30 Haziran 2016 Perşembe

Unutulmuyorsun-Unutulmayacaksın!

Yangınlar Var Yüreğimde Kelimelere Dökemediğim...
Yalnızlığa Baş Kaldıran Bir Sen Var İçimde...
Sensizliğe Katlanamayan Bir Kalp Var Bedenimde...
Bir Türlü Acılarımı Dillendiremediğim Karanlık Bir Dünya...
Kelimeler Dolusu Geçen Günler Var Dünde Sayfaların Yetersiz Mürekkeplerin Tükendiği...
Yarını Hayallerle Süsleyen Umutlar Var...
Anlatmak İsteyip de Anlatılamayan...
Ölümü Bile Göze Alan... 
Küçük Bir Çocuğun Öpüşü Kadar Saf...
Gurursuz Yaşamaya Cesaret İsteyen...
Masum Bir Sevgi Var Sana Adanmış...
Bazen Sahile Çizdim Kalbimi, Dalgalar Bir Gün Alıp Götürür mü Diye... 
Bazen Hiç Korkmadan Ateşlere Attım Kül Olur, Yok Olur Unutulur Diye...
Bazen Kilitledim Kalbimin Kapılarını Kimseler Görmesin, Kimseler Girmesin, Kimse Kendine Yer Edinmesin Diye...
Bazen Paramparça Kırdım Kalbimi, Ama Her Bir Parçasında ki Seni Yine Çıkaramadım İçimden!
Bazen Uzaktan Bakmakla Yetindim...
Uzak Kalmak İstedim, Ama Olmadı Yine Yapamadım!
Bazen Karanlıklarda Yalnızlığa Mahkum Ettim...
Bazen Uzak Diyarlara Gönderdim Belki Sahibini Bulur Diye... 
Belki Seni Bulur Diye, Ama Her Defasında Yine Yalnızdı...
Giderken Bana Bırakmıştın Kalbimi... 
Gördüğün Gibi Hiç Anlaşamadım Onunla...
Uyuşamadık Bir Türlü Ama, Nedenini Şimdi Anlıyorum...
Kalp Benim... 
Benim İçimde... 
Bana Ait, Ama Öğrendimki O Yalnız Senin Ellerinde Atıyor... 
Sen Varsan Yaşıyor... 
Sen Seversen Hayat Buluyor...

Bilemezsin Sana Duyduğum Özlemin Nasıl da Gecenin Doruk Noktasında Izdıraba Dönüştügünü!
Ben Seni Özlüyorum... 
Gözümün Önünde Bilmediğim Hayalin... 
Bir Rüzgar Esiyor, Dünya Yerinden Oynuyor... 
Bir Fırtına Bir Kıyamet Almış Başını Gidiyor... 
Bir Yangının Tam Ortasındayım Elimde Tuttuğum Yüregim Bir Kor...
Sen Olsaydın Bekler miydin Beni?
Sever miydin Yıllar Geçse de?
Hiç Umut Kalmasa da Bekler miydin Beni Sen Olsaydın?
Gece Yarıları Uyanır mıydın Çığlıklar Eşliğinde Kan Ter İçinde? 
Sen Olsaydın Sever miydin Beni?
Uyanır mıydın Gece Yarıları Kan Ter İçinde?
Sen Olsaydın Yanımda Ben Bunları Yapar mıydım? 
Kanatır mıydım Sol Yanımı... 
Gözlerimi Ağlatır mıydım?
Sen Olsaydın Yanımda... 
Olsaydın Sol Yanımda Eğilip Sol Kulağına Fısıldardım Seni Sevdiğimi... 
Sen Olsaydın Her Şey Farklı Olurdu... 
Uyanmazdım Gece Yarıları... 
Gözlerimi Kırpmadan Geceyi Sabah Yapmazdım...  
Sen Olsaydın Ben Hep Gülerdim!
Sen Yanımda Olsaydın Kulağına Eğilip Usulca Fısıldardım İç Geçirerek...
Bir Ah Çekerek Seni Ne Kadar Çok Sevdiğimi... 
Ama Sen Olsaydın...!!!

