Yüce Allah’tan Dilediğin Du'an Olmak İsterdim...

Bazen Sadece Yazmak İstersin... 
Bir Müzik Açarsın, 
Bir Fincan Kahven Olur Yanında... 
Sevdiğin Adama Kurmak İstediğin Cümleleri Dökersin Sayfalara...
Bazen Sadece Yazmak İstersin İşte... 
Hani Sanki Yazınca Bütün Dertler,
Sıkıntılar Kalemden Sayfaya Akıverecekmiş Gibi... 
Hani Özlenen,
Sevilenlen Birgün Okursa Gelecek Gibi... 

Yazıyorum... 
Neden Yazdığımı Bilmeden,
Sadece Yazmak İstiyorum... 
Elimde Sigaram,
Yanımda "Belki Arar" Diye Ayıramadığım Telefonum...
Ne Düşündüğümün Bir Önemi Yok... 
Yazmak İstediğimi Düşünerek Değil, 
Sadece Bir Yerden Başlayarak Yazmak İstiyorum... 
Sonunu Hiç Düşünmeden, 
Nereye Varacağını Bilmeden, 
Yazdığım Yazının Büyüsü Beni Nereye Götürürse Oraya Gitmek İstiyorum... 
Belki Sonunda Boğulup Kalırım, 
Belki Tıkanır Yazmayı Bırakırım... 
Aslında Kelime Aramıyorum,
Kendiliğinden Arka Arkaya Sıralanıyorlar...

Yazmak İstiyorum... 
Sessizce,
Ama İz Bırakarak...
Çığlıklarımı Kimse Duymasın, 
Ama Yazdıklarımdan, 
Sözlerimden Ne Demek İstediğimi Herkes Anlasın İstiyorum... 
Çünkü Ben Konuşamadıklarımı Yazıyorum... 
Anlatamadıklarımı Yazıya Dönüştürüyorum.... 
Bazen Kendim İçin, 
Bazen Başkaları İçin... 
Kendimi Tutmadan, 
Aklıma Estikçe, 
Aklımdan Geçtikçe Yazıyorum... 
Yazdıkça Taşıyorum,...
Ruhumu Suluyorum Yazdıkça... 

Yazmak, 
Basit, 
Sıradan...
İçimden Geldiği Gibi... 
Hissettiğim Gibi...
Her Gün Sevgiliye Gönderilen Sadık Bir Mektup Gibi Yazmak... 
Bekliyorum ki Gelsin En Etkili Cümleler Yürek Kalemimin Ucuna... 
Dökülsün "Yüreğim" Dediğim Sayfamın Koynuna....
Dolu Dolu Aklım... 
Bir Başlasam Peşi Sıra Gelecek, 
Sel Olup Akacak Cümleler... 
Fırtına Olup Savuracak...!

Bazen En Mükemmel Şey Sevmektir...
Ama Koşulsuz Sevmek... 
Onun Haricindeki Herkesi, 
Her Şeyi Yakabilmek... 
Bir Gülüşü Sizi Dünyanın En Mutlu İnsanı Yapabilmesidir... 
Anlatmanız Mümkün Olmaz, 
İyi Bilirim... 
İfade Edemezsiniz Hiçbir Kelimeyle... 
Yani Bazen Susmaktır En Mükemmel An... 
Sadece İçinizde Ne Yaşadığınızı Bilmektir Belki de...
Ve Bunların Hepsi Nedensizdir... 
Sadece Seversin... 
Bazen Haddinden Çok Fazla Seversin...

Dikenlere Takılmışım Sanki, 
Kanıyorum...
İçimin Sıkıntısı Dışımdaki Karanlığı Koyulaştırırken, 
Yaşamdan Bezmenin Anlamsızlığı Üzerine Düşüncelere Dalmak Ne de Kolay...! 
Senden Bir Ses Beklerken 
Beni Zehirleyip Öldüren Duvardaki Saatin Akrep'i Değil Yalnızca...! 

Gidişin Ateş Gibi Çöktü Yüreğime... 
Hiç Bir Yağmur İçimdeki Hasret Ateşini Küllendirmedi... 
Hiç Bir Sevgi Yetmedi Özlemini Gidermeye... 
Ben Her Sabah Beni Sana Götürecek Yollarda Yürüdüm, 
Senin Duyacağın Şarkıları Söyledim Yalnızca... 
Ve Gelmeyişinin Her Akşamında,
Doğduğunu Hiç Anlamadığım Güneşle Beraber Ben de Battım...

