Niye Yükledin O Kocaman Seni Bana Niye...!

Erken ve Hesapsız İnceldiği Yerlerden Kopmasına İzin Verdiğim Bir Şeyleri Bağlamaya Çalışıyorum...
Onarılması Zor Yanlarımı Yazılarla Uyuşturuyorum...
Herkese Bir Şeylerin Açıklamasını Yapmaya Çalışan Ben,
Herkesin Sorunlarının Cevap Anahtarlarını Çoğaltmaya Uğraşan Ben, Anahtarını Kaybetmiş Bir Çilingir Gibi Dışarıdayım Şimdi...
Üşüyorum!
Üşütüyor Beni Görebildiğim Her Şey...
Üflediğim Zaman Geçmişin Tozlarını, Geleceğin Pasları Ortaya Çıkıyor Sanki...
Hiç Tanımadığım İnsanlar Hakkında Bildiklerimi, Kendime Ait Bilgisizliğe Dönüştüren Ne?
O Bir Türlü Dindiremediğim En Derinlere İnebilme İsteği mi?
Yoksa Başkalarının Yaşamlarını...
Aşklarını...
Acılarını Paylaşırken, Bir Türlü Kendi İç Dökümünü Kimseye Yapamayan Kalbim mi?
Nedir, İçimi En Acıyan Yerlerinden Mühürleyen?
Nedir Beni En Yükseklerden Kuytulara Sürükleyen?
Biliyorum...!
Her Ne Olursa Olsun Susmalıyım!
İçimde Her Ne Kadar Haykırmam Gereken Bir Sen Olsa da Susmalıyım İşte...
Senle Doldurduğun Bu Benden, Sonra Nasıl Çekip Götürmek İstediysen
Seni İşte O Kadar Susmalıyım... 
Bir Sen Köpürdü İçimde Az Önce.
Çılgın Denizler Gibi...
Aşık Sular Gibi Taşmak İstedi Belki Ama
Susmalıyım!
Yalnızca Susmalı...!
Bir Şeyler Söylemeli Desem Korkuyorum Konuşmaktan...
Konuşmaya Başlayıp Haykırışlarıma Ulaşmaktan...
Susmalıyım Yalnızca Birazcık Susmalı!  Bazen Bir Rüzgarın Esintisi Kadar...
Bazen Bir Güneşin Sıcaklığı Kadar Çok Susmalıyım İşte...!
Belki Sensizlikten Sonra Bu Suskunluğun...
Bu Sessizliğin...
Bu Korkunun İçinde Kayboldum...
Hep Sustum Ama Yine de Susmalıyım!
Hiç Korkmadan Susmalıyım!
Biliyordun Karanlık ve Sessiz Gecelerden Ne Çok Korktuğumu...
Ama Sen Yine de Bile Bile Koca Bir Sessizliğe Hakim Karanlık Bir Gece Gibiydin...
Sende Hep Bir Suskunluk...
Hep Bir Bensizlik...
Hep Bir Soğukluk Vardı...
Ve Ben Bu Bensizliği Bir Türlü Dolduramadım...
Hep Konuştum, Haykırdım Sana Olan O Koca Sevgimi...
Ama Sen Beni Hiç Duymadın...
Madem Sesimi Duymayacaktın?
Benim Olmayacaktın Niye Çıktın Karşıma Söylesene?
Niye Yükledin O Kocaman Seni Bana?
Niye?
Pişman Değilim Taşıdığım İçin Sen..i.
Hiç Acımadım O Günlerime...
Hiç Kızmadım Aylarımı Çalan O Upuzun Yolculuğa...
Baksana Şimdi Bile Bir Seni Kazanmaya Çalışıyorum...
Hiç Yorulmadan...
Hiç Bıkmadan...
Ve Hiç Konuşmadan...
Bir Ben Vardım Bende, Bir de Benden Çok Sen...
Ama Bunu Ne Sen Bilebildin Ne de...!
Ne de!
Neyse Boşver...
Ben Senden Yalnızca Bir Yağmur Damlası İstemiştim Ama
Sen Kalabildiğine Kuru Kaldın...
Bir Türlü Yağmadın...
Bulutlarını Çektin Üstümden...
Daha Çok Yoruldum!
Daha Çok Sensiz...
Daha Çok Sessiz Kaldım!
Ve Anladım Sen Hiç Benim Olmadın!
Oysa Ben Bir Senin Olmuştum Bir de Senin...!
Şimdi İçimde Bir Sen Gizli Bir de Senin Yokluğun...
Hani Şu Alışmak Zorunda Olduğum Ama Bir Türlü Alışmayı Başaramadığım
Senin O Derin Yokluğun...
Bazen Rüzgara Dönüyorum Yüzümü;
Olur Ya Belki Senin Kokunu...
Senin Sesini...
Senin Nefesini...
Senin Sıcaklığını Getirir Diye...
Bekliyorum Ama Yüzüme Dokunan Ne Bir Koku...
Ne Bir Ses...
Ne Nefes...
Ne de Bir Sıcaklık Duyabiliyorum...
Ve Anlıyorum ki Sen Benden O Kadar Çok Uzaklardasın ki...
O Kadar Çok Uzaktasın ki...!
Şimdi Koca Bir Sen Var Yüreğimde...
Ve Unutulmaya Yüz Tutmuş Bir Sürü Boş Anı...
İsyanım Ne Sana Ne de Bana...
İsyanım Sadece Şurda Duran Aptal Yüreğime!
Şimdi Sensiz ve Sessiz Şuracıkta Duran Aptal Yüreğime!
Kim Olduğunu, Ne Olduğunu Bilmeden Aldı ve Gömdü En Derinlerine Seni...
Ben Kazdıkça O Daha da Gömüyor, Ben Aradıkça O Daha da Gizliyor Seni...
Sanki Her Şeyden Habersiz Yine Seni Seviyor ve Yine Yine Seni Seviyor...
Biliyorum Sevgili Biliyorum Ben Sadece Susmalıyım!
Ama Söylesene Susan Bir Ben Seni Kovmayı Nasıl Başarabilir?
Yüreğinden Bırakmaya Nasıl İkna Edebilir Yüreğini?
Nasıl?
Güneş Her Gün Büyük Bir Sensizlikle Başlatıyor Yeni Bir Günü...
Ve Yine Büyük Bir Sensizlikle Terkedip Beni Dönüyor Eski Yerine...
Ay Her Gece Seni Fısıldıyor Tüm Varlığıma ve Yıldızlar Her Gece Şahitlik
Ediyor Gözyaşlarıma, Bir de Sana Olan Aşkımın Sonsuzluğuna...
Şimdi Çok Büyük Bir Şey İsteyeceğim Her Birinden Tek Tek...
Ve Belkide Yalvararak...
Sana; Senin İçin Bittiğimi Söylesinler Olur mu?
Her Biri Ayrı Bir Gecede Tek Tek ve Yavaşça Kulağına Fısıldasın Bunu...
Çünkü Ben Bu Gece Senin İçin Bitiyorum!
Son Varlığımı ve Belki de Tek Varlığımı Sana Bağışlıyorum...
Suskunluğumu Yanıma Alarak Gidiyorum...
Sana Bütün Güzellikleri Bırakıyorum...
Sırf Sen Mutlu Ol Diye Gidiyorum İşte...!!!