12 Ekim 2012 Cuma

Aşk Bir Rüya'dan İbaret...!

Hayat Dediğin İçinde Büyüttüğün Birkaç Parça Umuttan İbaretmiş....
Dokunmasınlar Diye İnadına Baharlar Büyütürmüşsün....
Ama Ya Söndürürlerse?
Ya Bağrından Sevgiye Dair Ne Varsa Söküp Alırlarsa?
İşte O Zaman Hayat Söylenecek Son Sözü Söylermiş....


Aşk Bir Rüya'dan İbaret, Senin Kendince Büyüttüğün Rüya'lardan...
Aslında Sahibinin Hep Sen Olduğu Rüya'lardan...
Uyumadığın, Ama Uyanmakta İstemediğin Rüya'lardan...
Sen Rüya'nın Kahramanını Umursamazsın Aslında...
Kim Olduğu, Ne Olduğu, Nasıl Olduğu, Nasıl Konuştuğu, Nasıl Oturduğu Önemli Değil!
Senin Sevgin; Aslında İçindeki Senden Varolan, Senin Yüreğinin Büyüklüğüyle Ölçülür...
Kahramanın Bir Çöpçüde Olabilir, Dilenci de, Bir Prenste, Prenseste...
Önemli Olan Senin Onu Nasıl Gördüğündür...
Hakedip Haketmediğine de Bakmazsın...
Aşk Bu Ya!
Eeee Bu da Senin Yüreğinin Büyüklüğüdür...
Sadece "Sev" Dersin "Sev!" O da Sever...
Ve Sen Gerçeğe Uyanana Kadar O Rüya'larla Büyürsün ve Karşındakini de Büyütürsün...
En Acısı Belki O Bile Ne Kadar Büyük Olduğunu Bilmiyordur...
Belki O Senin Ona Yakıştırdığın Hiçbir Sıfatı Aslında Kendinde Taşımıyordur...
Belki O Bile Hala Nerede Durduğunu Farketmiyordur...
Yani Aslında O Bile, Sende Ne Anlam Uyandırdığını Hala Bilmiyordur...
Ve Bil ki Hiçbir Zaman Öğrenemeyecektir...
Öğrenmesi İçin Senin Gözünden Kendini Görmelidir...
Ve Asla Göremez...
Göremeyecektir...
Yani Gerçeğinden Bağımsız Bir Sevgidir Her Zaman Yaşadığın...
Aslında Hiçbir Şarkı Sizin Değildir! Sen'indir...
Aslında Okuduğun Hiçbir Şiiri O Yazamıştır Sana Ama O Yazmış Gibi Okursun, Hatta Ağlarsın....
Aslında Hiç Bir Filme "Siz" Ağlamamışsınızdır Sadece, "Sen" Ağlamışsındır...
Yani Anlayacağın; Sen Hep Kendinle Yaşadın Aşk'ını...
Aslında O Bile Nerede, Kimde, Nasıl Olduğunun Farkında Değildi ki...
Ve İşte En Acı An Gelir, "Hadi Uyanma Vakti!" Denilir Sana...
Onca Büyüttüğün Rüyalarını Al, Senden Birşey Bırakma!
Zaten Yalandı Herşey!
Rüyaydı!
Sen Kendi Kendine Yaşamıştın...
Karşındaki Hiç Bildiğin Gibi Değildi!
Bırak Sevgiyi, Aşk'ı, Biz Demedik mi Sana Rüya'dan İbaret Diye...
Birkaç An'lık Mutluluktu Sana Bahşedilen...
Ne Sanmıştın?
Hayat İki Fiil! Yaşa ve Öl!
Herşey İki Fiil! Başlar ve Biter!
Hadi Topla Ceplerine Hatılaraları..
Haydi Gerçeğe Uyanma Vaktidir....
Ve Hiçbir Şeyin Ölümsüz Olmadığını Anlarsın O An...
Hayat Bu!
Tek Bildiğin O An Zaten Yaşamadığındır...
Öldüğün, Öldürüldüğündür...
Ama Yine de Gülmek Zorundasındır Hayata Nefes Aldığın Müddetçe...
Yalnız Bir Şartla, Bir Daha Asla Böyle Sevmeyeceğim!
İşte Bu Sözle Öğrenmeye Başlarsın Hayatı...


Orta Karar Bir Hayat Sunulmadı Hiç Önüme Benim...
Ya Herşey Haddinden Fazlaydı Ya da Kocaman Bir Hiç...
Hiçbir Zaman Orta Şeker Bir Kahveyi Tatmayı Bilemedi Dilim...
Ya Çok Tatlısı Geldi Ya da Gereğinden Fazla Yandı İçim...
İşte Bu Öğretilerin Ardından, Mazi Denen Çıkmaza Gömülüp Gidersin Binbir Pişmanlıklarla...
Ama Bilirsin, Öğrenirsin ve Büyürsün Çekilen Acılarınla...
Ve En Kötüsü Söylenecek Olanlara Geç Kalmak, Susulacak Olanlara Erken Davranmak Olur Keşke'lerinin Ardında...
Önce Acılarınla Yanıp Kül Olursun...
Kimi Zaman Gelir Kendinin İçinde, Kimi Zaman Bir Başka Bedende, Acının Adresi Nereye Vuruyorsa Orda Boğulup Boğulup Gidersin...
Ve Yüreğine Vuran Her Selden Sonra Ardında Kalan Kum Tanelerini Toplarsın Cebine...
Sonra Yanmış Umutlarını, Bir Şişeye Koyup Hepsini Savurursun Geldiği Yere, Yani Denize...
O Şişe Ulaşacağı Yere Ulaşır mı Bilemezsin...
Ulaşması da Artık Senin İçin Hiçbir Şey İfade Etmez!
Sadece Aldığın Yere Teslim Edersin ve Yemin Edersin Bir Daha Sevmemeye...
Beklemekten Vazgeçmiş Dizlerinle Onun Seni Gelip Bulmasını Beklersin Bu Kez...
Ama Gelse de Eskisi Gibi, Hani Denize İlk Saldığın Gibi mi Gelir Umutlar?
Eskisi Gibi Cesaretini Toplayıp Bir Daha Toplayabilecek Gücün Varmıdır Bu Kez Herbir Kum Tanesini?
Bir Kez Daha mı Dersin, Yine mi?
"Yok Kalsın!" Dersin ve Yemin Edersin İkinci Kez Ölmemeye!
Aşkların Olmuştur...
Yaraların.....
Pişmanlıkların...
Suskunlukların...
Geç Kalmışlıkların Vardır Çünkü Artık Senin ve Çökmüş Dizlerin....
İkici Kez Ölmemek İçin Öğrenirsin, Düşe Kalka Öğrenirsin...
Hayat Bu Ya!
Yine Kendi Kendine Öğrenirsin...
Artık Rüya Kurmaktan Vazgeçer, "Rüya" Olmayı Beklersin...!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.