21 Ekim 2012 Pazar

Yan Yana Dizilemiyorlar, Sustu Kelimeler...!!!

Anlatmak Ne Mümkün Çaresizliği Görmenin Yanında Aciz Kalıyorsa Dizelerim..
İnsan Ömrü Bir Kitap Misali Değil midir?
Kimininki Bir Satırlık, Kimininki Bin Sayfalıktır, Tek Ortak Noktaları Bir Gün Biteceğidir...
Benim Acılarım Sayfa, Göz Yaşlarımsa Mürekkep Oldu...
Anlattılar Birer Birer, Ama Konu Hep Aynıydı...
Hayat Akışım Bir Çizgiydi, Çizginin Adı İse "Hüzün"...!
Senaryo Baştan Belliydi, Acılar Benim Kaderimdi...
Mutluluğu Yakalamaya Uğraşırken, Tebessüm Etmek Bile Yasakmış...
Bilinmez Acılar Var Yüreğimin Derinliklerinde...
Yaşamak Zor Ölümü Bekleyen Bedende...
Sürüp Giden Acıların Sürüklediği Bir Tahta Parçasıyım Adeta, Bir Sağa Çarpıyorum Bir Sola...
Her Çarpış Başka Acılar Doğuruyor Yüreğimin Derinliklerinde...
Yaşamaya Çalışıyorum Ölümün Eşiğinde...
Gülmek mi? O da Ne Acaba?
Ne Bileyim, Ben Artık Yok Saydığım Hayatta Yaşıyorum...
Yaşamıyorum Aslında Ölümü Bekliyorum...
Ben Zaten Ölmek İçin Yaşıyorum...
Ellerim Üşüyor Yine, Ve Soğuk Giderek Sardı Yüreğimi İçten İçe...
Sabahın Ayazında ve Gecenin Puslu Gizeminde Yalnız Hissediyor Bu Beden Kendini...
Yalnızlığımla Paylaşıyorum Dertlerimi...
Hüznüm Sonbahar Sanki...
Gözyaşlarım Gözümden Kopar Kuru Yaprak Misali Rüzgarın Etkisiyle Savrulur Dört Bir Yana Düşer Yolda Yürüyen İnsanların Ayakları Altına...
Hüznüm Kış Sanki, Dondurur Hislerimi...
Kar Gibidir Mutluluklar Uzaktan Çok Güzeller, Elimle Tutarım Hemen Erirler...
Hüznüm İlkbahar Sanki, Ağaçta Açan Çiçekler Gibi, Her Gün Renk Renk Hüzün Açar Bende, Toplamaya Kıyamam Acı Çeksem Bile...
Hüznüm Yaz Sanki, Güneş Gibi Kavurur İçimi, Gölge Bir Yer Bulamam, Yanarım Orman Misali...
Bir Kırık Aynaya Düştü Hayalim Şimdi...
Kapatıyorum Gözlerimi, Sonu Gelmeyen Bir Yoldayım...
Bir Sessizlik Büyüyor İçimde Şimdi, Her Yerde Haykıran Bir Sessizlik Var..
Yürüdüğüm Bütün Sokaklar Hep Çıkmaz Yerlere Götürüyor Beni...
Hafif Adımlarla Sisli Geçitlerden Geçerek Yine Bir Çıkmaza Yürüdüğümü Hissediyorum Ama Hep O Bilinmedik Yerde Duruyorum...
Yüreğim Güz Yapraklarıyla Salınarak Yere Düşecekleri An'ın Düş Kırıklığını Yaşıyor...
Koyu Bir Yalnızlığın Ortasında, Zorlu Duraklardayım Şimdi...
Umutlarım Bile İçimi Acıtırken Nereye Sığdırabilirim ki Bu Yüreğimi?
Çareyi Sonsuz Karanlığımda Susmakta Buluyorum ve Ben Suskunum, Üşüyorum....
Hava Çok Soğuk, Yüreğimi Üşütüyor...
Ne Yeni Doğacak Olan Gün Umurumda, Ne Vaat Ettikleri...
Artık Ne Sevinçlerin Ne Hayallerin Bir Önemi Var?
Zaten Onları Gerçekleştirebilecek Ne Gücüm Ne Zamanım Var...
Ne Güneş Dost Bana, Ne Rüzgar, Ne de Yağmur...
Yine Her Zamankinden Farksız Bir Gece...
Uzaklarda Ölüm, Yakınlarda Yine Ölüm...
Bir Yerlerde Unutulanlar, Bir Yerlerde İse Unutanlar, Uçurumun Kenarında Düşmek İçin Hazırlananlar...
Uçurumun Sonunda Ölüm Çığlığı!
Arkada Sonsuz Gözyaşları, Uzun Bir Sessizlik, ve Bitmeyen Yalnızlık!
Sabretmek Nereye Kadar, Gözyaşları Nereye Kadar?
Umutlarım da Tükenmek Üzere...
Yaşam Derin Çizgiler Bıraktı Yüzümde, Kapanmayan Yaralar Bıraktı Yüreğimde...
Sorsan ki Bana Saçlarındaki Aklar,Yüzündeki İzler Neden? Kader Derim Hepsine Birden...
Sorsan ki Bana Neden Gözlerin Yosun Tutmuşlar Her Gün ve Her Gece Ağlamaktan Derim...
Şimdilerde İse Kalbim Ağlıyor, Derin ve Sessizce...
Ellerim Buz, Dillerim Sus, Gözlerim Yaş, Gülen Gözlerin Ardında Saklı Kalmış Bir Gözyaşıyım...
Kırgınlıkların Arasında Unutulmuş Bir Hayalim...
Aynada Asılı Kalmış Bir Tebessümüm...
Dilde Mühürlenmiş Bir Suskunluğum...
Sesime Uçurum Çığlıklarım...
Kendime Lal, Dilim Duyulmuyorum...
Yazamıyor Artık Kalemim, Dizelere Dönüşemiyor Kalbimin Yalnız Heceleri Ayrı Düşmüşler Sanki, Ya da Sıkışıp Kalmışlar Gönül Dağımda...
Tükendi Kelimeler...
Aynı Kat Etmek Zorunda Olduğum Şu Uzun Yol Gibi, Ulaşamıyor ki Karşıda Yükselen Kurak Dağlara, Yaklaşıyor Fakat Kavuşamıyor Israrla...
Sevgi Kelimeleri Süslemiyor Artık Gönül Sayfamı...
Artık Dönüşmüyor Kelimeler Birer Şiire...
Artık Anlatamaz Oldular Sevgimi...
Yan Yana Dizilemiyorlar, Sustu Kelimeler...!!!


Şimdi Gözlerimi Kapamak ve Hiç Açmamak İstiyorum Sonsuza Dek!
Yalnızlığın Çığlıkları Susun Artık!
Bir de Sen Yalnızlık, Üstüme Gelme!
Zaten Harabeyim Geçmişin Sancılarıyla, Birde Sen Vurup Öldürmeee...!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.