29 Şubat 2012 Çarşamba

Bir Satırlık Yazıydım Silindim...!!!

Hayatı Mahvolmuş Bir İnsana Bakıyorum Aynadan...
Kim Olduğunu Tanıyamıyorum!
Kendimi Tanıyamıyorum!
İstemiyorum da Zaten!
Her Türlü Ölümü Düşündüm...
Arabanın Altında Kalmak... Yüksek Bir Yerden Atlamak...  İlaçlar İçmek... Kendime Aşırı Derecede Zarar Vermek Her Tarafımı Kanatmak...
Her Şeyi Yapabilirdim... Hala da Vaktim Var...!
Neyi Beklediğimi, Nereye Koştuğumu Bilmiyorum... Ya da Zaman Beni Nereye Götürüyor? Bilmiyorum...
Ağlamak Hıçkıra Hıçkıra Hiç Durmadan Bütün Gece Uyumadan...
Uyumadan Düşünmek Geçmişteki Hayallerimi Ama Geçmişti Hepsi...
Bütün Hepsi...
Aynada ki Kadın Hayatından Mutlu Olduğunu Söylüyor!
Ve Benim de Onun Gibi Basit Şeyler Yaparak Hayatımı Mutlulukla Boğabileceğim Düşünüyor...
Hayır! Yapamam Bunu Kendime...
Eğer Yaparsam Kendime Yaptığım En Yanlış Şey Olacak Biliyorum...
Her Şey Üstüme Düştü Bugün... Kalktım ve Kalktım Tekrardan, Ama Bu Kez Yürürken Bile Düşürmek İçin Yerdekiler Bile Çaba Harcadı...
Her Şey Ters Gidiyor!
İyi Gittiği Zamanlarda da Korkuyorum Her Şeyden...  Parçalanmak İçin Yaşıyormuşum Gibime Geliyor Artık...

Ölmeden Önce Öldürmek!
Evet İşte Bu İnsandan Önce Vardı Galiba Ölüm ve Öldürmek...
Ve Ben Bunu Hergün Yapıyorum Kendime...! Ölüyorum ve Öldürüyorum!
Sonra Her Şeyin Biçbir Şey Olduğunu Düşünüyorum.
Sır Gibi Kalıyor İnsanın İçinde Ama Bir Süre Sonra Yaşadıktan Sonra Bazı Şeyleri Anlıyoruz...
Anlamak Zorunda Kalıyoruz...
Ve Aynadan Parçalanmış Ruhumuza Bakma Cesaretleri... Ölüm Seansları...
Bütün Acılarım Aklıma Geliyor Birer Birer İçimden Geçip Geçip Öldürüyolar Hergün...
Usanmadan! Sıkılmadan! Bıkmadan!
O Kadar Çok Ölüyorum ki ve Sonradan Yaşadığımı Fark Ediyorum...
Neden Olduğunu Düşünüyorum Düşünüyorum...
Sonra Aşklarım... Yarım Kalışlarım...  Yarım Yaşayışlarım Hep Bir Eksiklik... Bir Boşluk...
Doldurmaya Gelenler Acı Çekerek Geri Dönüyolar Ve Bana Her Şeyi Düzeltebileceğini Söylüyor Hakkımda Birşey Bilmeden...
Yapacağından O Kadar Emin ki Bende Başka Kişilerin Hayatını Düzeltmesini Söylüyorum, Öncelikle Kendi Hayatından Başlayarak Hemde...
Bunları Söylüyorum Çünkü Hayatı Düşündüğü Zaman Gerçekten Kötüydü...
Ve Kendini Kurtaramamış Bir İnsan Bana Nasıl Yardım Edeceğini Düşündüm O Konuşurken.
Ve Söylediklerini Duymuyordum Ama Ben Kurtarmıştım Kendimi Ölümle...
Her Gün Kurtarıyorum Hemde O Farkına Varmadan...!

Nefes Almak İçin Bu Kadar Zorlandığım Zamanlar Olmamıştı...
Sözcükler Kusuyorum!
Sıyrıldım Tüm Rollerimden....
Mutluyum Çünkü Yokum Bugün!
Uyumadan Uyandım...
Hiç Bir Şeyin Önemli Olmadığını Fark Ediyorum...
Ellerimi Çekiyorum Gözlerimden... Görülebilecek Her Şeyi Görüyorum, Duyuyorum...
Ve Hiçbir Şeyin Olmadığını Bu Kadar Net ve Saf Görüyorum...
Saflık Hiçbir Şeydir... Hiçbir Şey İse Her Şey...

Kendimi Dünyadan, Seni Kendimden Saklıyorum...
Rüyalara Dalıyorum... En Sevdiğim Rüyamı Görüyorum Ve Onunla Saatlerce Oynuyorum En Güzel Yalanlarla...
Hayatımın Filmini İzliyorum, Uykudan Kalktıktan Sonra Ağzımdan Çıkan Sigara Dumanın Arasından...
İşte Ölüme Daha da Yaklaştığımı Fark Ediyorum...
Az Kaldı Diyorum!
Etrafıma Bakıyorum Bulamıyorum Azraili... O da mı Dalga Geçiyor Yoksa?
Hayır Yapmayın Bunu Bana!  Kirletmeyin Daha Fazla Ruhumu! Bırakın Bari O Temiz Kalsın!
Ahhh Oynama Benimle Azrail!  Sen Yapma Bari!
Hoşlanmadığın Bişeyler Var Galiba...
Herkes Mutluluğun Resmini İstiyor Benden, Ben İse Bir Yokolmuşluğun Resmini Yapabileceğimi Söylüyorum...
Acının... Boşluğun Resmini Belki de Hiç Farkında Olmadan...  Hiçliğin Hiçliklerimin Resmini...
İşte Hepsini Bir Portreye Sığdırdım...
Nerdesin Oyalama Artık Beni!  Çok Oyalandım Zaten Anılarımla! Yaşamamışlığımla!
Onlarla Beraber Ölmek İçin Kaybettiğim Her Şeyi Verebilirdim...!!!


Siyah Bir Makyaj Yaptım Bugün'üme...
Gülmedim... Güldürmedim... Ağlattım Biraz...
24 Saatlik Ömrü Olmasına Rağmen Ona İşkence Ettiğime Anlam Veremediğini Hayıflayarak Akıttı Makyajını... Yalnız Nefes Alıp Geçtim Sitemlerine...
Korkarak Saatlere Baktım... Gözlerim Kaçtı Takvimden... Aslında Biliyorum Günü... Ayı... Yılı...
Yine de Klasik Bir Acı Sergiliyorum Yorgunluğumla...
Dayanamadım...
Aç Kalma, Biraz da Korku Ye Dedim Bugün'üme...!
Gelmişsin Gözlerimi Açtırmışsın Kendine .
Zahmet Olmuştur... Pişmanlık İstedi... Ver de Tamamen Öleyim Acı Çektirme Artık!
Olmaz Dedim... Ne Yaşarsam Yaşayayım Artık Çok Geç! Pişmanlık Öldü Senden Öncekilerle...
Ağladı Yine...
Öleceksin Az Kaldı Kurtulacaksın Benden Dedim Hain Bir Tebessümle...
Cevap Vermedi... Yazı Ölmez Biliyordu...
Karışacağı... Hatırlanacağı Günlük Sayfasına Bakıyordu Umutsuzca...

Bitmeyeceğini Sanıp Biteceğini Bildiğim Bir Hafta Bekliyor Beni...
Ve Daha Kelebek Ömürlü 6 Gün Daha...
Onlara Nasıl Davranacağım, Hangi Misafirlerime Bir Cenaze Törenine, Ya da Şenliğe Dönüştüreceğim Bilmiyorum...
Hesap Kitap Yapılamayacak Bir Kaderdir Zaman...
Ne Yazılmışsa Kaderime, Üstünü Tamamlayacağım Sadece...!!!



Bir Satırlık Yazıydım Ben!
Anlamsız... Gereksiz... Boş ve Silinip Unutulacak...
Sadece Benim Yaşadığım... Anladığım... Gördüğüm... Düşlediğim ve Düşündüğüm...
Kayıp Bir Dünyanın Kapısını Bulup Açmayı... Size Kendime Anlatmaya Çalışıyordum...
Böylece Kendimi... Seni... Onu... Bunu ve Diğerlerini... Herkesi... Hepimizi Karanlık ve Dipsiz Bir Yalnızlıktan Çıkarmaya Çalışıyordum...
Durmadan Yazıyordum... Deli Dolu... Akıllıca... Boşu Boşuna Yazıyordum...
Her Söz Bende Başka Açıp Başka Soluyordu... Her Mavi Harf Bir Başka Kokuyordu...
Yorulmayan... Durmayan... Dinlenmeyen... Uyuyup Uyanmayan...
Kış Gibi Donan, Üşüyebilen... Sonbahar Yaprağı Gibi Solan ve Sürüklenen Bir Satırlık Yazıydım Silindim...!!!

Şimdi Git Vicdanınla Hesaplaş Tabi Gücün Varsa Hala!

Bir Gün Gidersem Arkama Bakmadan...
Kimseye Haber Salmadan Kapıyı Çekersem...
Kalemimdeki Mürekkep Kurur...
Yazdığım Satırlar Son Bulur...
Sessızce Düşersem Azrailin Peşine Aldığım Nefes Kalır İçimde...
Ve Aklımda Binbir Düşünce Keşkeler Sıralanır Bir Bir...
Benim İçin Artık Ömür Bitmiştir...
Sayılı Nefesim Son Bulunca Gönderilmemiş Yürek Esintilerim...
Okunmamış Yazılarım Kalır Masamın Üstünde...

Bir Gün Gidersem Benle Birlıkte Toprağa Gömülür Hayallerim...
Acaba Arkamdan Kaç Gün Ağlar Sevdiklerim?
Ne Kadar Boş Kalır Yerim?
Yatağımda Bir Baş ve Yastığımda Yaş Kalmaz...
Babamın Boynu Bükülür...
Anamın Dilinden Adım Dökülür...
Yavrularımın Gözlerindende Yaş...

Dolapta Kur'anı Kerimi...
Okunup Yaşanmamış Ayetleri...
İttiba Edilmemiş Sünnetleri Koyarım Ardımda Bir Başına...
Ömrüm Boyunca Alnımı Koyduğum Toprak O Gün Alnımdan Öper Üstüme Var Gücüyle Bastırarak...

Bir Gün Gidersem Nefis ve Şeytan da Bırakırlar Yakamı...
Münker Nekire Bir Başıma Veririm Hesabımı...
O Gün Ya Melekler Karşılar Rabb'in Bu Aciz Kulunu...
Ya da Ateşler Yakar Günahkar Ruhumu...
An Gelir Çöker Omuzların Kaldırılmaz Yükler Gücün Yetmez Çoğu Şeye...
Ağırlık Yükte midir?
Yürekte mi?
Gözyaşlarımın Sıcaklığı Isıtmıyor Artık İçimi...
Her Damlası Bir Buz Parçası Sanki Yarıklar Açıyor Gülen Çehremde...
Bitmiyor Cümlelerim Sıraya Geçmiş Du'alar Rabb'in Kapısında Huzura Kabul Olunmak İçin...
Hangisi Hayr Hangisi Şer Bilmese de İnsanoğlu Dile Getirmiş İçinde Ne Varsa...
Diğer Yanda Yürekler Yakan Bir Yoksunluk...
Sanki Çöldeki Susuzluk...
Dile Gelmeyen Bir Eksiklik...
Erişememenin Ezikliği...
Hayallerim Filizi Yeşile Dururken Sol Yanım Hicran Yapraklarının Sarısında Bir Sonbahar Rüzgarında Titriyor ve Yaradan'dan Başka Kapı Yok..
Bir Tek Yüce Rabb'im Var Her Dem Niyazımı Dinleyen...
Her Derdime Ferman Veren...
Sabrı Emreden Bir Tek O Var...

Kımseye Çıkmıyor Halin Faturası...
Ne O Haklı Ne de Öbürü...
Yok ki Ortada Bir Suçlu...
Bu Cenderede Bize Düşen O Ağır Sabır Yükü Gittiği Yere Kadar...
Takatin Sonuna Kadar Tevekkülle Taşımak...
Yine Hüzün Konuyor Gözüme...
Yine Bir Yaş Sızıyor Taa İçime...
Aff Rabb'im Afff...
Sen İnşirah Ver Bu Acize...


