Adaletsiz Mahkeme...!

 Sen, 
Bazen Ömrümde Damla Damla Çoğalış, 
Bazen Keşkelerimi Umut Yapıp Yüreğime Saçış... 
Bazen Okuduğum Bir Şiirin Tadı, 
Bazen Kirpiklerimde Bir Damla Gözyaşı... 
Sen, 

Bazen Çaresizlik İçinde Çırpınış, 
Bazen En Vakitsiz Bir Anımda Umudumu Yitiriş... 
Bazen Mana İkliminde Bir Arayış, 
Bazen Hasret Kokan Vuslat Kokan Bir Sesleniş... 
Sen, 

Bazen Bedenimin Her Hücresindeki Aşk, 
Bazen Gözlerimdeki Hülya... 
Bazen Bitmeyen, Dinmeyen Hasret, 
Bazen Yorgun Bir Düş... 
Sen, 

Bazen Müptelası Olduğum Sende Ömrümün Sonuna Kadar Hapis Kalış, 
Bazen Hayatımda, 
Uykularımda, 
Umutlarımda, 
Yıllarımda, 
Yollarımda, 
Ruhumda, 
Yaşlarımda, 
Satırlarımda Müebbete Mahkum Oluş... 
Sen, 

Bazen Yargısız İnfaz, 
En Çok Adaletsiz Mahkeme...! 

Desem de, 

Bilirim...!

Her Kadının Çok Şeyi Olmaya Alışmış Bir Adamı, 

Bir Kadın Her Şeyden Çok Sevse de, 

Yokluğunun Şiddeti Gün Geçtikçe Artsa da, 

Ondan Başkasını Görmeyi Becermese de Gözleri, 

Adından Başka Bir Şey Sayıklamasa da Dili, 

O Adamın Çok Şeyi Olmayı, 

Sonsuza Kadar Yaşasa da, 

Başaramaz...!

Suskunluğuma Mühürlediğim Sensin...

Sen Sıradan, 
Basit Şeyler Gibi Yaşanan Değilsin;
Sen Kelimelerin Ötesi Suskunluğuma Mühürlediğim, 
İntihar Sessizliğimsin... 
Kalabalıkta Çığlık Çığlığa Haykıran Korkularım, 
Hasretinin En Demli Yerinde, 
Delicesine Yangınlar Çıkaran Özlemlerimsin... 
Sen Rüyalarımda Çevremi Kuşatan, 
Çıldırtan Dokunuşlarla, 
Prangalı Sancılarımla, 
Sabrımın Sınandığı Vakitlersin... 
Sen Hiç Bir Şiire Yazamadığım, 
Yazsam da Sığdıramadığımsın... 
Sen Diyorum, 
Sen...! 
Sensiz Geçen Günleri, 
Geceleri, 
Mevsimleri Satırlarımda Yakarken, 
Gelmelerine Nöbet Tuttuğusun... 
Sakın Aldanma Mesafelerin Sessizliğine, 
Suskunluğuna, 
Bunlar Engel Değil ki Duygularıma... 
Hasretten Yangınlarım Azsa da, 
Özlemden Hayallerim Kanasa da, 
Birikse de İçimde Sustuklarım, 
Ruhumdan Dışarı Taşsa Sessiz Çığlıklarım, 
Ben Yine Aşkla, 
Sadakatle Severim... 
Bil ki Hala Ezberimde Gülüşün, 
Öpüşün, 
Sesinin Sıcaklığı Hala Hatırımda... 
Kulaklarımda ki Ses, 
Ciğerlerime Çektiğim Nefes Sensin... 
Bunca Acı, 
Bunca Yalnızlık, 
Bunca Sensizlik, 

Bunca Küskünlük Kolay Geçmez, 
Bilesin...!

Kimse Bilmeyecek Gözyaşlarımızla Birbirimize Aktığımızı...

