"Senden Gitmem Gerek" Diye Başlayan Bir Giriş Yapmam Gerek, Farkındayım... Senden Gitmem Gerek de Ben Seni "Gerçekten" Severken Gidebilecek miyim? Ya da Gitmeyi Becerebilecek miyim?O da Ayrı Bir Soru Kendime Soramadığım Sorduğumda Yanıtsızlığına Ezildiğim Bir Konu... Seven Yürek Her Şeye Katlanabilir mi?Bir Her Şeyin İçine Ne Kadar Çok Şey Sığar?Sorular Karmaşık ve Muammalı Zamanlar... Bir Gidiş Var Niyette Lakin Becerebilecek miyim?
Neler Yazmadım ki Şu Blog'a Senden Sonra ve Seninleyken de... Sevgimi, Aşkımı ve Bunların Yanında Kederi... Şimdi Neler Yazmak İsterdim Sana Yüreğimdeki Sitemle Ama Biliyorum ki; Anlamayacaksın Yine... Eskiden Kimi Şarkıların Ne Kadar Anlamlı Olduğunu Düşünürken, Şimdi Ayrılığın Ardından Çalınan Her Şarkı Umutsuzluğumu ve Sevgimi Anlatıyormuş Gibi Geliyor...Sen Bilemezsin Aldanmayı, Bir Bakışın Sıcağında Kor Olmayı, Acılarla Yoğrulmayı...Gelmese de Beklersin Sabırla, Bugün Dersin, Olmadı Yarın...Umutlar Kurur Gönülde Yaprakları Dökülür Tek, Tek...Yüreğin Daralır, Geçmez Saniyeler...Gelmez Ya, Korkular Bürür Bedenini, Beklersin, Beklersin...İki Satır Yazsa Bileceksin Tuşlara Bassa, Bir Ses Verse Gideceksin Ama Hiç Biri Gelmez...Sen Ağlarsın, Gözyaşın Tesellisiz Bir Yerler Kanar İçinde...Gülücükler Deryası Yüzün Gülemez...
Şimdi Gece Yarısı...Gözlerim Kapalı, Kalbim Uyanık...Ezberlediğim "Küskünüm" Şarkısını Bilmem Kaçıncı Kez Dinliyorum...!Sıradan Bir Gece...Amaçsız, Umutsuz, Sevgisiz, Aşka Esir Bir Beden, Ağlayan Hırpalanmış Duygular ve Silinmeyi Bekleyen Bir Çift Göz...Elimde Pembe Bir Maus Ama Kağıda Yazılan Yazılarım Pembe Kadar Saf Değil..!Siyah ve Karamsar;Şimdi Sensizim, Şimdi Senden ve Sevginden Yoksunum...!İçim Çöller Kadar Susuz Şiirlerim Kalıpsız...Kim bilir Belki Bu Aşkta Pembe Maustan Çıkan Siyah Yazılar Kadar Zamansız...Yalnızım Yine ve Seni Düşünüyorum...Kahredici Bir His Var İçimde...Ufka Bakıyorum, Gün Batısı Sanki Tutuşmuş, Dağlar Alev İçinde...Dudaklarımda Acı Bir Tebessüm Yalnızlığım Ağlıyor Usul Usul...Akıyor İçime Ateş Gibi Gözyaşlarım Zincirlerle Bağlanmış Duygularım Benliğim Sensiz Kalmış Sessizliğinde...Güneş Doğmuyor Sabahlarıma Çaresizliğim Çırılçıplak, Yarı Yollarda...Kendimle Yaşıt Hüzünlerimle Dans Ediyorum Tarifsiz İsyanlarımın Derin ve Fısıltılı Melodileri Eşliğinde...
Ömrümün Sonbaharında Çıktın Karşıma...Kimsin, Nesin Bilmedim, Bilemezdim de...İçimde Kıpırtılar Uyandı Önce Sonra Yavaş Yavaş Duygular Yeşerdi...Koynuna Aldı Beni Duygularım Delicesine...Sardılar, Sarmaladılar Geceler Boyu, Uyutmadılar...Bazen Mutlu Ettiler Bazende Katılırcasına Ağlattılar...Beyazlamaya Başlayan Saçlarım Yılların Çizgisine Esir Gözlerim Güzel Görünmeye Başladılar Yüreğime...Sanki On Yedi Yaşın O Cilveli O İşveli Heyecanı Vardı Ruhumda...Her Gün Sana Başlarken Buluyordum Kendimi Sana Uyanıyordum Sanki...Geceleri Sana Sarılıp Uyur Her Seferinde Seni Baştan Tanırdım...Üşürdüm, Biraz Daha Yaklaşırdım Tenine...İçim Isınır, Yanaklarım Kızarırdı, Saçlarımı Okşayarak Uyutuyordun Beni, Tenimi...İnsanlar Arasında Sadece Seni Kavrayabilirdi Beynim En Çok ve En Uzun Sana İnanmak İsterdi İçim...Yüreğime Lal Düşünce Susardı Kalemim, Bir Bir Dökülürdü Şiirlerimden Kelimlerim... Uykuya Hasret Gözlerime Senli Geceyi Sürerdim...Sevdanın En Koyu Renginde Seni Bulmak İsterdim...Sensizlikde Yazılan Şiirlerim Hüzünlüydü ve Kalemim Yanlızlığımın Yangın Yerine Dönüşürdü... Ne Zaman Seni Düşlesem Yüreğim Rüzgarlarla Dolar Yağmurlar Yağardı Çöllerime... Gözyaşlarımı Toplardım Avuçlarıma...Hayalinin Gölgesinde Üşüyorken Yüreğim Özleminin Yangınlarıyla Yanardım... Düşecek Olsam Senden Uzağa Yüreğine Tutunurdum... Sen Düşlerimle Oynaşırken Ben Uykusuzluğumun Uykusunda Seni Arardım...Düşüncelerinin Sesini Duymasamda Uzaklarda Seni Düşünürken Rüzgarlara Seni Sevdiğimi Fısıldardım...Hep Yanmaya Hazır Bir Deniz Vardı Yüreğimin Rotasında...Aşkın Ateş Gibi Yakar Özlemin Buzulları Titreten Soğuk Yüzlü Bir Ölü Gibi Üşütürdü Senli Tüm Hayallerimi... Seni Özledikçe Yalnızlığım Azalır Yalnızlığım Azaldıkca Sana Ulaşan Tüm Yollar Çoğalırdı Aramızdaki Tüm Mesafelere Rağmen...Bir Katreydim Ummanında... Bir Toz Zerresiydim Rüzgarında... Sana Uzak Bir Hayaldim Düşlerinde... Bitmez Demiştim...Ömrüm Biter BirgünYürek Yanar Hergün Ama Sana Olan Sevdam Bitmez Demiştim...Çünkü Sen Bende Ölümsüz Olandın, Aşkı Yaşatandın, Daima İçimde Kalandın...Gördüğüm Rüyada, Yürüdüğüm Sokakta Sen Vardın...Bir Fırtınaydın İçimde, Dinmedin Senelerce... Arzularımı Sakladım Gecelerime... Bekledim Yollarını, Hasretin Büyüdü İçimde Alev Alev... Özledim Aşk Kokunu, Yanık Tenini, Kır Düşmüş Saçlarını, Sevda Yüklü Bakışlarını, Çılgınlar Gibi Sarılıp Sevişlerini... Yaşadıkça Çoğaldı İçimdeki Hasret Hergün Biraz Daha Yandım Aşkınla...Hergün Biraz Daha Öldüm Attığım Her Adımda Takıldım, Düştüm...Çareler Aradım Anlatmak İçin Derdimi...Bir Güldüm Bir Ağladım, Anlayamadım Kendimi Anlayamadım Beni Benden Edeni...Çok Çabaladım Ama Anlatamadım Halimi...
