Bu Gece Yüreğimde Fırtınalar Var...

Saçlarını Islatan Bir Yağmurla Konuştu Hüzün... 
Bulutlar Tam Gözlerinin Hizasındaydı Sevdanın... 
Her Birinde Dünya Saklı Damlacıklarda Yıkanırken Ruhlar, Yüreklerdi Dillenen...
Hüzün "Aç"tı Sevdaya, Hiç Doymamacasına Islandı, Islandı, Islandı... 
Kol Kola Girdiler Şüphe Etmediler Birbirlerinden Hiç... 
Her Mevsim Çiçekler Açardı Hüzün'ün Eteklerinde...
Her Gece Yıldızlardan Taç Yapar Saçlarına İliştirirdi... 
Birden Karardı Dünya...!
Bir Çığlık Yükseldi Hüzün'ün Yüreğinden... 
Sesi Deniz Aşırı Ülkelerde Yankılandı... 
Tek Odalı Yüreğindeki Göçün Hikayesi Başladı Hüzün'ün... 
Yangın Yeriydi Yüreği...
Aşk'ından Uzağa Saldı Kalbini... 
Tüm Gurbet Kuşlarını Uçurdu Sevda Ülkelerine... 
Sancılı ve Kederli Günler Yazılmıştı Alnına... 
Varlıkla Yokluk Arasında Gecenin Sessizliği Çöktü Sevda Bulutlarının Üzerine...
Heyecanla Coştu, Delice Mehtabın Güzelliğine Sarıldı Sevda... 
Hüzün Boynu Bükük İzledi...
Boşlukta Sızladı Parmakları...
Üşüdü... 
Duyguların Allığı Silinirken Yanaklarından, Diri Diri Çamura Gömüldü Güzel ve Masum Düşleri... 
Her Gece Aklını Unutturan Titreyişleri İle Mehtaba Aktı Sevda... 
Her Gece Bin Kere Öldü Hüzün, Yine de Atamadı Kalbinin Derinlerinden Sevdasını... 
Özlemle Beslenen Siyah Bir Gonca Açıldı Gecelere İlk Güneşte Solmak Üzere...
Hüzün Besledi Köklerini...
Hayat Törpüledi Dikenini... 
Kim Yaklaşsa Kanadı Yüreği... 
Sevdayı Her Anışında Bir Kaya Düştü Yüreğine...
Hüzün Günden Güne Ezildi... 
Düşlerini Yıktı Hüzün'ün... 
Aşk İçin Hazırdı Oysa...
Gözyaşı Tomurcukları Her Dem Taze Kaldı Kirpiklerinde... 
Sevdanın Göğsüne Çarptı... 
Hüzün Nefessiz Kaldı...
Yüreği Kanadı... 
Ağlamaktan Çürüyen Yanakları Hala Güzeldi... 
Kaybolmuş Gecelerde Herkese Yetecek Kadar Yalnızlığı Vardı...
Oysa Sadece Bir Gece Sevdalısının Koynunda Uyumaktan Başka Bir Düşü Yoktu Hüzün'ün...

O Günden Beridir Bir Kardelen Hülyası İle Açtı Hüzün Her Sevdanın Yüreğinde... 
Gül Yüzlü Sevinçleri Özlerken İri Gözleri, Kıpır Kıpır Umutları Terk Etti Yüreğini... 
Şair Sevdalı Yürekler Hep Hüzün'ü Yazdı Kavuşmaların Kucağında... 
Hiç Vuslat Olmadı Kaderinde Ama Vermedi Son Nefesini... 
Gencecik Umutlar Yıllandığında O Gün Gelecekti... 
O Gün Geldiğinde, Herkes Koynundaki Hüzün'den Bahsedecekti...!


