Öyle Bir Yarasın ki...

Keşkelerime Sarılarak Yaşarken,
Ömrümden Bir Yaprak Daha Eksiliyor...
Kelimelerim Kilitli Bir Sandık Sanki;
Saklanıyorlar İçimde... 
Aynaya Her Baktığımda, 
Nasıl da Kandırıyorum Silüetimi...
Oysa Her Günün Sonunda; 
Beni Ben Yapan Umutlarıma Kıyıldığında;
Bir Kırgınlık Yansıması Vuruyor Yüzüme... 
Aynalar Bomboşken,
Aynada Önce ki Halimi Düşünüyorum...
Ben Nasıl Biriydim Acaba? 
Ne Tuhaf,
Asırlar Geçmiş Sanki Üzerinden,
Hatırlayamıyorum Bile...!
Anlayamadığım Bir Duygu Bu,
İsmini Koyamadığım...
Ya da Çözümünü Bulamadığım...
Neden Böyle Kalakalmışlığım?
Yitikliğim Neden? 
Görebiliyorum Yüreğimdeki Yaraları,
Hissediyorum İçimdeki Fırtınaları...
Mısralarla Kendini Anlatan,
Kelimelerin Anlamlarıyla Yaşayan Ben Değil miydim?
Çoğu Zaman Hüzünlerimi,
Bazen Tükenişimi,
Bazen İse Bekleyişimi,
Kelimelere Sığdıran Ben Değil miydim?
Sayfalara Hükmedişim Değil miydi,
Bir O Kadarda Haykırışım?
Bir Gün Dönersin Umuduyla,
Dilimden Dökülen Her Kelimeye Seni İlmeklemedim mi?
Nedensiz Susmalar Biriktirmedim mi Güncelerimde?
Hayata Hep Kıyısından Tutunmadım mı Yokluğunda?

Bir Serzeniş Var Sessiz Çırpınışlarımda,
Düşlerim Tutsak,
Sevinçlerim Paramparça...
Eskimiyor İşte İçimde ki Acın, 
Eski Yüzler Arasına Karışmıyor Yüzün...
Bir Hayat ki; Sensiz Zoraki Geçti...
Yazmaya Değer Görülmeyen Yıllar,
Ruhumu Kasıp Kavuran Fırtınalar Sadece İçimde Yaşandı...
Aslında Toz-Dumandı Her Şey,
Hazan Mevsimiydi...
Öyle Anlar Vardı ki,
Çözülmedi Dilimdeki Kelimeler... 
Adına "Sensizlik" Dediğim Kimlikte,
Sensizliğin Yasını Tutarken Her Gece,
Duvarlara Gömdüm Hayallerimi...
Keşkelerle Baş Başa Kaldım Sensizliğin Tenhalarında...
Gün Oldu Sensizlik Yüzüme Baktı,
Gün Oldu Acılar Milyonlara Ayırdı Bedenimi...
Bölündüm,
Parçalandım Ama,
Hiç Kimseye Belli Etmedim Gönlümdeki Matemi,
Hiç Kimse Anlamadı İçimdeki Depremi, 
Oysa Bir Yürek Yıkılan Duvarlar Arasındaydı,
Ve Gökkuşağının Renklerinin Gölgesinde, 
Siyah Beyaz Bir Tebessümdü Ona Kalan…
Sahi?
Seven İnsan Aynı Umutlarla Kaç Kez Yaşar?
Gözleri Aynı Hayalleri Kaç Kez Görür?
Ömrü Kaç Kez Aynı Hüzünle Kaplanır?
Yüreği Kaç Yıl Aynı Adamı Sevebilir Çıkarsız?
Kaç Yıl Hasret Yaşar?
Kalbi Aynı Sevda Uğruna Kaç Kez Atar?
Nasıl Anlatılır ki...! 
Hangi Harfle?
Hangi Kelimeyle?
Hangi Cümleyle?
Sahi,
Sevgi İçin Neleri Göze Almalı? 
Ne Kadar Hiçe Saymalı Gururu?
Neyi Ne Kadar Yaşadıysan,
O Kadarını mı Duyumsamalı Ruh?
Her İnsan Hak Ettiği Yerde midir?
Hak Ettiğini mi Yaşar?
Sahi,
Daha Ne kadar Yanılacağım Düşlerimde?
Sevgi Çıkmazlarında Ne Kadar Kaybolacağım?
Hayallerim Bulamazken Seni,
Gülüşlerim Daha Ne Kadar Donacak Dudaklarımda?
Sensizliği Çektikçe İçime,
Daha Ne Kadar Kaybolacağım Dolambaçlı Yollarda?
Düşlerim Vurgun,
Hayallerim Daha Ne Kadar Yorgun Kalacak?
Sahi,
Ürkek Yüreğimle,
Daha Ne Kadar Ağlamalıyım Gecenin Köhne Kuytularında?
Daha Ne Kadar Savuracaksın Umutlarımı?
Islatacaksın Yanaklarımı?
Ağlatacaksın Gecelerimi?
Ağartacaksın Saçlarımı?
Sahi,
Daha Kaç Yıl Bestesiz Bir Şarkı Olacaksın Dudaklarımda?
Ruhum Diyorum,
Daha Kaç Asır Hasrete Kürek Çekecek Sensiz Koylarımda?
Daha Ne Kadar Yüreğimde Özlemin Estikçe,
Sensizlik Dem Vuracak Gecelerime?
Hüznüm Olacaksın Duvarlarıma Vuran Gölgelerde?
Sahi,
Neden Severken Sensizliğim?!
Diz Boyu Çaresizliğim?!
Bir Serçe Kalbi Gibi Çırpınışım?!
Bitkinim Artık; Sensizliği Yaşarken,
Düşlerimde Ağlarken...

