21 Şubat 2012 Salı

İyisimi Sen İçimi Boşver Geç-Git...!

İçinde, Gözbebeklerimi Kuşatan, Yağmur Bulutları Var...
Şu An da Hayatın Girdabında Döne Döne Kaybolasım Var...

Hani, Yürürsün Ya Bazen Nereye Gideceğini Bilmeden...
Yitirdiklerinle El Ele Ardına Bile Bakmadan...
Masumdur Yollar...
Sanırsın, Bağırlarına Basacaklar...
Atılan Her Adım Avuntudur Belki...
Belki de Ölen Umutların Yeniden Dirilişi...
Yürürsün...
Bir Adım Belkilere...
Bir Adım Keşkelere...
Bir Adım da Ukdelere...
Yürürsün İşte...
Yürüdükçe Bütün Yollar Hazandır! 

Seni Beklemek Güzeldi Sevgili...
"Bir Gün" İle Başlayacak Ümit Cümleleri Kurmak Güzeldi...
Her Şey "O Gün" İçindi…
Bütün Hayaller...
Bütün Çabalar...

Bütün Kırıklar...
"Bütün" Diye Bir Gerçek Yoktu Elbet...
Hepsi Can Parçalarının Birleşimi...
Her Biri Tutulmuş Ay Gibi Üzgün!
Yansıyan Her Biri, Gerçeği Anlatmayan...
Tutuktu Kalemimin Mürekkebi...
Ne Zaman And İçsem...
Ne Zaman Yüreklensem...
Gözümün Önünde, Karşımda Ezikliğini En Derinden Yaşadığım Gerçekler!
Ben Yitik Hayallerimin Can Çekişme Seslerini İçimde Bastırmaya Çalışırken...
Seni...
Ellerini...
Gözlerini Başkasının Yanında Düşlemeyi Bile Hazmedemedim!
Değil ki Görmek Gerçekleri...
Ne Acı!
Nasıl Bir Acı!
Tahminin Ötesinde...
Büyük Bir İzdin!
Nasıl Oluştun Yüreğimde?
Nasıl Büyüdün İçimde?
Ruh'umla Beslendin...
Öyle ki; Büyüttüğüm Senin İhaneti Etimi Tırnağımdan Ayırmaktan Öte...
Ruhun Azrail’e Teslimiyeti Kadar Büyüktü!

Yazmak Neyi Anlatırdı Anlayan Olmadıktan Sonra?
Bu Feryad Hangi Kulakta Çınlardı?
Ruhumla Beslediğim Kulaklarını Tıkayıp, Gözlerine Perde Çektikten Sonra?
Olmadı!
Olmayacak da!
Böyle Büyüdüm Ben...
Böyle Büyülendim...

Sensizdi Yılın Sonu, Yılın Başı...
Farksızdı Renklerin Ahengi...
Ha Güneş Ha Yağmur, Hepsi Sensiz Değdi Tenime!
Bense Sustum!
Baktılar...
Hep Baktılar, Ama Göremediler İçimdekinleri!
Tenin Ruhumda Yeşerirdi Her Du'amda!
Bilmediler...
Sen de Bilmedin...
Hatta Hiç Bilmeyeceksin!
Çünkü;
Yine Çünkü İle Başlayacak Cümleler Gelecek Ardı Sıra...
Yüzüme Düşen Kar Tanelerinin Bile Haberi Olmadı...
Senin de Hiç Haberin Olmayacak...
Ama Ben Sadece Sana Yaz’dım!


Seni Neden Sevdim Diye Düşünürken Sevda Sebeplere Sığmazmış Çok Geç Anladım..
Gözlerim Gözlerine Değdiğinde, Yaş Olup Süzüldüğünde Hasretin Isınmak İçin Ben Senin Bedenini Arardım...

