Dakikalara Yılların Ağırlığını Yüklediğin Yetmez mi?

Özlemim Var Kendime...
Sormaya Çekindiğim Sorular Düğümleniyor Boğazıma... 
Artık Görünmüyor Gözyaşlarım.. 
İçimdeki Çukurlarına Akıtıyor Damlalarını... 
Konuşmak Bile Anlamsızlaşmış...
Her Şey Anlamını Yitirmişken,
Satırlar Yetişmiyor İçimdeki Volkanları Söndürmeye... 
Özlemlerim, 
Hasretlerim Büyükçe Küçülüyor Dünyam... 
Duvarlara Sıkışıyor Benliğim... 
Unutmayı Unutmuşken Derdimden Nasıl Kurtulayım? 
Hayallerimi Gömmüşken Tekrar Nasıl Onlarla Yaşayayım?
Göğsümde Tir Tir Titreyen,
Çırpınıp Duran Bir Yürek,
İçinde Sen...
Anlatmaya Kalksam,
Dilimin Acizliğinden Susar,
Donar Kalırım Öylece...
İçimde Seni İsteyip Duran,
Ellerini Arayan Bir Çocuk Saklı Sanki...
Yerinde Duramıyor,
İlla ki Sen Diyor...

Saat Kaç? 
Farkında Değilim... 
Uzaklaştıramadığım Bir Düşünce Aklımda... 
Gecenin Bir Yarısı ve Ben Seni Düşünüyorum,
Seni Düşlüyorum...
Sensizliği Paylaşıyorum Sessizlikle...
Yine Acıtıyor Aşkın...
Sensizliği Paylaşıyorum Kağıtla...
Yüreğimdekiler Öylece Akıveriyor Kağıda...
Kalemimin Mürekkebi Bitiyor Ama Kelimeler Tükenmiyor...
Acım Son Bulmuyor...
Yangınlar Var Yüreğimde Kelimelere Dökemediğim...
Acılarımı Dillendiremediğim...
Kelimeler Dolusu Geçen Günler Var Dünde...
Hatırlamaya Cesaret İsteyen Hatıralar...
Yarını Hayallerle Süsleyen Umutlar...
Gerçekleri İsteksiz Kabullenme...
Yersiz Kaçış...
Sayısız Pişmanlık...
Peşi Sıra Gelen Özlemler...
Küçük Bir Çocuğun Öpüşü Kadar Saf...

Bak Yine Gece Oldu...
Ama Bu Defa Başka...
Sonunu Bildiğim,
Ama Başlamaktan Korktuğum Bir Şiir Bu sSfer ki...
Bak İşte Buradasın... 
Yine Mısralarımın Arasında... 
Soluğunun Sesini Duyabiliyorum...
Farkında Değilsin Biliyorum,
Ama Birlikte Yazacağız Bu Şiiri... 
Sen Aşk Olacaksın, 
Ben Aşık...
Sen Mısraların Muhatabı Olacaksın, 
Ben Yazanı...
Sen Kaçan Olacaksın, 
Ben İnadına Sana Koşan... 
Sen Kağıt Olacaksın, 
Ben Kalem... 
Sen Susan Taraf Olacaksın, 
Ben Duygularıyla Cebelleşen... 

Bir Sigara Daha Yakıyorum Henüz Bitmemişken Bir Diğeri...
Ve Sana Yakıyorum Tüm Sevda Sözlerini...
"Seni Seviyorum" Diye Fısıldıyorum Sessizce,
Geceyi Uyandırmaktan Korkarak...
Ve Sonra Sesleniyorum Geceye Çığlık Çığlık Sevgimi Sessizce,
Ama Gürültüyle...
Adını Yazıyorum Sessizliğime...
Kimsenin Duymadığı, 
Duyamayacağı Gürültü İle...
Fısıldıyorum; "Ben Seni Seviyorum"...
Suskunluğunda Sakladığın İfadeleri Sezdiğimi Biliyorsun... 
Aklınla Ördüğün Duvarları Aşacak Gücüm Olsaydı,
Şiirimin Esaretine Zorlamazdım Seni... 
Yüreğime Söz Geçirecek Dermanım Kalsaydı, 
İçimde Tutar,
Acabalarında Saklardım Seni... 

Aşk Nedir Bilmezdim Ben Seni Tanıyana Kadar...
Belki de Öyle Bir Kavram Yoktu... 
Saçmaydı...
Gereksizdi Belki de... 
Ama Senle Hayatın Parçası Oldu Bir An...
Aşk Nedir Anlamazdım Ben Seni Sevene Kadar...
Belki de Anlamak İstemezdim Sen Anlatana Kadar...
Anlaşılmazdı,
Öğrenilmezdi Belkide Benim İçin,
Ama Senle Öğrendim Bu Kelimeyi...
Aşkı Yaşamadım Ben Seni Yaşayana Kadar, 
Belki de Yaşatmamıştı Kimse,
Ya da Ben Yaşayamamıştım...
Yaşanılmazdı,
Hissedilmezdi Belki de Benim İçin,
Ama Senle Yaşadım İnan Bu Duyguyu...