Ayna da Bir Yüz Var Tanıyormusun Onu?
Evet Bende Tanımıyorum Sanki Birine Benziyor Ama Çıkaramadım...
Sorsak mı? Sen Kimsin Nerden Gelip Nereye Gidersin Desek Cevap Verir mi Sence...
Belki...
Bekleyelim...
Ben mi?(Dedi Aynadaki Yüz) Ben Aciz Bir Kul...
Garib Bir Biçare...
Bakıyorum Öyle Kendi Halime..
Ne Var Ben’den Ötede Geçemedim Ben Daha Oraya...
Kim Bilir Neler Gizli Bu Gülen Yüzün Ardında...
Kimbilir Kaç Kat Boyayla Örtülü Asıl Çehrem...
Kim Bilir Nokta Nokta Günahlar Birikti Yüreğimde, Kimseye Yer Yok Şimdi...
Yeni Gelenler Ayakta Kalıyor Nice Vakittir...
Gönlüm Şimdi Son Noktada...
Sol Yanım İşgal Altında...
Ben Farkında Olmadan Kaybedilmiş Nice Toprak...
Sinsice...
Savaşmadan...
Nerdesin???
Nerdesin Ey İradem Nerdesin...
Sana Devredilmedi mi Bu Nöbet...
Doğum Ölüm Arası Değimliydi Sana Yazılan Saat?
Nerdesin???
Gitti Gidiyor Can...
Bitti Bitiyor Zaman...
Sen Hala Düş Peşindesin...
Yandı Nice Günler Bitti Bütün Yıllar Yokluğunda...
Sonsuz Hikmetlere Tıkadın Kulağını...
Hakıkati Görmedi Gözlerin...
Şimdi Geçmişe Yanmak da Boş, Hesap Kabarık Anlayacağın...
Suçun Büyük...
Ve Buna Eş Cezan da...
Şimdi Git Vicdanınla Hesaplaş... 

Tabi Gücün Varsa Hala!

Hangi Köşesine Kaçsam Ruhumun Seninle Çarpıştım!

Hayatımdan Gittiğin Günden Beri Sana Dair Yazılmış Cümlelerle Dolu Yüreğim...
Sensiz Geçen Her An'ı Her Saniyeyi İlmek İmek İşliyorum Kalbime...
Paket Paket Sigara Bile Dindirmiyor Acımı Artık...
Her Şey Nafile Bu İflah Olmaz Kalbime...
Sensizliğe Sitemler Edemeyecek Kadar Yorgunum Artık...
Belki de Kabullenemiyorum Hala, Benim Kalbimden...
Bedenimden... Gözlerimden Başka Yerleri Kendine Mesken Tutuşunu...
Kabullenemiyorum Adına Ayrılık Dediğin Bu Yenilgiyi...
Bu Bitiş Sahnesini Kaldıramıyor Kuş Misali Ellerinde Çırpına Kalbim...
Sen Umursamıyorsun...
Aldırmıyorsun Haykırışlarıma...
Kalbime...
Gidiyorsun!
Teselli Olmuyorsun Ayrılıklarla Yıpranmış Gözlerime...
Bilirim Duymuyorsun Beni...
Duysan da Umursamıyorsun...
Kimbilir Kimlerin Koynunda Sabahlıyorsun...
Ve Ben...
Başkasının Koynunda Isındığnı Bilirken Sensizlikten İçi Titreyen Ben!

Geçecek Biliyorum...
Bitecek...
Dinecek Bu Kimsesizlik...
Yok Sayacağım Seni...
Sebebim Olamayacaksın!
Yakanım Olamayacaksın!
Ölümüm Olamayacaksın!


Üşüyorum Galiba Biraz Başka Tenler Dokundukça Bedenime...
Gittin Sen Bak Parçalandım Ben Yine!
Artık Ne Sen Gelirsin Bana...
Ne Ben Dön Derim Sana...
Sarıldığım Yastık Sırılsıklam Olmuş Gözyaşlarıyla...
Ne Sen Durdurabilirsin...
Ne Ben Silebilirim Elimle...
Biz Bittik!
Ne Sen Gelirsin Bana...
Ne Ben Alırım Seni Yanıma..
Teşekkür Ederim Yine de Sana..
Bir Zamanlar Gerçekten Sevildiğimi Hissetmiştim...
Gerçekten Senin Kollarının Arasında Olmasam da Güvende Olduğumu Hissetmiştim...
Teşekkür Ederim Sana...
Önce Çok Mutlu Edip...
Sonra Dibe Gömdüğün...
Toprakla Üzerime Örttüğün İçin...!!


Bin Kere Ağlamış Kadar Yazdım...
Yazmadan Önce Çok Ağladım...
Her Şeyi Bir Kerede Söylemeliydim...
Daha Kolay Yok Edebilirdim Senden Kalan İzleri...
Şu Bir Gerçek ki!
Hangi Köşesine Kaçsam Ruhumun Seninle Çarpıştım!
Sen mi Bana Demir Attın?
Ben mi Sana Saplandım?
Çıkaramadım!
Sildiysen Kalbinden Mührümün İzini...
Hissetmiyorsan Sıcaklığını...
Bir Anlamı Yoksa Bakışların...
Kaybettiyse Değerini Gözyaşlarım...
Ve Çok da Zor Gelmiyorsa Bakmadan Gitmek Ardına...
Durma!
Git!


Unutmak Tesellidir Yalnızlığa, Bir Anlamda Vazgeçiş...
Unutmak, Çok Zor, Unutulmak Çok Acı...
Yeniden Sevmek İçin Unutmuş Gibi Yaparız Bazen...
Gideriz Unut Beni Der Ayrılırız...
Unutmuş Olmak, Unutmasını İstediğimiz İçin Değil Acımızı Hafifletmek İçindir Tüm Çabalar...
Ayrılışın Ardından Unutulmadığını, Unuttum Diye Koca Bir Yalan Söylediğimizi Anlarız...
Gidiş Daha Kolay Gelir...
Gidişin Ardından Zor Gelir Daha Acıtmasın İsteriz...
Zorluğu Yenmek İçin Unuttum Deriz,...

Unutmak Yoktur, Unutmak Değil Alışmaktır Onsuzluğa...
Unuttukça Hatırlarız, Düşünürüz...
Gerçekte Unutmadığımızı, Unutulmadığını Biliriz Ama Unuttum Demek Kolaydır...

Unutulmak Bir An, Unutmak Yüzyıl Sürer...
Unutulmak Daha Hızlı, Unutmak Aheste...
Her Ayrılıkta Bir Hüzün Duyar Ya İnsan, Unutulduğunu Düşündüğü Andır Bu...

Unutmak...
Unutulmak...
Unutturmak...
Kolay Demek Kolaycılık Bir Anlamda...


Unutulduğu İçin Üzülen Bilmeli ki, Unutanın Unuttuğundan Değildir
Unutmuş Gibi Yapması...
Aradan Geçen Onca Zaman Sonra Unuttum Dediğimiz Olay,
Nesne Aklımıza, Dilimizin Ucuna Geldiğinde Hatırlamayanımız Var mıdır?
Alışıyor İnsan...
Deneyerek...
Öğrenerek...
Yanılarak...
Yaşayarak Tecrübe Kazanıyor...


Unutuluş Acıtır, Hüzün Verir, Unutuş Zor Gelir, Emek Gerektirir...
Unuttuğumuz Unutamadığımızdır...

Biliyor musun Sevgili?

Biliyor musun Sevgili?
Nefesimi Nefesine Dayayıp "Seni Seviyorum!" Diyesim "Bende Seni" Demeni Beklemeksizin, Seni Karşılıksız Sevesim Var...
"Özledim İşte" Deyip  Nefesinde Kaybolasım, Nefesinin Dudaklarıma Değdiği An Heyecandan Kalp Atışlarımın Hızlanışını Hissedesim, Hiç Bıkmaksızın Gözlerine Bakasım Var...
Gözlerin İle Dudakların Arasında Bir Köprü Kurasım, Sevdiğim Adamı Hissedebilmenin Verdiği O Huzuru Tadasım Var...
Tenine Dokunup, Kalp Atışlarını Göğüs Kafesimde Hissedesim, İçimden Kopan O Fırtınalı Cümleyi Kulağına Fısıldayasım Var...
Kısacası, Seninle Olasım...
Sana Daha Çok Aşık Olasım...
Daha Çok Sevesim...
Teninde Yorulup Nefes Nefese, Yine Teninde Dinlenesim Var...


Bırak Kendini Çekeyim Kokunu İçime...
Ruhum Doysun Özlemine.
Serbest Bırak Yüreğini
Kalbinin Atışlarını Duyabileyim Taa Kalbimde...
Öpme...
Sevme...
Sarılma...
Ama N'olur
Bırak Kendini...
Hasret Kaldığım Kalbine, Ruhuna Yabancı Bırakma Beni...
Bırak Gönlümün Yatağına Yatırıp Seveyim Biraz Seni...!

Dokunurken Başka Tenlere, Verirken Kokumu Çıkıp Bir Yerden Beni Al Diye Bekledim..
Seni Aradım Başka Başka Dudaklarda, Kokularda...
Sokaklarda Seni Aradım...
Sen Yoktun...!
Gelmedin Gelmeyecektin Sevgili...!

Yılların Birikmişliği Var Yüreğimde...
Suskunluğun Özlemi....
Yılların Heyecanı ve Yalnızlığı Var...
Fışkırmaya Hazır Bir Sevda Var...
Ardısıra Bekleyen Umut Sıcak Bir Elin Hazzına Özlem Duyan Bedenim...
Bir Çift Gözün İçindeki Sevgi...

O Göze Seni Seviyorum Demeyi Özleyen Yürek...
Hüzünler Var Bu Yürekte...
Bekleyişler Sessizlikler ve Yine Bekleyişler...
Ve Sonra Gülüşler Olacak Bu Yürekte Yüreğimi Kıpırdatan Özlemler...
Sevda Fışkırması Yaşayacak Bu Yürek...
Heyecanlar Seni Seviyorum Diyecek...
Bakışlar Seni Seviyorum Bakacak...
Ve Sonra...
Sonrası Başka Bir Sevda Masalı...
Ya Senle Ya Senle..!!!


Çocuksu Bakışlarımın Ardından Yüreğimde Kopan Fırtınayı Gönderiyorum Sana Sevgili
Ellerimi Kesen Ayazlarımı Gönderiyorum Sana, Aşkın Akıp Gidişini Seyret Diye İç Ülkemden İç Ülkene...
Her Şeyi Koca Bir Yokluk Gören Gözlerimi Gönderiyorum Sana, Maviye Çalan Yanından Umut Bul Diye...
Koca Şehri Bomboş Gören Kalbimi Gönderiyorum Sana, İçindeki Ateşle Isıt Diye...

Bütün Mektuplarım Geri Dönüyor Sevgili Şehrime...
Yoksun!
Bu Koca Yoksunluğun İçinde Kaybolmuşsun...
Hayat Bizi Terk Edeli Çok Olmuş...
Ben Aynalarda Kaybolmuşum...
Sen Hayallerime Bile Uğramaz Olmuşsun...
Bir Masalmış Her Şey, Bir Bakmışım Uyumuşsun...
Ne Masalın Sonunu Dinleyecek Kadar Uyanık Kalmayı Başarabilmişsin...
Ne de Bana Yeni Masallar Anlatacak Kadar Aşık Olmayı...

Hasret Yüklü Gemilerim Yollarını Bulamadı...
Ne Gemilerimi İndireceğim Sahillerim Oldu, Ne de Karadan Yüzdürebilecek Cesaretim...

Toprak Oldu Bakışlarımda ki Umut...
Kalmak, Gitmekten Vazgeçmektir..,
Be Ne Gitmeyi Becerebiliyorum Topraklarından Ne de Yaşamayı Senin Kurallarına Göre...
İsyanlarım Var!
Eylemsiz, Sessiz İsyanlarım!
Bir Gök Düşlüyorum, Mavisi Adam Gibi Mavi, Siyahı Adam Gibi Siyah...
Ama Gündüzleri Gri Bulutlar Kaplıyor Göğümü, Geceleri Şehrin İsi...
Mavisi Griye Çalıyor Hüzünle Gökyüzümün, Yıldızları Gam Yansıtıyor Puslu Bakışlarla...
Her Şey Bir Tebessümünde Gizli Kalıyor Bazen .
 Züleyha nın Gülümsemesi Kadar Sıcak, Yusuf un Duruşu Kadar Soğuk...


Aşk Sana da Bana da Ne Uzak Sevgili...
Şimdi Sukut Limanlarına Demirledim Gemilerimi...
Sadece Bekliyorum...
Güneşin Doğuşunu Nasıl Beklerse Yüce Dağlar...
Yağmurun Yağışını Nasıl Beklerse Çiçekler...
Öylece Hasret Gemilerimi Aşk Denizine İndireceğin Anı Bekliyorum...!

