31 Ekim 2012 Çarşamba

Hiç Düşünme Sevgili, Üzülme!

Ağlayan Gözler, Hüzünlü Bir Yüz ve Yalnız Bir Kalp...
Kendimi Ölmüş Hissediyorum...
Dudaklarımdan Güçlükle Bir İki Kelime Dökülüyor... 
Gözlerimi Zorlukla Aralıyorum...
Hayat Işığının Yandığı Gözlerim Bugünlerde Oldukça Sönük, Yanıyorlar ve Ağrıyorlar!
Yanaklarımdan Yine Damlalar Süzülüyor...
Yüzümde Garip Bir Hüzün...
Yanaklarım Islak, Gözlerim Dolu Dolu...
Gözyaşlarımı Yine Alabildiğince Özgür Bıraktım!

Hiç mi Özlemedin Beni, Hiç mi Merak Etmiyorsun?
Hiç mi Düşünmüyorsun, Hiç mi, Hiç mi Sevgili!
Gelmek İçin Ölümümü mü Bekliyorsun?
Sen Hiç Düşünme Sevgili, Üzülme!
Öyle Usulca Değil, Aniden Gideceğim Hayatından...
Yaralansamda, Acısamda, Kanasamda, Dönüp Arkana Baktığında Yokum! Gitmişim Çok Uzaklara...
Güneş Yine Senin Kalbinde Doğacak, Kararmayacak Hiç Umutların...
Bulanmayacak Irmakların, Yanmayacak Hiç Yüreğin...
Yanıbaşında Soluklanacak Sevgim, Sevgim Hep Yüreğini Kucaklayacak...
Sevgim Saracak Hayatını Bir Sarmaşık Gibi...
Sen Hiç Düşünme Sevgili, Üzülme!
Yüreğim Avuçlarımda, Yansam da, Kül Olsam da, Sevdaların En Masumundan Payımı Alıp Öyle Usulca Değil, Veda Bile Etmeden, Aniden Uçacağım! Yokluğun, Kimsesizliğin ve Sensizliğin Diyarına...
Yine Bir Hiç Olacağım Belki...
Belki de, Yok Olacağım, Hiç Kimsesizliğin Hiçliğinde!
Ve Belki Kanayacağım, Sensizliğin En Zirvesinde!
Ama Sevgim, Dağ Gibi Yücelecek Ufuklarında...
Taze Bir Fidan Gibi Büyüyüp Köklenecek Sevgim...
Sevgim Hep, Hayat Verecek, Su Gibi Damarlarına ve Sevgimin Şarkısını Mırıldanacak Dudakların, Ama Hüzün Değil, Sonsuz Bir Umut Doğacak, Sonsuzluğa Değin İçine...
Sen Hiç Düşünme Sevgili, Üzülme!
Nasıl Var Olduysam Varlığında Öyle Yok Olacağım Yokluğunda!
Bir Tek Şiirlerim, Bir de, Adım Kalacak Dudaklarında...!!!


Gün Saymanın Hiç Bir Faydası Yok!
Bu Hasret, Bu Özlem Sanki Baki Kalacak...!
Sabredeceğim Desem de Sabırlı Olamıyorum...
Artık Dayanacak Dermanım Kalmadı...
Göçüp Gitmek Geliyor Aklıma...
Terk Etmek Bu Dünya Denen Yeri!
Bu Gidiş Başka Bir Gidiş, Etle Tırnağın Kopuş Acısı Gibi...
Bu Gidiş Öyle Bir Gidiş ki; Dönüşü Galiba Çok Uzak Olacak...!


Ah Be Gözlerim; Takılı Kalma Zamanın Perdesine, Ne de Olsa O Gelmeyecek!
Ah Be Sözlerim; Dafalarca Sevdiğini Söylesen de Boşuna, Biliyorsun O "Seni Seviyorum" Demeyecek!
Ah Be Kalbim; Ne Kadar Sığdırırsan O Kadar Yaşayacaksın Aşk'ını...
Biliyorum Çok Acıyor Yüreğindeki Sızı...
Sen de Biliyorsun, Tutamayacaksın Kuyruklu Yıldızı!
Kalbim; Sen Buralardan Göçüp Gitmelisin...
Gök Yüzünde Aşık Olduğun Yıldızın da Kaydı...
Gözlerinden Süzülen Bir Damla Yaşa Aktı...
Yazsan da Dünya Dolusu Satırları O Gelmeyecek!



Siz Bakmayın Gözlerimin Soluk Rengine, Yüzümdeki Hazana Aldırmayın Sakın Yapraklarımı Dökecek Başka Yerim Yok...!
Bakmayın Görünen Çağlayan Nehire, Ruhumu Dinlendirecek Başka Yerim Yok...!
Bakmayın Kendime Dönüklüğüme, Yalnızlığımdan Başka Evim Yok...!

29 Ekim 2012 Pazartesi

Yoruldum Yine Seni Özlemekten!

İki Kelimeyi Birleştiripte Bir Cümle Yapamıyorum Aklımda ki Harflerden..
Sana Ulaşabilmenin Heyecanı Basıyor Özlemlerimi, Yüreğimi Telaşa Veriyorlar...
Tutuşuyorum!
Sana Benden Yakın Olacakları İçin Okuduğunda Gözlerini Görecek Olan Harfleri Kıskanıyorum...!

Aklımdan Çocukça Şeyler Geçiyor...
Kelimelerin Arasına Virgül Olarak Kendimi Sıkıştırıp Görsem Seni Diyorum, Görsem Okurken Duygularımı Seninde Gözlerinde Hasret Ateşi Yanıyormu Diye...


Hiç Takatim Kalmadı, Olduğum Yerden Düşecek Gibiyim...!
Yoruldum Yine Seni Özlemekten!
Sessiz Çığlıkların Arasında Kalbim Senin İçin Çarparken İçimden Seni Seviyorum Diye Haykırmak Geliyor!
Şimdi Gözlerinde Sensizliğe Bir Mola Vermek Vardı!
Tutunup Ellerine Yalnızlığa Başkaldırmak, Gülüşlerine Yaslayıp Yorgun Özlemlerimi Gidermek, Hayata Senin Gözlerinle Gülümseyerek Bakmak Vardı...
Neyse!
Sanırım Yine Olmayacak Du'alara Açtım Ellerimi!
Daraldıkça Daraldı İçim ve İçime Sığmıyor Hasretlerin...
Bu Yüzden Sustum...!
Ama Bil ki! Susarken Dudaklarımdan Fısıltıyla Çıksa da Adın, Çığlık Çığlığa Geçen Trenleri Andırıyor İçimde Yankılanışın...!

27 Ekim 2012 Cumartesi

Bir Bilsen Ne Kadar Çok Muhtacım Sana!

Bugün Kendimi İyi Hissetmiyorum...
Karanlık ve Soğuk Odamda Bir Yalnızlık Şarkısıdır Dinlediğim, Kimi Zaman da Korkusuz Yaşanan Aşkların Mutlulukla Sonlandırılmasıdır Tek Tesellim...
Belki de Kusursuz Aşk Sevdasıdır Bu Yaşadıklarım, Ya da Kusursuz Aşk'a Duyulan Sevdadır Adını Sevda Koyduklarım...

Doyasıya Yaşanılası Sevgimin Ayak İzleri Kaldı Sen Giderken Gerinde...
Bıraktığın Miras Bir Göz Aldanmasından Öteye Gidemiyor ve Sığmıyorum Bıraktığın Boşluğa!
Sevdan Bir Kor Olup Düştü Yüreğimin Sahralarına!
Adını Sevda Koyduğum Yanılmalarım Yakar Oldu Bedenimi...
Bana Hak Gördüğün Bu Azap Yeşertmiyor İçimdeki Seni!
Yine Kabusum Oluyorsun, Rüyalarımda Bile Susuyorsun!
Ben Kaybetmek Korkusuyla Yaşarken Seni Kabusum Olup Karartıyorsun Gecelerimi...
Aydınlık Sabahlarına Hasret Bu Bedenim...
Bu Karanlığı Bana Hak Görmeni Sağlayacak Ne Yaptı ki Reva Gördün Bu Acıyı Bana?
Seni Yaşamak Varken Doyasıya Nedir Bu Durgunluğun Anlamı?
Hayat Ne Anlatmaya Çalışıyor Bana?
Giderken Tadın Kalmıştı Dudaklarımda, Şimdi Neden Bir Tebessüm Kadar Uzaksın Bana?
Bir Bilsen Ne Kadar Çok Muhtacım Sana!
Ellerine Emanet Ettiğim Yüreğimi Hoyratca Kullanmak Yakışmadı Sana!
Bir Damla Su Versen Yeşerirdim Avuçlarında, Ben Bir Damla Su Kadar Muhtacım Sana!
Ve Dilerdim ki Avuçlarında Yaşamama İzin Verecek Kadar Aşık Olsaydın Bana...


Bir Günü Daha Bitiriyorum Bıraktığın Karanlıkta...
Olmasaydı Yaşanılanlar Sen Doğacaktın ve Aydınlığım Olacaktın Karanlıklarıma!
Adınla Başlayacaktı Yeni Gün ve Gökyüzü Sevgimizle Toprağa Karışacaktı...
Oysa Senin Beni Sevme İhtimalinden Öteye Gidemez Oldu Şimdilerde Hayallerim...
İçimde ki Ses Sustu, Anlatmıyor Artık Seni Bana!
Bilmiyorum Zerre Kadar Var mıyım Aklında?
Ve Biliyor musun Milyonlarca Zerre Kadar Yer İşgal Ediyorsun Aklımda!.
Yüreğim Sevginle Dolu...
Bu Aralar Ettiğim Tek Du'a, Sevdiğim Gelsin de Kırsın Yüreğimin Zincirlerini Diye Yalvarıyorum Rabb'ime!
Gözlerinde Adıma Dair Tek Hece Göremezsem Yıkımım Olursun ve Atarsın Yüreğimin Anahtarını Dipsiz Kuyulara...
Ne Olur Azıcık Sev Beni ki Bulayım Baktığımda Sende Bana Dair Ufacık Bir Hatıra...


Duygularımı Anlatmaya Kelimeler Yetmiyor...
Ben Bu Kadar Karışıkken ve Kokuna Böylesi Hasretken Sen Nerdesin?
Hangi Düşüncenin Eşiğinde Hangi Umutla Açılıyorsun Yarınlarına?
Bir Ufacık Su Parçasında Birbirimizi Bulamayacak Kadar Ayıran Nedir ki Erişemiyorum Sana?
Yüreğini Ellerimden Alıp Gitmenin Nedeni Nedir?
Bu Kayboluşlar Neyin Habercisi?
Hangi Yarının Acısını Erkenden Yaşatıyorsun Bana?
Bu Kayboluşun Açıklamasını Yap Bana, Yap ve Ak Yüreğimin Dingin Sularına!
Burada Adına Atan Bir Kalp Bulunur Mutlaka!
Tek Açmayı Bil, Yık Surlarımı ve Sahibim Ol Ömrüm Boyunca!
Şefkatine Muhtaç Yüreğim Acınla Bin Parça!
Kırılan Toplanmaz Asla Ama Ben Hazırım Bir Ömür Yanında Olmaya!

Bir Hasrettir İki Dudağımın Arasında...


Yalnızlık Zifiri Gecelerde Kimsesiz Kalmak...
Temmuz Ateşinde Su Bulamamak...
Şubat Ayında Ateşi Aramak...
Günlerce Aç Kalmak Gibi...
Ama En Önemlisi Yalnızlık;
Onu Özlerken Sessizce Ağlamak Gibi!


Giderek Saplandı Yalnızlık Yüreğime...
Atmak İstediğimde Atamıyor, İhtiyacım Olduğunda İse Bulamıyorum...
Birşeyler İtiyor Beni Ona...
Sevgi Ya da Heybetli Bir Kasırga...
Git Aradığını Orda Bulacaksın Diyor Fakat Adres Vermiyor...

Yok Olmak Var Olmakmış..
Erimek Akmakmış Hep Ona...
Azalmak, Çoğalmakmış...
En Uzun, En Zor Hasret Ona Bir Karış Uzakta Olmakmış...
Yokluğu Omuzlarıma Öyle Çökmüş ki, Düşüyorum!
Hasreti Kalbimi Öyle Etkiliyor ki, Eriyorum!
Çaresizlik Öyle Büyük ki, Bitiyorum!
Özlemim Öyle Bir Artıyor ki, Yanına Gitmek İstiyorum!


