21 Temmuz 2017 Cuma

Bugün; Benim Ateşlere Yürüdüğüm Senin İse Var Olduğun Gün...!

Yılların İçimde Biriktirdikleri,
Parmaklarımın Arasından Kayıp Gidiyor...
Sensizlik Sancılarım Birbirinin İçinden Çoğalıp,
Sana Olan Esaretime;
Yine,
Yeni,
Yeniden Zincirler Vuruyor...

Gitme Demiştim Sana,
Gitme...! 
Gidersen Gözyaşlarım Çağlayan Olur,
Yorulurum Sensiz Günleri Yaşamaktan,
Rüyalarıma Çağırıp Avunmaktan...
Ruhumun Rengi Solar,
Kalbim Darılır,
Çöl Gibi Yanar Yüreğim,
Mutluluk Diye Acıya Sarılır,
Hayalinin Peşinde Yorulurum...

Gitme Demiştim Sana,
Gitme...!
Gidersen Ardından Poyraz Estirir Rüzgar,
Sensiz Geceler Üşütür Tenimi, 
Yıkılır İçimdeki Umut Dağları,
Hasret Sarmaşıkları Sarar Benliğimi,
Titretir Yüreğimi,
Dalga Dalga Yayılır Hasretin,
Sığmaz Ruhuma,
Sığmaz Bedenime...
Adın Ateş Olur,
Hayalin Alev,
Özlemin Kor...

Gitme Demiştim Sana,
Gitme...!
Gidersen Satır Satır Dökülür Ömrüm,
Sonsuz Aydınlık İçinde,
Karanlık Gibi Olurum...
Ruhumu Varlığında Yitirir,
Kaybolmuş Gibi Hissederim Kendimi,
Eksilirim,
Boğazım Düğümlenir,
Yutkunamam...

Gitme Demiştim Sana,
Gitme...!
Gidersen Gözlerim Yorulur Yollarına Bakmaktan,
Yorulur Seni Aramaktan...  
Bir Ağrı Saplanır Ciğerlerime,
Dayanamam... 
Küserim Şarkılara,
Seni Bana Hatırlatan,
Şiirler Okuyamam...
Sıcaklığını Arayan Ruhumu,
Buz Tutmuş Yorganımla Isıtamam...

Gitme Demiştim Sana,
Gitme...!
Gidersen Bütün Sözcüklerim İntihar Eder,
Düşüncelerim, 
Hayallerim, 
Düşlerim Silinir,
Düşünemem,
Hayal Edemem,
Düşleyemem,
Sözcükler Ölür İçimde;
İçimde ki Dünyayı Depremler Vurur,
Yazamam...

Gitme Demiştim Sana,
Gitme...!
Gidersen Senden Bana Tarifsiz Bir Izdırab Kalır,
Zemheri Bir Fırtınaya Gebe Olur Günlerim,
İçimdeki Ağaçlar Yıkılır,
Yaprakları Savrulur,
Yüzüme Yüzüme Kapatır Baharlar Kapılarını,
Zaman Susar,
Kalemim Aşka Küser...

Gitme Demiştim Sana,
Gitme...!
Gidersen Çoğalarak Severim Seni;
Her Şeyi Yeniden Öğrenir Gibi,
Öğrendiklerimi Biriktirir Gibi...
Çoğala Çoğala,
Uzaklığında da, 
Yakınlığında da, 
Her Zamanda,
Her Mekanda,
Bir Kıvılcımdan Bir Yangına Dönüşür Gibi,
Büyüyerek,
Daha Çok, 
Her An Daha Çok,
Daha Daha Çok Severim Seni...

Gitme Demiştim Sana,
Gitme...!
Gidersen Vurgun Saatleri Başlar İçimde,
Hayallerim de Ağlar Benimle,
Gözyaşı Olursun Gözlerimde,
Tarifsiz Bir Yangın Olursun Yüreğimde,
Yokluğun İşlenir Gözlerime,
Düşlerime... 