Biliyor musun Sevgili?Seni Her Düşünmem Bir Gül Açtırmalıyken İçimde, Bulutlar Aşk Mavisine Rüzgarlar Melteme Dönmeliyken, Hayalinle Şenlenmeliyken Yüreğim Tarifsiz Bir Fırtına Başlıyor Nedense İçimde, Gözyaşı Oluyorsun Gözlerimde...İşte O Vurgun Saatlerimde Yokluğun İşleniyor Gözlerime, Yürek Kalemim Yapışıyor Elime, Hüzün Bıkıyor Mısralara Düşmekten...Neş'e Yakışmıyor Dilime...Susuyorum, Karışıyorum; Vurgun Saatlerimin Rengine...Ne Çok Sevdim Seni Oysa...Beni Hayat Oyunun Perdesinde Küçük Bir Figüran Olarak Görürken Sen Bilmiyordun, Sen Benim Hayatımdın Yaşama Sebebimdin Benim...Seninle Güzeldi Görmek, Sesini İşitince Güzeldi Duymak, Sana Gelirken Daha Bir Önemliydi Yürüyebilmek...Nerden Bilecektin Sen Yaşarken Cehennem Azabı Çekmek Ne Demek, Kor Kor Yanan Yüreğimle Bakışlarından Dökülen Buz Parçalarının Üzerinden Yürümek...Ne Sevmemi İstedin, Ne Ölmemi Uğrunda...Oysa Sen İstemeden Seven Ben Sevgisizliğinden Ölende...Öldüm Ama Öldürmedim Sevdamı...Vazgeçmedim, Yüz Çevirmedim Sevdama...Candın, Kandın, Havam, Suyum, Toprağım, Yaşamaya Dair Ne Varsa Hepsi Sendin, Yaşatmadın...!
Yoruldum Artık Bu Yolda Yürümekten, Aynı Hayalleri Kurmaktan, Sende Takılı Kalmaktan, Sensiz Seni Yaşamaktan.. Yüreğim Yorgun Ayıklığımda Bile Sarhoşluğunu Yudumlamaktan... Yorgunum Adını Bağıran Suskunluklardan ve Gözlerinden Akarcasına Ağlamaktan... Yoruldum Artık Anlasana...Geç Kalmış Sözler Neye Yarar ki?Söylesem de Ne Değişecek?Sen Mutlu(!) Yuvandayken Sana Tüm Sözlerim Anlamsız Gelecek Nasılsa... Varsın Benimde Hayatım Seni Özlemekle Tükensin, Varsın Yokluğunun Acısı İçimi Yaksın, Senin Mutluluğun İçin Her Zorluğa Karşı Koyabilirim, İtirazım Olmaz Yuvanda Mutluysan..Seni Sevmekten Vazgeçmiyorum Sadece Kadere Razı Oldum...Can Yarım Çok İyi Biliyorum Hayalin Bir Ömür Boyu Gökyüzüm Olacak, Kokun Baharda Esen Rüzgarlarla İçime Dolacak, Ellerin En Güzel Rüyaları Serpecek Gecelerime, Bu Sevda Her Daim Can Yarında Olacak...Kurduğum Düşlerin Boynu Bükük Kaldı Can Yarım Kocaman Bir Sevda Ağlıyor Şu Çaresiz Halime...Kadere Razı Oldum Bir Başka Kaderi Yaşamaya Gidiyorum...Bu Sevdadan Vazgeçmiyorum...Seni Bırakıp Gidecek Kadar Çok Seviyorum...Seni Yazmak Yazabilmek Çok Güzeldi...Kağıda Dökebilmek Acıları Kederleri, Yaşarken Yaşatabilmek Bütün Duyguları Hisleri, Kağıda Dökebilmek Ayrılıkları Hüzünleri Yaşatabilmek Sana Dair Hisleri...Yazmak Yazabilmek Çok Güzeldi, Utanmadan Aşka Yani Sana Dair Şiirleri...
Son Satırlarım Bunlar Sana Belki...Bir Daha Yazar mıyım Seni Bilmiyorum...Oysa Nasıl da Sahiplenmiştim Seni, Benimdin, Satırlarımın Gizli Öznesiydin, Yüreğim'din...Şimdi İse Başka Satırlarda Özne Görevinde Yer Alacaksın...Başkasının Kaleminden Döküleceksin...En Önemlisi de Başkasının Yüreği Olacaksın...Bedenimden Ruhumu Ayırdın...!Yaşarken Ölü Olmak Nasıl Bir Şey Diye Sorardım Kendime, Şimdi Sorduğum Sorunun Cevabını Buldum...!Kefensiz Mezarda Olmak Gibi Yaşarken Ölmek...Nasıl Dayanayım?Nasıl Unutayım Seni?Son Satırlarım Bunlar Sana Belki Ama Son Haykırışlarım Değil...Duyduğun Her Ses Sana Haykırışım Olsun...!Son Sayfa Son Satırlar ve Son Cümleler...Değer Verdiğinle Mutlu Olman Dileğiyle...!Hayatımın Anlamı; Hayatının Anlamıyla Mutluluklar...Seni Üzmeyecek Kadar Çok Seviyorum ..Üzülmene Dayanamayacak Kadar Çok Seviyorum...
