Yüreğimde Saklımsın...!

Denizdeki Gel Gitlerden Farkı Yok Şimdi Aklımın...
Mantığımdan Nefret Etmemiştim Hiç Böylesine...
Çok Şeyi Olan İnsanlardan Değil Hiçbir Şeyi Olmayan İnsanlardan Olmayı İsterdim...
Sevgimin Arkasından Yorulmadan Koşmayı...
Engelleri Oradan Oraya Savurup Atmayı...
Hırpalanmadan...
Yormadan
Sevdiğimin Sadece Yüreğinde Değil Yanında da Olmayı İsterdim Ölesiye...
Zamanı Dondurmak Mümkün Olsaydı Saatleri Mutlulukta Dondururdum...
Kollarında Kaldığım Zamana Kendimi Kilitler, Benden Gitmene Hiç İzin Vermezdim...
Aşkın Yağmurunu Yağdırır Önce Ben El Açardım Seni Senden Daha Çok Seveyim Diye...
Üzerini Görünmez Kalkanlarla Örttüğüm...
İçimde En Derinlerde Gizlediğim Sırrım...
Herkeslerden Kıskandığım...
Çoğu Zaman Bakmaya Kıyamadığım...
Ya da Bakmaya Doyamadığım Sevgilimsin...
Sen Bana Kurallarının Yasakladığısın...
Sen Benim En Kıymetli Yasaklımsın...
Yüreğimde Saklımsın...!

Sen Şimdi Sustuğum Yersin!
Kelimelerin Tükendiği, Sesime Sus Değdiği Bir Nefessin...
Ses Tellerimin Kalbime Takılmış Çengellerisin...
Şimdi Hayatıma Yazılmış Dipsiz Hesaplar Var...
Yangın Yerinin Telaşı İçime Düşen...
Kaybolan...
Bulunamayan ve Aranan Ne Varsa İçimde Ama Darmadağan...
Ellerimi Değdiğim Yer Kırılıyor ve Kanıyor...
Bende Sancıyan Bir Şeyler Var, Yakamı Bırakmıyor...

Sen Şimdi Durduğum Yersin!
Ardına Bakmaya Bile Cesareti Olmayan, Sessizlikte Koşturan...
Gitmeyen ve Dönmeyen Bir Adressin...
Adımlarına Esir Düşmüş Bir Yolcuyum Ben...
Kimsesiz Bir Yolun Orta Yerine Zamansız Terkedilmiş Bir Yolcu...
Geceye İnat Adımlar Çoğaltan, Önünde Arş Boyu Yollar Uzayan...
Gitmenin Önemini Yitirdiği, Dönmenin Bir Yemin Gibi Tevbelendiği, İki Satır Arasına Sıkışmış Bir Yolcuyum Ben!

Sen Şimdi Unuttuğum Yersin !
Geçmişin Sancısıyla Dudak Büktüğüm Kahırlı Yalnızlığımın  İz Düşümündeki Çizgilersin....
Sahipsiz Kayaların Yamaçlarına  İnat Kanayan, Kanatan Bir Kedersin...
Nasırlı Gönlümün Islak Duvarlarına Sarılan Biri Var Şimdi...
İçimin Ezikliğinde Konaklıyor Anıları ve Gönlümü Çürütürcesine...
Bir Hasret Bırakıyor Bana....

Sen Şimdi Yorulduğum Yersin !
Ayaklarımda Biriken Adımları Tüketemediğim Şehirlerdesin...
Omuzlarımdan Çığlar Yuvarlanıyor Vücuduma...
Kollarımda Yarım Kalıyor Yağmurlar, Avuçlarıma Uğramıyorlar...
Bir Savaşın Ortasında, Boynuma Aşkın Yuları Takılıyor...
Tökezleyen Adımlarımdan Arta Kalan Düşüşlerle Geliyorum Sana...
Ben Hüzün Meydanında Düşürdüğüm Gözyaşlarımı Ganimet Sanıyorum...
Sen Aldırmıyor, Ezip Geçiyorsun...

Sen Şimdi Gittiğim Yersin!
Varmanın Adının Anılmadığı...
Bulunamadığı...
İzsiz Yollardan Medet Uman Bir Yer...
Sen Şimdi Bittiğim Yersin!
Beni Aşkın Yalın Halinde Bırakan, Ayrılığı ve Gidişi Kucağında Avutup  Bana Sunan Birisin...
Ben; Tükenmişlik Kuyularında Kendime Bir Gökyüzü Ararken, Sen Üstüme Toprak Serptin...

Sen Benim Yittiğim Yersin!
Yitiren, Yitirilen; Hep Ben...!