Aşk Denen Oyun Bitti, Ayrılığı Yazıyorum Şimdi...!

Duruyorum! Boğazıma Bir Şeyler Düğümleniyor Sevgili!
Sana Dair Binlerce Söz Geliyor Aklıma...
Sonra Sevmeye Dair Söylenmiş Tüm Sözleri Söylemek...
Dünyaya Haykırmak İstiyorum Ama Gülümsüyorum Usulca... 
Bu Neye Yarayacaktı ki Sevgili?
Sevmeye Dair Yazılmış ve Söylenmiş Tüm Sözleri Söylesem de İçimdeki Bu Seni Anlatamazdı ki Onlar...
Hani Sevdikçe Çoğalırdı Sevgi ?
Verdikçe Geri Dönerdi?
Hani Umut Etmek Güzeldi Sevgili?
Peki Bu Acı Neden Çok Sebepsizdi ?
Böyle Bir Sebepsiz Yangını, Bu Acıyı,
İçimdeki Unutulmuşluğu, İçimden Gitmiş Aşkı Kim Yeniden Başlattı!??
Bir Nedeni Olmalıydı Nedensiz Ağlanmaz Sevgili!
Bir Sebep Bul Bana Sebepsiz Yaşanmaz Sevgili!
Bir Umut Kaldı Cebimde Onuda Kullanmaya Yürek Dayanmaz Sevgili!
 "Merhaba" İle Başlayıp "Elveda" İle Biten Cümlelerin Tümüne Veda Ettim!
Veda Ettim İçimde ki "Sen" Dolu Yazarlığıma...
Zamanla Geçer Dedim Geçmedi...
Acılar Biter Dedim Bitmedi Sevgili !
Alışmıştım Belkide Sensizliğe Ama Bu Seni Unuttuğum Anlamına Gelmez Sevgili...
Sen Söylemesende Söyleyemesende Ben Anlamıştım Vedaları En Başından...
Gidecektin Biliyordum ve Gittinde...
Giderken Tek  "Kalbin" Kalmıştı Bende...
Atmayı...
Sökmeyi Çok İstedim Sevgili, Ama Başarısızlığım Rol Oynamıştı Bu Aşk Denen Oyunda...

Aşk Denen Oyun Bitti Sevgili...!
Herkes Kendi Masalına Dönecek Artık !
Sen Sahte Yaşantına, Ben İse Acılara Tutunacağım...
Tamam Belki Hep Ezildim Bu Hayatta Ama Şunu Bil Sevgili;
Terkedilişimn İlk Değildi...
Alışkındı Bu Yürek Senin Gibilerine...
Masal Dediğin Kaç Sayfadır Sevgili ?
Aşk Dediğin Oyun Kaç Saattir ki ?
Biz Sayfalarımızı ve Saatlerimizi Çoktan Bitirmişiz...
Oyun Bitti Sevgili !
Vakit Doldu...Akşam Oldu...
Hava Karardı....
Terkedilmişliğin Ağır Yükü Var Üzerimde...
Cehennem Ateşidir Yüreğim...
Ölmeden Cehennem Ateşini Yaşadım, Gördüm Sayende...
Gönül Rahatlığı İle " Seni Sevmenin Bedeli " Olarak Cehenneme Düşebilirim Şimdi...
Merak Etme Sevgili !
Emin Ol Terkedilmişliğin Ağırlığı Kadar Yük Binmez Omuzlarıma...
Emin Ol  Senin Yaktığın Kadar Yanmam Bu Dört Tarafı Ateşler İçinde Olan Bu Yerde...
Seninle Yaşanmış Herşey Oyun Sevgili !
Aşk Olan Herşey Oyun...
Rolleri En İyi Şekilde Oynadın!
Beni Yabana Atma Sakın!
Senin Kadar Değil Ama Bende İyi Oynadım "Oyuncak" Rolünü...!!!
Güneşler Değil Gecelerin Ta Kendisiydi Seni Bana Getiren...
Kalemler Değil Satırların Ta Kendisiydi Seni Bana Anlatan...
Aşk Denen Oyun Bitti Sevgili !
Sayfalar Tükendi, Okundu... Tozlu Raflara Layıktır Artık Onlar...!!!

