Hayallerimde Sen Varsın, Düş'lerim Senden İbaret...

İnsanın Yüreği Gülünce Bir Başka Bakıyor Sevdiğine...

Hayat Anlam Kazanıyor İnsanın Yüzünde...

Yaşanmışlar Derin Bir İz Bırakmak İstiyor Yürekte... 

Ve Zaman Duruyor Yaşanacak Güzelliklerin Önünde... 

Sen Varsın Ya?

Seni Görünce Gülüyor Gözlerim... 

Şu Hırçın Yüreğim Eskisi Gibi "Sen" Diyor... 

Dilim "Seni Seviyorum" Diyor...

Çağırıyorum Seni Günlerime, Gecelerime... 

Hayallerimde Sen Varsın, Düş'lerim Senden İbaret... 

Ellerini Hissediyor Ellerim, Engin Denizlerle Çarpışıyor Yüreğim...

Yer Yok Artık Yüreğimde Senden Başkasına...

Sen; Benim Vazgeçilmezim, Geceler Boyu Düşlediğim, Rüyalarımı, Şiirlerle Süslediğim...

Sen; Benim Tek Tutuklu Yanım, Yıllar Boyu Sürgünlerim, İçimden Söküp Atamadığım Mahpusluğum...

Sen; Benim Yüreğimde Hiç Bitmeden Kanayan, Bir Ömür Dermanı Bulunmayan, İçimde Her An Ağladığım Yanım...

Sen; Benim Umutlarımın Adamı, Düşlerimin Sahibi, Unutamadığım Atamadığım, Hayattaki En Tatlı Yanım, Her Şeyimsin...!

Sonsuzluğa Bak Benimle Olur mu Canımı Çalan Sevgili...

Sonsuzluğa Bakan Rüyaları Gör Benimle...

Çıldırasıya Sev Beni Bulutun Rüzgarı Sevmesi Gibi...

Ellerinle Sar Beni Tıpkı Gökyüzünün Bulutları Sarması Gibi...

Hiç Bırakma Olur mu?

Sonsuzluğa Bakan O Yolda Sadece Beni Gör Tıpkı Benim Seni Gördüğüm Gibi...

Gözyaşarını sil demiyorum bu sefer sana,

Ağlama Demiyorum, Ağla Hıçkırarak...

Sesin En ulaşılmaz Yerlerden Duyulana Kadar Ağla...

Ağla ki Gözyaşların Yüreğime Damlasın...

Ağla ki Yüreğim Senin Gözyaşlarınla Yıkansın...

Ağla ki Sonsuza Dek Seninle Sonsuzluğa Baksın Yüreğim... 

Nutkum Susmaktan Fikrim Ölmekten Yana...

Hani İnsan, Nasıl Başlasam Der Ya Söze?
İşte O An Tükenir Aslında Bütün Kelimeler...
Önce Gözleri Yaşarır Sonra Kalbi Sızlar ve Yanaklarında Kurur Gözyaşları...
Yazamadığı Her Cümle, Sustuğu Her Kelime Kaldırılması Zor Yük Haline Gelir... 
O Ağırlığın Altında Ezilmemek İçin Güçlü Durmaya Çalışır... 

Zordur Eskiden Her Şeyim Dediğini Bugün İçinde Sessiz Sedasız Yaşaman...
En Ufak Bir Şeyde Aklına Gelen Kişinin En Büyük Bir Şeyde Bile Aklına Gelmediğini Bilmek...
Kalbinin En Ücra Köşesinde Sakladığını En Derininden Özlemek...
Uzaktan Özlediğini, Kocaman Özlediğini, Özlediğine Söyleyememek Ne Kadar Zor... 
İnsan Çok Sevince ve Ayrılınca Canın Çok Acıyor... 
Boğazında Kocaman Bir Taş Parçasıyla Yutkunmaya Çalışıyor...
Gözlerinde Her An Akmaya Hazır Gözyaşlarıyla Seyrediyor Hayatı... 
Göğsünün İçinde Hep Bir Sızı İle Uykuya Dalıp Güne O Sızı İle Uyanıyor... 
Üşüdüğü Zaman Isınamıyor ve Elleri Hep Onun Ellerini Arıyor... 
Gözleri Uzakta Olduğunu Bilerek Hep Uzaklara Dalıyor... 
Ve Nereye Ait Olduğunu Bilmediğin Bir Hayatın İçinde Kendini Aramaya ve Bulmaya Çalışıyor... 
Ne Yaptığını Bilmiyor Neden Yaptığını da...
Sadece Düşman Oluyor Ona Bazen İse "Seviyor" Diyor Papatya...
Neye İnanacağını Bilmiyor Neden İnanacağını da...
Bedeni Ne Kadar Yakın Olsa da Ona Ruhu Bir O Kadar Uzakta...
Akşam Olunca Çekilir Acılarla Dolu Yüreğine...
Bir Sıcaklık Arar Kendi Kendine...
Bir Umut, Bir Işık…
İçi İçini Yerken, Yokluğu Soğuk, Nefreti Bıçakken Aclardan Dikilmiş Bir Yorgan Daha Çeker Üstüne...
Hem Giden Onuruna Yanar Hem de Kalmayan Gururuna...
Anlayabilmek Çok Zor Anlatabilmekte Öyle...!

Ne Çok Sevdi Değil mi İnsan?
Aşk Diye Diye İkiye Bölündü Ömrü Yıllarca...
Sevilirken İçi Acıdı Severken Kalbi...
Nedendir Bilinmez, Her İkisinde de Acı Vardı...
Ne Çok Sevdi İnsan...
Dilinden, Bakışlarından Düşmeyen Öfke Bile İlgi Oldu Onun İçin...
Değer Oldu, Sevgi Oldu... 
Severek Çoğalmayı Denedi İnsan..
Sevdi de Sonunda...
Ellerimiz Kavuşamayacak Diye Oturup Şiirler Yazdı...
Gece Oldu Ağladı..
Saç Tellerine Duygular Yükledi...
Nasıl da Sevdi İnsan, Nasıl da Sahiplendi...
"O" Benim Dedi...
Her Şey Onaydı, Her Şey Onundu...
Gönlündeydi, En Güzel Köşesinde En Aydınlık Yerinde...
Sandın ki Birlikte Nefes Alacak, Birlikte Göçecektiler...
Bilemezdi, Bilemedi de Onu Sarsıp, Talan Edeceğini...
İnsan Canını Yaktığını Yinede Sevdi Öfkesiylede Olsa Yine Şiirler Yazdı İlgisini Ortaya Koymak İçin...
Ah İnsan...!
Nankör İnsan...!
Kör İnsan...!
Sana Nice Bencilliklerine Nice Küstahlıklarına Rağmen Durmadan Sevene...
Esirgemeden Verene...
Seni Senden Çok Düşünene Dönüp Bir Kez Bakmazsın...!
O Seni Unutmadığı Halde Senin Hep Unuttuğun Sevgili Fani Olan Sevgiliden Daha mı Az Kıymetli?!
O'dur Yegane Dert Ortağı..
O'dur Her Kapıyı Açan ve Kapayan...
Her Şeye Hakim Olan O; Her Şeyi Takdir Eden O...
La ve İlla'nın Sahibi de O; Var Eden de, Yok Eden de O...
O, Yegane Sığınak; O, Biricik Sevgili...
___________________________________________