Sadece, Son Kez Biraz Daha Sıkı Sımsıkı Sarılmak İstiyorum Sana... İçime Sığdırana Kadar, Kalp Atışlarımı Ebediyen Durdurana Kadar, Bir Olana Kadar... Şimdi Biraz Daha Sıkı Sarılmak İstiyorum Yastığıma...Rüyasız Bir Gece Aralamalı Kapısını ve İçeri Usulca Girmeliyim... Sarılmak, Sadece Sarılmak İstiyorum Kendime...Susuyorum Yazıya ve Aşka...Bu Aşktan Sildim Kendimi...!Artık Gözlerim Her Sabah Sana Uyanmayacak...İçimden Bile Adını Fısıldadığında Kalbim Öyle Hasta Hasta Atmayacak...Korkmayacaksın Varlığımdan...!Aslında Senin Anlattığının Ben Olmadığımı Bildiğimde...Gururun Yok mu? Utanmıyor musun? Dediğinde...Kalbimin Küçük Düşürdüğünde, İncittiğinde...Canınla Sardığım Yaramı Yine Yeniden Kanattığını Fark Ettiğimde...Ve Ben O Acıya Ağlayamadığımda Bu Aşktan Sildim Kendimi...!
Artık Önemi Yok...!Şimdi Kendimi Bana Küstürmeden Aşktan Uzak Durma Zamanı... Boş Ver Ziyanı Yok...!Eğer Sen Yoksan Başka Birine Kendimi Anlatmak, Başka Birine Duvarlarımı Yıkmak, Başka Tenlerde Aşkı Aramak İstemem Artık...!Yarım Kalanlara Rağmen Yaramı Sarmam Gerek...!Öyle Vurdun ki Yüreğime, Morluğu Geçmeyecek Değse de Gözlerin Gözlerime...! Unutmadan... Ben Sana Çok Güzel Bakmıştım...!Şimdi Neyim Varsa Sende Kalsın...
Sanırım İnsanı Kahreden En Büyük Sıkıntı, Sükut Etmesi ve Bütün İthafları Kalbine Gömmesi...Aşk Bitti, Soldu Şiir...Vakit Artık Kızıl Hüzün Kurgulanmaya Sığmaz Hayaller... Seninle Başlayan Düşlerim Gibi Ansızın Yenildim Kendi Ömrüme...İsmi Sendi Sancılarımın...Mutluluk Dokunurdu Benim Kalbime, Bir Yığın Hüzünle Gelirdi Bahar Ömrüme, Gelirdi ve Gitmezdi Hiç Gözlerimden...Hep Uzak Düşmüştüm Şehrine Senin, Kendimden Kaçıyordum Senden Giderken...Şimdi Kaçacak Yerim Kalmadı Artık Issız Bir Çölde Tutsak Gibiyim...Yüreğim Bu Kederli Yolculuğun En Mahzun İstasyonunda...Siyah-Beyaz Bir Ömrün Tüm Mavilerini Gömüyorum...Yapayalnız Bir Hüznün Ortasında Gitgide Ölüyorum...Şimdi Bir Mezar Ürkekliğinde; Seni Susuyorum...!Sessizlikte Boğulurken Sesim; Ancak Fısıldayarak Söyleyebiliyorum: "Sensizlik ve Sessizlik Cinayettir!...
Bazen Söyleyemediklerim Küsse de Bana Yazıyorum, En Azından Dilimin Söyleyemediklerini Söylettiriyorum Kalbime...Ama Bazen Sus Gelir Bana...İçimdeki Fırtınaların Sağanaklara Dönüşmesi Gibi Gökyüzünün Damla Damla Ağlaması Çisil Çisil Yağmurların Erimiş Bedene Düşmesi Gibi Lal Düşer Dilime...Yazacak O Kadar Çok Şey Varken İçimde Ellerimle Bulamam...İçimde Anlatacağım Çok Şeyler Vardır Ama Anlatamam...Yüreğimden Ellerime Düşen Cümlelerim Sessiz Gülüşlerimdir Aslında...Öyle Şiirler Konuşur ki İçimde, Susarım, Yazamam...Her Şeyi O'na Benzetirim Ama Uzanırım Tutamamam, Yaklaşırım Öpemem...Yazmalısın Derim Kendime...Sustukça Büyüyenleri, Dağ Olup Yüreği Yutanları, Kahkalarda Gizlenen, Bir Maskenin Gölgesinde Sığınan Gözyaşlarını Yazmalısın...Yeri Geldiğinde Bahsetmelisin Mutluluklarından, Sevgilinin Gözlerinin Renginden Kimi Zaman, Öpüşlerinden Hatta Hiç Utanmadan...!Duygularının Şiirini, Sözlerinin İnceliğini, Unutulmaz Sevdanın Titrekliğini, Kıvılcımlarının Yakan Kor Alevlerini, Yüreğini Burkan Ağrılarının Acı Hissini, Hüsranların Bıraktığı Buruk Hüzünlerini Yazmalısın Derim...Yaşamından, Karşılaştıklarından, Umutlarından, Acıyı, Yarayı, Sevdayı, Hüznü, Mutluluğu, Canını, Cananı Yazarak Anlatmalısın...Yazmalısın İçindeki Boşluğu, Konuşturmalısın İçindekileri, Yazarak Sevmeli Yazarak Nefret Etmelisin...Bir Gün Yok Olacağını Unutmadan, Zaman Denilen Şeyin Keşkesi Olmadığını Bilerek Yazmalısın... Bir An Bile Durmadan Yüreğin Ne Diyorsa Onu Yazmalısın, Abartmamalısın Cümleleri Sahte Sözcüklerle...Yazmalısın...Aklını Alan, Her Şeyim Dediği İçin Yazmalısın Derim...
