Bu Gün Dört Duvar Arasına Ruhumu Sığdıramıyorum...
Gözlerimden, Bedenimden Sessiz Çığlıklar Yankılanıyor...
Ne Zaman Böyle Olsam,
Yansam,
Kanasam,
Ağlasam,
Vuslatsız Hasretlere,
Üşümüş Yüreklere,
Sızlayan Sinelere,
Yitik Yalnızlıklara,
Bir Ses,
Bir Nefes Olmak İçin,
Allak Bullak Hislerim,
Rotasını Şaşırmış Duygularımla,
Kalbimin Derinliklerinden Taşan,
Kalemime Sığmayan Mısralarla,
Ayrılıklar Sokağında Yalnızlığı Adımlayarak,
Uzun Bir Yolculuğa Çıkarım...
Yazmak Nedir?
Duygularını Yüreğindekine Anlatamamak?
Yüreğinin İz Düşümlerini,
Kalbinin Depremlerini,
Gözlerini Güneşin,
Sesini Nefesin Bellediğine,
Vazgeçemediğin İçin,
Rüzgarlarına Tutunduğuna Duyguları İspatlayamadan,
Meçhullerde,
Derinlerde
Öylesine Yoksul Yaşamak mı?
Paylaştıkça Büyür,
Paylaştıkça Çoğalır Ya Aşk?
Yüreğin Dile Gelse,
Anlatabilsen Hislerini,
İçindeki Fırtınaları,
Gece Yangınlarını,
Bağrındaki Ağrıları,
Tenindeki Ürpertiyi,
Ruhundaki Kokusunu,
Doyamadığın,
Kıymadığın,
Özlediğin Anlar,
Değiştirebilir miydi Her Şeyi?
Gökkuşağının Renklerine Boyayarak Sevdanı,
Çekip Alarak Seni Yalnızlığından,
Alıp Götürür müydü Seni Kalbinin Dinginliğindeki Özlediğim Huzura?
Üzüntü Dehlizlerindeki Bir Ömrü;
Yaşayacakları,
Yaşatacakları İçin,
Gözleriyle Ümide
Sözleriyle Umuda Koşturarak
Sevgiyi,
Aşkı,
Sevdayı Arzuyla,
Doyamasıya Yaşatabilir miydi?
Gerçekler Böyle Değil...!
Ne Kadar Seversen Sev,
Haykır,
Çığlık At,
Uğruna Şiirler Yaz,
Fark Etmek İstemiyorsa Sevilen Seni,
Soğuk Bir Merhabayı Senden Esirgediğinde,
Tüm Üşüyenlerin Yerine Sen Üşürsün...!
Özlemlerin Seni Büyüttükçe,
Aşkıyla Yorgun Gönlünle,
Yorgun Sabahlara Uyanırsın...!
Dudaklarında Islattıkça Nefesini,
Bir Ses,
Bir Nefes Beklersin Kalbinden...
Korkak,
Ürkek,
Sessiz,
Yorgun Duyguların Tükenmişliklerle,
Çeker Durur Seni Derinlere...
Ki Ben Hecelerden Düşmeden
Cümlelerin İçinde Onu Değiştiremiyorum...
Kalbim,
Duygularım,
Sesim,
Sözcüklerim Üşüdükçe Kelimelerim Hıçkırıyor
Çırpınıyor Yüreğim...
Acı Çekiyor Hislerim....
Aşksız Yaşamayı,
Acı Çekmeden Acıyı,
Sevilmeden Sevmeyi,
Öfkelenmeden Beklemeyi,
Gittiğine İnandığın An Aslında Hiç Gitmediğini,
Hep Yanında,
Başucunda Durduğunu Fark Etmenin Acı Sancısını,
Kısır Döngüdeki Tükenişlerin Matemini Yaşamak Nasıl Bir Şey?
Galiba Ben Büyüdüm...
Hiç Farkına Varmadan Hayat Beni Büyüttü...
Yordu Zaman,
Yordu İnsanlar,
Ama Zaman Geçti...
Çok Acıttı,
Ama Geçti...
Hayat Yorsa da Beni,
Düşünce Düşüme,
Sevdadan Yorgun Uyandığım Bir Sabah;
Kokusu Sinince Yalnızlığıma,
Gözlerini Hayalimde Demlediğim An,
İçimde Saklı Kelimelerle,
Gözlerine Bakabilme Arzusu İle,
Sağanak Bakışlarından Kaçacak Yer Aramadan,
Gözlerinin İçine Bakıp "Çok Özledim" Demek İçin,
Kirpiklerimin Altında Konaklayan Mevsimsiz Yağmurlarla,
Yıkıntılardan Alarak Düşlerimi
Ellerinden,
Gözlerinden Biriktirdiğim Mutluluklarla,
Kelimelerin Sustuğu Yerde,
Bakışlarımdaki Sözler Anlamını Yitirmeden,
Can Tırmalayan Özlemlerimle,
Sokularak Sinesine,
Anlarım,
Saatlerim,
Aylarım,
Yıllarım,
Ömrüm Senindir Demek İçin Yıllar Önce Gitmiştim Ona...