Acıyla Yoğrulmuş Yürekler, Yorulan Bedenler, Zamanı Tüketen Nefesler, Kabuk Bağlamayan Yaralar, Cevapsız Kalan Soruların Bir Türlü Bulunamayan Cevaplarını Bulmaya Çalışmak Eskitiyor Hayatı...
Kimsesizliğini Nereye Saklayabilirsin? 
Susuşlarına?
Gecelerce Söylediğin Şarkılara?
Kimsenin İnanmadığı Ama Söylerken Kendini İyi Hissettiğin Yalanlarına?
Aşk Yok Artık Yüreğimde...
Sabahları Hiç Olarak Kalkıyorum Yatağımdan...
Hislerim Perişan, Ruhum Girdaplarda, Kimliği Yok, Anlamı Yok, Çaresi Yok...
Nutkum Susmak...
Fikrim Ölmek...
Gözlerim İse Ağlamaktan Yana...
İmkansız Her Şey Artık...
Düşlerimi Topladım Yastığımın Altına Du'alarım Başucumda, Avuçlarım İçinde Yorgunluğum...
Açılmış Tüm Yaralarımla, Uykusuz Geçirdiğim Gecelerimle, İçimde Büyüttüklerimle, Altında Ezildiklerimle, Karabasanlarımla Sığındım Beni Benden Daha İyi Bilene...
Rabbim, Ben Artık Seslerin Ortasında Sessizliği Arayanlardanım...  ...!
Yalvarıyorum, Ne Olur Azıcık, Birazcık Uyku...!

Uzaklarda Bir Yerlerde Hala Özleniyorsun...​

Öyle Güzel ki Gölümde Oluşun, Duruşun...
Sihirli Bir Dokunuş Gibi Alıp Götürüyorsun Beni Benden... 
Sana Daha Yaklaşmadan, Koşup Yapışıyor Ruhum Sana, Alıp Gidiyor Beni Benden... 
Seviyorum Galiba Seni Adamım; İçimdeki Çırpınışlarla Sesimdeki Titreyişlerle Ele Veriyorum Kendimi... 
Ket Vuramıyorum Duygularıma...
Senin; Yüreğindeki İçtenliğini Sıcaklığını, Seviyorum Adamım!?
En Güzel Ben Seviyorum Seni Galiba Adamım; Canıma Can Bilerek, Özleyerek, Kendimden Vererek...
En Çok Ben Özlüyorum Seni Galiba Adamım; Senle Doldurup Hayatımı Sensiz Geçirmiyorum Hiç Bir Saniyeyi...
En Çok Ben Seveviyorum Seni Galiba Adamım; Hiç Kimseyi Sevmediğim Gibi, Hiç Kimsenin Sevemeyeceği Gibi...​
Aşka Hasret Kaldığında​, Yalnızlığın Kıskacındayken Kalbimdesin...
Seni Her Andığımda, Karmaşık Duyguların Ortasındayken Aklımdasın...
Baştan Ayağa Bütün Hücrelerimde​, Bedenimdesin...

Hadi Gel, Bak Gözlerime Ama Gözlerinle Değil Yüreğinle...
Dışardan Görünene Değil, İçine Bak, Taa Derinlere, Benden Öte Bir Sen Var O Gözlerde...
Ver Elini, Koy Yüreğimin Üstüne, Diğer Elini de Kendi Yüreğine...
Eğer Yüreğinle Aynı Anda Atmıyorsa Kalbim Sök At Yerinden, Bakma Bir Daha Yüzüme...
Ben Bilmem Süslü Sözler, Yalandan Sahte Hasretler...
Ben Severim Seni, Senden Başkasına Mühürlerim Kalbimi...
Hadi Gel; Gel Be Sevgili... 
Son Kez Bak Gözlerime, Son Kez Gör Bendeki Seni Taa Derinlerde Yüreğimde...
Ama Ben Bakamam Gözlerine, Çünkü Korkarım Orada Benden Başkasını Görmekten...
Gitmiş Olsanda Hala Yüreğimdesin Hala Rüyalarımda Düşlerimdesin ve Hala Sevdiğimsin...
Yüreğin, Aldığım Nefes Olmuşken Toprağa Sarılan Sarmaşık Gibi Sana Sarılıyorum...
Aldırmıyorum Hasret Yağmurlarına, Yokluğunda Bile Yaşatıyorum Seni...
Sakın Üzülme Sen; Ben; Seni Sevdikçe Nefes Alıyor, Seni Özledikçe Yaşıyorum...
Eğer İsteseydin Ben Suda Yanan Ateş Olurdum, Hiç Sönmeyecek Gibi Yanardım Aşkınla...
Bir Seher Sabahı Uyandığında Gerçekleşen, Uyumadan Önce Gecenin Bir Vakti Kurduğun Hayallerin Olurdum...
Ben Nefesini Alma Nedenin Yüreğinin Atma Sebebin Olurdum... 
Eğer İsteseydin Rüya Olurdum Düşlerine, Işık Olurdum Gecelerine, Tenine Ten, Gülüşüne Sebep Olurdum...
Sen İsteseydin Eğer Yüreğine Sevda Gönlüne Aşk Olurdum...
Oysa Sen Kapamasaydın Gözlerini, Hissedebilseydin Yüreğimi, Alabilseydin Ellerine Tarifsiz Bir Sevgi Düşecekti Avuçlarına...
Kısacası Sevgili; Sen İsteseydin Eğer Ben Sana Yar Olurdum...

Sana Hep Derdim Ya Seni Öylesine Değil Ölesiye Sevdim Diye?
Seni Sevmenin İmkansızlığının Matemi İçimi Acıtırken Başka Ellerle Mutlu Olabilmen Her Ne Kadar Ruhumu Ezse de Acıyla Mutlu Oldum Ellerle Mutluluğundan....
Sensizliğin Hasreti Burkarken Gönlümü, Bana Hasret Kalmayışın Her Ne Kadar İncitsede Benliğimi Sızıyla, Hasretimi Hissetmemen Dirdirmesede Acı ve Sevgimi, Tüm Hasretlikleri Ben Çekerim, Sen Bu Hasretleri Hiç Bilme...
Her Nerede ve Her Kimle Olursan Ol Hayat Sana Verebileceği En Güzel Şeyleri Versin...
Yüzünden Gülümseme Kalbinden Huzur Hiç Eksilmesin...
Uzaklarda Bir Yerlerde Hala Seviliyor ve Hala Özleniyorsun...​

                            ________________________________________

Bazen Söylenmesi Gereken O Kadar Çok Söz Olur ki...!
Durmadan Yazıp Anlatmak İstersin Ama Karşında ki Sevginden Yorulmasın Diye Susarsın...!
Sustukların Seni Öylesine Boğar ki...!
Yazdıklarını Aslında O'nun Okumasını İstersin Ama Senin Gözyaşları İçinde Hıçkıra Hıçkıra Ağlayıp Yazdıklarını
O Anlamıyacağı İçin...!
Kendin Yazar, Kendin Okur Ve Yine Kendin Silersin...!
O'nunsa Senin Sustuklarından Haberi Dahi Olmaz...