Her Zaman ki Gibi Okuyormuşsun Gibi Yazıyorum Sana...Her Defasında Bu Son Deyip Başlıyorum Senli Düşüncelerimi Dökmeye Satırlara...Unutmak Zorundayım Belki Ama Yapamıyorum...Bir Gün Gelip Aklına Düşeceğimi Umut Ederek Mavi Düşlerimde Büyütüyorum Umutlarımı...Yine Sen Düştün Yine Hüznün Düştü Aklıma...Çünkü Hüznün Adıydın Sen Bende Hüznün Ta Kendisi...Sen Düşünce Aklıma Sol Yanımın Sancısı Arttı...Kapının Çalmasını Gelenin Sen Olmasını Diledim, Belki de Çok İstedim...Gözlerim Seni Bir Kere Daha Görmenin Hevesi İçinde...Seni Görse Dökecek İçindeki Tüm Hüzünleri Bırakacak İçindeki Tüm Sevgiyi Ellerine...Yine Seni Yazarak Ruhuma Şifa Arıyorum...Yazmak İstiyorum Seni...Belki de Yazıp İçimdeki Seni Tüketmek İstiyorum...Sen Gerçekten Var mısın Yoksa İçimde mi Uydurmaya Çalışıyorum Seni Belirsiz...Haftalardır Yanlış Olduğunu Bile Bile Türlü Hayallerle Boğuşuyorum...Onca Ruha Dokunmuş Olan Ben Kendi Ruhuma Ulaşamamanın Telaşındayım...Elvedayla Süslenmiş Yarınların Dününde Bir Bitişin Ardından Gelen Hüzünlerdeyim...İsimsiz Bir Masal mıydı Bu ,Yoksa Senin Yokluğunda Gelen Bir Çaresizlik mi?Belkide Kimliksiz Bir Umut Yolcuğu, Ya da Bekleyişti...Ne Kadar Bekleyebilir ki Bir İnsan?Kaç Mesafe Gidebilir ki Sensizlik Kervanında?Tükenmek Bu Diyorum Kendime...Hızla Kopan Takvim Yapraklarında Geçip Giden Günlerin Ne Kadarı Bana Ait Bilmiyorum...Sen İçimde Büyüdükçe Zaman Seni Daha Uzağa Savuruyor...Bazen Öfkem Oluyorsun, Bazen Sevincim, Bazen Özlemim...Şiir Oluyor Dudaklarımda Adın...Ve Bir Şiir Yazmalı Diyorum Her Kelimesinde Seni Anlatan Her Mısrası Sen Olan, Sonunu Getiremeyeceğim, Aklımdan Hiç Silemeyeceğim...Bir Şiir Yazmalı Diyorum, Bana Nasıl Geldiğini, İlk Bakışlarını, İlk Dokunuşunu, Bedenime Sıkışmış Ruhumu Özgür Kılmanı, Dudaklarından İki Çift Sözün Her şeyi Yaptırabileceğini, Ömrümü Sadece Sana Adayabileceğimi Yazmalı Diyorum...Bu Şiirde Mutlulukta Sen Olmalısın Mutsuzlukta...Özgürlük Olmalı İçinde Sonunda Sevgiliye Kavuşturan...Tutsaklık da Bulunmalı Biraz Ayağa Prangalar Vuran...İçinde Kavuşmalar Olmalı Koşa Koşa Birleştiren...Bir Şiir Yazmalı Diyorum...Sadece Seni Yazmak, Sadece Seni Okumak, Kısacası Sadece Seni Yazmak...
Ve Şimdi Seni Yazıyorum...Kalbimin Derinliklerinde Gizlenen Beni Benimle Hiç Yalnız Bırakmayan Seni...Mavi Denizlerde Batmaya Hazırlanan Bir Gemiye Benzetiyorum Kendimi...İçime Dolan Suları Boşalt Boşalt Bitiremediğim, Sırıl Sıklam Islanmış Duygularla Dolmuşum...Ne Batabiliyorum Nede Su Yüzüne Çıkabiliyorum...Oracıkta Öylece Bekleyip, Geceleri Seni, Gündüzleri İse Kendimi Yazıyorum...Hasret Var Yokluğunun Ardından Boşluğun Var Dolmayan, Tüm Vazgeçemediğim Duygularımın Esaretiyle Özlem Var...Ne Zaman "Keşke!" Desem Bir Şarkı Gibi Dokunuyorsun Dudaklarıma...Sen, Yine Sen İlle de Sen Diyor Tüm Dinlediğim Şarkılar...Sen Yokken Bile Seninle Yaşıyorum Sen Diye Başlıyorum Satırlarıma Sen Diyorum Doğan Güneşe...Biraz Senden Biraz Benden Bahsediyor ve Susuyorum Ama İçimden Sessizce Seninle Konuşuyorum...Böyle Açılıyor Kapılar Yüreğimde Her Halim Seni Anımsatıyor İçimde...Bazen Acısın Tebessümlerimde Bazen Tatlısın Umudun Pençesinde, İşte Bu Yüzden Olmadığın Hiç Bir An'ı Hatırlamıyorum Bile...
Umutsuz Bir Umudu Hayal Etmek Varmış Şimdi Kaderimde...Düşlerime Katmak Seni Asla Esmeyecek Bir Rüzgarı Beklemek Belki de...Özlem Kokusundaki Kalbini Alıp Uzaktan Uzağa Hissetmek Belki de...İmkansız Olduğunu Bile Bile Sevgini Göğsüme Sığdırmak Öyle Veya Böyle Farkında Olmadan Yüreğime Katmak Seni...Kulağıma Gelen Uğultuların Umutlara Seslenmesi Belkide...Gerçekmiydin Yaşanabilen Bir Dünya İçinde? Ya da Gözle Görülebilir Cinsten Bir Bedenmiydi Varlığın Bilmiyorum...Belkide Görmeden Hissettiğim Ya da Hiç Olmadığın Halde Kendimi Avutabildiğim Bir Umuttun İçimde...Sen, Ruhumda Esen Ahenkli Bir Fırtına, Duygularımın En Hoş Bestesi, Ağlayan Gözlerimin Tek Sığınağı, Cevabını Bulamadığım Hislerimin En Manalı Sesi, Sevgiye Kilitlenen Ruhumun Dirilişiydin... Seni Sevmek, Aslında Kocaman Bir Boşlukta Tutunacak Bir Yaşamdı Hayatımda...Seni Sevmek, Gözlerine Bakmadan Bile Hissetmekti Yüreğindeki Sıcaklığı, Alıp İçime Sığdırabilmekti...Seni Sevmek,Tüm İnançlarımın Eşiğinde İnce Bir Çizgiydi Kalbin, Mahşeriydi Yüreğimin...Seni Sevmek, İçimde ve Dışımda Dolanan Aşk'tı...Gün Oldu Hicran Oldun Gözlerime An Geldi Aşk'ı Tattırdın Yüreğime...Sessizdim Ama Dilimden Düşmezdin Suskundum Ama Sen Bitmezdin...Ne Aklımdan Giderdin Ne de Gözlerimden Düşerdin...Sen, Batan Akşamlar Gibiydin...Karanlığın Gözlerime Çöktüğü An Gibi Düşerdin İçime, Geceme, Vururdun Yüreğime...Sessizdin Ama Her Şeydin...Şu Beş Para Etmez Dünyamda Son Nefesimdin, Hayallerimdin...Gönlümün Son Bakışı,Yüreğimin Konuştuğu En Doğru Sözdün, Sen Hep Sevilendin, Hem de Vazgeçilmezdin...Yüreğimin Dokunduğu En Doğru Yerdin...Aslında Her Şey Sendin, Yaşadığım, Dokunduğum ve Umduğum Her Şey Senden İbaretti... Seninle Yattığım Geceden Tut El Ele Kalktığım Sabahlara Kadar Hepsi Bir Bütündü Kendi İçimde...