Biliyorum, 
Bitmeyecek Gecelere Gebe Kalmış Düşlerim...
Biliyorum,
Yokluğun Hep Buz Kesecek Sol Yanımda,
Ve Biliyorum Hissetmeyeceksin Yokluğunda ki Sancımı...
Ama Bil ki; Yenilmezdim Sana Ben,
Yüreğimdeki Aşk Depremi Beni Sarsmasaydı...
Rüzgar Gibi Her Esişinde Dallarımı Kırmasaydın...
Kabul Ediyorum;
Değerini Bilen Birisi Mutlaka Bulunurdu,
Benden Güzel Nicesi Mutlaka Olurdu,
Ama Böyle Güzel Seveni Bulamazdın...
Tertemizdi Çünkü Sana Olan Hislerim...
Demem O ki,
Bende ki Aşk Hayatın Kendisiydi,
Girebilene Gönlüm Cennet Gibi Diyardı...
Ne Ben Yazarak Anlatabilirim, 
Ne Sen Okuyarak Anlayabilirsin...
Sadece Sevdim İşte; 
Hadsiz Bir Şekilde...
Bu Sevdanın Bir Tarafı Bendim, 
Diğer Tarafı Hasretindi...
Sen "Git Benden"Demekte Haklısın Belki; 
Ama Ayaklar Tutmayınca, 
Gidilmiyor İşte...
Akıldan Çıkmayınca,
Unutulmuyor İşte...
Yaralar Kabuk Bağlasa da,
Hiç Yara Almamış Gibi Olunmuyor İşte...
Ne Seni Sevmekti Zor Olan, 
Ne de Sensiz Olmak...
Ne Karşılıksız Aşktı Beni Yoran, 
Ne Hasrete Dayanmak...
Sanma ki; Senden Şikayet Ederim,
"Keşke Bu Aşka Düşmeseydim, 
Hiç Sevmeseydim" Derim,
Ben Rabbime Seni Sevdirdiği İçin, 
Her Gün Şükrederim...