Bu Bir Hasrettir İki Dudağımın Arasında...
Yol Türküsüdür Uzun Upuzun...
Nedir Diye Sorulmasın...
Bilinsin ki Adı Hüzündür Bu Sevdanın!
Adı Özlemdir...!


Sevgi Hasretlik Ötesidir Yağmurun Ardından Açan Ilık Bir Güneş Gibi..
Kimi Zaman Sana Dokunur İçini Isıtır, Kimi Zamansa Buz Tutturur Bedenini...
Sevgi Tutku Ötesidir Bazen...
Dönüp Arkanı Gittiğinde ve Dönmeye Karar Verdiğinde Bir Daha Yerinde Bulamamak...
Sevgi Ben Ötesi Olur Bazen...
Anlamayı Deneme Hiçbir Zaman...
Sen Bendeki Sevgi Ötesini...
Sen Bendeki Tutku Ötesini...
Sen Bendeki Hasret Ötesini...
Sen Bendeki Sen Ötesini Anlayamazsın...!

26 Ekim 2012 Cuma

Gel ki Kelimelerimi Örtmesin Gözyaşlarım...



Bilinmez Bir Hasret Dolaşıyor Etrafımda...
Ne Görebiliyor, Ne de Dokunabiliyorum, Sadece Varlığını Biliyorum...
Sen Gideli; Uykularımın Rengi, Günlerimin Tadı ve Gülüşümün Kıvamı Kaçtı...
Tenime Ektiğin Öpüşlerin Sancıdı...
Yüreğimin Bir Yarısını da Kaybettim!
Dönene Kadar Kan Kaybedecek Bedenim, Usulca, Hissettirmeden Kimseye...
Canımı Yakacak Kalbim, Acıyacak, Acıtacak...
Gecikme N'olur!
İzin Verme Kaybolmama, Acılarımı Görmezden Gelme...
Bir An Önce Dön, Gel Bana...
Gel ki Kalbim Kalbine Kavuşsun...
Görünmez Yaşları Birikmesin İçimde...
Gözlerim Kavuşsun Gözlerine...
Gel ki Yaralarım Seninle Son Bulsun...
Bekletme, Beklemeye Tahammülü Yok Aşk'ın!
Ateşe Verir Kendini, Yakar Beni...
Dilim Söylemez Olur ve Bakmaz Olur Gözlerim Karanlıktan Başkaya, Gittiğin Yerde Kalır...
Gecikme Aşkım, Gel, Gel ki Ara Vermesin Şiirler...
Duraksamadan Sürüp Gitsin ve Söylenmemiş Sözler Ruh'umu Boğmasın Sıkışarak...
Gel ki Hayallerim Rüya'larıma Kavuşsun, Rüya'larım Sana...
Hissettiğim Sen Gibi, Hep Kal Yanımda ve Gitme Bir Daha...
Gel ki Sonbaharın Aşkını Tadayım...
Güneşin Yokluğuna Aldırmayayım...
Işıksız Kalmasın Gecelerim, Sevinç Yüklensin Omuzlarıma...
Sen Yanımda Ol da İstersen Hiç Konuşma, Hiç Bakma Gözlerime...
Benim Dilim Alışkın Sensiz Seslenişlere...
Hadi Gel, Gel ki Kelimelerimi Örtmesin Gözyaşlarım...
Özgür Kalsınlar, Benimle Birlikte Yaşasınlar Aşk'ı...
Okunmayan Mısralarım Kalmasın Yüreğimde...
Gözlerim Sana Baksın ve Şiirler Söylesin Yüreğine...
Gel ki Haykırsın Dilim Yine, Korkmadan, Sevinçle...
Baharı Müjdeleyen Bir Kuş Misali Çırpınsın Yüreğim Yine...
Gel Artık!
Sarıl!
Sımsıkı Sarıl!
Adımı Fısılda Kulağıma...

Kollarını Aç Bana Bu Gece, Usulca Essin Yapraklar...
Geceler Bize Çağlasın, Geceler Bizi Aydınlatsın Bağrında...
Bütün Du'alar Bize Ulaşsın Bir Anda, Kalmasın Sabah Özlemler...
Gece Olalım Bu Akşam...
Ben Sen Olayım Sen Ben Ol...
Özlemim Aşk'ım Sevdam Sen Ol...
Yaşamımda İlk Kez Somut Bir Şey İstiyorum...
Sana Dokunmak İstiyorum...
Konuştuğunda Yüzündeki Çizgileri Görmek, Güldüğünde O Çocuksu Sesin İçine Karışmak İstiyorum...
Yola Yetim Kalmış Bir Güneşle Devam Etmek İstemiyorum...
Gel Artık...
Sensiz Yaşamak İstemiyorum!

Seni Özlemek Bir Denizse; Ben Çoktan Sürüklendim Derinlere, Varsın Bir Rıhtım da Olmasın Çıkacak...
Seni Özlemek Bir Sonsuzluksa; Ben Çoktan Kayboldum Olmayan Yarınlarda, Varsın Bir Adresim de Olmasın...
Seni Özlemek Yüksek Bir Kayalıksa; Ben Çoktan Parçalandım Yolunda, Varsın Bir Mezar Taşım da Olmasın Sen Arasıra Beni Anacak Olduktan Sonra!
Delice Bir Aşk Bu Biliyorum...
Kendimde Değilim Seni Severken, Kendim Olamıyorum...
Bu Kadar Sevilemez, Bu kadar Özlenemez Bir İnsan Diyorum;
İmkansız Diyorum Böylesine Bir Aşk'ı Bu Kadar Küçük Bir Yüreğe Sığdırmak...
Ama Seni Sevdikçe Büyüyorum Ben de Bu Aşk'la Birlikte...
Seni Sevdikçe Hiçbir Şeyin İmkansız Olmadığını Görüyorum...
Bu Kadar Sevilebilir mi Bir İnsan?
Bu Kadar Özlenebilir mi?
İnsan Kendini Ne Kadar Aşabilir?
Ve Ne Kadar Yaşayabilir Bir İnsanı?
Ancak Bu Kadar!
Benim Sevdiğim, Benim Özlediğim, Benim İstediğim, Benim Yaşadığım Kadar...!

Sen Yine Her Zaman Olduğun Yerdesin...
Hiçbir Şey Duymadın Bilmedin...
Ama Ben Biliyorum ki Duysan da Anlayamayacağın,  Her Haykırışta Biraz Daha Boğuklaşıp Kaybolan Bir Sesti Benimkisi...
O Yüzden Anlamanı Beklemeden Sevdim Seni...

Bir Sevdaydı Yaşadığım...



İçimde Özlemi, Yüreğimde Sevgisi, Dudaklarımda Bitmek Bilmeyen Bir "Çaresizlik" Kelimesi, Gözlerimde Gerçekleşmesi Zor Olan Bir Mutluluğun Hayali Var...

Soğuk Bir Sabaha Uyandım İçimde Bir Ürpertiyle...
Yalnızlığın Koynundan Çıkıp Özlemlerimle Düştüm Yollara...
Tek Hissettiğim İçime Kadar İşleyen Soğuktu ve Ellerim Üşüyordu...
Ah Yanımda Olsaydı, Ah Olabilseydi!
Ellerimi Tutabilseydi, Sıcaklığı İçime Kadar İşleseydi...
Ah Keşke, Keşke...!
Ne Çok Keşkelerim Oldu Ama Hiçbiri İçimi Bu Kadar Ürpertmedi...
Ne Çok Özlemlerim Oldu Ama Hiçbiri Bu Kadar Derinden ve Güçlü Olmadı...
Özlüyorum, Yokluğunda Varlığıni Hissetmeyi Özlüyorum!
Üşüyorum, Onun Yokluğunda Hep Üşüyorum!


Ben Onu Uzaktan Sevdim...
Uzaklar Yangındır, Onu Yangınlarım Bildim...
Özledim Özlemediğim Kadar Hiçbir Şeyi...
Yanımda İstedim, Bekledim Onu Hep Titreyen Düşlerimde...
Ben Onunla Bütünleştim Onunla Var Oldu Bu Yürek...
O Varsa Ben de Varım Bu Alemde, Yoksa Korkarım Kendi Gölgemden Bile...
Vazgeçemem!
O Hiç Dinmeyen Sızım, Bitmeyen Sevdam, Dilimden Düşmeyen Şarkım, Mısra Mısra Hece Hece Dilime Doladığım...
Hayat, Ask, Yüreğim, Özlemim O...
O'nu Özlemek de Güzel!
Zamanı Onurlandırmak Yokluğuyla...
Paha Biçilmez Kılmak Gözyaşını Ardından Aktığı İçin...
Gözlerine Resmedip Hayalini, Masalında Kaybolmak...
Uçsuz Bucaksız Diyarlarda Yüreğine Dokunmak... 
O'nunla Doldurmak Bütün Renkleri...
İşlemek Her Bir Kareye Sabrı ve Sevgiyi, Bir de Hasreti!
İnce İnce Dokumak Yokluğunu Yetim Yüreğine...
O'ndan Kalan Her Şeyi Ezberletmek Tüm Hücrelerine...
Ve Rest Çekmek Kelebek Ömürlü Sevgilere!
Bir Tek Onda Olmak, Bir Tek Onda Kalmak...
O'nsuz Yaşadığın Her Şeyi Tamamlanmamış Saymak...
Nazlı Bir Bebek Misali Büyütürken Hasretini...
Hissederken O'nu Sırılsıklam Sevdiğini...
Ve Bile Bile Gün Be Gün Tükendiğini...
Yine de Güzel Yine de Değerli O'nu Özlemek...!
"O" İçimde Biriktirdiğim ve Gün Geçtikçe Çoğaldığını Hissettiğim Bir Özlem...
"O" Herkesten Sakladığım Bir Sır, Derinlere Gömdüğüm Hüznüm, Uyudukça Bitmesin İstediğim En Güzel Rüyam...
"O" Ne Kadar Korksam da; Çıkmakta Zorlandığım Sis Dağı’nın, En Zirvesi Gönlümdeki...
Velhasıl Benim, Benle Ya da Öyle Sandığım...
Yitip Gitmemeliydi Düşlerim, Meydan Okuyabilmeliydim Gidişlerine...

Günler Boyu Kalemim Kendimi Ona Anlatamamanın Derdiyle Can Çekişti Durdu...
Konuşamasam da Anlamalıydı Beni...
Zaman Unutturur Demişlerdi Onu Oysa Hala Sımsıcak Yüreği İçimde..
Dakikalarım An'larım Sonbahar Şimdi Kışa Merhaba Diyen...
Artık Sokaklarımda Söyleniyor Hasretin Acı Türküleri...
Kışlarım Bile Üşüyor Mevsimlerimde...
Yüreğimden Yıldızlara Köprüler Kuramıyorum Artık...
Bir Sevdaydı Bu Yaşadığım Ama Dokunamadığım...
Bir Özlemdi Özleyipte Özledim Diyemediğim...
Bir Hasretti Yanına Gidemediğim...
Sevmek Güzeldi, Ağlamak da Güzeldi...
Razıyım Ağlatsada, Dertten Derde Atsa da Ben Seviyorum Onu...
Tükenmez Bu Sevda Artık Bende...
Yüzünü Göremeden Geçsede Uzun Yıllar Yine de Seveceğim Onu Ölene Kadar...

25 Ekim 2012 Perşembe

Haykırışım Sönen Umutlarıma...!

Bir Yudum Aşkaydı Duyduğu Özlem...
Aşk'ı Düşlediği Saatlerde Bir Yudum Ulaşılmaz Uzaklıktı Hayaline Daldığı...
Yalnızlığının Hırçınlaştığı Yerde Yalnızlığı Huzuruydu, Çünkü Yalnızlığıydı O Yalnız Kaldığı Saatlerde...
Aşk'ı Düşlediği Saatlerde Umutsuzluğun Bittiği Yerdeydi...
Aşk'ı Bir Çiğ Tanesiydi Kalbinde, Onu Düşürmekten Korkarak Taşırdı...
Ve O; Yeminiydi Taşıyacağı Gönül Yüküydü, Hasreti, Özlemiydi...
Aşk'ı Düşlediği Saatlerde Gözlerineydi Duyduğu Özlem...
Bir Anda Şimşeklenen, Bir Anda Yağmurlanan ve Bir Anda Durulan Gözlerineydi...
Neler Anlattığını Anlayamadığı, Belki de Anlayamayacağı Gözlerineydi...
Aşk'ı Düşlediği Saatlerde O Ümitleriyle Gitti, Ümitleri de Gitti ve Ümitleri Bitti...!