Öyle Bir Yerdeyim ki...
Ne Uçurumun Ucunda Denge Savaşında...
Ne Ayaklarım Sağlam Bir Yerde...
Bir Esaretten Kurtulmaya Çalışırken Yeniden Bağlanmanın Ağırlığı Altında Ezilmekte...
Uzandıkça Uzaklaşan Bir Dala Tutunmaya Çalışmanın Nafile Telaşında...
Korkmuyorum!
Ne Yaşadığımın Farkındayım!
Bu Defa Biliyorum ve İstiyorum...
Pervanenin Işığa Olan Aşk'ı Gibi Sonunda Yanacağımı Bilsem de Yaklaşmaktan Kendimi Alamıyorum...
Uzak Durmamı İsteme Benden!
İsterse Bu Sevginin Adı Olmasın...
Geleceği Olmasın...
Vaatler, Beklentiler Olmasın...
Gidilecek Yolu, Varılacak Durağı Olmasın...
Kaç Nefeslik Ömrümüz Kaldı Şu Dünyada?
Yanlışlar Doğruları Götürse de Ben Seni Yaşamayı Seçiyorum Ne Olursa Olsun!

Unutamıyorum, 
Unutulmuyorsun,
Unutulmayacaksın!
Yüzbinler, Bir Gün Milyonlar Olacak!
Okunacaksın Satır Satır!
İçileceksin Yudum Yudum!
İstesen de, 
İstemesen deSeviliyorsun...
Sevileceksin!

29 Haziran 2016 Çarşamba

Zaman Acıyla Donatılıyor...!

Ve Kaderine Yazılandan Kurtulamazsın Acısıyla Tatlısıyla...

Sonsuzluktan Ayak Sesleri Geldi, 
Ve İz Bıraktı Her Hücreye... 
Güneşin Olmadığı,
Yağmurun Toprağa Doymadığı Anda Habersizce Geldi Acı... 
Düşler Damla Damla Gözlerden Akarken, 
Bir Bıçak Gibi Kesildi Kalplerimiz... 
Öyle Bir Keder ki, 
Gözlerimizden Kanlar Akıtıyor Gün Geçtikçe...
Ruhlar Alevlenip Küle Dönüyor...
Esen Rüzgar Ölümün Kokusunu Getiriyor Düşlere,
Yılgın, 
Yıkık Duvarlar Arasında Paramparça Olmuş Hayallere...
Donuk Bir Mevsim Gibi Buz Kesip Kalbi Bıçak Gibi Kesiyor...
Zaman Acıyla Donatılıyor...

Zordur Giden Ardından Çaresizce, Eli Kolu Bağlı Kalmak...
Boynu Bükük,
Gözlerin Donuk Bakar...
Ne Baktığın Yeri Görürsün,
Ne Gözüne Görünenler Baktığın Yerdedir... 
Gözlerin Bulutlanır...
Kalbinde Kanayan Gözlerinden de Süzülmesin Diye, 
Sıkarsın Dişlerini...
Yanarsın,
Kanarsın,
Kimseler Bilmez,
Kimseler Duymaz,
Duysa da Anlayamaz,
Hadi Anladı Diyelim,
Senin Gibi Ağlayamaz...

Oysa Onların da Sevdaları Vardı,
Umutları, 
Hayalleri, 
Düşleri Vardı...
Onlar da Bir Bayram Sabahı Düşlemiştiler... 
Sadece Güzel Olanı İstemiştiler... 
Hep Beraber Oturacakları Kahvaltı Sofrasında Tebessümle Yoğrulup, 
Yorgunlukları Yanaklarından Dökülsün İstemiştiler... 
Nafile...!
Onların Bayram Sabahlarına, Ağlamaktan Yorgun Düşen Gözler,
Yorgun Omuzlar, 
Darmadağınık Düşünceler Eklendi...! 