28 Şubat 2012 Salı

Sensiz Bir Hayata Hükmetmeye Gidiyorum...!!!

Neden Karanlıklardaym?
Neden Acı Var Bedende?
Neden Bu Gözyaşlarım?
Kalınan Çaresizlik Niye??
Bu Soruların Nedeni Ne?!
Hangi Anlamsızlıklar Anlamı Olanların?

İnanamıyorum Artık Hiçbir Şeye...
Ne Sana...
Ne O'na...
Ne Bir Başkasına...
Herkes Yalan Söylüyor Sandığımca...
Hayat Koca Bir Yalan!
Sen Gülmeye Çalışıyorsun Herşeye İnat!
Bir Damla Tebessümle Bakıyorsun Bana...
Bende Yapmaya Çalışıyorum İnan...
Ama İçimden Gelmiyor Sanki Mutluymuşum Gibi Rol Yapmak?!
Kimi Kandırıyorum Ben?
Mutlu muyum Ki?!
Kim İnanır?

Hayatıma Nokta Koymanın Zamanı Belkide...
Geçmişe Çizik Atıp Herşeye Yeniden Başlamanın Zamanı da Olabilir...
Yeni Sayfa Kurmak Lazım...
Ama Emin Ol Bu Sayfada Yerin Olmayacak!
Bundan Sonra Hakedenlerledir İşim...
Hani Olur Ya!
Belki Başka Zaman Görüşmek Umuduyla...!


Elveda Geçmiş!
Bana En Doğruyu Öğreten Geçmiş..
Elveda Zamanı Şimdi...
Ayrılıyorsun Benden!
Bir Daha Göremeyeceksin İyi Bak!
Son Sözün Ne Olurdu Hayata Karşı?
Birşeyler Dilemek İster miydin?
Yok Yok..
Hayatımdan Çık Yeter Bana!


Elveda Hüzünler...!
Bana Acıdan Başka Bir Şey Vermeyen Varlıklar!
En Güzel Zamanımda İnsanı Yasa Boğan Hüzünler...
Elveda Zamanı Şimdi!
Özleyeceksin Beni Biliyorum. "Kimi Üzeceğim Ben Şimdi?" Diye Yas Tutucaksın!
Ama Ben Sana Uzaktan Bir Gülümsememle Cevap Vereceğim...
İşte O Zaman Sen Yıkılacaksın!


Elveda İsimsiz...!
Beni Üzmekten Başka İşe Yaramayan Şahıs!
Elveda Zamanı Şimdi!
Git Başkasına Acı Ver Biraz!
Git Başkası Sana Acı Versin Biraz!
Benim Sana Karşı Son Sözüm Bu Olabilirdi Ancak...

Şimdi Geriye Bakmamak Üzere Gidiyorum!
Sensiz Bir Hayata Hükmetmeye Gidiyorum...!!!


Yere Düşenler Sadece Cam Kırıkları Değildi!
Kalbimin Kırıkları da Vardı Aralarında...
Süpürseydin, Yok Etseydin Ya Onları da!
Ama Yap(a)madın..
Yine Ben Topladım Yerden Kalbimin Kırıklarını...
Sırf Ayaklarına Batmasın Diye...

Sensizlik Korkusu Göbek Adıydı Sevdamızda...
İsimsiz Kalmıştı Yaşadıklarım Sonsuz Harfler Boşluğunda...
Yüreğimde Patlayan Sessiz Volkanların Prangalarında Eskitiyorum Günlerimi...
Artık Ümit te Yok...
Bakışlarımda Yok O Eski Heyecanlarda...
Herkeslerden Uzak Odamın En Karanlık Köşesinde Sessizce Düşünüyorum...
En Masum Hayallerimin Ötesinde Kendimle Yüzleşmenin Kırgınlığı Büyüyor En Karanlık Köşelerimde...
İçimde Söylemeye Korktuğum Yalnızlığımın Sensizliğinin Hapsindeyim...
Biten Bir Sevdanın Kahredici Azabı İçinde Omuzlarıma ve Gözlerime
Çöken Ağırlığı Taşımak, Hayatın Yönlerini Yaşamaktan Daha Zor Olduğunu Acı Bir Şekilde Öğrendim...
Sensiz Ne Kadar Dayanırım...
Bu Hayatın Izdırabını Ne Kadar Çekerim...
Dizlerim Dermansız Kalır da Ne Zaman Taşımaz Olur Ruhu Sensizliğinde Esir Olan Bu Bedeni Bilemiyorum...
Ne Yüzünü...
Ne Ellerini...
Ne de Yüreğini Hissedebiliyorum Bu Soğuk Kış Mevsiminde...
İçimin Sesini Yaktığımdan Beri Yalana Bulanmış Dudaklarda Bir Kurşun Kadar Hızlı...
Bir Kurşun Kadar Soğuk ve Bir Namlu Kadar Sessizdi Bakışlarım...
Ayaz Soğukluğunda Sessizliğe Büründü Bu Şehir...
Gözlerimdeki Işıltı Sönerken Birer Birer Bakışlarımın Ellerini Aradım Yalnızca...
Nereye Uzansam Ayrılığa Çarptım...
Yüreğimde Hissettiğim Duygular Birer Birer Sönüyor...
Sevgi...
Mutluluk...
Huzur...
Bana Kalan Duygular İse Anlamsız Kelimeler...

Asaletini ve Matemini Harmanlayıp Sakladım Vedam da...
Vedaların Bana Ait Tüm Yollarını Çizdim Yüreğimin En Derin Köşelerine...
Gitmeden Önce Savur Küllerini İçindeki Fırtınaya...
Biliyorsun Ben Ben Değilim Artık...!!!

26 Şubat 2012 Pazar

Yazdığım Her Masaldan Af Diliyorum...!!!

Soğuk Bir Rüzgar Esiyor Kirpiklerime Doğru...
Ne Çok Zaman Geçmiş Ne Yapraklar Düşmüş Takvimlerden...
Ve Ben Ne Çok Alışmışım Sensizliğe...
Gidişene...
Susuşlarıma...
Ve Sensiz Bir Hayat Kurmuşum Öylesine...
Alıştırmaya Çalışmışım Kendimi Aslında Sadece...
Alışmışımda..
Yorgunluğum Olmuş Yoldaş...
Belkide Başka Aşklar Oyalamış Kalbimi...
Bilemezsin Aslında Seni Nasıl Özlediğimi...
Sen de Özlermisin Benım Gibi?
Vururmu Hasret Damlaları Camına?
Anarmısın Adımı?
Aklına Gelirmi Sevgim?
Sevildiğin?
Özlendiğin?
Ama Gelse Ne Farkeder ki Değil mi?
Önemi Yok ArtıkHiçbir Şeyin!
Çok Geç Belki de!
Evet Çok Geç!


Gece Bile Fazla Bu Akşam Bana...
Öyle Siyah, Öyle Alacalı ki Karanlık...
Uyumak İstiyorum Alabildiğine...
Kapatıyorum Gözlerimi, Sen Oluyorsun Uykularım...
Açıyorum Gözlerimi, Yalnızlığa Kapılıyor Düşüncelerim...
Anlamsızlığımla Eş Değer Oluyorsun Aniden...
Gidişini Seyrediyorum Anılarımın Arasından...
Tozlanmış Duyguları Temizliyorum, Kelime Kelime..
İçim Acıyor Derinden...
Gülüşünü Anımsıyorum, İçim Burkuluyor...
Sensizliğe Alıştırırken Günlerimi Şimdi Ne Gerek Vardı ki Sana?
Düşüncene Bile Tahammülü Yok Yüreğimin..


Ne Acı...!
Seni Hiç Unut(a)mamışım ki Ben...
Eskiyen Eşyalarım Arasına Saklamışım Yaşanmışlıkları...
Ertelemişim Sensizliği Bile Bile...
Şimdi Ne Şarkılar...
Ne Satırlar Dolusu Cümleler....
Hiç Biri İyi Gelmiyor Sensizliğime...
Belki, Çığlıklarımı Susturmasam...
Ağlasam Yağmur Misali Damla Damla...
Kimbilir Unutulursun Belki O Zaman...
O An, Duygularıma Baş Kaldırıyorum...
Bakıyorum Gökyüzüne...
Bırakıyorum Çığlıklarımı Yıldızlara Doğru...
Atıyorum Seni Özleyen Her Bir Parçamı
Yüreğimi Arındırıyorum Fazlalıklardan...!


Bu Kadar Kolay Olmamalı!
İçimdeki Ses, Seni Çağırıyor Her Darbemde!
Durmuyorum!
Parçalıyorum Seni!
Kanıyor Her Bir Yanım!
Ya O Susacak, Ya Ben...!!!


Duvarlar Değildi Aşkımı Haykırdığım...
Ya da Sevda Karası Gezindiğim Kaldırım Taşları...
Yüreğindi!
Bir Türlü Barınamadığım!
Gözlerindi Bakamadığım!
Her Sevda Şarkısında Kilitli Kaldığım!
Sözlerindi Gözlerinden Önce Gelen, Hançer Misali Ruhuma Sapladığın!
Duymak İstemedin Sana Çırpınışımı!
Boğulurken Derinlerinde Uzanmadı Kurtarmak İçin Bir Türlü Ellerin...
Girdabında Kaybolan Çığlıklarım...
Dipsiz Kuyu Karanlığındaki Bakışların...
Ötesi Olmayan Buruk Serzenişlerime Karışan Sessiz Sedasız Bekleyişlerim...
Sen Görmek İstemedin!
Geçmek İstemedin Yüreğine Uzanan Köprülerimden...
Yıkıyorum Şimdi...
Yerle Bir Ediyorum Sana Ait Sahip Olduğum Ne Varsa!
Kalsın İstemiyorum; Hayalin Bile!
Ne Sana Ne Bana!
Ne de Sarhoş Aşkıma!
Çok Acıttın!
Çok Acıdım!


Artık Ne Gözyaşımda, Ne de Islak Sesimde Bulacaksın Sevgimi!
Sustum!
Ve Gömdüm Duygularımı...
Büküldü Omzum...
Dayanamadı Yüreğim.
Kilitledim Dişlerimi...
Sıktım Yüreğimin Dudaklarını...
Dokunma Yüreğime!
Kanı Çekildi Damarlarımın!
Dağlar Acıdı, Yağmur Sustu, Duyan Yasta...
Dinle...
Sessizliği Dinle ve Suskunluğumda Bul Benliğimi...!


Seni Sana Bırakıyorum...
Seni Sana, Sevdiklerine Bırakarak Gidiyorum Gönlünden...
Hayallerimi...
Ümitlerimi...
Sevgimi, ve Gönlümdeki Baharı Bırakıyorum Sana
Neden mi Bırakıyorum?
Hayallerim Senin Hayalin Olsun ve Gerçek Olsun Diye...
Ümitlerim Senin Ümitlerin Olsun Sana Yaşama Gücü Versin Diye...
Sevgim Senin Işığın Olsun Yolunu Aydınlatsın Karanlığa Düşme Diye...
Gönlümdeki Bahar Gibi Ömrün Hep Baharda Geçsin, Hiç Kış Görmeyesin Diye...
Ben mi?
Bende Yaşadıklarımızı Anılarımızı, Gözyaşlarımı Götürüyorum...
Acıları Götürüyorum Giderken...
Sana Zarar Vermesin, Sevdiklerine Zarar Vermesin Diye...
Gittiğim Yerde İhtiyacım Olmayacak Sana Bıraktıklarıma...!


Ve Gece!
Ve Son!
Efkar Dilli Hüzün Yüklü Bir Kadın, Geceyi Ağlayacak, Geceyi Susacak!
Ve Aşk, Susmaktır Geç Anlayacak!
Günü Gelecek Bir Gün, O Kadın, Yeniden Susacak!


Seviyorum, Sevdikçe Düşüme Saplanıyorum...!

Bir Hayaldi Kurduğum...!
Sadece Sana Kurulu Bir Hayat...
Bir Zaman Dilimi...
Ol(a)madı!

Düşünmeyi Unutmak İstiyorum Şimdilerde...
Her Harf Sen Olmak Adına Beynime Yerleşiyor...
Bense İstemiyorum Hiçbir Kelime, Hiçbir Cümle...
Olmuyor!
Alıyorum Kalemi Elime, Beynimi İşgal Eden Tüm Harfleri Bırakıyorum Satırlara...
Önce Sallanıyorlar Kalemimin Ucunda, Sonra Düşüyorlar Gelişi Güzel Satırlarıma..
Tek Hamle, Bin Kelime Gözlerimde...
Her Biri Çok Ağır, Taşınmıyor Anlamaya Çalışmadan!
Dört Yanım Çığlık...
Harfleri Unutmak, Kelimeleri Birer Birer Aklımdan Bilinmezliğe Sürüklemek, Boşlukta Dolaşmak İstiyorum!
Olamıyor!

