Yoruldum Yine Seni Özlemekten!

İki Kelimeyi Birleştiripte Bir Cümle Yapamıyorum Aklımda ki Harflerden..
Sana Ulaşabilmenin Heyecanı Basıyor Özlemlerimi, Yüreğimi Telaşa Veriyorlar...
Tutuşuyorum!
Sana Benden Yakın Olacakları İçin Okuduğunda Gözlerini Görecek Olan Harfleri Kıskanıyorum...!
Aklımdan Çocukça Şeyler Geçiyor...
Kelimelerin Arasına Virgül Olarak Kendimi Sıkıştırıp Görsem Seni Diyorum, Görsem Okurken Duygularımı Seninde Gözlerinde Hasret Ateşi Yanıyormu Diye...

Hiç Takatim Kalmadı, Olduğum Yerden Düşecek Gibiyim...!
Yoruldum Yine Seni Özlemekten!
Sessiz Çığlıkların Arasında Kalbim Senin İçin Çarparken İçimden Seni Seviyorum Diye Haykırmak Geliyor!
Şimdi Gözlerinde Sensizliğe Bir Mola Vermek Vardı!
Tutunup Ellerine Yalnızlığa Başkaldırmak, Gülüşlerine Yaslayıp Yorgun Özlemlerimi Gidermek, Hayata Senin Gözlerinle Gülümseyerek Bakmak Vardı...

Neyse!
Sanırım Yine Olmayacak Du'alara Açtım Ellerimi!
Daraldıkça Daraldı İçim ve İçime Sığmıyor Hasretlerin...
Bu Yüzden Sustum...!
Ama Bil ki! Susarken Dudaklarımdan Fısıltıyla Çıksa da Adın, Çığlık Çığlığa Geçen Trenleri Andırıyor İçimde Yankılanışın...!