Ne Çok Umutlarım Vardı Bir Mum Gibi Yaktığım, Umudumun Işığında Yarınlara Tebessümle Baktığım...
Zamanla Anladım, Yandıkca Eriyen Mumun Işığında Umutlarımda Azalır, Yavaş Yavaş Erir, Biter, Söner...
Elimde Sadece Yalnızlığımın Gölgesinde Kalan Aşık Bir Kalp ve Gözümden Akan İki Damla Yaş...!


Hasrete Mahküm Bir Yüreğe Sahibim...
Yüreğim Acı ve Izdıraplarla Dolu...
Bedenim Yorgun Göz Kapaklarım Aydınlığa Hasret...
Karanlık Geceler Yoldaşım Çelişkiler Sırdaşım...
Ellerim Belki Yorgun, Hatta Dudaklarım da Suskun!
Belki Birazda Düşüncelerim Buruk...
Düş'lerim Kırık, Hayal'lerim Suda...
Kulağımdaki Şarkı Hüzün...
Tebessümden Uzak Yüzüm...
Düşüncelerim Tutarsız...
Ellerim Yorgun Ama Yüreğim Hala Ayakta!
Izdırapla Dolsa da, İçinden Acılarla Dolu Deryalara Aksa da Yüreğim Hala Ayakta...!!!


Bu Gece Haykırışım Sönen Umutlarıma ve Bir de Umutlarımı Söndürenlere...!!!

Vuslatın Ömrüme Bedel Olsa da!

Bir Umuttur Özlem...
Beklediğine Sarılmak İçin Zamanı Durdurmak, Akreple Yelkovana Rest Çekmektir Özlem...
Uzak Yürekleri Bir Birine Tutturmak Sıkı Sıkı Sarılmak, Kopmadan Kalbe Yapışmak, Sevdiğini Elini Tutmaya Çalışmaktır Özlem...
Özlem Yürekten Üşümüş Dudakların Çarpışması, Duyguların Yürekten Bağlaması, Onu Yüreğine Hapsetmendir Özlem...
Özlem Hiç Kopmaksızın Onun Yanında Olmayı Arzulamandır...
Tükenmeyen Ayaz Gecelerde Onun Gelmeyeceğini Bilerek Beklemektir Sabahı Gün Doğana Kadar...


Özlemişsen Eğer ve Özlem Koca Bir Dağ Gibi Oturmuşsa Yaralı Yüreğine; Kır Esaret Zincirlerini, Yüreğini Avuçla Koş Sevdiğinin Yanına...
Gitmeye Hazır mısın?
Neredeyse Koptu Kopacak Fırtına, Yarın Çok Geç Olabilir...
Gideceksen Eğer; Çiçek Goncadan, Yaprak Dalından Düşmeden Git... 
Özlemişsen ve Özlem Sıradağlar Gibi Çökmüşse Yüreğine Şimdi Tam Zamanı...!


Hani Kendini Yalnız Hissettiğin Olur Ya?
Hani Özlem Duyarsın Bir Merhaba ya!
Hani Bazen Kaybolursun Yaşam Yolunda, Tüm Işıklar Sönerde Şehrin Karanlığa Büründüğü Olur Ya?
Hani Gün Doğumunu Beklersin ve Güneşin Işıklarının Seni Isıtmasını Özlersin Ya?
Hani O İki Dudak Arasından Çıkan, Sadece Sevenlerin Bildiği "Seni Seviyorum" Demesi Vardır Ya?
Hani Bir Gülüşün İnsanı Aşk Sarhoşu Ettiği Olur Ya?
Hani Bir Dokunmanın Tüm Tenini Yaktıgını Hissedersin Ya?
İşte Bende Onu Öyle Özlüyorum...
İçimde Dünyanın Onsuz Şehrinde Onsuz Güne Başlamanın ve Bitirmenin Uçurum Yalnızlığı Var...
Ulaşamıyorum Ona Elim Yetiyor!
Yüreğimde Katran Karası Sevdanın Yaktığı Kor İle Bir Mecal Kalmış Umut Kırıntıları İle Ona Sesleniyorum...
Sevdan Yüreğime...
Hasretin Canıma...
Vuslatın Ömrüme Bedel Olsa da Sen Benim Sabrımın Sonu, Kalbimin Yolusun...

Yaşadığım Yitik Sevda Kafi Bana!

Kış Geldi Bugün Sağanak Yağmurlarla...
Şimdi Yağmurlar Yağıyor Yüzüme, Üzerime, İçime...
İçimdeki Yangın Yağmurla Daha Bir Alevleniyor, Sönmüyor İşte!
Tüm Bu Yangına Rağmen Çok Üşüyorum...
Onsuzluk Hem Yakıyor Hem de Üşütüyor Beni..
Yaşıyorum Kışı Bugün, Rüzgarıyla Yağmuruyla...
Yağmur Hep Böyle Çivi Gibi mi Düşer?
Ya Rüzgar?
Savurup Götürecekmiş Gibi Deli mi Eser?


İçinde Fırtınalar Kopuyordu Göremediğim...
Çığlıklarını Gözlerinden Duyuyordum...
Susarken Bile Hüzün Kokuyordu...
Neden Girdi ki Hayatıma?
Neden Girmesine İzin Verdim, Neden Onu Hayatıma Soktum ki?
Hadi Benden Geçtim, O Neden Geldi?
Beni Üzmek İçin mi Yoksa Kırmak İçin mi?
Sebepsiz Bir Acı Bıraktı Bende, Şimdi Her Şey Ya Parça Parça Ya da Bir Tarafı Eksik Yaşıyorum...
Benim Cesaretim Vardı Sevmeye Ama Onun  Zerre Kadar Sevilmeye Cesaretin Yoktu...
Ondan Çok Büyük Bir Sevgi Beklemedim ki Ben, Sadece Birazcık Sevgi...
Peki Bu muydu Sevmenin Bedeli?
Veya Böyle mi Olmalıydı Sonu?
Ya da Sevmek İçin Bir Fiyat Biçilir miydi?
Ödeyemem!
Yorgunum Gücüm Yok!
Bu Zamana Kadar Yaşadığım Yitik Sevda Kafi Bana!
Biliyorum Kalbimi Ondan Başkasına Teslim Edecek Gücüm Yok...
Bir Daha Sevebilir miyim?
Sevsem de Onun Gibi Özel Olur mu?
Bunlarım Hiç Biri Önemli Değil!
Ben Artık Kanayan Bir Sevda Kanayan Bir Yürek İstemiyorum...!
Seviyorum  Onu Olmasada Asla Olmayacak Olsanda...
Ve Zaferi Kutlu Olsun!
Mevsimlerimi Değiştirdi, Beni Değiştirdi...!!!

24 Ekim 2012 Çarşamba

Mısralarımın Boynu Bükülmüş!

Bazen Kalbime Kızıyorum Neden Onu Sevdi Diye, Bazen de Ona Kızıyorum Beni Neden Sevmedi Diye!
Bazen Sevgisini Bağrıma Basıyorum, Bazen de Sevgisini Bastığım Bağrıma Yandığı İçin Söndürecek Bir Damla Su Arıyorum!
Bazen Gündüzü Bekliyorum Yaşamak İçin, Bazen de Geceyi Bekliyorum Ona İçimi Dökmek, Hıçkıra Hıçkıra Ağlamak İçin!

Her Gün Büyüyor Hasretim, Onu Her Gün Biraz Daha Fazla Seviyorum...
Kalbimin İçinde Adını Bir Türlü Dile Getiremediğim Bir Yere Dokunuyor...
Bir Yürek Ancak Bu Kadar Kanar Diyorum, Ancak Bu Kadar Acıtır Bir İnsan Kendini...
Aşk Veya Aşka Düşenin Harcı Değil Akılla Yaşamak!
Özledim!
Hemde Çok Özledim Onu...

Ben Kurtulmaya Çalıştıkca Bataklık Misali Derinlere Çekiyor Beni Bu Sevgi...
Hiç Ama Hiçbir Hasret Onun Özlemin Kadar Yakmadı İçimi...
Mısralarımın, Dizelerimin, Onları Bırak Şiirlerimin Bile Boynu Bükülmüş Dalları Kırılmış...
İsyana Yer Yok, Dilimin Ucuna Gelip Boğazıma Takılan, Gönlümde Alev Alev Yakan O Sevda Varya İşte Ben Onun Sayesinde Ayakta Duruyorum...
Gözyaşlarım Söndüremez İçimde Yanan Ateşi...
Çünkü Onun Yokluğu Şu Kocaman Şehirde Kendini Yapayalnız Hissetmek Gibi...
İmkansız Bir Şeyi Diz Çöküp de Yaradan'dan Dilemek Gibi...!

Hasretle Vuslatın Buluştuğu Son Nokta...

Hasreti Bilir misin Sen?
Hani Şöyle Parçası Kalmayana Kadar Bir Şeyi Kıyarsın Ya? İşte Öyle Bir Şeyler Kıyılır İçinde...
Aynı Zamanda Bir Sızı Yayılır Canına, Ciğerlerine, Damarlarına Gönlüne ve Bedenine...
Bir Bulut Birikir Gizli Bir Diyarlarında, Bilemezsin, Anlayamazsın Onun Farkında Bile Olamazsın...
Büyür Büyür Her Bir Zerrene Yakıcı Bir Duman Gibi Dolar Daralırsın, Boğulursun...
O Bulut Gezinir Gezinir de İçinde Bir Türlü Yağmurlar Çözülüp de Katrelenemez, Çözülüp de Düşemez Toprağa, Parça Parça Yarılıp Dağılmış Kurak Topraklarına...
Karanlıktasındır Bir Türlü Güneş Doğmaz Yüreğinin Yaz İklimlerine...
Neyin Nerede Olduğunu Bilemeyecek Kadar Koyu Bir Karanlık!
Görüyor Olsan Dahi Bir Türlü Gözlerinin Göremediği Son Noktalar Sisli ve Pusludur Görmek İstediğini Göremezsin...
Aydınlıklar Sana Karanlıktır....
Bir Yola Çıkmışsındır...
Şuurun Erince Bir Bakarsın Yollar Binleşir Çoğalır, Hangisine Gireceğini Şaşırırsın...
Sevgiliye Çıkan Hangisi Diye Hayıflanırsın...
Ne Yapacağını Şaşırır Biraz Birine Biraz Diğerine Derken Bir Sürü Istıraplarla Geri Döner, Esas Başlangıç Noktasını da Kaybettiğin İçin Şaşkın Sonu Çıkmaz Yollar Arasında Çaresiz Öyle Dolanırsın...
Sokak Sesleri Yankılanır Kulaklarında, Yüreğinin Duvarlarında...
Girdaba Düşersin...
Seslenirsin Sesin Dağlarda Yankılanır...
Her Ses Sana Sevgilinin Sesi Olur...
Kuşlar Havalanır İçinden...
Aklının, Ruh'unun, Kalbinin Her Türlü İnce Hissiyatlarının Semasında Durmadan Uçar Kanat Çırparlar Maviliğin Derinliklerinde Gelinliğini Giymiş Beyaz Bulutların İçinde...
Hiçbir Dala Konmadığı İçin Senin Göğün Ötesine Bakmanı Engellerler...
Haber Taşısınlar İstersin Kanatlarında Sızlayan Yüreğine...
Hasret Böyle Karmakarışık Bir His Yumağıdır İşte...