Rabbim...!
Ellerimizi Du'a'ya,
Du'a'larımızı Semaya Yönelttik Gözyaşlarımızla...
Sen Her Şeyin Üstesinden Gelen, 
En İyisini Bilensin... 
Ya Rab...! 
Biz Sustuk,
Sen Söyle Susuşlarımızı...
Mecalimiz Kalmadı Sözlerimizi Birbirine İliklemeye,
Gönlümüzü Avutmaya... 
Bu Yükü Gönlümüz Taşıyamaz Oldu...
Yüreğimiz Can Çekişiyor Ya Rabi...
Rahman ve Rahim olan Rabbim...!
Artık Elem Olmasın Yüreklerde,
Bilmeceler Senin Hikmetinle Çözülsün...
Biz Sustuk Rabbim...!
Sana Arz Ediyoruz Halimizi...
Sen Vermekte Cömert Olan,
Gücü Her Şeye Yetensin...




Yandığımı Bilsen Gelirdin Biliyorum...

İşte Seni Haykırıyorum Sensizliğe Alışamamış Yüreğime...
İşte Seni Yazıyorum!
Bu Gece Yine Yağmur Yağıyor...
Sen Yoksun ve Üşüyorum Sensiz Kaldığım Saatlerde... 
Gözyaşlarımı Hüznüme Kattım Bu Gece...
Sevdamı, Umudumu ve Seni Kızgın Bir Sel Gibi Kalbime Akıttım...
Yalnız ve Bomboş Odamda Sen Varsın Hala...
Hala Sensizliğim Duruyor Yanıbaşımda...
Bu Gece Dudaklarımdan Dökülen Her Kelimede Sen Varsın...
Ve Yine Sen Varsın Yarım Kalan Sevdamın Eksik Taraflarında...
Seni ve Yüreğimde Anlam Bulan Duyguları...
Sana Ait Yüreğimin Derinliklerinden Kopup Gelen Sevdamı Anlatmak
Tüm Benliğimle Sana Yağmak İstiyorum...
Gözlerimin İçine Bak, Ne Görüyorsun?
Göz Yaşımı, Mutluluk mu?
Yüzüme Bak Ne Görüyorsun?
Acımı, Gülücük mü?
Kalbime Bak Ne Görüyorsun?!
Hasret mi, Paramparça Bir Kalp mi, Yoksa İçi Senle Dolu Bir Yürek mi ?
En İyisi Ben Söyleyeyim!
Gözlerimde Gözyaşı, Yüzümde Acı, Kalbimde Hasret ve Sen Varsın!

Dün Gece Şehre Yağmur Yağıyordu, Yüreğime İse Yalnızlık.. 
Karanlık Odamda Sana Yazdığım Tüm Şiirleri Okuyunca Yağmura Eşlik Etti Gözbebeklerim... 
Islanmıştı Düşlerim ve Üşüyordu Ellerim... 
Ağladığımı Bir Bilsen Gelirdin Biliyorum... 
İşte Ağlıyorum Temmuz Yağmurlarına Karışıp... 
Hani Nerdesin? 
Avuçlarımda Sana Açan Tomurcuklarım Yanıyor... 
Ciğerlerimde İse Sevdan... 
Küllere Döndü İçimdeki Yangınlar... 
Yanıyor Tüm Umutlarım... 
Yandığımı Bir Bilsen Gelirdin Biliyorum... 
Yanıyorum İşte Ateşlerde...
Hani Nerdesin? 
Yoksun İşte! 
Deniz Suskun Sanki Bana Ağlıyor... 
Kalemim Sustu, Sensiz Her Gece Sanki Ölüme Pusu... 
Ölüme Koştuğumu Bir Bilsen Gelirdin Biliyorum... 
İşte Hücrelerimden Kanım Çekiliyor... 
Hani Nerdesin?

Gecelerin Sessizliği Büyür Durmadan, Ne Yaparsan Yap, Ne Edersen Et... 
Gün Gelir Kalbine Basarsın, Bir Tutam Özlem, Bir Tutam Hasret... 
Aklın Almadığında, Yerinde Durmadığında, Yenilgiyi Kabullenip Bağırırsın, Emret Gönlüm Emret! 
Bellidir Hepsinin Nedeni, Bilsen de, Bilmesen de, Bir Tutam Özlem, Bir Tutam Hasret...