Ne Geliyor Aklıma Biliyor musun?Gözün Gözlerime Değmeden Kalbini Görmüştüm Ben...Dokunup Ellerine Hissetmeden Gönlüne Aşık Bir Nehir Geçmiş İçimden...Sırılsıklam Olan Yüreğimle Kalbinde Nasılda Boğulmuşum Ben...Ellerini Tutmadığım An'larda Bile Sen Vardın Hayallerimde...Senden Önce Dünüm Yoktu, Hiç Olmamıştı, Yarın İçin Kurduğum Düşlerin İçinde Bulmuştum Seni...Belkide Son Günümdeki, İlk Dünümdün...Tutuşturmuştum Bu Kalbi İmkansız Bir Yüreğe...
Şimdi Gittin, Hayat Senin, Yaşam Senin Ömür Senin, Giderken Aldığın Düşlerim de Senin...Ben Ne Senden Vazgeçmesini Bilebildim Ne de Unutmayı Öğrenebildim...Gidip de Senden Bitemedim...Şu Gönlüme Bir Türlü Söz Geçiremedim...Şu Bedenime, Yüreğime, Sevgime Bir Türlü İhanet Edemedim...Anlatamadığım Sözler Vardı Hani? Ben Onların Hepsini Sende Yaşadım...İyi ve Güzel Ne Varsa Acı Tatlı Hepsini Sende Tattım...Şimdi Ben, Sebepsizce Kapanan Yolların Sahibini Arıyorum Kalbimde...Hazanın Sğuk Nefesiyle Bir Kış Tadı Var Yüreğimde...Tüm Yanmışlığımın ve Yanılmışlığımın Ardından Asla Tekrarlanmayacak Bir Kalbe Sahibim Artık...Durgunum, Yorgunum ve En Kötüsü de Suskunum...Oysa Sen Umuttun Benim İçin, Sana "Sen" Dedim Hep Seni Diledim ve Ben Bu Dünyada Aşk'ı Sedece Senden Dilendim...
Seni Yazdım... Her Hecem Seninle Dolandı Sözlerime...Kelimelerimi Sığdıramazken Satırlarıma Uzun Cümleler İle Seni Anlattım...Meğer Ne Zormuş Sevgi ve Sevgisizliği Aynı Anda Yazmak Aynı Anda Yazıp, Yüreğim İle Paylaşmak, Aklımda Sen Varken Nefessiz Kalmak...Sen Varmışsın Gibi Seni Düşünmek, Seni Hayal Etmek...Aklımı Oynatmış Bir Deli Gibi Her Gün Her Gece Seni Yazmak...Şimdi Say ki, Ben Hiç Ağlamadım, Hiç Özlemedim, Bağlanmadım, Yanmadım, Darılmadım, Sitemkar Olmadım...Sadece Bakamadığım Saatlerim Var Sol Yanımda Belki de Bir Ayrılığın Sonbaharı ve Örtbas Edilen Bir Aşkın Karanlık Rüyası...Günahkar Bir Acının Hüzünle Yoğrulmuş Gülüşüyüm Sanki...Sözlerinden ve Gözlerinden Kopup Gelen Gecelere Gebe Acılarım...Acımı Yüreğimin En Derinlerinde Özleminle Yan Yana Yaşıyorum... Sanki Çok Uzakta Gibisin, Dünyanın Diğer Ucunda...Ve Ben Rüzgarları Bekliyorum Düşlerimdeki Evimizin Penceresinde, Belki Kokunu Getirir, Yalan Tebessümlere Sakladığım Sensizlik Biter Diye... Sanki Yarını Olmayan Uzun Bir Yoldayım Umutların Çaresizliğinde...Keşke Her Şey Bir El Uzaklığında Olsaydı Uzanıp Dokunurdum Belki Sana, Belki de Tutardım Ellerinden...Kim Bilir Belki de Öperdim Belki Sarılır, Belki Ağlardım, Yanında Kurardım Düşlerimi...Gözlerimde Yanmanı O Kadar Çok İsterdim ki, Bir O Kadar da Yüreğinde Isınmak İsterdim Üşürken...İçine Akmak, Doyasıya Kollarınla Sarılıp Oracıkda Okşamak İsterdim...Sevdanın Sevdası, Bir Sana Yandım Sana Ağladım...Uzak Kaldın Yine Sevdim Hep Seni Andım, Sana Bağlandım...Seni Görmediğim Anlarda Her Gece Rüyalarıma Seninle Daldım Her Gece Sana Haykırdım...Duy İstedim...Sımsıkı Bağlan Ölümsüzce Sev İstedim En Çokta Rüyalarımdan Çıkıp Gelmeni Bekledim...Git Dedin, Gittim, Yan Dedin, Yandım...Bir Cümlene Günleri Bir Saatine Yılları Verirdim Ömrümden...Ve Artık Anlıyorum Söylediklerini...!Kendimden Vazgeçmekle Belki de Ödüyorum Ödenmesi Gereken O Ağır Bedeli...Masumca Akan Gözyaşlarımda Islanmış Bir Matem Var Şimdi Her Zerrem de...Günlerim Karanlığa Mahkum ve Yıldızlarım Çok Yorgun...!Duyuyorsun Değil mi İçimdeki Çocuğun Ağladığını?Dinmiyor Artık Gözlerimde ki Yağmurlarım, Susmuyor Yüreğimde Esen Rüzgarlarım...Koskoca Bir Ömür Geçer mi Beklemekle Ya da Diner mi Acısı Unut Demekle?Pes Etmekle Gider mi Vazgeçilmez Geceler?Yıkılmıyor İşte İçime Kurduğun O Saklı Kent...Silinmiyor Gözlerimden Giderken Bıraktığın Sağanak Yağmurlar...Bak Sağanak Başladı Yine...!Yağmur Taneleri Düşüyor Yüreğimin Koridorlarına ve Ben Hala El Eleyim Sensizliğimle...Kime Ne Anlatıyorum Bilmiyorum Ama Gönlüm Hala Seviyor Seni, Tüm Karanlığınla...Fırtınalar Kopsa da Bu Yaralı Yüreğimde Ben Yine de Sendeyim...Seninim Evet Hep Senindim Belki de…Anlatamadım...Konuşamadım...