Ve Kavuşmak...
Ve Buluşmak...
Ve Vuslat...
Bazen Hasret Duyulan Şeye Kavuşulduğunda Bunca Ezici Boğucu Sıkıntılarından Kurtulduğunu Düşünürsün Bu Kez de...
Ayrılığın Hasreti Büyür...
Istırapların Onda Diner Yanlışların Doğru Olanlarını Sen Gösterirsin...
Yorulmuş Hırpalanmış Varlığın Benliğin Ona Kavuşunca Tazelenir...
Yüreğin Yeniden Filiz Verir, Onun Katreleri Sana Hayat Olur...
Hem Hasrettir Hasretlerin En Derini En Güzeli, Hem Vuslattır Kavuşmaların En Derini, En Ferahlısı, En Muhabbetlisi, En Tatlısı...
İşte Hasret İle Vuslatın Buluştuğu En Önemli Noktadır Ona Kavuşmak, Onla Olmak...
İşte Hasretle Vuslatın Buluştuğu Son Nokta...
Kalbinin Ulu Çınarının Gölgesinde Yüreğinin Meltem Esintisintisinden Yüreğinin Özlemine Kavuştuğu Nokta...


Öyle Hasretim Öyle Özlemlerdeyim ki Senden Başka Yardımcım Yok Yüreğim;
Konduğun Yerlerde Görürsen Eğer Benim Yerime Ona Söylersin...
Söylersin Değil mi?
"Sevgiyi Taşımak Değil Hasreti Çekmek Zor, Yaşamak Değil, Ölüm Değil Sevdiğini Özleyip de Görememek Zor" Diye...!

Acıdan Tutulan Dilime Susmak Düşüyor...!

Gelmeye Çalışırım Gittiğim Yerlerden, Zordur Kendime Dönüş Artık Bilirim...
Şimdi Akşamın Bir Vakti Erken ve Hesapsız İnceldiği Yerlerden Kopmasına İzin Verdiğim Bir Şeyleri Bağlamaya Çalışıyorum...
Onarılması Zor Yanlarımı Yazılarla Uyuşturuyorum...
Herkese Bir Şeylerin Açıklamasını Yapmaya Çalışan Ben, Herkesin Sorunlarının Cevap Anahtarlarını Çoğaltmaya Uğraşan Ben Anahtarını Kaybetmiş Biri Gibi Dışarıdayım Şimdi...


Hani Olur Ya Bazen Susarsın Bazen de Suskunluğuna Yanarsın...
Bazen Üzülürsün Bazen de Mutlu Olmaktan Kaçarsın...
Bazen Değer Verirsin Birine Ama Bazende Onun Değersizliğine Verdiğin Değerden Utanırsın...
Bazen Konuşmak Dertleşmek İstersin Biriyle Ama Bazen de İnsanların İki Yüzlülüğü Gelir Aklına Yine Susarsın...
Bazen Birinin Gözlerine Saatlerce Bakmak İstersin
Ama Baktığın Gözlerin Senin Gibi Bakmadığını Görünce Başını Çevirirsin...
Bazen Aşk'ı Buldum Diye Haykırmak İstersin Bazen de Sesini Duymak İstediğin Kimseyi Asla Yanında Bulamazsın!


Hani Olur Ya Bazen Yalnız Kalırsın, Oyalanabileceğin Her Yolu Denersin Olmaz...
Sonra da Yapacak Bir Şeyin Kalmadığında Oturur Düşünmeye Başlarsın Seni Üzen Şeyleri...
Bir Nevi Kendi Kendine Acı Çektirirsin...
Sonunda Deli Gibi Ağlayacağını Bildiğin Halde Yine de Düşünürsün...
Her Güzel Saniyeyi Sanki Tekrar Yaşıyomuşsun Gibi Yüreğinde Hissedersin...
O'nu Hatırlatan Herşeyi Yaparsın..
Resimlerine Bakarsın, Sana Attığı Mesajları Mailleri Okursun ve En Çok da Hep Aynı Şarkıyı Dinlersin...
Ağlamaktan Gözlerin Şişse de, Artık Yüreğin Dayanmasa da İnadına Düşünmeye Devam Edersin...
O Hep Aynı Yerdedir, Sende Ama Aynı Zamanda da Yoktur...
Aslında İçini Acıtan da Budur, Yüreğindeki Közleri Yeniden Alevlendiren de...
Aslında Aynı Yerdedir Ama Yoktur...
Aranda Kilometrelerce Mesafe Olmasına Rağmen Sen İstediğin İçin Nefes Kadar Yakındır Ama O İstediği İçin de Yıldızlar Kadar Uzak...
Nerde Olduğunu Unutursun Kendini Soyutlar Sadece O'nu ve Yaşattıklarını Düşünürsün...
O Bilmese de Yüreğinin Derinlerinde Hep O'na Kavuşmanın Hayalini Kurarsın Hem de İmkansız Olduğunu Bile Bile...
Hep O'na Sarılırsın Düş'lerinde...
Gözlerinin İçine Bakarsın Taa Ki Kendini Görünceye Kadar...
Hep O'nunla Dans Edersin Her Zaman Dinlediğin ve Sana Sadece O'nu Hatırlatan Şarkıda...
Yaşadığın Yalnızlığa İnat Her Saniye O'nu Düşlersin Sanki Kapıdan Girecekmiş Gibi...
Yüreğinde Sadece O'na Ait Bir Dünya Kurarsın ve Hep O Dünyada Yaşatırsın O'nu...
Ve Dilinde Hep Aynı Cümle...
Şimdi Senden Vazgeçmeli mi  Masal Olup Yola Devam mı Etmeli...?!


Adına İma Edildiği Kaç Satır Yazdım, Kaç Defter Kaç Kalem Tükettim Hatırlamıyorum Bile...
Deli Sanıyorum Bazen Kendimi, Gerçi Zaten Aşk Bir Çeşit Delilik Değil mi?
Nasıl Bir Bilmeceydi Bu Ben Hiç Çözemedim...
Ne Garip Değil mi Onu Hala Seviyor Olmam?
Bende İnanamıyorum!
İnsan Bu Kadar Hayal Kırıklığına Rağmen Hala Birini Sever mi?
Seviyormuş!
Kelimeler Tükeniyormuş!
Hatta Acı'dan Artık Nefesi Kesiliyormuşta Sevdiğini Bile Söyleyemiyormuş!
Gururun Artık Sanki Kanata Kanata Aşk'ını "Yazıklar Olsun Sana" Diyormuş, Diyormuş ta Yine de Seviyormuşsun!

Kırılıyorum Dökülüyorum Parça Parça Oluyorum Ama Hala Kendime Bile İtiraf Edemediğim Bir Bekleyiştir ki Sorma Gitsin...
Keşke Diyorum Bazen Keşke Alkol Tedavisi, Uyuşturucu Tedavisi Gibi Bir Yer Olsa Ondan Kurtulmak İçin...
Bir Tedavin Olsa Keşke!
Ve Ne Garip ki Onu Yazarken Bile Son Cümleyi Bulamıyor Kalemim...
Ne Bitti Diyebiliyor Ne Terkedip Gittim Seni, Ne de Kavuşabilmeyi Yazabiliyor...
Ve Zaten Acıdan Tutulan Dilime Artık Sadece Susmak Düşüyor...!

Duygularım Herşeyimdi Benim...


Hiç Olmadı ki Anlayanım Benim ve Hiç Olmadı Gözyaşlarımı Silen...
Aydınlıkları Hiç Yaşamadım ki...
Nedenlere Niçinlere Takıldım Hep, Hiç Olmadı Elimi Tutan...
Ve Hiç Kimse Kaldırmadı Düştüğüm Yerlerden...
Hep Hasret Kaldım Sevgiye Sevmelere...
Hiç Yaşamadım ki Düşlediğimce Sevgiyi Ben...
Üşüdüm Hep Onsuzluklarda...
Çünkü Hiç Olmadı Onun Gibi Sevdiğim...
Hep Uzaklara Kaçtım Ben Hep Bilinmezliklere, Hep İçimde Yangınlar Misali Yaşadım Sevgimi...
Hiç Kimse Duymadı Sessiz Çığlıklarımı Büyük Yıkılışlarımı Benim...
Gülümsediğim İçten Anlarım Yok...
Çocukluğumda Bir Oyuncağım Bile Olmadı Benim...
Ellerim Hep Toprak Kokardı Küçükken...
Duygularım Herşeyim di Benim...
Bir de O'nu Ekledim Bunlara...
Başka Hiçbir Şeyim Olmadı Benim, Bir de O'na Dair Şiirlerim...


O'nda Özlediğim Bir Şey Var!
O Yüzden Tam Olarak Kopamayışım...
İçimde Derinlerde O'na Ait Olan Bir Yer Var...
Kalbimin Haritasında Sınırlarını Çizdiğim Şehrim Gibi...
O'nda Hasretini Duyduğum Bir Şey Var...
Neresinden Anlatsam Olmuyor Tarifi Mümkün Değil...
İsmini Koyamadığım Ama Sevdiğim Bir Şeyler Var...
Öyle Olmadık Zamanlarda Geliyor ki Aklıma Ruh'um Karışıyor.
O'nda Bana Ait Bir Şey Var...

23 Ekim 2012 Salı

Acılarımı da Sevdim İçinde "Sevdam" Vardı...

Hasret Geceleri Daha Çok İner Yüreğe, Karanlığa Yıkar Gözlerini, Bu Yüzden Görünmez Gözyaşının İzleri...
Faili Meçhul Cinayet Misali Öldürür Söylemek İsteyip de Söyleyemediğin Bütün Sözleri...
Gecenin Altında Sen Üstünde Ne Olduğu Belirsiz Bir Sessizlik...
Şehrin Işıklarına Baksan da Yüreğin Karanlık, İçinde Tarifsiz Bir Kimsesizlik...
Sevgi Mavi, Hasret Asi, Terk Ediliş Bir Sessiz Ölüm, Kurduğun Hayalleri Yıkar Bu Zulüm...
Uyusan Kabuslar Vurur Düşleri Uyumasan Yar'inin Gidişleri...
Hasret Geceleri İner Yüreğe, Hüzün Bu Yüzden Sever Geceyi...
Kirpiklerin Sayfadır Gözyaşların Mısra, Lakin Yazamazsın...
Yazabilsen Yazdıkların Sığmaz Bir Asra...
Sevgi Mavi, Hasret Asi, Terk Ediliş Bir Sessiz Ölüm!
Kaybolan Bir Çığlık Misali Duyulmaz Acılarının Sesi...!


Son Zamanlarda Ya Korkularım Büyüyor Ya da Ruh'um Karar Veremiyorum...
Yaşın Kemali Dedikleri Bu Olsa Gerek...
Sanki Biraz Daha Durağan Kararlar Alıyorum, Hatta Kararlar Bile Almıyorum...
Alışmaya Çalıştığım Bu Sükunet Dinecek Endişesiyle Neredeyse Nefes Alırken Dahi Korkuyorum... 
Mutlu muyum?
Acılarım Su Yüzüne Çıkmadığı Sürece Çokta Umursamıyorum Doğrusu...
Gelip Geçiyor Zaman, Öylesine Hızlı Öylesine Aceleci ki! Tanıyamıyorum Aynadaki Görüntüyü...
Bir Acılarıma Dokunmuyor Bir Onlara İlişmiyor Zaman...
Yüreğim Hep Aynı Şiddetle Ağrıyor, Ne Bir Eksik Ne Bir Fazla...
Alışıyor İnsan Acılara Tutunarak Yaşamaya, Sıradan Olmasa da Süregelen Oluyor...
Kolay Değil Unutmak, Unutulmak Kolay Olsa da Kolay Değil Unutmak...
Hayat Dediğin Kavram Acılarının İçine Serpiştirilmiş Mutluluklarla Boy Gösteriyorsa İnsanın İnan Bana Kolay Değil Ne Dile Ne de Yüreğe...
Seviyorum Demek Ne Büyük Cesaretmiş!
Birini Hayatının Vazgeçilmezi İlan Etmek, Sorgulamadan Yargılamadan Onu O Olduğu İçin Bir Parçan Olarak Kabullenmek Ne Kadar da Zormuş...
Hayli Oldu Öğreneli, İnsanlar Ucuzlaştırıyorlar Dillerinde Bu Kutsal Kelimeyi...
Her Yerde Sahte Sevgi Nidaları Haykırışlarda, İsyanlarda Yitiyor Değeri...
Mühürleniyor Bir Süre Sonra Diller Kin'e Dönüşüyor Adı Yüreklere Sığmayan Cümlelerin...
Unutulur Belki Zamanla, Hak Etmeyen Çıkarılır Atılır Hayattan...
Peki En Güzel Halini Yakıştırdığın Sevgi?
Bitmemeli Eksilmemeli ki Adına Yakışsın...
Ben Acılarımı da Sevdim İçinde "Sevdam" Vardı...
Belki Ondan Dokunmuyor Ağrılarıma Zaman...