Merak Etme Beni;
Ölmedim Sanırım Hala, 
Beynimde ki Sorular Harmanından, 
Ruh'umdaki Hak Etmediğim Acılardan,
Gözlerimdeki Buğudan, 
Kirpiklerimdeki Sıcak Çiğ Tanelerinden,
Yanağıma Düşen Yaşlardan Anlıyorum...!
Dert Etme Beni,
İyiyim Ben;
İçimde Yalnız Sen Varsın,
Dışımda İse Yoksun...
İçimi Varlığınla,
Dışımı Yokluğunla Yakıyorsun...
Ne Benden Gidiyor,
Ne Bana Geliyorsun...
Ne Aklımdan Çıkıyor,
Ne Yanımda Kalıyorsun...
Öyle Bir Yarasın ki, 
Kabuk Bağlamak Yerine
Her Gün Daha Çok Kanıyorsun...
Öyle Bir Yarasın ki, 
Bir Türlü İyileşmiyorsun...
Boş Ver Beni;
Senden Gidemiyorum İşte...
Her Gün Deniyorum,
Ama Bir Adım Dahi Atamıyorum...
Ne Zaman Gitmeye Kalksam;
Kalbim Sen Diye Atıyor,
Gözlerim Seni Arıyor, 
Kokun Etrafımı Sarıyor...
Ne Senden Gidebiliyor, 
Ne de Sana Gelebiliyorum...
Boş Ver Beni;
Bildiğin Gibiyim İşte;
Biraz Aşık,
Biraz Vuslata Hasret, 
En Çokta Hasrete Alışık...
Boş Ver Beni;
Umurunda mı Sanki Ne Hale Gelmişim,
Umurunda mı Seni Nasıl Sevmişim...
Ne Hasretler Biriktirmişim Gözlerimde,
Sözlerimde,
Şiirlerimde...
Boş Ver Beni;
Korkum Senden Değil,
Sensizlikten...
Ve İnan; 
Yüreğinde Kendimi Aramak Kadar Zor Değil Hiçbir Şey,
Ve Hiçbir Yük;
Yorgun Yüreğimde Sensizliği Taşımak Kadar Ağır Değil...
Boş Ver Beni;
Dönüyorum İşte Hayatın Çemberinde...
Bazen Aşk Kokusunda Şiirler Yazıyorum,
Bazen Hayata Küsüp,
Dünyaya Kızıyorum...
Zirveye Çıkışım Muhteşem Oluyor,
Düşüşüm mü?
Felaket...!
Merak Etme Beni;
Ben Hep Bilmediğin Gibiyim...
Sana Söyleyemesem de, 
Hala Sana Sevdalı Biriyim...
Merak Etme Beni İşte,
Ben Hiç Sormadığın Hallerdeyim...
Dönüşü Olmayan, 
Karanlık Bir Yollardayım...
Sen Üzülme, 
Ben İkimiz İçinde Gözyaşımı Dökerim...
Sen Güneşe Tutundun Ya?
Yeter...! 
Ben Sensiz Geceler İle Baş Ederim...
Merak Etme Beni;
Yazdıklarımı Okumaya Dahi Yüreğin Yetmezken,
Yaşadıklarıma Sen Dayanamazsın...
Sevdanın Ateşine Yaklaşmaya Dahi Cesaret Edemezken,
Benimle Bir Olup Yanamazsın...!
______________________________________

Gecelerin Ayazı,
Şarkıların Hicazı,
Duyguların Çıkmazı,
Acı,
Hüzün,
Özlem,
Hasret,
Aşk...
Hayret Ya...!
Ne Çok Adın Var Senin,
Birbirine Hiç Benzemeyen...!

Sen,
Tarifesiz Bir Sefere Hazırlandığında Düşlerin,
Hüzün Mevsimi Yaşarken Ellerin,
Kelimelerin Sarhoş,
Cümleler Tümcesiz,
Şiirlerin Mısrasız Savrulurken Yürek Defterinde,
Hiç Olmadığı Kadar Çok,
Olduğun Kadar Yok Olduğunda,
Akşam Olup,
Gün Batınca Ufkunda,
Karanlıkta Gezinmeye Başlayınca Hayallerin,
Çığlıkların Kimsesiz,
Duvarların Suskun,
Gecelerin Zindan, 
Gecelerin Ateş Olduğunda,
Yüreğin Yanmaya,
Her Nefes Alışta Aşkı Anmaya Başladığında,
Siyahların Çoğalıp,
Renklerin Kaybolduğunda,
Yalnızlığın Gölgesine Düşünce Adımların,
Yanağına Dokunan Bir El,
Bir Bakış İstediğinde Kirpiklerin,
Gittiğin Gibi; 
Zamansız, 
Çıkarsız,
Dosdoğru, 
Kaderin Çizdiği Yoldan, 
Kimseye Aldırmadan, 
Kır Zincirlerini,
Beni Bıraktığın Yere Gel...
Gözlerimin Mavi Tünellerinde; 
Sana Sürgün Ömrümü,
Aklımda ki İsmini,
Ruhunda ki Resmini Göreceksin...