8 Şubat 2012 Çarşamba

Sen Hep Çocuk Kal Bu Sevgide Hiç Büyüme Sevgili...!


Avuç İçleri Terlemiş Soğuk Bir El Kalemi Tutan...
Vaat Edimiş Sözler Veriyorum Kendime Kimsenin Bilmediği...
Beni Yakan...
Beni Vuran Ahlara Vahlara Gebe...

Kalbime Bir Bulut Çöreklenmiş Nice Zamandır Ağlatmıyor, Konuşturmuyor...
Yorgun Kalıyorum Düşüncelerin Arasında...
Bir Dalga Olup Gel Gitler Oluşturuyorum...
Dalgaya Ben Bürünüyor, Seni Deniz Sayıyor,
Bir Kavuşuyor Bir Ayrılıyorum Senden, Biraz Bitik Biraz Sevinç Dolu...
Tıpkı Yaşamak Gibi...
Senle Yaşıyor Sensiz Hayata Küsüyorum...
Gittin Gideli Küsüz Barışamadık Bir Türlü...



Say ki Küçük Bir Kız Çocuğuydum, Çelmelerine Takıldım...
Dizlerim Yerine Kalbim Acıdı...
Kalbim Yaralandı...
Say ki Sevgiyi Sende Öğrendim...
Ama Yanılttın...
Ama Avuttun...
Canımı Acıttın...
Ve Sevgiyi Sevgisizliğinde...
Acıyı Acımasızlığında...
Hasreti Ayrılığında Öğrendim...
Ve Düşün ki Senin Attığın Çelmelerle Büyüdüm...
O Kadar Büyüttün ki Beni, Büyüdükçe Hayatı Öğrendim...
Ayrılık Nedir?
Acı Nedir?
Hasret Nedir? Yudumladım...
Yudumlarken Paramparça Oldum!
Hayatın Karanlığının Farkına Vardım!
Koyu Yalnızlıklar Yaşadım!
Ve Ben Senle...
Yani Sensizlikte Herşeyi Yaşadım!
Bir Bilsen, Senin Bana Getirdiklerinin, Bir Farkına Varsaydın ,
İşte O Zaman Beni Anlardın...

Sen Hep Çocuk Kal Bu Sevgide...
Hiç Büyüme, Büyüme Sakın!
İnsanın Sevdiğinin Verdiği Acıları, Yalnızlığı Bilme...
Farkına Varmadan Bana Hayatın Acı Derslerini Veren Sevgili!
Sen Sakın Büyüme Ne Olur Büyüme...!
Ben Çok Ağladım, Sen Ne Olur Ağlama!
Çünkü Her Şeye Rağmen Ben Seni Düşünemiyeceğin Kadar Çok Sevmiştim...
Karşılıksız Sevmiştim...!



Güzel Sandığımız Bir Çok Yanlışlar Bir Çok Yaşadıklarımız Sanırım Bizleri Adam Ediyor...
Hayatın Acı Yönlerini Öğrendikçe Yıkılıyoruz...
Çaresiz Kalıyoruz...
Ve Hayata Devam Etmek Zorundayız da, Bunu İstemesekte...
Birileri İçin Yaşamak Gerek...
Birileri Bazen Değer Bazen de Değmez!
Belki İnadına Yaşarız...
Belki de Tek Seçenek Yaşamaktır...
Ölmek Belki Kurtuluş Deriz Ama Ölemeyiz de!
Pes Etmek Acizliktir Belki...
Yaşamak İçin Tutunacak Bir Dal Ararız Bazen...
Dallar Bir Bir Eline Gelsede Hayatın Kıyılarına Tutunursun...
Bir Yıldız Bulursun Belki de...
Bir Güneş Ararsın İçini Isıtsın...
Dünyanı Aydınlatsın İstersin...
Ve Belki de Ölmek Değil de Yaşamak İstersin...

Ne Bileyim! Hayatı Anlamadım ki ve Anlayan da Varmı Bilmiyorum...
Hayat Karışık Salata Gibi Acılarla Dolu...
Aslında Güzel Gibi Görünür...
Yeme İhtiyacıda Hissedersin...
Bazen Tuzu Kaçar, Bazen de Biberi...!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.