Yüreğine Bir Dokundu mu Rüzgarı Sevdanın...

Her Yürek Bir Dünyadır Kendi İçinde...
Her Umut Bir Hayat ve Hayatın Vazgeçilmezi İse İnsan...
Her İnsanın Yüreğinde Nice Hayatlar Can Bulur Zaman İçinde...
Her Nerede Yaşanıyorsa Bir Hayat ve Her Yaşanan Hayatın Damarlarında ki Kanla Soluduğu Nefesle Vücut Buluyorsa Sahibinde...
Elbet Her Yaşamın Kocaman Bir Yüreği Vardır ki, Vardır Yine Yüreğince Umutları...
İşte Kaçınılmayan Tek Yazgı; Gelir Mutlak Bulur Sevda Bir Yerlerde Seni...
Umudun Var Olduğu Her Yerde Ansızın Yeşeriverir Sevda...
Ve Düşünce Yüreklere Bin İnatla ve Bin Umutla Kucak Açar Gökyüzü...
Yarınlara Bir Başka Sarılır İnsan, Hayata Bir Başka Tutunur İşte Daha Önce Hiç Olmadığı Kadar...
Gözlerinde Baharın Şen Türküleri Bestelenir Her Bakışında...
Her Sevda da; Yeniden Doğar İçindeki Dünden Hazır Çocuk...
Her Defasında Yeniden Doğar Belki Daha Öncesinde Binlerce Kez Öldürdüğü Umutları...
Ansızın Gelen Bir Rüzgar Gibidir Sevda; Umulmadık Bir An'da Yüzüne Vuran, Ardından Dokunup Dudaklarına, Sonra Bir Nehir Misali Durmaksızın Gönlüne Akan...
Yüreğine Bir Dokundu mu Rüzgarı Sevdanın 
Karşı Koyulmaz Bir Arzuyla Koşmak İstersin Yarınlara Doğru Hiç Durmadan...
Ateşi Düştü mü Yüreğine Bir Yarin Yapamazsın, Karşı Koyamazsın Fırtınalarına, Önünde Duramazsın Bu Selin...
Kim Bilir Neleri Götürür Zavallı Yüreğinden Bu Gidiş, Tıpkı Daha Önce Nice Gidişlerin Ardından Kaybettiklerin Gibi...
Kim Bilir Her Gidişin Ardından El Sallarken Yarın Onu Nelerin Beklediğini...


Ben Bilirim İşte! 
Ben Bir Gidişin Nelere Gebe Olduğunu İyi Bilirim...
Ben Elinde Kalanların Sana Verdiği Sancıyı İyi Bilirim İşte...
Uykuların Haram Olur Sabahı Bulmayan Gecelerde...
Ve Her Kuytuda Bir Şeyleri Daha Alır Götürür Hayat Senden...
Saklamak İsterken Delice Yüreğinde ki Sevdayı Bu Uğurda Neler Eksilirdi Yüreğinden Her Defasında...
Zaten Böyle Değil midir Bütün Gidişler?
Her Son Yeni Bir Başlangıca Gebe Değil midir?
Her Ne Yaşanırsa Yaşansın Acıların Arasında Küllerinden Doğar İnsan Yeniden Ansızın Yüreğine Vuran Bir Rüzgarla...


Asi Bir Rüzgarım Artık Ben Ne Yöne Gittiğim Bilinmez...
Nerelerde Bulurum Kim Bilir Kendimi...
Hangi Sevdaların Yanında...
Ansızın Gelen Rüzgarlar Savurur Bendekileri Taa Uzaklara...

Bu Yüzden Konuşamıyorum!

Sessizlik İçinde Kaldım Hep...
Söylemek İstediğim Kelimeleri Kalbime Gömdüm...
Belki Bir Gün Hani Olur Ya Belki Bir Gün Kalbime Ağır Gelir Kelimeler İçimden Atmak İsterim, İşte O Zaman Söylerim Diye!
Kimse Yardım Etmedi Bana, Sessizlik İçinden Çıkamadım Bir Türlü...
Hep Sessiz Kaldım, Konuşamadım..
Dilim Varmadı Söylemek İstediklerimi Söylemeye...
Sustum!
Kimi Zaman Ağladım, Kimi Zaman Bekledim, Kimi Zaman da İçimi Döktüm Kağıda Kaleme...
Beni Tek Anlayan Onlardı Çünkü...
Konuşsam Susturur Diye Korkuyorum...

Ağlasam Arkamdan Güler Diye Susuyorum...
Sussam İşte O Zaman Hiçbir Şey Yapmıyor Diye Bende Susuyorum!
Belki Kendime Kötülük Yapıyorum, İnanın Hiçbir Şey Bilmiyorum...
Beynim! Kalbim! Aklım! Hepsi Ondayken Hiçbir Şey Düşünemiyorum...
Ruhumda Sadece O Diyor...

Bazen Alev Olup Yakıp Geçiyor Üzerimden Beni Hiç Bilmediğim Yangınlara Sürüklüyor...
Bazen Yağmur Olup Yağıyor Sel Olup Taşıyor Yüreğimden...
Fırtına Oluyor Bazen Bir O Yana Bir Bu Yana Çarpıyor...
Elimde Değil Durduramıyorum!
Kalbim Ona Doğru Yürüyor...

Sessizim Bu Yüzden İşte, Konuşamıyorum!

22 Ekim 2012 Pazartesi

Ve İflah Olmaz Bir Ben...!

Yazmaya Gücü Yok Parmaklarımın; Ki Zaten Mutsuz ve Yorgun Cümleler Kendini Dinliyor Boş Siyah Bir Sayfada...
Yazılacak Bir Şeyde Kalmadı...

Bahanesi Bu Yazı Yaz/ama/dıklarımın...
Yazmak Manasını Yitirmiş...
Gücü Yok Parmaklarımın...
Sadece Mutsuz ve Yorgunum...
Yüreğimin Attığı Sessiz Çığlıkları Dinliyorum...!
Şimdi Dönülmez Bir Gidiş...

Gidilmez Bir Kalış...
Kapanmaz Bir Yara...
Bitmez Bir Ceza...
Tüketilmiş Bir Umut...
Savruk Bir Hayat...
Ve Artık İflah Olmaz Bir Ben Var...!

21 Ekim 2012 Pazar

Yan Yana Dizilemiyorlar, Sustu Kelimeler...!!!

Anlatmak Ne Mümkün Çaresizliği Görmenin Yanında Aciz Kalıyorsa Dizelerim..
İnsan Ömrü Bir Kitap Misali Değil midir?
Kimininki Bir Satırlık, Kimininki Bin Sayfalıktır, Tek Ortak Noktaları Bir Gün Biteceğidir...
Benim Acılarım Sayfa, Göz Yaşlarımsa Mürekkep Oldu...
Anlattılar Birer Birer, Ama Konu Hep Aynıydı...
Hayat Akışım Bir Çizgiydi, Çizginin Adı İse "Hüzün"...!
Senaryo Baştan Belliydi, Acılar Benim Kaderimdi...
Mutluluğu Yakalamaya Uğraşırken, Tebessüm Etmek Bile Yasakmış...
Bilinmez Acılar Var Yüreğimin Derinliklerinde...
Yaşamak Zor Ölümü Bekleyen Bedende...
Sürüp Giden Acıların Sürüklediği Bir Tahta Parçasıyım Adeta, Bir Sağa Çarpıyorum Bir Sola...
Her Çarpış Başka Acılar Doğuruyor Yüreğimin Derinliklerinde...
Yaşamaya Çalışıyorum Ölümün Eşiğinde...
Gülmek mi? O da Ne Acaba?
Ne Bileyim, Ben Artık Yok Saydığım Hayatta Yaşıyorum...
Yaşamıyorum Aslında Ölümü Bekliyorum...
Ben Zaten Ölmek İçin Yaşıyorum...
Ellerim Üşüyor Yine, Ve Soğuk Giderek Sardı Yüreğimi İçten İçe...
Sabahın Ayazında ve Gecenin Puslu Gizeminde Yalnız Hissediyor Bu Beden Kendini...
Yalnızlığımla Paylaşıyorum Dertlerimi...
Hüznüm Sonbahar Sanki...
Gözyaşlarım Gözümden Kopar Kuru Yaprak Misali Rüzgarın Etkisiyle Savrulur Dört Bir Yana Düşer Yolda Yürüyen İnsanların Ayakları Altına...
Hüznüm Kış Sanki, Dondurur Hislerimi...
Kar Gibidir Mutluluklar Uzaktan Çok Güzeller, Elimle Tutarım Hemen Erirler...
Hüznüm İlkbahar Sanki, Ağaçta Açan Çiçekler Gibi, Her Gün Renk Renk Hüzün Açar Bende, Toplamaya Kıyamam Acı Çeksem Bile...
Hüznüm Yaz Sanki, Güneş Gibi Kavurur İçimi, Gölge Bir Yer Bulamam, Yanarım Orman Misali...
Bir Kırık Aynaya Düştü Hayalim Şimdi...
Kapatıyorum Gözlerimi, Sonu Gelmeyen Bir Yoldayım...
Bir Sessizlik Büyüyor İçimde Şimdi, Her Yerde Haykıran Bir Sessizlik Var..
Yürüdüğüm Bütün Sokaklar Hep Çıkmaz Yerlere Götürüyor Beni...
Hafif Adımlarla Sisli Geçitlerden Geçerek Yine Bir Çıkmaza Yürüdüğümü Hissediyorum Ama Hep O Bilinmedik Yerde Duruyorum...
Yüreğim Güz Yapraklarıyla Salınarak Yere Düşecekleri An'ın Düş Kırıklığını Yaşıyor...
Koyu Bir Yalnızlığın Ortasında, Zorlu Duraklardayım Şimdi...
Umutlarım Bile İçimi Acıtırken Nereye Sığdırabilirim ki Bu Yüreğimi?
Çareyi Sonsuz Karanlığımda Susmakta Buluyorum ve Ben Suskunum, Üşüyorum....
Hava Çok Soğuk, Yüreğimi Üşütüyor...
Ne Yeni Doğacak Olan Gün Umurumda, Ne Vaat Ettikleri...
Artık Ne Sevinçlerin Ne Hayallerin Bir Önemi Var?
Zaten Onları Gerçekleştirebilecek Ne Gücüm Ne Zamanım Var...
Ne Güneş Dost Bana, Ne Rüzgar, Ne de Yağmur...
Yine Her Zamankinden Farksız Bir Gece...
Uzaklarda Ölüm, Yakınlarda Yine Ölüm...
Bir Yerlerde Unutulanlar, Bir Yerlerde İse Unutanlar, Uçurumun Kenarında Düşmek İçin Hazırlananlar...
Uçurumun Sonunda Ölüm Çığlığı!
Arkada Sonsuz Gözyaşları, Uzun Bir Sessizlik, ve Bitmeyen Yalnızlık!
Sabretmek Nereye Kadar, Gözyaşları Nereye Kadar?
Umutlarım da Tükenmek Üzere...
Yaşam Derin Çizgiler Bıraktı Yüzümde, Kapanmayan Yaralar Bıraktı Yüreğimde...
Sorsan ki Bana Saçlarındaki Aklar,Yüzündeki İzler Neden? Kader Derim Hepsine Birden...
Sorsan ki Bana Neden Gözlerin Yosun Tutmuşlar Her Gün ve Her Gece Ağlamaktan Derim...
Şimdilerde İse Kalbim Ağlıyor, Derin ve Sessizce...
Ellerim Buz, Dillerim Sus, Gözlerim Yaş, Gülen Gözlerin Ardında Saklı Kalmış Bir Gözyaşıyım...
Kırgınlıkların Arasında Unutulmuş Bir Hayalim...
Aynada Asılı Kalmış Bir Tebessümüm...
Dilde Mühürlenmiş Bir Suskunluğum...
Sesime Uçurum Çığlıklarım...
Kendime Lal, Dilim Duyulmuyorum...
Yazamıyor Artık Kalemim, Dizelere Dönüşemiyor Kalbimin Yalnız Heceleri Ayrı Düşmüşler Sanki, Ya da Sıkışıp Kalmışlar Gönül Dağımda...
Tükendi Kelimeler...
Aynı Kat Etmek Zorunda Olduğum Şu Uzun Yol Gibi, Ulaşamıyor ki Karşıda Yükselen Kurak Dağlara, Yaklaşıyor Fakat Kavuşamıyor Israrla...
Sevgi Kelimeleri Süslemiyor Artık Gönül Sayfamı...
Artık Dönüşmüyor Kelimeler Birer Şiire...
Artık Anlatamaz Oldular Sevgimi...
Yan Yana Dizilemiyorlar, Sustu Kelimeler...!!!


