25 Ekim 2012 Perşembe

Vuslatın Ömrüme Bedel Olsa da!

Bir Umuttur Özlem...
Beklediğine Sarılmak İçin Zamanı Durdurmak, Akreple Yelkovana Rest Çekmektir Özlem...
Uzak Yürekleri Bir Birine Tutturmak Sıkı Sıkı Sarılmak, Kopmadan Kalbe Yapışmak, Sevdiğini Elini Tutmaya Çalışmaktır Özlem...
Özlem Yürekten Üşümüş Dudakların Çarpışması, Duyguların Yürekten Bağlaması, Onu Yüreğine Hapsetmendir Özlem...
Özlem Hiç Kopmaksızın Onun Yanında Olmayı Arzulamandır...
Tükenmeyen Ayaz Gecelerde Onun Gelmeyeceğini Bilerek Beklemektir Sabahı Gün Doğana Kadar...


Özlemişsen Eğer ve Özlem Koca Bir Dağ Gibi Oturmuşsa Yaralı Yüreğine; Kır Esaret Zincirlerini, Yüreğini Avuçla Koş Sevdiğinin Yanına...
Gitmeye Hazır mısın?
Neredeyse Koptu Kopacak Fırtına, Yarın Çok Geç Olabilir...
Gideceksen Eğer; Çiçek Goncadan, Yaprak Dalından Düşmeden Git... 
Özlemişsen ve Özlem Sıradağlar Gibi Çökmüşse Yüreğine Şimdi Tam Zamanı...!


Hani Kendini Yalnız Hissettiğin Olur Ya?
Hani Özlem Duyarsın Bir Merhaba ya!
Hani Bazen Kaybolursun Yaşam Yolunda, Tüm Işıklar Sönerde Şehrin Karanlığa Büründüğü Olur Ya?
Hani Gün Doğumunu Beklersin ve Güneşin Işıklarının Seni Isıtmasını Özlersin Ya?
Hani O İki Dudak Arasından Çıkan, Sadece Sevenlerin Bildiği "Seni Seviyorum" Demesi Vardır Ya?
Hani Bir Gülüşün İnsanı Aşk Sarhoşu Ettiği Olur Ya?
Hani Bir Dokunmanın Tüm Tenini Yaktıgını Hissedersin Ya?
İşte Bende Onu Öyle Özlüyorum...
İçimde Dünyanın Onsuz Şehrinde Onsuz Güne Başlamanın ve Bitirmenin Uçurum Yalnızlığı Var...
Ulaşamıyorum Ona Elim Yetiyor!
Yüreğimde Katran Karası Sevdanın Yaktığı Kor İle Bir Mecal Kalmış Umut Kırıntıları İle Ona Sesleniyorum...
Sevdan Yüreğime...
Hasretin Canıma...
Vuslatın Ömrüme Bedel Olsa da Sen Benim Sabrımın Sonu, Kalbimin Yolusun...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.