Seviyorum, Seviyorsun, Seviyor !
Bir Duygu, Bir Çelişki!
Ben Seviyorum Düş Gibi...
Sen Seviyorsun Hayal Gibi...
O Seviyor Masal Gibi...
Sevmek? Diyorum Sessizce...
Düşlerime Hapsediyorum Duygularımı..
Seviyorum, Sevdikçe Düşüme Saplanıyorum!
Hayal Kurar Gibi Seviyorum Senli Düşünceleri...
Bir Masal Oluyorsun, Kelime Kelime İçimde Büyüyen...
Susuyorum Sensizliğe...
Sadece Sen, Bir Hayal ve Ben...
Yani Sevmek, Bende ki Sen...
Susuyorum, Susuyorsun, Susuyor!
Bir İstek, Bir Eylem...
Ben Susuyorum Yalnızlık Gibi...
Sen Susuyorsun Hüzün Gibi...
O Susuyor Acı Gibi...
Susmak? Diyorum Korkarak...
Haykırıyor İçim...
Yalnızlığa Bürünüyor Tüm Sesler...
Acıtıyor Suskunluk, Hüzünü...
Kelimelerim Saklanıyor Kendinden...
Boğuluyorum Bu Kadar Sessizlik içinde!
Seviyorum; Düş, Hayal ve Masal...!
Susuyorum; Yalnızlık, Hüzün ve Acı...!
Ve Gidiyorum; Yalan Misali...!


Bir Umutla Çıkarsın Yola, Önüne Engeller Çıkar...
Şarkılar Dinlersin, Şiirler Yazarsın Ama Nafile Hiç Biri Başlayamamış Bir Sevginin Avuntusu Olamaz!
Sonra Düşünürsün Neden Olmadı Neden?
Hep Ben mi Dersin, Oysaki Etrafına Baktığında Senin Gibi Bir Çok İnsan Vardır...
Bitti, Buraya Kadar Artık Dersin...
Onu Görmek Bile İstemiyorum Dersin Ama Bu da Kendine Söz Verdiğin Bir Yalandır...
Ne Zaman ki Bir Odada Yalnız Kalsan Hemen Aklına O Gelir ve Oturur Düşünürsün, Acaba Olsaydı Nasıl Olcaktı?
Gece Olunca Rüyanda Onu Görürsün, Sabah Onunla Uyanırsın ve Bir Kere Daha Hayata Küsersin Senin Olmadığı İçin!
Sonra Kendini Teselli Etmek İçin Başka Birini Bulmaya Çalışırsın...
Belki de Bulursun Ama O Hep Vardır Senin Hayatında...
Başka Biri Hiçbir Zaman Onun Yerini Tutamaz...

Yalnızca Geçici Bir Boşluğu Doldurmaktır Görevi!
Teselliye Devam Edersin...

İyiki de Olmadı Felan Türünden Laflar Edersin Ama Bunlar da İçini Acıtmaktan Başka Bir İşe Yaramaz!

İşte Böyledir Karşılıksız Sevmek...
Gecen Gündüzünle Birleşir, Uyumak Sana Uzak Bir Kavram Olur...
Sen Atmışsındır İlk Adımı Ama O Elini Uzatmamıştır Sana...
Eğer ki Hala Seviyorsan Beklemekten Başka Bir Çaren Yoktur...
Belki de Bir Ömür Boyu O Elin Sana Uzanmasını Bekleyeceksin...
Yıkılmış Hayallerin ve Tükenmiş Umutlarınla...!!!


Bu Günde Sevmedim Ben Seni Değil mi?

Bir Günün Daha Yorgunluğu Var Üstümde...
Sensiz Geçen Bir Günün Acısı Daha Kalbime İşlendi...
Ne Kadar Mutlu Görünüyorum Dışardan...
Ne Kadar Vurdumduymaz...
Ne Kadar Yaramaz...
İçimde Kopan Fırtınaları...
İçime Akan Gözyaşlarını Bir Ben Bilirim Bir de Allah...

Saat Beşi Gösteriyor...
Zamanım Şaşmış Durumda Bu Aralar...
Gözümden Dökülen Yaşlarım...
Arkamda Bırakmaya Çalıştığım Yaslarım Var...
Kendim Varım Sadece Şu An...
Sadece Kendim ve Düşünmeye Yetecek Gücüm Var Sadece...
Son Bir Gayretle Yine Seni Düşünüyorum ve Düşüncemdeki En Derin Yerlerde Yine Senden Bir Şeyler Buluyorum...


Bu Günde Sevmedim Ben Seni Değil mi?
Bu Zamana Kadar Hiç Sevmedim Zaten Değil mi?
Madem Öyle; Seni Sevmeyen Bu Kalp Neden Atacak Gücü Çok Zor Buluyor Kendinde?
Neden Bu Beden Durmadan Seni İstiyor?
Neden Bu Can Yaşamak İçin Sesini Duymak İstiyor?
Neden Seviyorum Seni Derken Korkuyorum Hep?
Madem Sevmedim Seni Bu Güne Dek Ben...
Madem Sevemedim Bu Zamana Kadar, Neden Aradı Bu Gün de Gözlerim Seni?
Neden Hep Bıçak Sırtında Sevdim Seni?
Neden Hiç Hayaller Kuramadım Yarına Dair?
Neden Bu Aşkı Dolu Dolu Yaşama Fırsatı Vermedin Bize?
Değerimdin Benim...
Kıyamadığımdın...
Aşk'tı Bendeki Adın...
Neyin Bedelini Ödediğimi Hiç Anlamadım...
Zamansız Sevginin Dedim...
Yanlış Aşkın Dedim...
Ama Sevmenin Zamanı Olmazdı ki...
Aşkın Yanlışı Olmazdı ki..
Sevmek de, Aşk da Herşeye Rağmen Güzel
Onlara Ödenmiş Bir Bedelin Ağırlığını Yükleyemezdim ki!
Senin Verdiğin Acılara Boyun Eğmenin Bedeliydi Belki de Bu!
Belki de Olması Gereken Bu...
Belki de İkimiz İçinde En İyisi Bu...
Fakat Dayanacak Gücüm Kalmadı Bu Gün...
Hayatımın En Kötü, En Karamsar Günlerini Yaşıyorum Sözde Baharımda...
Ne Baharı İstiyorum Ne de Yazı Sen Yanımda Olmadıktan Sonra!


İnsan Bazen Olması Gerekenler İçin Yaşıyor
Bazen Sevmek Dahi Yetmiyor...!!!
Şurada Olan Üç Beş Kelimeyle Ölçülmez Benim Aşkım Sevgim...
Ama Belki Sen Anlarsın...
Hissedersin Belki...
Hissetmesen de Bilirsin Sana Olduğunu Bunca Şeyin...
Bilirsin Dökülen Gözyaşlarımın Sana Olduğunu Ama Sezdirmezsin Demi?
Yine Sevmek İstesem Seni Her Şeyimle Sevdirmezsin Demi?
Elletmezsin Ellerini, Dudaklarından Öptürmezsin...
En Önemlisi de "Seni Seviyorum" Demezsin Demi?


Seni Seviyorum!
Kaç Sevgilinin Dilinde Dolandı Bu İki Sözcük?
Kaç Ruhsuz Sevgilerin Başlangıcı Oldu?
Kaçının Yalanlarını Arkasına Gizledi?
Kaçının Günahını Yüklendi?

Seni Seviyorum...
Ne Kolaydı Halbuki Yazabilmek...
Ya da Ağzından Fırlatıvermek...
Oysa Bir O Kadar da Ağırdı Yükü...

İçimden Söyleyemediğim Bir Sır Gibiydi Dudaklarımda Önceleri...
Sana Haykırılmaması Gereken Gizli Bir Sır Gibi...
Yıllarca Yüreğimdeki Hazine Sandıgına Kilitlenmişti...
Ta ki Elimden Uçtuğunu Hissettiğim An'a Dek...
Ve Dilimden Dökülüverdi Sana Dair Her Şey...
Aslında Sadece İki Sözcük...
Seni Seviyorum...

Utanmadım Söylemekten...
Utanmadım Haykırmaktan...
Utanmalı mıydım Hiç Düşünmedim Aslında...
Masumca Saklanmış Bir Sevginin Dillenmesi Olmuştu Seni Seviyorum...
Oysa Defalarca Seni İlk Gördüğümde Bunu Söleyebilmenin Provasını Yapmıştım...
Düşlerimde Gözlerimi Hiç Kaçırmadan Sana Seviyorumlarımı Sıralamış
Kagıttan Düşlerimi...

Defalarca Söylemeye Hazırlanmış Öyle Gelmiştim Yüreğine...
Ve Her Seferinde Pişman Olmaya Dair Bir Korku Belirdi İçimde...
İnce Bir Çizgide Yürüyen Bir İp Cambazı Gibi Dengemi Kaybedip Düşme Korkusu Bürümüştü Gözlerimi....
Ve Susmuştu Seni Seviyorum...

Şimdi Haykırışlarla "Seni Seviyorum"ları Sıralamanın Coşkusundayım...
Yüzü Kızarması Gereken Belki de "Seni Seviyorum" lar Şimdi...
Benim Dudaklarımdan Dökülenler Masum Bir Sevginin Yürekte Yeşertilmiş Hali...
Oysa Şu Anlarda Bir Yerlerde Birileri Seni Seviyorum Diyor...
İnanmadan...
Sevmeden...
Yalan Dünyaları Uğruna...
Küçülüyor Sevgi Sözcükleri Arzuların Boyunduruğu Altında...

Bense "Seni Seviyorum" Diyorum Hissederek...
Yüreğimdeki Her Haykırışla Seni Seviyorum...
Ve Ben Yine ve Hala Seni Seviyorumlardayım...!

Her Ne Kadar da Yeter Desem, Kalemim Söz Dinlemiyor Kalbim Gibi...
Seni Sevdiğini Tekrar Dile Getirmek İstiyor...
Seni Hala Çok Seviyorum...

Hiç Gitmeyeceksin Benden...
Yok Olmayacaksın Yüreğimden...!


Yürek Bu Sefer Yolculuğunu Şaşırdı!
Dur Durak Bilmiyor!
Ne Senden Vazgeçiyor...
Ne de Seni Unutmaya Gücü Yetiyor...!!!

Niye Bu Israr Yüreğim Niye ''O'' ...!

Sana Sakladım Gözyaşlarımı...
Ağlamıyorum...
Kan Damlası Gibi İçime Sızan Her Gözyaşımda Bir Kere Daha Sen Oluyorum...
Seninle Doluyorum...
Dünyaya Sığamıyorum...
İdam Fermanı Gibi Bir Hasret Kapımda...
Daha Kaç Zaman Kemirecek İçimi?
Daha Kaç Mevsim Geçecek?
Ne Sürgünler Görecek Bu Yürek?
Gecem Gündüzüm Birbirine Karışmış...
Her Gidişinde Bir Parçamı Götürdün...
Beni Bin Defa Öldürdün....
Peki Ya Sen?
Sen Hiç Öldünmü?
Yaşayan Bir Ölü Gördünmü?


Sevmek Belkide Bile Bile Acı Çekmekti...
Sonunu Düşünmeden O Yolda Hızla Koşarak...
Bilmezdim Sensiz Kalacağımı...
Gelmiştim Sana Koşarcasına...
Kelimeler Yetmiyor Seni Anlatmaya...
Bazen Ben Bile Anlam Veremiyorum Bu Sevgiye...
Ölümsüzsün Belkide Bende...
Doymamıştım Senin O Benden Uzak Varlığına, Vuslatı Beklerken Uzak Kaldım Sana Bir Ömür Boyunca...

Zaman Zaman Yenilse de Yüreğim Alışır Elbet Gitmelere...
Yalnızlık Ne Kadar Zorlasada Bulur Beni En Olmadık Zamanda...
Duygularıma Gem Vuruken Bir Şeyler Kemirir İçimi...
Kimi Zaman Çaresiz Ağlarım, Kimi Zaman Gülerim Aynalara...
Çözülmez ki Hiçbir Şey...
Yarım Kaldı Herşeyim ve Yarım Kaldım...
Yarım Kaldım İşte...
Ağlamakla da Seni Atamıyorum!
Yazamadım Seni Düğümlendi Kelimeler Boğazımda...
Düşlerime Daldım ve Senin Olduğun Herşeyin Hayalini Kurdum...
Niye Bu Israr Yüreğim Niye ''O'' Diye...
Ama Kelimelerin Bittiği Yerde Kaldım Sensiz Bir Köşede...
Bir Türlü Anlatamadım Gidişini ve Yarım Kalan Herşeyi Yüreğime...


