9 Mart 2013 Cumartesi

Acıtıyorsun Yine, Kanatıyorsun...!

İçimde Bir Yara Kanıyor Durmadan...
Damla Damla Süzülüyor Acılar...
Kuşatıyorlar Her Yanımı....
Buruk Bir Gülümseme Sarıyor Dudaklarımı...
Hani Senin O Aşkla Öptüğün Dudaklarım Var Ya İşte Onları...
Çaresizim, Hissizim...

Dudaklarım Tutsak Parmaklarım Kilitli...
Dudaklarımda Bir Yanık Sessizlik ve Parmaklarım Yenik....
Yine de Yazıyor Gönlüm Bu Tuhaf Şiiri...
Sana Yazıldığı İçin İstekle Yazıyor...
Kelimeler Birbiri Ardına İç İçe Geçerken Bir Zincir Oluşuyor Hiç Kopmasın Diye Harfler...
Hiç Yenilmesin Diye Sözler Tutsak Ediyor Şiiri Kağıda, Kalemi Parmaklarıma...
Bilmiyorum...!
Hiçbir Şey Bilmiyorum….
Gözlerimden Taşan Sevda da Neyin Nesi ki?
Yine Tutamadım Gözyaşlarımı, Yine Yapamadım...!
Ağlıyorum, Ağlatıyorsun...!
Acıyor Canım, Acıyor Sol Yanım...!
Acıtıyorsun Yine, Kanatıyorsun...!

Karşına Geçip Canımı Acıtıyorsun, Kanatıyorsun Diyemiyorum
Çünkü Senin Yaramın İçinde Yok Olmandan Korkuyorum...
Sanki İçimden Bir Şeyler Kopuyor...
Yerimde Duramıyorum...
Elimi Uzatsam Dokunamıyorum Ama İçten İçe Seviyor, Seviyorum...
Söyle Bana Şimdi Ne Bunun Adı?
Ben Bilmiyorum!
Kimselere Soramıyorum...
Adını Ben Koyamıyorum...
Sen Sevmesen de Seni Sonsuza Kadar Sevmeye Yeminliyim...
Şimdi İstesende Dokunamazsın Bana!
Sevmek İstesende Yaklaşamazsın!
Kalbimi İstesende Alamazsın!
Çünkü Ben Senin Beni İstemediğin Bir Vakit Kalbimi Senin Kalbinle Sözlemişim!
Sen Beni İstemesen de Ben Senin Kalbini Çaldım ve Şimdi Ona Yanığım...
Tüm Kalbimle Aşığım...
Şimdi Sevgili Sadece Dinle Beni...
Sözlerim Son Kez Çınlayacak Yüreğinde...
Ben Sonra Susacağım ve Kendimi Yokluğunun Yolunda Bulacağım...
Çünkü Ben Kendimi Sensizlikle Nikahlamışım...
Şimdi Onunla Bağlı Başım...
Ben Sensizlikle Nikah Kıymışım...!


Nedir Özlemek?
Azap mı?
Yara mı?
Yoksa Gözyaşı mı?
Nedir Özlemek?
Nedir Görmediğin, Sesini Duymadığın Birine Hasretlenmek, Hasret Çekmek?
Bir Zamanlar, Özledim Derken Sana Aslında Özlemek Nedir Hiç Bilmemişim...
Şimdi Öyle Çok Özledim ki Seni, Anlatmaya Kelimelerim Yetersiz Kalıyor...
Duygu Seline Yakalanmış Gibiyim...
Ağlıyorum...
Özlemin Yakıp Kavuruyor Bedenimi...
Vurup Geçiyor Yüreğimi...
Yıkılıyorum...
Yıkılırken Sana Tutunmaktan Korkuyorum...
Kendimle Beraber Seni de Götürmek İstemiyorum....
Ne Desem, Ne Söylesem Boş Biliyorum Ama İçimden Geçenleri de Yok Sayamıyorum...
Bitmeyecek Tükenmeyecek Sözlerim Biliyorum...
İçim Acıyacak Hep Yazarken Seni...
Dökülmeyecek Kolayca Eskisi Gibi Kelimeler...
Seni Görmek İçin Delirecek Yine Kalbim Ama Ne Gözlerin Beliriverecek Önümde Ne de Ellerin Tutacak Yeniden Sevinçle...
Kanayacak Yüreğim…
Acıyacak İçim…
Bir Veda Olacak Sesim Buse Olacak Konacak Yanağına...