Gitme Demiştim Sana,
Gitme...!
Daha Aşkı Yaşamadan,
Beraber Hayaller Kurmadan,
Gitme İşte,
Kal Benimle...
Yürek Sesimi Susturma,
Ayrılık Kokusunu Sürme Düşlerime,
Mazimi Süslemeden, 
Yalnızlık Tacını Giydirme...

Gitme Demiştim Sana,
Gitme...!
Daha Çok Küçüğüm,
Bu Ayrılığı Taşıyamam...
Gitme...! 
Gitme İşte,
Gidip de Öldürme, 
Öldürme İşte Demiştim...!
___________________________________

Bir Adamın Her Şeyi Olamamak Ne Zor...
Sabahları Gözlerinde Doğmadan; 
Uzaklarında Batmak,
Hiçbir Hayalinde,
Düşünde, 
Düşüncesinde Yer Alamamak, 
Görmek İçin Çabalamak; 
Ama Görülmek İstenmemek,
Kendini Gecelerin Koynunda Yalnız,
Yapayalnız Bulmak Zor...



Bana Kapılarını Kapatmadan Önce,
İzin Vermedin Ulaşsın Sesim Yüreğine...
Anlatmak İstedim Bende Kalanları, 
Sana Dair Olanları, 
Ama Dinlemedin,
Mahşer Gününü Yaşattın Gönlüme...! 
Ve Ben Bu Sevdanın Yıkıntıları Arasında Ezildim,
Tükendim, 
Bittim...
Hep Sustun Kahreden Sessizliğinde...
Oysa Ben Sensiz Uykusuzdum, 
Yorgundu Bedenim,
SuskunduYüreğim...
O Kadar Çok Şeyimi Kaybettim ki Sensizlikte;
Senden Sonram Yok,
Umut Yok, 
Çare Yok,
Yarın Yok.
Aşk Yok, 
Sevmek Yok...
Sıkışmış Ya Ruhum Ruhuna?
Çırpınmak Yok, 
Kaçış Yok...
Gelecek Kimsem Yok,
Gidecek Kimsem de Yok,
Hiç Kimsem Yok...!

Biliyor musun?
Sen Ölümüne İlk Kez Sevildin,
Ama Sen Hiç Sevemedin,
Sevmeyi Bilemedin... 
Ne Kadar Acın Varsa Geçmişine Ait, 
Yüzüme Haykırarak Tükettin;
Hayatının Tüm Hırsını Benden Aldın... 
Kendini Düşünmekten Bana Hiç Fırsatın Kalmadı...
Hep Senin Doğruların, 
Çektiğin Acıların, 
Kalp Kırıklıkların,
Sarsılan Güvenin... 
Hep Sen, 
Hep Sen...!
Hiç Düşündün mü,
Ya Ben?

Gitme Dememe Bakma,
Git...!
Geldiğin Gün Gibi Habersiz Git... 
Dünyamı Alt Üst Ettiğin Gibi Umarsız,
Konuşmadan, 
Sessizce Git...!
Sen Değilsin ki Zaten Beni Hayata,
Gecelerime Küstüren...! 
Rüyalarımda Gezinip,
Çocuk Gibi Sevindiren,...!
Sadece Benmişim İşte Seni Seven...
Gerçek Olan Benim Sana Hislerimmiş; 
Bitmeyen, 
Tükenmeyen,
Ne Olursa Olsun Değişmeyen, 
Sabreden, 
Bekleyen...
Git...!
Hayat Bir Darbe Daha Vursun Ne Olur ki?
Alıştırdı Nasılsa... 
Zaten Ne Kaldı ki Bana Seni Benden Aldıysa? 
Olsun...!
Ben Yine Sessizce Savrulurum Oradan Oraya, 
Kapatırım Gönlümün Kapılarını Bir Bir,
İstemem ki Başka Sevgi...
Sen Yoksan, 
Senden Sonram da Yok ki...