Soğuk Bir Gecenin Karanlığında Sevmiştim Ben Seni İlk Defa...
İçimde Fırtınalar Kopmuştu,
Yüreğimin Çığlıkları Duyulmuştu Gecenin İçinde...
Çığlık Çığlığa Haykırmıştım Seni Sevdiğimi...
İnlemişti Yer Gök,
Ama Sen Duymamıştın Beni...
Sevmiştim Seni...
Hem Gizlice, 
Hem Sır Gibi...
Sen Bilmiyordun,
Haberin Bile Yoktu İçimdeki Fırtınalardan...
Sen Duymuyordun Geceler Boyu Attığım Çığlıkları...
İstesen de Duyamazdın Zaten,
Çünkü Sen O Zaman Çok Uzaklardaydın,
Başka Gözlere Bakıyordun,
Başka Elleri Tutuyordun...
Aşkımı Bilmediğin Gibi Feryadımı da Bilmiyordun...
Gözyaşlarımı da Görmüyordun...
Ben Yıkılmıştım,
Yaşamıyordum...
Yaşasam Bile Senin Sevginleydi Belki de...

Ben Senin Dünyanda ki Aşkı Anlayamadım Sevgili...
Öğrenmeye Çalıştım...
İçim Acıdıkça, Acıyan Yanlarımı Sevginle İyileştirmeye Çalıştım...
Bir Gülüşün Unutturdu Bazen Acılarımı,
Bir Öpüş Döndürmeye Yetti Başımı...
Hayatımda Esen Rüzgarımdın Benim...
Ve O Rüzgarın Dinmemesi İçin Rabbime Yakarışlarımdın...
Anlık Değildi Sevmelerim,
Her Ne Kadar Anlarda Sevmeye Çalışsam da Seni...
Ben Sadece Sana Ağladım Duyuyor musun? 
Sadece Seni Aradım Geceler Boyu Islak Yataklarda... 
Ve Sadece Seni Diledim Allah'tan... 
Sadece Sana Kavuşmak İçin Du'alar Ettim... 
Sadece Senin Uğruna Vazgeçtim Gururumdam...
Ve Ben Sadece Seni Sevdim Böyle Delice... 
Ben Sadece Seni Sevdim Biliyor musun? 
Sadece Sana Verdim Yaralı Kalbimi... 
Ve Sadece Senden Bir Damla Sevgi Dilendim...

Daha Ne Kadar Gidip Gelebilirim ki O Esarete? 
Gözlerimdeki Perdeyi Kaldırmak İçin Neyi Bekliyorum?
Sevgimi Dibine Dek Tüketip, 
Kendimden Nefret Etmek mi Bana Gerekli Olan?
Böyle mi Mutlu Olacağım Yaşamımda? 
Her Şeyi Sonsuza Dek Konuşmak İçin, 
O Son,
Ya da Sonsuz Cümleleri Kurmak İçin Daha Ne Kadar Susacağım? 

Bu Bir Çığlık Sevgili, 
Her Gün Avaz Avaz Sustuğum, 
Her Gün Doya Doya Yandığım Bir Çığlık...! 
Tükeniyorum Sevgili, 
Hayatı Tüketiyorum... 
Nerelerdesin?
Sen Yoksan Zaman Yok...
Saatler İlerlemiyor Artık...
Yokluğun Dayanılmaz Bir Zamansızlık Halinde İşliyor İçime...
Dakikalara Yılların Ağırlığını Yüklediğin Yetmez mi?
Beklendiğini,
Ve Nasıl Olsa Bekleneceğini Bildiğin İçin Gelmiyorsun Değil mi?
Bütün İstediğin Git Gide Artan Bir Güçle Seni,
Yalnız Seni Sevmem Değil mi?

Sen Başımı Koyduğum Yastıkla Başlardın...
Uykularım da En Mutlu Rüyalarım,
Gözlerim Açık Kurduğum Düşlerimdin...
Eskiden Sana Kavuşmak Hayaliyle Yaşardım,
Şimdi İse Acılarınla Seni Yaşıyorum...
Sen Olmayacaksan Yanımda,
Bırak Alevlerinde Yanayım... 
Eğer ki Kavuşacaksam Sana,
İçimdeki Korlar Alevine Kavuşsun...
İçimdeki Kanımda Yan Damarlarım da Bir Lav Gibi...
Kalbim Bir Volkan Olsun,
İçin İçin Erisin Senin İçin...
Sönmesin Ateşin Bende,
Acılarınla Yaşamam Gerekse Bile...
Gelseydin...
Bir Şarkı Gibi Girseydin Odama...
Önceleri İnanmazdım Belki Geldiğine...
Sonra Sımsıcak Bir Heyecan Sarardı Kalbimi...
Ne Söyleyeceğimi Bilmezdim...
Gözlerim Gözlerine Takılır Kalırdı...
Verdiğin Mutluluğun Büyüklüğünü Anlardın... 

