Hoşgeldin Beşinci Mevsimim...

Gittin;
Çok Şey Konuştun Giderken, 
Çok Şey Söyledin,
Ama Hiçbir Şey Demedin.
Sonra Uzun Uzun Çığlık Attı Trenler,
Bıraktım Gözlerimde ki Yağmurları Avuçlarıma,
Çünkü Kalan Bendim,
Giden Sen...

Gittin; 
Tükenmişliğimle,
Elimden Bir Şey Gelmeyişini Seyrettim Çaresizliğin İçinde...
Bitmedi...!
Tam Bitti Derken,
Yine,
Yeni,
Yeniden Başladı Tükenmezlik...
Güneşin Işıkları Vururken Zamana,
Savruldu Yüreğim Gecelerin Sabahlarında...
Gözbebeklerime Şarkılar Düştü,
Yüreğime Yangınlar...

Sen Yoktun;
Islak,
Arsız,
Umarsızdı Vakitler... 
Öyle Karanlık,
Öyle Yaralı,
Öyle Zavallıydı ki Geceler...! 
Kural Tanımaz Çaresizliğime Dokunsam Kan Aktı,
Dokunmasam Çile...

Sen Yoktun;
Hep Bir Sancı Bekledi Kapımda...
Sokaklarımdan Yalnızlık,
Kapımdan Yorgun Cümleler Eksik Olmadı...
Sözsüz Şarkılar Düştü Aklıma...
Sustum, Çığlığım Oldun,
Sustum, Susuzluğum...

Sen Yoktun;
Simsiyah Gecenin Koynunda Yürüdüm Bilinmezliklere,
Sancılı Düşlere…
Saatler Gün, 
Günler Ay, 
Aylar Yıl Oldu...
Geceleri Parçaladığım Zaman Diliminde,
Gözyaşlarımın Tuzu Birikti Kirpiklerime...

Sen Yoktun;
Ruhunu Koynuma Alıp Sana Dair Düşler Kurdum,
Seni Sende Sevdim,
Uyandı Gözlerin Ruhumda,
Bir de Hayalin...
Aktı Gözyaşlarım...! 
Durduramadım...

Sen Yoktun;
Hep Griye Çaldı Renklerim...
Acıyan Bir Dili Oldu Rüyalarımın...
Suskunluğumda Volkanlar Yattı,
Kayıp Sevda Mevsimerine Karıştı Hüznüm...

Sen Yoktun;
İçimdeki Çocuk Seni Aradı Her Yerde...
Bulamayınca Gülmedi,
Tebessüm Etmedi,
Yansımadı Gülüşleri Dudaklarıma...
Hep Seni Aradı Gözleri,
Hep Geleceksin Diye Bekledi...

Sen Yoktun;
Yoktu Hiçbir Şeyin Tadı...
Çiçeklerin,
Gökyüzünün, 
Güneşin...
Rüzgar mı?
Umurumda Değildi...!

Sen Yoktun;
Seni Sensiz Yaşadım,
Düşlerime Kıvılcım,
Hayallerime Ateş  Düştü...
Yokluğunda;
Şiirlerimin Baş Ucuna Seni Yerleştirdim,
Ve Mısralar Boyu Yine,
Yeni,
Yeniden Sevdim...

Yokluğunda;
Hasret Mevsimini Yaşadım,
Güneşinde Üşüdüm...
Yağmurunda Islandım...
Damlalar Yüreğime Düşerken,
Yüreğimin Kaldırımlarında Sırıl Sıklam Oldu Sensizliğim...
Hücrelerime Yürüdü Hüzün Bulutları,
Titredim...
Kaybettim Kelimelerin Tınısını,
Dalga Dalga Vururken Kıyılarıma Sensizliğin Son Demi,
Özlem Bastı Her Yeri...

Yokluğunda;
Karanlıktı Tüm Yollar,
Nereye Varacağımı Bilmeden Yürüdüm,
Ama Seni Bulamadım...
Kimden Sormalıydım Seni? 
Kuşlardan mı,
Yıldızlardan mı,
Aydan mı,
Yoksa Gecelerden mi Bilemedim...

Geldin İşte...
Güneş Doğdu Gönlüme,
Kara Kışta Yaşarken,
Bahar Oldun Ömrüme...
Hoşgeldin Beşinci Mevsimim,
Günüm,
Ayım,
Yılım,
Her Anım,
Her Saniyem Hoşgeldin...

Hoşgeldin Gönlümün Yarası,
Zindanda Kalmış Yüreğimin Baharı,
Gülmeyen Yüzümün Tebessümü,
Ömrüme Ömür Katan Nefesim,
Karanlıkları mı Aydınlatan Işığım Hoşgeldin...

Hoşgeldin Hasretle Sızlayan Yanım,
Beni Benden Alıp, 
Beni Bensiz Bırakanım...
Karanlığımın Aydınlığı,
Hayallerimde ki Aşkım,
Yüreğimdeki Yangını Alevlendirip,
Aşka Boyayanım Hoşgeldin...

Hoşgeldin Hüznümü Gülüşe,
Gülüşümü Aşka Çevirenim...
Şarkıların En Güzeli,
Aşkın Eşsiz Melodisi,
Yüreğimin Sesi,
Aşkların En Güzeli Hoşgeldin...

Hadi,
Uzat Ellerini...
Sende Bilirsin ki;
Nerde Olursan Ol Sana Uzanabilirim...
Hatta Sarılabilir, 
Yüreğine Dokunabilirim...