Başkaydı Seninle Her Şey, 
Sakin,
Nedensiz,
Her Şeyden Fazla Sevmek Güzeldi...
Gerçekleşme İhtimalinin Hiç Olmamasına Rağmen, 
Sana Dair Hayal Kurmak Güzeldi...
Uykusuzluğum Oldun Çoğu Zaman;
Bazen Unutmak İçin Gün Boyu Uyuduğum, 
Bazen Ağladığım...
Sen Bilmesen de,
Anlamasan da,
Kocaman Bir Aşk Yaşadım Ben Seninle... 
Sana Rağmen,
Seninle Yaşadım Her Şeyi...
Hala Bendesin, 
Hala İçimde, 
Hala Yüreğimde...
Hayatıma Girdiğinden Beri,
Ne Senden Başkasına Sen Gibi Baktım, 
Ne de Seni Sevdiğime Bir Gün Olsun Pişman Oldum...
Çünkü: Çok Sevmiştim Seni Senden Önce Olmadığı, 
Senden Sonrada Olmayacağı Gibi...
Ben Kimsenin Kimseyi Sevemeyeceği Kadar Çok Sevilmedim Belki,
Ama Olsun,
Ben Seni Her Şeye Rağmen Kimsenin Kimseyi Sevemeyeceği Kadar Çok Sevdim...
Seni Sevmek Bir Tercihti...
Ama Yanlış, 
Ama Doğru,
O Seçim Benimdi...! 
Keşke Sende
Dupduru Bir Irmak Gibi Kalbinin Göklerine Dökebilseydin Beni...
Sadece Sana Ait Mürekkeple;
Yine,
Yeni,
Yeniden Yazabilseydin...
Karanlıklarımdan Aydınlığa Çıkaran Gökkuşağım,
Sevda Okyanuslarına Savuran Rüzgarım,
İçime Çektiğim Nefesim Olabilseydin...
Keşke,
Unutulmaya Mahkum Ettiğin Ruhumu Azad Edebilseydin...

Gücenme Yüreğime,
Sen İstemiştin Bunları; 
Unut Demiştin, 
Sevme Beni Demiştin...
Ben Bu Güne Kadar Hiç Kırmadım Seni,
Şimdi de Kırmıyorum, 
Karşı Gelmiyorum İşte...
Sana Üzülme Demeyeceğim;
Çünkü Üzülmelisin...
Beni Kaybettiğine Değil,
Bende Bittiğine...
Beni Tükettiğine Değil,
Bende Tükendiğine...
Benim İçin Değil,
Kendin İçin Üzülmelisin...!
Artık Sana Karşı Koyabilecek, 
Gitme Diyebilecek Gücüm,
Savaşacak Bir Ruhum Yok...
Sitemlerim Bitti, 
Söndü Işıkları İçimin... 
Düşünme Sakın Nasılım,
Sen Olmayınca Bende Neler Olur Diye...
Bende Bir Hayat Tamamlanmışken Seninle,
Sen Gül; 
Çünkü Gülmek En Çok Sana Yakışır...
Hep Mutlu Ol;
Çünkü Bugün Senin Günün;
Benim Ateşlere Yürüdüğüm,
Senin İse Var Olduğun Gün...!
Sen Mutlu Ol,
Yaşamak İstediğin Ne Varsa Doyasıya Yaşa...
Hatırlama Beni...
Seni Ne Kadar Sevdiğim Gelmesin Aklına... 
Bakma Gözlerimin Yaşardığına, 
Boynumun Bükük Durduğuna,
Sen Hep Mutlu Ol Tamam mı? 
Gözlerinin İçi Gülsün...
Her Şeyin En Güzeli Seninle Olsun...

Bu Kez Anlıyor musun Beni?
Duyuyorsun Değil mi Sesimi?
Hayır...!
Anlamıyorsun,
Duymuyorsun...!
Anlasan,
Duysan Yine Ağlatırsın Bilirim,
Görmezsin Yanaklarımdan Süzülenleri,
Çünkü Sen Beni Görmezden Gelmeye Alışkınsın... 

Artık İyi Bir Şeyler Olması İçin Çabalamıyorum,
Bildiğim Tek Bir Şey Var ki;
Ben Sensizliği Hak Etmiyordum...!




20 Temmuz 2017 Perşembe

Sen Beni "Yok!"larının Arasına Katsan da...