Arkamı Dönüp Giderken Uzaklara Yalnızlık Kokacak Bedenim...
Karanlık Yaklaştıkça Bana Kaybolacak Ayak İzlerim...
Üzüleceğim, Kırılacağım, Dinmeyecek Kalp Çarpıntılarım...
Sözlerim Yarım Kalacak...
Şiirlerim Ağlayacak...
Haykırırken Karanlığa Sen Olacaksın Son Sözlerim...!



Seni Ne Zaman Ansam Bir Hüzün Şarkısı Kırılır Kalbimde;
Hiç Unutamadım ki Seni...
Hala Kulağım Sesinde, Gözlerim Etrafta Seni Arıyorum Çok Uzaklarda Olduğunu ve Gelmeyeceğini Bile Bile...
Kırık Bir Tebessüm Bir Sevda Türküsüydü Adın...
Herkese Bir Şeyler Verilir Belki Ama Ben Sana Kalbimi Verdim...
Kalbimi de Alıp Gittin Kendinle Beraber...
Çekip Gittin Hayatımdan Düşlerimi Sarsarak...
Hayatımda Artık Mutluluk Olmayacak, Teselli Olmayacak...
Hep Bir Boşluk, Hep Acılar, Hüzünler Olacak...

Hep Geride Bıraktığımı Sandım Bazı Şeyleri...
Hep Uzaklaştığımı Sandım Her Adımımda...
Yanılmışım Meğer!
İleriye Attığım Her Adım Sana Geri Getirmiş Beni...
Ben Hiç Gidememişim İleri...
Zaman Alıp Gitmişken Başını Ben Olduğum Yerde Durmuşum Sadece...
Sensizliğin Hesabını Acı Niyetine Giydirmişim Kalbime...
Çıkamamışım İçinden...
Başım Eğik, Omuzlarım Yenik Kalmışım Öylece...
Gelmeyeceğini Bile Bile Beklemişim Sadece Özlem Dolu Yüreğimle...
Ağlamış Gözyaşlarım...
Susmuş Dudaklarım...
Gidemediğim O Yerde Öylece Kalmışım...
Ben Hep Sende Durmuşum...
Hala da Duruyorum...
Çünkü Orayı Seviyorum...
Saklansam Sende...
Kimseler Görmese, Duymasa Sesimi...
Hep Dursam Yüreğinin Bir Köşesinde...
Alamasalar Beni...
Vermesen Kimselere...
Sen Nereye Gidersen Git Devamlı Seninle Olsam...
Sende Dursam...
Söylesene İzin Verir misin Bana?


Öldüm Acılarımın Denizinde Dün Gece...
Unutmayı Denedim Gözlerim Kapalı...
Her Saniye Yeniden Yeniden Savaştım Kendimle Ama Olmadı...
Unutamadım Unutmayı...
Silip Atamadım Onu Aklımdan...
Çok Denedim Ama Olmadı...
Dün Gece Kendim Ölürken Her An Yeniden...
Öldürürken Kendimi Binbir Sözle Kılıçtan Keskin Dille...
Yakarken Benliğimi Acılardan Bozma Kalple Seni Saklamak İstedim İçimde...
Derinlerde Kimsenin Dokunamayacağı Bir Yerlerde...
Susturmayı İstedim Kendimi...
Konuşmasın İstedim Benliğim...
Çok Uğraştım Ama Olmadı...
Bu Durum Beni İnanın Hiç Şaşırtmadı...

Çünkü İmkansız Bir Aşk'ın Kucağına Düştmüşü Bir Kez Yüreğim...
Ne Yaparsam Yapayım Silemiyorum Aklımdan Onu...
Yüreğim Ondan Başkasını Görmüyor...

Özlemini Her Gece Koynumda Hissettiğim ve Hiçbir Zaman Onu Sevmekten Vazgeçmediğim İçin O Benim İçin Çok Özeldi...
Biliyorum ve Kabulleniyorum, Hiç Kimse Onun Gibi Değil, Olmayacak da...
Hiç Kimseyi Onun Kadar Sevmeyecek Bu Yürek...
Ve Hiç Kimse Kıramayacak Beni Onun Kadar...

O Ne Ellerimde Ne de Gözlerimde, O Birtane Olan Kalbimde...
Söyledikleri mi?

Onlar Hala Şuramda...
Mıhlanıp Kaldılar Yüreğime...!!!



Vakt-i Hüzün...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.