Şimdi Gözlerimi Kapamak ve Hiç Açmamak İstiyorum Sonsuza Dek!
Yalnızlığın Çığlıkları Susun Artık!
Bir de Sen Yalnızlık, Üstüme Gelme!
Zaten Harabeyim Geçmişin Sancılarıyla, Birde Sen Vurup Öldürmeee...!!!

20 Ekim 2012 Cumartesi

Tüm Suçlusu Benim Bu Yalnızlığın...!

Onu Görmezden mi Gelmeliyim, Yoksa Aklımda Ondan Başka Bir Şey Olamadığını Kabul Edip Aklımdakileri Yazmaya Devam mı Etmeliyim?
Yazmak Hasta mı Eder Beni Yoksa Artık Kurtulur muyum Ondan Bilmiyorum...
Yüreğimden Beynime Doğru Kelimeler, Cümleler Sanki Hücüma Geçmiş Beni Yoruyorlar...
Yazsam Diyorum Yazsam ve İçimde Bir Zehir Irmağına Dönüşmüş Kelimeleri Yüreğimden Dışarıya Akıtsam...!
Herkes Kendi Duyguları İçinde Kendi Zorunluluklarını Yaşıyor İşte... 
Hep Özlediğim, Beklediğim Aşk'ın Böyle Aniden Kapımı Çalıvereceğini, İzin Almadan Yüreğimde Bir Köşeye Yerleşeceğini Hiç Düşünmemiştim...
Bu Kadar Yıldan Sonra Uzun Zaman Olmuştu, Sevecek Yürek Arıyor, Arıyor Ama Bulamıyordum...
Ve En Sonunda Yorulup Çekilmiştim Sessizliğime...
Uzun ve Sessiz Bir Yalnızlık Ertesiydi Gelişi...
Donup Kalmıştım ve Sonra Yavaş Yavaş Yüreğime İnmişti Yüzündeki Masumiyeti...
Gözlerim...
Tek Bir Tatlı Anısı Olmayan Yaşantımda, Sadece, Bebek Denilecek Yaşta Parlak Gülümsemelere Sahip Olmuştu Gözlerim...
Sonrası Bir Kara Perde Zaten!
Sadece Yüzümdeydi Gülümsemelerim ve İnanırdı Herkes Mutluluk Naralarına, Nidalarıma...

Kalemimden Aşk, Sevgi, Tutku Damlıyor Görünüyordu Belki Ama Kimse Aslında Kan Damladığını Farketmiyordu...
Yazdığım Her Kelimeye Can Verebilmek İçin, Yazabilmek İçin Önce Yüreğimde Sürekli Kanayan Yaraya Batırıyordum Kalemimi ve Öyle Yazıyordum Her Harfi, Her Kelimeyi, Her Cümleyi Ama Farkediyordum ki O Yaraya Her Kalem Batırışımda Yaramı Daha Fazla Kanatıp, Daha Fazla Derinleştiriyorum...
Neye Faydası Vardı Yazılan Kelimelerin ve Harflerin Bana Daha Fazla Acı Çektirmekten, Yaramın Kabuğunu Kaldırıp Kan Kaybından Ölüme Yaklaştırmasından Başka?
O Sevgiliyi mi Bana Getirecekti? Hayır!
Beni Sevmesini mi Sağlayacaktı? Hayır!
Acılarım mı Dinecekti? Hayır!


Yaşı Küçük ve Yeni Yetme Birisi Değilim, Orta Yaşı Çoktan Geçmişim...
Yazılıp Çizilenler Öyle Yeni Yetme Bir Genç Kızın Kaleminden Çıkan, Yarın Başkasını Görüp Aşık Olduğunda Değişecek Cinsten Yazılar Değildi...
Yazdığım Her Cümlenin Arkasında Kapı Gibi Durabilecek Bir Yüreğe ve Sevgiye Sahibim Elhamdülillah...
Bu Sevgi İçimde Bu Can Bu Bedende Durdukca Benle Kalacak Benle Yaşayacak...
Tüm Suçlusu Benim Şimdi Bu Yalnızlığın...
Evet, Ben Hatalıyım...
Evet, Günahkar Benim, Tüm Günahlar Benim...
Tek Suçlu Benim...
Evet Benim...
Sen; Günahsız!
Beni Attığın Yalnızlığın Günahı Kimin?
Hayatımda İlk Defa Bir İnsanın Sesine Muhtaçken, Bırakılmışlığımın Günahı Kimin?
Seviliyor Olduğunu Sanıp Kendini Bir Anda Sevgisizliğin Ellerinde Ölüm Kalım Savaşı Veren Yüreğimin Vebali Kimin?
Günahı Kimin Şimdi Bu Kimsesizliğimin?
Benim Hepsinin Suçlusu Değil mi?
Tüm Günah Benim...
Benim!
Çünkü Sevdim...
Sevseydi, Anlardı, Anladığını Anlardım...
Sevseydi, Haykırışlarımı Duyardı, Duyduğunu Duyumsardım...
Sevseydi Bırakmazdı, Tutardım Ellerinden, Gitmez, Döner ve Ona Sarılırdım Yeniden...
Dahası, Silemezdi, Unutmazdı Böyle Kolayca...

Ve Şimdi Ben Beddua Etmeyeceğim Senin İçin, Kimseye Etmediğim Gibi...
Halen Du'alarımdasın...
Evet, Du'alarımdasın, Gülümsemelisin Ama Önce Gözyaşlarımın Hesabını Ödemelisin,
Ya da Boş Ver, Günahların Benim Nasıl Olsa, Onu da Ben Öderim Senin Adına!
Ki Alacağım Var Hayattan Yığınla...
Hesabın Bitti!
Hesap Bitti! Üstü Kalsın Hayat!
Sakın Ola Onun Gülümsemelerine Dokunma!
Bir Yaprak Düştü Bu Sonbahar Ayında...
Ne Dal Unutabildi Gideni Ne Yaprak Unuttu Terk Ettiğini...
Ne Aşk Bitti O Gidince Ne Umut Tükendi Geri Dönmeyince...
Sen Sakın Üzülme Ben Gidince, Nasılsa  Unutursun Sen Beni Ben Senden Gidince!
Ama Emin Ol Anlarsın Bir Gün Sende Benim Gibi Sevince...!

Birisi Var Uzaklarda; Aşk'ı Bulmuş, Sonra Yitirmiş...
Son Durakta Dönmeyen Bir Yolcu Bekleyen...
Susamış Bahar Çiçeklerini Özlemiş...
Bir Hüznün İçinde, Hüzün Onun İçinde...
Gözbebeklerindeki Aydınlık Şimdi Çok Uzak...!!!
Birisi Var Uzaklarda; Aşk'ı Bulmuş, Sonra Yitirmiş...
Kuytularda Bitmeyen Bir Sevgi Düşleyen...
Hayırsız Yıllara Islak Umutlar Sermiş...
Bir Gecenin İçinde, Gece Onun İçinde...
Bir Boşluğun İçinde, Boşluk Onun İçinde...!!!
Susmak Hapsetmektir Aşamadığın Çaresizliği; Bazen Geleceği Beklemektir...
Hatıralar Uğruna Sineye Çekmek, Yüreğinin Hatırına, Aşk Adına Çiğnemektir Gururunu...!!!
Susmak Ölmektir Yaşamak Adına Hayatı; Bazen Kaçıp Gitmektir...
Hayatla Kaderi Birleştirmek, Teslim Olup Kaybetmektir...!!!

Çok Uzattım Sanırım Affımı Rica Ediyorum...
Sözün Özü Yazımın İçinde Zaten Fazla Söze Gerek Yok!

Bilmiyorsun!

Oturdum Klavyenin Başına Yine...
Biraz Sen Varsın İçinde Yazacağım Mısraların Biraz Ben, Bir de Bana Eşlik Eden Kasvetli Gece Karanlığı...
Bazen Yaşarıyor Gözlerim, Sigara Dumanıdır Diyerek Avutuyorum Kendimi...
Kendimi Kandırıyorum Ama Gözyaşlarım Şuursuzca Dökülüyor Klavyenin Üzerine...
Her Harfte Bin Parçaya Bölüyorum İçimdeki Sancıyı...
Senden Sonra Hüzün Sarısı Yaprakları Gönlümün, Yüreğimdeki Yangınlar Susmak Bilmiyor...

Sadece Sensizlikten İbaret Değil Yaşam, Birde Oynanan Roller Var!
Unut Dürtüsü, Nefret Duygusu...!
Nasıl Bir Savaş İçerisinde Olduğumdan Bihabersin Sen...
Sadece Gecelere Esir Olmak Yok, Takındığım Maskeler Var Birde!
Yüreğimde Sancılarınla Boğuşurken Kocaman Bir Gülümsemeyi Çakmak Var!
Yüzüme Balyozlarla Düşmesin Diye İğnelerle Tutturmak Var!
Gözyaşlarımı Saklamak İçin Gözlerimi Kaçırmak Var!
Gözlerimdeki Hüznü Kimseler Görmesin Diye Kimsenin Gözlerine Bakamamak Var!
Kimse Görmesin Diye Çaresizliğimi Kendimi Hırçınlığa Vurmak Var!
Özlemin Saç Diplerimden Acımasızca Çekiştirirken Unuttum Demek Var!
Her Bir Zerrem Sayıklarken İsmini ve Her Yol Sana Çıkarken Yolumu Değiştirmek Var!
Nasıl Bir Yük Var Omuzlarımda Bilmiyorsun!
Senle Tıka Basa Doluyken Kalbim, Kalbime Başkasını Almak Var!
Hissetmediğim Bir Şeyi Karşımdakine Anlatmak Var!
Sevmediğim Halde Seviyorum, Özlemediğim Halde Özlüyorum, Aklım Fikrim Sadece Sendeyken Seni Düşünüyorum Demek Var Bir Yabancıya!
Nasıl Bir Acıya Katlandığım Hakkında Hiçbir Şey Bilmiyorsun!
Sensizlikten Donarken Isınmak İçin Ona Sokulmak, Taşa Dokunmaktan Farksızken Ellerini Tutmak, Yüzüme Mutlu Olduğuma Dair Bir İfade Koymak Var!
Dünyayı Kucaklarcasına Sana Sarılmak Varken Onun Kollarında Boğulmaya Katlanmak Var!
Paslanmış Bir Demir Tadında Gelirken Bana Dudakları Buna Katlanmak Var!
Tenimin Her Santimi Seni İsterken Susmak Var!
Bütün Hayallerimi Sana Ekmişken Hayallerimi Başkasında Biçmek Var!
Bunca Yalan Arasında Doğru Kalmak Var!
Bir de Söylenen Bu Kadar Yalana Kendini İnandırmak Var!
Var da Var...!!!!!!!!!

19 Ekim 2012 Cuma

Zor da Olsa Karanlığına Alışacağım...!!!


Gözyaşlarımın Tuzlu Tadı Var Dudaklarımda, Dudaklarının Yerine...
Eylül Hüznü mü Çöktü Yüreğimize Yar Neden Bir Buzdağına Döndü Yüreğin?
Ulaşamıyorum, Tutamıyorum, Üşüyorumm!
Ben En Bitkin Halimde Bile Seni Yudumlarken; Senin Bu Umursamazlığın Acıtıyor Canımı...
Fazla Bir Şey Değildi İstediğim...
Belki Bir Ateş Böceğinin, Belki Bir Sokak Lambasının Işığı Kadar Bir Aydınlık İstemiştim Yüreğime Zamanı Gelince Söneceğini Bile Bile...!