Ama Onda Yitik Sevgilerde,
Kaybolan Duygularının Sesini,
Dünyaya Sığmayan Suskun Kederlerini
Teninin İçinde Harmanlanan Haykırışlarını,
Gecenin Kalbine Doğru Yürürken,
Islak Kaldırımlara Yağmurlarının Dökülüşünü Gördüm...!
Kolay Değildi Elbette Kendini Anlayarak Anlatmak,
Dikiş Tutmayan Yarınları Birbirine Düğümleyerek Sabahı Bulmamak...
Zamanın İçinde Kendini Aramak
Arayıp Bulmayınca Kendinde Yok Olarak Ruhunu Sarmalamak...
Kolay Değildi Dokunulası Bir Yanı Olmaya Hayatı Yaşarken,
Neresinden Başlayacağını Bilmeden Kendini Anlatmaya Çalışmak...
Düşündüm...
Acaba Kaç Geceyi Uykusuz Kesip Biçti?
Kendi İçinde Kendi Dünyasını Yazmaya Çalıştı?
İçi Dolmayan Gecelerde,
Sessizliğin Hüküm Sürdüğü Saatlerde Kaç şiire Ah Ettirdi?
İçindeki Kimsesizlikle,
Hayatı Sorgulayarak,
Kaç Yaşamış Olduğu Şeyleri Yaşayacaklarının Önüne Geçirdi?
Gecenin Süzgecinden Geçirilmiş Kaç Sabah Kuşandı Gömlek Diye?
İçindeki Boşluğu Albümlerdeki Fotoğrafların Solgunluğu Anımsatırken Ona,
Kaç Yağmur Bulutu Yağdı Kirpiklerinden?
Kaç Şiirde Yaşayacağının Kaç Şiirde Öleceğinin Hesabını Vermeden,
Yorgun Mevsimlerin İçine Sürüklenmeden,
İçinde Kopan Fırtınalara Göğüs Gererek,
Gözyaşlarını İçine Akıtıp,
Hüznü Sinesine Gizlemeden,
İçten İçe Yanıp Kül Olmadan,
Gönlünde Hüzün Mekan Kurmadan Kaç Gün Geçirdi?
Kırılıp,
Bölünüp,
Parçalanan Düşlerimden Ürküyorum Artık...!
Her Şeyi Olduğu Gibi Bırakarak,
Yorgun Bedenimi,
Yüreğime Yapışan Özlemleri,
Yaşadığım Yetim Duyguları,
Şifasız Kelimelerimi,
Gözyaşları İçinde Kaybolan Harflerimi,
Hep Köşede Oturan Yalnızlığımı,
Hayallerimi,
Ümitlerimi,
Bir Güne Sığan Anları,
Kalbime Giden Yolun Anahtarını,
Adını Hasret Koyduğum Aşkımı,
Ta Derinlerden Gelen Sevgimi,
Kalbimin İçindeki Yangınları,
Yaşanmış Acılarımı,
Boğuştuğum Yalnızlıklarımı,
Damla Damla Biriken Hayal Kırıklıklarımı,
Sahipsiz Kalmış Tutkularımı,
Çığlık Çığlığa Bir Sevda Masalı Yaşayamadan,
Sevgimin Kırmızısını,
Aşkımın Pembesini,
Tutkularımın Sarısını,
Umutlarımın Mavisini Ona Bırakarak,
Ümitlerim Ellerimde,
Hayal Kırıklarım İçimde,
Özgürce,
Dilediğimce,
Gönlümce Yaşayamadığım Sevdamı,
Hak Etmediğim Suskunluklarını,
Sesini,
Kokusunu,
Tenini Yanıma Almadan,
Hiç Sevilmemiş,
Gülmemiş,
Yorulmuş,
Bezgin Bir Gönülle,
Tüm Gurursuzluklarımı Yüklenerek,
Yüreğinde Kalmamak İçin,
Son Noktayı Koyuyorum Şiirlerime...
Biraz Kırgın,
Biraz Bitkin,
Gözümün Yaşından,
Gönlümün Yasından,
Sevdiğim,
Sevmediğim Her Şeye Yabancılaşarak,
Yapayalnız,
Tek Başıma,
Sırtlanıp Anıları,
Hayallerimi Gezdirdiğim Sokakları Adımlayıp,
Gözyaşlarımı Dizelerde Bırakıp,
Hasret Yangınlarım İçimde,
Sessizce,
Kimselere Elveda Demeden,
Kendimi Kendimde Yitirerek,
Unutulmuşluğun Zirvesinde Yalnızlığın Müptelası Olmak İçin,
Bir Daha Dönmemek Üzre Gidiyorum...!