Bu Hayatta En Çok, Seni Bana Sevdiren Seni Bana Alıştıran Zamanı Sevdim...Sensizlikle Geçen Bu Zaman Boşluğunda Her Gün Kalktığımda Sabah Oldun Bana...Sen Benim İçin, Gecelerde Kaybolan Bir Aydınlıktın...Aslında Yoktun...Ya Ben Sana Azdım Ya da Ben Sende Çok Kalmıştım...Bazen, Varlığına İnandığım Zamanlarda Oldu, İnandıkça Ağladım, Ağladıkça Derdime Dert Kattım...Yanımdaymışsın Gibi Hayal Etim Sen Hiç Yokken Hayatımda...Aslında Ben Yokluğunda Varmışın Gibi Davranmaya Olsan da Olmasan da Hayatımda Yokluğunda Yokluğunla Arkadaş Olmaya Alıştım...Keşke Beni Bir Kitap Gibi Düşünseydin, Çevirdikçe Sayfaları Anlayacaktın Yüreğimi...Okudukça Kalbimi Bilecektin Seni Nasıl Sevdiğimi...Şimdi Seni Bana, İki Şey Anlatıyor, Biri Varlığın, Diğeri Yokluğun...Hoş İkisi de Aynı Şey Benim İçin, Varlığın Aratır, Yokluğun Susatırdı İkisi Bir Yerde Ağlatırdı...Her Şeye Rağmen Seni Sevmek, Seni Özlemek, Dokunup Yüreğine Usulca Ağlamak Güzeldi ve Ben Gözyaşlarımı Bir Hiç Uğruna Değil de Ölebileceğim Bir Can Yolunda Vermişim..Ben Seni Sevmekten Asla Vazgeçmedim...İçimde Ateş Gibi Durmadan Yandın Sen...Söz Vermiştim O Parkta O Bankta Otururken Kendime...Artık Ne Ellerim Kimsenin Ellerine Dokunabilirdi Ne de Dudaklarım Kimsenin Dudaklarına Değebilirdi...Sevemezdim Senden Sonra...Ne Kadar Acısa da Yüreğim Gidemezdim Senden Uzağa...Kapatamazdım Kalbimin Kapılarını Sana...Beni Kendine Hapsettiğin O Günde, Ellerim Ellerindeyken Yanında Geçen Kısacık Birkaç Saat İçinde Yaşamadığım, Tatmadığım Mutluluğu Tattım...Sol Tarafım Öylesine İstiyor Öylesine Özlüyor ki Seni...Şarkılar Hasret Hasret Çalıyor Yaşlar Süzülüyor Yanaklarımdan...Buram Buram Tütüyorsun Yalnızlığımda...İçimde Her Şey Sızlıyor Sensiz Her Şeyim Yarım ve Gözlerimi Ne Zaman Açsam Acıya Açılıyor Sanki Göz Kapaklarım... Kaç Kez Daha Vurulurum Kaç Kez Daha Kaybolurum Ararken Seni Bilemem...Yalvarışlarım Var Kendime, Bağırışlarım... Çığlıklarım Var Kendime, Ağlayışlarım Sağanaklarım... Bakışların mıydı Yakan Yüreğimi?Dokunuşundu Belkide...Sevgi miydi Bu, Aşk mı Yoksa Bedenimi Saran Ateş mi Çığlıklarımdan Uyanışım mı Bilmiyorum...Keşke Mutlu Edebilseydim Seni... Neye Gülümsüyorsan Ona Benzeseydim... Yazdığın Şiirlerin Sebebi Ben Olsaydım Sevdiğin Şiirlerin Sahibi Ben...Her Gece Yatmadan Eline Alsaydın, Gözlerin Geçseydi Satırlarımdan... Okusaydın...!İçimi Okusaydın...!
Kelimelerim Yetmedi Sana Olan Aşkıma ve Esaretime...Seni Sevmeyi Yasakladın Bana Ama Bir Günüm Dahi Olmadı Aklıma Gelmediğin, Aklıma Vurmadığın, Aklımı Almadığın...Bir An'ım Bile Yoktu Seni Düşünmediğim, Çıldırasıya Düşlemediğim, Yanında Olmayı Deli Gibi İstemediğim...Ben Seni Hayal Ettim Hep, Kavuşmak Ümidini Yaşayıp Hasretle Bekledim, Aramayacağını Bile Bile Her An Haber Bekledim, Yokluğuna Dayanamadığımda Seni Hissedip Yanımda Kokladım, Sesini Kulaklarımda Dudaklarını Dudaklarımda Sıcaklığını Yanaklarımda Hissettim, Bana Gülümsediğini Sanıp Resmini Öptüm, Adını Haykırdım Sessizce, Kimse Duymadan Ağladım Senin İçin, Yolunu Bekledim Gecelerle, Rüyalarımda Seni Buldum, Bilsem de Sevmediğini, Başka Biri Almış Olsa da Yerimi Seni Bir Ömür Sevdim... Kızmadın Değil mi?