Yüreğimden Kalemime Düşünce Cümlelerim;
Parçalara Bölünüyor Sana Tutsak Şiirlerim...
Hayalin Dokundukça Sevdama;
Yağmur Bulutları Seriliyor Gözlerimin Ufkuna... 
Aradıkça Aşkını Aşkımda;
Sesin Uzuyor Sesime; 
Ellerin Ellerime, 
Yüreğin Yüreğime...
Düşüncelerimde Sen Varsın;
Ruhumun Yamaçlarında Sen...
Çok Uzaklardasın Belki Ama,
Ben Durdurup Zamanı,
Seni Düşlüyorum...
Seni Doyasıya Yaşadığım Anda,
Kapılıp Aşk Rüzgarına,
Dokunuyorum Usulca Sana...
Göğsüne Yaslıyorum Başımı,
Ilık Nefesinle Isınıp,
Sıkıca Sarılıyorum Sana;
Dursun İstiyorum Zaman;
Dönmesin Dünya,
Sussun Her Şey ,
Çünkü Sen Varsın Yanımda...
Sus,
Sakın Söyleme...! 
Biliyorum;
Vazgeçilenin Olduğumu...
Yokluğunun Sızısını Yüreğimde Taşıdığımı...
Senden Geriye Kalan Tenhalığı,
Hiçbir Sesle Dolduramadığımı...
Uzayan Gecelerimi,
Sızıyla Bölünen Uykularımı Biliyorum...
Meğer Ne Çok Kırmışsın Kalbimi,
Ne Çok Acıtmışsın Ruhumu...
Bitmek Bilmeyen Sancılarım,
Nefesimi Kilitleyen Kalp Ağrılarım Olmuşsun...

Senden Başka Hayat Var mı?
Aşk Var mı Senin Dışında? 
Bilemiyorum...
Sen Beni Yok Saysan da,
"Yok!"larının Arasına Katsan da;
Seni Tanıdığımdan Beri,
Aşkımın Kıblesini Senden Başka Bir Yöne Çevirmedim...
Hiç Kimse Sen Gibi Kalbime Akamadı Sessizce,
İz Bırakamadı Yüreğimde...
"Keşke Bu Kadar Çok Sevmeseydin Beni" Deme
Ben Aşk Adına,
Sen Adına Her Şeyi Çok Sevdim...
Mesela Verdiğin Acıları Sevdim, 
Hüznü de...
Seni Çok Sevdim,
Seni Sevmeyi de...
Hayatıma Girmeni de Sevdim,
Seni Tanımayı,
Seni Düşünüp Hayal Kurmayı da...
Senin İçin Mazi Olsam da;
Bende Sonu Gelmeyen Bir Bekleyişsin...
Gecem, 
Gündüzüm, 
Hayalim, 
Nefesim,
Sevdiğim,
Ve Hep Seveceğimsin...
Bu Sürgünde Günleri Saysam da, 
Seni Özlemek Acılarımı Kanatsa da, 
Senden Vazgeçmedim...
Seviyorum Seni;
Suskunluğun Kadar,
Suskunluğum Kadar...
Seni Sevdiğimi Sana Anlatamadığım,
Gözlerimin İçine Beni Severek Bakamadığın,
Sensiz Geçmeyen Zamanlarım,
Kulağına "Seni Seviyorum" Derken Titreyen Sesim Kadar...
Ben Seni de,
Sevgini de Seviyorum;
Dün Olduğu Gibi,
Bugün de Devam Ediyor, 
Yarın da Edecek, 
Öbür Gün de...
Bir Ömür Gelmesen de,
Acımı Bilmesen de,
Doğacak Her Yeni Günde,
Yeni,
Yeni,
Yeniden Bir Sen Gelecek Gözümün Önüne...
Yeniden Keşfedeceğim Seni...
Gözlerini, 
Gülüşünü...
Sen Beni Düşünmesen de,
Ben Seni En Mutlu Anlarımda Anacağım...
Sen Beni Rüyalarına Almasan da,
Ben Seni Rüyalarımda Saklayacağım...
Sen Beni Yüreğin Avuçlarında Sevmesen de,
Ben Seni Hep Yüreğim Avuçlarımdaymış Gibi Seviyor Olacağım...