Her Kelimem Yalnızlığa Tutsak...
Her Gülüşüm Sana Uzak...
Yüreğimle Yüreğine Dokunsam Gülüşün Düşer Avuçlarına...
Gözyaşlarımı Yüzüne Bıraksam İmkansızlık Düşer Hasret Paydalarımıza...
Güneşler Kurutmaz Islak Kirpiklerimizi...
Şarkılar Avutmaz İkimizi de...
Gün Gelir Gözlerimizden AkanYaş Olur Ayrılığımız...
Gün Gelir Yüreğimizi Yakan Yangın Olur Yalnızlığımız...
Gün Gelir Yoklukta Yüreğimizi Dayandığımız Sırt...
Uçurumlarda Tutunduğumuz Bir Dal Olur İmkansızlığımız...
Şimdi Kelimeler Kadar Yalnızım...
Bir Odam Bir Ben Hayata Kapanmışım...
Aldığım Nefes Kadar Üşüyorum...
Verdiğim Soluk Kadar Acıyor Bedenim...
Şimdi Yalnızım, Bir Odam Bir Ben...
Ve İçimdeki Acemi Şairin Buruşuk Kağıtlarda Gizli Saklı Şiirleri...
Karanlığın Buz Gibi Gecelerinde Rüzgarın Sesini Dinliyorum Penceremde...
Sessizlik Buz Gibi Üzerimde
Biliyorum Çıkmaz Olan, Sonu Olmayan Bir Yere Varıyorum...
Gidiyorum Bir Hayallerim Bir Kağıdım ve Bir Ben...
Bir Hayat İşte, Onu da Götürüyorum Sonsuz Kere...
Ve Sonsuz Kere Anlıyorum, Ben Yaşamıyorum Aslında... 
Ölüm Ardımda Sessiz Adımlarda... 
Belki Hissettiğim Duygularımda...
Ya Ona Gidiyorum Ya da Çözemediğim Varamadığım Yollara...
Yine Yağmurlu Bir Gece...
Ve Yine Yalnızlık...
Herkes Sevdiğiyle Beraberken Ben Yine Yalnızım...
"Kalbimdeki"  Keşke Yanımda Olsaydı Desem de Olmayacak Biliyorum...
Gözyaşlarım Yağmur Damlalarına Eşlik Ediyor Yine...
Bir Hayal Var Yanımda Sarılmak İsteyip de Sarılamadığım...
Beklemek, Beklemek ve Beklemek...
Tek Yapabildiğim Bu...
İstemek Özlemek Ama Ulaşamamak...
Kaderim Desem de Kabullenemiyorum...
Başkasına Ait Olsa da...
Arayıp Sormasa da...
Çok Uzaklarda Olsa da...
"O" nu Çok Seviyorum...

Biliyorum Bir Gün Yanında Olacağım, Yalnız Ben...
Ve Kimseye Hiçbir Şey İçin Söz Verme Olur mu?
Çünkü Ölmeyi Beklediğim Gibi Bekliyorum Seni...
Ve N'olur,
Bir Gün Ölümden Önce Gel Sustuklarımı Duy Diye Ağzımdan... 
Yine Hüzün Katacağım Kelimelerime...
Çünkü Ne Zaman Hüzünlensem Sana Sarılmak ve Seni Öpmek İstiyorum..
Sustuklarımı Duy Diye Ağzımdan
N'olur Ölümden Önce Gel...!

İnsanlar Sanıyorlar ki Kolayın Adı Aşk, Aşk’ın Adı Kolay...
Sanıyorlar ki Sevda Ucuz, Bir Kuru "Seviyorum" Demek Kadar...
Eğer Uykularını Satmadıysan Gecelere... 
Her Gözde Onu Aramadıysan...
Gördüğün Herkese "O İyi mi?" Diye Sormadıysan... 
Ve Yediğinin, İçtiğinin Tadını Onsuz Bulduysan...
Bunun Neresinde Sevgi? 
Neresinde Aşk? 
Aşk Kolay mı Bu Kadar? 
Günleri Günlere Ekleyip Gözün Yollarda, Son Nefeste Bile Beklemediysen...
Sevdiğine Bir Ömrü Adamayı Göze Almadıysan...
Oturup Yağmurlarla Birlikte Onsuzluğa Ağlamadıysan...
Bunun Neresinde Sevgi? 
Neresinde Aşk? 
Aşk Emek Değil midir? 
Aşk Bu Kadar Kolay mıdır?!