Sevemedim Senden Sonra...
İnmedim Kimsenin En Derinine...
Gözlerine Bakamadım Samimice...
Dokunamadım Sana Dokunduğum Gibi...
Farkına Varamadım Farkıma Varanların...
Hissedemedim Kalplerini...
Sorularına Cevap Veremedim..
Çünkü Kimseye Yakıştıramadım Cümlelerimi...

Sana Ulaşabilmek İçindi, 
Sevda Yolunda Yaşadığım Bütün Düşmelerim... 
Sevilmeye Ne Kadar da İstekliydin... 
Mutluluğa Olan Özlemini, 
Hasretini Dile Getirirken, 
Ne Kadar da Benimdin... 
Ben de Mutsuzdum En Az Senin Kadar... 
Kırılgan, 
Vazgeçmiş... 
Kazandığından Fazlasını Kaybetmiş Bir Yolcuydum Bu Yolda... 
Evet Mutsuzdum,
Ama Asla Umutsuz Değil...! 
Senden Tek Farkım Buydu Aşktan Söz Açıldığında... 

Tam Konacakken Avucunun İçine Aşk, 
Tam da Gözyaşlarına İnat Yüzüne Gülümsemeler İnecekken, 
Sen Aldın Tüm Senli Umutlarımı...
Kendi Mutsuzluğunun İçinde Anlamsız Kıldın... 
Oysa Çoğaltmak Vardı Sevdayı... 
Canlı Tutmak Vardı Her Zaman...
Çünkü Ben Gökkuşağına Yazmıştım Adını...
Ama Sen Gittin...!
Çiğ Düşmüş Sabahlar Bıraktın Bana, 
Yıldızsız Geceler,
Sessiz Çığlıklar Bıraktın... 
Nefeslerimi Çaldın Benden...!
Soluksuz Bıraktın...
Gülüşlerimi, 
Düşlerimi Çaldın... 
Umutlarımı Götürdün Ceplerinde...
Demek ki Çok Büyüktü Sana Dair Umutlarım, 
Derindi Gülüşlerim...!
Eğer Öyle Olmasaydı Bu Kadar Derinden Olur muydu Sancılarım?
Bu Kadar Büyük Olur muydu Susuşlarım?

Artık Gölgelenmiş Bir Mutluluk Var İçimde,
Yalnızlığa Uzanmış Her Yol...
Bir Hıçkırık, 
Kırılan Bir Kalp...!
Sonsuz Hüzün, 
Yaşanmamış Bir Aşk,
Ve Sen,
Bir Tek Sen Kalmışsın İçimde...
Gittin...!
Sen Harcayan Oldun,
Umutlarım Harcanan... 
Ben mi?
Yürüdüğü Yolda Eskisinden Daha Kırılgan...

Her Şeye Rağmen; Özlemim,
Hasretim,
Olmayan,
Ve Belki de Hiç Olmayacak Vuslatım,
Beklediğim,
Sevgi ile Beslediğim,
Sevda Sevda Kokladığım,
Rüya Rüya Dolaştığımsın...
Oysa Yüreğinde Sevdanın Kalp Atışı,
Baharda Buram Buram Kokan Çiçeğin,
Uykularında Görmek İstediğin Rüyaların,
Yüce Allah’tan Dilediğin Du'an Olmak İsterdim...

Seviyorum...
Evet Seviyorum... 
Hem de Çok...
Ölesiye Seviyorum... 
Benim Olmasan da Yokluğuna Sahibim...
Yeter ki Her Daim Yaşadığını Hissedeyim...

Aşkımın Sahibi,
Yüreğinin En Derininde Sakla Satırlarımı... 
Yüreğinin En Kuytusuna Göm Gözlerimi...
Senden Önce Yalan Yanlış Yaşanmışlıkların Gölgesinde Kaybolmuşum...
Senden Önce Örselenmiş Duygularla Boğuşmuşum....
Oysa ki, Sevda Senmişsin, 
Yürek Sen,
Umut Sen...
Ben Ben Oldukça,
Adım Senle Anıldıkça,
Sevgim Seninle Yaşadıkça,
Kaçırmayacağım Gözlerimi Senden Başkasına...
Senle Yaşayan Bu Yüreği Paylaşmayacağım Başkalarıyla...
Senle Atan Bu Kalbi,
Vermeyeceğim Senden Başkasına...

Zor Olacak Biliyorum,
Hüznün Acısına Dalıp Dalıp Çıkmak, 
Yıllardır Umutla, 
Özlemle, 
Heyecanla Beklediğim Aşk'a Değil, 
Yalnızlığa Yol Almak...