Beni Ben Yapan;
Bir Uçurumdu Senden Bana Arta Kalan,
Sana Adadığım Bedenimin Yokluğuna Hüküm Giymesiydi,
Ama Değişmedin Hiç Bir Zaman Bu Yürek İçin,
Yaşadım, 
Sırf Seni Yaşatmak İçin,
Tutundum Hayata...
Ne Yaparsam Yapayım Seni Sana Veremem,
İstesem de Bu Sevdayı Bitiremem,
Tüketemem...
Biliyorum, 
Senin Sana İhtiyacı Var,
Ama Bendesin,
Veremem,
Seni Yüreğimden Azad Edemem...
Edersem Yaşayamam ki,
Ölürsem Seni Yaşatamam ki...




19 Temmuz 2017 Çarşamba

Seni Sevmek; Tutku Ötesi Bir Şey...

Sen;
Sürgünlüğüm, Esaretim, Acılarım, Sancılarım... 
Sen; 
Özlemim, Tutkum, Sevdam, Sözüm, Sevgim...
Sen;
Umutsuzluğum da Umudum,
Üzüntüm de Sevincim...
Sen; 
Aşk,
Çığlık Çığlık Sevda...
Anlatamam Asla;
Sen Bende Bambaşka Bir Yaşamsın;
Bu Dünyada Aşk Adına Son Hakkım, 
Son Şansımsın...
"Beni Bana Anlat" Desen Anlatamam; Gizlisin,  Sırsın, Sakladığımsın...
Sen Varsın Aşk'a Yakın Olduğum Anlarda;
Ama Zamansız, Ama Umutsuz, Ama Ümitsiz...
Kimi Zaman Vakitsiz, Kimi Zaman Umarsız...
Seni Sevmek;  
Herkesin Erişemeyeceği Bir Duygu,
Ulaşamayacağı Bir Tutku,
İnkar Edilemeyen Bir Mutluluk...
Seni Sevmek;
Hiç Bir Şeyi Sorgulamadan, 
Hesapsızca,
Gözlerinde Haz Almak, 
Varlığını Duyumsamak...
Seni Sevmek; 
Şiirsellik Dolu Cümlelerim Değil,
Yüreğimin Yüreğine,
Ellerimin Ellerine,
Tenimin Tenine Değişi Hiç Değil,
Farklı Bir Şey;
Yazılması, Anlatılması İmkansız Bir Şey,
Anlatılmaz Bir Duygu Bu;
Görmek, 
Duymak Gibi...
Öyle Bir Sevdasın ki;
Adını Söylerken Yürekten Titrediğim, 
Yokluğunda Varlığını Sevdiğim...
Sen Bilemezsin ki; Gözlerinde Kaybolmayı,
Teninin Sıcaklığında Yüreğimi Isıtmayı,
Dokunuşlarının Gizeminde Var Olmayı Bilemezsin ki...
Anlatması da Zor, 
Anlaması da; 
Nefes Almak İşte Seni Sevmek...
Seni Sevmek Diyorum; Tutku Ötesi Bir Şey...
Gör Artık; Yüreğim Yarım Kalmışlığın Derdinde,
Seni Görmeyince Yasta Seni Sevmelerim...
Ruhum Sürgün,
Ruhuna Hasret Sevgim,
Ne Olur Aşk Yangınında Bırakma Beni,
Yakıp, Kül Etme Tenimi,
Sesine, Nefesine Hasret Bırakma...
Teninden, Kokundan Mahrum Bırakma...
Yapma...!
Saklama Beni Uzağına... 
Yapma...!
Küçücük Değilsin ki,
Kocaman Bir Sevdasın Sen...
Hadi, Tut Ellerimi,
Hesap Sorma,
Yargılama,
Darağacına Asmadan Sarıl,
Gör Sensiz Susuz, 
Sensiz Perişan Kaldığım Çölleri… 
Hadi, Dolan İçimdeki Ağrıya,
Umudum Alev Alsın...
Yanaklarımda Damla,
Gözlerimde Buğu,
Dudaklarımda Aşk,
Ufkumda Özlem Ol...
Hadi,
Susuzluğuma Nefesinle Can Ver,
Kalbindeki Nehirleri Akıt Çatlayan Dudaklarıma,
Karanlık Rüyalarıma İnat Gözlerime Doğ,
Gülüşlerinle Sar Acılarımı,
Nefesinle Sar Hayallerimi,
Acılarım Dinsin Hasret Kokulu Öpüşlerinle,
Kokun Sinsin Yüreğimin Derinliklerine...
Hadi, Uzat Elini,
Tut Sevgimi...
Çünkü Taşıyamaz Oldu Yüreğim Hasretini...
Gör Artık,
Ne Kadar Yaşarsam Yaşayayım; 
Gözlerinin Derinliğinde Kaybolmak Arzusu İçerisinde,
Senden Başka Seçeneği Olmayan Bir Ben Var...
Biliyorum Yara Almış,
Yorulmuş Yüreğin,
Korkuyorsun Aşktan,
Ama Bil ki;
Bütün Aşklar Aynı Değildir...!
Sen, 
Severek Çektiğim Ah'ım,
Yüreğimde Kanayanım,
Adını Koyamadığım, 
Uzağında Kalamadığım, 
Yakınında Olamadığım;
Senden Öncesi Yoktu, 
Sonrası da Olmayacak...
Bil ki; Mahşerde Ellerim,
Senin Elinden Başka Bir Eli Tutmayacak...