Ben Hiç Baharları Yaşamadım Hep Sonbaharda Kaldım, Hep Ellerim Üşüdü ve Aşk Kimsesiz Bir Çocuk Kadar Yalnızdı Yüreğimde...Ne Zordu Bilirmisin Döneceğin Umuduyla Yastığa Başını Tek Koymak...Çünkü Söz Vermiştim Kendime Söz Vermiştim Sensiz Olamayacağım Diye Kaderime...Tek Dileğimdi Seni Yaşamak Seninle Yaşlanmak...Önünde Hasretini Çekeceğim Geceleri Eskitip Gündüzleri Bekleyeceğim Günler Yok...Ne Veda Ertesi Kırılan Ümitlerim Ne Taşımakta Zorlandığım Aciz Sensizliğim Ne de Tahammül Edemediğin Saçmalıklarım Yok...Yaşadığım Daha Doğrusu Yaşayıp ta Anlayamadığım Şeyler Yorulduğum Ama Neden Yorulduğumu Çözemediğim Günler Yok...Ve Sen, Suçsuzluğumda Hep Kendimi Yargıladığımı, Darağaçlarında Asılı Kaldığımı, Kırılgılardaki Düşselliğimi, Çaresizliğimi, Yangınlarımı, Grilere Büründüğümü, Ateşlere Yürüdüğümü, Kahretmelerimi, Bekleyişlerimi, Gözyaşlarımı, Son Nefesimde Dökülen Sözlerimi, Sancılarımı, Yenilgilerimi Bilemeyeceksin...Bir Gün Sana, "Acıları Hiç Dinmedi, Seni Çok Ama Çok Bekledi, Özlemi Yüreğini Tüketti, Sensiz Hiç Gülmedi, Dudaklar Sensiz Tebessüm Bile Edemedi ve Sevdasından Öldü!" Derlerse İnan Sevgili...
Sen Bilmiyordun Ama Kendimden Bile Gizlediğim Kuytuları Vardı Gözlerimin Hüzne Çalan Rengi Vardı Yüreğimin, Senin Göremediğin Yıkıntılarım, Sende Tutuklu Korkularım Vardı... Benim Hayallerim Başkaydı Seninkilerin Yanında Umutlarım Okyanuslardan da Büyüktü...Düşüm; Senli Zamanlara Dair Cümleler Kurmaktı... Şimdilerde En Sevdiğim Düşüm Kırık, Onarılmaz Yaralar İçinde...Anlar Eksiliyor Artık Ömrümün Duvarlarından...İçimde Eksikliğin Ürperiyor...Yüreğim Bedenimden Ötelerde Seni Arıyorum...Kayboluyorum Ararken Yok Yanını... Sana Söylemeye Çalışıyorum, Sana Bağırmaya, Duyulmuyor... Başım Öne Eğilince Elim Kaleme Uzanıyor...Gömüyorum Sevda Masalımı Karanlıklara...Dilim Dönmüyor Artık "Seni Seviyorum" Cümlesine...Aşkın Şairi Olsam Bile, Sözlerim Dolaşsa da Dillerde Neye Yarar Sana Söyleyemedikçe...Alabora Olsam Bile Hala Batmayan Hayallerim Var...Bir Yanım Ölürken, Diğer Yanım Özleminle Kavruluyor...Seni Bir Kez Daha Görmek İçin Yaşamak İstiyor...Bir Yanım Sensizlikten Oluşmuş Yaralarla Kaplıyken Diğer Yanım Seni Anlatıyor...Bir Yanım Mezar Taşıma Adımı Kazıyorken Diğer Yanım Adını Kalbime Kazıyor...Biliyorum, İçim Isınsa da Hayalinle, Hayalin Vursa da Yüreğime Bir Yıldız Kadar Uzaksın...Biliyorum, Uyuyamadığım Yatağımdaki Göremediğim Rüyamsın...Son Bir Kez Gülüşünü, Duruşunu, Uzaktan Bakışını ve Sesini Duysaydım Dünyalar Benim Olurdu...Son Bir Kez Kokunu Duysaydım, Dokunsaydım Sana, Hissetseydim Sıcaklığını Yavaş Yavaş Tutuşarak Dünyalar Benim Olurdu...Ben Son Bir Kez Ellerine Dokunmak, Gözlerine Bakıp "Seni Çok Seviyorum" Demek İstiyorum...Dizlerinin Üzerine Başımı Koyup Gözyaşlarımı Avuçlarına Bırakmak İstiyorum...Senden Uzakta Darmadağınım...Sensiz Olmuyor...Sensiz Yaşanmıyor...Özledim...!Ölesiye Özledim Seni...
Bazı Şeyler Eskimiyor Ne Kadar İstesen de, İçinde Bir Yer Kalıyor Daima Kanamalı Bir Yara Gibi...Derken Beklenmedik Bir Anda Sağnaklarına Tutuluyorsun... Kabulsüz Bir Du'a Vakti Oluyor Geceler Yastığında...Aşkımdan Geriye Sadece Acılar Kaldı... Zaman Dedikleri Sonunda Senide Çaldı, Darmadağın Etti Uykularımı... Bazı Şeylerin Nedeni Olmaz, Bilirsin...Kaptırırken O Yüreğe Kendini Binlerce Şiir Yazmak Gelir İçinden...Açılırsın Umman Denizlere Farkında Olmadan Boğulursun...Biz Çare Değildik Birbirimize, İkimizde Birbirimizden Ödünç Aldık Hüzünlerimizi... Ve Şimdi Sen Yorgunsun Ben Ümitsiz...En İyisi Unutmak Her Şeyi... Gözlerindeki Yaşların, Yüreğindeki Yorgunluğun Sebebi Olmasın Artık Sevdam... Yaralı Düşlerin Uykusundan Kaldır Yorgun Yüreğini... Unuttum Desem Artık Özlemiyorum Yanımda İstemiyorum Desem Yalan... Gözlerini Sözlerini Gülüşünü Unuttum Desem Bunlar da Yalan... Unutmadım, Söküp Atmak Zor, Hatırlamak Daha da Zor... Unuturdum Belki Gözlerin Yüreğime Değmemiş Olsaydı... Ellerimi Sımsıcak Avuçlarında Tutmasaydın... Seni İçimin Derinliklerinde Doyasıya Sevmeseydim...Kaybetmek Kadar Kavuşmak da Kolay Ama Zamansız Ölümler Birleştirmiyor Ruhları, Sabırla Bekliyorum Zamanını... Elveda Bile Demiyorum Sana Bak...Eğer Bu Aşk Kutsalsa Ruhlarımız Kavuşur Yakında...