27 Haziran 2016 Pazartesi

Her Giden Farklı Acıtır İçimizi...

Ölüm...!
Nasıl da Karanlık... 
Ve Alabildiğine Soğuk... 
Acı Yüklü... 
Hatırlamak Bile İstemediğimiz O Sonsuz Yolculuğun Başlangıcı...
Yaşadığımız Her An Yanıbaşımızdan Eksik Olmadığını Bildiğimiz Halde,  
Varlığını Bir Türlü Kabullenmeyip, 
Hep Ertelediğimiz O Koyu Karanlık... 
Yolculuğumuzun Son Durağı... 
Hayatın İnce Çizgisinde, 
Ölümle Kalım Arasında Yaşadığımız Koca Ömürde, 
Her An Sadece Bir Kere Yaşanır... 
Ve Bir Kere Hissedilir... 
Bunun Ne Tekrarı Ne de Benzeri Yaşanmaz... 
Her Acının Tarifi Farklıdır,
Her Giden Farklı Acıtır İçimizi, 
Ve Her Ölüm Bir Boşluk Bırakır İçimizde... 
Ölüm Acıtır Kalanı...
Giden Giderken Milyonlarca Gözyaşı Bırakır Ardında...
Olmayışı, 
Hayattayken Söyleyemedikleriniz,
Ve Beklide Belli Edemediğiniz Sevginiz Kemirir Yüreğinizi...
Pişmanlık Sarar Tüm Benliğinizi...
Keşkeleriniz Olur Susturamadığınız...
Onu Kırdığınız Günler Gelir Aklınıza,
Hıçkıra Hıçkıra Ağlattıklarınız...
Bir Şeyler Kopar Yüreğinizden...
Düğümlenir Kelimeler...
Sonu Gelmez Cümlelerin...
Geçtir Artık,
Çok Geç...
Ölüm Gerçekten Acıtır Kalanı...!

İnsan Ne Zaman Teslim Olur Karanlığa?
Hızla Akıp Gidiyor Diye İfade Ettiğimiz Şey, 
Aslında Zaman Değil Yaşamın Ta Kendisi Değil midir? 
Bir Yaprak Misali Oradan Oraya Savrulup, 
Bazen Bir Kaldırım Taşının Kenarına Takılsakta,
Bir Süre Sonra, 
Rüzgara Kapılıp Tekrardan Ters Yüz Olmuyor muyuz? 
Kendimize "Ne Oluyoruz?" Demeye Kalmadan,
Rüzgarın Etkisi İle Alt-Üst Olmuyor mu Yaşamlarımız?

Hayata Dair Söylenecek Bütün Cümleleri Kullandım Galiba...
Söyleyecek Cümlem Yok Şu An ki Halime... 
Şimdi Suskunum...
Zamanında Acılarıma Dair O Kadar Çok Konuştum,
Ve O Kadar Çok Haykırdım ki Acımı, 
Sanki Limitimi Aşmışım Gibi Geliyor Bana...
Sus Diyorum İçimden; 
"Bu Seferki de Farklı Değil,
Acıyorsun İşte...
Bunun Azı Çoğu Yok ki,
Kelimelere Döksen,
Bağıra Çağıra Yaşasan, 
İsyan Etsen,
Suçlu Arasan Acın Dinecek mi?
Hayır!"...

Suçlu Aramıyorum... 
Nedenler, 
Niçinler Değil Benim Derdim, 
Sadece Tarifini Bulsam Bu Acının Sanki Ne İstediğimi de Bulabilecekmişim Gibi Geliyor... 
Sanki Kelimelere Döksem Hissettiklerimi 
Acım Daha da Anlam Kazanacakmış Gibi Geliyor...

Kimse Kalıcı Değil Hayatımızda,
Özellikle Benim Hayatımda...
Biliyorum ki Mutlaka Bir Gün Gidecek Hayatımdan...
Vazgeçecek Benden...
O Yüzden Çoğu Zaman Şaşırmıyorum Yaşadıklarıma... 