Yeniden Başlayabilmek İçin Nefes Almaya Bir "Bismillah" Lazım Bana...

Mecalsiz Başımın Kollarıma Yaslandığı Bir Vakit...
Dalıyor Gözlerim Bir Damlanın İçine Sessizce, Bir Yağmur Tanesinin İçinde Gökkuşağı Ararcasına...
Hüzne Bulanmış Ayrılığın Türküsünü Fısıldıyor Yalnızlığıma Deli Bir Rüzgar... 
Hep Aynı Ses Hep Aynı Nefes İçimi Buhrana Sürükleyen...
Yorgunluğum Ruhumu Susturmuş, Varlığımdan Irağım... 
Ruhum, Kimsesiz.. 
Ve Umutsuz...! 
Ve Hiçbir Şeysiz...
Bir Yanım Sır, Gizeminde Boğulduğum Bir Yanım Zindan...
Tutsaklığına Adanmış Bir Ömür, Tutuklu Kalmış Zaman...
Ne Bir Kuyu Bulabiliyorum Kendimi İçine Atabileceğim Ne de Kızgın Bir Çöl, Yalınayak Üzerinde Yürüyebileceğim...
Gözlerinde Kendimi Koyacak Bir Yer,  Gönlümde Uğruna Yanmamış Bir Yer Bulamıyorum... 
Kelimelerim Çarpık...! 
Ağlamak Hiç Yabancı Değil Artık...
Gülmek Bir O Kadar Uzak...!
Azarlanmış Çocuk Gibiyim; Ne Arkamı Dönüp Gidebiliyorum Ne de Kalmayı Becerebiliyorum...!
Gel-gitlerim Bitmiyor Kendi İçimde...
Gidiyorum Ama Gelemiyorum...
Sıkışmışım İşte, Araf'tayım...
Ümit Dolu Gözlerimde, Nem Sevda Dolu Gönlümde Gam Var...
Ne Hayallerimde Bir Sevda Ne de Sevdaya Hayallerimde Yer Var...
Bitti Artık Anlattığım Sevda Masalım...
Gözyaşlarım Ne Acımı Anlatabilir Ne de Ardından Düştüğüm Boşluklarımı...
Onların Söylemeye Dili Yok, Ben İse Lal Olmuşum Gözyaşlarımda Boğularak,
Ne Gözyaşlarımın Dinmeye Niyeti Var Ne de Gözpınarlarımın Kurumaya...
Onlara Dur Diyecek Bir Umut Yok, Benim İse Umutsuzluk Olmuş Tüm Umutlarım...
İçimi Acıtanlar Var Sinsice...
Kendini Belli Etmeden Canımı Yakanlar, Nice Umutlarımı Kıranlar, Hasretini Çektirenler, Kalbimi Umursamadan Denizlerinde Boğanlar, Gülümseyişlerimi Bana Çok Görenler, Ruhumun Sevincini İdam Edenler Var...
Gözyaşlarımı Silmemin Bir Faydası Var mı?
Siyahlar Anlatmaz mı Halimi?
Çok Yorgunum...
Tükenen Yanlarımı Bir Bir Yamasam da Olmuyor...
Katre Katre Düşüyor Hayat Avuçlarıma...
Çöllerde İz Arayan Ürkek Yüreğim Gecelerin Karanlık Batağına Saplanmış, Her Şey Anlamını Yitiriyor Hayatımda... 
Konuşmak İstemediklerimle Konuşuyorum, Susmak İstemediklerime Susuyorum, Sonra Hepsinden Kaçıyorum... 
Yaşımdan, Hayatımdan, Hayallerimden, Yorgunum...
Usandım Kandırılmış Sevinçlerden... 
İsimsiz Hüzünlerden... 
Beklentisi Saklı Gülümsemelerden... 
Vazgeçtim Anlatmaktan, Anlamaktan ve Anlaşılmaktan Vazgeçtim...
Sustuğum Şeyler Var, Hiç Konuşmadıklarım...
İçinde Kaybolduğum Şehirler ve İçimde Kaybolup Giden İnsanlar Var...
Hakettiklerimle, Vazgeçtiklerimi Ayırdığım Günden Bu Yana, Solumu Sevdiklerime, Yolumu İse Allah'a Bıraktım...
O Allah Ki; Varacağım Yeri de Duracağım Yeri de Benden Daha İyi Bilir...

Kim Unutur ki Geçmişi? 
Yaşanılanın Bir İzi, Bir Sesi Kalmaz mı Hafıza Denen O Gizemli Yerde?
Bir Ses, Koku Ya da Renk, Bir Melodi Alıp Götürmez mi Hoyrat Başı Anıların Biriktirildiği İzbeliğe? 
Canımı Yakanın Ne Olduğunu Bilsem, Uzaklaşsam Ondan...
Ulaşamasa Bana...
Yanmasa Canım Bu Kadar... 
Çeksem Gitsem, Çok Uzaklara Gitsem...
Kendimden Gitsem, Kafamdakilerden Gitsem...
Zorunluluklardan Gitsem, Sorumluluklardan Gitsem... 
Çünkü Üst Üste Yığıldı Gidenler, Dönmeyenler...
Unutulmak İstenipte Unutulamayanlar...
İyi Gelse Gitmek Bana... 
Her Şey Güzel Olsa...   

Şimdi Bir "Bismillah" Lazım Bana Yeniden Başlayabilmek İçin Nefes Almaya... 
Şimdi Maviyle Harmanlanmış, Kırmızıya Çalan Bir Yaşanmışlık Gerek Bana...
Yüreğimin Derinlerinden Gelen Acı Feryatlarım, Dilimin Altında Sakladığım Sessiz Çığlıklarım, Gönlümden Kopup Yeri Göğü Titreten Fısıltılarım, Dünden Kalan Acılarım, Geceden Kalan Gözyaşlarım, Gecelerin Koynunda Islattığım Gözbebeklerim, Nefesini Geceye Bırakan Dudaklarım, Korkmayın, Sancılarımdan, Haydi "Bismillah"...