Benim Hayallerim Senin Unuttuklarındı...
Benim Heveslendiklerim Senin Bıktıklarındı...
Hiç Önemli Olamadılar Senin İçin....
Aynı Benim Gibi!
Bildim Bunları Hep...
Bilmemezlikten Geldim...
Bilmemezlikten Gelmek Daha Kolaydı...
Daha Acısızdı!
Ne Yaşadığımın Değil Ne Yaşattığımın Önemli Olduğunu Bilmedim Onun İçin...
Beklediklerimin Asla Gelmeyeceğini Bilmedim...
Senin İçin Hiçbir Zaman Önemli Biri Olmayacağımı Bilmedim...
Bilmemek Daha Kolaydı...
Seni Severken Öğrenmemek Daha Az Canımı Yakardı...
Öğrenmedim...
Öğrenmeyecektim...
Öğrettin!
Meğer Ne Boş Heveslere Kapılmışım...
Sen Neymişsin Ben Kendimi Ne Sanmışım...
Ben Deli Gibi Seni Severken....
Sana Adarken Yüreğimin Her Zerresini...
Aldığım Her Nefesi Senin İçin Alırken...
Ve Sen Bunları Görmezden Gelirken...
Bunları Bilmek Sonum Olacaktı...
Sen Beni Görmezden Gelirken Ben Bildiklerimi Unutmaya Çalıştım...
Ben Unuttukça Sen Hatırlattın!
Sen Hatırlattıkça Ben Öldüm!
Sen Beni Aşka Layık Görmedin Senin Kadar!
Sana Göre Aşk Laftan İbaret...
Bana Göre Hayatın Anlamı...
Sen Bu Yolda Böyle Devam Et...
Aşk Laik Olanda Kalmalı...!

Kahır Kalemiyle Yazılmış Hiçbir Şey Silinmezmiş...!

Ağlamamak Nedir Öğretebilirim Belki Yüreğime..
Gözlerimin Rengi Kadar Duru Yaşlar Akıtmamak İçin Savasabilirim...
Bende Kalsın Gülüşün Ne Olur Gösterme Kimselere...
Kimseler Sevmesin Ellerini, Avuclarının İçine Almasın..
Bellimi Olur Belki Kıskanırım...

Bazen Diyorum:
Hakkım Varmı Sevmeye?
Hakkım Varmı ki Yüreğine Girmeye?
Peki Gücüm Varmı Özlemeye?
Özledikce Her Gecen Gününde Gözyası Dökmeye?
Belki Başkasının Olmuştur Gülümsemen...
Kimbilir Başkası Bakıyordur Gözlerine...

Anlamsız Geliyor Bazen Herşey...
Yırtıp Atmak Geliyor İçimden Herşeyi...
Deli Deli Diyorum Bırak Gitsin!
Bırak Herşey Burada Bitsin!
Gözyaşın Sel Olsun Alsın Götürsün!
Elim Gitmiyor ki Adını Silmeye...

Zaten Kalbe Kahır Kalemiyle Yazılmış Hiçbir Şey Silinmezmiş...
Ne Sevda Son Bulur, Nede Kalem Yere Düşermiş...
Ellerin Her Geçen Gün Hasreti Yazar Dururmuş...
İstesende Kimseyi Koyamazmışsın Yerine...

İşte Böyle Senden Sonra Halim..
İşte Böyle Aslında Seninleyken, Sana Uzak Sensiz Geçen Günlerim..

Gülüşün Benden Hiç Eksik Olmasın Canımın İçi...
Elleride Sarsa Kolların, Ben Hayaline Bile Razıyım...!

25 Şubat 2012 Cumartesi

Yüreğimde Saklımsın...!

Denizdeki Gel Gitlerden Farkı Yok Şimdi Aklımın...
Mantığımdan Nefret Etmemiştim Hiç Böylesine...
Çok Şeyi Olan İnsanlardan Değil Hiçbir Şeyi Olmayan İnsanlardan Olmayı İsterdim...
Sevgimin Arkasından Yorulmadan Koşmayı...
Engelleri Oradan Oraya Savurup Atmayı...
Hırpalanmadan...
Yormadan
Sevdiğimin Sadece Yüreğinde Değil Yanında da Olmayı İsterdim Ölesiye...

Zamanı Dondurmak Mümkün Olsaydı Saatleri Mutlulukta Dondururdum...
Kollarında Kaldığım Zamana Kendimi Kilitler, Benden Gitmene Hiç İzin Vermezdim...
Aşkın Yağmurunu Yağdırır Önce Ben El Açardım Seni Senden Daha Çok Seveyim Diye...

Üzerini Görünmez Kalkanlarla Örttüğüm...
İçimde En Derinlerde Gizlediğim Sırrım...
Herkeslerden Kıskandığım...
Çoğu Zaman Bakmaya Kıyamadığım...
Ya da Bakmaya Doyamadığım Sevgilimsin...
Sen Bana Kurallarının Yasakladığısın...
Sen Benim En Kıymetli Yasaklımsın...
Yüreğimde Saklımsın...!


Sen Şimdi Sustuğum Yersin!
Kelimelerin Tükendiği, Sesime Sus Değdiği Bir Nefessin...
Ses Tellerimin Kalbime Takılmış Çengellerisin...
Şimdi Hayatıma Yazılmış Dipsiz Hesaplar Var...
Yangın Yerinin Telaşı İçime Düşen...
Kaybolan...
Bulunamayan ve Aranan Ne Varsa İçimde Ama Darmadağan...
Ellerimi Değdiğim Yer Kırılıyor ve Kanıyor...
Bende Sancıyan Bir Şeyler Var, Yakamı Bırakmıyor...


Sen Şimdi Durduğum Yersin!
Ardına Bakmaya Bile Cesareti Olmayan, Sessizlikte Koşturan...
Gitmeyen ve Dönmeyen Bir Adressin...
Adımlarına Esir Düşmüş Bir Yolcuyum Ben...
Kimsesiz Bir Yolun Orta Yerine Zamansız Terkedilmiş Bir Yolcu...
Geceye İnat Adımlar Çoğaltan, Önünde Arş Boyu Yollar Uzayan...
Gitmenin Önemini Yitirdiği, Dönmenin Bir Yemin Gibi Tevbelendiği, İki Satır Arasına Sıkışmış Bir Yolcuyum Ben!


Sen Şimdi Unuttuğum Yersin !
Geçmişin Sancısıyla Dudak Büktüğüm Kahırlı Yalnızlığımın  İz Düşümündeki Çizgilersin....
Sahipsiz Kayaların Yamaçlarına  İnat Kanayan, Kanatan Bir Kedersin...
Nasırlı Gönlümün Islak Duvarlarına Sarılan Biri Var Şimdi...
İçimin Ezikliğinde Konaklıyor Anıları ve Gönlümü Çürütürcesine...
Bir Hasret Bırakıyor Bana....


Sen Şimdi Yorulduğum Yersin !
Ayaklarımda Biriken Adımları Tüketemediğim Şehirlerdesin...
Omuzlarımdan Çığlar Yuvarlanıyor Vücuduma...
Kollarımda Yarım Kalıyor Yağmurlar, Avuçlarıma Uğramıyorlar...
Bir Savaşın Ortasında, Boynuma Aşkın Yuları Takılıyor...
Tökezleyen Adımlarımdan Arta Kalan Düşüşlerle Geliyorum Sana...
Ben Hüzün Meydanında Düşürdüğüm Gözyaşlarımı Ganimet Sanıyorum...
Sen Aldırmıyor, Ezip Geçiyorsun...


Sen Şimdi Gittiğim Yersin!
Varmanın Adının Anılmadığı...
Bulunamadığı...
İzsiz Yollardan Medet Uman Bir Yer...

Sen Şimdi Bittiğim Yersin!
Beni Aşkın Yalın Halinde Bırakan, Ayrılığı ve Gidişi Kucağında Avutup  Bana Sunan Birisin...
Ben; Tükenmişlik Kuyularında Kendime Bir Gökyüzü Ararken, Sen Üstüme Toprak Serptin...


Sen Benim Yittiğim Yersin!
Yitiren, Yitirilen; Hep Ben...!

Kim ki Bu Kadar Can Yakan?

Dışarı Bakıyorum! Seni Özleyen Gözlerimle...
Her Bir Şeyi Anlamaya Çalışırcasına...
Bir Fidan Görüyorum Herkesten Habersiz Yeşeriyor Oracıkta...
Dışarı Bakıyorum! Seni Özleyen Gözlerimle...
Kendimi Görüyorum...
Bir Fidan Gibi Yeşermeye Çalışıyorum Senin Olmadığın Bir Fidanlıkta...

Niçin Yalnız Sana Yazdığımı Sorma, Niçin Yalnız Sana Geldiğimi...
Sana Gelişim İşte Bundan...
Sen Aşkı Anlatıyorsun, Yaşatıyorsun Bana...
Çünkü Yaşıyorsun...
O Sözlerin Kalbinden Geldiğini Kalbime Vuruşundan Anlıyorum Ben...
Sözlerin Değil Beni Sana Bağlayan, O Sözlerini Manasına Vurgunum...
Niçin mi Sen?
Sen Benden Önce Vardın, Varoluşun Bu Yüzden...
Ve Sen Benden Sonrada Varsın...
Sana Tutunmam Aşka ve Varlığa Duyduğum Özlemden!
Sen Benim Sözlerimsin, Seni Kalbime Koyuşum Bundan...
Ruhuma Sığınak Ararken Haykırmam Hep Bu Yüzden...
Sen İçimi Koruyan Bir Elbisesin... Ben Ruhunun Çıplaklığını Örtüğün Tenim...
Sen de Bunları Yaşıyorsun Ama Saklıyorsun Kendinden...
Kalbinin Sesini Dinle Bir An...
Duyacak O Zaman Sevginin ve Aşkın Sesini...
Bir Liman Aradığını ve Bu Limana Sığınmak İstediğini...!


Ne Zordu Seni Tam da Bulmuşken Kaybetmek..
Ne Zordu Ağlamamak İçin Dudaklarımı Isırırken Veda Sözlerini Dinlemek..
Bocalıyorum Yokluğunda...
Neye Elimi Uzatsam Boşlukta Buluyorum Kendimi...
Baktığım Hiç Bir Yüz Seninkine Benzemiyor...
Hiç Bir Renk Hayatımı Senin Rengin Kadar Ferahlatmıyor...
Hiç Bir Söz Senin Bir Tek Sözün Kadar Değer Bulmuyor...
Olmuyor!
Ne Yerin Doluyor, Ne Boşluğunun Acısı Hafifliyor...
İçimde Bir Yerlerde Öyle Büyüksün, Öyle Hızla Çoğalıyorsun ki Yetişemiyorum Sana...

Rüzgarı Kıskanır mı İnsan Hiç Tenine Değip Geçiyor Diye?
Yağmur Damlalarından Nefret Edermi Yanaklarından Süzülüp Dudaklarına Yerleşiyor Diye?
Edermiş Meğer!
Sana Benden Başkası Dokunamaz ki!
Sımsıcak Sarılamaz ki!
Ellerini Tutmak İsteyemez ki!
Beklentisizce Sevemez ki, Bekleyemez ki Seni!
Sahi, Doldurabilir mi Yerimi Biri?


Uzaklarda Yankılanan Bir Ağıt...
Teninin Yangınında Yüreğim...
Susamayacak Kadar Dertli, Lakin Anlatamayacak Kadar Dilsizim...
Öyleyse Bak!
Gözlerim, Sesin Tercüman Olsun Hislerime..


Sen Sakın Ağlama Sevgili!
Gözlerinden Süzülen Yaşlarda Boğulur, Ölürüm Ben...
Öyle Uzağım ki Sana Gözünün Yaşını Silemeyecek Kadar,
Hem de Nefesindeki Yorgunluğu Duyabilecek Kadar Yakın...
Ağlama...!
Sevdam Olsun Senin, Dertlerin Benim...
Sen Üzülürsün Diye Sevmelere Kıyamam Ben Seni...
Hiç Çıkamasam da Yollara Sevdalıyım Sana Ulaşıyorlar Diye...
Rüzgara Her Gün Hasretle Sarılıyorum Belki Gelirken Kokundan Bir Parça Getirmiştir Diye...
İstersen Al Kendini Benden , Ben Razı Olurum Gözlerime İnecekse Sonsuz Uykular...
Tek Senin Gözlerine Nemler Yağmasın da; Ben Razı Olurum Dipsiz Ölüm Saatlerinde Sensiz Yokoluşlara....


