25 Şubat 2012 Cumartesi

Kim ki Bu Kadar Can Yakan?

Dışarı Bakıyorum! Seni Özleyen Gözlerimle...
Her Bir Şeyi Anlamaya Çalışırcasına...
Bir Fidan Görüyorum Herkesten Habersiz Yeşeriyor Oracıkta...
Dışarı Bakıyorum! Seni Özleyen Gözlerimle...
Kendimi Görüyorum...
Bir Fidan Gibi Yeşermeye Çalışıyorum Senin Olmadığın Bir Fidanlıkta...

Niçin Yalnız Sana Yazdığımı Sorma, Niçin Yalnız Sana Geldiğimi...
Sana Gelişim İşte Bundan...
Sen Aşkı Anlatıyorsun, Yaşatıyorsun Bana...
Çünkü Yaşıyorsun...
O Sözlerin Kalbinden Geldiğini Kalbime Vuruşundan Anlıyorum Ben...
Sözlerin Değil Beni Sana Bağlayan, O Sözlerini Manasına Vurgunum...
Niçin mi Sen?
Sen Benden Önce Vardın, Varoluşun Bu Yüzden...
Ve Sen Benden Sonrada Varsın...
Sana Tutunmam Aşka ve Varlığa Duyduğum Özlemden!
Sen Benim Sözlerimsin, Seni Kalbime Koyuşum Bundan...
Ruhuma Sığınak Ararken Haykırmam Hep Bu Yüzden...
Sen İçimi Koruyan Bir Elbisesin... Ben Ruhunun Çıplaklığını Örtüğün Tenim...
Sen de Bunları Yaşıyorsun Ama Saklıyorsun Kendinden...
Kalbinin Sesini Dinle Bir An...
Duyacak O Zaman Sevginin ve Aşkın Sesini...
Bir Liman Aradığını ve Bu Limana Sığınmak İstediğini...!


Ne Zordu Seni Tam da Bulmuşken Kaybetmek..
Ne Zordu Ağlamamak İçin Dudaklarımı Isırırken Veda Sözlerini Dinlemek..
Bocalıyorum Yokluğunda...
Neye Elimi Uzatsam Boşlukta Buluyorum Kendimi...
Baktığım Hiç Bir Yüz Seninkine Benzemiyor...
Hiç Bir Renk Hayatımı Senin Rengin Kadar Ferahlatmıyor...
Hiç Bir Söz Senin Bir Tek Sözün Kadar Değer Bulmuyor...
Olmuyor!
Ne Yerin Doluyor, Ne Boşluğunun Acısı Hafifliyor...
İçimde Bir Yerlerde Öyle Büyüksün, Öyle Hızla Çoğalıyorsun ki Yetişemiyorum Sana...

Rüzgarı Kıskanır mı İnsan Hiç Tenine Değip Geçiyor Diye?
Yağmur Damlalarından Nefret Edermi Yanaklarından Süzülüp Dudaklarına Yerleşiyor Diye?
Edermiş Meğer!
Sana Benden Başkası Dokunamaz ki!
Sımsıcak Sarılamaz ki!
Ellerini Tutmak İsteyemez ki!
Beklentisizce Sevemez ki, Bekleyemez ki Seni!
Sahi, Doldurabilir mi Yerimi Biri?


Uzaklarda Yankılanan Bir Ağıt...
Teninin Yangınında Yüreğim...
Susamayacak Kadar Dertli, Lakin Anlatamayacak Kadar Dilsizim...
Öyleyse Bak!
Gözlerim, Sesin Tercüman Olsun Hislerime..


Sen Sakın Ağlama Sevgili!
Gözlerinden Süzülen Yaşlarda Boğulur, Ölürüm Ben...
Öyle Uzağım ki Sana Gözünün Yaşını Silemeyecek Kadar,
Hem de Nefesindeki Yorgunluğu Duyabilecek Kadar Yakın...
Ağlama...!
Sevdam Olsun Senin, Dertlerin Benim...
Sen Üzülürsün Diye Sevmelere Kıyamam Ben Seni...
Hiç Çıkamasam da Yollara Sevdalıyım Sana Ulaşıyorlar Diye...
Rüzgara Her Gün Hasretle Sarılıyorum Belki Gelirken Kokundan Bir Parça Getirmiştir Diye...
İstersen Al Kendini Benden , Ben Razı Olurum Gözlerime İnecekse Sonsuz Uykular...
Tek Senin Gözlerine Nemler Yağmasın da; Ben Razı Olurum Dipsiz Ölüm Saatlerinde Sensiz Yokoluşlara....


Şimdi de Yokluğun Sardı İçimi Birden,
Sana Özlem Duydum Yine Ben...
Sana Hasret Geçirdim İçten İçten...
Susmalıyım!
Çünkü Her Konuştuğumda "Seni Seviyorum" Dememek İçin Isırıyorum Dudaklarımı...!!!


Seni Sevmek İçimdeki Duygularımı Satırlara Dökebilmekmiş..
Hiç Bilmezken Sevmeyi Aşık Olarak Ölmekmiş..
Senin Uğruna Satırları En Güzel Şekilde Sarf Edebilmekmiş...
En Güzeli de Sana Yazılan Yazıların Senin Yüreğine Ait Olduğunu Bilmekmiş...
Sana Tutulmakmış...
Yüreğimde Olduğunu Bilmek İçimi Adeta Titretiyor Her Defasında...
Gözümden Akan Yaşlar İçin Üzülmüyorum..
Damla Damla Süzülürken Yüzüme Senin Uğruna Olduğunu Bilmek Daha da Ağlatıyor...
Susmak İstemiyorum....
Karanlıkta Kaybolmayı...
Sensiz Dünyaya Bakmayı İstemiyorum...
Neden Mesafeler Aramızda Engel...
Sen Bana Nefesim Kadar Yakınsın...
İsmini Söylerken Titrer Dudaklarım...
Kitlenir Ağzım, Konuşamam...
Seni Sevmek İşte Bunları Söyleyebilmekmiş..
Hiç Utanmadan, Büyük Bir Zevkle...
Seni Sevmek Her Söylediğin Karşısında Ölmek, İçimin Sızlayışı Demekmiş..
Senin İçin Yaşayabilmekmiş...
Seni Düşünmek Her Defasında Ölüp Tekrar Dönmekmiş Sensizliğe...
Seni Sevmek Böyle Bir Şey..
Sen Anlamasanda, Yüreğim Hala Seninle...!!!


Kim ki Bu Kadar Can Yakan?
Düşünülen?
Özlenilen?
Sevilen Haberdar mıdır Acaba Yanan Bir Yürekten?
Biliyor da Daha Çok Acı Vermeye mi Hazırlanıyor?
Belki de Böyle Can Yakarak Acılarını Hafifletiyor? O da Bencilce...
Ne Ben Leyla Kadar Ulaşılmazım ,
Ne de Sevdiğim Mecnun Kadar İstekli Bu Hikaye de...
Belki Ayrı Dünyaların İnsanları...
Belki Birbirlerinin Ruh Eşleri...
Bu Denli Uzak Olmasalardı Anlayacaklardı Birbirlerin.i..
Yenik Düşmeselerdi İnatlarına...!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.