Sanki İçimde Ağlıyorsun...!

Mahkumum Eski Bir Kitap Gibi Parça Parça Olmaya...
Sensizlik Bile Senle Başlarken, Neden Çabalıyorum ki Seni Unutmaya...!!!
İçimden Tuhaf Şeyler Geçiyor, Sanki İçimde Ağlıyorsun...
Yokluğu Sırtından Vuran Garip Bir Ağlayış Bu...
Bırakıp Gittiğini Düşünürken Bile Gidemediğini Gördüğün İçin Ağladığını Söylüyor Yüreğim...
Söylesene Yoksa Yanılıyor mu!?
Sen İçimde Ağlıyorsun...
Göğümle Yerin Arasında Savrulan Rüzgara Bakıp  İçimdeki Yaralı Kanatlara Dokunuyorsun...
Sen İçimdeki Bize Ağlıyorsun...
Aslında Gelmen İçin Sebepler Vardı Ellerinde, Gelebilmen İçin...
Sevdalı Bir Tenin Kokusu Vardı Hala İçinde, Belki de Sen Bu Yüzden Ağlıyordun..
Söyleyemediklerimi Sen Anla, İçimdeki Ağlayışından...
Her Sabah Sevdalı Tenime Doğuyor Güne...
Sabahın İlk Işığını Gören Gözlerime Doluyorsun...
Kalkıp Aynadaki Yüzüme Bakıyorum...
Sen Varsın, Sana Bakıyorum, Gözlerimin İçindeki Kendime...
Gözlerinin İçindeki Sevda Nefesi Geliyor Peşimden...
Nedensiz Buluyorsun Yolunu, Biliyorsun Çünkü Sana Ait Kaldığımı...
Önce İçli Bir Özleyiş Sarıyor Beni...
Sonra Ayrılığının Sesi Peşi Sıra Vuruyor Ellerimi...
Seninle Bir Sabahtı ve Seninle Gelendi Herşey...
Gündü, Güneşin Tam Ortasıydı...
Geceydi, Aşkın Sızışıydı Sanki Tenindeki Terin...
Sendin, Hücremin Duvarlarını Yıkan...
Ve Sendin Saçlarımı Tel Tel Ayırırken Bana Şarkılar Mırıldanan..
Farkında mısın?
Hangi Işığı Kaldırsam Altından Sen Çıkıyorsun Artık...
Sabahlarıma Doğup, Akşamüstlerime Geliyor ve Ansızın Yüreğimden Vuruyorsun...
Farkında mısın?
Kaç Çıkmaz Sokağın Duvarlarını Yıktın İçimde...
Kaç Kaldırımı Dizdim Yeniden, Kaç Ağaç Diktim, Görüyor musun??
Sessizlik İçindeki Sana Dair Çığlıklarımı Duyabiliyor musun?!
Biliyorum Bu Sefer de Duyamayacaksın Çığlıklarımı!
Ben Yine Bildiğin Üzere Sessiz Bir Haykırıştayım ve İçimde Eski Bir His Var Aşk...!!!
Unutmaya Çalışıyorum Seni...
Nasıl da Tutkuyla Sevdiğimi Unutmaya Çalışıyorum Ama Başaramıyorum...
Şimdilede Yine Beni Hayata Bağlayan Seni Arıyorum...
Beni Yine Sevme, Bu Beni Yaraladığından Daha Fazla Yaralayamaz...
Sen Mutlu Ol Bu Bana Yeter, Ama N'olur Arada Yaşadığını Bilmeme İzin Ver...
Hissetmeme İmkan Yok Acıyan Yanımı...
Tuza Yatırdım Gönlümü Düşlerimin Yanına...
Gözlerimde Eski Bir Sızı, Alışamadım Unutulmaya...!!
Boynu Bükülmüş Sevdaların Arkasından Bakan Hep Ben Oldum...
Onlar Yenildikçe Ben Büküldüm...
Onlar Yenildikçe Ben Soldum...
Onlar Yıkıldıkça Ben Ağladım...
Çünkü Ben Kadındım ve Kadınlar Hep Ağlardı Gidene...
Bende Her Kadın Gibi Gidene Ağlamanın Ne Demek Olduğunu Çok İyi Öğrendim...
Bundan Sonraki Yaşamımda Yüreğimi Ele Geçiren Yeni Bir Sevgim Olur mu?
Bilmem...!
Artık Ağlamak İstemiyorum...!


Biliyorum ki Ne Kadar Ararsam Arayayım Yanına Gelebiliceğim Bir Kapı Bulamayacağım...
Kendine Duvarlar Örüyor ve "Biz"i Dışarıya Bırakıyorsun...
Sen Susuyorsun Ya Ben Ölüyorum...!!!
Ellerimin Arasından Kayıp Gidiyorum...
Kendim Bile Tutamıyorum Kendimi...!!!
Yüreğim Artık Bilmiyor Ne Hissettiğini...
Hasret Rüzgarlarıyla Ürperiyor İçim...
Özlemin Sel Olup Akıyor Yüreğime...
Şimdi, Esen Başıboş Rüzgarlar Gibi Sessiz ve Durgunum...
Ah Keşke O Rüzgarların Getirdiği Sıkıntıyı Hiç Duymasam...
Kalbimin Üzerindeki Ağırlığı Alıp Götürse Şu Rüzgarlar...
Biraz Hafiflesem!
Acıyla Çarpmasa Yüreğim!
Ayrılığın Acısı Kalbime Vurmasa!
Gözlerim Yaşlarla Dolmasa!