Hep Başı Bozuk Bir Issızlıkla, 
Tükenmiş Bir Hissizlikle, 
Farklı Mevsimlere Düşse de Hikayelerimiz, 
Yıldızlar Çoğalırken Gökyüzünde, 
Hep Hayallerimiz Sönse de Ufuk Çizgisinde, 
Yüreğimiz Bir Yana, 
Aklımız Diğer Yana Çekse de Hislerimizi,    
Gel-Gitlerin Girdabına Gömsek de Düşlerimizi, 
Kimse Bilmeyecek Bilinmezliğin Esaretinde, 
Gözyaşlarımızla Birbirimize Aktığımızı... 
İçimizde Sessizce Bir Aşk Büyütüp, 
Sağımızın, Solumuzun, 
İçimizin, Dışımızın, 
Üstümüzün, Başımızın Aşk Koktuğunu... 
Kimse Bilmeyecek Birbirimizin Aklında, 
Gözlerinde, 
Dudağında, 
Yüreğinde, 
Nefesinde, 
Ömründe Olduğumuzu... 
Kimse Bilmeyecek Birbirimiz İçin, 
Yazmayı Düşlediğimiz, 
Ama Hiç Yazamayacağımız Bir Şiir Olduğumuzu...

Kendini Benim Yerime Koysaydın Gülebilecek miydin?!

Ne Kadar Oldu Yazmayalı, 

Yazamayalı? 

Veya Yazılanları Okumayalı? 

Her Gece Bir Hayale Kapatıp Gözlerimi, 

Zamandan Arınarak, 

Sayfaların Omzuna Başımı Yaslayıp, 

İçimden Geçen Duyguları Paylaşmayalı? 

Anlamsızlıktan Kurtulup, 

Günlerime Anlam Katmayalı? 

Gözlerimi Kapatıp, 

Huzursuz Halimden Arınmayalı? 

Kaç Ay? 

Kaç Gün? 

Kaç Gece? 

Hesaplayamıyorum...! 

Saatler Geçmiş, 

Günler, 

Mevsimler, 

Yıllar geçmiş, 

Geçmez Dediklerimin Hepsi Geçip Gitmiş...! 

Yaşam Geçtikçe Öylesine Dağıtmış ki Beni, 

Ne Yaparsam Yapayım,

Kendimi Toparlayamıyorum...!

Hani Derler Ya; Sevgi Ulaşamadığını Deli Gibi İstemektir,

Sahi,

Karışık Duygularının İçinde ki Büyük Boşlukta Hiç mi Özlemedin Beni? 

Hiç mi Islanmadı mı Kirpiklerin? 

Hiç mi Özlemedin Dipsiz Uçurumlarda Gezinir Gibi, 

Gözlerimin Mavisinde Gezinmeyi? 

Hiç mi Adımla Başlayıp, 

Adımla Biten Cümlelerin Olmadı? 

Hasretimi İçine Çekip, 

Besleyerek Hiç mi Büyütmedin Umutlarını? 

Ben Sana Binlerce Şiir Yazmışken, 

Sen, 

Evet Sen, 

Adımın Tek Bir Harfini Dahi, 

Yüreğine Kazımadın mı? 

Gönlümün Sol Yarısı, 

Yüreğimin İlk ve Son Sancısı, 

Kalbimin Son Atışı, 

Çok Merak Ediyorum; 

Kendini Benim Yerime Koysaydın,

Severken Beni Seni Bırakıp Gitseydim, 

Dayanabilecek miydin?!

Her Gece Rüyalarında Bana Koşsaydın,  

Gülebilecek miydin?!

Sensizliğimin İçindeki Sessizliğe Gömeceğim Seni Bir Gün...!

 Bir Gün Seni Sensizliğimin İçindeki Sessizliğe Gömeceğim...! 
Vazgeçeceğim Yüreğini Yüreğimde Saklamaktan, 
Seninle Harcamayı Arzuladığım Zamanlardan, 
Sorgulayıp Yargıladığın Aşkımdan...! 