Belki de Anlamı Yok Sözcüklerimin,
Belki de Acıyla Yoğrulan,
Yorulan Zamanı Düşünmeden Yaşamak Gerekiyor...
Bak...!
Yine Sabah Oluyor...
Bir Gün Daha Gidiyor Ömrümden...! 




26 Haziran 2016 Pazar

Uzun Uzun Yazmak Gelmiyor Artık İçimden...

Bir Aşk Düşmüştür Kalbine,
Seni Hem Var Eden, 
Hem de Yok Eden...
İçinde Kaybolduğunu Özlersin,
İçinde Var Olduğunu,
Ait Olduğunu,
Ama Sahip Olamadığını...
Özlersin İşte, 
Koptuğun Nefesi... 

Hiç Tanımadığım Biriydi O... 
Bir Adı Vardı Bana Değen, 
Bir de Kelimeleri...
Gözlerimiz Öyle Çok Değmedi Birbirine... 
Yüreğinin Değdiği Yerde,
Göz de, 
Söz de Kifayetsiz Değil midir?

Uzun Uzun Yazmak Gelmiyor Artık İçimden... 
Tek Bir Resim Olsun İstiyorum...
Benim Cümlelerim Değil,
O Resim Değsin Gönlünüze İstiyorum...

Ve Siz de Hiç Yaşamadığınız Bir Geçmişi Özler misiniz?
İşte Bu Gece Sadece Bunu Merak Ediyorum...



Mutlu şiirler bekliyorum sizden" Demiş Bir Dost Mailinde...

"Sevinçli,
mutlu şiirler bekliyorum sizden" Demiş Bir Dost Mailinde...
''İçinde neşe,  
mutluluk ve yaşama sevinci olsun'' Demiş... 

Mutluluk Küsmüş Bana,  
Gelmiyor İşte…  
Baharlar Geçmiş Bana Uğramadan... 
Kaçırmışım,
Ya da Unutulmuşum... 
Hep Kış Bende Havalar... 
Yağmurlar Gibiyim…
Şarkılar Var Ya Şarkılar?  
Onların Bile En Hüzünlüleri Gelip Beni Seçerler...
Bana Yapacaklarını Yapıp Ardlarına Bakmadan Geçip Giderler... 
Mutluluğu Ararken  Geldiğim Son Nokta Bu İşte...
Kovulmuş Gibiyim Bu Dünyadan...

Merak Ediyorum,
Yalnızlığa Demir Atmış Yüreklerde Pusulayı Şaşırmış,
Yolunu Kaybetmiş Bir Tek Ben miyim?
Aşk Rüzgarı Estirmek İsterken Kasırgaya Kapılan,
Kıymet Bilmeyen Gönüllerde Harap Olmuş Tek Ben miyim?
Sevgi Vermek İsterken Yaprak Yaprak Kuruyan,
Sevgisiz Kalan,
İçin İçin Ağlayan  Tek Ben miyim?

Ben Sürgünüm Kendime...
Sahipsiz Kelimeler Gibi Başıboşum...
Kolay mı Sandınız Sükutün İçinde Feryatı Gizlemeyi?
Gözlerde Damlaları Hıçkırıksız Taşıyabilmeyi?
Yorgun Ruhum,
Yorgun Bedenimle Yürüyorum Bir Başıma Bu Hayat Yolunda...



25 Haziran 2016 Cumartesi

Hayatımın Not Defteri de Yok ki...!

Bir Defter Geçti Bu Gün Elime...
Kurşun Kalemle Yazmışım Niye İse... 
Okudum Ama O Günkü Ruh Durumumu Bilemedim...

Hayata Ne Kadar da İsteksizim... 
Nefes Almak Bile Zor Geliyor Bu Gün...
Penceremden Bakıyorum Dünyaya...
Hayallerim Küçülüyor... 
Yaşamak Zor,  
İnadına Yaşamak, 
İnadına Gülümsemek,  
Yaşama Tutunmaya Çalışmak….
Hangi Kareyi Yerleştirmeye Çalışıyorum Ömrümün Sayfalarına?
Neredeyim Şimdi Ben?
Adım Neydi Sahi Benim?
Nelerin Sıkıntısını Yaşadım?
Neler Bu Kadar İz Bırakmış Yüzümde?  
Hangi Acı Kanatmış Yüreğimi de Yüzüm Çizgiler İçinde Kaybolmuş? 
Kim Yakmış Bu Kadar?  
Nereden Başlamalıyım Hatırlamaya?
Hayatımın da Not Defteri de Yok ki...!
Sayfalarına Karıştırdıkça,  
Hayatımın Özetini Okuyayım....