Şimdi de Yokluğun Sardı İçimi Birden,
Sana Özlem Duydum Yine Ben...
Sana Hasret Geçirdim İçten İçten...
Susmalıyım!
Çünkü Her Konuştuğumda "Seni Seviyorum" Dememek İçin Isırıyorum Dudaklarımı...!!!


Seni Sevmek İçimdeki Duygularımı Satırlara Dökebilmekmiş..
Hiç Bilmezken Sevmeyi Aşık Olarak Ölmekmiş..
Senin Uğruna Satırları En Güzel Şekilde Sarf Edebilmekmiş...
En Güzeli de Sana Yazılan Yazıların Senin Yüreğine Ait Olduğunu Bilmekmiş...
Sana Tutulmakmış...
Yüreğimde Olduğunu Bilmek İçimi Adeta Titretiyor Her Defasında...
Gözümden Akan Yaşlar İçin Üzülmüyorum..
Damla Damla Süzülürken Yüzüme Senin Uğruna Olduğunu Bilmek Daha da Ağlatıyor...
Susmak İstemiyorum....
Karanlıkta Kaybolmayı...
Sensiz Dünyaya Bakmayı İstemiyorum...
Neden Mesafeler Aramızda Engel...
Sen Bana Nefesim Kadar Yakınsın...
İsmini Söylerken Titrer Dudaklarım...
Kitlenir Ağzım, Konuşamam...
Seni Sevmek İşte Bunları Söyleyebilmekmiş..
Hiç Utanmadan, Büyük Bir Zevkle...
Seni Sevmek Her Söylediğin Karşısında Ölmek, İçimin Sızlayışı Demekmiş..
Senin İçin Yaşayabilmekmiş...
Seni Düşünmek Her Defasında Ölüp Tekrar Dönmekmiş Sensizliğe...
Seni Sevmek Böyle Bir Şey..
Sen Anlamasanda, Yüreğim Hala Seninle...!!!


Kim ki Bu Kadar Can Yakan?
Düşünülen?
Özlenilen?
Sevilen Haberdar mıdır Acaba Yanan Bir Yürekten?
Biliyor da Daha Çok Acı Vermeye mi Hazırlanıyor?
Belki de Böyle Can Yakarak Acılarını Hafifletiyor? O da Bencilce...
Ne Ben Leyla Kadar Ulaşılmazım ,
Ne de Sevdiğim Mecnun Kadar İstekli Bu Hikaye de...
Belki Ayrı Dünyaların İnsanları...
Belki Birbirlerinin Ruh Eşleri...
Bu Denli Uzak Olmasalardı Anlayacaklardı Birbirlerin.i..
Yenik Düşmeselerdi İnatlarına...!!!

Bir Şehir Yanıyor, Dikkat Et...!

Dağın Zirvesinden Dipsiz Kör Kuyulara Düşmeye Benziyor Delice Sevmek...
Gönül Laftan Anlamayan Arsız Çocuk Gibi...
Dövmek Çare Değil ki...
Bağırışlar, Çağırışlar, Ağlamalar, Yalvarmalar, Çırpınışlar Fayda Etmiyor...
Ne Yapsam Gönül Laftan Anlamıyor...

İçimi Ürperten, Bazen Seviçten Hoplatan...
Bazen de Birden Bire Beni Hüzne Sevkeden...
Ama Bir Türlü Adını Koyamadığım Bir His Var Yüreğimde...
Garip Bir Kuş Misali, Bazen Gökyüzünde Olabildiğine Özgür...
Bazen de Nereye Konacağını Bilmeden Uçar Dururum Oradan Oraya...
Rotasını Kaybetmiş Bir Gemi Gibi Amaçsız ve Gayalerden Uzak Sensiz Bir Hiç Olan Yüreğim....
Kimi Zaman Bu Sevdayı Bırakıp Göç Etmek İster...
Kimi Zaman da Haykırmak Herkese...
Yanlış Olduğunu Bile Bile Direnmekte Bu Yürek...
Ama Ne Zamana Kadar Sürecek???


Sen!
Bendeki Yokların Var Olan Bir Yüzüsün...
Paylaşmak İsterim, Paylaşamam Ne Kederini Ne de Sevincini...
Uzanıp Elinden Bile Tutamıyorum...
Çok İstememe Rağman Bir Türlü Yapamıyorum!
Hep Benimlesin Ama Yanımda Değilsin...
Sana Dokunamıyor...
Seni Tutamıyorum...
Bu Durumu Kabullenemiyorum...
Hem Varsın Hem Yoksun...
Nasıl Bir Şey Bu Anlayamıyorum!


Ben Bendeki Seni, Hayallerimi Yaşıyorum...
Belki Asla Yaşanmayacak Ama Yaşanması İçin Ömrümü Vereceğim Anları Yaşıyorum...
Bir Yürek Düşün ki Bütün Dünyayı İçine Alacak Kadar Büyük...
Bir Ten Düşün ki Sadece İkimizi Isıtacak...
Ve Bir Hayal Düşün ki, İçine Sadece Bizi Alacak Kadar Küçük...
Olmayacak Şey Değil Bu İnan!
Çünkü Hayallerde Ne İmkansız Vardır Ne de O Sonu Gelmez Keşkeler...

Hayaller Ah O Hayaller, Yoktur Onlarda Yasak, Hayalime Bir Sen Yakın, Gerçeklerse Bana Uzak...
Sen Yüreğim...
Sen Özgürlüğüm...
Sen Şiirlerim...
Sen Rüzgarım...
Sen Yağmurum...
Sen Gökkuşağım...
Sen Sığınağım...
Sen Hem İnadım...
Sen Hem İsyanım...
Sen Diğer Yarım...
Sen Can’ımsın...
Son Cümle Yankı Yapıyor Ruhumun Derinliğinde "Sen Can’ımsın"
Ve Rüzgar Ağlıyor Dağların Beşiğinde...
Sevgin, Dağ Başlarında Açan Uçurum Çiçekleri Gibi...
Ulaşılmaz!
Koklanmaz!
Okşanmaz!
Ama İnatla Açıyor Aşkla!
Sevgiyle!
Özlemle!


Kimse Bilmeyecek Seni...
Hiç Kimse !
Ben Her Hecede Seni Okuyacağım...
Her Şarkıda Seni Mırıldanacağım...
Her Gece Seni Anlatacağım Yıldızlara...
Kimse Bilmeyecek.
Durup Dururken Gülümseyeceğim...
Kimse Anlamayacak Aklımdan Senin Geçtiğini...
Bazen "Sen" Akacak Göz Pınarlarımdan "Neyin Var?" Diyecekler...
"Hiç" Diyeceğim " Hiç Bir Şey"...
Yanımda Sen Yoksan Neyim Olabilir ki Benim Kocaman Bir "HİÇ"ten Başka?
Sonra Birileri Gelecek Yerine...
Sen Olmak İsteyecekler Utanmadan!
İmkansız Olduğunu Sen Dahil Kimse Bilmeyecek...!
Ben Sana Susacağım Çığlık Çığlığa, Kimse Duymayacak...
Hayallerini Yaşayacağım, Kimse Görmeyecek...
Gün Gelecek Yorulacağım...
"Ben" Diyeceğim" ...
 "Onu" Diyeceğim...
Sonrasına Gücüm Yetmeyecek...
"O kim?" Diye Soracaklar Bana...
"O Herşeydi!" Diyeceğim...
Sonra Ekleyeceğim İçimden...
"O Herşeydi Ve Anlamlı Olan Herşeyi Alıp, Gitti!"


Gelme Diyecektim, Geldin...
İyi Ettin Geldiğine...
Neredeyiz?
Bir Şehir Yanıyor, Dikkat Et!
Tutuşabiliriz!
İşte İlk Ateş Yüreğine Düştü!
Sonra Dudaklarına!
Saçlarının Arasına Kıvılcımlar Doldu!
Yanıyorsun!
Yanıyorum!
Yanıyoruz!
Artık Hiç Sönmeyecektik Biliyorum...!!!
İyi Ettin Geldiğine...
Taş Olup Kalmaktansa, Ağaç Olup Yanmak İyi...
Dağılsın Saçlarım, Bırak!
Nasıl Olsa Onları da Öpeceksin Tutam Tutam...!

Son Kez Kaybolayım Sende...!

Bugünde Sabah Oldu...
Bu Kaçıncı Gün Kaçıncı Sabah...
Bir Yerden Sonra Saymıyor İnsan Saymak İstemiyor...
Korkuyorsun Rakamların Artmasından...
Hesap Kabardıkça Yalnızlık Kalıcı Olmaya Başlıyor Çünkü...
Ayrılık Tam da İşte O Anda Başlıyor...
Sabah Oldu...
Dün Öldü Yani Sevgili...
Ölüm Ölüm Diye Korkuturlar Ya İnsanı Korkmuyorum Ölümden, Korktuğum Kadar Çaresizlikten...
Çaresiz Kalmak Dedim Ya!
İşte Şimdi Olduğu Gibi Ellerim Bağlı, Kollarım Bağlı...
Ayaklarım Git Der Gidemezsin!
Koş Sarıl Boynuna Sımsıkı...
Dolan Koynuna Hiç Ayrılma...
Tut Ellerinden Kelepçele Bileklerinizi Koparamasın Kimse'' Der Yüreğim...
Der de Yapamazsın!
Güvenmeliydin Bana...
İnanmalıydın...
Teslim Etmemeliydin Gözlerimdeki Anlamı Kimselere...
Korumalıydın Sevdiğini Söyleyen Yüreğimi Gururla...
Ezilmemeliydin Kimsenin Karşısında Bu Sevdanın Adına...
Beni En İyi Sen Tanımazdın da Kim Tanırdı Söyle...
Bilmezmiydin Her Gece Okşadığın Yüreğimi?
Ki Sen Bakarken Gözlerimden Yüreğime Senin Dudaklarını Aralayan...
Benim Kalbimi İkiye Yaran Anlam Neydi O Halde...
Özlemlerimiz mi?
Hasretlerimiz mi?
Biz Değilmiydik Uzaktan Yürekleriyle Öpüşen...

Sensizliğin Bana Armağan Ettiği Saatleri Yaşıyorum Şimdi...
Altmışa Bölüyorum Her Birini, Daha da Çoğalıyorsun...
Dokunsan Yüreğime, Bir Dokunsan...
Her Yanı Seninle Çevrili Bir Kalp Parçası Bendeki...

Yoksun Ya Sen, Her Geçen Güne Bir Çentik Atıyorum Gözyaşlarımla...
Güneş Doğmasın İstiyorum...
Rüyalarımda Kal...
Seni Yaşayayım Her Uykumda...
Hayaline Sarılmak Yetmese de Rüyalarımda Kal...
Fısılda Kulağıma Sevgi Sözcüklerimizi...
Seninle Uyanacakmış Gibi Uyuyorum...
Seninle Uyumuş Gibi Uyanıyorum...
Gitme..
Rüyalarımda Kal...
Kavuşmak Özlemi Anlamlandırıyor...
Özlem de Kavuşmayı...
Hangisindeyim?
Neresindeyim Sensizliğin?
Biri Bana Anlatsın...
Düşünemiyorum Senden Ötürü...
İfadelerim Sen Olmayınca Yetersiz...
Anlamlarım Sen Olmayınca Yersiz Kalıyor...
Kaç Şafak Daha Sökülecek Yoklugunda Bilmem...
Kaç Ay Işıgı Çöpe Atılacak...
Hangi Gece Avutur Beni ki Yokluğunun Mecralarında...
Sorularım Bile Cevapsız...
Cevaplarım Bile Sensiz...

N'olur Beni Anla!
Sadece Gel ve Son Defa Sarıl Bana...
Gel Son Defa...
Ne Olursun Dalayım Gözlerine...
Isınayım Senin Teninde...
Son Olsun...
Son Kez...
Son Kez Bak Gözlerime...
Gör Sana Olan Sevgimi...
Ben Susayım Gözlerim Anlatsın Sana Olan Sevgimi...
Kelimeler Anlamsız Kalsın...
Hıçkırıklar Takılsın Boğazıma...
Sensizliğin Hüznünü Gömeyim İçime...
Son Kez..
N'olursun Son Kez Kaybolayım Sende...!

24 Şubat 2012 Cuma

Bu Gece Kar Var...

