Aşk İçin Gelmiştim Sende de Yokmuş! Yorgunum...!

Aşk İçin Gelmiştim Sende de Yokmuş!
Anlamak Uzun Sürdü...
Şaşırdık Biraz...
Önce Yere...
Sonra Ellerime Baktın Uzun Uzun...
Sandım ki Tutarsın!
Aşk İçin Gelmiştim Sende de Yokmuş!
Üzülme!
Ya Yıllar Önce Çalmalıydım Kapını...
Ya da Çoktan Gitmiş Olmalıydım Değil mi ?
Geciktik Biraz...!

Yorgunum!
Gide Gide Bitmedi Yollarım!
Sanki Sonsuza Uzanan Bir Mavi Karanlıktayım...
Varlıkla Yokluk Arası...
Mutsuzlukla Umudu Arayış Masalı Benim Yolum...

Yorgunum!
Hep Uzaktan Seyrettim Denizlerin Dalgayla Kavuşmasını...
Yağmurun Toprağa Basışını İzledim Yürürken Hiç Islanmadan...
Kışın Baharı Kucaklamasını...
Sevince Dönüşen Hüzünleri Gördüm...
Gülümseyen Gözyaşlarını İçtim Sabahların...
Yürüdüm Hiç Usanmadan...
Yarınlara Kanmadan...
Geçmişe Ağlamadan...
Yürümekle Aşınmaz ki Yollarım!

Yorgunum!
Gitmekten Değil Yorgunluğum...
Ne Mevsimden...
Ne Havadan...
Ne Gökten...
En Masum Görünen İnsanların Yalancılığından Yoruldum!
Yoruldum Benciliği Yaşamdan Sayanlardan...
Işığa Karanlık Bakanlardan...
Kendimi Onlarda Bulmaktan Yoruldum...
Savaşa Yenik Başlamaktan...
Belki de Savaşın İçinde Kaybolmaktan...
Korkuyorum Yürürken Kaybolmaktan...

Yorgunum!
Bir Bıçak Sırtında Yaşamaktan...
Göğsümde Tıkanmış Bir Öksürük Gibi Güneşe Özlemle Bakarken Üşümekten...
Yorgunum!
Belirsiz Bir Hüzne Sarılmaktan!
Hep Alan Vermeyi Kayıp Sanan Hüzünlerdi Parmak Uçlarımla Nefes Nefese Koştuğum...
Hiç Baramadığım Menzillerdi Yakalayamadığım...
Bulduğum Mahzun Kır Çiçekleriyle Oyaladım Kendimi Bir Zaman...
Çiçeklerin Ömrü Kelebekler Kadar Kısadır Yollarda...
Kopardığın An Bir Bakarsın Soluvermiş!
Kandırmış Seni Eski Canlılığıyla Kalacağım Diye...
Cansız Solgun Çiçeğe Benzer Fersiz Gözlerden Yoruldum!

Yorgunum!
Uyumak İstiyorum!
Umudu Yaşatan Cümlelerle Örtünmek İstiyorum...
Yorgunum!
Gitsem Gitsem Bitmeyecek Masalım!
Gökten Hiç Düşmeyecek Elmalarım!
Yorgunum!
Ben Tükensem de Bitmeyecek Yollarım...!