                     __________________________________

Hayatı İzlerken Penceremden Gün Işığı Yansıdı Hayatıma...
Sevinç Gibiydi, Birazda Masum Bir Çocuğun Mutluluğu Gibiydi...
Tam Yüzümdeki Gülümsemeyi Camımın Aksinde Kendime Yakıştırırken, Güneş Söndü Birden, Burukluk Çöktü Hayatıma...
Terkediliş Gibiydi, Hayatın Vurdumduymazlığı Gibiydi, Birazda Gidişindeki Çaresizliğim Gibiydi...
Çaresizliğimi Serime Düşürmüşken, Birazda Aşkımız Gibiydi, Aslında Tıpkı Senin Gibiydi...
Kanmak Çok Kolaydı Çocuk Duygulu Ruhuna...
Gerek Yoktu Sana İnanmak İçin Haftalar, Aylara...
Bir Özlem Nasıl Anlatılır Bilmiyorum...
Belki Daha Önce Yaşasaydım Böyle Bir Hasreti, Anlatabilirdim...
Kalbimde Özlemine ve Aşkına Duyduğum Acıyı Nasıl Anlatırım Bilmiyorum.
Belki Daha Önce Tadsaydım Böyle Bir Aşkı, Anlatabilirdim...
Sevmek Kolaydı, Zor Olan Hayattı...
Zor da Olsa Savrula Savrula Düştüm Sevginin Ayaklarına...
Bir Solukta Sevdim Seni...
Nefes Alır Gibi Çektim İçime...
Ve Sonra Saldım Kokunu Tenime...
Uzun Soluklu Bir Ateş Közüydü Sevgin...
Her Sevmeye Kalkıştığımda Acıyarak Çekilirdim Kendime...
Aşk Her Dilde Yakardı, Yanıyordu Seni Sevdiğini Söyleyen Dillerim, Acırdı Yüreğim...
Seni Şiirlere Yazdım... 
Sözcüklerle Haykırdım Dudaklarımla Anlatamadıklarımı...
Sana Dörtlüklerden Dünyalar Kurdum Kalemimle...
Sevgiler Sığmadı, Taştı Yüreğimden Dizelere
Sana Layık Görmedim Bu Dünya'yı, Masal Tadında Şiirlerde Yaşattım Sevgimi...
Umutsuzluk Dolu Geceler de, Şiirlere Umutla Kazıdım İsmini...
Yağan Yağmur Misali Akıttım Aşkımı Satırlara...
Şu Fani Dünya'da Ölümsüzleştirmek İstedim...
Şimdi mi?
Umutsuzluğun İçinde Çaresizce Yoğrulan Kaderin Ağlarına Takılı Kalmış Aşkım...
Sevmişim Anlaşılan... 
Hazan Rüzgarlarına Uğramış Gönlüm, Zemheri Ayazında Titremiş Biçare Yüreğim...
Savrulmuşum Hoyratça Hicran Sokaklarında, Mesafesiz Hasret Yollarında.. 
Saklayamamışım Duygularımı, Heyecan Kaplamış Ürkek Yüreğimi...
Karanlık Gecenin Suskunlaşan Vaktinde Uzanmışım Hasretin Hüzün Kokan Soğuk Kucağına... 
Hayaline Bırakmamacasına Özlemle Sığınmışım Zifiri Gecenin Kollarına...
Şimdi mi?
Her Kelimede Mazideki Suskunluğuma İsyanım, Her Salisesede Senden Önceki Geçen Zamana Kahrederim...
Kavuşmaları Masallara Büyük Aşkları Başkalarına Bıraktım...
Büyük Aşkımı Satırlara Sığdırmayı Bırakıp Özlemeyi Seçtim Ben...
Kabullendim Kalbimin Hüzün Tiryakiliğini…
Soğuk Bir Hayata Zincirleyip Kendimi Yerçekimine Esir Ettim Ruhumu...
Sonra da Hayallerim Kirletilmesin Diye Hayaller Kurmayı, Kalbimin Sesini Duymayı Bıraktım...
Ve Dileklerimi Gömdüm Toprağın Derinliğine
Bir Tek Solgun Bakışlarıyla Her Şeyi Bilen Gözlerim, Yutkunurken O Cam Kırığı Ağrı ve Kırılgan Sesim Kaldı...
En Küçük Kalp Çarpıntısında Koşup Saklanacak Yalnızlıklarım Var Artık Benim... 

Kabul Et...! 
Yüreğim Büyüktü Benim...
Ben Bu Aşkta Senden Daha Cesaretliydim ve Sen Aşkı Bilmediğin İçin Cesaretimden Korktun...
 Sen Sevilmeye Alışık Değildin, Sevgim Sana Ağır Geldi... 
Ve Sen Sevgimin Altında Ezilmek Yerine Sevgisizliğinin Altında Beni Ezmeyi Seçtin...!

Şimdi mi?
Çözemezsin Ne Sana Olan Kederlerimi Ne de Hayatın Aşkından Sonra Bana Olan Acımasızlığını...
Çözemezsin Ne Sana Olan Kinimi Ne de Hayata Seni Benden Aldığı İçin Duyduğum Nefretimi...
Karanlığıma Aydınlık Getirdiğinde Seni Güneşim Sanmıştım, Aldanmışım...
Sen Benim Gecemde, İçimdeki Küçük Kızı Ürküten Bir Şimşek, Bir Gök Gürültüsüymüşsün Sadece...
Güldürdüğünü Zannedip Güldüğünde Arkana Baksaydın Ağlattıklarının Daha Çok Olduğunu Görürdün...
Sevindirdiğini Zannedip Sevindiğinde Sevincini Sorgulasaydın, Mutsuz Ettiklerini Görürdün...
Ruhumun Veremi, Ölüm Sebebimsin Sen...

Kendimle ve Senle Son Hasbihal...

Omuzlarına Binen Yükler, Yürek Ağlamaları, Ölümcül Düşünceler Öyle Bir Vurur ki İnsanı Dibe, Batar, Boğulur, Çıkamazsın...
Ne Aşk Kalır Yüreğinde Ne de Aklın Beyninde...
Üşürsün, Titrersin, Donarsın...
Kabuslar Doldurur Bütün Geceni...
Hissedemezsin Ruhunda Sevda Dokunuşlarını,
Unutursun, Aşk Neydi? 
Düşüncelerin, Düşlerin, Ümitlerin Uçar Gider, Yakalayamazsın...
Tüm Yaşanmamışlıklarını Yüreğine Doldurur Düşersin Yollara...
Önünden Yüzlerce Kez Geçtiğin Yerler Dile Gelir...
Gitmemen Gerektiği Anlatır Durur Yol Boyunca...
Sonra Geri Dönüp Bakarsın...
Birinin "Gitme" Demesini Beklersin...
Beklersin... 
Beklersin...
Ve Kararsızlığın Kıyısında Tekrar Başlarsın Yürümeye...
Tam Vazgeçtim Sanırsın, Bitti Dersin Ama An Gelir Anlarsın: Gidememişsindir Aslında... 
Üzülmek, Artık Yeterli Bir Kelime Değildir İçindekileri İfade Etmeye, Hatta Kelimelerin Bile Yetersiz Olduğuna İnanırsın, Kendini Anlatmaya Gelince...
Sen Gülümsedikçe Çevrendekiler Unuttun Ya da Artık Canın Yanmıyor Sanır, Hepsi Sahte Gülüşlerine Kanar...
Ağlarsın Ama Gizlice, Özlersin Ama Sessizce...
Dalar Gidersin Farkında Bile Olmadan Hülyalı Anlara... 
Ümit Edersin Ama Kimse Bilmez, Hatta Bilmesinler Diye Saklarsın Kendini, Sığınırsın Maskelerinin Ardına... 
Aslında Onu Her An Hissedersin, Hissettiğini Anladığın An Kaçarsın Aşkından ve Gerçeklerinden...
Başka Aşkların Peşinden Koşmasını İzlersin... 
Öylece Bakarsın Misafir Gibi, Ne Acı ki Bir Yabancı Gibi... 
Öteye Geçemezsin, Geçirmez...! 