Sen Yine Yoksun Bu Gece...
Evet Sen Yoksun, Kar ve Soğuk Var Bu Gece...
Islanmak İçin Sokaklarda Yürüdüğüm Yollar Bomboş Nedese...


Bu Gece Kar Var...
Kar ve Hayalin Var Bu Gece Yüreğimde...
Acaba Birileri Benim Yalnızca Bir Avucu Dolduracak Kadar Saf Kar Suyu Olduğumu Bilecekler mi?
Giderek Avuçlarından Şırıl Şırıl Akan Dere Sularına Verdiğim Bir Damla Gözyaşı Olduğumu Bilecekler mi?
Korkarım ki Bilmeyecekler...
Elbette Bilemeyecekler...
Bu Kadar Saf ve Temiz Bir Sevdanın Bir Yağmur Damlasında Saklı Olduğunu Kimse Bilmeyecek...
Kimse Anlamayacak Uzaklığın Bukadar Yakın Olduğunu...


Hislerin En Yoğun Halini...
Özlemlerin En Büyüğünü...
Sevda'nın En Zorunu İstiyorum Belki de...
Bu Gece Yalnızım Yine...
Sen Yoksun Bu Gece...
Bu Gece Amansız Yağan Bir Kar Var Yine...
Yalnız Ağlıyorum Islanan Camların Önünde...
Gözyaşlarım Lapa Lapa Yağan Kar Taneleri Adeta Bu Gece...
Islanmak İstemiyorum!
Söyle N'olur Dinsin Kar, Yağmasın Bu Gece...


Meger Ben Seni Ne Çok Sevmişim...
Seni Ne Çok Sevmişim...
Senelerce Senin Dilinde Konuşmuşum...
Senin Gözlerinle Görmüşüm...
Senin Yüreğinle Sevmişim...
Düşlerimi Seninle Büyütmüşüm...
Yorgun ve Sonu Gelmeyen Özlemlerimi Kar Tanelerinde Beslemişim...
Ben Seni Ne Kadar Çok Sevmişsem, Aramıza Hep Karın Soğukluğu Girmiş Adeta...
Hep Islak Kalmış El Ele Tutuşacak Ellerimiz...
Gözlerimize Hep Hüzün Yerleşmiş...
Seni Nekadar Çok Sevdiysem O Kadar Uzaklara Düşmüşüm...
Ayrı Gecelerde Hep Sana Ağlamışım...
Yokluğun Büyümüş, Yalnız Kalmışım...
Ben Seni Ne Kadar Sevdiysem, İncinen Çocuk Bakışlarında Kalmışım...
Hep Koşmuş Yetişememişim Yol Ayrımlarına...
Seni Ne Kadar Çok Uğurladıysam, O Kadar Çok Beklemişim Dönüşü Olmayan Yollarda...
Sen Hep Uzaklara Gider Olmuşsun...
Karlı Mevsim Ayrılık Demek Olmuş...


Zordu Hayatın Gerçeğini, Düşlerinin Işığıyla Bestelenmiş Kanayan Bir Şarkıya Dönüştüren Yüreğinin Atışlarını Dinlemek...
O Işığın Seni Götürdüğü Yere Kadar Gitmişsin Sen...
Çıkan Yankı Seslerinden Anlamışım Seni Kaybettiğimi...
Bağ Bozumu Hayallerimde Islak Kalan Düşlerim Kurumamış...
Ve Sen Karda Yürürken Hep Suskun Olmuşsun...
Oysa Sevda Her Gün Büyütmeli Kendini Yaşanan Zorlu Ayrılıklarda...


Bu Gece Kar Var...
Kar Tanelerinin Döküldüğü Camların Önündeyim...
Ya Sen?
Sen Nerdesin?
Nerdesin???


Ve Ben Çok Sonraları Anladım, Acıtan Bir Aşkın İzlerinin Ömür Boyu Kalabileceğini...
Gözümden Dudağıma Tuz Taşıyan Patika Yolların Yıllarca Yüzümden
Silinmeyişinden Öğrendim..
Meğer Sonu Hüsran Bir Aşk Rahat Vermezmiş İnsana..
Geçmezmiş Acısı...
Kasıp Kavururmuş Sancısı...


Ey Aşk..!
Neden Yanımdayken Sonradan Bu Kadar Canımı Yakacağını Söylemedin Bana...
Neden Anlatmadın Acıtan Yanlarını?
Şimdi İçimde Sızlayan Kesikler, Yüzümde Sudan Çizgiler,
Dizlerimde Hiç Geçmeyecek İzler ve Avuçlarımda Kan Yaşamaya Çalışıyorum...
Gitsen Ayrı Dertsin, Kalsan Ayrı...
Evet Aşk...!
Ben Yeni Öğrendim İnsanı Ne Denli Esir Edebileceğini...
Önce Süründürüp, Sonra Yine de Güldürmeyeceğini...
Bana Tanıdık Gelen Bu Dizelerin Anlamını Yitirmiş Uğultusu Sağır Ediyor Benliğimi...
Toz Duman Ediyor, Eritiyor Sağlam Kalan Yönlerimi...
Ey Aşk...!
İçimdeki Sancıya...
Beynimdeki Çıkmaza...
Deli Eden Çaresizliğime...
Küskünlüğüme...
Kırılmışlığıma Rağmen Hala Asil Bir Yüreğim Var...
O Hiç Kaybetmedi Asaletini!
Sen Vurdun O Yüceldi...
Sen Ağlattın O Sabretmeyi Öğrendi...
Sen Vazgeçirttin O Vazgeçmemeyi Öğrendi...
Demem O ki; Sen Alçaltmaya Vurdukça O Yükseldi...
Söylesene...!
Eline Ne Geçti Aşk!?
Asırlarca İnsanoğlunu Kanatınca...
Yalvartınca...
Ağlatınca...
Ne Bileyim İşte, Kulu Kula Kul Yapınca,
Kapısında Yatırınca...
Köpek Gibi Sayıklatınca Ne Geçti Eline!?

Seni Bilemem Ama Biz Akıllanmayız Aşk...
Bu Yetmez Bize!
Biraz Daha Acıt Canımızı!
Sen Daha Çok Vur, Biz Bir Kere Daha Ölelim!!

Zaten Bu Ezdiğin Yüreğimin Yaşama Sevinci Kaldı mı Sanıyorsun?
Hadi Dayan Az Kaldı Aşk!
Biraz Daha Vur da Beraber Gömelim Yüreğimi...!!!

Aşk Mektubu Değildir Bu Yazdığım...

Kendimle Başbaşa Kaldığım Anda Yine Yazmak, Sana Yazmak...
İlk Başta "Yazmasam mı" Dedim Kendime, Ama Sonra Gördüm ki Yürek Kaleminin Mürekkebi Dolalı Çok Olmuş...
Ve Kalemim Düştü Beyaz Yollara,"Sen"in İzini Arayıp Bulmaya...
Aşk Mektubu Değil Bu Yazdığım, Sadece Yürek Kalemi'min Coşkunluğu Tuttu Yine...
"Sen"li Cümleleri Özlemiş, Benim Seni Özlediğim Gibi...
Her Bir Yanı Odamın "Sen" Oldu Yine...
Nedensiz, Mecalsiz "Seviyorum"lar Dökülüyor Benden Yine...
Seni Özledim...
Ne Bileyim İşte, Özledim...
Sesini Özledim, Olmadık Anlarda Beni Hal Değişimlerine Uğratan...
Özlemeyi En Çok Sende Sevdim Sanırım...
En Çok "Sen"li Özlemler Yaktı İçimi...


Bu Aralar Yine Durgunum...
Kafam O Kadar Dolu ve Karışık ki...
İçimde Konuşan Şeylerin Sesi O Kadar Çok ki...
Kendimi Dahi Dinleyemiyorum...
Sadece Senin Sessizliğinin Yarattığı Bir Yaşamın İçerisinde Donuk Gözlerle Monitöre Bakmaktan Başka Bir Şey Yaptığım Yok...
Ama Orada Olduğunu Bilmek İstiyorum...
Duygularıma Bir İsim Vermek İstemiyorsam da Her Gün İçimde Kopan Fırtınaya Tercüman Olmak İstiyorum...


Benim Gibiler Hayatta Bütün Haklarını Kullanmış Varlıklardır...
Yaşamım Boyunca Başkalarının Sınırlarından Çok Kendi Değer Yargılarım Ve İnançlarım Çizdi Sınırlarımı...
Ve Bu Sınırlar Hayatımın Bütün Dönemlerinde Hep Vardı...
Herkesi Kandırabiliriz Ama Kendimizi Asla Kandıramayız Değil mi?
Ağızdan Çıkan Kelimeler Ne Söylerse Söylesin Doğrusunu Hep İçimizde Biliriz...
Ama Nedense Yaşamın Dönüm Noktaları Söz Konusu Olunca O Doğruları Bir Türlü Söyleyemeyiz...
Belki de Kendimizden Korkuyoruz...
Doğruyu Bilen Dürüst Kendimizden Korkuyoruz...


Belli Noktalar Var Hayatımızda, Onların Ötesine Geçmek Özsaygımı
Zedeleyeceğini Bilsem de, İçimde Kıpırdayan Bir Şeyler, Geç Kaldığımı Söylüyor...
Uzakta Bir Doğal Güzellik Var...
Parlayan Bir Güneş, Açan Bir Çiçek Var...
Sen Varsın...
Sevgiyi Seven Bir İnsan Olarak Orayı Bilip de Gidememek
İnsan Hayatında ki En Büyük Mutsuzluk...


Bu Yazdıklarımı Sana Veya Hayata Dair Bir Mesaj Vermek Niyeti İle Değil,
Kendimi Anlatma Gayreti İle Yazıyorum...
Sessizliğin Beni Anladığına İşaret Diye Düşünüyorum...
Bu Seni Daha da Özel Yapıyor...


Ben Kır Çiçeklerinin Arasında Bile Bir Kış Rüzgarı Gibi Essem de...
Güneşin Tatlılığında, Kaşlarımı Kara Bulutlar Gibi Çatsam da...
Sen Gülümse, Gönlün Hep Bahar Olsun...
Ben Seni Bulamadım Ama Yaşamın Tüm Güzellikleri Seni Bulsun...
Tüm Sevgiler Senin Olsun...

Gördüm ki Sana Yazmayı Özlemişim...
Uçsuz Bucaksız Beyazlara Sadece Benden Seni Anlatan Çizgiler Çizmeyi,
Herbiri Anlamlı Olan...

Aşk Mektubu Değildir Bu Yazdığım...
Daha Çok Herşeyimi Özlediğimi Fısıldamalarımdır...

23 Şubat 2012 Perşembe

Varsın Sonu Ayrılık Olsun Bu Romanın... !!!

Bir Ağacın Kökleri Ne Kadar Kuvvetliyse ve Ne Kadar Toprağa Sarıldıysa O Kadar Güçlü Olur...
Fırtınalar Kopsa Bile Ağaç Sarsılmaz...
Sonbaharlarda Yapraklar Yere Düşse Bile, İlkbaharın Başlaması İle Yeşillenir Yine...
Hayat ta Öyle Değil midir?
Neler Yaşanır...
Neler Görülür...
Nelerle Karşılaşılır...
Kimler Gelir...
Gelenlerden Kimler Kalır?
Bazen Çok Değer Verdiğin Kişiler Gider...
Ne Sevgiler Büyütür İnsan İçinde...
Kimi Zaman Sevgisine Karşılık Bulur...
Kimi Zaman Yalnızlıkla Boğuşur..
Hayat Kim İçin Kolay ki?
Herkese Farklı Şekillerde Sunuyor Zorluklarını...
Sen...
Tohumları Gönlüme Ekerken Köklerinin Bu Kadar Kuvvetli ve Sağlam Olacağını Düşünemezdim...
Öyle Bir Sevgi İle Büyümüş ki Bu Ağaç Gönlümde
Köklerini Topraktan Ayıramadım...
Şiddetli Esen Rüzgarların Gücü Bile Sadece Bir Kaç Dalını Kırmaya Yetti...
Onların da Acısı Zamanla Geçti...
Sen...
Bir Kırılmış Ayna Gibisin...
Kırılmış Parçalarını Zorlukla Birleştirdiğim...
Bana Verdiğin Acılar Her Aynaya Bakışımda Yüzüme Vursa Bile Kendime Engel OlamayıpYine de Her Zaman Baktığım...
Sen...
O Kadar Büyük Bir Yer Kaplamışsın ki Kalbimde, Dokunulmayan Derinliklere Saklanmış Şarkı Gibisin... Yalnız Kaldığım da Kendi Kendime Mırıldandığım...