18 Temmuz 2017 Salı

Yalnızlık; Mutluluğu Bulamayanların Sığınağı...

Yalnızlık;
Çaresizliğin Acı Çığlıkları,
Ağlayan Gözler,
Soğuk Duvarlar,
Derinleşen Sızılar,
Özlem Dolu O Demler,
Hüzün Dolu Bakışlar,
Bomboş Duvarlar,
Dinmek Bilmeyen Yağmurlar,
Varlıkla Yokluk Arasında ki İnce Çizgi,
Yorgun Cümlelerin Bitiş Noktası,
Bir Ömre Sığmayan Vakitler...

Yalnızlık; 
Mutluluğu Bulamayanların Sığınağı...
Yürekleri Yalnızlar Rıhtımı Gibidir Onların...
Gözleri Hep Ufka Dalar,
Ufku Sımsıkı Sarar...
Hüzünlü Bir Şarkı Gibi  Yaşarlar Hayatı...
Bazen Yüreklerini Uzaklara Götürmek İsteyen Soğuk Bir Rüzgarlar Alır, 
Koşarlar Ardından, 
Ama Yetişemezler, 
Bazen de Yarım Kalır Düşleri, 
Tamamlayamazlar...
Bir Avuç İçi Sıcaklığında Yaşamayı Umarken, 
Duvarların Soğukluğu Düşer Üstlerine... 
Her Taraftan Yokluk Eser...
Bazen Sevdalarını Kelimelere Sığdırmak İsterler, 
Ama Yazacak Cümle Bulamazlar, 
Bazen de Yazacak Cümle Bulurlar, 
Sevdalarını Bulamazlar...
İmkansızlıkları Yaşamak mıdır Sevmek, 
Yoksa Severken İmkansız mıdır Yaşayabilmek?
Ben Bu Sorunun Cevabını Bulamazlar...
Konuştukların Eriyip Giderken; 
Sustukları Büyür İçlerinde...
Karanlık Çökünce Pencerelerine;
Ne Kadar Işık Yaksalar da Nafile;
Karanlık Usul Usul İner Gönüllerinin En Derinlerine...
Perdeleri Karanlığı Örtse de;
Yalnızlık Dost Olur Onlara İstemeseler de...!
Geceden Kaçtıkça; 
Gece Sarar Onları Nefesiyle...
Firari Eder Sözcüklerini...
Sözlerinde, 
Gözlerinde, 
Ellerinde, 
Rüzgar Oluşur...
Hep Yağmur Birikir Gönüllerinin Sokaklarında, 
Gözlerine Kelepçelenir Akşamlar...
Haykırsa da Özlemleri,
Yankılansa da Çığlıkları,
Sarsılsa da Yürekleri Artçı Depremlerde,
Yarım Kalır Sözleri,
Yazamazlar,
İçlerindeki Sessizliğin Gölgesini,
Ve Gölgelerindeki Yürek Seslerini...
Söyleyecek Kelime Bulamadıklarından Değil, 
Kelimelerin Hislerini Anlatamayacağından Susarlar,
Susar Kalpleri,
Susar Kalemleri... 
Asırlar Gibi Gelir Kendilerine Suskunlukları...
Çünkü Ruh Bitmiştir, 
El Durmuştur...
Yürekleri Konuşur İçlerinden,
İşler İçlerine Satırları...