Bu Gece Bir Kadın Öldü, Karanlık Şehrin İçinde...
Ruhunu Boğaz'dan Aşşağı Bıraktı Sessizce...
Son Cümlesi; "Seni Seviyorum" Oldu, Ağzından Başka Bir Şey Dökülmedi... 
Hiç Acımadan Vurdun Yüreğime Hançeri...
Daha da Acı Çekeyim Diye, İçeride Bıraktın... 
Artık Acı Çekmiyorum Biliyor musun?
Çünkü Yüreğimi Tek Tanıdığım, Tek Tanığım Olan Sana Bıraktım...
Öldüm Gelmeyişinle Bir Kere Daha...
Öldüm Gelmeyişinle Bin Kere Daha...
Gözyaşlarını Tutamadı Bu Kadın Ağladı, Hemde Hiç Durmadan... 
Haykıramadım, Bağıramadım İçimdekileri Bu Yabancı Şehre, Bu Yabancı İnsanlara...
İçimde Sessiz Bir Çığlık, Kulaklarımı Sağır Edip Geçti Gitti... 
Sağırdım Artık!
Göremediğim İçinde Seni, Kördüm!
Kör Olmuştum...
Sağırdım Bilmiyordum Artık Hiçbir Şeyi...
Anlamıştım, Sana Seni Ne Kadar Sevdiğimi Anlatamamıştım...
Ben Boynu Bükük Bir Çocuktum, Hep Öyle Oldum Hep Öyle Kaldım...
Sende Boynumu Bükük Bıraktın Bu Karanlık ve Yabancı Şehirde..
Tanıdığım İnsanlar Yabancı Bana..
Tanıyamadığım Bu Karanlık Şehir Yabancı Bana...
Sen Bile Yabancısın Bana...
Oysa Bu Kadın Seni Ne Kadar Sevdiğini Daha Anlatamamıştı... 
Belki Anlatmıştı da Sen Anlamamıştın...
Duymadın Dinlemedin Bile...
Akıttığı O Gözyaşı Damlalarında Hep Senden Bir Parça Vardı...
Ve Gülmüyordu Bu Kadın Artık, Gülemiyordu...
Yüzünde Senle Beraber Açan İlkbahar Tebessümleri Yoktu... 
Olmayacaktı Artık! 
Bu Gece Bir Kadın Öldü Senin İçin!
Yüreği Sende, Ruhu İse Denizin Derinliklerinde Kaldı, Kayboldu Gitti...
O Anı Yaşadı Bu Yüreksiz Yürek...!

Ben Sensizliğin En Derin Okyanuslarında Kaybolmuşken, Bu Gece Yüreğimde Bir Fırtına Var... 
Kayalıklara Vurup, Paramparça Olan Bir Gemi Gibi Yüreğim...
Paramparça Oldum, Öldüm!
Ayrıldı Yüreklerimiz...
Zamanı Durdurdum Ben İçimde...
Herşey Olduğu Gibi Kaldı Bende...
Beni Affet Olurmu?
Yüreksiz Bir Kadın Bunları Yazan...
Ve Aynı Zamanda Ruhsuz!
Hiçbir Zaman İyi Bir Oyuncu Olmadım, Olamamda...
Sevdim İhanet Etmedim,Eedeni de Asla Affetmedim!

Gözyaşlarım Sel Olup Yine Vuruyor Dalga Dalga İçimin Kıyısına...
İçim Acıyor...
Gerçekler Acıdır, Acıtıyor... 
Son Kez Baktım Bırakırken Seni O Yabancı Şehre...
Ağladım Durmadan Ağladım, Gözlerim Kan Çanağına Döndü...
Bir Yürek Savaşının, Yegane Kaybedini Oldum...
Her Yerim Kan, Her Yerim Yara Bere!
Ve Ben Bu Gece Kendi Kendime Elveda Dedim!
Elveda Yüreksiz Kadın, Sana Elveda...!
..........................................

Sadece Hayalle Yetinmeyi Öğrendim...
Hissedemedim, Dokunamadım...
Gözlerinin İçine Bakamadığım Bir Tutkunun Esiriyim...
O Kadar Çok İsterdim ki O Sıcacık Gülüşünü Bir Kerecik Olsun Görmek...
Sesini Yanındayken Duyabilmek...
Ama Olmadı!
Koyu Karanlıklarda Bir Mum Isığına Hasret Yaşadım...
Sen Gittin ve Ben Sadece Baktım...
Yüreğime Bir Türlü O Gitti Diyemedim...
Çok Uzaklardaydın Sen, Yüzünü Görmeye Hasrettim...
Umudumu, Tüm Bekleyişimi Altüst Etmişti Senin Mesafelerin...
Sen Hiç Yoktun ki...
Hayalle Yetinmiştim...
Sadece Yokluğunda Yaşadığım Şeyleri Yazdırıyordum Kalemime...
Nefes Almak Bile Canımı Acıtıyordu Yokluğunda...
Sen Hiç Olmadın ki...
Bense Hiç...
Yoksun ve Ben Hala O Dipsiz Kuyulardayım...
Sadece Ben Hissettim Yanan Yüreğimi...
Sadece Ben Duydum Hasret Çığlıklarımı..
Arayamadım... 
Sesini Bile Duyamadım...
Sadece Ağladım ve Sadece Sustum... 
Ve Şimdi O Çok İstediğin Şeyi Yapıyorum... 
Hiç Giremediğim Hayatından Çıkıyorum...!!! 


Hadi Vur Yüzüme Aşk!
En Sert Hamleni Yap Bu Sefer...
Dayanamazmıyım Sanıyorsun!
Aldanıyorsun Bu Sefer!
Bundan Fazla Yakamazsın Canımı!
Yitirdim Ben Duygularımı...
Hadi Yap En Sert Hamleni!
Ama Unutmaki Ben Eski Ben Değilim...!