Sevgili...!
Ben Elimi Kolumu Sana Doğru Uzatırken Kollarım Hep Boşluğu Sardı...
Bir Adım Sana Ataım Derken Sana Ulaşmak İçin Koşmam Gerektiğini Anladım...
Koştum, Yoruldum Ama Yetişemedim...!
Sonunda Karanlığın İçinde Kaybolup Gittin!
Ardında Bıraktıklarının Farkında Olmadan
Sen Herşeyi Çözmeden Gitmeyi Tercih Ettin...
Ben ise Sana Gelen Köprünün Üstünde Kalıverdim...
Ne Geriye Ne de İleriye Gidebildim...!
Sevgili...!
Sevgi ve Ask!
Bu Duyguları Sende Tanıdım Ve Bu Duygularla Olgunlaştım Büyüdüm...
Şimdi Geriye Dönüp Baktığımda Bende Hiçbir Şeyin Eksilmediğini Anlıyorum...
Nasıl Bir Sevgidir Bu Diyebilirsin Belki...
Ama Benim İçimden Geçenleri ve Hayattan Beklentilerimi Anlatsam Bile Anlamazsın ki Sen...
Ayrı Dünyaların İnsanları Derler Ya, Biz de Öyleydik Aslında...
Ben Beyaz Olduğumda Sen Siyah Oldun...
Ben Siyaha Dönüştüğümde İse Sen Beyaza Karıştın...
Karmakarışık Bir Dünya İçinde Karmakarışık Bir Sevgi İşte...
Demek Biz Sevgi Altında Farklı Şeyler Anladık...
Farklı Şeyler Anlasak Bile Ben Seni Sevebileceğim...
Verebileceğim...
Hissedebileceğim En Büyük Sevgiyle Sevdim...
Bu Sevgiyi Dışa Vurmaktan Daha Çok İçimde Yaşadım...
Bu Sevgiyi Seninle Yaşamaktan Daha Çok Kendi Başıma Yaşattım...
Ben Sensiz Senle Yaşamaya Alıştım...!


Sevgili...!
Kahır Dolu Rüzgarlar Esiyor İçimde, Yıkılıp Kalıyorum Bu Sağır Akşamlarda...
Gözümde Dağlar Gibi Büyüyor Hasretin, Gelip Gelip Özlemin Doluyor İçime...
Oysa Nelere Katlandı Bu Gönül, Ne Acılarla Halay Çekti Bu Yürek..
Ne İhanetlere Gülüp Geçti Bu Gözler...
Bir Yokluğuna Alışamadım, Bir de Sensiz Bu Akşamlara...
Varsın Adı Hasret Olsun Artık Bu Sevdanın...
Varsın Sonu Ayrılık Olsun Bu Romanın...
Bitmedi Bitmeyecek Bu Şarkım...
Nerede Olursan Ol...!
Kiminle Olursan Ol...!

İşte Yine Amaçsız Bir Gece Daha...!

Mevsimler Geçti, Hasretinin Üstünden, Ben Hala Bıraktığın Hazanda Kaldım...
Aylar Geçti, Dinmedi Yaşlar Gözümden, Ben Hala Bıraktığın, Hüzünde Kaldım...
Nice Yangınları Söndürdü Rüzgarlar, Ben Hala O Sönmeyen Yanışta Kaldım...!!!


Kendi Kalabalığından Kaçan Kentler Gibiyim Bu Gece...
Zemheri Bir Yaşayış Düşürmüşüm Gözlerime...
Gerisini Susuyorum...
Masallardan Düşüyorum Bu Gece...
Bir Martının Gözlerinde Üşüyorum...
Sonrası Yok...!
Biliyorum...
İstasyonlar Islaktır...
Kentler Çamurlu...
Sesler Soluktur Biraz, Biraz da Yorgun...
Susmaksa Çoğuldur...
"Gitmek" Derse Biri; İçim Kanar...
Ve İşte "Gitmek" Diyor Ötelerden Biri...
K/anıyorum...

İşte Yine Amaçsız Bir Gece Daha...
Ben Yine Yaşlı Gözlerimi Silecek Sıcak Bir El Arıyorum Karanlıkta...
Bir Sessizlik Kaplıyor Sensizlikle Etrafımı...
Odam Bir Sen Doluyor, Bir de Sensizlik...
Yatağım Bir Sen Kokuyor, Birde Yanlızlık...
Derken Hayalin Geliyor Karşıma...
Odama Bir Işık Doluyor Gideceği Kesin...
Sezsizlik Çığlık Oluyor Susacağı Kesin...
Bir Düş Başlıyor Karanlıkta Biteceği Kesin...
Elimi Hayalimdeki Ellerine Uzatıyorum Yavaşça!
Kal Diyeceğim Bakışların Düğümlüyor Boğazımı!
Dön Diyeceğim, Gidişin Susturuyor Her Lafımı!
Anlatamadığım Bir Acı Kaplıyor Kalbimin Her Yanını!
Ve İşte O Zaman Suskunluğu Benimsiyorum Sen Gibi...
Hayalini Uğurluyorum Sonsuza Her Gece ki Gibi...
Sevgimi Haykıran Gözyaşlarımla Yıkıyor...
Aşkımı Haykıran Ateşimle Yakıyorum Bedenimi...
Ve İşte Sensizlikle Başlayan Sessizliğe Gömülüyorum...


Sensizliğin Acısı İçimde, İçimi Acıtmaya Devam Ediyor...
Bir Gece Daha Başladı...
Önümde Upuzun Yaşayacağım Bir Gecem, Bir Karanlığım Daha Var...
Saatlere, Saniyelere Gireceğin...
Damarımdaki Kanıma Kadar İşleyeceğin Bir Gecem Daha Başladı...
O Karanlık Gecelerin Issızlığına Gömülmekten Kaçamaz Oldum...
Çünkü Onlarda Seni Buluyordum...
Çünkü Bana Gündüzlerin Veremediğini Veriyordu Geceler....
Seni...!
Gündüzlerde Yoktun...
Aydınlıklarda Yanımda Yürüyen Değildin...
Ama Geceleri Öyle miydi?
Geceleri Yüreğimde Yürüyorsun ve Ben Adımlarında Yaşayanım...
Artık Uyuyamıyorum...
Ne Kadar Çabalasam da Olmuyor...
Geceler Benim Gecelerim...
Senin Gecelerin...
Seni Yaşadığım Geceler...
Elime Çoğu Kez Kalem Kağıt Alıp Seni Yazmayı İstedim...
Olmadı...
Kalbim Seninle Öylesine Dolu ki Her Hareketim Sönük Kalıyor...
Ben Çaresizliği Kapılıp Gidiyorum...
Saatlerce, Saatlerce Oturup Seni Düşünüyorum...
Kalbimde Bastırmaya Çalıştığım Duygularıma İlk Olarak Geceleri Yaşama Hakkı Veriyorum...
Herkesten Gizlemeye Çalıştığım O Korları Gecelere Çıkartıyorum...
Gecelerden Saklamıyorum Hiçbir Şeyi...
Gecelerle Paylaşıyorum, ve Geceler Sarıyor Beni...
Beni Alıp Sensizlikle Boğmuyor...
Beni Sensizliğin Zirvesinde Aşkın Sonsuzluğuna Götürüyor...
Bazı Geceler Ağlayabilmeyi Diliyorum...
Bunu Gecelerden Sonsuza Diliyorum...
Ağlasam, Doyasıya Hıçkırırcasına Ağlasam Belki Seni Bir Parçacık Olsa Unutur ve Kendi İçime Gömülür, Birazcık Gözlerimi Yumabilirim...
Sabahları Uykuda Yakalayan Olmaktan Çıkıp, Sabahları Uykuda Bulunan Olmak İstiyorum...
Bunun İçin İstiyorum Ağlayabilmeyi...
Sana Olan Özlemimi, İçimde Bir Dağ Kadar Ululaşmış Hasretini Belki Bir Parça Dindirebilirim Diye Düşünüyorum...
Belki Seni Birazcık Gömebilirim de Yüreğime, Rahatlarım Diye Umuyorum...
Olmuyor...!
Ağlamaya Çalışıyorum, Ağlamalarım Bana İsyanlar Ediyor...
Geceler Bana Bu İsteğimi Vermiyor...
Ne Zaman Ağlasam Yalnızca ve Yalnızca Bir İki Gözyaşı Olup Kalıyorsun Gözlerimde...
Gözlerimde Donan Birkaç Damla Yaş Oluyorsun...
O Yaşları da Sarıyor Geceler...
O Yaşlarla Birlikte Alıyor Yanına Geceler Beni...
Geceler Unutmamı İstemiyor Seni, Geceler Bana İhanet Ediyor...
Geceler Senden Yana, Geceler Seni Yaşamamı İstiyor...
Sözümü Dinlemiyor...!


Beni Artık Acılarımla Baş Başa Bıraktı Ağlamalarım...
Gözyaşlarım Bile Beni Terketti...
Hayatımdaki Herkesin Beni Terk Ettiği Gibi...
Biliyorum Bu Yalnızlığı Yaşamam Gerekiyor...
Bana Geceyi Unutturacak Biri Karşıma Çıkana Kadar...
Gülüşü İle Beni Benden Alan Biri...
Gözlerine Bakınca Bana Aşkı Anlatan Biri...
Yeter ki Yanımda Olsun... Olsun ki Gece Üzerime Gelmesin...
Yanımda Birini Görüp Vazgeçsin Benden...
Yanımda Biri Olsun ki Unutayım Seni...
Yanımda Biri Olsun ki Beni Benden Alsın...!!!

Avuçlarımda Üşüyor Bütün Kelimeler...!

Sen Döndün de Ben Burda mıyım Yine?
Bıraktığın Günkü Gibi Buldun mu Beni Yerimde?
Duygularda Değil, Düşüncelerde Kaldın Sen.. Yarım Kalmışlarda...
Yaşanmamışlarda...
Acıtanlarda...
Sancıtanlarda...
Gerçeklerimde Değil, Düşlerimde Kaldın Sadece...
Görüp te Dokunamadığım...
Dokunup ta Tutamadığım...
Şimdi Git...!
Arkana Bile Bakma Ne Olur...
Sensizlikte Bir Şeyleri Kaybettim Ben...
Bütün Duygular Eskidiler...
İncindiler Sevdaya Dair...
Vazgeçtim Tüm Umutlardan...
Son Bakışın Kalmıştı, Her Damla Gözyaşımla Akıttım Gözlerimden...
Gidişinin Ayak Sesleri Yankılandı Kulaklarımda...
İşitmek İstemedim, Susturdum Onları da...
Taşıyamadım Yükünü Yokluğunun...
Nerede Olduğunu Bilmediğim Bir Durakta İndirdim Omuzlarımdan...

Şimdi Beni Bana Bırak...!
Sen ve Ben "Biz" Değiliz Artık...
Ayrı Hikayelerde, Ayrı Başlangıçları, Sonları Oynayacağız...
Ayrı Mutluluklarla Aydınlatıp Ruhumuzu, Ayrı Hüzünlerle Karanlıklara Boğacağız...

Şimdi Sus...!
Ne Geçmişe Ne Geleceğe Dair Tek Bir Kelime Etme...
Benim Yaptığım Gibi İçinden Konuş Sen de...
Sözlerin Önemi Kalmadı Artık...
Avuçlarımda Üşüyor Bütün Kelimeler...
Onlar Kırık!
Onlar Yarım!
Onlar Ertelenmiş...!!!

Her Gün İnkar Etmek Zorundayım Artık Yaşadığım Günü...
Yaşanmışlıkları Yok Saymalıyım, Biliyorum...
Susuyorum Kendimce...
Anılarım Birden Canlanıyor Sanıyorum, Oysa Anılarım Kaybolmuş...
Oysa Haykırışlarım Çoktan Kocaman Bir Sessizlik Olmuş...
Elimde Kocaman Bavullar İçinde Acılarım...
Taşıyamıyorum Şeffaf Acılarımı İşte...
Yolda, Bir Yerlerde Kalıyorum Öylece...
Susuyorum Yine...
Suskunluğum Acımın Gölgesi Oluyor...
Susuyorum...!
Susmak...
Kimi Zaman Sonsuz Gözyaşı Dolu Korkularla Bütünleşirmiş..
Susmak...
Senin İçin Ağladığım Her Saniyemde, Oluk Oluk Akmış Gözlerimden...

Sus Sen de Ne Olur...!
Bu Sonsuz Yalnızlığımda Yalnız ve Yalnız Seni Seviyorum...!
Sus...!!!!!!!!