Sessiz Sensiz ve Sebebsizim Uzun Yıllardır...
Yarını Aramaya Zamanı Anlamaya Gücüm Yok Varoluş Denen Bu Karmaşada..
En Büyük Yokoluş, Yanlış Zaman da Yanlış Yerde Yeniden ve Yeniden Yaşamaya Çalışmak...
Acıtarak Batıyor Dikenler Bu Kez...

Kırık Dökük Yaşanmışlıklar, Hesapsız Kitapsız Haykırışlar, Kırılışlar, Tevbeler, Bir Daha Yapılacağını Bile Bile Edilen Binlerce Yeminler, Bir Valiz Dolusu Gözyaşı, "Gözüme Hasret Kaçtı" Deyip Saklanmalar, Başağrıları, Düşünmemesi Gerektiğini Bile Bile Düşe Düşe Düşünmeler, Kaçışlar, Kendini Terkedişler, Yokoluşlar, Üşüyeceğini Bile Bile Buzullara Dokunuşlar, Ürpertiler, Bir Akşam Üzeri Islanan Saçları Rüzgarın Taraması...
Birde Özlemek Var...
Gözlerin Nemlendiğini, Düşüncelerin Pınar Misali Akıp Gittiği, Bir Yerlerde Olmak Ya da Bir Yerlerden Kurtulamamak, Saatimin Hüzünlere Vurması, Ellerim Koparcasına Uzanıp Tutamaması Buna Karşılık Bedenin İçinde Bir Beden Daha Varcasına Kıvranması... 

Bir Defterim Vardı, Günlük Değildi Ama "O Günlük" Derdim Adına...
Nefretimi, Sevgimi, Mutluluğumu, Delice Ağladığım Günlerimi Yazardım Ona...
Susuşları mı, Ona Söyleyemediğim Tüm Duygularımı... 
Gözyaşlarımdan Harflerin Birbirine Karıştığı Olurdu...
Kimsenin Haberi Olmadan Yazardım Her Gece, Hem Gözyaşlarımı Hemde Yuttuğum Tüm Sözlerimi...
Her Bir Cümlen Yazıyor O Defterde... 
Beni Çok Sevdiğin Zamanlarda ki Sözlerinde, Canımı Yakmak İçin Söylediklerinde...
Koskoca 4 Sene Var O Defterin İçinde.. 
4 Senenin İçindeki Tüm Duygular, Gözyaşlarımdan Birbirine Yapışan Sayfalar, Çığlık Çığlığa Susuşlar...
Sanırım Bu Adama Aşık Olmasaydım Bu Kadar Duyguyu Bir Arada Yaşayamazdım...

Burnu Bir Karış Havadaydı Ben Onu Sevdiğimde... 
Hele Hele Benim Aşkımı Yerden Yere Vurup, Nasıl Kırmıştı Kalbimi... 
Dudaklarından Dökülen Acı Sözleri; Bugün Bile Unutamadım... 
Yorgun Düşerdim Onsuz Geçen, Onunla Dolu, Koyu Siyah Gecelerde... 
Kaleme Sarılıp Yazardım Ona Nefretin Aşkla Kucaklaştığı Mısralarımı... 
Çocukluk mu, Yoksa Yüreğimin Safça Tutkusu muydu  Bu Kölesiye Bağlanış? 
İçten İçe Kopan Fırtınalar, Bu Delice Yakarış? 
Kim Bilir, Belki de Sevilmeye Muhtaç Bir Kalbin Bitmek Bilmeyen Kaprisi... 
Hep Bir Gözyaşı Oldu Bana Dilimin Sustuğu Anlarda...
Artık Adım Atamıyorum Aşka, Çünkü Aşka Giden Tüm Yollar Kapalı Artık Bana...
Oysa Onu Gören Gözlerim Ne Çok Sevinmişti...
Umulmadık Bir Renk Almıştı Tenim...
İlk Defa Farklı Çarpmıştı Kalbim...
Bilseydi, Onunla Kendime Bir Dünya Kurduğumu Saklı, Sırlı, Çözebilseydi Anlayacaktı Onu Ne Kadar Çok Sevdiğimi...
Bilseydi, Aklımdan Geçirdiğim Şiirleri, Dinlediğim Şarkıları, Yüreğimi, Hayallerimi, Kimsenin Anlamadığı Suskunluklarımı, Saklı Düşlerimi, Beklentilerimi, İsteklerimi ve Çözülmek İsteyen Tüm Duygularımı, Anlardı Gönlümün Boş ve Tek Ona İhtiyaç Duyduğumu, Onu Beklediğimi...
Çok Ağladı Duvarlarım...
İstemesem de Hıçkırıklara Boğuldu Hatıralarım...
En Zayıf Anımda Yakaladı Beni...
Yalansız İnandım, Farkında Olmadan Bağladım...
Gözyaşımda Boğulduğumda da, Gözlerimden Alev Çıksa da Ben Hiç Vazgeçmedim...
Mutlu Bitsin İstedim...
Bana Yaşattıkları Katlanması Hiç Kolay Acılar Değildi Ama Hepsi İçin Yine de Ona Teşekkür Ederim...

Gel Diyemez Şimdi Bana; Hem Gitsem, Üstünü Örtsem Ne Fark Eder; Uyandığında Yanında Ben Olmayacağım ki... 
Gece Sabaha Kadar Onu Beklesem Ne Fark Eder; Yarınlarımızda Biz Yokuz ki... 
Bir Sevda Masallı Anlatsam Yeniden Bize Dair Ne Fark Eder; İnanmadığı Masallar Korkularını Savuşturamaz ki... 

Şimdi Dön Diyemez Bana; Biliyor ki Açılmamacasına Kapadım Valizleri... 
Duvarlarımdan Söktüm Geçmek Bilmeyen Saatleri... 
Ardında Öylesine Bir İz Hiç Geçmeyecek Hüzün Kaldı Sadece...