Kahır Yazılırken İçlerindeki Sayfalara,
Büyür Boşlukları... 
Bırakırlar Zamanı Zamana,
Dün Mişli Geçmiş Zaman Olur...
Susarlar, 
Yüreklerindeki Bir Türlü Anlatamadıkları Kelimelere,
İçlerindeki Uzak Ayrılıklara,
Bir Türlü Anlatamadıkları Acılarına...
Gün Doğumuna Kadar,
Tutsaktır Onlar İçlerindeki Sonlara...
Günün İlk Işıkları Vururken Hüzünlü Bakışlarına; 
Gönüllerindeki Fırtınalar Susar,
Yangınları Söner,
Sessiz Bir Yalnızlık Dolar İçlerine İçten İçe,
Ve Güneşle Biter Yalnızlıkları,
Çünkü Güneşle Kuruturlar Gecenin Gözyaşlarını...
Yaşayıp Yaşamamak Farksızdır Onlar İçin,
Kayıptır Silüetleri...
Bürünürler Karanlığın Yalnızlığına...
Gözleri Buğulu ve Islaktır...
Kalemleri mi?
Hep Ayrılık Yazan Mürekkeple Doludur...

Oysa Onlar Hayattan Yalnız Sevgi İstemiştiler,
Sadece Sevgi;
Benzeri Olmayan,
Yaşanmamış, 
Küçücük, 
Ama Sonsuz Bir Sevgi...
Uzak, 
Hasret, 
Acı,
Keder Dolu Olsa Bile...
İstediler Sadece;
Aşkın Kırmızısını,
Mavinin En Koyusunu...
Onlar, Yüreklerinde Hayal Ettikleri,
O Sevgi İle Yaşamak İstediler Sadece...

Keşke Diyorum,
Hiç Bir Acıya Benzemediğinde Yüreklerindeki Yanık,
Dokunamadıklarında,
Hissedemediklerinde, 
Göremediklerinde,
Sessizlik Büründüğünde Etraflarını,
Her Kalp Atışında Burkulduğunda İçleri,
Başları Önlerine Düştüğünde,
Duyguları Karışıp,
Anıları Paramparça, 
Umutları Darmadağın Olduğunda,
Her Şeyin Bittiğini Sandıklarında,
Sustuklarında Hasrete,
Sevgiye,
Aşka,
Ve Sustuklarında Kelimelere,
Dikenli Tellere Takılı Kaldığında Kalpleri, 
Acıdığında Yürekleri,  
Sevdaları Yorgun Gönüllerinin Dar Sokaklarında,
Garipliğinin Ötesinde Kaldığında,
Kahır Dal Dal Boy Atığında Yüreklerinde,
Özlemler Takıldığında Ayaklarına,
Avutamayınca Gecelerin Issız Köşeleri,
Varla Yok Arası Bir Yerde Kaldıklarında,
Hak Etmedikleri, 
Hatta Hiç Hak Etmedikleri Acılar Çektiklerinde,
Kahrettiklerinde Yaşama, 
Hayata,
İçlerini Yazmak İçin Elleri Kalem Tutmadığında,
Acılarını Akıtacak Biri Olsa Yanlarında,
Ağladıklarında Yalnız,
Kimsesiz Ağlamasalar...
_______________________________________