Hayallerim İkimizi de Yeter Derken, Zaman Denen Cellat Siliyormuş En Derin Sevgileri, En Muhteşem Düşleri...
Şimdi Yanılgılarım Var Yanıbaşımda...
Pişmanlıklarım...
Senden, Benden ve Sevdadan Kalan Yanılgılar En Hazin Sonmuş...
Yüreğimi Yakan Pişmanlıklar Yaralarıma Bastığım Tuzmuş...
Yangınlarımın Külleri Bile Ulaşmaz Sana...
Artık Hiç Bir Şarkı, Hiç Bir Şiir Bizi Anlatmaz...
Sevda Dediğin Geç Kalmışlıklara Sığmaz...!


Seni Çok Sevdim Öyle Bir Sevdim ki Seni...
İmkansız Olduğunu Bile Bile...
Uzakta Olduğunu Bile Bile Sevdim...
Öyle Bir Yer Yaptın ki Yüreğime, Küçücük Yüreğime Sığdırdım Büyük Aşkını...

Seni...
Hasretini...
Seni Görememenin Üzüntüsünü,
Seni Özlemeyi...
Seni Hissetmeyi...
Seni Sevmeyi...
Her Şeyinle Oradasın, Küçük Yüreğimdesin Sen...

Senin İçin "O Uzakta" Diyorlar, Ama Hep Yanındayım Yanımdasın...
Elimi Kalbime Koyunca Sana Dokunabiliyorum...
Nasıl Uzaklık Bu? Anlayamıyorum...
Gözümü Kapatınca Yanında Oluyor Açınca Yüzüne Bakabiliyorum...
Seni Ben de Hissedebiliyorum...
Elini Tutabiliyor...
Yüzünü Görebiliyorum...
Söylesinler Şimdi Bu Nasıl Uzaklık?
Anlatsınlar Bana Anlayamıyorum!
Böyle Uzaklık mı Olur Sevgilim?
Kendime Bakınca Seni Görebiliyorum...
Çünkü Ben Sen Olmuşum...
Sen ve Ben Bende Bir Bütün Olmuşuz...


Uzakta Değilsin Sevgilim...
Yanımda...
Baş Ucumdasın...
Hiç Kimsenin Olamadığı Kadar da Yakınımdasın...
Yüreğimdesin...
Sen İçimdesin...
Damarımdasın...
Kanımdasın...
Uzaklık Bu mu?
Söylesinler Bana...
Bu Nasıl Uzaklık?
Söylesinler Şimdi Bana Sevgili Söylesinler...!
...

Yalnızlık Benden Vazgeçmiyor.
Benim Senden Vazgeçemediğim Gibi
Ama Zorda Olsa Alışmam Gerekiyor.
Biliyorum Fakat Unutmak İstemiyorum Seni
Belki de Yalnızca Seni İstiyorum...
Belki de Senin Yokluğuna Alışmak...
Senin Gittiğine İnanmak...
Herşeyi Bir Anda Kabullenmek Çok Zor...
Hele Seni Unutmak O Kadar Acı ki...
ÖyleBir Acı ki Anlatılmaz...
Öyle Bir Izdırap ki Sadece Sevenler Bilir...
Sanki Yüreğime Gömmüşüm Seni...
Dokunduğum Her Yerde...
Söylediğim Her Sözde Sen Varsın Sadece Sen...
Yavaş ve Sessiz Bir Yok Oluş Var İçimde...
Büyük Bir Aşkın Hüzünlü Yok Oluşu...
Bütün Umutların Sönüşü...
Sanki Bir Yangın...
Bir Alev Fırtınası Bütün Duygularımı Birer Birer Yakıyor...
Ve Yüreğim, Sana Sevdalı Yüreğim Yanıyor...
Çaresizlik İçinde Kızıl Bir Kor Gibi Aşkına Yanıyor...
Beni Sessizce Öldürüyorlar...


Sen İçimi Boşver Sevgilim!
Nasıl Tarif Edebilirim ki?
Solgun Bir Sabahın Getirdiği, Avuçlarımda Kanayan Bir Damla Gözyaşı Gibi, Parmaklarımdan Kaçar Gider Diye Sıkmaya Kıyamadığım... 
Acımsı Sancılar İşte!
Nasıl Tarif Edilirse...
İyisimi Sen İçimi Boşver!
Kanat Takmış Ağrılar de!
Geç-Git...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.