Ve Sen Sevgili...
Sen Hayatıma Girdiğin Günden Beri Hep Bir Günaydın Demek İsterdim Sana...
Sözümü Ağzıma Tıkamadan Seni Sevdiğimi Söylemek...
Çok Şey Değil, Senin Tarafından Düşünülmek Birazda Özlenmek İsterdim...
Beklerdim Senden Gelecek Bir Söz Birazda İlgi Tabii ki... 
Günler Geçerdi Senden Habersiz, Senin Sevginden Uzak Geceler Ama Ben Yine de Sıkılmaz Pes Etmez Devam Ederdim Seni Yaşamaya Seni Aramaya...
Bu Dengesiz Dünyada Sadece Sevilmek İsterdim Senin Tarafından, Biraz da Sevebilmek Seni...
Seni Yaşamak İsterdim Hayallerimde...
Sen Olmasan da Seninle Olmak, Paylaşmak İsterdim Tüm Güzellikleri...
Senin Beni Sevebilme İhtimalini Beklerdim, Senin Hayallerinde Olmak Bir Ömür... 
Beklemek İsterdim Tarafından Sevileceğim Günü...
Sadece Sevilmek ve Beklemek İsterdim Seni...
Her Nefesim Senin İçindi...
Seninle Doğardım Bu Sensiz Şehirde Ayaz Sabahlara...
Gece Nöbetlerinde Dilimde Adın Esen Rüzgarda Dokunuşun Vardı...
Her Şarkıda Seni Hatırlar Her Özlem Seni Anlatırdı...
Düştüğüm Her Hal Senin Özlemin ve Avutan Yalnız Senin Gözlerindi...
Ne Zaman Gece Olsa Aşkla Yaşardım Sensizliği...
Ne Zaman İçime Dönsem Sen Gelirdin Aklıma...
Ve Ne Zaman Sen Gelsen Aklıma Dünya Silinirdi Gözlerimden...
Sesler Duyulmaz Olurdu O Zaman...
Yüreğim Dile Gelirdi Aşkınla, Aşkımı Haykırırdı Sana...
Yüreğimde Binbir Cümle Sana Doğru Akardı...
Binbir Aşk Fısıltısı Dolardı Gecenin Sessizliğine...
Ben Senin Kalp Atışların Olmak İstedim...
Heyecanlandığında Yüzündeki Gülümsemenin Sebebi Olmak...
Ellerin Olmak İstedim, Seni Benden Başka Kimseye Dokundurmayan...
Nefesin Olmak İstedim, Beni İçine Çek, Her Solukta Benimle Ol, Bensiz Yapama İstedim...
Kalbin Olmak, Oranın Bana Ait Olmasını İstedim...
Sen Kapılarını Kapatsan da Bana, Ben Hep Oraya Girmek İsteyen Maziden Biri Olarak Kalmak İstedim...
Ben, Gözlerine Yerleşmek, Orada Yaşamak, Orada Yaşlanmak İstedim...
Vakti Geldiğinde, Hayatım Son Durağa Erdiğinde de Bir Damla Yaş Gibi Yanaklarına Süzülmek, Orada Ölmek, Orada Gömülmek İstedim...

Olmadı, Bir Türlü Olmadı...
Yapamadın, Başaramadın...!
Gözlerimiz Buluştu, Kalplerimiz Sevişti, Ancak Dilin Sustu, Aşkını İtiraf Etmekten Korktun...
Hararetten Çatladı Dudakların da, Sunduğum Aşk Şarabından Bir Yudum Bile İçmeye Korktun...
Yangın Yerine Dönen Yüreğini, Göklere Yükselen Alevlerini Gizledin, Kimselere Göstermedin...
Belki Korktun Kül Olmaktan...
Dönüpte Bir Bakalım Beraber, Geriye Ne Bıraktık Biz Bu Aşktan?

Artık Akşamları Öldürüp, Gözyaşlarımı Kurşun Edip Geceye Karalar Giydiremeyeceğim...
Sessizliğe Sığınıp Ellerim Titreyerek Korkular Büyütemeyeceğim Gözyaşımla Sulayarak...
Kuytularda Gülüşünü Arayamayacağım Ürpererek...
Akşamlar Tufan Öncesi Sessizlik Olmayacak ve İçimde Fırtınalar Kopamayacak... 
Geceler Boyu Kimsesizlik Dört Bir Yanımı Saramayacak...
İnce Bir Sızı Sol Yanımda Sabahlayamayacağım...
Yığılıp Kalamayacağım Aynalar Karşısında...
Soğuk Duvarlarda Gölgenle Dertleşemeyeceğim...
Zihnimde Dünden Kalan Serseri Gülüşlerin Çıldırtamayacak Beni...
Artık Batıp Giden Bir Güneşin Hüznünü Yaşıyorum Biraz Yalnız...
Dilimde Çığlıklarım, Anlatamadığım Sevda Masalımın Kırıntıları Gözbebeklerime Hapsoldu...
Ele Avuca Sığmayan Hayallerim Düşlerim Rüyalarım Bir Kuş Kanadında Artık...
Yordu Beni Yaşananlar, Yoruldum Artık...
Sonu Yok, Bitmeyecek Biliyorum...
Belki Uzaklaşmak, Belki de Kaçmak, Ne Dersen de...
Vaz Geçiyorum Mevsimleri Sıraya Koymaktan, Şiirlerimdeki Yağmur Kuşlarından, Hasrete Açan Çiçeklerden, Söylenecek Tüm Şarkılardan, Bu Günden, Yarından, Dahası Kendimden...
Sevgimi Aşkımı Sana Yolluyorum... 
Harcadığın Bu Sevginin Altını İmzala...! 
Bak...! 
Savaşmıyor...!
Beklemiyor...!
Çırpınmıyor...! 
Konuşmuyor...!
Yani Anlayacağın; Şimdi İstediğin Kadar Beni Yok Edebilirsin...!

Hayır Ağlamıyorum...
Pişman Falan da Değilim Bu Aşkı Yaşamış Olmaktan, Sevmekten, Aldanmaktan, Hatalardan...
Yok Ağlamıyorum...
Biliyorum Ölüm Son Demek Değil, Ben Sadece Yeni Bir Kapıdan Geçiyorum...
Ağlamıyorum...
Artık Kalplerinizde Sonsuzluğa Eriyorum...
Bir Gün Bir Yerde Buluşmak mı?
Yer Zaman Bilinmezse de, Mümkün, Çünkü Her Son Yeni Bir Başlangıçtır...
Ve O Zamana Dek Hoşçakalın Diyorum...
_________________________________

Üzerimden Süzülen Sonbahar Yağmurları, Denizde Uslanmayan Dev Dalgalar, Yüreğimde Çılgın Fırtınalar, Yüzümde Titrek Uçurumlar, Ufuklarda Çekilmiş Perdeler...
Hala Sensizlikten Yorgunum...
Seni Unutmayacak Kadar Mahkum, Mutluluğun Kadar Durgun...!
Her Şey Bir Garip Geliyor Bugün Bana Bu Şehirde... 
Gökyüzü Bir Garip, Hava Bir Garip, Deniz Bir Garip, Aklım Bir Garip, Gözlerim Bir Garip, Yüreğim Daha Garip...
Bir Başka Esiyor Bugün Rüzgar Bu Şehirde... 
Şarkılar Bir Başka Söyleniyor... 
Sözler Üzüntülü Yüzler Hüzünlü, Hazanı Yaşıyorlar Sanki...
Her Şey Bir Garip Geliyor Bugün Bana Bu Şehirde... 
Öpüşmeler Bir Garip, Sevişmeler Bir Garip...
Kırık Düşlerin Arkasına Saklanmış Yıkık Dökük Sevdanın Bir Aşkın Elimden Kayıp Gidişini Seyrediyorum...
Hayalinle Beraberim ve Bu Bitişin Töreni Kutluyorum...
Üşüyor Gönlüm Seni Başka Kollarda Düşündüğünde...
Alacalı Bir Renk Kaplıyor Gözlerimi...
Görmüyor Yarınımı Olmayan Gecelerimi...