Bir Gün Aldırmayacağım Aldırmazlığına...! 
Bitireceğim Umutlarımı, 
Solduracağım Düşlerimi...! 
Damarlarımda Gezinemeyeceksin, 
Varlığının Tutsağı, 
Hayalinin Kölesi Olmayacağım...! 
Ne Yağmurlar Islatacak Gözlerimi, 
Ne Rüzgarlar Savuracak Hayallerimi, 
Ne de Geceler Karartacak Yüreğimi...! 

Bir Gün Özlemeyeceğim Seni...! 
Hayalim Olmayacak Gözlerine Bakmak, 
Yüreğinde Olmak, 
Seni Seninle Yaşamak...! 
Dökülmeyecek Gözlerimden Gözlerin, 
Satırlara Akmayacak Sözlerim, 
Günler Yokluğunun Ertesi Oldukça, 
Tükenmeyecek Zerrelerim...! 

Bir Gün Bakışlarımda Cesaretsizlikle, 
Yüreğimde Takatsizlikle, 
Sevdanın Yolunu Aramayacak Adımlarım...! 
Uykusuzluğum, 
Huzursuzluğum, 
Yoksunluğum Olmayacaksın...! 
Hafızamdan Sileceğim Umutsuz Umutlarımı...! 
Seni Düşündükçe Gökkuşağını Tüm Renklerine Boyanmayacağım...

Bir Gün Vazgeçeceğim Senden...! 
Açmayacağım Sana Yüreğimin Kapılarını...
Sözlerim Yeminimi Bozmayacak,
Söylemeyeceğim Aşkımı, 
Haykırmayacağım Adını, 
Her Gece Çalmayacağım Yüreğinin Kapısını... 
Sen Uyurken Dalga Olup Vurmayacağım Gönlünün Sahillerine, 
Bahar Rüzgarı Olup Ruhunda Esmeyeceğim Sessizce, 
Yalancı Baharına Kanıp, 
Gökkuşağına Aldanmayacağım...!
Bitecek İçimde Yanan Cehennem,
Çıkacaksın Dışarı Bu Yürekten, 
Beynimin Hücrelerinden...!

Bir Gün Vazgeçeceğim Hayallerimden, 
Senin Beni Düşündüğünü Hissetmekten, 
Sevdamı Gözlerindeki Bakışa Yakıştırmaktan,
Bedenim Senden Ayrı Olsa da,
Seni Yüreğimde Taşımaktan...!
Kendime Yasaklayacağım Seni, 
Özlemeyeceğim Gülmeyi,
Umut Etmeyi, 
Sevmeyi, 
Aşk İçin Üzülmeyi, 
Yüreğin Gibi Sıcak, 
Bir Mevsim Düşlemeyi...
Değiştirecek Beni Yalnız Geceler,
Her Gece Biraz Daha Kaybedeceğim Hislerimi...
Ne Hatıram Kalacak Mazide
Ne de Bir İz Yaşandığımı Belli Eden...!

Bir Gün Ne Mecalim Olacak Koşmaya, 
Ne de Umudum Kavuşmaya...
Ruhumun Işıklarını Söndürecek,
Yüreğimi Karartacağım...
Ne Karanlığa Umut Verecek Gözlerim,
Bitecek Umut Dolu Bekleyişlerim...
Kendimi Senin Çok Uzağına Bırakacağım... 
Ne İçimi Okuyup Beni Çözebileceksin, 
Ne de Yangınlardaki Yüreğimi Söndürebileceksin...! 
Ne Karanlığımı Susturabilecek,
Ne de Ruhumun Rüzgarlarına Dayanabileceksin...! 

Bir Gün Kabul Edeceğim Savaşacak Gücümün, 
Çabalayacak Hevesimin Kalmadığını...
Herkes Diyeceğim,
Herkes Kendi Yoluna...!
Ben mi?
Yalnızlığıma...!

Biliyorum Ben Yokluğun Bir Parçasıyken, 
Bir Gün Tekrar İnşa Edemeyeceğim Yıkılan Hayallerimi... 
Yeniden Yakamayacağım Sönmüş Küllerimi... 
Kaybettiğim Her Şeyi Bulmam İçin, 
Artık Çok Geç Değil mi?