19 Ekim 2012 Cuma

Zor da Olsa Karanlığına Alışacağım...!!!


Gözyaşlarımın Tuzlu Tadı Var Dudaklarımda, Dudaklarının Yerine...
Eylül Hüznü mü Çöktü Yüreğimize Yar Neden Bir Buzdağına Döndü Yüreğin?
Ulaşamıyorum, Tutamıyorum, Üşüyorumm!
Ben En Bitkin Halimde Bile Seni Yudumlarken; Senin Bu Umursamazlığın Acıtıyor Canımı...
Fazla Bir Şey Değildi İstediğim...
Belki Bir Ateş Böceğinin, Belki Bir Sokak Lambasının Işığı Kadar Bir Aydınlık İstemiştim Yüreğime Zamanı Gelince Söneceğini Bile Bile...!

Sana Giden Kelimeler Arıyorum Şimdi, Yüreğimin En Kuytusunda Sakladığım Kelimeler...
Hiç Bu Kadar Zor Olmamıştı Susuşlarına Katlanmak, Hiç Bu Kadar Acıtmamıştı Dilsiz Kelimelerin...
Hep Başka Yöne Bakıyordu Çözmek İçin Aradığım Gözbebeklerin...
Çözemediğim, Açamadığım, Arıtamadığım Cümleler Kaldı Ellerimde...
Eğer Gözlerinden Gönlüne Giden Yollardaki Barikatları Aşabilseydim, Alabilecektim Ordaki "Sabır Taşını" ve Başımı Vuracağım Bir Taş Bulmuş Olmanın Hazzıyla Geri Dönecektim.....
Ulaşabilseydim Gönlünün Irmaklarına Orda Yıkanacaktım...
Güneşi Bilirsin Hep Aynı Yerden Doğar, Bazen Ilık, Bazen Sıcak, Bazen de Yakar...
Kimi Gün Bulutlar Saklasa da, Bilirsin ki Ardında Bir Gerçek Var...
İşte; Sende Benim Gözlerimde Öyle Doğmuştun
Bazen Islak, Bazen Kederli, Bazen de Işıl Işıldın...
Bir An Gözlerimi Kapatsam da, Bilirdim ki Ardında Sen Vardın....

Ben İmkansız Aşk'lar İçin Yaradılmısım, Ne Kavuşmayı Bilirim Ne Unutmayı...!
Ben Avuç Avuç Sevgi Topladım Yürüdüğün Yollardan, Görmedin Sana Titreyen Dalı,Üzerine Basıp Geçtin...
Sen Mahrem Düşlerimi Çaldın Benim...
Dar Günlere Saklanmış Umutlarımı, El Gün İçin Biriktirilmiş Tebessümlerimi Çaldın...
Zaten Yaralıydı Yüreğimde Bir de Sen Bir Demet Hüzün Bıraktın Bende...
Ben Seni Gerekçesiz ve Neticesiz Sevdim Ama Sen Üşüttün Beni Ateşlerde, Yağmurlarda Yaktın...!

Sen Beni Severken, Ben Yalnızlığıma Mahkumdum...
Ben Sana Aşıkken, Sen Çaresizliğine Tutundun...

Nihayet İntihar Etti Yüreğim, İsyan Etti Senin Sevgine...
Tek Sebep Senmişsin!
Vicdan Azabı Duymasın, Gerek Yok Sakın Üzülmesin Dedi...
Kurtulmak İçin Uğraşıyordu Zaten İşte Kurtuldu Dedi!
Giderken Yanında Götürmek İstemedi...
Daha Güzellerine Layık Ben O'na Yakışamamışım Dedi...!!!


Yine Senin İçin Şiir Doldu Gözlerim, Birazdan Hıçkırarak Ağlayacağım...!
Madem ki Söndürdün Tüm Lambaları O Zaman Bir Daha Hiç Yakma!

Zor da Olsa Karanlığına Alışacağım...!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.