Anlatmış mıydım Sana Onu Sevgili?
Bir Hayalden Farksız Olmadığını, En Çok Seninleyken Onu Sevdiğimi, En Çok Seninleyken Onu Özlediğimi ve En Çok Seninleyken Onun Hayalini Kurduğumu...
Anlatmış mıydım Sana Onun Sendeki Yerini Sevgili?
En Çok Seninleyken Ona Hasret Kaldığımı, Senin Gibi İçimden Hiç Gitmediğini ve Onun Hiç Bir Zamanın Zamansızlığın İçinde Bitmediğini, Düşünmeden, Anlamadan Senin Gibi Bir Anda İçime Dolduğunu...
Anlatmış mıydım Sana Onu Ben Sevgili? 
Ben Onu En Çok Seninleyken Sevdiğimi, Seninleyken Yalnızlığımı...
Ben Seni Rüzgarın Saçıma Bıraktığı İzde, Gözlerime Hapis Olan Bakışlarınla, İçimde Büyüyen Varlığınla, Kalemime Akan Kelimelerimle, Okuduğum Satırlarda, Gördüğüm Her Rüyada, Bildiğim Tüm Yolların Sonunda ve Başında, İçimde ve Dışımda, Korkularımla, Kaygılarımla, Öfkelerimle, Sevmelerimle, Bildiğim ve Bilmediğim Her Halinle Sevmiştim...
Sende Sevmiş miydin Beni?
Hiç Gece Yarılarında Uykuların Bölünüp Benle Uyandığın Olmuş muydu?
Kendini Hiçe Sayıp, Yoka Katıp Tüm Zamanlarını Beni Düşündüğün Olmuş muydu?
Sevgini Dilde Değil Gönlünlünde Yaşadığın Ya da?
Ben Demeden Sen Söyledin mi Özlediğini Bir Kez Olsun?
Yüreğine Nice Sevgileri Sığdırırke Bir Penceresini Bana Layık Buldun mu?
Hiç Anlamayı Denedin mi Beni, Ya da Yaşadıklarımın Anlamını Sordun mu Kendine?
Bir Kez Olsun Benim İçin Hüzün Çöktü mü İçine?
Hiç Düşündün mü Nerede Şimdi, Kimle, Ne Düşler, Kimi Özler Diye?
Aslında Bilmek İstemiyorum, Sensiz Sevgisizliğimi, Yüreğinin Vurdum Duymazlığını Hatırlatmak İstemiyorum... 

Bir Şeyler Saklı Kaldıkça İçimde Gün Be Gün Eridi Bedenim...
Sırlarla Dolu Bir Dünyadan Göç Edip Gitmek İsteyişim, Her Şeyden Vazgeçişim, Hoşçakal Deyişim Bundandır.....
Kalmak İçin Aşk Gerekse; Avuçlarımda Tükendi Aşk... 
Külleri Savruldu Gökyüzünde...
Yangınlarda Tükendi Yüreğim... 
Gözyaşlarım Kaldı Yatak Kıvrımlarımda ve Yorganımın Kenarlarına...
Bir Yastıklar Bildi Ağlayan Gözlerimi Bir de Odamın Duvarları...
Sevmiyorum Demek İçin Çırpındı Yüreğim, Gözyaşlarım Seni Seviyorumlara Ağladı...
Hiç Bilmedin Sana Esaretimi... 
Kollarımın Karanlığı Kucakladığını...
Dehşetini Görmedin Gecelerimin... 
Hiç Bilmedin Issız Gözlerimde Ateşler Yaktığın...
Sensizlikte Bir Yaşam Tükettiğimi...
Görmedin Çaresizliğimi, Yıkılışımı Görmedin... 
Kapatıyorum Gözlerimi Sonsuzluğa... 
Tek Bir Anı Bırakmadan Yokluğundan Yapılmış Yüreğimdeki Kenti Siliyorum... 
Çünkü Sen Hiç Anlamadın Gözleri Sensiz Bu Kadını...
İçi Seninle Dolup Taşan Varlığına Ağrılar Büyüten Bu Çaresizi Hiç Anlamadın...! 
İçimde İnşa Ettiğim Bu Kentte Yaşamak Ölüm Kadar Yalnızlıktı Bana... 
İşte Ben de Gidiyorum; Uzağındayken Daha da Uzağına... 
Kapatıyorum Gözlerimi Sonsuzluğa... 
Çarem Yok...! 
Kalbim Delik Deşik...! 
Mıhlanıp Kaldığın Sol Yanımın Sancıları Şiddetini Arttırdı... 
Bekliyorum; Kapı Eşiğinden Girecek Ölüm Meleğini... 
Kapatıyorum Gözlerimi Sonsuzluğa...
Tüm Yaşanmışlıklara Yaşanamamışlıklara  Veda Olsun Benden...
Adım Anılmasın Hayalim Yok Sayılsın...
Tüm Sevmişliğim Yerlerde, Kanlar İçinde...
Ben Affedebildim İkimizi... 
Sen de Affet Beni... 

Olur da Bir Gün Dönemezsem Geriye Sanma ki Bitti Sevdam Sanma ki Unuttu Gönlüm...
Anla Mecbur Olduğumu Anla Ulaşamadığımı ve Anla Artık Yaşamadığımı...
Anla Çok Uzaklarda da Olsam da Karanfillerin Zambakların Gölgesinde Hala Aşkını Yaşadığımı...

Biten Yürek Kaleminden Dökülüyor Kağıtlara Son Sözcükler....
Önce Baharı Bilmeyen Dünyama; Baharı Tanıttın...
Dallarım Çiçeklendi, Sonra da Kara Kışı Getirip; Dolu Yağdırdın...
Önce Sabahı Bilmeyen Ruhuma Şafağı Kattın...
Dünyam Aydınlandı, Sonrada Geceleri Getirip Karanlıkta Bıraktın...
Önce Aşkı Bilmeyen Gönlüme Aşkı Yaşattın, Sevdam Alevlendi...
Sonrada Ayrılığı Getirip Hasrete Attın...
Söylesene...!
Medem ki Her Şeyi Geri Alacaktın Elimden de Neden Başlattın?!

