Seni,
Üşüyorsun...
Kimse Öpmüyor Ruhunu Bu Yağmurlu Havalarda Biliyorum... 
Zaten Yanındakiler Bilmez Bunu,
Gerçi Bilseler de Isıtamazlar ki Ruhunu Ben Gibi... 
Yüreklerinde ki Ateşten Vereremezler ki Sen Isın Diye... 
Gel İşte; 
Yüreğimde Isın...
Göğsümde Mutlu Ol...
Sorma Bana Aşkın Anlamını,
Sadece Yasla Başını Göğsüme... 
Bak, Orada Tarifsizliğin Tarifi Var... 
Seni Sevmenin Sıcaklığı Var…
Bakma Öyle...!
Hadi Sarıl...
Duy Kalp Atışlarımı...
Hisset Senin İçin Yanan Bu Teni...  
Gözlerime Bak...! 
Gözlerimden Ruhumu ve Senin Yerini Gör... 
Gör İçimde Açtığın Güzelliği... 
Durma Yaklaş...! 
Ruhundan,
Çocukluğundan,
Baharından Öpeyim... 
Bir Tek Sen Ol...
Kollarımı Seni Sarmaktan Usandır... 
Öpeyim Seni...! 
Ruhun Canlansın... 
Sen Kokayım,
Biz Kokalım... 
Gel,
Sığın Kollarımın Arasına, 
Huzurum Ol... 
Bir Ben Öpeyim Seni, 
Bir Ben Yakayım Tenini...
Yalnızlığın Seni Yaktığı Yeter...! 
Biraz da Ben Yakayım Yüreğinin Közlerini... 
Habersiz Öpeyim, 
Çünkü Bilirim, Seversin Aniden ve İçten Gelen Öpmeleri...
En Güzel Hayalin Olayım, Dokunabildiğin... 
Güneşim Olayım, Yüreğini Isıtan...
Ayırma Ellerini Yüreğimden... 
Çünkü Sen Varsan Seviyor Bu Yürek...

Peki Ya Sen?

Biliyor musun?
Kirpiklerime Asıyorum Özlemin Acısını..
İşte O Zaman En Çok Gözlerim Üşüyor... 
Bir Hasret Var İçime Bile Sığdıramadığım.
Vuslatlarımın Bile Varamadığı..
Yaralarım Kanıyor Hala, 
Savruluyorum Teninde... 
Acılarım Dinmedi, 
Sönmedi Bu Yangınlar...
Ben Senin Etrafındaydım, 
Peki Ya Sen?
Sen Benim Etrafımda mısın?
Diyorum ki; Kirpiklerinin Kıyısında,
İçinde Hala Ben Olan Sevda Kırıntıları Kalmıştır Belki...
Hani Avuçlarına Du'alarımla Bıraktığım Can Kırıklarımın Arasında...