Ayrılığı Yazıyorum Ben Şimdi! Ayrılık Acısını Yazıyorum!
Şu Hayat Dediğimiz Uzun Yürüyüş Var Ya! Ne Kadar Uzun?
Sahi Hayat Gerçekten Uzun mu?
Yoksa "Göz Açıp Kapayıncaya Geçer"Denen Türden mi?
Bu Kadar Hesap... Planlar... Suskular...
Hayal Kırıklıkları... Beklentiler...
Acılar... Hüzünler... Yalnızlıklar...
Yorgunluklar ve Daha Kimbilir Neler Neler...
Hepsini Sığdırdığımız Uzun(/mu) Bir Hayat mı Yaşadığımız?
Yaşanan Duygular...
Dillere Dökülen, Dökülmeyen Kelimeler...
Acılar... Hayal Kırıklıkları, Her Biri Bir Çentik Değil mi Şu Gönle?
Zorlandığı Zaman Taşımakta Zorlanan Gönül Siler Atar mı Tüm Yaşananları?
Yoksa Her Birini Tek Tek Yüreğemi Dizer?
İleri mi? Geri mi?
Hangisine Döndürmeli Yüreği?
Neyse, Tüm Bu Sorular Kendimeydi Aslında!

Şu Hayatta Türlü Anlamsızlıklardan Anlamlar Oluşturmaya Çalıştım Ama Başaramadım...
Tüm Çabalarımın Sonucu, Tebessüme Gayem, Mecalim Yok!
Hep Hiç Oldum Ben!
Bırakıyorum Kendimi Artık Hüznün Akıntısına...
Bertaraf Edip Tüm Düşlerimi Hayallerimi, El Sallıyorum Tüm Yaşanmışlıklara...
Kendimi Yok Sayıp, Tüm Akları Karalıyorum!
Herkesin Sımsıkı Sarıldığı Hayatta Anlatmakla Bitmez Acılarım Var!
Neler Öğrenmedim ki Bu Hayat Denen Muammadan!
Genç Yaşta Yaşlanmayı...
En Kuytularda Bırakılmayı...
Acılara Çaresizliklere Kafa Tutmayı...
Gülerken Ağlamayı...
Her Şeye İnat Yıkılmamayı...
Görünen Sadece Gözümdeki Yaştı...
Kalbimdeki Acıları...  Bitmişliği mi... Tükenmişliğimi Kimse Göremedi!
Artık Yüreğim de Hiç Dinmeyen/Dinmeyecek Acılar Taşıyorum ve Bir Dalga Gibi Kıyılara Vuruyorum...
Yaralarım Kapanmıyor, El Vuruldukca Kananıyor...
Yüreğim Bir Yangın Yeri...
Kelimeler Düğüm Düğüm Boğazımda!
Ölümü Aratan Sancılar İçindeyim...!!!
Boğuluyorum...
Konuşamıyorum...
Ağlıyorum!
Ben Beni Bıraktım Artık!
Soğuk Akşamlara... Issız Gecelere...
Sokakların Karanlığına... Denizlerin Derinliğine Bıraktım!
Çığlık Olup Yankılansamda , Kimse Duymaz, Duyamaz Artık Sesimi!
Ben Beni Bıraktım Artık! Her Şeyi Tükettim...
Hayata Tutunmak Adına Ne Varsa Her Şeyi Yaktım!
Tüm Sabrımı... Kendime ve İnsanlara Güvenimi...
Sevginin Hayatın Tek Harcı Olduğuna Olan İnancımı Tükettim!
Artık Hayatla Hesaplaşacak Bir Benliğim...
Geriye Dönüp Sığınacak Bir Kendim Kalmadı!
Bir Ayrılık Düştü Bana Yine Bu Hayattan!
Ayrılık ki Hüzün!
Ayrılık ki Yoksulluk!
Ayrılık ki Ölüm!
Bir Ayrılık ki İnsanın Yiyen Bitiren!
Dünyasına Küstüren!
Kendinden Bile Vazgeçiren Bir Ayrılık!
Söylenirken Ağızdan Bir Çırpıda Çıkan...
Yaşarken Yavaş Yavaş, Sinsice Öldüren...
Bitiren Bir Ayrılık!

Ayrılığı Yazıyorum Ben Şimdi!
Ayrılık Acısını Yazıyorum!
İnsanı Nasıl Yakıp Yıktığını...
Tüm Hayallerini ve Umutlarını Nasıl Silip Süpürdüğünü Yazıyorum!