Limansız Bir Hüzne Yolcu Olur Yüreğim Aklıma Sen Düştüğünde...
Öyle Ya, Sevdiğimdin, Kıyamadığımdın, Herşeyden Arta Kalandın...
Yangındın, Talandın Ama Yine de Aklımdan Çıkmayandın...
Düş'ten midir, Düştüğümden midir, Düşkünlüğümden midir Bilmem, Engel Olamadığım Bir Tutkudur Sana Dair Birkaç Kelam Karalama İsteği İçimde...
Çoğu Zaman Kelimelerim Duvarlara Çarpar Bir Savaş Yaşanır İçimde Yazmak ve Yazmamak Arası, Yaraları Kanatıp Kanatmamak Kargaşası...
Sen Galip Gelirsin Her Defasında...
Sözcükler Canlanır Nefesimin Tıkandığı An'larda...
Hep Doğru Zamanda Doğru Yerde Olur Diye Düşünürdüm Aşk'ı...
Oysa Ben Aşk'ı Bulduğumda Yanlış Zamanındaydım Hayatının Hem de En Yanlış Yerinde...!
Kimsesiz Sandığım Bir Mevsim Gidiyordu Gözlerimin Önünden...
Ellerimde Sahipsiz Her Gecenin Yorgunluğu...
Taş Duvarların Üzerinden Gölgeler Büyüyordu Yalnızlığıma...
Kalabalıklar İçinde Kaybolmaya Mahkum Yaşıyordum...
Ta ki Yüreğinde ki Güzelliği Farkedene Kadar...
Bakmakla Görmek Farklıydı, Görüyordum İçime Damıttığın Sağnağı...
Aklımı Başımdan Alan Bir Rüzgar Gibi Dokundun Tenime...
Yüreğime Yüreğini Koydun, Yüreğim Oldun...
Daha İlk Günden Isınmıştım Sana...
Sanki Gökyüzüm Sen, Yağmurlarım Sendin Düşmeden İçimdeki Yalnızlığın Kumsallarına...
Sanki En Ufak Bir Rüzgarda Savrulacak Gibi Değildim Uykusuzluklarına...
Ölmüş Hüzünlerimle Çaldım Kapını Yaşanmışlıkları Ardı Sıra Ederek...
Şiir Gibıydın Sen,
Biraz Duygu, Biraz Acı, Biraz Aşk ve Çokca Hüzün...
Ben Gibiydin, Sen Gibiydim...
Gerçek Ötesiydin Bendeki Her Zamana...
Islatmalıydın Beni Yağmurlar Gibi, Öpmeliydin İçinden Geldiğince, Ben O Zaman Sen Olurdum...
Yine Yanan Mumun Alevinde Şekillendi Hayalin...
Uzun Uzun Seyrettim, Dokunmak İstedim Ama Beceremedim...
Zamanı Hep Peşime Taktım...
Bir Başka Yere Gitmenin Olanaksızlığını Tartışıyorum Kendimle...
Gitmeyeceğimi Biliyorum...
Belki de Ellerinin Sıcaklığından Olsa Gerek Ben Her Sahipsiz Mevsimin Kimsesiz Gecesinde Seninle Bütünleşiyorum...
Uğrunda Ölmeye, Ağlamaya Değil, Sevmeye, Sevilmeye İhtiyacı Var Bedenin...
Yarı Yolda Can Çekişir Vaziyette Bıraktığın Düşlerimin Peşindeyim Ben...
Sen Yine de Eğme Başını...
Öyle Çaresizsem, Yüzüme Hüzünler Yerleşmişse, Gülerken Ağlıyorsam Sebebi Yüreğimdir Biliyorsun...
Sen Sadece Bahaneydin Kaderimin Belirlenmesinde...
Basit Gelecek Belki Tüm Anlatamadıklarım...
Bir Şeyi Çok İyi Biliyorum, Sen de Anlayacaksın Günü Gelecek...
Fotoğrafın Karşımda Duruyor...
Öyle Masum Öyle Güzel ki Seni Yaşamak...
Anlatmak Çok Zor...
Ben Anlatamıyorum Yaşıyorum...
Herşeye Katlanmak Dedikleri Bu Olsa Gerek...
Günün Bütün Tükenen Saatlerinin Peşisıra Bir Ekranın Karşısında Seni Bana Gülümsüyormuş Gibi Hissedebilmek...
Öyle Güzel ki Saatlerce Seninle Hayatı Paylaşabilmek...
Mühim Olan Bir Şiire Konu Olmaktır...
Kaderin, Şiirdeki Rolün Şairenin Elinde...
Bir Mürekkep Darbesine Bakar Rezilliğin de Vezirliğinde...
Sana Bir Kılıf Biçtim de Lakin Söyleyemiyorum...
Şaireliğim Sözlerim Kadar Büyülü, Erişilmez Değil...
Bu Yüzden Son Sözümü İçimdeki En Kuytu Köşeye Bırakarak Yine Sana Susuyorum...!
Nasılsa Sen Neye "Susuyorum" Benden İyi Biliyorsun...!
Şimdi Yalnızlığım Yanımda Sensizliğin Şarkısını Dinliyorum...
Seni Sevmek Yazılmış Bana...
Dokunamasamda Sana, Seni Çok Seviyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.