Keşke Yakabilseydim Senli Düşlerimi...

Günlerdir Çıkaramadım Hüzün Pijamasını Üzerimden...
Perdeleri Açmak mı?
Hiç Gelmiyor İçimden...
Sürekli Susuyorum;
Sana Susuyorum,
Sustukça,
Yokluğun Sarkıyor Kirpiklerimden,
Yokluğun Sindikçe Cümlelerime,
Her Lisanda Sana Yanıyor Yüreğim,
Gözyaşlarımla Yıkanıyor Mısralarımda ki İsmin...
İçimde Bir Yerlerde,
Kıyılarıma Vuruyorsun...
Hayallerine Sarılıyorum,
Yokluğun Canıma Tak Ettiğinde,
Kapılarında Sabahlıyorum Çok Gece,
Ama Cesaretim Olmuyor "Ben Geldim" Demeye...
Yüreğimde Bıraktığın Hasret Boşluklarını,
Hiçbir Kelime Dolduramıyor...
Adına Şiirler Yazan Ellerim Üşüyor,
Yağmalıyor Gecelerimi Hayallerin...
Uyuyamıyorum,
Uyuyamıyorum İşte Sensiz...
Sen Bensiz Yaşıyorsun Ama, 
Ben Hiç Yaşayamıyorum Sensiz...
Yokluğunun Limanına Acılarım Demir Atarken,
Uzaklardaki Hayalinin Varlığına Sarılıyorum,
Her Nefesimde Sevdana Uzanıyorum...
Her Gece Başımı Yastığa Koyarken,
Vuslata Kapıyorum Gözlerimi...
Sen Oluyorsun Gözbebeklerime Çakılan,
Buruk Bir Sevinç Duygusuyla İçime Dolan,
Bir Kuşun Kanatlarında Göğümde Uçan...

Kelimesiz Artık Tüm Cümlelerim...
Sol Yanım Kadar Uzaksın Bana, 
Sol Yanım Kadar Yasak...
Ve Ben Bıraktığın Yerdeyim Hala,
Bir Adım İleriye Taşıyamadım Kendimi...
Sessiz Bir Sensizlik Gibi Bana Her Yer,
Sensizliğin Sessizliği Gibi... 
Aldırma Sen Bana,
Boş Ver Söylediklerimi,
Yazdığım Şiirleri de;
Nasıl Olsa İntihar Ediyorum,
Sana Her Susuşumda...
Neyse,
Boş Ver...!
Zaten Sen Hiç Duymamıştın ki Beni,
Ciddiye Diyorum,
Almamıştın ki...!
Keşke Gözlerimin Önünden Silebilseydim Hayalini...
Keşke Bir Kibrit Çakıp Yakabilseydim Senli Düşlerimi.
Yakıp,
Dibi Olmayan Sulara Savura bilseydim Küllerini...