Sana Giden Kelimeler Arıyorum Şimdi, Yüreğimin En Kuytusunda Sakladığım Kelimeler...
Hiç Bu Kadar Zor Olmamıştı Susuşlarına Katlanmak, Hiç Bu Kadar Acıtmamıştı Dilsiz Kelimelerin...
Hep Başka Yöne Bakıyordu Çözmek İçin Aradığım Gözbebeklerin...
Çözemediğim, Açamadığım, Arıtamadığım Cümleler Kaldı Ellerimde...
Eğer Gözlerinden Gönlüne Giden Yollardaki Barikatları Aşabilseydim, Alabilecektim Ordaki "Sabır Taşını" ve Başımı Vuracağım Bir Taş Bulmuş Olmanın Hazzıyla Geri Dönecektim.....
Ulaşabilseydim Gönlünün Irmaklarına Orda Yıkanacaktım...
Güneşi Bilirsin Hep Aynı Yerden Doğar, Bazen Ilık, Bazen Sıcak, Bazen de Yakar...
Kimi Gün Bulutlar Saklasa da, Bilirsin ki Ardında Bir Gerçek Var...
İşte; Sende Benim Gözlerimde Öyle Doğmuştun
Bazen Islak, Bazen Kederli, Bazen de Işıl Işıldın...
Bir An Gözlerimi Kapatsam da, Bilirdim ki Ardında Sen Vardın....

Ben İmkansız Aşk'lar İçin Yaradılmısım, Ne Kavuşmayı Bilirim Ne Unutmayı...!
Ben Avuç Avuç Sevgi Topladım Yürüdüğün Yollardan, Görmedin Sana Titreyen Dalı,Üzerine Basıp Geçtin...
Sen Mahrem Düşlerimi Çaldın Benim...
Dar Günlere Saklanmış Umutlarımı, El Gün İçin Biriktirilmiş Tebessümlerimi Çaldın...
Zaten Yaralıydı Yüreğimde Bir de Sen Bir Demet Hüzün Bıraktın Bende...
Ben Seni Gerekçesiz ve Neticesiz Sevdim Ama Sen Üşüttün Beni Ateşlerde, Yağmurlarda Yaktın...!

Sen Beni Severken, Ben Yalnızlığıma Mahkumdum...
Ben Sana Aşıkken, Sen Çaresizliğine Tutundun...

Nihayet İntihar Etti Yüreğim, İsyan Etti Senin Sevgine...
Tek Sebep Senmişsin!
Vicdan Azabı Duymasın, Gerek Yok Sakın Üzülmesin Dedi...
Kurtulmak İçin Uğraşıyordu Zaten İşte Kurtuldu Dedi!
Giderken Yanında Götürmek İstemedi...
Daha Güzellerine Layık Ben O'na Yakışamamışım Dedi...!!!


Yine Senin İçin Şiir Doldu Gözlerim, Birazdan Hıçkırarak Ağlayacağım...!
Madem ki Söndürdün Tüm Lambaları O Zaman Bir Daha Hiç Yakma!

Zor da Olsa Karanlığına Alışacağım...!!!

18 Ekim 2012 Perşembe

Ben Sana Ömür Ötesi Aşığım...



Yokluğun Birikiyor Gecelerimin En Karanlık Tenhalarına...
Her Hücremde Bu Kadar Varken Bu Kadar Yok Olmayı Nasıl Beceriyorsun?
Nasıl Beceriyorsun Gecelerime Yokluğunu Zehrederek Kalbimde Var Olmayı?
Gel Artık Sensizlik Sınamasın Sabrımı!
Razıyım Gecelerimi Işıtacak Ay Işığım Olmana...
Güneş Kadar Değil Sönük Bir Yıldız Kadar da Olsa Aydınlatmana Razıyım Kör Karanlık Gecelerimi...
Gel Sevgili!
Umutsuz Düşlerime Umut Kat...
Cennetten Yüreğime Getirdiğin Gülü Yokluğunla Cehennem Külüne Çevirme!
Bu Yokluk Sıtmasından Kurtar Beni!
Gel Işığım, Gel Yüreğim N'olur Gel!
Ben Sana Ömür Ötesi Aşığım Gel...!
Yalnızlık Duvarımda Sarmaşık Ol, Sözlerinle Gel Hecelerime...
Bazen Bir Düş Bazen Hayal Gibi Gizlerinle Gel Gecelerime...
Hasret Biriktirdiğin Yıllarınla, Özlemime Kocaman Açılan Kollarınla Gel...
Ruh'umuzun Son Deminde Hüznün Giysilerini Üzerimizden Çıkaralım, Özlemlerin Külünü Denizlere Serpelim...
Ruh'undaki Sevgi Şelaleleri Aktıkça, Beni Yüreğinle Sar...
Aralık Bırak Gözlerini Sevgili, Bırak ki Yüreğime Şiirler Dolsun, Şarkılar Dolsun...
Aralık Bırak ki Gözlerini Sığınsın Düşlerim Sana...
Geceler Boyu Büyüttüğüm Özlemlerim Sığınsın Sana...
Gözbebeklerindeki Şefkat iİe Sarıl Bakışlarıma...
Kapama Gözlerini Sevgili, Aralık Bırak ki Bakışlarından Sevda Sızsın Gözlerime, Aydınlansın Gözbebeklerim...
Sokul Yangınıma Sevgili, Ruh'umdaki Sevinçlerin Çılgın Saatleriyle Seninle Bir Ömrü Karşılayalım, Sıra Sıra Dağlardan Aşk'ın Çiçeklerini Toplayalım...
Yerleş Göğsüme Sevgili, Suskun Saatlerimiz Sona Ersin, Yokluğunun Hasreti Bitsin...
Sokul Yangınıma Sevgili, Közü Sönmeyen Aşk'larla Yeni Baharları Karşılayalım...

Hadi Gel Seni Bekliyorum...!

Rüyalarımda Ellerinle Saçıma Dokundun ; Ellerin "Aşk" Dedi...
Hayallerimde Yanımda Yürüdün; Rüzgarın "Aşk" Dedi...
Duygularımda Bana Seslendin; Sesin "Aşk" Dedi...
Hülyalarımda Yanağımı Öptün; Dudaklarındaki Alev "Aşk" Dedi...
Rüyalarım Oldun, Her Gece Seni Gördüm...
Gözlerim Oldun, Her Baktığım Sendin, Her Yerde Sen Vardın...

Ruh'um Ruh'unda Kenetlendi Yüreğim Yüreğine Kilitlendi...
Yollarım Oldun, Hep Sana Ulaşmak İçin Yürüdüm...
Sesim Oldun, Senin Adının Geçmediği Cümleleri Yasak Ettin, Suskun Ettin...
Kulaklarım Oldun, Sadece Seni ve Senle İlgili Kelimeleri Duydum...
Ve Sonunda Adını "Aşk" Koydum Senin!
Şimdi Sana Sesleniyorum "Aşk" Seni Çağırıyorum Neden Gelmiyorsun?
Artık Öğrendim Adını...
Sen Gerçek Aşk'sın Biliyorum...
Hadi Gel Seni Bekliyorum...!

Neydi Beklenen, Kimdi Gelmeyen?


Herkes Birşey Bekler, Ne Olduğunu Bilmediği Ya da Nereden Geleceğini Görmediği, Ama Gördüğünde Tanıyacağı ve Bileceği Bir Şey...
Aranan Belki Çok Uzaklardadır Belki de Çok Yakın...
Herkes Bir Mucize Bekler; Küçük, Çok Küçük Bir Mucize...
Yanlış Kapılar Çalınır, Belki Yanlış Sevdalar Yaşanır...
Herkes Bir Şey Arar...
Belki Düş, Belki Hayal Belki de Tamamen Gerçek...
Ben Bekledim...
Zaman Geçerken Aralıksız; Ben Aradım...
Yürüdüğüm Her Yolda, Yaşadığım Her An'da Aradım...
Baktığım, Gördüğüm Tüm Yüzlerde Aradım...
Neydi Beklenen?
Kimdi Gelmeyen?
Birisi Vardı Düş'ümde, Düş mü Gerçek mi Bilemediğim...
Birisi Var Diyorum, Bıraktığı Tüm İşaretlerini Bulduğum, Yaklaştıkça Uzaklaşan; An'mı Zaman'mı Bilemediğim Birisi...
Kimbilir Kaç Kez Tesadüflerle Karşılaştığım, Yanından Öylece Geçip Gittiğim, Hissettiğim Ya da Hissedemediğim Birisi...
Aradığım Ama Belki Beni Beklemeyen Birisi...
Benim Aradığım, Benim Beklediğim Birisi Var Diyorum...
Bir Sonbahar Günü Yerlere Dökülmüş Sarı Yapraklar Üstünden Geçerek, Rüzgar Gibi İçime İşleyerek Kapımı Çalacak Birisi...
Gözleri Hüzün, Sözleri Yağmur, Sesi Şiir, Yüreği Uçurum, Sevdası Derya Birisi...
Aradığım Beklediğim Birisi...!

Bekledim Seni Rüzgarların Islığında, Yaprakların Kavurucu Yalnızlığında, Gelmedin!
Aradım, Aranılmayacak Yerlerde, Baktım Yıllardır Yüzüne Bakılmayan Gizli Hislere, Yoktun!
Yağmur Damlaları İle Öptüm Seni, Ama Asla Seni Unutmadım, Unutturacak Umutlarıma Rağmen...
Gülümsediğini Düşlüyorum Seni Ararken Kendimde...
Ama Biliyorum, Ordasın...
Benim Olduğum Yerde...!

17 Ekim 2012 Çarşamba

Vuslatsız Bir Sevda Vardı Yüreğimde...

Çekip Gitmelerle Dolu Hayat...
Her Seferinde Mutluluğu Yakaladığını Düşünürsün Ama Sonra Herşey Yine Aynı...
Ve Artık Ben Gitmeliyim Dersin Emin Olamasan da, Kararsız Kalsan da...
Üç Yanlışın Bir Doğruyu Götürmesi Gibi, Belki de Sen de Gitmem En Doğrusu Dersin...


Bir Gün Daha Yaşandı ve Bitti...
Yeni Bir Güne Tekrar Açmıştım Gözlerimi...
Farkı Yoktu Aylardır Uyandığım Sabahlardan...
Değişen Tek Şey Takvim Yaprağındaki Rakam Oldu...
Yakalandığım Hastalıktan Kurtulmaya Çabalıyorum ve Her Seferinde Daha Derine Batıyorum...
Ben Daldığım Ufuktaki Hayalinle Beraberken Anlayamıyorum Artık Yanımda Konuşulanları...
Bazen Nerde Olduğumu Bile Kavrayamıyorum...

Nasıl Bir İlletse Öyle Sarmıştı Bedenimi Benliğimi...
İşte Böyle Sevgili Dedim Ya Artık Hastayım, Galiba Bu Kez Çok Hastayım...
Nefesim Tıkanıyor Olur Olmadık Zamanlarda...
Biraz da Üşüyorum!
Annem'e Üşüyorum Dedim Yorgan, Battaniye Ne Bulduysa Örttü Üstüme...
O da Anlamadı Beni, Ana Yüreği İşte, Isıtmaya Çalıştı Kendince...
Söyleyemedim ki O'na, "Isıtamıyorsun Anne" Diyemedim ki...


Duyuyormusun Beni?
Anlayabiliyormusun?
Bak Ağlamadan Yazıyorum, Islatmadan Gözbebeklerimi...
Ama İstiyorumki Gözbebeklerine Düşünce Kelimelerim, Yüreğinin En Ücra Köşesindeki Irmaklar Dile Gelsin ve Sana Islak Şiirler Okusunlar Gözbebeklerinden...
Unutmayacağım Seni Hiçbir Zaman, Sen Bende Her Zaman Var Oldun...
Aldığım Nefesim Oldun...
Varmak İstediğim Her Yolun Sonundaki Sen Oldun...
Verdiğim Her Kararda Düşünülen Taraf Oldun...
Ben Sevdayı Yaşayansam Sen Yaşatan Oldun...
Günlerime Doğan İlk Güneş Geceleri Yüzüme Vuran Mehtap Işığı Oldun...
Sen Umudum, Gözbebeğim, Aşk'ım, Sevda'm, Herşeyim, Tek Gerçeğim Oldun...