___________________________
Sonrası Yoktu Aşkımın... Bir Gece Geç Zamanda, Olmayacak Bir Anda Senin Ateşinle Sarmalanırdım...Ah Olsaydı Keşke Yerine "Seni İstiyorum'' Derdim... Sarılıp Sımsıkı Doyasıya Öperdim... Zaman Dururdu... Korları Ruhumun Evreni Yakardı... Nefesim Tutuşup Titrerdi Baştan Sona...Yoktu Sensiz Geçen Gecelerin Sabahı...Ne Yıldızlarla Vedalaşabilir Ne de Güneşe Hoş Geldin Diyebilirdim...Duymasın İsterdim İşitmesin Kulaklarım Sevgi Sözcüklerini Başkalarından...Sen Söyle İsterdim Sevda Sözcüklerini...Sen Sarıl Sen Dokun İsterdim Sana Hasret Tenime Sıcacık Yüreğime...Sen Benim İçin Bir Yağmur Damlasıydın Güneşin Işıklarında...Gökkuşağımdın Renkleriyle Dans Eden Karanlıklarımda...Takılmıştım Kuyruklu Yıldız Gibi Aşkına...Aşkındı Beni Senden Uzaktayken Bile Seninle Yaşatan... Göremesem de Rüyamdaydın, Sevmesen de Kalbimin Derinliklerindeydin... Gözlerime Bakıp Tebessüm Ederdin Ya Hani? O An Darmadağın Olurdum...Korkardım, Ya Anlarsan Yüreğimdeki Fırtınanın Sebebini Diye...Gözlerinin Gözlerime Değmesi İçimde Ilık Umut Rüzgarları Estirirdi...Her Bakışın Yüreğimdeki Umut Kıyılarını Hırçın Dalgalar Gibi Döverdi...Sancılarım Artıkça Sözlerinle Çare Arardım Yüreğime, Gözyaşlarım Azaldıkça Yüzüm Gülerdi...Gittiğinde İse Azalan Gözyaşlarım Çoğalırdı...İşte Hep Bu Yüzden Varlığınla Yokluğunun Arasındaydım, Gitmekle Kalmak Arasında...
Şimdi Yüreğimde Çaresizlğin Son Adımları Var, Gözlerimde Hayalinin Son Kırıntıları, Kulağımda Son Cümlelerin...Bil İsterim; Seni Sevmek Sonsuzluktu Tükenmeyecek Bir Aşkın Anahtarıydı...Çünkü Adın da Kendin de Aşkın Ta Kendisiydin...Belki de Hiç Söyleyemediğim Kadar Çok Sevdim Seni...Sana Her Bakışımda Ateşler Yakıldı İçimde, Yüreğimin Cehennemi Alevlendi Yinede Yokluğun Kadar Yakmadı Hiç Bir Şey Gönlümü...Ne Toplayabilirim Artık Sende Kalan Artıklarını Ne de Böyle Sensiz İçime Siner Bıraktıkların...Yüreğindi Bir Türlü Barınamadığım Her Sevda Şarkısında Kilitli Kaldığım...Sözlerindi Gözlerinden Önce Gelen, Hançer Misali Ruhuma Sapladığın...Duymak İstemedin Sana Çırpınışımı, İçimin Girdabında Kaybolan Çığlıklarımı, Ötesi Olmayan Buruk Serzenişlerime Karışan Sessiz Sedasız Bekleyişlerimi...Geçmek İstemedin Yüreğine Uzanan Köprülerimden...
Türlü Anlamsızlıklardan Anlamlar Oluşturmaya Çalıştım Ama Başaramadım... Artık Tebessüme Gayem, Mecalim, Mealim Yok...!Yarın...!Tek Anlamı Olan Sözcük Artık Lügatimde...Bırakıyorum Kendimi Hüznün Akıntısına... Bertaraf Edip Tüm Düşlerimi, El Sallıyorum Sevdama... Yenik Ama Pişman Olmadan Gidiyorum...Nereye Kadar Taşırım Seni ve Ne Kadar Bilemiyorum...Bu Günden Sonra Ben Hem Hayalim Hem Gerçek...Kimine İflah Olmaz Bir Korkak Kimine Fazla Cesur...Belki, Yıldızını Kaybetmiş Gökyüzü Yada Bir Çıkmaz Sokak...Belki de Çok Bilinmeyenli Bir Denklem...
Bugün Sana Ne Kadar Sevilmediğimden Bahsettim Sana Geç Kalmış Olmanın Verdiği Tedirginlikle...Belli ki Her Şeyin En Sonu Burası... Beni Unutma Olur mu? Yatağa Girip Başımı Yastığa Koyduğum Anda Yorgan Niyetine Seni Kendime Sardığım Geceleri Asla Unutma... Sana Olan Özlemimi Yine O Gecelerde Sana Yazdığım Şiirleri Asla Unutma... Çünkü Ben Her Gece Seni Düşünürdüm, Her Gece Senin Adınla Biraz Daha Büyürdüm...Beni Sakın Unutma... Sana Dönüşüm Bir Mahşer Gününe de Rastlasa Döneceğim... Bıraktığın Yerden Tutturacağım Ellerimi, Öptüreceğim Dudaklarımı... Bu Sevda Rüzgarları Bir Daha Böyle Esmeyecek, Bir Daha Böyle Sevilmeyeceksin...Üzüleceksin Biliyorum Ama Lütfen Az Üzül ve Beni Sakın Unutma...
Umursamayacaksın Belkide Yazdıklarımı...Nereden Bileceksin ki; Biten Bir Ömrün Bitmeyen Bir Sevginin Son Yakarışları Bu Sessizce...Şimdi Bana En Yakın Haline Bürün Sevgili... Yüreğine Koy Ellerini ve Sadece Yüreğinin Söylediği Sözleri Dinle...Son Bir Kez Yakından Bak Bana, En Yakından, Gözlerimde Kendini Gör...
Sen Şafak Sancısıydın Gecelerimde, Şimdi Sabahın Alacası Tükendi, Yeşil Bir Dal Kırıldı İçimde...Baharı Seninle Kucaklardı Yüreğim Sararan Ömrümün Sonbaharısın Artık...
Olmadığını ve Hiç Olmayacağını Bile Bile Bunları Yazan Kalbime Çok Şeyler Borçluyum, Sadece Seni Düşündüğü İçin ve Yine Seni Hep Seni Yazdığı İçin de Yüreğime...