Gözümün Önünde İnliyor Sevgim...
Hasta Yüreğim Demir Atmış Issızlığına...
Kendimi Çekip Çıkaramaz Olmuşum En Koyusundan Hüzünlerin...
Rengi Kalmamış Çoktandır Hayatın...
Çocuk Yüreğime Akan Gözyaşlarım Acıtıyor Daha Bir İçimi...
Bunca Yaşamışlığım, Bunca Katlanmışlığım Yokluğuna mıydı?
Sence Dayanır mı Bu Ezik, Bu Çökük Yorgun Yüreğim Dahasına Artık Kederlerinin?
İçimde ki Yitikliğimin Hiç Hesabı Yok İnan...
Neleri Sığdırmışım Senli Hayallerime Bir Bilsen...
Gülüşüne Sevdalı Olduğum, Canına Kurban Olduğum, Sakın Gülme, Yüreğine Uzak Kaldığım Her An Hasretlerde Kıvranışıma...!
Sakın Gülme, Seni Düşündüğüm Her An Yüzüme Kondurduğum Tebessümlerime...!
Sakın Gülme, Seninle Yeniden Doğuşuma, Senden Öncesini Yok Sayışıma...!
Sakın Gülme, Susup Susup Seyrine Dalışlarıma, Seninle Çocuklar Gibi Mutlu Oluşuma, Kalbimin Hızlı Atışına...!
Sakın Gülme, Seni Sevişime, Seninle Varoluşuma, Kendimden Çıkıp Sen Oluşuma, Sana Bir Ömür Adayışıma...!

Şimdi Söyle Sevgili, Ağacın Dalından Kopan Yaprak Döner mi Tekrar Bedenine?
Düşüp Savrulduktan Sonra Esintinin İçinde Çaresizce  Uçup Giderse Anlamsız, Yitirdiği Umudunu Gömmez mi Yüreğine Sessizce?
Gözyaşından Akan Sevgiyi Bırakıp Ümitsizce ve Kaybolup Gitmez mi Onu Geri Getirmeyecek Fırtınaların İçinde?
Kulağına Sesimi, Dudağına Öpüşümü, Teninde Tenimi, Gözlerine Göğün Mavisine Eş Gözlerimi, Yüreğinin Tam Ortasına Yüreğimin Yarasını Bıraktım, Görmedin...
Kimse Vazgeçilmez Değildir Şu Hayatta, Nefes Bile, Ben Nefesimden Vazgeçmek Üzereyim...
Şehrinin İklimlerine Bir Anı Bırakıyorum Usulca Benden, Bakışımı, Hayal Kırıklıklarımı, Senin İçin Aldığım Nefeslerle Birlikte Acılarımı da Bırakıyorum...
Seni İlk Gördüğüm Yere Bırakıyorum Hepsini...
Saatim Vuslata Az Var Şimdi, Işıksız, Koyu Karanlık Öteler...
Giriş, Gelişme Bitti İçimde, Sonuca Geldim...
Şimdi Yağmurdan Önce Soğuk Bir Rüzgar, Çaresiz Düş Kırıklığı, Hazin Bir Boşluk, Beklemekle Geçen Bir Ömür, Kalabalık İçinde Demirli Yalnızlık, Hükümsüz Fırtınalar, Teslim Olduğum Kader, Kaybedenler Oyununda Başrol, Aranan Aşk, Yakalanmayan Mutluluk, Fırtına Sonrası Sükunet ve Toprak...
Sonrası mı?
Unutulmak…
Sonunu Biliyorum Bu Yolun, Sonumu Biliyorum Sevgili...

Öylece Kalakalmak, Yitmek Gitgide Gözlerden Öteye...
Sana Kırgın Mektuplar Yazmak, Ama Göndermemek...
Her Rüzgarda Kokunu Duymak, Her Şarkıda Seni Hatırlamak...
Binlerce Teşekkürler Sana Büyük İnsan...
Yolların Aydınlık Olsun...
Ve Son Söz...

Unutma Sevgili; Her Bekleyiş Biraz Daha Büyütürken Seni İçimde, Her Hasrette Biraz Daha Sevildin...

         _______________________________

Bazen Sussan da Satırlara İnat Yaşanır Anılar... 
Kimine Hüzün, Kimine İse Zoraki Ayrılıklar Sebeptir...
Gözlerdeki Yaşın Hikayesini Anlatmaya Kalksan Ne Geceler Sabaha, Ne de Sabahlar Geceye Yetebilir...
Bazen Konuşmak İstemez İnsan...
Kelimelerin Altında Kalmaktan Korkar, Cümle Kuramaz... 
Yazar da Yazamaz...
Kurduğu Cümlelerin Anlamlarını Kendisi Bile Anlamaz...
Bazen Yaşamak İstemez İnsan...
Susmak ister... 
Yorulmak... 
Dağılıp Paramparça Olmak... 
Büyük Bir Kahırla Dalıp Uykuya, Bir Daha Uyanmamak İster...
Ben Nasıl mıyım ?
Yüreğini Bir Mechule Kaptırmış Çaresiz Biri... 
Bıçağın İki Yüzü Kadar Keskin... 
Gözlerimin Ufkunda Kızıl Biri... 
Yüreğinde Çaresiz... 
Işıksız... 
Sabahsız... 
Sensiz Biri..
Ben'i Arıyorum... 
Sokaklar Bomboş... 
Sokaklar Anlamsız... 
Yağan Yağmur mu Yoksa Yıllar mı Anlam Veremiyorum... 
Vazgeçemiyorum Seni Sevmelerden... 
Canım Yanıyor... 
Anlatamıyorum!
Sensizliğe Alışamadım Sevgili... 
Alış Deme Bana Gücüm Yok... 
Sensiz Uyanamam Yeni Güne Sensiz Sonlandıramam... 
Anlamı Kalırmı ki? 
Mutlu Olabilirmiyim? 
Gülebilirmiyim?
Ağlayabilirmiyim Bir Daha? 
Hayır Yapamam... 
Halen Aynaya Bakarken Seni Görüyorsam Yapamam...!
Ayrılık Boğazımda Bin Düğüm... 
Gönlümde Hazan İklimleri...
Bir Eylül Sabahı Gibi Yalnızlığım... 
Gözlerimde Ayrılığın Acıları, Yüzümde Çizgileri...
Titreyen Ellerime Sözüm Geçmiyor Artık... 
Titreyen Kalbime Teskin Olamıyor Hiçbir Ümit Şarkısı!
Sessizliğim Çığlık Oluyor Okyanus Ötesi Sevdama... 
Yüreğim Üşüyor, Canım Yanıyor!
İçimdeki Ağaçlar Yıkıldı... 
Yapraklar Düştü... 
Anlıma Acı Diye Ayrılık Yazıldı...
Kapattı Tüm Baharlar Kapılarını... 
Gönlüme Kalın Kalın Kilitler Düştü... 
Zaman Sustu!
Yorgunum...
Acımasızca İtilmelerden Yoruldum Artık!
_____________________________________
Şimdiye kadarki toplam sayfa görüntüleme sayısı 1.024.957

Sayfama Destek Veren Tüm Gönül Dostlarına Can-ı Gönülden Teşekkür Ederim...
Yüreğimizden Sevgi Kalbimizden Aşk Hiç Bir Zaman Eksik Olmasın...
Sevda Hüküm Sürsün Kalplerimizde...