Bu Kadar Küçük Bir Dünya, 
Böylesine Büyük Bir Tesadüfü Nasıl İçine Sığdırmıştı Anlayamamıştım... 
Bir Baktım Dizlerinin Dibindeyim...
Kapılıp Gittim Konuşmana, 
Bakmana, 
Sesine, 
Cümlelerine, 
Kelimelerine…
Seni Hissederken Ben, 
Yüreğimi, 
Bedenimi Bir Telaş Alır Götürdü Gökyüzüne Henüz Ulaşılamamış En Yüksek Noktalarına...
Bir Tek Seni Düşünürken Gerçekten Yaşadım, 
Bir Tek Senin Hayalinle Kendimi Yeniden Var Edebildim...
Seni Düşünürken Bambaşka Bir Ten, 
Bambaşka Bir Kadın Oldumm... 
Benliğimi, 
Ruhumu, 
Kalbimi Titrettiyorsun...
Bazen İçinizi Isıtıp,
Bazen Üşütüyorsun...
Anlatılmaz Bir Ruh Hali Bu Bende ki... 
Çünkü Ben Yalnız Seni Hissedip, 
Yanlızca Seni Düşünüyorum...
Kimse Koyamıyorum Yerine, 
Kimse Dolduramıyor Yerini...    
Seninle Geçirdiğim O Kısacık Zaman İçinde, 
Kendimi Boğuyorum...




Bugünde Yoktun...

Bugün de Yoktun... 
Olsaydın, 
Anlatacak Çok Şeyim Vardı... 
Olabilseydin, 
Özlemeyi,
Sesinin Tınısında Kaybolmayı Ne Derece Arzuladığımı Diyecektim...
Ama Söyleyemiyorum "Hala Hayalinle Uyuyorum " Diye... 
Şimdi mi?
Çığlıklar İçerisinde Susasım,
Sessizlikte Sesim Kısılana Kadar Bağırasım Var...
"Git! "Diye Bağırıp,  
"Kal" Diye Bakasım Var...
O Var,  
Şu Var, 
Bu Var...  
Bir Sen Yoksun... 
Bir Ben Yokum... 
Bir Biz Yokuz...
Bir Bilsen Be Adam, 
Bir Bilsen Öyle Bakmazdın Bana... 
Öyle Uzak, 
Öyle Soğuk, 
Öyle Yabancıymış Gibi Olmazdın...
Bir Anlasaydın, 
Bir Anlayabilseydin... 
Keşke Be Adam, 
Keşke...!
Ama Bugünde Yoktun... 





23 Haziran 2016 Perşembe

Kimse Benim Seni Yazdığım Kadar Yazamaz, Senin Şairin Olamaz...