Senin Düşleyemeyeceğin Kadar Sevdim Seni ve Dünya Döndükçe Bu Gerçek İçimde Yaşayacak...
Artık Tek Bildiğim Mutluluğun Artık Dudaklarımda Acı ve Sahte Bir Tebessüm Olduğu...
Bu Akşam Her Şey Son Bulacak...
Ardından Çektiğim Acılar, Yazdığım Şiirler, Dinlediğim Hüzünlü Şarkılar ve En Önemlisi Aylardır Ardın Sıra Döktüğüm Gözyaşları Bu Akşam Son Kez Akacak Gözlerimden ve Yanaklarım Bu Akşam Son Kez Islanacak...


Bilirim! Sevmek Acı Çekmekti, Yoksa Hiçbir Kül Ateşe Bu Kadar Sadık Olamazdı...
Bilirim! Sevmek Sevgili İçin Acı Çekmekti...
Bilirim! Sevmek Acılara da Alışmaktı Yokluktu, Sevgiliden Uzakta Yaşamı Kabullenme(me)kti...
Bir Sevda Düşlemiştim Hep...
Bitmek Bilmeyen Bir Sevgi...
Tükenmeyen Bir Duygu...
Ölümsüz Bir Aşk...
Yeri ve Mekanı Olmayan Bir Sevda Düşlemiştim Hep...
Bir Sevda Var Şimdi Yüreğimde, Yalnız, Tek Ama Bitmek Bilmeyen Doğru Dürüst Bir Sevda...
Yalanı Olmayan, Sevdiğini Bekleyen, Vuslata Susayan Ama Vuslatı Asla Münkün Olmayan Bir Sevda...

Mezarları Çoğalıyor İçime Gömülenlerin...

Sessizliği Var Odamda Yılların...
Bakışlar Boş, Yaşam Boş...
Buruk Bir Acının Hüznü Var Gözlerimde...
İçimde Bir Acı Var!
Sebebini Bilemediğim, Etrafımdakilere Anlatamadığım, En Yakınımdaki Dostuma Söyleyemediğim Bir Acı...
Yüreğimde Bir Kuş Var Çırpınan, Çırpınındıkça Kanatları Canıma Değen, Değdikçe Canımı Çok Yakan, Yaktıkça Acıtan Bir Kuş...
Yazdıkça Bitiyorum...
Sayfa Sayfa Son'a Düşüyorum...
Zamanın Derinlemesine İndikçe Kayboluyor ve Adını Koyamadığım Dehlizlerde Boğuluyorum...

Yine Havada Hüzün Kokusu Var...
İnsanın İçini Yakan, Koku Duyusunu Tırmalayan Bir Koku Bu...
Hava Bulutlu Tıpkı Benim Duygularımın Üstüne Çöken Bulut Gibi...
Bu Sabah Yeni Doğan Güneşle Dertleşmeyi Denedim Ama O da Aniden Benimle Beraber Hüzünlendi Gökyüzü Kararıverdi...
Dinledim Saatlerce Yalnızlığımı Dinledim ve Daha Çok Dertlendim...
Ağlamak İstedim Her Şeye İnat Gökyüzü Başladı Ağlamaya...
Dinledim Saatlerce İçimin Sızısını, Yalnızlığımı Dinledim...
Çok Şeyler Anlatan Bir Sessizlik Var Havada...
Geçen Her Saniye Çok Şey Anlatıyor...
Mesela Hayatta Herkesin Yalnız Olduğunu Anlatıyor....
Karar Verdim Bırakıyorum Hasretimi Yağmurlara...
Çaresizliğimi Rüzgara Teslim Ediyorum Çok Ücra Diyarlara Götürsün Diye... 
Teselli Verircesine Savruluyor Rüzgar, Sanki Emaneti Teslim Alıyor...
İflas Etmiş Duygularımı, Hayata Küskünlüğümü, Yalnızlığımı Teslim Ediyorum Rüzgara...
Yenildiğimi Kabul Ediyorum!
Yoruldum Savaşmaktan, Nedenleri Araştırmaktan, Kovalamaktan, Sevdayı Var Etmeye Çalışmaktan Yoruldum!
Yorgunluğumla Birlikte Kendimi de Bırakıyorum Rüzgara...
Beni Nerede Bırakırsa Güneşin Nerede Doğmasına İzin Verecekse O Güneş Beni Nerede Isıtacaksa Beni Oraya Götürmesine İzin Veriyorum Rüzgara...
Boran Olsa da Kasırgalar Kopartsa da Benim İçimde ki
Yaşanan Fırtınalar Kadar Şiddetli Olmayacağına Göre Teslim Oluyorum Bu Rüzgara...
Benden Tek Kalacak Küzün Kokusu Olacak...
Mutsuzluğumu Kırgınlığımı Bırakarak Gideceğim...


Sevdim Diyen Hep Bir Yanımı Aldı Benden...
Sevdim Dedi Ruh'umu Aldı, Sevdim Dedi Gecelerimi, Hecelerimi, Düşüncelerimi Aldı...
Ben Mevsimler Boyu Büyüyen Emekler Verdim Karşımdakine, Değerler Verdim, Onlar Benden Beni Aldı...
Sevdim Dedi İnandırdı Zarar Vermeyeceğine, Sevdim Dedi İnandım Üzülmeyeceğime..
Ben Sevdim Deyince Değer Veriyordum, Arıyordum, Soruyordum, Bekliyordum...
Sevdim Demek Kolay Değildi ki, Anlasın Bilsin İstiyordum...
Düşünsün, Değerli Olduğunu Anlasın İstiyordum...
Sevdim Diyordum Gösteriyordum...
Öğrendim Acıların Hep Sevdim Diyenlerden Geldiğini...
Değer Verdiklerimizin Bir Kelimeyle Bizi Sildiklerini Beklerken Öğrendim...
Şimdi Gözümde Yaşlar, Gönlümde Aflar Büyütüp Uğurluyorum Hepsini...
Mezarları Çoğalıyor İçime Gömülenlerin...
Giden Gitti Deyip Lanetlemiyorum Bana Bıraktıkları Kederden Dolayı Hiçbirisini...
Ağladım...
Değmezdi Belki Ama Verdiğim Emekler, Beklemeler, Sevgiler Tutamadı Gözlerimi...
Telefondan Silemedim, Sildim Desem de İsmini Gönlümdeki Yerini Boşaltamadım Aldığım Darbelere Rağmen...
Değmediğini Bilsem de Tutamadım Kendimi Ağladım...
En Acısı Değersizliğimi Hissettirenleri Yine de Umursadım...
Yine de Üzüldüm Onların Acı Çektiğini Duyunca...
Yine de Kıyamadım Yaralarımı Kanatanlara...
Okşadım Değersizliğimle Yüreklerini...
Şimdi İnanmak Gelmiyor İçimden...
Kim Sevdim Dese Susuyor Gözlerim, Yüreğim En Sevmiş Olana Bile Tereddütler Ekiyorum Yüreğimden...
İnanmak Gelmiyor İçimden...
Sevdim Diyenden Geliyor Acılar, Sancılar, Umutsuz Yarınlar...
Şimdi Diyorum ki Sevdim Diyen Yıkıyorsa Beni Bu Kadar Sevmedim Diyen Ne Yapar...!


Sevdim Demişti Bir Arkadaşım, Az Önce Onu da Uğurladım...
Yolun Açık Olsun Arkadaşım, Belki Bir Gün Sende Yorulursun...!

16 Ekim 2012 Salı

Ruh'um Sen'li Özlemlerde Yine...

Kalemi Her Elime Alışımda Neden Hep Aynı Şeyleri Karalıyor Yüreğim Anlamış Değilim Halen..
Arapsaçı Gibi Bir Şey Bu, Çözdükçe Dahada Karmaşık Oluyor Duygularım...
Yazsam Bir Türlü Seni, Yazmasam Bir Türlü...
En İyisi Ne Diye Sorma Sakın!
Tabiki En İyisi Seni Defalarca Yazmak...
Aslına Bakarsan Yazdıkça Seni Kalemden, Kağıttan Kıskanır Hale Geliyorum Bazen...
Aslında Sana Yazmak Aklımda Yoktu...
Cama İki Damla Vurdu, Uzaklarda Gök Gürledi, Düşüncelerime Yağmur Düştü Aklıma Sen Geldin...
Yağmurla Seni Andım Dedim ya; Aslında Her Bahanede Sana Koşuyor Düşüncelerim... 
Ne Bileyim; Bir Çocuk Gülümsemesi Görsem Hayalin Düşüyor Yüreğime...
Yazarken Ara Sıra Duraklıyorum, Nerde Kaldığımı Unutuyorum, Sana Dalıyorum...
Garip Bir Şey Bu, Seni Yazarken Sana Dalmak...
Sanki Senden Başka Bir Sen Daha Var...
Bir Yanda Yaşadığım Sen, Bir Yanda da Yalnızlığımda Büyüttüğüm Sen...
Hayallerime Seni Koyuyorum...
Hayallerde, Daha Güzel Sevgililer Hayal Edilir Ya?
Bir Sana Birşey Ekleyemiyorum...!
Bak Yine Özledim İşte, Özledim...!
Ruh'umun Derinliklerinde Çöküşmeler Başladı Yine, Ruh'um Senli Özlemlerde Yine...
Hiç Öyle Şaşkın Şaşkın Bakma Bana!
Seni Özlemekten Nasıl Bıkarım ki Ben...
Hiç Bıkmam Asla...
Uzaksın Bana Hemde Çok, Olsun Ne Farkeder? Yüreğimdesin Benim, Yüreğimsin...
İster Uzak Ol, İstersen Yanıbaşımda, Ne Olursa Olsun Seni Özlemekten, Seni Sevmekten Vazgeçmem...!
Sensizliği Sessizliğe Fısıldasam Olur mu?
Kimseye Duyurmadan Anlatsam, Benden Başkası Bilmese Sana Hissettiklerimi...
Beni Değil, Gölgemi Değil, Düşlerimi Sev Bari...
Tamam Özleme Beni, İsteme, Hissetme...
Korkma Ben Hep Yanındayım, Ama Ben Senin Değilim...
Olamam Zaten, Hak Etmiyorum...
Unutma ki En Zorudur Hayal Kurmak...
İnan En Zorudur Yokluğunda Seni Özlemek, Seninle Olmak, Dokunmak, Teninin Kokusunu Duymak...
Tamam...
Sustum...
Bak Yine Hayalini Kurdum...!


Öyle Dayanılmaz Yara ki Sensizlik Her Gün Kanıyor, Sarmak İçin Gözyaşlarım Bile Yetmiyor...
Beynim Sana Adapte Olmuş "Sen" Diyor Başka Birşey Demiyor...
Bu Benlik Sadece Senin İçin Yaşıyor, Ölse de Unutmaz Bu Ben Seni...
Çünkü Ebediyete Kadar Varlığını Koruyacak Olan ve Sana Esir Olmuş Bir Ruh'u Var...!.
Biliyorum!
Yüreğim Sen Diye Attıkça Kalemim Hep Seni Yazımaya ve Ben Hep Seni Özlemeye Devam Edeceğim...


Ah Bir Bilsen Seni Ne Çok Sevdiğimi...
Uzanıp Tutabilsem Ellerini, Yüreğim Yüreğine Kavuşsa...
Sen İçime Çektiğim Nefesim, Aldığım Her Solukta Benimsin, Düşlerimde Yalnız Düşlerimdesin...
Seni Uzaktan Sevmek te Güzel...
Bana Uzakken Sevgin Bu Kadar Güzel, Ya Benim Olsan?
O Zaman Bu Yürek Dayanır mı?
Bu Kadar Büyük Sevgiyi Taşır mı?
İçimden Bir Çığlık Kopuyor, Kimsenin Duymadığı Bir Çığlık...
Seni Seviyorum Diyor Seni Seviyorum...!
Hem de Hiç Kimsenin Sevmediği, Sevemeyeceği Kadar...!
Canımda Can Kadar, Bir Gün Kara Toprak Olana Kadar...!


Yine Ruhuma Yağmurlar Yağıyor, Gözlerimdeki Çiçekler Islak...
Sensizlik Dondurdu Bedenimi, Üşüyorum Sıcaklığın Benden Uzak...
Al Bak Yüreğim Avuçlarımda, Isıt Dudaklarınla Üşümesin...
Korkma Dokun Ona Ruh'unla, Sar Vuslat Yapraklarını Üşümesin...!