Kahır Kalemiyle Yazılmış Hiçbir Şey Silinmezmiş...!

Ağlamamak Nedir Öğretebilirim Belki Yüreğime..
Gözlerimin Rengi Kadar Duru Yaşlar Akıtmamak İçin Savasabilirim...
Bende Kalsın Gülüşün Ne Olur Gösterme Kimselere...
Kimseler Sevmesin Ellerini, Avuclarının İçine Almasın..
Bellimi Olur Belki Kıskanırım...
Bazen Diyorum:
Hakkım Varmı Sevmeye?
Hakkım Varmı ki Yüreğine Girmeye?
Peki Gücüm Varmı Özlemeye?
Özledikce Her Gecen Gününde Gözyası Dökmeye?
Belki Başkasının Olmuştur Gülümsemen...
Kimbilir Başkası Bakıyordur Gözlerine...
Anlamsız Geliyor Bazen Herşey...
Yırtıp Atmak Geliyor İçimden Herşeyi...
Deli Deli Diyorum Bırak Gitsin!
Bırak Herşey Burada Bitsin!
Gözyaşın Sel Olsun Alsın Götürsün!
Elim Gitmiyor ki Adını Silmeye...
Zaten Kalbe Kahır Kalemiyle Yazılmış Hiçbir Şey Silinmezmiş...
Ne Sevda Son Bulur, Nede Kalem Yere Düşermiş...
Ellerin Her Geçen Gün Hasreti Yazar Dururmuş...
İstesende Kimseyi Koyamazmışsın Yerine...
İşte Böyle Senden Sonra Halim..
İşte Böyle Aslında Seninleyken, Sana Uzak Sensiz Geçen Günlerim..
Gülüşün Benden Hiç Eksik Olmasın Canımın İçi...
Elleride Sarsa Kolların, Ben Hayaline Bile Razıyım...!