Kimilerinin İmrenerek Okuduğu, 
Çoğunun Es Geçtiği,
Yarım Kalan Bir Sevda Masalıydık Seninle...
Belki de Bir Şiirdik Çoğunun Sonunu Getirmek İstediği, 
Ama Bir Çoğunun Sıkılıp Sayfayı Değiştirdiği... 
Yıllardır Piyanoya Hasret Parmaklar Gibiydin Bende,
Dokunmak İçin Bekleşen... 
Hep Bir Fazlalığım Vardı Diğerlerine Nazaran... 
Hep Bir Eksikliğim Var Gibiydi En Fazlanın Bende Olduğu Halde... 
Hep Gibiydik Aslında Biz, 
Kesinleşmedik Sadece...
Seninle Biz İmkandık Aslında. 
Özlem İsminin Harfleriydik Belki de... 
Belki Vuslata Hiç Yakışmayandık. 
Ama En Çok Yaşadığımızdı Vuslat... 
Biz Seninle Konuşamayandık 
Ama Hiç Susmayandık Aynı Zamanda...
Sen Benim İlkharımdın Biteceğini Bilerek Yaşadığım...
Ve Sen En Çok Deli Yanımı Kendinle Buluşturandın... 
Soğuğunda Isınan, 
Sıcağında Yanandım... 
Sen Belki de Bir Düş'tün Gecelerimin İçinde Beliren, 
Ben İse O Düş'ten Uyanınca Deliren... 
Sen Belkide Herşeydin,
Belkide Bir Şey... 
Aşk Gibi Mesela,
Hayat Gibi,
Nefes Gibi,
Sen En Çok Bana Yakışandın Aslında...
Sen Farklı Olandın...
Bütün Şiirlerimin Temasıydın...
Sen En Çok Benim Hayalimdim Kalbimde Yeşeren... 
Bitmeyen Arzularındım Gittikçe Çoğalan... 
Uzaklığındın Varılmayan,
Yakınındım Hiç Ulaşılmayan... 
Ve Sen Benim Öğretmenimdin Acıları Öğreten... 
Ben Aslında Senin Garibindim,
Boynu Büküğün, 
Ezilenindim...
Sebepsiz Susuşlara Gömdün Beni, 
Ardı Sıra Bıraktığı Acılarla... 
Acılar ki Zehir Tadında, 
Zemheri Ayazında...
Herkes Şiir Yazarda , 
Kimse Benim Seni Yazdığım Kadar Yazamaz... 
Kimse Senin Şairin Olamaz... 
Kimse Denizinde Boşa Kürek Çekmeyi Göze Alamaz...
Ve Kimse; Okumayacağını Bile Bile, 
Senin İçin Günlerce Du'a Niyetine Şiir Yazmaz... 
Yazamaz...

Bu Gece de Okumayacağını Bildiğim Şiirler Yazdım Sana... 
Kimseler Bilmeyecek Senin Kim Olduğunu...
Sisli Bir Sırrın İçinde Sır Olup Benimle Yaşlanacak, 
Bu Kalbin İçinde Yaşayacaksın... 
______________________________

Hiç Okumayacağını Bildiğim Hüzün Dolu Mektuplarımdan Sadece Biri...
İçimiden Alıntılar...
Bir Gün Olur da Okumak İster Diye Yazıyorum... 
Belki Beni Anlamak İster Diye... 
Bir Kaç Zaman Önceydi,
Yanımdaydı... 
Yüzüne Bakıyordum...
Her Santimini Ezberlemeye Çalışıyordum... 
Çünkü O Gidecekti... 
Ve Bana Sadece Ezberlediğim Anılarım Eşlik Edecekti... 
Yokluğuna Dayanmanın Tek Çıkar Yolu Buydu Çünkü... 
Merak Ediyorum Gerçek Değil miydi? 
Ellerimi Tuttuğun da Mutlu Olmuyor muydu? 
Gözleri Parlamıyormuydu Her Bakışmda? 
Söylese Keşke...
Ben Söyleyebiliyorum...
O Benim Huzurumdu... 
Ve Biliyorum ki Ne Gözlerim Bir Daha Öyle Parlayacak, 
Ne de Ben Huzuru Böyle Hissedeceğim...
Umarım Bulunduğu Yerde Beni Ona Hatırlatacak Bir Şeyler Vardır... 

Yine Yazdım, 
Çizdim, 
Değiştirdim Durdum Her Bir An'ın Yerini...
Yazdım, 
Değişir Belki Hüznüm de An'ımda Dedim... 
Yaşananlar Değişti, 
An'lar Değişti,
Ben Değiştim, 
Ama Hüzün Değişmedi...
Geçemedi Tutturduğum İnadım... 
Vazgeçmedim, 
Dinmedim, 
Çağladım,
Ama Anlaşılmadım... 
Vazgeçişlerimin Sesini Dinledim, 
Dindirdim Susayışlarımı, 
İçim Susmadı... 
İçim Taşıyor,
Taştıkça da Yazıyorum...
İyi ki Yazabiliyorum... 
En Azından Ruhumun Dolmuşluklarını Buraya Haykırabiliyorum...

Hüzün'den Çalıntı