İpleri Kopuyor Canımın...!

Sessiz Bir Fırtına Sessiz Bir Yakarış Gibi Büyüyor Benliğimde...
Çaresiz Bekleyiş İçinde Büyüyor İçimde ki Umutsuzluk... 
Sonra da Bir Bilinmeze Doğru Başlıyor Ruhumda Yolculuk... 
Bir Nefes Eksiğim, 
Bunun İçin Sigaraya Daha Çok Sarılıyorum... 
Her Şeyin Eksikliğini Giderebiliyorum da, 
Şu "Bir Nefes" Var Ya?
İşte Onun Eksikliği Kapatamıyorum... 
Zaman Öylece Geçiyor, Sensiz, 
Nefessiz... 
Nerden Başlasam Bilmiyorum,
Tükendi Kelimeler,
Sığınılacak Limanlar...
Boş Vermişlik Satırları Daha Bir Netleşiyor...
Kara Bulutlar Kaplarken Umutlarımı,
Sahibini Arıyor Hüzünlerim...
Ben Kaç Kişiyim?
Bir Ruh'ta Kaç Rengim?
Aslında Ben Bir Ruh'ta Hiçim...!
Söylesene Hangi Bilinçaltına Sığdırılır Yokluğun?
Esaret Altındayken Benliğim,
Bir Köşeden Aniden Çıkarmı ki Mutluluk?
Hayat Bu Kadar Acımasız Olabilir mi?
Peki Ya Telaffuzunu Nasıl Yaparım Yalnızlığın?
Hiçbir Şiir Anlatamıyor Sensizliği...! 
Hiçbir Sözlükte Yok Karşılığı Sensizliğin...! 
Bir Acı Sadece Hissettiğim; Gecenin Bu Saatinde... 
Birkaç Hüzünlü Şarkı Eşlik Ediyor Sigarama... 
Boğazıma Dizilen Sözler Gibisin...
İçimdesin Ama Bir Türlü Yaşayamıyorum Seni... 
Dokunamıyorum Sana... 
Kokunu İçime Çekemiyorum... 
Geceler de Tükeniyor Üstelik...!
Sırılsıklamım Duygularımla Yüreğimi Sel Basıyor Adeta,
Ürkekliğim Kırılganlığımdan...
Kırılganlığım mı?
Savrulan Duygu Girdaplarından...
Yüreğim Dolu Gibi Ama Boş Ellerim...
Gitsem Diyorum, Gidemiyorum...
Söylesem Diyorum, Sessizliğime Sığınıyorum...
Hani Bir Daha Hiç Kimseyi Sevemezdim?
Hani Sönmüştü Güneş?
Hani Dünya Kararmıştı?
Hani Gökyüzü Üstüme Yıkılmıştı?
Hani Şahitti Tüm Sokaklar Gözyaşlarıma?
Hani İçimi Bir Başkası Hiç Sarmayacaktı?
Ruhum Karışık...!
Aklım Bulanık...!
Yersiz Yurtsuzum İşte,
Adım Adım Geziyorum Sensizliği...
Aslında Biliyorum Her Caddeni ve Her Sokağını... 
Çünkü Sensin Avuçlarımda Gizlediğim, 
Ve Sımsıkı Tuttuğum... 
Deliliğime mi Vuruyorsun Bu Sevdayı?
Heves mi Sanıyorsun Çığlıklarımı...!
Batan Birşeyler Var,
Nefesimi Daraltan,
Göğsüme Çöken...
Bilmiyorum Ne Olduğunu...
Daha Ne Kadar Kalacaksın, Yakın Uzaklıklarda?
Bak İçimdeki Çocuk Ölüyor Sensizlikten... 
Gel Kurtar Şu İçimdeki Sana Tutsak Çocuğu... 
Kır Zincirlerimi... 
Öp Masumluğumdan... 
Daha Nasıl Anlatabilirim ki Eksikliğini?  
Söyle...! 
Varsa Sensizliğin Bir Tarifi Söyle N'olur... 
Çünkü Bu Bilinmezlik Kötü...
Gecenin Bu Saatinde Sensizlik Kötü...!
Sessizlik Yutmak Üzereyken Her Şeyimi,
İpleri Kopuyor Canımın...
Bir Yapsam...!
Yapabilsem,
Nefes Almadan Bağrımdakileri Çıkarıp,
Ayaklarının Dibine Bir Atabilsem...!