Dil Ucuyla Sevmeler,
Göz Ucuyla İlgiler,
Bıraktığı İzi Göremeyen Bakar Körler...
Ne Kadar da Çok Hayallerde Kurulan Beraberlikler,
Yaşanamayanlar,
Yarım Bırakılanlar...
Bir Avucumuzda Tutku Esirdi,
Diğer Avucumuzda Özlem...
Üşürdük Hep Akşam Üzerleri,
Korkardık Yalnızlığın Karanlığından... 
Bir Yanımızda Bağbozgunu Hisler,
Diğer Yanımızda Yıldız Misali Kayan Gün Görmemiş Düşler...
Bazen Gönül Tahtında Oturtulduk,
Bazen İse Yalnızlığa Sürgün Edildik...
Güneşli Günlerimiz Kayıptı,
Gecelerimiz Gündüzümüzle Eşit Değildi...
Karanlıktaydık, 
Yani Hep Hazandaydık...
Doymamışlığımız Vardı Ona,
Üşümüşlüğümüz... 
"Sensiz Kalmakta Varmış" Deyip,
Düşünmüşlüğümüz Vardı…
Ne Vakit Yürek Kalemimiz; Kelamla Buluşsa,
Harfler Hep Adını Kanardı,
Canımız Yanardı...
O Bizde Yokken;
Hangi Pencereden Baksak Umutsuzluk,
Hangi Camı Açsak Mutsuzluktu...
Gülüşlerimiz Yitik,
Yüreklerimiz Ezikti...
Sevmek,
Sevilmekti Ya Aslolan?
Biz İşte Onlara Hep Yabancıydık...
Geçmişimiz Buruk,
Bugünlerimiz Muamma,
Yarınlar mı?
Hiç Yoktu...
Gün Oldu Okyanuslarda Susuz Kaldık, 
Gün Oldu Çöllerde Vaha Aradık...
Biz Tadamadık Ne Bir Mutluluk,
Nede Bir Neş'e,
Çünkü Karanlıktaydık,
Özlemliydik Sevgiliye...
Yüreğimizi Koyduk Ortaya Ama,
Alıcısı Çıkmadı...
Yani Sözün Özü; Beş Para Etmedi...!
Artık Anılarımız Yoruldu,
Yarınlarımız Düşünceli,
Gözlerimiz Durgun...
Gülüşlerimizi Sormayın,
Yalancı Şarkılar Mırıldanıyor...!
Çok Uzağındayız Kendi Gurbetimizin...
Yüzümüzdeki Hüzünler mi?
Sığmıyor Ellerimize...
Götürdüler Ya Heveslerimizi? 
Yarınlarından Çalarak Umutları,
Zamanın Acıyan Tarafıyla Artık Gülümsüyoruz... 
Yalnızlığın Ateş Yanınla; 
Kor Oluyoruz... 
Yorulduk...! 
Yokluğunun Mücadelesinden,
Onu Var Etme Çabasından,
Sevmekten,
Beklemekten,
Özlemekten,
Düşünmekten,
Her Yüzde Aramaktan,
Onu Yaşamaktan,
Bundan İşte Üzerimize Yakışan Yalnızlık...
Ellerimiz, Ellerinin Öksüzlüğünde,
Yağan Yağmurlara Yakalanıyor...
Yani Biz;
Islanmış Ümitlerimizin Hamallarıyız,
Acemisiyiz Mevsimlerin...
Ölümüne Sevecek Kadar Cesaretliydik Ama,
Suskunuz İşte;
Yaşanmamışlıklarımızdaki Acıların Yüzü Kadar...
Avaz Avaz Bağırdığımız Sevdalarımızın Enkazı Kadar Suskun...!
Yanlış Anlam Çıkarmayın,
Bir Onlara Değil Sesimizi Kısışımız...
Biz,
Biz Artık Hayata Karşı Suskunuz...
Aşk'a mı?
Çok, 
Ama Çok Kırgınız...!
Aşk Bizde,
Hükümsüzdür...!