Varsın Sonu Ayrılık Olsun Bu Romanın... !!!

Bir Ağacın Kökleri Ne Kadar Kuvvetliyse ve Ne Kadar Toprağa Sarıldıysa O Kadar Güçlü Olur...
Fırtınalar Kopsa Bile Ağaç Sarsılmaz...
Sonbaharlarda Yapraklar Yere Düşse Bile, İlkbaharın Başlaması İle Yeşillenir Yine...
Hayat ta Öyle Değil midir?
Neler Yaşanır...
Neler Görülür...
Nelerle Karşılaşılır...
Kimler Gelir...
Gelenlerden Kimler Kalır?
Bazen Çok Değer Verdiğin Kişiler Gider...
Ne Sevgiler Büyütür İnsan İçinde...
Kimi Zaman Sevgisine Karşılık Bulur...
Kimi Zaman Yalnızlıkla Boğuşur..
Hayat Kim İçin Kolay ki?
Herkese Farklı Şekillerde Sunuyor Zorluklarını...
Sen...
Tohumları Gönlüme Ekerken Köklerinin Bu Kadar Kuvvetli ve Sağlam Olacağını Düşünemezdim...
Öyle Bir Sevgi İle Büyümüş ki Bu Ağaç Gönlümde
Köklerini Topraktan Ayıramadım...
Şiddetli Esen Rüzgarların Gücü Bile Sadece Bir Kaç Dalını Kırmaya Yetti...
Onların da Acısı Zamanla Geçti...
Sen...
Bir Kırılmış Ayna Gibisin...
Kırılmış Parçalarını Zorlukla Birleştirdiğim...
Bana Verdiğin Acılar Her Aynaya Bakışımda Yüzüme Vursa Bile Kendime Engel OlamayıpYine de Her Zaman Baktığım...
Sen...
O Kadar Büyük Bir Yer Kaplamışsın ki Kalbimde, Dokunulmayan Derinliklere Saklanmış Şarkı Gibisin... Yalnız Kaldığım da Kendi Kendime Mırıldandığım...

Sevgili...!
Ben Elimi Kolumu Sana Doğru Uzatırken Kollarım Hep Boşluğu Sardı...
Bir Adım Sana Ataım Derken Sana Ulaşmak İçin Koşmam Gerektiğini Anladım...
Koştum, Yoruldum Ama Yetişemedim...!
Sonunda Karanlığın İçinde Kaybolup Gittin!
Ardında Bıraktıklarının Farkında Olmadan
Sen Herşeyi Çözmeden Gitmeyi Tercih Ettin...
Ben ise Sana Gelen Köprünün Üstünde Kalıverdim...
Ne Geriye Ne de İleriye Gidebildim...!
Sevgili...!
Sevgi ve Ask!
Bu Duyguları Sende Tanıdım Ve Bu Duygularla Olgunlaştım Büyüdüm...
Şimdi Geriye Dönüp Baktığımda Bende Hiçbir Şeyin Eksilmediğini Anlıyorum...
Nasıl Bir Sevgidir Bu Diyebilirsin Belki...
Ama Benim İçimden Geçenleri ve Hayattan Beklentilerimi Anlatsam Bile Anlamazsın ki Sen...
Ayrı Dünyaların İnsanları Derler Ya, Biz de Öyleydik Aslında...
Ben Beyaz Olduğumda Sen Siyah Oldun...
Ben Siyaha Dönüştüğümde İse Sen Beyaza Karıştın...
Karmakarışık Bir Dünya İçinde Karmakarışık Bir Sevgi İşte...
Demek Biz Sevgi Altında Farklı Şeyler Anladık...
Farklı Şeyler Anlasak Bile Ben Seni Sevebileceğim...
Verebileceğim...
Hissedebileceğim En Büyük Sevgiyle Sevdim...
Bu Sevgiyi Dışa Vurmaktan Daha Çok İçimde Yaşadım...
Bu Sevgiyi Seninle Yaşamaktan Daha Çok Kendi Başıma Yaşattım...
Ben Sensiz Senle Yaşamaya Alıştım...!

Sevgili...!
Kahır Dolu Rüzgarlar Esiyor İçimde, Yıkılıp Kalıyorum Bu Sağır Akşamlarda...
Gözümde Dağlar Gibi Büyüyor Hasretin, Gelip Gelip Özlemin Doluyor İçime...
Oysa Nelere Katlandı Bu Gönül, Ne Acılarla Halay Çekti Bu Yürek..
Ne İhanetlere Gülüp Geçti Bu Gözler...
Bir Yokluğuna Alışamadım, Bir de Sensiz Bu Akşamlara...
Varsın Adı Hasret Olsun Artık Bu Sevdanın...
Varsın Sonu Ayrılık Olsun Bu Romanın...
Bitmedi Bitmeyecek Bu Şarkım...
Nerede Olursan Ol...!
Kiminle Olursan Ol...!