Bilemezsin Ne Kadar Mutsuzum Buralarda... 
Ve Ne Kadar Yalnızım Bu Karanlıkta... 
Hep Aynı Karanlık Uzaklara Dalıyor Gözlerim,
Çığlıklar Atıyorum Önümde Uzanan Mavi Karanlığa... 
Ben Hiç Gitmedim Senden, 
Gidemezdim...
Ben Sendim...
Gerçekten Sevdin mi? 
Hala Şüphesi Hançer Yüreğimde...
Ama Ben Öylesine Sevdim ki, Hiç Bilemedin... 
Belki de Sevgime Kendini Layık Göremedin... 
Ben mi Geç Kalmıştım Yoksa Sevilmeye? 
Ben Seni İçimden Hiç Atamadım... 
Her Gün, Geleceksin Umuduyla Yaşadım... 
Sevdim Seni Birtanem...
Düşünmeden,
Umutsuzca... 
Hep Sen Vardın Hayalimde...
Sevdim Seni Birtanem...
Sende İmkansızlığı Sevdim...
Sonu Olmayan Bir Düşü... 
Bazen Tek Kelimenle Yıkıldım,
Yanağımdan Düşen İki Damla Oldun... 
Bazen Mutlu Etti Tek Kelimen, 
Bir Tebessüm Oldun Yüzümde...
Karanlık Gecelerde Seni Çektim Nefes Nefes İçime...
Haykırdım Defalarca Kendime,
Neden,
Neden Seviyorum Diye...
Biliyorum Yollarımız Ayrı Seninle...
Söz Dinletemedim Şu Garip Gönlüme...
Sevdim Seni Birtanem, 
Çok Sevdim...
Sana Değer mi?
Değer Bakışınla Hayat Bulduğum...
Dokunuşlarıyla Bin Defa Öldüğüm..
Teninde Tenimi Sevdiğim...
Değer Seni Sevmeye...
Kalır Bu Aşk Bende...
Şimdi Yağmur Yağıyor,
Cama Vuran Damlacıklar Yüreğimi Acıtıyor...
Odamdayım,
Lambaları Söndürdüm...
Zifiri Karanlık İçindeyim,
Gözlerim Yaşlı...
Bir Köşeye Sinmiş Üşüyorum...
Gözlerim Gözlerindeki Işığı,
Ellerinin Sıcaklığını Arıyor...
Dudaklarıma Kondurduğun Buselerin Sıcaklığı Hissediyorum...
Resmini Öpüyor,
Öpüyorum...
Seni Çok Özlüyorum...
Neyse...! 
Sonu Sonsuz Cümlelerime Rağmen, 
İçimde "Hayat" Olmana Rağmen, 
Anlatmayı Beceremiyorum...
____________________________

Sonbaharındayım Zamanın...
Yaprak Dökümü Yaşıyor Ruhum...
Baharları Unutalı Çok Olmuş...
Sensiz Mevsimler İçimde Donmuş...
Kırık Dökük Gülüşlerime Takmışım Seni...
Fırtına Sonrası Sessizliğindeyim Hayatın...
Yağmur Sonrası Bulutlar Taşımıyor Gökkuşağını...
Renkleri Kaybolmuş Ellerinde...
Şiirler Bile Anlamını Yitirmiş...

Yine Aklıma Geldi Söylenilen Bir Söz... 
Hani Derler Ya; Zaman, İlaçmış Her Şeye,
İşte Bu Sefer İlaç Olamadı...
Kanayan Hangi Yarayı Kapatıp, 
Hangi Özlemi Dindirdi ki Zaman? 
Biliyordum Oysa Zamanın Hiç Bir Faydası Olmayacağını...
Şimdi Pembe Hikayeler İle Kandıramıyorum İçimde Sonbahara Koşan Çocuğu...
Dinlediğim Şarkılar, 
Takındığım Yalancı Gülümsemeler Hiç Biri Yetmedi İşte... 
Zaman Geçti Geçmesine de İlaç Olamadı...
Hani Zaman Her Şeye İlaçmış Derler Ya?
İnanma...!
Senin Suskunluğun Benim Suskunluğum İle Buluştu... 
Sessiz Bir Şarkı Oldu Yalnızlık...
Üzerimde Gezinen Hazan Rüzgarları Üşütüyor Beni Sanıyordum,
Ama Üşümem Bundan Değilmiş... 
Biraz Hastayım Galiba...
Öksürük,
Biraz da Ateş...
Zaman Her Şeyin İlacı, 
İyileşirim Yarına...!!!