18 Şubat 2012 Cumartesi

Hayat Sensiz Geçmeyi Reddediyorsa Ben Ne Yapabilirim!

Başladığım Yere Geri Döndüm Az Önce...
Öznesi Olduğun Cümleleri Doldurup Bavula, Hiç Gelmemiş Bir Treni Yolcu Ettim Yüreğimden...
Çekildim İçimin En Kuytu Yerine Şimdi, Yanıbaşımda Yalnızlığım...
Senden Sonra Kalan Sessizliği Dinliyorum...

Ben İçimin Sol Tarafında Oturuyorum... Sağ Yanım Boşlukta...
Sen Benim Sol Yanımdasın. Adın Yoklukta...

Soruyorum Şimdi Sana!
En Çok Hangi Yanda Acır Canın?
Gidende mi, Kalanda mı?
Hangi Tarafta Kalır En Çok Adın?
Susanda mı, Soranda mı?
Peki Hangisinde Daha Çok Varsın?
Yürekte mi, Akılda mı?


Çarelerin Geç Kalmakta Direndiği Bir Zamanda, Umut Dolu Ruhumun Dayanması Gerek Bu Acıya...
Kaybettiği Limanının İzlerini Arıyor Gözyaşlarım...
Beklemekle Sızılarım Dinmek Bilmiyor...
Sensizliğin Yok İlacı, Gün Be Gün Acılarım Bitmiyor...
Savurup Yıkıyor Zamanı Buğulu Kederim...
Eli Kolu Bağlı Yüreğinin Çaresi Bulunur mu Dersin?

Sana Uzaktan Değil de Yakından Bakabilmek...
Senin İçin Çarpan Kalbimin Sesini Sana Duyurabilmek İsterdim...
İmkansız Şeyler Var mıdır Hayatta?
Olmasa Bile Sen İmkansızsın Benim İçin...
Ellerimi Uzattığımda Onları Tutamayacak Kadar...
Ağladığım Zaman Gözyaşlarımı Silemeyecek Kadar...
Mutlu Olduğumda Gülümsediğimi Göremeyecek Kadar...

Hayat Sensiz Geçmeyi Reddediyorsa Ben Ne Yapabilirim!
Günün Her Saniyesinde Seni Düşünüyorsam...
Uzaklara Bakıp Dalıyorsam...
İmkansız Bir Şey İçin Hala Umudumu Yitirmiyorsam...
Ben Ne Yapabilirim!?

Belki de İmkansız Olmadığını Hissettiğimdendir, Diyorum...
Olur Ya Bir Gün Belki Bir Yerde Karşılaşırız...
İki Yaşlı, İki Eski Arkadaş, İki Kavuşamayan...
Oysa Ben Bunları Bile Göremeyecek Kadar Uzağım Sana...
Ben Ne Seninle Konuşabiliyorum...
Ne Sesini Duyabiliyorum...
Ne de Sana Dokunabiliyorum...
Sen Sadece Rüyalarımda Gördüğüm Bir Aşksın Benim İçin...
Bir Gün Gerçek Olmanı Bekleyecek Kadar...
Muhteşem Bir Rüyasın...


Bak Hala Baygın Gözlerim...
Hala Yaralı Çocuk Yüreğim...
Hala Sensizim...
Oysa Sen Kimdin?
Var mıydın?
Kalmış mıydın?
Dokunmuş muydum?
Bilinmezimdin..
Ama Yine de...
Ben Sadece Seni Sevdim...
Seviyorum...
Seveceğim Son Nefesime Kadar...

...

Bugün Anladım ki Aşkım Bana Ağlıyor Bir Köşede Sessizce...
Gözyaşları Döküyor Yaşanmamış Sevdamıza...
Dokunmak İstedim Yüreğime....
Uzaklarda Bana Ağlayan Aşkıma Dokunmak İstedim...
Dokunamadım!
İstemedi Ellerimi, Bir Kenara İtti...
Korktum!
Dokunsam Daha Fazla Kanayacak Sanki...
Bende Sevdamla Ağladım Bu Çaresizliğime...
Susturamıyorum Gözyaşlarını...
Sessiz Sessiz Ölüyor Sanki Gözlerimde...

Ellerimde Çare Yok Sevgili!
Eğer Dokunursam! Yokuluğunu Görürse Ya Ellerimde?
Çare Senin Ellerindeyken...
Ne Sen Dokunuyorsun...
Ne de Ben Dokunabiliyorum...
Sessizce Ağlıyor Bir Köşede...

Ben Seni Senden Bile Kıskanırken.....
Sen Başka Ellerde...
Ağlasa Ne Fayda...!

Sus Konuşma Sevgili!
Hiçbir Kelime Bugün Anlatamaz Yokluğunu Yüreğime...
Hiçbir Sözcük Avutamaz Yüreğimi...
Madem Gelmiyorsun...
Bırak Yaralarımı ve Beni Yüreğimle...
Bırak Beni Aşkım ve Çaresizliğimle...
Belli ki Benim Daha Uzun Yolum Var Dertler de...


Güzel Olan Ne Varsa Al Git Benden...
Unutma Yüreğini de!
İsteklerim Ne Fayda Getirir Bilmem...
Sen Mutluyken Başkalarıyla.....
Hayallerim Bugün Seni Terkederken....
Gitme Kal Desem...
Sus Diyebilir misin Ağlayan Sevgime?
Ben Söz Geçiremiyorum Artık Gözlerime... Gel de Sen Söz Geçir Gözpınarlarımdan Damlayan Aşkına...
Çaresizliğin Tam Ortasında Ağlayan Aşkıma...


İzler Bıraktığın Biçare Yüreğimde...
Silemediğim Gözlerin Var Gözlerimde...
Ne Dokunabiliyorum, Ne Sus Diyebiliyorum Yokluğunda Kanayan Gözlerime...
Bırak Beni Sevgim ve Sensizliğimle...!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.